မာမာေအး – ေျပာျပစရာေတြလဲ တပုံႀကီးရွိေသးတယ္ – အမွတ္ (၅၂၄) ခင္ယုေမ

ေသာတရွင္မ်ား က်န္းမာေတာ္မူၾကပါစရွင္ …
မာေအးခ်စ္တဲ့ေသာတရွင္ေတြ ဂီတဝါသနာရွင္ေတြအားလုံး မာေအးရဲ႕အသံေလးၾကားရတဲ့အခါမွ ကုိယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာၾကပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလုိက္ပါတယ္။

ေသာတရွင္တုိ႔ေရ၊ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမအေၾကာင္း၊ အတုယူဘြယ္ေကါင္းလုိ႔ တေညာင္းႀကီးေျပာခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ နားဆင္ေပးတဲ့ေသာတရွင္မ်ား သုတၿဖိဳးႂကြယ္ မ်ိဳးဂုဏ္ထပ္လုိ႔ စိတ္မ်ား ပြားမ်ားနိုင္ပါေစရွင္ …။

ႏွစ္ဦးလထဲမွာ မာေအးတုိ႔ညီအမေတြလုိေနခဲ့တဲ့ အကယ္ဒမီမမၾကယ္ပြင့္ လြင့္ေပ်ာက္ေဝးကြာသြားရွာျပန္ၿပီလုိ႔  ေဖ့ဘြတ္မွာ သတင္းတက္ လာတာကုိ ဖတ္ခဲ့ရပါတယ္။  ေမာင္ေက်ာ္သူေရးတဲ့ စာတမ္းေလးလဲ ေတြ႕ပါတယ္။ ပရိသတ္ေတြလဲသိၿပီးေနေလာက္ၿပီ။ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမအေၾကာင္းကလဲ ၾကားျဖတ္ဖုိ႔မေကာင္းတာနဲ႔ မေျပာဘဲေနခဲ့တာကုိ၊ ဒီကိစၥက်ေတာ့ ဘာလုိ႔မေျပာေသးတာလဲလုိ႔ မာေအးရဲ႕ေျပာျပ စရာေတြ ပရိသတ္က ဂ်ီတုိက္ၾကတာေၾကာင့္ အခုေျပာမယ္လုိ႔ပါ။ အဆုိေတာ္ အကယ္ဒမီ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးေခ်ာ “ခင္ယုေမ” အေၾကာင္းပါ။

“ခင္ယုေမ” လုိ႔ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ပရိသတ္ေတြၾကား ေရပန္းစားလာတဲ့ ဂႏၶာလရဇ္ႏြယ္ဖြား “မအိဝါ” ေလးဟာ မာေအးတုိ႔ကေလးဘဝကတဲက “ ႐ုိင္းတဲ့ဇင္ေယာ္” သီခ်င္းနဲ႔ နာမည္ရေနခဲ့တဲ့သူပါ၊ သူ႔အသံက ခ်ဳိသလုိ၊ အၿပံဳးေလးကလဲ ခ်ဳိတဲ့မ်က္ႏွာေလးပုိင္ရွင္ျဖစ္ပါတယ္။ မာ ေအးကေတာ့ “မမေမ” လုိ႔ဘဲ ေခၚခဲ့ပါတယ္။ မမေမမွာ အလြန္သေဘာေကာင္းတဲ့ညီမ “ခင္ယုေဆြ” ဆုိတာလဲ ရွိပါတယ္။ မာေအးတုိ႔ တေတြဟာ စံျပအမ်ိဳးသမီးအထက္တန္းေက်ာင္းလို႔လဲေခၚ၊ မရမ္းျခံေက်ာင္းလုိ႔လဲေခၚခဲ့ၾကတဲ့၊ မရမ္းေရာင္ဆင္တူဝတ္ၾကတဲ့ေက်ာင္း၊ အခု အထက (၁) ကမာရြတ္မွာ ပညာရင္နုိ႔ေေသာက္စုိ႔ခဲ့ၾကတဲ့သူေတြမုိ႔လုိ႔လဲ ခ်စ္ၾကပါတယ္ထင္ပါရဲ႕။

မာေအးက ပဥၥမတန္းအကူးမွာ ေရာက္သြားခဲ့အခါ၊ မမေမက ေက်ာင္းထြက္ၿပီး မမခင္ယုေဆြက (၇) တန္းမွာပါ။ မမႏြဲ႕ေလးလဲရွိတယ္။ သူက (၈) တန္းမွာပါ။ မာေအးကေက်ာင္းမွာ မမႏဲြ႕ေလးအရမ္းေတာ္တဲ့ သ႐ုိးေဘာ (လ္) ကစားနည္းကုိ ဝင္ကစားပါတယ္။ မမေဆြနဲ႔က်ေတာ့ အတူသီခ်င္းေတြဆုိပါတယ္။ မာေအးက ကပၸလီကြက္သစ္ပဲေခၚ၊ ဦးဝိစာရကြက္သစ္လဲေခၚတဲ့ေနရာ၊ အခု ေတာ္လွန္ေရးပန္းျခံလုပ္ထားတဲ့ေနရာမွာ ေနတာပါ။ မမေမနဲ႔ မမေဆြတုိ႔မိသားစုက မာေအးတုိ႔ရပ္ကြက္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ေရႊဂုံတုိင္ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေနၾကပါတယ္။ ဦးဝိစာရလမ္းမႀကီးဘဲ ျခားတာပါရွင္။

မာေအးတုိ႔ရပ္ကြက္က သိပ္ကိုေရရွားတာကုိး။ မမေမတုိ႔အိမ္နဲ႔ မလွန္းမကမ္းမွာရွိတဲ့ “တက္တုိး ေရႊတံဆိပ္တုိက္” ဆုိတဲ့ဆုိင္းဘုတ္ႀကီး ေထာင္ထားတဲ့အိမ္မွာ ေရသြားေတာင္းရ၊ ေရသြားထမ္းရေလေတာ့ ခဏခဏ မမေမတုိ႔အိမ္ကုိေရာက္သြားခဲ့တာေပါ့။ မမေမက အျပင္ ထြက္ခဲပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ အက်ႌေလးေတြခ်ဳပ္ေနတာ၊ ထြင္ၾကည့္ညႇပ္ၾကည့္လုပ္ေနတာဘဲ။ မမေဆြဆီလာလာေနတဲ့ မာေအး ေလးကလဲ သီခ်င္းဆုိေနတဲ့ေကာင္မေလးဘဲလုိ႔ သူသိသြားတဲ့အခါ ပုိခင္သြားတာေပါ့ေလ။

မမေဆြနဲ႔ မာေအးတုိ႔က သူတုိ႔အိမ္ေရာက္ရင္၊ ကုလားသီခ်င္းဆုိၾကေလ့ရွိတယ္။ ဒါဆုိမမေမက ဒီႏွစ္ေယာက္ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ဘာေတြ မွန္းလဲ မသိဘဲနဲ႔  ဆုိရေကာင္းလားဆုိၿပီး မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ထားရင္း တဟင္းဟင္းရယ္ေတာ့တာဘဲ။ ကုလားသီခ်င္းမ်ဳိးကလည္း အနိမ့္အျမင့္ အတြန္႔အတက္ေတြကမ်ားေတာ့ ဟုိမရာက္ ဒီမေရာက္ အသက္႐ႈေပါက္မွားခဲ့ရင္ ကီးမကုိက္ေတာ့ဘဲ အူေၾကာင္ေၾကာင္အသံေတြ ထြက္လာတတ္တာကုိး အဲဒီလုိေနလာၾကတာပါ၊

မာေအးတုိ႔ကုလားသီခ်င္းဆုိၾကတယ္ဆုိလို႔ ေသာတရွင္တုိ႔က ျပံဳးေစ့ေစ့ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ၾကပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီတုန္းက ကုိယ့္ဝန္းက်င္မွာ အထူး အဆန္းဂီတဆုိတာ ဒါဘဲႀကံဳတာကုိးရွင့္။ မိဘေတြက ေမာင္နဲ႔ ႏွမ သားနဲ႔အမိၾကည့္လို႔ေကာင္းတဲ့၊ ဘုိလိုနမ္းတာ႐ႈံ႕တာမပါတဲ့ အိႏၵိယ ဇာတ္ကားေတြကုိဘဲ ၾကည့္ခြင့္ေပးတဲ့ေခတ္ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ ၿပီးေတာ့ ကုိယ့္ရပ္ကြက္နဲ႔ တဆက္ထဲလုိျဖစ္ေနတဲ့ ေျမနီကုန္းရပ္ကြက္မွာလဲ အိႏၵိ ယႏြယ္ဖြားေတြအေနမ်ားတာေၾကာင့္၊ ဝိဇယ႐ုပ္ရွင္႐ုံမွာ ျပသတဲ့ရုပ္ရွင္ကားရဲ႕ ရွစ္ဆယ္ရာႏႈန္းဟာ အိႏၵိယရုပ္ရွင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ သီခ်င္းဆုိခ်င္တဲ့ မာေအးတုိ႔က အလြန္ေတာ္တဲ့ ေကာင္းတဲ့ အိႏိၵယအဆုိေက်ာ္ႀကီး “လက္သမန္ရွစ္” အသံကုိ စဲြလန္းအတုယူခ်င္တာနဲ႔ ကုလားသီခ်င္းဆုိျဖစ္ၾကတာပါ။ မမေဆြက အသံမထြက္တတ္ရင္ သင္ေပးတဲ့ဆရာႀကီးေပါ့ေလ။

၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွ ဦးဝိစာရရပ္ကြက္ႀကီး ေတာင္ဥကၠလာ ႐ုိးျပတ္ေတာႀကီးထဲ ေျပာင္းေဆာက္ေနထုိင္ရတဲ့အခါက်မွ အေနေဝးခဲ့တာပါ။ မမေမက ရုပ္ရွင္ဖက္ကူးသြားၿပီး ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အကယ္ဒမီရုပ္ရွင္မင္းသမီးႀကီးျဖစ္လာတယ္။ မမေဆြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေစ်းႀကီးမွာ “ယုေဆြ” ဓါတ္ပုံတုိက္ တည္ေထာင္ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ မာေအးလဲ ဂီတဘဝ ေအာင္္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ တခါမွ ညီအမစိတ္ မေျပာင္းခဲ့ၾကပါဘူး။
မမေမလဲ ဘဝဒုကၡေတြနဲ႔ မာေအးလဲ ဘဝဒုကၡေတြနဲ႔ကုိယ္စီရွိၾကေလေတာ့ ေတြ႕ၾကတဲ့အခါ၊ အာေပးစရာရွိေပး၊ ေရွ႕ေရးေတြလဲတြက္နဲ႔ ေနၾကရင္း မမေမက ႏုိင္ငံ့အျပင္ထြက္ခ်သြားခဲ့ပါတယ္။ ရွားရွားပါးပါး ဖေအတူသားကေလးနဲ႔အတူ ဘဝကို ၾကံ့ၾကံ့ခံ ရုန္းကန္ခဲ့တဲ့ မိန္းမ သားပါ။ ေခ်ာေခ်ာလွလွ၊ အိမ္ေထာင္ရွင္မ ႏုႏုရြရြေလးတန္မဲ့၊ မာေအးတုိ႔တုိင္းျပည္မွာ ေတြ႕ေနရတဲ့ ေလာ္ရီကားအရွည္ေလာက္ကုိ- အတြင္းမွာ စားစရာေသာက္စရာေတြ စံနစ္တက် ဆုိင္တဆုိင္လုိထားၿပီး၊ ျပည္နယ္တကာ့ျပည္နယ္ ဒီကားနဲ႔လုိက္ေရာင္းတဲ့ ဒရုိင္ဘာ အေရာင္းစာေရးဘဝနဲ႔ ရပ္တည္ျပခဲ့သူပါရွင္။ သူ႔အႏုပညာတီထြင္တတ္ပုံေတြက  သိၿပီးသားျဖစ္မွာပါေနာ္။

မမေမကုိ မာေအး (၁၉၉၃) ခုႏွစ္က အေမရိကန္မွာရွိတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းရံပုံေငြပဲြအတြက္ သြားကူတဲ့အခါက်မွ ျပန္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အခုမာေအးေျပာျပတဲ့ သူတေယာက္ထဲ ကားတစီးနဲ႔ ေစ်းလုိက္ေရာက္တဲ့ကိစၥၾကားရေတာ့ မေၾကာက္ဖူးလားလုိ႔ ေမးမိတာေပါ့ရွင္။ သူေတြ႕ ရမယ့္ ေစ်းဝယ္သူဟာ အမ်ားအားျဖင့္ လူျဖဴ လူမည္း လူထြားႀကီးေတြသာျဖစ္မွာေလ။ ေသနတ္ေတြကလဲေပါ၊ ကုိယ့္အမႀကီးကလဲေခ်ာေတာ့ စိတ္ပူလုိ႔ပါ။ မမေမက သုိင္းလဲတတ္တယ္။ ၿပီတီတီလဲ အထာမေပးတဲ့ မိန္းမစားမ်ဳိးဆုိတာ သူတုိ႔လဲ အကဲခတ္တတ္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာပါ တယ္။

မာေအးနဲ႔ မမေမ  တေယာက္သီခ်င္း တေယာက္လဲဆုိၾကတာမ်ဳိးလဲရွိပါတယ္။ ဓာတ္ျပားေခတ္က မာေအး စာခ်ဳပ္မိေနခ်ိန္မွာ၊ ဆရာေရႊျပည္ ေအးရဲ႕ “ေရႊမန္းေမ” ရုပ္ရွင္ပဏါမသီးခ်င္းကို  မမေမဓာတ္ျပားသြင္းခဲ့ရေတာ့ မာေအးကို ဖုန္းဆက္ေျပာခဲ့တယ္။ ညီမေလး သီခ်င္းကုိ မမေမဆိုလုိက္ၿပီ။ ခြင့္လႊတ္ေနာ္တဲ့။ မာေအးကလဲ မမေမရဲ႕ “စကားတကၠသုိလ္” သီခ်င္းကုိ ကက္ဆက္ေခတ္မွာျပန္ဆိုေတာ့- အေမရိကန္ မွာျပန္ေတြ႕မွ ေျပာျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ မမေမရဲ႕သား မုိးေလးမဂၤလာေဆာင္ေတာင္မွ မီခဲ့ပါေသးတယ္။ ပဌာန္းဆက္က အဲဒီေလာက္ရွည္ၾက တာပါ။ ခုေတာ့ မမသြားႏွင့္ခဲ့ၿပီ။ သူ႕သီခ်င္းေလးနဲ႔ဘဲ အလြမ္းေျပရေတာ့မွာေပါ့ရွင္။

(စကားတကၠသုိလ္မွ-ခင္ယုေမ)
စကားေတာင္စား ေမြးထားတဲ့သားလုိလို xxx ၾကားသူမွာ ဖရဏာပီတိ ဂြမ္းဆီထိပုံ တအိအိစုိ xxxx  ေစတနာသဒၵါထား တကယ္ရုိး သားရဲ႕လားအကုိ xxxx ကဗ်ာအလား တာသြားလွ်ာဖ်ားစကားတကၠသုိလ္… xxxx ဟုိအရင္စပါယ္ပင္နေဘး  xxxx   သူ႕အႀကိဳက္နဲ႔ေတြ႕ခြင့္ေပး၊ ႏုလုိက္တဲ့အေထ့အဖြင့္ေလး xxxx သဲေအးေအးနားဝင္ခ်ဳိ၊ ခင္ပ်ဳိပ်ဳိ လွယမင္း xxx သြားကေလးကေဖြးေရာင္လင္း xxxx ပါးကေလးက ေသြးေရာင္ဝင္း xxx  မင္းပပထက္ႏွစ္ဆပုိ…xxxx

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ