“ဘယ္ေက်ာင္းေနမလဲေမာင္ေရခဲ”(၂)
ဓမၼေဘရီအရွင္ဝီရိယ(ေတာင္စြန္း)။ ဇူလိုုင္ ၁၂၊ ၂၀၁၃
ေနာက္ထပ္က်န္ေနတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုက “ျမတ္ဗုဒၶက ယံုၾကည္ကိုးကြယ္သူေတြကို ဘာမ်ား အာမခံခ်က္ေပးခဲ့ လဲ” ဆိုတဲ့ ျပႆနာပါ။
(၅)
အထက္မွာေျပာခဲ့သလိုပဲ ဗုဒၶဝါဒဆိုတာ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ဆုေတာင္းေရးအဓိကဝါဒ မဟုတ္ဘူး၊ လိုက္နာက်င့္သံုးေရး အဓိကဝါဒပါ။ ဗုဒုဒဝၶဝါဒကိုို လိုိုက္နာက်င့့့္္သံုံုံး သူတုိ႔အတြက္ ျမတ္ဗုဒၶက ေပးတဲဲ့့ အာမခံ ကေတာ့ “လံုံုံးးဝခြ်တ္ယြင္းခ်က္ မရွိ ေကာင္းက်ိဳးရေစတဲ့ နည္းမွန္ လမ္းမွန္ကို ညႊန္ျပေပးမယ္” ဆိုတာပါပဲ။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အာမခံ အျပည့္ညႊန္ၾကားပံုကို မူရင္း အတိုင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ –
“ တွေမွဟိ ကိိစံၥ မာတဗၺံၺံ = ႀကိဳးစားဖိုိုိ႔႔က သင္တုိ႔တာဝန္။
အကၡာတာေရာ တထာဂတာ = ခြ်တ္ယြင္းခ်က္ မရွွိိ လမ္္းးညႊန္ေပးဖိုိုိ႔႔က လမ္္းးမွနွ္ ေရာက္သခင္ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ႕ တာဝန္။
ပဋိပႏၷာ ပေမာကၡႏၱိၱိ = ႀကိဳိးးစားအားထုတ္ႏုိင္သေလာက္ ဒုကၡလြတ္္ေျမာက္မယ္။
ဈာယိေနာ မာရဗနၶနာ = ႀကဳိးစားမႈ လံုု႔႔ံ႔ံလနဲဲ႔႔ ႐ိႈိႈိ႕ၿမႇိဳက္ ရင္ အလြန္ခုိင္မာတဲဲ့့ မာရ္မ္မင္္းးရဲဲ႕႕ အေႏွွာင္အအဖြြဲဲဲ႕ေတြေတာင္ ေလာင္ျမိဳင္ပ်က္စီးသြားႏုိင္တယ္ တယ္” တဲဲ့့။(ဓမၼပဒ – ၂၇၆)
ဒီထက္ပိုၿပီး ရဲရင့္ ျပတ္သားတဲ့ အာမခံခ်က္ကေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶေဟာညႊန္တဲ့ တရားေတာ္မွန္သမွ် “ သႏၵိ႒ိေကာ=လက္ေတြ႕ေကာင္းက်ိဳးရေစမယ္၊ ဧဟိပႆိေကာ = မည္သူမဆို လက္ေတြ႕ လာေရာက္ စမ္းသပ္စစ္ေဆးခြင့္ရွိတယ္” ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြပါပဲ။
“ဒီအာမခံခ်က္ေတြဟာ ဘယ္ဘာသာတရားမွာမွ မရွိတဲ့ ရဲရဲေတာက္ (သီဟနာဒ)စိန္ေခၚမႈ အျပည့္ပါတဲ့ အာမခံ ခ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ဘာသာဝါဒနဲ႔ အဘိဓမၼာအားလံုးကို ဘက္မလိုက္ ေလ့လာၾကတဲ့ ကမၻာ့ပညာရွင္မ်ားက တေလးတစား လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳၾကပါတယ္” ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ရွင္းျပတဲ့အခါ ေမးျမန္းတဲ့ ဒကာႀကီးက…
“ အရွင္ဘုရား အခုမိန္႔ရွိသြားတဲ့အထဲက “သႏၵိ႒ိေကာ၊ ဧဟိပႆိေကာ” ဆိုတဲ့ တရားဂုဏ္ေတာ္ ၂ ခုကေတာ့ “ဘာမဆိုလက္ေတြ႕က်မွ လက္ခံမယ္” ဆိုတဲ့ ခုေခတ္လူငယ္ေတြအတြက္ အေတာ္ရဲရင့္ ျပတ္သားတဲ့အာမခံခ်က္ပဲဘုရား။
ဒီႏွစ္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူတို႔သိသာ လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ဥပမာေလးျဖစ္ျဖစ္၊ သာဓကေလး ျဖစ္ျဖစ္ အမိန္႔ရွိေပးပါဦး” ဆိုၿပီးေတာ့ ၾကားျဖတ္ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
“ ဒီအာမခံခ်က္ေတြရဲ႕ သာဓကအေနနဲ႔ကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က ၄၅ – ဝါပတ္လံုး ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရားေတြ၊ ႀကံဳေတြ႕ ေျဖရွင္းခဲ့ရတဲ့ ျပႆနာေတြ၊ ျဖစ္ရပ္ေတြ အားလံုးဟာ တရားဂုဏ္ေတာ္ အားလံုးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ယုတၲိသာဓကေတြခ်ည္းပါပဲ၊ အဲ .. ဒီအေမရိကမွာ ရွိတဲ့ လူငယ္ေတြအတြက္ သိသာလြယ္ကူတဲ့ သာဓကတစ္ခုကို ေျပာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ – ျမတ္စြာရွင္က ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ (ဂါထာ -၂၂၃)မွာ –
(၆)
အေကာေဓန ဇိေန ေကာဓံ = အမ်က္ထြက္သူကိုို အမ်က္မထြက္ျခင္းးျဖင့့္္ အႏိုိုင္ယူရမယ္။
အသာဓံုံု သာဓုနာ ဇိေန = သူယုတ္မာကုိ ကုိယ္ကေကာင္္းျခင္္းျဖင့့္္ အႏိုိုင္ယူရမယ္။
ဇိေန ကဒရိယံ ဒါေနန = ႏွေျမာတြန္တိုသူကိုို ေပးကမ္း ကူညီျခင္းျဖင့့္္ အႏိုင္ယူရမယ္။
သေစၥန အလိတဝါဒိနံ = လိမ္ညာလွည့္ျဖားတတ္သူကို သစၥာစကားျဖင့္ အႏိုင္ယူရမယ္” ဆိုတဲ့ေဟာညႊန္ခ်က္ရွိပါတယ္။
ဒီေဟာညႊန္ခ်က္ေတြကို လက္ေတြ႕ဘဝထဲမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကမၻာ့ျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တိုက္ဆိုင္ေလ့လာ ၾကည့္ပါ၊ “သႏၵိ႒ိက” ဂုဏ္၊ “ဧဟိပႆိက” ဂုဏ္တို႔နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ျပည့္စံုတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ႏိုင္ ပါတယ္။
ဒီ(အေမရိက)က လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ၁၉၆၂ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္က ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ က်ဴးဘား အေရးအခင္းမွာ ႐ုရွားနဲ႔ အေမရိကန္တို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၿပီး အဏုၿမဴစစ္ပြဲႀကီး ျဖစ္ခါနီးဆဲဆဲအထိ ေရာက္ခဲ့ရတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြ အေၾကာင္း ဖတ္ဖူးၾကားဖူး ရွိၾကမလားပဲ။ အဲဒီျပႆနာက အေမရိကန္ေတြ အေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုလားတဲ့ ကမၻာ့မ်က္ႏွာစာမွာ သိပ္မ်က္ႏွာပန္းမလွခဲ့တဲ့ ကိစၥဆိုေတာ့ ဒီမွာ ေမ့ေမ့ ေပ်ာက္ေပ်ာက္လို သေဘာထားၿပီး ဖံုးကြယ္ထား ၾကသလားေတာ့ မသိဘူးေပါ့ဗ်ာ။
ျမန္မာႏိုင္ငံသား (အဲဒီတုန္းက သတင္း ဖတ္ၾကသူ) မ်ားအေနနဲ႔ေတာ့ ဒီကိစၥက ကမၻာႀကီး ၿဖံဳသြားရတဲ့ ကိစၥျဖစ္တာလည္း တစ္ေၾကာင္း။
ဒီကိစၥျဖန္ေျဖေရးမွာ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ဦးသန္႔ကလည္း ကမၻာေက်ာ္ ပညာရွင္ႀကီး ဘာထရန္ ရပ္ဆဲလ္ နဲ႔အတူ ပူးေပါင္းပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာျဖစ္လို႔ ကမၻာမွာ ျမန္မာေတြ မ်က္ႏွာပန္း ပြင့္ခဲ့ရတဲ့ ကိစၥႀကီးလည္း ျဖစ္ေနတာ တစ္ေၾကာင္း အဲဒီႏွစ္မွာ ႀကံဳရတဲ့ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆံုမႈေတြ ကလည္း ႐ုရွားနဲ႔ အေမရိကန္ ဆိုတဲ့ အင္အားႀကီး ႏွစ္ႏိုင္ငံရယ္၊ တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏၵိယဆိုတဲ့ လူဦးေရအမ်ား ဆံုး ႏိုင္ငံႀကီး ႏွစ္ႏိုင္ငံ ရယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီႏွစ္နဲ႔ အဲဒီအျဖစ္ အပ်က္ေတြက တကယ့္ကိုမွ အမွတ္တရႀကီးေတြပဲ မဟုတ္လား။ ဒကာႀကီးတို႔ေတာ့ မွတ္မိခ်င္ မွတ္မိမယ္ ထင္ပါတယ္။
အဲဒီတုန္း အေမရိကန္သမၼတ ကေနဒီက အရြယ္ကလည္းငယ္ငယ္နဲ႔ ကမၻာအင္အားႀကီးႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ အာဏာ အရွိဆံုး ပုဂၢိဳလ္လည္း ျဖစ္ေနတာ ဆိုေတာ့ အတၲေတြ၊ ေဒါသမာနေတြကလည္း ေသြးနားထင္ ေရာက္ျဖစ္ၿပီး စစ္ေသြးၾကြေနတာေလ။ ေနတိုးတို႔ ဝါေဆာတို႔ ဆိုတဲ့ အေနာက္အုပ္စု၊ အေရွ႕အုပ္စုတို႔ကလည္း ဘာရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး အာဏာေတြ ပါဝါေတြ ျပခ်င္၊ ၿပိဳင္ခ်င္ေနၾက တာဆိုေတာ့ အဏုျမဴစစ္ပြဲႀကီး ျဖစ္ခါနီးဆဲဆဲအထိ တာစူလာၾကတာ မဟုတ္လား။
အဲဒီကိစၥမွာ ဘာမဆို အေမရိကန္လုပ္သမွ်ကို မ်က္စိမွိတ္ ေထာက္ခံေလ့ရွိတဲ့ ၿဗိတိန္ကလည္း ဒီအဏုျမဴ စစ္ပြဲႀကီးထဲကို ဝင္မယ္တကဲကဲ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ အေနာက္ အုပ္စု စာနယ္ဇင္းေတြကလည္း “ ေနာက္မဆုတ္မနဲ႔ ခ်တာ ခ်” ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ဆြေပးၾကေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ၊ ဘာမွကို ေျပာမေကာင္း ၾကားမေကာင္း အျဖစ္ဆိုးႀကီးနဲ႔ ႀကံဳခါနီးဆဲဆဲ ေရာက္သြားတဲ့ကိစၥေပါ့။
အဒဲ ကိစၥမွာ အႏုျမဴစစ္ပြဲႀကီး တားဆီး ျဖန္ေျဖေရး လုပ္ေနတဲ့ ၿဗတိန္ႏုိင္ငံသား ပညာရွင္ႀကီး ဘာထရန္ ရပ္ဆ္လ္ က (၂၄.၁၁.၆၂)ေန႔စြဲနဲ႔ စစ္ေသြး ၾကြေနတဲ့ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံသားေတြကို သတိေပးတဲ့ ေၾကာျငာခ်က္ထဲက –
“သက္တမ္းေစ့ေနၿပီး ေသၾကရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ သတင္းပတ္အနည္းငယ္အတြင္း ေသၾကရ လိမ့္မယ္။ တစ္ေယာက္ထဲ ေသမယ္လို႔ မထင္လိုက္ပါႏွင့္၊ ကိုယ့္သားမယား၊ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ သဂၤဟ ေတြနဲ႔ ၿဗိတိန္မွာ ေနသမွ် လူေတြအားလံုးအျပင္ ကမၻာ့ေနရာအႏွံ
႔မွာ အသက္ရွင္ေနၾကတဲ့ ဘုမသိ ဘမသိ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတဲ့ လူေတြပါ အတူေသသြားၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။
ၾကမ္းတမ္း႐ိုင္းစိုင္းၿပီး စိတ္႐ူးေပါက္ေနတဲ့ လူသတ္သမားစကားကို နားေယာင္ၿပီးေတာ့ “ကိုယ့္တိုင္းျပည္ အတြက္ အသက္ေပးကာကြယ္ဖို႔ ဝတၲရား ရွိတယ္” လို႔ မထင္ပါနဲ႔၊ ကိုယ့္မိသားစု၊ ကိုယ့္မိတ္ေဆြ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္ကမၻာေပၚ ထားအပ္တဲ့ ဝတၲရားကလြဲၿပီး ဒီ(ၿဗိတိန္)ႏိုင္ငံ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ (မကၠမီလန္)နဲ႔ အေမရိကန္သမၼတ (ကေနဒီ)တို႔ကို အလုပ္အေၾကြး မျပဳလုပ္ခ်င္ပါနဲ႔။
ႏွစ္ၿမိဳ႕စရာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ လြတ္လပ္တဲ့ ကမၻာမွာ ေနလိုၾကတယ္ဆိုရင္ သူတို႔ စကားနားမေထာင္ဘဲ ကိုယ့္ဝတၲရား ကိုယ္သတိရေနဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္” ဆိုတဲ့ သတိေပးေၾကာ္ျငာခ်က္က ေသြးနားထင္ၾကြၿပီး ဘဝကို ေမ့ေနၾကတဲ့ ၿဗိတိန္ျပည္သူ ေတြကို မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆန္ျပဴးျဖစ္ၿပီး လန္႔ဖ်ပ္ႏိုးသြား ေစ႐ံု သာမက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျမတ္ႏိုးတဲ့ ကမၻာ့ျပည္သူအားလံုးကို လွန္႔ႏိုးလိုက္သလို ျဖစ္သြားခဲ့လို႔ သတင္း ဖတ္သူ ေပါက္စကေလးေတြ ျဖစ္တဲ့ ဦးဇင္းတို႔ေတာင္ တစ္ခါတည္း စြဲၿငိသြားခဲ့ရ တာေပါ့။
အဲဒီအေရးခင္းမွာ ဘာထရန္ ရပ္ဆဲလ္က အေနာက္ႏိုင္ငံ(အရင္းရွင္း)အုပ္စုမွာ ရွိတဲ့ ေစ့စပ္ေရး သမားေတြက ိုေျပာခဲ့တဲ့ “ ႏ်ဴကယီးယားစစ္ပြဲဟာ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ တစ္ကမၻာလံုးကို လြမ္းမိုးသြားျခင္း ထက္ ပိုဆိုးလိမ့္မယ္လို႔ ကြ်ႏု္ပ္ ယံုၾကည္” ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ အေရွ႕(ကြန္ျမဴနစ္)အုပ္စု ေစ့စပ္ေရး သမား ေတြေျပာခဲ့တဲ့ “ ႏ်ဴကယီးယား စစ္ပြဲဟာ အရင္းရွင္စနစ္က တစ္ကမၻာလံုးကို လြမ္းမိုးသြားျခင္းထက္ ပိုဆိုးလိမ့္မယ္လို႔ ကြ်ႏု္ပ္ယံုၾကည္ေၾကာင္း” ဆိုတဲ့ စကားလံုးမ်ားဟာလည္း ဘာသာတရားမဲ့ လူၾကမ္း ႀကီးေတြလို႔ သတ္မွတ္ျခင္းခံရတဲ့ ႐ုရွားကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ခ႐ုရွက္ရဲ႕ ႏွလံုးသား ကိုေတာင္ ထိမွန္သြားတဲ့ အတြက္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အေမရိကန္ သမၼတ ကေနဒီက ညစ္က်ယ္က်ယ္ ေခါင္းမာ မာနဲ႔ တင္းခံေနတဲ့ ၾကားထဲကပဲ ရွရွားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ခ႐ုရွက္က က်ဴးဘားကို ဦးတည္ခုတ္ ေမာင္း ေနတဲ့ ႐ုရွားသေဘၤာစုကို အေမရိကန္ပိတ္ဆို႔ေရး သေဘၤာစုနဲ႔ ပဋိပကၡ မျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ဖို႔ အမိန္႔ထုတ္ၿပီး က်ဴဘားမွာရွိတဲ့ ဒံုးပ်ံမ်ားကို ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းသြားခဲ့ ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အဏုျမဴ လက္နက္ မ်ားနဲ႔ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲ မည့္ တတိယကမၻာစစ္ႀကီးျဖစ္ဖို႔ အထိ တာစူေနတဲ့ ပဋိပကၡႀကီးဟာ ၿပီးၿငိမ္းသြားခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။
ဒီျဖစ္ရပ္ေတြကို ျခံဳငံုၾကည့္လိုက္ရင္ အေမရိကန္သမၼတကေနဒီနဲ႔ အေပါင္းပါမ်ားက ေဒါသမာန္ ေတြတင္းၿပီး လူမ်ိဳးျပဳတ္ စစ္ပြဲႀကီးဆင္ႏႊဲဖို႔အထိ မိုက္႐ူးရဲခဲ့တဲ့ ပဋိပကၡမႈႀကီးဟာ တစ္ဖက္ကလည္း ေဒါသမာန္မာနေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္မယ္ဆိုရင္ ဒီေန႔ ကမၻာေျမပံုဟာလည္း သတၲေလာက ဆိတ္သုဥ္းေနတဲ့ သဲကႏၱာရ ဩကာသ သခၤါရ ေလာကႀကီး သက္သက္ပဲ ျဖစ္ေနေလာက္ၿပီေပါ့။ သတၲဝါေတြရဲ႕ ကံ အေၾကာင္းတရားနဲ႔ လူစိတ္မဆိတ္သုဥ္း ေသးတဲ့ ႐ုရွားေခါင္းေဆာင္ ခ႐ုရွက္က ေဒါသမာန္မာနေတြ ကို ပယ္ခ်ရင္ဆိုင္ခဲ့လို႔သာ ခုလိုကမၻာႀကီးမွာ သတၲေလာကပါ ျပည့္စံုသာယာေနတာေပါ့။
ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အဲဒီတုန္းက စစ္ေသြးၾကြေတြ ျဖစ္ေနၾက သူမ်ားကေတာ့ “သူတို႔ ရဲ႕အင္အားနဲ႔ သတၲိရွိမႈေၾကာင့္ ခ႐ုရွက္ဟာ စစ္ပြဲကို ရင္မဆိုင္ရဲဘဲ အ႐ံႈးေပးသြားတာ”လို႔ ႐ူးေၾကာင္မူးေၾကာင္ သတင္းေတြ လႊင့္ေနၾကတာလည္း မွတ္မိတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီပဋိပကၡမွာ ေဒါသမာန္မာနေတြကို ဖယ္ရွားၿပီး ရင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ ခ႐ုရွက္နဲ႔အတူ သက္ရွိေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးက ေအာင္ႏိုင္ သြားျခင္း သာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဆင္ျခင္တံုတရားရွိသူတိုင္း သိႏိုင္ပါတယ္။
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဒီေန႔ အေမရိကန္ႏိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူေတြ အသက္ရွင္ေနရတာဟာ ခ႐ုရွက္ရဲ႕ ေဒါသမာန္မာန ေတြကို ဖယ္ရွားႏိုင္မႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါ တယ္။
ဒီေအာင္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျဖန္ေျဖေရးပညာရွင္ႀကီး ဘာထရမ္ ရပ္ဆဲလ္က သတင္းစာမ်ားကေန ေၾကာျငာခ်က္ထုတ္ျပန္ရာမွာ –
“ အေမရိကန္စစ္ဝါဒေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာမည့္ဆဲဆဲ ေရာက္လာတဲ့စစ္ပြဲႀကီးကို တားဆီးႏိုင္တဲ့ သတၲိနဲ႔ တကယ္တမ္း တားဆီးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ တဲ့ မစၥတာ ခ႐ုရွက္ဟာ တစ္ကမၻာလံုးအေပၚ ဧရာမ ေက်းဇူးႀကီးျပဳလိုက္ေပၿပီ။ အင္အားႀကီးတစ္ႏိုင္ငံက လူသိရွင္ၾကားသူ႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္ေန တဲ့ၾကားကပဲ မွားယြင္းတဲ့ မာနတံခြန္ေစပါးခ်က္တို႔ကို လ်စ္လ်ဴျပဳခဲ့တဲ့ မစၥတာခ႐ုရွက္ဟာ လူသား အက်ိဳးကို မ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး လက္႐ံုးအားကိုးနဲ႔ ရယူႏိုင္တဲ့ ဂုဏ္ရွိန္ဩဇာကို မက္ေမာတဲ့ ကေလးဆန္ ဆန္ျပဳမူ ျခင္းကို ၾကံ့ၾကံ့ခံ ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ”ဆိုၿပီး ေထာမနာျပဳခဲ့ တာကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ေဒါသမာန္မာနေတြ ကို ဖယ္ရွားၿပီ လူသား အားလံုး အေပၚ စာနာစိတ္အျပည့္နဲ႔ အႏိုင္ယူခဲ့တဲ့ ခ႐ုရွက္ရဲ႕ေအာင္ပြဲဟာ သက္ရွိေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးရဲ႕ ေအာင္ပြဲႀကီးပဲ မဟုတ္လား။
ဒါဟာ “အေကၠာေဓန ဇိေန ေကာဓံ” စတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕အဆံုးအမအတြက္ ပစၥကၡမွာပဲ လံုေလာက္ထင္ရွားတဲ့ သာဓကႀကီးပါပဲ။ ဒါက ကမၻာနဲ႔အဝွမ္း အထင္ရွားဆံုးကိစၥတစ္ခုကိုသာ ေျပာတာပါ။
အလားတူထင္ရွားတဲ့ ကမၻာျဖစ္ရပ္ သာဓကေတြဟာ ဒီေန႔ကမၻာ့ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးမွာ သတိထားမိသူတိုင္း သိသာထင္ရွားပါတယ္ ‘ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပလိုက္ပါတယ္။
ဒကာႀကီးကေတာ့ သူ႔ကိုယ္တိုင္ေအာင္ ဒီျဖစ္ရပ္ေတြအေပၚမွာ ေဝေဝ၀ါးဝါးျဖစ္ေနပံုပါပဲ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုး မွာမိမိက –
ကဲ ..ထားပါေတာ့၊ ဒါေတြက “သႏၵိ႒ိက၊ ဧဟိပႆိက”စတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕တရားေတြဂုဏ္ေတြဟာ လူၾကားေကာင္း႐ံု ေၾကြးေၾကာ္ ထားတာေတြ မဟုတ္ဘူး။
တကယ္အစမ္းသပ္ခံႏိုင္တယ္၊ တကယ့္ကို လက္ငင္းလက္ေတြ႕ အက်ိဳးထင္ရွား တယ္ဆိုတာ ဒကာႀကီး သေဘာေပါက္ေအာင္ ေျပာျပရတာပါ။ ဒကာႀကီးရဲ႕သားသမီးတို႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အခုႀကံဳ ေနရတဲ့ ျပႆနာေျပ လည္ ေစဖို႔အတြက္ေတာ့ ဦးဇင္းဥပမာေလးတစ္ခုကို ေျပာေပးခ်င္ပါတယ္။
စာသင္ေက်ာင္းႀကီးႏွစ္ေက်ာင္းရွိတယ္ဆိုပါစို႔၊ ပထမတစ္ေက်ာင္းက “ငါတို႔ ေက်ာင္းမွာ လာေနပါ၊ ငါတို႔ကို ေလးစားအားကိုးပါ၊ သင့္မွာ ဘယ္လိုခြ်တ္ယြင္းခ်က္ေတြရွိေနေန၊ သင္ဘာေတြမွ အေထြ အထူးမႀကိဳးစားလဲ ကိစၥမရွိဘူး၊ အခ်ိန္တန္ရင္ သင့္ရဲ႕ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္မွန္သမွ်ကိုလဲ ဖယ္ရွားေပးမယ္၊ ဘြဲ႕ဒီဂရီေတြလဲ ရေစမယ္၊ ရာထူးဂုဏ္သိန္စည္းစိမ္ဥစၥာေတြနဲ႔လဲ ျပည့္စံုေစမယ္” လို႔ အာမခံေၾကြးေၾကာ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းႀကီးေပါ့။
ေနာက္တစ္ေက်ာင္းကေတာ့ “ႀကိဳးစားဖို႔က သင္တို႔တာဝန္ျဖစ္တယ္၊ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္မရွိ အျပည့္အဝသင္ၾကား ေပးဖို႔ ငါတို႔က လံုးဝတာဝန္ယူတယ္၊ သင္တို႔ ႀကိဳးစားသေလာက္ မုခ်ေအာင္ျမင္ မႈရမယ္၊ သင္ရဲ႕ႀကိဳးစားမႈ၊ သင့္ရဲ႕ အစြမ္းအစနဲ႔ပဲ အခက္အခဲဟူသမွ် ေက်ာ္လႊားေအာင္ျမင္ေစရမယ္၊ သင့္ရဲ႕ ကိုယ္စြမ္း ဥာဏ္စြမ္းနဲ႔ လူသားဂုဏ္သိကၡာအားလံုးကိုငါတို႔က တေလးတစားအသိ အမွတ္ျပဳ တယ္”လို႔ အာမခံ ေၾကြးေၾကာ္ထားတဲ့ ေက်ာင္းႀကီးေပါ့။
(၇)
ဒကာႀကီးရဲ႕ သားနဲ႔သမီးကို ေမးၾကည့္ပါ၊ “ ဒီေက်ာင္းႀကီး ႏွစ္ေက်ာင္းထဲက ဘယ္ေက်ာင္းမွာ ေနမလဲ” ေပါ့။ အခုေခတ္လူငယ္ေတြဟာ အရာရာ ကို ႏိႈင္းယွဥ္စဥ္းစားတတ္ပါတယ္။
အဲ ..ဒကာႀကီးအေနနဲ႔ သေဘာေပါက္ထားရမွာကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဆိုတာ ဒုတိယ ေက်ာင္းႀကီးမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာ အာမခံႏိုင္တာကေတာ့ “ခြ်တ္ယြင္းခ်က္မရွိေအာင္ အျပည့္အဝ သင္ၾကားေပး မယ္”ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
ေအာင္ျမင္မႈက ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ လက္ထဲ မွာ မရွိပါဘူး၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္သူတို႔ရဲ႕ လက္ထဲမွာပဲ ရွိပါတယ္။ “အတၲာဟိ အတၲေနာနာေထာ = ကိုယ္ကိုယ္တိုင္သာ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုးကြယ္ရာ ျဖစ္တယ္ ”ဆိုတဲ့ “လူသာ ပဓာန”ဝါဒကို ေဟာညႊန္တာဆိုလို႔ ျမတ္ဗုဒၶတစ္ပါးသာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဝါဒဆိုတာ လူနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး၊ လူရဲ႕ ကံဥာဏ္ဝီရိယ စြမ္းအားနဲ႔ လူ႔တန္ဖိုး၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာတို႔ကို အျပည့္အဝ ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ ဝါဒပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကဲ .. ဒကာႀကီး ဒါကို လက္ေတြ႕ စမ္းၾကည့္ေခ်ပါဦး” လို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။ ဒကာႀကီးလည္း “ေျပာစရာေတာ့ရၿပီ” ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၾကည္ၾကည္လင္လင္ပဲ ဦးခ်ျပန္သြားပါတယ္။
ေနာက္စေနေန႔မွာေတာ့ ဒကာႀကီး ခပ္ေစာေစာပဲ ေရာက္လာပါတယ္။ မ်က္ႏွာက တစ္ခုခု အဆင္ေျပလာ တဲ့ပံုစံနဲ႔ပါ။ ေရာက္မဆိုက္ ဆိုသလိုပဲ “ေဆးခ်က္ကေတာ့ တည့္သြားၿပီ ဆရာေတာ္ ေရ႕၊အဲဒီေန႔ ညစာ ထမင္းဝိုင္းမွာပဲ အရွင္ဘုရား အမိန္႔ရွိ လိုက္တဲ့ ေက်ာင္းႀကီးႏွစ္ေက်ာင္း ဥပမာကို ေျပာ လိုက္ေတာ့ သားကေရာ သမီးကေရာပဲ “ဟာ .. ကိုယ္က ဘာမွ မႀကိဳးစားပဲ နဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈ ရေစမယ္ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းမ်ိဳးကေတာ့ ဘယ္သြားအားကိုး လို႔ ျဖစ္မလဲ၊ ႀကိဳးစားသူေရာမႀကိဳးစားသူေရာ အတူတူေအာင္ျမင္ေစမယ္ဆိုရင္ သားတို႔ ႀကိဳးစားသမွ်ေတြက ဘာသြားထူးေတာ့မွာလဲ” ဆုိျပီး ေက်ာင္းႏွစ္ . ေ က်ာင္းကို ႏိႈင္းယွဥ္ေဝဖန္ၾကေတာ့တာပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕အခ်က္ေတြမွာ နည္းနည္း ျပင္းထန္ လြန္းလို႔ တပည့္ေတာ္တို႔ကေတာင္ထိန္းေပးရေသးတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အားပါးတရ ေျပာျပ ပါတယ္။
မိမိက – “ဒကာႀကီးအခုလို ထိန္းေပးတာ ေကာင္းပါတယ္၊ အမွန္ကေတာ့ ဘာသာဝင္တို႔ရဲ႕ အေရးအႀကီးဆံုးတာဝန္က ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့ ဘာသာ တရားကို ေလးစားၿပီး ကိုယ္လိုက္နာ က်င့္သံုးရမယ့္ “ ေရွာင္သင့္တာ ေရွာင္၊ ေဆာင္သင့္တာေဆာင္” ဖို႔ပဲ မဟုတ္လား။
“ ဣဒေမဝ သစၥံၥံ ေမာဃမညံ = ငါ့ဝါဒသာ အမွန္၊ အျခားဝါဒေတြဟြဟာ အလကား ဝါဒေတြျဖစ္တယ္”ဆိုိုတဲဲ့့ စိတ္ထားမ်ိဳးဟာ အဆင့့္္နိမ့္သူတုိ႔ရဲ့ ႕႕ စိတ္ထားမ်ိဳးျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶ႕႕ အဆံုံုံးးအမနဲဲ႔႔ “ န ပေရာပရံ နိကုေဗၺထ = တစ္ေယာက္ တစ္္ေယာက္က္ကိုို မလွည့့့္္မျဖား ႐ိုိုိးးသားစြြာ ဆက္ဆံရမယ္။ နာတိိမေညထ ကတၳစိ နံကိိဥၥိၥိ = ဘယ္ကိိစၥၥမွွာမဆိုို တစ္ေယာက္္က တစ္ေယာက္ကိုို ႏိုိုင္ထက္စ္စီီးးနင္္းး မထီီမဲဲ့့ျမင္ မျပဳဘဲ ေလးစားစြြာ ဆက္ဆံရမယ္” ဆိုတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ သတိေပး ညႊန္ၾကား ခ်က္မ်ားကို အေလးထားတတ္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း သတိေပးလိုက္ပါတယ္။
ဓမၼေဘရီအရွင္ဝီရိယ(ေတာင္စြန္း)
ၾကိုက္ေသာ္ယူေလ၊ မၾကိဳက္ေပမူ၊ ရွာေဖြပါဦး၊ ဤေခတ္ထူး ၌၊ ဆည္းပူးႏုိင္မွ၊ ေတာ္ကာက်လိမ့္…
ေအာက္ပါ၀က္ဆိုုက္မွ ကူးယူပါသည္
အရွင္သိရိႏၵ
http://www.ashinsirinda.com/
ေမတၱာဥယ်ာဥ္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
