ၿငိမ္းခ်မ္းေအး – ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ပါ
(သည္ေလဒီးစ္နယူးစ္/မိုးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၇၊ ၂၀၁၅
ဒါက ျပည္ေထာင္စုေန႔နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာျပည့္ဆက္စပ္ အရင္အပတ္က ေရးျဖစ္တဲ့ (၂) ပုဒ္ထဲက (၁) ပုဒ္ပါ။ အေၾကာင္းအရာက က်ေနာ္ အရင္ ေရးသာဖူးခဲ့တာ ဖန္တရာေတေနေပမဲ့ ေျပာဖို႔လိုေသးတယ္ အထူးသျဖင့္ ပံုႏွိပ္မွာ ဒါမ်ိဳးေတြ မ်ားမ်ား ေရးရမယ္ ယူဆလို႔ ေရးခဲ့တာပါ။
တိုင္းရင္းသားျပႆနာ အေၾကာင္း ေျပာဖို႔ လိုမလိုက အခု ေလာက္ကိုင္စစ္ကိုပဲ ၾကည့္ပါ။ လူအမ်ား မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ထက္သန္တာကလြဲလို႔၊ လူမ်ိဳေရး အသာေပး တရုတ္မုန္းတီးေရး လုပ္ၾကတာကလြဲလို႔ ဘာမ်ား ေျခေျချမစ္ျမစ္ လူမ်ိဳးစုေရးရာ ျပႆနာကို စဥ္းစားၾကသလဲ။
ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ အျမဲ ေထာက္ျပခဲ့ပါတယ္။ ပေဒသရာဇ္ စစ္ဘုရင္ သူရဲေကာင္း ဝါဒ မိႈင္းတိုုက္ခံ ထိထားလို႔ စစ္ဘင္ခရာ သံေလးၾကား၊ စစ္ခ်ီေတးေလးမ်ား ဟစ္ရင္ စစ္ေသြးေလး ၾကြခ်င္၊ အလံကေလး တလူလူ လႊင့္ရင္ အမ်ိဳးဂုဏ္ ဇာတိ မာန္ ေတြ ထ ခ်င္၊ ပုဂံ ေနာက္ခံပံုေတြျပ “ခမ္းနားေလေသာ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ား..” ေအာ္ရင္ “မဟာ ျမန္မာ.. ကြ” လို႔ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား ေၾကြးေၾကာ္ခ်င္တဲ့ အေျခခံ အေတြးအေခၚ စဥ္းစားပံု Mindset ကို ျပင္မွ ရပါမယ္ ဆိုတာကိုး အႀကိမ္ႀကိမ္ တင္ျပ ေဆြးေႏြးဖူးခဲ့ပါတယ္။
သာမန္ လူကို ထားပါဦး။ လူအမ်ား ႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္ မွန္တာကိုပဲ အသိအျမင္ ဖြင့္ေပးဖို႔ တာဝန္ရွိတဲ့ စာနယ္ဇင္းမ်ားမွာလည္း စာေရးသူေတြကအစ ကိုးကန္႔ ေနာက္ေၾကာင္းလွန္ျပမယ္၊ တရုတ္အႏြယ္ကို ေရွ႕တန္းတင္မယ္၊ ဗကပ ေနာက္ အစိုးရ စစ္တပ္နဲ႔ ပူးေပါင္းမႈ၊ ဘိန္းကုန္ကူးမႈ ဒါေတြပဲ ေရးတာသားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ကိုးကန္႔ကို ဒို႔ျမန္မာေတြ ပိုင္တယ္ အယူအဆ ေလာင္းရိပ္က မလြတ္သေရြ႕ လူမ်ိဳးစုျပႆနာကို စစ္တိုက္ပဲ ေျဖရွင္းေနရမွာပါ။
ဒါမ်ိဳး ျဖစ္စဥ္က ဒီတခုတည္းမဟုတ္၊ ဒါပထမဆံုး မဟုတ္သလို၊ ဒါေနာက္ဆံုးလည္း မဟုတ္ပါ။ အခုပဲ ၾကည့္ပါ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ရဲ႕ လူပါးဝ ေျပာစကား ကိုယ့္ဘာသာ “ျမန္မာ” လို႔ သတ္မွတ္ၾကပါတဲ့။ ဒါမ်ိဳး ပေဒသရာဇ္ေခတ္ အေတြးအေခၚ၊ လူမ်ိဳးႀကီးစိတ္အခံနဲ႔ ဘယ္လို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္မလဲ။
ဒါမ်ိဳးသေဘာေတြခ်ည္း ေခတ္အဆက္ဆက္ ျမင္ခဲ့ရ၊ ေလ့လာခဲ့ရလို႔ အခု ေဆာင္းပါး ေရးျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ဆံုး ကိုးကန္႔ျပႆနာ ဆက္စပ္ကေတာ့ ေနာက္ေဆာင္းပါး တပုဒ္ သီးသန္႔ ေရးရမွာပါ။
မိုးမခ စာဖတ္သူမ်ားလည္း လူမ်ိဳးစုေရးရာျပႆနာ အတြက္ ကိုယ္ပိုင္ အေတြးအျမင္ ေျပာစရာရွိရင္ မွ်ေဝပါ။
×××××××××××××
လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ စမ္းေပါက္ရာ မ်ိဳးျမင့္စိတ္ေနဝါဒ
လူမ်ိဳးတစုက အျခား မတူညီတဲ့ လူမ်ိဳးတစုကို ျပဳမူဆက္ဆံရာမွာ ကိုယ့္လူမ်ိဳးရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈတန္ဖိုး၊ စံႏႈန္းေတြကို အဓိက လက္ကိုင္ထားၿပီး စဥ္းစား၊ ဆံုးျဖတ္ ျပဳမူ လုပ္ေဆာင္ျခင္းကို လူမႈႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚအရ မ်ိဳးျမင့္စိတ္ေနဝါဒ (Ethnocentrism) လို႔ သတ္မွတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္အုပ္စုကိုသာ ဗဟိုျပဳစဥ္းစားၿပီး ကိုယ့္လူမ်ိဳးက သူတပါးထက္ အရာရာမွာ သာလြန္တယ္၊ ယဥ္ေက်းတယ္၊ ျမင့္ျမတ္တယ္ ဆိုၿပီး စိတ္ႀကီးဝင္မႈမ်ိဳးပါ။
ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့၊ စံတန္ဖိုးမ်ား မတူရျခင္း အေၾကာင္း
တကယ္ေတာ့ ယထာဘူတ က်က် စဥ္းစားရင္ ကမၻာမွာရွိတဲ့ ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ယဥ္ေက်းမႈကမွ ပိုေကာင္းတယ္၊ ပိုျမင့္ျမတ္တယ္၊ ဆိုးတယ္၊ ယုတ္ညံ့တယ္ဆိုၿပီး သတ္မွတ္လို႔မရပါဘူး။ လူအုပ္စု တခုနဲ႔ တခု အစားအေသာက္၊ အဝတ္အထည္၊ ဓေလ့ထံုးတမ္း၊ ဘာသာစကား၊ အေတြးအေခၚ၊ တန္ဖိုးထားမႈ စတာေတြ မတူညီ ႏိုင္ျခင္းမွာ ရွင္သန္ေနထိုင္ရာ ေဒသ ပထဝီ၊ ရာသီဥတု ေဂဟေဗဒ သေဘာနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ လူမႈအသိုင္းအဝန္းရဲ႕ လူမႈႏိုင္ငံေရး သေဘာေတြေၾကာင့္လို႔သာ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ဘက္လိုက္ခ်င္တာ သဘာဝပါ
လူေတြဟာ မတူညီတဲ့ ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြနဲ႔ ထိေတြ႕ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္နဲ႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ အသားက်ၿပီးသား အရာေတြကိုပဲ ပိုမို ေမြ႕ေလ်ာ္ လက္ခံလိုစိတ္၊ အသားေပး လုပ္ေဆာင္လိုစိတ္လည္း ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ မွန္တယ္၊ မွားတယ္၊ တရားတယ္၊ မတရားဘူး ဆံုးျဖတ္ရာမွာလည္း ကိုယ္ေနထိုင္ႀကီးျပင္းလာရာ အုပ္စုဘက္ကိုသာ မသိစိတ္အေနနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ ဘက္လိုက္ ဆံုးျဖတ္လိုစိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာေလ့ရွိတယ္။ အေမရိကန္ အမ်ိဳးသားသိပံၸအဖြဲ႕(NAS) ရဲ႕ ေတြ႕ရွိခ်က္တခုအရဆိုရင္ လူေတြမွာရွိတဲ့ ေအာက္စီတိုစင္းေဟာ္မုန္းဟာ အုပ္စုတူ လူခ်င္း ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် မဟုတ္ဘဲ ခံစားခ်က္ အသားေပး ပုဂၢလဓိ႒ာန္ သေဘာေဆာင္တဲ့ မိမိအုပ္စုကို ဂုဏ္ျမွင့္ေျပာဆိုမႈ၊ သူ တပါး အုပ္စုအေပၚ (အနည္းဆံုး စကားအရာမွာ ျဖစ္ျဖစ္) ႏွိမ့္ခ် လိုမႈ၊ လူမ်ိဳး၊ အုပ္စုတူ ေထာက္ခံ အားေပးမႈ၊ ဘက္လိုက္ ဆံုးျဖတ္ ျပဳမူမႈ ေတြကို ျဖစ္ေပၚေစတယ္လို႔ ဆိုတယ္။
အစြန္းေရာက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ အႏၱရာယ္ပါ
ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ဘာသာ၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုယ့္ဝါဒမွ ဆိုတဲ့ မ်ိဳးျမင့္စိတ္ေနဝါဒ စစ္စစ္ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား အခ်င္းျဖစ္တတ္ျခင္း၊ လူမ်ိဳးစုအလိုက္ မုန္းတီးျခင္း၊ စစ္ပြဲ စတဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးေတြအထိ ျဖစ္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။
မယဥ္ေက်းႏိုင္ေသးတဲ့ (၂၁) ရာစု ေက်ာက္ေခတ္လူသားမ်ား
ဒီလို တလူမ်ိဳး၊ တဘာသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုး တခုတည္းကိုသာ လက္ကိုင္ျပဳ ေဇာင္းေပးလိုသူ မ်ိဳးျမင့္စိတ္ေနဝါဒ သမားမ်ားေၾကာင့္ ကမၻာမွာ လူမ်ိဳး/ဘာသာေရးကို အေျခခံတဲ့ မုန္တီးမႈေတြ၊ ခြဲျခား၊ ႏွိမ္ခ် ဆက္ဆံမႈေတြ၊ ရန္ပြဲေတြ၊ စစ္ပြဲေတြ မျပတ္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ (၂၁) ရာစု ေခတ္သစ္ကို အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ ေရာက္ရွိေနထိုင္ခြင့္ရေနေပမဲ့ အေတြးအေခၚ၊ အေနအထိုင္၊ အျပဴအမူ၊ အေျပာအဆို အားျဖင့္ လက္ေတြ႕ မေရာက္ႏိုင္၊ အေတြးအေခၚ လြတ္လပ္ က်ယ္ျပန္႔၊ သမမွ်တ၊ လူလူခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈ မထားႏိုင္၊ တနည္းအားျဖင့္ မယဥ္ေက်းႏိုင္ေသးဘဲ အုပ္စု မတူရင္ စစ္ျဖစ္ရတဲ့ ေက်ာက္ေခတ္အေတြးအေခၚ၊ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ ဖက္စစ္နာဇီေခတ္ ဓေလ့စရိုက္ေတြဟာ ရွင္သန္ေနဆဲပဲ ျဖစ္တယ္။
ျပည္တြင္းစစ္ရဲ႕ရင္းျမစ္
က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ကိုပဲ ကြက္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။ ႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိကျပႆနာႀကီးတခု ျဖစ္တဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု အခ်င္းခ်င္းၾကား ပဋိပကၡ ေရွရွည္တည္တံ့ မေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း အေၾကာင္းရင္းဟာ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ အသားေပး ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ၊ တနည္းအားျဖင့္ အစြန္းေရာက္ မ်ိဳးျမင့္စိတ္ေနဝါဒေၾကာင့္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ေျပာရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မလိုလားသူ သာမန္လူထု ျမန္မာ (ဗမာ) မ်ား ကိုယ္တိုင္ နားခါးေလ့ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ေဆးခါးႀကီးမ်ိဳသလို မျဖစ္မေနလက္ခံရမယ့္ ခါးသီးတဲ့ အမွန္တရားတခုပါ။
တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေျခခံဥပေဒ အဆက္ဆက္ (၁၉၄၇၊ ၁၉၇၄၊ ၂၀၀၈) ကို ေလ့လာၾကည့္ပါ။ တျပည္ေထာင္ (Unitary State) သေဘာသာ ပိုေဆာင္တဲ့ မညီမွ်တဲ့ အာဏာခြဲေဝမႈ၊ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္ ခြဲေဝမႈ၊ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ေတြကို ေတြ႕ရမွာပါ။ ပညာေရးစနစ္ကို ၾကည့္ပါ။ ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ဗုဒၶဘာသာ တခုတည္းကိုသာ ေဇာင္းေပးထားတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အႏုသုခုမ တင္ဆက္မႈေတြကိုလည္း ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ တလူမ်ိဳး၊ တဘာသာကိုပဲ အမ်ားစု အသားေပးတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ ဒီတိုင္းျပည္ဟာ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ တိုင္းျပည္ဆိုတဲ့ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ အေတြးအေခၚ ေလာင္းရိပ္ကို အစိုးရ၊ လူထု၊ စာနယ္ဇင္း အစုစု အားလံုး အခုထိ မေက်ာ္ႏိုင္ေသးၾကပါဘူး။
အႏွစ္မပါတဲ့ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးေရး
တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးေရးဟာ ဒို႔တာဝန္အေရးသံုးပါး ဟစ္ေၾကြးရံုနဲ႔ မရပါဘူး။ ရုပ္သံမွာ လူႀကိဳက္္မ်ားတဲ့ ေရာ့ခ္ကာႀကီးက ေသြးခ်င္းညီအစ္ကိုမ်ား စည္းလံုးျခင္းရဲ႕အင္အား ေအာ္ေပးရွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တဖက္ကလည္း ႀကီးျမတ္ေလေသာ သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔ ‘မဟာ ျမန္မာ’ ဆိုၿပီး ပေဒသရာဇ္ေခတ္ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒကို ျပန္ေဖာ္ ေဇာင္းေပးပါတယ္။ ဒီလိုသေဘာနဲ႔ ဘယ္လို လူမ်ိဳးစုစံု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရႏိုင္ပါမလဲ။ တႏွစ္တခါ ျပည္ေထာင္စုေန႔အခမ္းအနားမွာ လူမ်ိဳးစုဝတ္စံုေတြ ဟန္ျပဝတ္ခိုင္းရံုနဲ႔လည္း ေသြးစည္းေရး ေဖာ္ေဆာင္လို႔မရပါဘူး။ လူမ်ိဳးစုမ်ား ေသြးစည္းညီညြတ္ဖို႔က ျပည္ေထာင္စုအေျခခံရာ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ကို တိုင္းျပည္ရဲ႕အုတ္ျမစ္ အေျခခံ ဥပေဒမွာ သြတ္သြင္းရမွာ ျဖစ္သလို တုိင္းျပည္ရဲ႕ လူမႈ၊ စီးပြား၊ က်န္းမာ၊ ပညာ၊ အႏုသုခုမ အသီးသီးမွာ ပင္လံု ကတိကဝတ္ ဝိညာဥ္ေတြ ရွင္သန္ေစရမွာပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို သစၥာေဖာက္ခဲ့ၾကတယ္
အခုဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔ အခမ္းအနားေတြ အရင္ေခတ္ေတြထက္စာရင္ ပို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ က်င္းပခြင့္ရပါၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ပင္လံုညီလာခံကို ဂုဏ္ျပဳ ျပည္ေထာင္စုေန႔လည္း ႏွစ္စဥ္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ပင္လံုအိပ္မက္ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္မူကိုေတာ့ မ်က္ကြယ္ျပဳေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပင္လံုမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေခါင္းခံ အျခား လူမ်ိဳးစုေတြကို ကတိေပးခဲ့တဲ့ ခြင့္တူညီမွ်ဝါဒျဖဴစင္တဲ့ တိုင္းျပည္ကို မတည္ေဆာက္ႏိုင္သေရြ႕ တိုင္းျပည္ဗိသုကာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေႏွာင္းလူမ်ား သစၥာေဖာက္လ်က္ပဲလို႔ ဆိုရပါမယ္။
မၿငိမ္းခ်မ္းႏိုင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု
ဒီလို သစၥာေဖာက္ျခင္းဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုတင္ မဟုတ္ဘဲ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မႈကို ယံုၾကည္ေနာက္လိုက္ခဲ့တဲ့ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း အစရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို အလြဲသံုးစားလုပ္ျခင္းလည္း မည္ပါတယ္။ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ တေျမတည္းေန တေရတည္းေသာက္ ေနရတဲ့ လူမ်ိဳးစု အခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္ေနရတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ အတူ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး မၿငိမ္းခ်မ္း၊ မဖြံ႔ၿဖိဳး၊ မခ်မ္းသာ လူစဥ္မမီတဲ့ ျပည္ေထာင္စု အမည္ခံ ယိုင္တုိင္ ခ်ည့္နဲ႔ မ်က္ေမွာက္ တိုင္းျပည္ပါပဲ။
အမွီအခိုမကင္း သိကၡာမဲ့ လူစဥ္မမီတဲ့ လြတ္လပ္ေရး
တိုင္းျပည္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မတည္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း၊ ငါ့ဖို႔ တခုတည္းၾကည့္ အာဏာတည္ျမဲေရးသာ ေဇာင္းေပးေဖာ္ေဆာင္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ႀကီးစိုးမႈနဲ႔ အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ယူေပးခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ တန္ဖိုးဟာလည္း ယုတ္ေလ်ာ့ခဲ့ရပါတယ္။ ဟိုလူ႔ ေၾကာက္ရ၊ ဒီ လူ႔ ေၾကာက္ရ၊ ဟို လူ၊ ဒီလူကေတာ့ ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစားမို႔ဆို ၿပီး ငဲ့ ေနရတဲ့ ေခတ္စနစ္ႀကီးကို စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ကိုယ္က်ိဳးကိုသာၾကည့္ ဖန္တီးခဲ့ၾကတယ္။ အင္အားႀကီးတိုင္းျပည္မ်ားရဲ႕ ေခတ္သစ္ကိုလိုနီ ကၽြန္ျပဳခံ ဘဝကို က်ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အလယ္မွာ၊ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြ ၾကားမွာ လူမေလး ေခြးမခန္႔ ခဏ ခဏ နားရြက္ လာ တံေတြး စြတ္ ခံရ၊ ေခါင္းလာ ပုတ္ခံရ၊ ထိကပါး ရိကပါး လုပ္ခံရ ၾသဇာခံေတြထား မီးေတြပြားခံေနရတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ တရားမွ်တ လြတ္လပ္ ခြင့္တူမႈကို အေျခခံတည္ေဆာက္ထားတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈမ်ိဳး မရွိေတာ့ လူမ်ိဳးစုမ်ား ဝါးအစည္းေျပသလိုျဖစ္၊ အိမ္ၾကက္ခ်င္း အိုးမည္းသုတ္ တိုက္ေနရင္းနဲ႔ပဲ လံုးပါးပါးေနရပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သာတူညီမွ် ေကာင္းစားေရး စိတ္ဓာတ္ကို အတူယူပါ
အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရာျပည့္နဲ႔အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းေတြ ေျပာၾက၊ ဂုဏ္ျပဳၾကတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ ႏွိပ္စက္ေနတဲ့ လက္ရွိ တိုင္းျပည္မွာ အေျပာသင့္ဆံုးကိစၥကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ လူမ်ိဳးႀကီး၊ ဘာသာႀကီးဝါဒကို ျပတ္ျပတ္သားသားဆန္႔က်င္တဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ တရားနဲ႔ လုပ္ရပ္ပါပဲ။ ဥပမာ – ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာ ကိစၥကို လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား အပါအဝင္ ရဟန္း ရွင္လူ လူအမ်ား ဖိအားေတြၾကားက အေက်ာက္အကန္ျငင္းခဲ့မႈမ်ိဳး၊ ပင္လံုမွာ ခြင့္တူညီမွ် ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္မူ ခ်ျပခဲ့ျခင္းမ်ိဳး ကို အခုအခ်ိန္မွာ ျပန္လည္ ေဖာ္္ထုတ္ အတုယူ က်င့္သံုးခ်ိန္တန္ပါၿပီ။ မတူကြဲျပားမႈၾကားက ညီညြတ္မႈ အင္အား(Unity in Diversity) ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိပ္မက္ပါ။ ဒါဟာ ဆိုခဲ့တဲ့ မၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ လူစဥ္မမီတဲ့ လြတ္လပ္ေရး ျဖစ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ေရာဂါအတြက္ တခြက္တည္းေသာ ေဆးေကာင္းပါပဲ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းေၾကာင္းမွန္
လက္ရွိ မ်က္ေမွာက္မွာ လူအမ်ားစု ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ အႏုသုခမ၊ စာေပ အားျဖင့္ အသာစီးရေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရွးသမိုင္းအစဥ္အဆက္အရ အျခား တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစုေတြဟာလည္း တခ်ိဳ႕က ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြထက္ အရင္၊ တခ်ိဳ႕က မေရွးမေႏွာင္း ဒီေဒသ၊ ဒီေျမ၊ ဒီေရမွာ ဓားမဦးခ် ေနထိုင္၊ လုပ္ကိုင္၊ စားေသာက္၊ ၿမိဳ႕တည္၊ နန္းတည္လာခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီေနရာကို ေရွ႕က ေရာက္ေရာက္၊ ေနာက္က်မွ ေရာက္ေရာက္၊ အခုအခ်ိန္မွာ အေရအေတြက္ ဘယ္သူ၊ ဘယ္လို၊ ဘယ္ေလာက္ မ်ားမ်ား လူမ်ိဳးစု တစုနဲ႔ တစုၾကား ငါသာတယ္၊ သူညံ့တယ္၊ ငါက အင္အားရွိတဲ့ လူမ်ိဳးႀကီး၊ သူတို႔က အင္အားနည္းတဲ့ လူမ်ိဳးငယ္ေတြဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ခြဲျခား၊ ဖိႏွိပ္၊ ျခယ္လွယ္ တဲ့ စနစ္ဆိုး က်င့္သံုးလိုျခင္းမ်ိဳးကို လက္ရွိ အသာရေနတဲ့ လူမ်ားစု ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြဘက္က လံုးလံုး ေရွာင္ၾကဥ္ ႏိုင္ရင္ တိုင္းျပည္မွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား စြဲကပ္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား ျပႆနာဟာ ေျပလည္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ စေရာက္ၿပီ ဆိုႏိုင္မွာပါ။
လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ အႏၱရာယ္ကို သိပါ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္က လူအမ်ားစု ေထာက္ခံမႈရေအာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုင္းျပည္မွာ စနစ္တက် အင္တိုက္တားတိုက္ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ (Racial Supremacism / Chauvinism) လို မေကာင္းတဲ့ စနစ္၊ သေဘာထားေတြ တိုင္းျပည္ရဲ႕ စနစ္၊ လူမႈ၊ အႏုသုခုမ၊ စာေပ အားလံုးမွာ စိမ့္ဝင္စြဲကပ္ေနၿပီ ဆိုတာကို လူအမ်ားစု ျမန္မာ (ဗမာ) မ်ား အတၱစိတ္ေဖ်ာက္ အစြဲကင္းကင္းနဲ႔ ပကတိ အတိုင္း မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ရပါမယ္။ ဒီ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးဆက္ မ်ားကို မျမင္၊ မသိေယာင္ျပဳ၊ ျပင္ဖို႔ မႀကိဳးစာဘဲ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္ လြန္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္တဲ့ ကိုလိုနီအေမြဆိုးကိုသာ လက္ညွိဳးထိုး အျပစ္ပံုခ်ၿပီး အဂၤလိပ္ ေတြ ေသြးခြဲခဲ့လို႔၊ ကိုလိုနီျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ဆိုကာ တိုင္းရင္းသား မေက်မလည္ ျဖစ္ေနမႈ ျပႆနာ နဲ႔ လူမ်ိဳးေရး/ဘာသာေရး အမုန္းေတြကို ကိုယ္လြတ္ရုန္း အေျဖရွာေနရင္ တုိင္းျပည္ဟာလည္း တင္းမာမႈ၊ ပဋိပကၡ၊ စစ္ပြဲ ႏြံထဲမွာ နစ္သထက္ နစ္၊ ဆိုးက်ိဳးဒဏ္ကို ခံသထက္ ခံေနရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ိဳးႀကီးစိတ္ ျပင္းထန္တဲ့ မ်ိဳးျမင့္စိတ္ေနဝါဒကို အေျခခံေနသေရြ႕ တိုင္းရင္းသားအားလံုး၊ လူမ်ိဳး/ဘာသာ မတူ လူအုပ္စုေတြအားလံုး ခြင့္တူညီမွ်မႈ အေျခခံ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူရွင္တြဲေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ရာ ခက္ေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ ဖက္ဒရယ္ သည္သာ အေျဖမွန္ပါ
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု ေဒသ ျပည္နယ္ေတြအားလံုး ဗဟိုအစိုးရ (Federal Government) ရဲ႕ ေအာက္မွာ အမွီအခိုကင္း ကိုယ္ပိုင္ရပ္တည္ႏိုင္ခြင့္ရွိ၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းႏိုင္ခြင့္၊ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ အျပည့္အဝ ရွိတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို ဦးတည္ႏိုင္မွသာ မတူညီကြဲျပားေနတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြ စုစည္းေပါင္းစည္း အတူတကြ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ လူမႈ၊ စီးပြား ခ်မ္းသာမႈကို ေရွးရႈႏိုင္ပါမယ္။ ဖက္ဒရယ္ဆိုတာနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္မ်ား မိႈင္းတိုက္ခဲ့တဲ့ ခြဲထြက္ေရးမူဆိုတဲ့ ေျခာက္လံုးကို နားမေယာင္ၾကပါနဲ႔ေတာ့။ ဖက္ဒရယ္ဆိုတာ ခြင့္တူညီမွ် ဘယ္လိုပူးေပါင္းေနႏိုင္တယ္ဆိုတာရဲ႕ ျပယုဂ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ မွ်တတဲ့ အာဏာ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္၊ အရင္အျမစ္ ခြဲေဝမႈေတြ အေျခခံဥပေဒအရ ျပ႒ာန္းထားႏိုင္ဖို႔ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး တပ္ေတြ၊ အစိုးရနဲ႔ အစိုးရ စစ္တပ္ ေတြ႕ဆံု ညွိႏိႈင္း ႏိုင္ငံေရးအရ အေျဖရွာႏိုင္ဖို႔ မျဖစ္မေန ႀကိဳးစားရမွာပါ။
သမိုင္းဆိုးသင္ခန္းစာယူပါ
ဒါအျပင့္ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္ ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ အလုပ္မျဖစ္၊ ေရရွည္မတည္တဲ့ တပြဲတိုး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနည္းနာေတြကို ေရွာင္ရပါမယ္။ အခု လက္ရွိေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္ကလည္း အတိတ္ကလိုပဲ အေျခခံမူကိုမျပင္၊ သေဘာထားေတြ မေျပာင္း၊ အေပၚယံ ကားပါမစ္ပဲ ခ်ေပးတဲ့ ေခၽြးသိပ္ ေရတို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ ျဖစ္ေနလို႔ အခု အခ်ိန္ထိ တိုင္းျပည္မွာ ေသနတ္သံေတြညံေနရတာပါ။ အခု ျပည္ေထာင္စုေန႔မွာ လူမ်ိဳးစုတခ်ိဳ႕နဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ေစဦး ေရရွည္ျမဲဖို႔ေတာ့ ခဲယဥ္းလွပါတယ္။
စကၠဴၿငိမ္းခ်မ္းေရး မလိုခ်င္ပါ
တိုင္းျပည္္မွာ စာရြက္ေပၚသာတည္တဲ့ အႏွစ္မပါ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြ မလိုလားအပ္ေတာ့ပါ။ သဘာဝဓာတ္ေငြ႕သိုက္ေတြ ပိုက္ရင္း လွ်ပ္စစ္မီးမရ၊ ႏိုင္ငံျခားကို ပိုက္လိုင္းျဖတ္ ပို႔ခံေနရတာကို ထုိင္ၾကည့္ေနရ၊ သံုးရတဲ့ မျဖစ္စေလာက္ လွ်ပ္စစ္မီး အတြက္ ေစ်းႀကီးေပးေနရတဲ့ ရခိုင္ျပည္ ျဖစ္ေနတဲ့ စနစ္ကို ျပင္မွ တိုင္းရင္းသားေသြးစည္းေရးက အႏွစ္ပါ ပါမယ္။ ေလာပိတ ပိုက္လိုင္းႀကီးက ကိုယ့္ဆီကေန လွ်ပ္စစ္ေတြ သယ္ေဆာင္သြား၊ ကိုယ့္ေဒသကို ျဖတ္သာသြားေပမဲ့ ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရ၊ ျဖတ္သာသြားတယ္ မနားတယ္ ျဖစ္ေနရတဲ့ ကရင္နီျပည္၊ ရွမ္းျပည္တို႔ရဲ႕ သမိုင္းဆိုးကို ေဖ်ာက္ႏိုင္မွ အစစ္အမွန္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက တည္ေဆာက္ႏိုင္ပါမယ္။ လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္ေတြကို လာဘ္ထိုး၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ခ်ေပးရံုနဲ႔ေတာ့ အမွန္တကယ္ တိုင္းျပည္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ အသီးအပြင့္ေတြ လူမ်ိဳးစုစံု လူအမ်ားစု ခံစားႏိုင္မွာမဟုတ္ပါ။
နိဂံုး
နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲတြင္းနက္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းခံ ျဖစ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္၊ သူ႔ရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒ အျမစ္တြယ္ျခင္း၊ သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပည္တြင္းစစ္မီး မၿငိမ္းႏိုင္ ျဖစ္ေနျခင္းကို အေျခခံက်က် ျပဳျပင္ ေတာ္လွန္ျပင္ဆင္ႏိုင္မွသာ အနာဂတ္မွာ ႏိုင္ငံတကာ လူတမ္းေစ့ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးခ်မ္းသာတဲ့ တိုင္းျပည္သစ္ကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လူမ်ိဳးစုစံု ခြင့္တူညီမွ် ဝါဒျဖဴစင္ တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ တကယ္ ခံစားရမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ ပင္လံုအိပ္မက္ ျပည္ေထာင္စုစုစစ္စစ္ တည္ေဆာက္ျခင္းလည္း မည္ပါတယ္။
စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔ေတြ က်င္းပႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို အမွန္တကယ္ ေက်းဇူးဆပ္ ဦးညြတ္ ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္ရည္လ်က္..။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂၊ ၂၀၁၅ (စာၿပီးရက္စြဲ)
(သည္ေလဒီးစ္ သတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ (၂)၊ အမွတ္စဥ္ (၅၂)၊ (၂၀၁၅) ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ (၁၃) ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔ထုတ္၌ မူလ ပံုႏွိပ္ခဲ့သည္။ ယခု မိုးမခတြင္ အြန္လိုင္း ထပ္မံ ျဖန္႔ခ်ိသည္။ ေဆာင္းပါး ပါ အာေဘာ္ ကို ေဝဖန္ရန္ လြတ္လပ္စြာ မွတ္ခ်က္ျပဳႏိုင္ပါသည္၊ nyeinchanaye81@gmail.com သို႔လည္း စာေရးႏိုင္ပါသည္။)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
