Hay Man Thazin – Me and My Garbage …

က်မနဲ ့ အမိွဳက္မ်ား
ေဟမန္သဇင္၊ ဇူလိုုင္ ၁၂၊ ၂၀၁၃

အမိွဳက္နဲ ့က်မ က ေရစက္ရိွတင္ထင္ပါ့။ အေတာ္နီးနီးစပ္စပ္ကို ရိွတယ္ လို ့ေၿပာရမယ္။ ဟိုး အရင္ ကိုယ္ ေနခဲ ့တဲ ့အိမ္ ကို ညႊန္ၿပီ ဆို အဲ ဒီအနီးတ၀ိုက္ ကို သိသူ ေတြက  “ေႀသာ္ ဒီအိမ္ လား.. သိသေပါ့.. ဟို အမိွဳက္ပံု နားက မဟုတ္လား”  လို ့ၿပန္ေၿပာတတ္ ႀကတယ္။ အဲ လို ၾကားလိုက္ရရင္ စိတ္ ထဲ မွာေတာ့ တယ္ မၾကိ ုက္ခ်င္ လွ ဖူး။ ေနာက္ ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ား အမိွဳက္ပံု နဲ ့ကိုယ္ ေနသား တက် ရိွ သြားသလဲ ဆို.. တခါတေလ.. ကိုယ့္အိမ္ ကို ညႊန္ရ ခက္ၿပီမ်ား ဆို အမိွဳက္ပံု  ဆီသာ ေရာက္ ေအာင္  လာခဲ့စမ္းပါ လို ့ေတာင္ စိတ္ပါလက္ပါ ညႊန္တတ္ လာတဲ့ အထိ အမိွဳက္ ပံု ဟာ ကိုယ္ ့ရဲ  ့Land Mark ၿဖစ္ မွန္း မသိ ၿဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ။

မသိစိတ္ က ပဲ စဲြ လို ့လား။ ၿမင္ ပါ မ်ားေတာ့ ယဥ္ ေန လို ့လားမသိဘူး။ ဘယ္ သြားသြား အမိွဳက္ ပံု မ်ားၿမင္မိ ရင္ သမင္ လည္ၿပန္ ေလးေတာ့ အနည္းဆံုး ႀကည့္တတ္ လာတယ္။ ဟိုး ၉၀ ခုႏွစ္ ေက်ာ္ ေလာက္က ဆို ေၿမာက္ဥကၠလာ မယ္လမု ဘုရားဖက္ကမ်ား ၿဖတ္ သြားလိုက္ ရင္ ေတာင္ လို ပံုေနတဲ ့ အမိွဳက္ပံု ဟာ သြားရင္းလာရင္း ကိုယ္ အၿမဲ သတိ ထားမိ တတ္တဲ ့ အမိွဳက္ ပံုေပါ့။ သူ ့နားမေရာက္ခင္ အနံ ့နဲ ့ေၿပးလာႏွုတ္ဆက္ တတ္လို ့လား…. ဒါမွမဟုတ္ အသက္မ်ား ေအာင္ ့ထား လို ့ ၾကိ ုၿပီးမ်ား အနံ ့  နဲ ့  သတိလာ ေပးတတ္လို ့လား ေတာင္ မခဲြၿခားနိုင္ေပမဲ ့အဲဒီနား ေရာက္တိုင္း အားနာနာ နဲ ့ အသက္ ေအာင့္ ထားရတာေတာ့ အမွန္။ ဘာလို ့မ်ား အားနာေနရသလဲ ဆို ေတာ့ ကိုယ္ က ၿဖတ္ရံု ေလး ၿဖတ္သြား တာ ေတာင္ အသက္မရွဳနိုင္ေအာင္ နံ ေန ေပမဲ ့ အဲ ဒီ အမိွဳက္ ပံု နားမွာေတာ့ ေစ်းေရာင္းသူေစ်း၀ယ္သူေတြနဲ ့။ သူ တို ့ဆို ဘယ္လို မ်ားေနပါ့ မလဲ လို ့ေတြးမိတိုင္း ကိုယ့္ ဖာသာ အသက္ေအာင့္ တာ ေတာင္ စိတ္မေၿဖာင့္ ၿဖစ္ရတယ္။

မၿမဲ တဲ ့ အေႀကာင္းတရားေတြနဲ ့ လည္ပတ္ ေနတဲ ့ ေလာကၾကီးမွာ အမိွဳက္ပံုၾကီး ကသာ ကိုယ္တို ့အိ္မ္ေရွ ့မွာ သစၥာရိွရိွ ဆက္ၿပီး ရိွေနခဲ ့ေပမဲ့ ကိုယ္ကေတာ့ သူ ့ကို ထားၿပီး သူနဲ ့ေ၀းရာဆီ ထြက္သြားခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ ့အာရွ ရဲ ့က်ားလို ့နံမည္ၾကီး တဲ ့ကၽြန္းေသးေလးဆီ ေရာက္ေတာ့ အရာရာက ေတာက္ေၿပာင္သန္ ့စင္ လို ့။ ၿမင္ ခ်င္ပါတယ္ ဆို တဲ ့ အမိွဳက္ပံု ကို ဘယ္လမ္း နံေဘးမွာမွ မေတြ  ့ရေတာ့ အစမေတာ့ မေနတတ္သလိုလို..  ခိုးလိုးခုလု ေတာင္ ၿဖစ္ခ်င္သလိုလို။ မိုး ထိ မတတ္ တိုက္ေတြထဲ ကေန ထြက္လာတဲ ့အမိွဳက္ ဟူသမွ် ကိုယ့္တိုက္ ေခါင္းေတြ ထဲ က ေလွ်ာ က နဲ လႊတ္ လိုက္တာ နဲ ့တင္…. သူနဲ ့ ကိုယ္နဲ ့ ဒီဘ၀ ဒီမွ်သာ ၿဖစ္သြားေတာ့တာဆိုေတာ့လဲ…ကိုယ္ နဲ ့အမိွဳက္ ဟာ မီးေ၀းခ်ိပ္ပမာ… “အၿမဲ လို မဟုတ္ေပမဲ ့လဲ… “ ဇာတ္လမ္း ေလာက္ပဲ က်န္ေနေတာ့တယ္။

ဒီဖက္ကို ေရာက္လာၿပန္ေတာ့ အမိွဳက္ နဲ ့ကုိယ္ ၿပန္ ၿပီး နီးဖို ့ရာ အေႀကာင္းေတြ ဖန္လာတယ္။ ေက်ာင္းၿပန္ တက္ေတာ့  အမိွဳက္ နဲ ့ပတ္သက္တဲ ့ ဘာသာရပ္တခု ယူၿဖစ္ခဲ ့တယ္။ ဒီမွာတင္ ကိုယ္နဲ ့အမိွဳက္ရဲ ့ ေရစက္..ေနာက္တႀကိမ္ ၿပန္ဆံု ရ ၿပန္တယ္။

အဲဒီတုန္းက ၂၀၀၆ ေလာက္.. ဒီဖက္မွာ အမိွဳက္ေတြ ထဲ ကေန Recycles ေတြ ရနိုင္သေလာက္ ၿပန္ဆယ္ေနတဲ ့အခ်ိန္ ေပါ့။ လူဦးေရ က မ်ားလာ။ ေၿမေတြ က တန္ဖိုး ၾကီး ဆိုေတာ့ တန္ဖိုးၾကီးတဲ ့ ေၿမ ေနရာ ေတြ ကို အမိွဳက္ပံု လုပ္ပစ္ဖို ့ဆိုတာ မၿဖစ္မေန မွသာ လုပ္သင့္တာ မဟုတ္လား။ ဒါ့အၿပင္ အမိွဳက္ပံု နဲ ့ ပတ္သက္တဲ ့ဥပေဒေတြ က လည္း ပို ပို ၿပီး တင္းက်ပ္လာ။  ဒါေၾကာင့္ အမိွဳက္ ပံု ဆီသြားမဲ ့အမိွဳက္ေတြ နည္းနိုင္သမွ် နည္းေအာင္၊အမိွဳက္ပံုသက္တမ္း ရွည္နိုင္သေလာက္ ရွည္ေအာင္ ၊ ၿပန္ၿပီး recycle လုပ္လို ့ရ မဲ ့ အမိွဳက္ေတြ ကို တတ္နိုင္သေလာက္ ၿပန္ဆယ္ ယူဖို ့ၾကိ ုးစားလာၾကတာေပါ့။

ဒါ့ အၿပင္ အမိွဳက္ပံု ဆိုတာ တၿခား စက္ရံု အလုပ္ရံု ေတြလို ပဲ  သူလည္း ပတ္၀န္းက်င္ကို ထိခိုက္ေစနိုင္ တာကိုး။ တခ်ဳိ ့စက္ရံုေတြက ေရ ကိုပဲ ညစ္ညမ္းေစနိုင္တယ္။ တခ်ဳိ ့စက္ရံု ေတြကေတာ့ ေလ ထုကို ပဲ ညစ္ညမ္းေစတယ္။ ဒါေပမဲ ့ အမိွဳက္ပံု ဆိုတာ ကေတာ ့ ေရ ေရာ၊ ေလေရာ။ ေၿမေရာ အားလံုးကို ညစ္ညမ္းေစတာ။ အမိွဳက္ပံု ကေန ထြက္တဲ ့ gas ေတြ ထဲ က မီသိ္န္း (Methane) တို ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ တို ့ က အမ်ားဆံုး ေလထုကို ဒုကၡေပးနိုင္တယ္ မဟုတ္လား။ တၿခား အနည္းအက်ဥ္း ထြက္တဲ့ ဓါတ္ေငြ ့ေတြ လည္း ရိွေသးဆို ေတာ့ အမိွဳက္ပံု ဟာ ေလထု ကို ညစ္ညမ္းေစတဲ ့ တၿခားစက္ရံု ေတြလိုပဲ သူ ့ကိုလဲ ဂရုတစိုက္ ထိမ္းသိမ္ း ဖို ့လိုအပ္တယ္။

အမိွဳက္ေတြ က ေန ထြက္တဲ ့အရည္ေတြကို Leachate လို ့ ေခၚတယ္။ အဲ ဒီ အရည္ေတြထဲ မွာ ေပ်ာ္၀င္ ေနတဲ ့ ဓါတ္ ေတြ ကို စစ္ေဆးႀကည္ ့ရင္ အႏၱရာယ္ ရိွတဲ ့ဓါတ္ ေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ ့ရ ေတာ့ ဒီမွာ ဆို အမိွဳက္ ေတြ ကို စ မပံုခင္ အေသအခ်ာ အထပ္ထပ္ ေအာက္ခံ အကာအရံ ေတြ လုပ္ရတယ္။ အဲ ဒီ Leachate ေတြ ေၿမေအာက္ ကေန စိမ့္ ၿပီး ေၿမေအာက္ေရေတြ ဆီ ေပ်ာ္၀င္မသြား ေအာင္ေပါ့။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ကမၻာၾကီးဟာ ေလာင္စာစြမ္းအင္အတြက္ အာရံုစိုက္ေနေပမဲ ့ေနာင္ ဆယ္စုနွစ္ ေလာက္ဆို ကမၻာႀကီးမွာ သန္ ့ရွင္းတဲ ့ ေသာက္သံုးေရ အလံုအေလာက္ရဖို ့ဟာ ၿပသနာတရပ္ၿဖစ္လာနိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရ အရင္း အၿမစ္ တခုၿဖစ္တဲ ့ ေၿမေအာက္္ေရ ကို တတ္နိုင္သေလာက္ ဂရုတစိုက္နဲ ့ ထိမ္းသိမ္းေနႀကတာ။ ဒါ့အၿပင္ တေန ့တေန ့ ပံု ၿပီးတဲ ့အမိွုက္ေတြေပၚကို ေၿမေဆြး ဒါမွမဟုတ္ သဲ ဒါမွမဟုတ္ တၿခား Geomembrane စတာ ေတြနဲ ့ေန ့စဥ္ဖံုးရၿပန္တယ္။ မိုးေရ ေတြထဲ အလြယ္တကူ စီးပါမသြားေအာင္။ ေလတိုက္ထဲ အမိွဳက္ေတြ လႊင့္မပါရေအာင္ေပါ့။

ၿပီးေတာ့ အမိွဳက္ပံု အတြက္ ေနရာ ေရြးရတာဟာလည္း အေတာ့္ ကို မလြယ္လွဖူး။ ငလ်င္ေၾကာမွာ မရိွရဖူး။ ကမ္းစပ္ေခ်ာင္းစပ္ မနီးရဖူး။ ေလဆိပ္ နဲ ့မနီးရဖူး။..စတဲ ့ေရွာင္သင့္တဲ့ေနရာ ေတြက စာတမ်က္ႏွာစာအၿပည့္။ ဒါ့ အၿပင္ အနီးအနားမွာ ရိွတဲ ့ၿပည္သူေတြရဲ ့ ဆႏၵ သေဘာထားေတြလည္း ထည့္စဥ္းစားရေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အမိွဳက္ပံု ဒီဇိုင္း လုပ္တဲ ့အခါမွာလည္း အနည္းဆံုး ၁၀ ႏွစ္ ကေန ၂၅ ထိ လက္ခံနိုင္မဲ ့ေနရာ အက်ယ္အ၀န္း၊ ေလထု၊ ေရထု ညစ္ညမ္းမွဳ ့ကို ကာကြယ္ေပးမဲ ့ အစီအရင္။ ဒါ့အၿပင္ အဲဒီ ၁၀ ႏွစ္ ကေန ၂၅ ႏွစ္ အတြင္း ေၿပာင္းလဲ သြားနိုင္မဲ ့လူမွဳ ့ဘ၀၊ စီးပြားေရး ေၿပာင္းလဲမွဳ ့ စတာေတြ ကို ပါ ထည့္စဥ္းစားတာေတာင္ မၿပည့္စံုေသးပဲ အမိွဳက္ပံု ကို လံုၿခံ ုစိတ္ခ်စြာ ပိတ္ၿပီးသြားတာေတာင္ ဆက္ၿပီးထြက္ေနအံုးမဲ ့ ဓါတ္ေငြ ့ေတြ၊ သားငံရည္ေတြ ကို  ႏွစ္အေတာ္ၾကာထိဆက္ၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ရမဲ ့အစီအစဥ္ ေတြကိုပါထည့္သြင္းစဥ္းစားရမွာ ၿဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ဒီဇိုင္းကို အဲဒီႏွစ္ေတြအတြင္း အေၿပာင္းအလဲ ေတြေၾကာင့္ ေၿပာင္းလာမဲ ့ အေၿခအေန ေတြ၊ ၿပဌာန္းလာနိုင္မဲ့ဥပေဒေတြ စတာေတြေပၚ မူတည္ ၿပီး လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေၿပာင္းစရာရိွ ေၿပာင္းနိုင္ေအာင္၊ ၿဖည့္စြက္စရာရိွ ၿဖည့္ႏိုင္ေအာင္ လည္း ႀကိုစဥ္းစားၿပီး  ဆဲြထားရမွာၿဖစ္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ အမိွဳက္ပံု တပံု အတြက္ ရင္းႏီွးရတဲ့ ေငြအား။လူအား။ နည္းပညာအား ….စတဲ့ အားေပါင္းမ်ားစြာ ေတြေၾကာင့္ ဒီမွာ Diversion Rate ကို ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္လိုထားၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကတယ္။ Diversion Rate ဆိုတာ အမိွဳက္ထဲ ကေန ဘယ္ေလာက္ % ၿပန္ၿပီးဆယ္ယူနိုင္မလဲ ကို ေၿပာတာ။ တခ်ဳိ ့ၿပည္နယ္ေတြက ၇၀%။ တခ်ဳိ ့က ၆၅%။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ မီွေအာင္နည္းလမ္းမ်ဳိးစံု စဥ္းစားၿပီး အလြယ္တကူ လုပ္နိုင္မဲ ့နည္းေတြ ကို လူေတြဆီ ခ်ေပးရေတာ့တာေပါ့။
ဟိုတုန္းကဆို Recycle ေတြ ကိုေတာင္ အမ်ဳိးအစားလိုက္သပ္သပ္စီ ထည့္ခိုင္းတယ္။ ဥပမာဆိုရင္ စကၠဴ ေတြ၊ ကဒ္ထူပံုးခံြေတြ ဆို သပ္သပ္တပံုး။ အေအးဘူးခံြ ဆို သပ္သပ္တပံုး။ ပလပ္စတစ္ဆို သပ္သပ္တပံုး။ ၿပန္သံုးလို ့မရေတာ့တဲ ့အမိွဳက္ကိုေတာ့ တပံုး။ အဲလို စနစ္ ရိွခဲ့တယ္။  အဲဒီစံနစ္ရဲ  ့အားနည္းခ်က္ တခုက ဘာလဲ ဆို ေတာ့ လိုက္လုပ္ရတဲ ့ ၿပည္သူေတြမွာ ရွဳပ္ေထြးမွဳ  ့ကို ၿဖစ္ေစတယ္။ ဘယ္ဟာ က Recycle ၿဖစ္နိုင္သလဲ ဆိုတာ က အစ ဘယ္Recycle ကို ဘယ္ပံုးထဲမွာ ထည့္ ရ မွာ လဲ..စတာေတြ ပါပဲ။

 ဒါေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ကူကူၿဖစ္ဖို ့ ဆို ၿပီး ေနာက္ စံနစ္အသစ္တခု ေၿပာင္းလိုက္တယ္။ Recycle နဲ ့ အမိွဳက္သာ ခဲြ။  ဘာ Recyle ၿဖစ္ၿဖစ္ Recycle ဆို တဲ ့ပုံးထဲ သာ ပစ္ထည့္လိုက္။ က်န္တာ သူတို ့ဖာသာ ခဲြထုတ္ မယ္။ လူထု အသိရွဳပ္ေနစရာ မလိုဘူး ဆို တဲ ့စံနစ္ေပါ့။
  အဲဒီစံနစ္ ကို က်င့္သံုး တဲ့ အခ်ိန္.. တခ်ဳိ ့ေနရာေတြမွာ အဆင္မေၿပ ၿဖစ္ၾကတယ္။

ဒီမွာက အမိွဳက္ေတြ သိမ္းဖို ့အတြက္ ပုဂၢလိကုမၸဏီ ေတြကို ကန္ထရိုက္ေပးထားတယ္။ လူထု ကေတာ့ အဲဒီ ကုမၸဏီေတြကို အမိွဳက္သိမ္းခ ေပးရတယ္။ အမိွဳက္သိမ္းခ က အမိွဳက္ပံုး ရဲ ့ အရြယ္အစားေပၚ မူတည္ၿပီး ေပးရတယ္။ အိမ္တိုင္းကို ပံုး ၃ ပံုး ေပးထားတယ္။ ၁ပံုးက Recycle အတြက္။ ေနာက္တပံုး က ၿခံထြက္ အမိွဳက္ေတြအတြက္။ အဲဒီ ၂ပံုးလံုး က ဆိုဒ္ၾကီး။ ဂါလံ ၆၀ ဆန္ ့တယ္။ အဲ အမိွဳက္ပံုး ကေတာ့ ဆိုဒ္အစားစား။ ၃၅ ဂါလံ ပံုး ရိွသလို ဂါလံ ၆၀ ပံုးလည္း ရိွတယ္။ တပတ္တခါ အမိွဳက္သိမ္းတာ ဆို ေတာ့ ကိုယ္ ထြက္နိုင္ တဲ ့အမိွဳက္ေပၚ မူတည္ ၿပီး ဆိုဒ္ကို ေရြးေပါ့။ အဲဒီ ဆိုဒ္ ေပၚ မူတည္ ၿပီး အမိုက္သိမ္းတဲ့ အဖိုး အခ ေပးရတာ။

Recycle ကို တပံုးတဲ ထားတဲ ့ စံနစ္က တခ်ဳိ ့ေနရာေတြမွာ အဆင္မေၿပ ဘူးဆိုတာ…တခ်ဳိ ့ေတြက အမိွဳက္ ေတြ လည္း မ်ားမ်ားထြက္တယ္။ ဒါေပမဲ ့ အမိုက္ပံုး ကို ေသးေသး ပဲ ယူၿပီး ပိုတဲ ့ အမိွဳက္ေတြကို Recylce ပံုးေတြထဲ ထည့္ပစ္လိုက္တယ္။ အမိွဳက္ဖိုး ေပးရသက္သာေအာင္လုပ္တာေပါ့။ တဖက္မွာ ေတာ့ Recyclesေတြ ညစ္ညမ္းမွဳ ့ၿဖစ္ေတာ့ အမိုက္သိမ္း ကုမၸဏီ ေတြ အတြက္ တြက္ေခ်မကိုက္ဖူးေပါ့။ ဒီအေၾကာင္း သတင္းစာမွာ ပါလာေတာ့ ကိုယ့္ဆရာ က ကိုယ္တို ့အုပ္စုကို Project အေနနဲ ့ ခ်ေပးၿပီး အဲဒီစံနစ္ရဲ ့အားနည္းခ်က္ ၊ အားသာ ခ်က္ အၿပင္ ၿပသနာကို ဘယ္လိုေၿဖရွင္းသလဲ ဆိုတဲ ့ေနာက္ဆက္တဲြ အေၿခအေန ကိုပါ ေလ့လာေစတယ္။

ဒါနဲ ့ပဲ ကိုယ္တို ့အဖဲြ ့ဟာ အဲဒီၿမိဳ ့နယ္ရဲ ့ ၿမဴနီစပယ္အဖဲြ ့ကို ေတြ  ့ခြင့္ ေတာင္းၿပီး အင္တာဗ်ဴး ႀကရတာေပါ့။ အားနည္းခ်က္ေတြရိွသလို အားသာခ်က္ ေတြ က ပိုမ်ားေနေတာ့ ဒီစံနစ္ကို ၿမဲၿမံ ဖို ့ပဲ ၾကိ ူးစားၾက တယ္ လို ့ ရွင္းၿပတယ္။ ကုမၸဏီ နဲ ့အရင္ဆံုး ေတြ ့ၿပီး လိုအပ္တဲ ့လူထု အသိပညာေပးေတြ ပိုလုပ္ခဲ့တယ္လို ့ေၿပာတယ္။ လြယ္ကူ  တဲ ့ လမ္းညႊန္စာေစာင္ေတြ အိမ္ေတြဆီ ပို ့သလ၊ုိ အဓိက ကေတာ့ အဲဒီ ေနရာ ရဲ ့ မူလတန္း ေက်ာင္းေတြ မွာ Recycle နဲ ့ပတ္သက္တဲ ့ လွဳပ္ရွားမွဳ ့ေတြမွာ ကေလးေတြ ပါနိုင္ေစမဲ ့ အစီအစဥ္ ေတြလုပ္ခဲ ့ၾကတယ္ လို ့လဲ ရွင္းၿပတယ္။ ကေလး ေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္ရင္ ကေလးမိဖ ေတြ ဆို တာ အလိုလို ပါလာ တယ္ မဟုတ္လားတဲ ့။

 ၿပီးေတာ့ ဆက္ေၿပာေသးတယ္။ သူတို ့ေတြ ေနာက္တဆင့္ ကို သြားေနၿပီ တဲ ့။ အဲဒါက ေၿမေဆြးလုပ္တာ။ အမွိဳက္ေတြထဲ ကအနိမ့္ဆံုး ၆၀-၇၀% ကို Recycle အၿဖစ္ခဲြထုတ္ နိုင္ၿပီဆို ေတာ ့ အဲဒီမွာ က်န္တဲ ့ အထဲ က ဘယ္လိုဟာေတြကို ေၿမေဆြးအၿဖစ္ဖယ္နိုင္အံုး မလဲ ဆိုတဲ ့အဆင့္ အတြက္ စီစဥ္ ေနၿပီတဲ့။ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ Project အတြက္လံုေလာက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ရ လိုက္တဲ့ အၿပင္သူတို ့ေတြရဲ ့ ေနာက္တဆင့္ အေရြ  ့ကို ပါ သိလိုက္ရတယ္။

ကိုယ္က  ဒီအေရြ  ့သစ္ လူထုဆီ ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ေရာက္လာမလဲ လို ့ သိခ်င္ေနတာ  ဆိုေတာ့ အမိွဳက္ နဲ ့ပတ္သက္ရင္ အၿမဲ နားစြင့္ ေနတတ္တယ္။ ဒီလို နဲ ့ ၂၀၁၀ အကုန္ေလာက္မွာ ကိုယ့္ဆီ လမ္းညႊန္စာေစာင္ ေရာက္လာတယ္။ ဒါက စားၾကြင္း စားက်န္ေတြကို အမိွဳက္ပံုးထဲ မပစ္ပဲ ၿခံထြက္အမိွဳက္ပံုးထဲ ထည့္ နိုင္ၿပီ တဲ့။ ဘယ္လိုဟာမ်ိဴးေတြဆိုတာကို ပံု ေလးေတြနဲ ့ ပါ ၿပထားေတာ့ သိလြယ္တာေပါ့။ အမိွဳက္ထဲက ေန ေၿမေဆြးၿဖစ္နိုင္သမွ်ကို ေနာက္ထပ္ကဲ့ထုတ္လိုက္တဲ ့ စံနစ္တခုေပါ့။ သိလိုက္ပါၿပီ။သူတို ့ရဲ ့အေရြ ့သစ္ လူထုဆီ ေရာက္လာၿပီဆိုတာ။

အဲဒီစံနစ္ ကို လူထုထဲ ခ်မေပးခင္ သူတို ့အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ယူလိုက္သလဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ထဲမွာ သူတို ့အေသး စား စမ္းသပ္မွဳ ့ေတြ ဘယ္ေလာက္ လုပ္ခဲ့သလဲ။ ၿဖစ္နိုင္ေခ်ေတြ အတြက္ ၿပင္ဆင္ၿပီးမွ လူထုဆီ ကို လမ္းညႊန္ မွဳ ့အၿပည္ ့အစံု နဲ ့ ခ် ေပးလိုက္တာ…ဒါေတြ ကို ကိုယ္သိလိုက္ရတယ္။ ဒါ ့အၿပင္ အဲဒီလို လုပ္လိုက္လို ့အမိွဳက္ ပံုးထဲ အမိွဳက္ေတြ နည္းလာ မယ္ ဆိုတာ အတြက္လည္း ၿပင္ဆင္ၿပီးသား။ အေသးဆံုး အမိွဳက္ပံုးဆိုဒ္ကို ၃၅ ဂါလံပံုး ကေန အခုေတာ့ ဂါလံ ၂၀ ဆန္ ့တဲ ့ပံုး အသစ္ေတြပါ အဆင္သင့္ ၿဖစ္ေနၿပီ။ အဲဒီအတြက္ေစ်းႏံွဳးလည္း ေလ်ာ့ၿပီးသတ္မွတ္ ၿပီးၿပီ။ ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း ဂါလံ ၂၀ ဆန္ ့တဲ ့ပံုး ေတာင္ ေၿပာင္းထား ၿပီးၿပီ။ အမိွဳက္ သိမ္းခ အမ်ားၾကီး ေလ်ာ ့သြားတာမဟုတ္ေပမဲ့ အမိွဳက္ပံုးထဲ ထည့္ရတဲ့ အမိွဳက္ နည္း နည္း သြားတာ ၿမင္ရတာ ကိုပဲ ကိုယ္ေက်နပ္ေနမိတယ္။

ဒီလိုေၿပာင္းတာ သတိထားမိသလားလို ့  ကိုယ့္ရဲ ့မိတ္ေဆြ ေတြကို  ေမးၾကည့္ေတာ့ သတိမထားမိသူေတြ မ်ားတယ္။ အေရြ ့တခုကို  ေရြ ့လိုက္မွန္း မသိလိုက္ေအာင္ ေရြ ့လိုက္နိုင္တာကို ကိုယ္ ၿမင္လိုက္ရတာပါပဲ။

အမိွဳက္ေတြ ကို ဂရုၿပ ုသြားေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တဲ့ ကိုယ္ရဲ  ့ဟိုးတုန္းက  အမိွဳက္ပံုၾကီး ကိုလဲ ဒီက  အမိွဳက္ပံု ေတြလို စတိုင္က်က်နဲ ့စံနစ္တက် ရိွေနတာကို ၿမင္ခ်င္တာေတာ့ ကိုယ့္ဆႏၵ အမွန္ပါပဲ။

07-11-2013