ေမာင္ရင္ငေတ – Albert Camus (အားလ္ဘဲကာမ်ဴး (အဲလ္ဘတ္ကမူး) ႏွစ္တရာျပည့္ (၁၉၁၃- ၂၀၁၃)

နုုိ၀င္ဘာ ၇၊ ၂၀၁၃

Albert Camus

နာမည္ေက်ာ္ အားလ္ဘဲကာမ်ဴး (အဲလ္ဘတ္ကမူး) (၁၉၁၃-၁၉၆၀) ကို ေမြးဖြားခဲ့တာ ဒီကေန႔ ၇ ရက္ေန႔ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၀၁၃ မွာ ႏွစ္တရာျပည့္ပါၿပီ၊ ဒႆနပညာရွင္ စာေရးဆရာ စာတမ္းေရးဆရာ ဝတၳဳေရးဆရာ ျပဇာတ္ေရးဆရာ သတင္းစာဆရာ Albert Camus ကို အယ္ဂ်ီးရီးယားႏိုင္ငံ အေရွ႕ ကမ္းရိုတန္း ၿမိဳ႕ကေလးတၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ Mondovi ၿမိဳ႕မွာ ေမြးခဲ့တာပါ၊ အခုေခတ္မွာေတာ့ Dréan လို႔ ေျပာင္းလဲေခၚေနၾကတဲ့ Mondovi ၿမိဳ႕က ျပင္သစ္ယဥ္ေက်းမႈ လႊမ္းမိုးရာေဒသျဖစ္သလို အဲဒီေခတ္ မြန္ဒိုဗီြၿမိဳ႕သားမ်ားက သူတို႔ၿမိဳ႕ကိုသူတို႔ Le Petit Paris လို႔ေတာင္မွ တင္စားေခၚေဝၚၾကပါတယ္တဲ့၊ ျပင္သစ္ေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ၁၈၃၀ ခုကေန ၁၉၆၂ ခုႏွစ္အထိ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနခဲ့ရတဲ့ အယ္ဂ်ီးရီးယားႏိုင္ငံ အယ္ဂ်ီးရီးယား လူမ်ိဳးေတြမွာ ျပင္သစ္ယဥ္ေက်းမႈ ျပင္သစ္ပံုစံေတြ ျဖစ္ေနတာ ကေတာ့ သိပ္ၿပီးမထူးဆန္းဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္၊ ဒီကေန႔ေခတ္ ေမာင္ရင္ငေတတို႔နဲ႔ ျပင္သစ္ျပည္ရဲ႕ ေနရာတကာမွာ အတူတူ အလုပ္လုပ္ေန ေတြ႔ဆံုေနၾကရသူေတြကလည္း အယ္ဂ်ီးရီးယားႏိုင္ငံမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ျပင္သစ္ေျမမွာ ႀကီးပ်င္းခဲ့သူေတြ မ်ားလွသလို လက္ရွိေနာက္ဆံုးမ်ိဳးဆက္ေတြကေတာ့ ျပင္သစ္ေျမမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ျပင္သစ္လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ၊ အားလ္ဘဲကမ်ဴးကို  French North Africa ေဒသမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ အယ္ဂ်ီးရီးယား ေမာ္ရိုကို တူနီးရွားႏိုင္ငံေတြမွာ ေနထိုင္ၾကသူ Pieds-Noirs ဆိုၿပီး ေခၚၾကတဲ့ ျပင္သစ္မ်ိဳးႏြယ္မိသားစုမွ ေမြးဖြားခဲ့တာပါ၊ သူတို႔လို လူမ်ိဳးေတြ အခုအခါမွာ ႏွစ္သန္းေက်ာ္ခန္႔ရွိၿပီး ျပင္သစ္စကားေျပာၿပီး ျပင္သစ္မ်ိဳးႏြယ္ဖြားမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း သူတို႔ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္ေတြဟာ ျပင္သစ္ေျမေပၚမွာ ေမြးခဲ့သူမ်ား မဟုတ္ၾကပါဘူး၊ ဒီကေန႔ျပင္သစ္ ေျမႀကီးေပၚမွာ ျပင္သစ္ျဖစ္ၿပီး ျပင္သစ္ေျမမွာ ေမြးဖြားခဲ့သူေတြရယ္ ျပင္သစ္လူမ်ိဳးဆိုေပမဲ့ ျပင္သစ္ေျမ ျပင္ပမွာေမြး ဖြားခဲ့သူေတြရယ္ ျပင္သစ္ေျမမွာ ေမြးဖြားခဲ့ေပမဲ့ ျပင္သစ္လူမ်ိဳးမဟုတ္သူ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသားေတြရယ္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႔ ေသြးခ်င္းေရာေနတဲ့ ျပင္သစ္ကျပားျဖစ္သူ ႏိုင္ငံသားေတြရယ္ ေမာင္ရင္ငေတတို႔လို ျပင္သစ္ေျမ ျပင္ပမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ျပင္သစ္လူမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသားလည္း မဟုတ္သူ ေတြရယ္ ေပါင္းစုၿပီးေနၾကတာပါ၊ လူတန္းစား ခြဲျခားမႈေတြက ဟိုး အရင့္အရင္ ေခတ္ကာလေတြလို မဆိုးဝါးေတာ့ေပမဲ့ အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ ရွိပါေသးတယ္၊ အေျခခံရပိုင္ခြင့္ေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ညီတူစြာ ရရွိခဲ့ၾက ရရွိေနၾကဆဲပါ၊ ဒါေပမဲ့ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ကမၻာ့အေျခအေနမ်ားရယ္ ကမၻာတဝွန္း စီးပြားေရး က်ဆင္းလာမႈေတြရယ္ေၾကာင့္ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေနရထိုင္ရတာေတြက အရင္တုန္းက လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကေလာက္ေတာ့ အေနအစား မေခ်ာင္ေတာ့တာက အမွန္ပါဘဲ၊

ဒီေနရာမွာ ေမာင္ရင္ငေတ ေျပာခ်င္တာေရးခ်င္တာကေတာ့ အားလ္ဘဲကာမ်ဴးကို Existentialism ျဖစ္တည္မႈပဓာန ဝါဒသမားလား Absurdism အဓိပၸါယ္မဲ့မႈျဖစ္ႏိုင္ေခ်မရွိမႈ ဝါဒသမားလား Nihilism သုညဝါဒ ဘာမွမရွိမႈ ဝါဒသမားလားဆိုၿပီး ေရးခ်င္ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ အားလ္ဘဲကာမ်ဴးဟာ သူဟာ စာေရးဆရာတေယာက္ျဖစ္တယ္ ျပင္သစ္လူမ်ိဳး တဦးျဖစ္တယ္၊ ျပင္သစ္ဘာသာနဲ႔ စာေတြ မ်ားစြာေရးခဲ့တယ္၊ စာေပႏိုဘယ္ဆု ရဖူးတယ္၊ ဒါေလာက္ကိုသာ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္တာပါ၊ သူေရးခဲ့ တယ္ဆိုတဲ့ စာအေၾကာင္းေတြ သီအိုရီေတြ ဒႆနေတြကို ထဲထဲဝင္ဝင္ ဂဃနဏ သိရွိဖို႔ကလည္း မလြယ္ကူလွသလို ေတာ္ေတာ္ကို ပ်င္းစရာေကာင္းလွတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးမွာ ဒႆနိက ပါပါတယ္ေနာ္၊

Jean-Paul Sartre ယန္းေပါလ္ဆတ္ထ္ (၁၉၀၅-၁၉၈၀) နဲ႔ အားလ္ဘဲကာမ်ဴးဟာ စာေပႏိုဘယ္ဆု ရရွိခဲ့သူ ႏွစ္ဦးပါ၊ သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ စာေတြ အေတြးအေခၚေတြ အယူအဆေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕အႀကိဳက္ ပရိသတ္မ်ားအႀကိဳက္ တူေကာင္းမွတူႏိုင္ေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးမွာေတာ့ တူညီတာေတြ တခ်ိဳဳ႕ရွိပါတယ္၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ စဥ္းစာပံု စဥ္းစားနည္းဟာ သမရိုးက်ပံုစံက ခြဲထြက္ေနတာကို ေမာင္ရင္ငေတ အႀကိဳက္ဆံုးပါ၊ သူတို႔ ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ႕ အေဖေတြက သူတို႔ေမြးကာစမွာ ေသဆံုးခဲ့ၾကလို႔ မိခင္နဲ႔သာ ႀကီးပ်င္းခဲ့ရတာပါ၊ ယန္းေပါလ္ဆတ္ထ္က အသက္ပိုႀကီးေပမဲ့ ၁၉၈၀ ခု အသက္ ၇၄ ႏွစ္ အရြယ္ထိ ေနခဲ့ရၿပီး ကာမ်ဴးကေတာ့ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ အသက္ ၄၆ ႏွစ္ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ ကားေမွာက္ၿပီး ကြယ္လြန္ ခဲ့တာပါ၊ ကာမ်ဴး ၁၉၃၄ ခုႏွစ္မွာ ပထမအႀကိမ္ လက္ထပ္ယူခဲ့တဲ့ Simone Hié ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ တႏွစ္ေက်ာ္ အၾကာမွာ  လမ္းခြဲခဲ့ၾကတယ္ ဆိုပါတယ္၊ ၁၉၄၀ ခုမွာ ျပင္သစ္ႏြယ္ဖြား အယ္ဂ်ီးရီးယား ႏိုင္ငံမွာ ေမြးဖြားသူ သခ်ၤာဆရာမ စႏၵယားဆရာမ Francine Faure နဲ႔ဒုတိယအႀကိမ္လက္ထပ္ခဲ့ၿပီးကေလး ၂ ေယာက္ ရရွိခဲ့ပါတယ္၊ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျပင္သစ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းမားေဆးလ္ၿမိဳ႕နဲ႔ မိုင္ ၄၀ ခန္႔အကြာမွာ ရွိတဲ့ Lourmarin ၿမိဳ႕ေဟာင္းေလးမွာ သူတို႔မိသားစု ေနထိုင္ ခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီၿမိဳ႕မွာဘဲ ကာမ်ဴးရဲ႕ေနာက္ဆံုးေခါင္းခ်ရာ ေနရာရွိတာပါ၊ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွာ ထင္ရွားတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ Jean-Jacques Rousseau, Victor Hugo, Émile Zola,Alexandre Dumas တို႔လို ႏိုင္ငံေရး လူမႈေရး စာေပနယ္ပယ္က ပုဂိၢဳလ္ႀကီးေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးေနထိုင္ရာ ေနရာျဖစ္ေသာ ပါရီၿမိဳ႕လယ္က ၁၈ ရာစု ေရွးေဟာင္းအေဆာက္အဦး Panthéon မွာ ကာမ်ဳးကိုလည္း ေျပာင္းေရႊ႕ ေစဖို႔ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ေလာက္က သမၼတ ဆာကိုဇီရဲ႕ လက္ထက္မွာ အၾကံျပဳခဲ့ၾကေပမဲ့ ကာမ်ဴးရဲ႕ သားႀကီးက လက္မခံ ျငင္းပယ္ခဲ့ၿပီး သမီးျဖစ္သူကေတာ့ အေၾကာင္းတစံုတရာ မျပန္ၾကားခဲ့ပါဘူး၊

အားလ္ဘဲကာမ်ဴးက စာေပႏိုဘယ္ဆုကို ၁၉၅၇ ခုႏွစ္မွာ ေပးအပ္ခံခဲ့ရကာ လက္ခံ ရယူခဲ့ၿပီးေတာ့ ယန္းေပါလ္ဆတ္ထ္ကေတာ့ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္မွာ ေပးအပ္ခံခဲ့ရေပမဲ့ အဲဒီလိုဆုမ်ိဳးေပးတာကို မႀကိဳက္ ႏွစ္သက္ခဲ့သူမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး လက္ခံရယူဖို႔ကို ျငင္းပယ္ခဲ့သူပါ၊ သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ စာအုပ္ေတြကို Gallimard စာအုပ္တိုက္ကေန ထုတ္ေဝခဲ့တာ မ်ားပါတယ္၊ အဲဒီလို သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ စာအုပ္မ်ားကို ေရးသားထုတ္ေဝေနစဥ္မွာ အဲဒီစာအုပ္တိုက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ဦး ေတြ႔ဆံုရင္းႏွီးခဲ့ပါတယ္တဲ့၊ ကမၻာစစ္ႀကီးအၿပီး ၁၉၄၇ ခု ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ ပါရီၿမိဳ႕လယ္ေခါင္က Boulevard Saint-Germain လမ္းမႀကီးေပၚမွာတည္ရွိတဲ့ နာမည္ေက်ာ္ ဘား ကေဖးဆိုင္မ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ Café les deux magots နဲ႔ Café de Flore တို႔မွာ တျခားေသာ နာမည္ေက်ာ္သူ မ်ားစြာနဲ႔အတူ ေန႔စဥ္လို ရွိေနတတ္ပါတယ္တဲ့၊ အဲဒီလိုနာမည္ေက်ာ္ေတြ လာထိုင္ၿပီး ေလပစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ပါရီကေဖးဆိုင္မ်ားဟာေမာင္ရင္ငေတတို႔ ပါရီလမ္းမမ်ားေပၚမွာ လမ္းသလားေနတဲ့ ဒီကေန႔ေခတ္အထိ နာမည္ေက်ာ္ၾကားေနဆဲျဖစ္သလို ေစ်းႏႈန္းကိုေတာ့ တျခားၿမိဳ႕လယ္က ကေဖးဆိုင္မ်ားထက္ ပိုမိုၿပီး ႏွစ္ဆသံုးဆ မကတင္ထားပါတယ္၊ နာမည္ႀကီးမ်ားရဲ႕ သမိုင္းဝင္ ကေဖးေတြ ဘားေတြကေတာ့ အလုပ္ျဖစ္ေနဆဲေပါ့၊

ကာမ်ဴးက ယန္းေပါလ္ဆတ္ထ္ကို ေရးခဲ့တဲ့ စာတေစာင္ပါ၊ ကာမ်ဴး တကယ္အစစ္အမွန္ ေရးခဲ့တာ ဟုတ္မဟုတ္ကေတာ့ မေသခ်ာပါဘူးတဲ့၊ ယံုၾကည္ဖို႔ ဆိုတာကေတာ့ ခက္ပါတယ္၊ အကယ္၍သာ ဒီ စာေလးတေစာင္က ကာမ်ဴးကေနဆတ္ထ္ကို တကယ္ေရးေပးခဲ့တဲ့ စာအမွန္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါက ဒီစာရဲ႕ တန္ဖိုးက ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္မွ ေစ်းထိုးေျမာက္သြားမလဲ မသိႏိုင္ပါဘူး၊ ေရွးေဟာင္းေစ်းကြက္ အေရာင္းအဝယ္က ရွိေနပါတယ္၊ ဒီစာကို ေတြ႔ခဲ့ရတာက သိပ္မၾကာလွေသးဘဲ ေတြ႔ပံုေတြ႔နည္းက နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းပါေပတယ္၊ ပါရီလိုေရွးေဟာင္းပစၥည္း တန္ဖိုးႀကီးမားလွတဲ့ ေနရာေဒသမွာ ေတာ္ၾကာရင္း ဘယ္နာမည္ေက်ာ္ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ေရးဆြဲခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ပန္းခ်ီကား ရွာေဖြေတြ႔ျပန္ၿပီဆိုတာေတြက ခဏခဏ ၾကားရဖူးပါတယ္၊ အဲလိုမ်ိဳး လိမ္ခ်င္သူေတြက ပို၍ပို၍ မ်ားလာေၾကာင္းပါ၊ အဲဒီစာကို ေတြ႔ရွိခဲ့သူ အေျပာကေတာ့ ေရွးစာအုပ္အေဟာင္းေတြကို စုေဆာင္းထားေလသူ တဦးရဲ႕ ျပန္လည္ ေရာင္းခ်ပြဲမွာ ဝယ္ယူခဲ့တဲ့ စာအုပ္အေဟာင္း တအုပ္ၾကားမွာ ပါရွိလာတာပါတဲ့၊ အဲဒီစာကိုကာမ်ဴးေနထိုင္ခဲ့ရာနဲ႔ သူ႔အုတ္ဂူရွိရာ ျပင္သစ္ေတာင္ပိုင္းက Lourmarin ၿမိဳ႕မွာ ျပဳလုပ္မယ့္ ကာမ်ဴးအႏွစ္တရာျပည့္ ေမြးေန႔ပြဲမွာ ျပသထားမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊ အဲဒီစာပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကေတာ့ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္၊ ဘာသာျပန္ဆိုေပးသူကေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေလးဆယ္ေက်ာ္ကကာမ်ဴးရဲ႕ L’Étranger စာအုပ္ကို ျပင္သစ္ဘာသာကေန တိုက္ရိုက္ျပန္ဆိုခဲ့တဲ့ ေအာင္မ်ိဳး ျပင္သစ္စကားျပန္ေဟာင္းဘဲ ျဖစ္ပါတယ္၊

Mon cher Sartre,
Voici vos ors que je sertis de remerciements. Je vous souhaite ainsi qu’au Castor de beaucoup travailler. Et bien. Car nous avons fait du mauvais travail avec nos amis. Si mauvais que j’en dors mal. Et faites-moi signe à votre retour: nous passerons une soirée dégagée.                                                        Amitiés. Camus

ခင္မင္ရပါေသာ စပ္ထ္ရ္။
ေက်းဇူးမ်ားစြာတင္ရွိရပါေၾကာင္း ခင္ဗ်ားရဲ႕ေရႊမ်ားအေပၚ က်ေနာ္ျမတင္ေက်ာက္မ်က္ဆင္လို႔ အသိ ေပးလိုက္ပါတယ္။ အလုပ္ေတြမ်ားမ်ား လုပ္ႏိူင္ပါေစလို႔ ခင္ဗ်ားကိုေရာ ကာစ္ေတာ္(Castor) ကိုပါ က်ေနာ္ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာကတာ့ အလုပ္ေကာင္းေတြ လုပ္ႏိူင္ၾကဘို႔ပါ။ ဘာေၾကာင့္ လည္းဆိုေတာ႔ က်ေနာ္တို႔က က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြမ်ားနဲ႔ အလုပ္ေကာင္းေကာင္း မလုပ္ႏိူင္ခဲ့ၾက ဘူးေလ၊ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဆိုးရြားသလဲဆိုရင္ က်ေနာ့္မွာ အိပ္လို႔မေပ်ာ္တဲ့ ညမ်ားနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေန ရပါတယ္။ ကဲ ခရီးမွ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ က်ေနာ့္ကို အေၾကာင္းၾကား ေပးပါအံုး ခင္ဗ်ား၊ အားလပ္တဲ့ တစ္ညေနခင္းမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႔ၾကရေအာင္ပါ။        ခင္မင္မႈမ်ားစြာျဖင္႔၊     ကာမ်ဴး

ကာမ်ဴးရဲ႕ အေဖျဖစ္သူ Lucien Auguste Camus ကိုလည္း အယ္ဂ်ီးရီးယားႏိုင္ငံမွာဘဲ ၁၈၈၅ ခုမွာေမြးဖြားခဲ့တာပါ၊ သူတို႔တေတြရဲ႕ ဘိုးေတြဘြားေတြကေတာ့ ျပင္သစ္ျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း Alsaceနဲ႔ အေနာက္ေတာင္ပိုင္း Bordeaux နယ္ဇာတိေတြပါ၊ ကာမ်ဴးရဲ႕အဖိုးျဖစ္သူက ၁၈၃၀ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းကာလ ျပင္သစ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စတင္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ေျပာင္းေရႊ႕ေရာက္ရွိ အေျခခ်ၿပီး ေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ျပင္သစ္လူမ်ိဴးတဦးပါ၊ ကာမ်ဴးရဲ႕အေဖကေတာ့ ျပင္သစ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဝန္ထမ္းတဦး မဟုတ္ပါဘူး၊ဝိုင္သိုေလွာင္ ေရာင္းခ်သူတဦးျဖစ္ၿပီး ကာမ်ဴးကို ေမြးအၿပီး ၁၉၁၄ ခုႏွစ္မွာ ပထမကမၻာစစ္ ျဖစ္စမွာ စစ္ထဲဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ပထမဆံုးစစ္ပြဲ Battle of the Marne မွာဘဲ ဒဏ္ယာရၿပီး ေသဆံုးခဲ့ရတာပါ၊ ကာမ်ဴးရဲ႕အေမဘက္ မ်ိဳးႏြယ္ေတြကေတာ့ ေျမထဲပင္လယ္အထဲက စပိန္ပိုင္ကၽြန္းျဖစ္တဲ့ Menorca ကၽြန္းက အယ္ဂ်ီးရီးယားကို ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ် လာသူေတြပါ၊ ကာမ်ဴးဟာ ပထမကမၻာစစ္ မတိုင္မီ ေမြးဖြားစဥ္ကစလို႔ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီး ကာလထိတိုင္ေအာင္ အယ္ဂ်ီးရီးယားမွာ အေနမ်ားခဲ့ပါတယ္၊

လူထူးလူဆန္းလို႔ဆိုရမယ့္ အားလ္ဘဲကာမ်ဴးရဲ႕ ေသဆံုးရပံုကလည္း ထူးထူးျခားျခားလို႔ ဆိုရပါမယ္၊ သူတို႔ေနထိုင္ရာ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းရွိ Lourmarin ၿမိဳ႕ကေန ႏွစ္သစ္ကူး အားလပ္ရက္ရလို႔  ျပင္သစ္ျပည္ အလယ္ပိုင္းခပ္က်က် ပါရီၿမိဳ႕ ေတာင္ဘက္ ကီလိုမီတာ ၇၀ ခန္႔အကြာက Villeblevin ၿမိဳ႕ကို ခရီးထြက္ခဲ့ရာက အျပန္မွာ ကားေမွာက္ ေသဆံုး သြားခဲ့ရတာပါ၊ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ဂ်န္နဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔ မနက္ေစာေစာဟာ ဥေရာပေဆာင္းရာသီ ျဖစ္တာနဲ႔အညီ ႏွင္းျမဴေတြက အံု႔ဆိုင္း မိႈင္းရီ ေနသလို ရာသီဥတုကလည္း ေအးျမေနပါတယ္တဲ့၊ အဲဒီေန႔မွာ အားလ္ဘဲကာမ်ဴးရဲ႕ စာအုပ္မ်ားကို ထုတ္ေဝေနတဲ့ Gallimard စာအုပ္တိုက္ပိုင္ရွင္ရဲ႕ တူေတာ္သူ Michel Gallimard ေမာင္းႏွင္လာတဲ့ အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခါက နာမည္ႀကီး ျပင္သစ္ထုတ္ တံခါးႏွစ္ေပါက္ ၿပိဳင္ကားပံုစံျဖစ္တဲ့ Facel Vega FV3B  ေပၚမွာ ကာမ်ဴးလည္း စီးနင္းလိုက္ပါ လာပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ သူဟာမီးရထားနဲ႔ ျပန္ဖို႔ရာ လက္မွတ္ ဝယ္ယူထားၿပီးသားပါတဲ့၊ ဒါေပမဲ့ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ကာ ကာမ်ဴးဟာ သူ႔ထုတ္ေဝသူျဖစ္တဲ့ Michel Gallimard က ဖိတ္ေခၚလို႔ အဲဒီကားနဲ႔ လိုက္ပါခဲ့တာပါ၊ ကားေပၚမွာ ကားေမာင္းသူ Michel Gallimard ေဘးမွာ ကာမ်ဴးကထိုင္ၿပီး Michel ရဲ႕မိန္းမနဲ႔သမီးျဖစ္သူက ေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္ပါတယ္၊

ထုတ္ေဝသူ Michel Gallimard မိသားစုနဲ႔ ကာမ်ဴးဟာေတာ္ေတာ္ရင္းႏွီးပါတယ္၊ သူ႔သမီးရဲ႕ေမြးေန႔ပါတီပြဲကို တက္ဖို႔ဖိတ္ေခၚခဲ့တာေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ဖို႔ ဝယ္ၿပီးသား ရထားလက္မွတ္ရွိေပမဲ့ ကားေပၚမွာ ပါလာတာပါ၊ အဲဒီအခ်ိန္က Facel Vega FV3B ကား နာမည္ႀကီးပံုက ပန္းခ်ီဆရာ Pablo Picasso ဖက္ရွင္ဆရာ Christian Dior တို႔ အဆိုေတာ္ Ringo Starr တို႔ Frank Sinatra တို႔ ရုပ္ရွင္မင္းသား Tony Curtis,Dean Martin,Robert Wagner,Anthony Quinn တို႔အျပင္ ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယား ေရနံမင္းသားေတြ ျပင္သစ္သံတမန္ေလာကက ပုဂိၢဳလ္ႀကီးငယ္ေတြ အၿပိဳင္အဆိုင္ ဝယ္စီးေနၾကတဲ့ကားအမ်ိဳးအစားပါ၊ အဲဒီကား အမ်ိဳးအစားကို ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၆၄ ခုႏွစ္အထိ ဆယ္ႏွစ္တာဘဲ ထုတ္လုပ္ခဲ့ၿပီး လုပ္ငန္းကို ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ဖ်က္သိမ္းခဲ့ပါတယ္၊ ဒီကားအမ်ိဳးအစားကို အစီးေရ သံုးေလးေထာင္ခန္႔သာ ထုတ္လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ အခုလက္ရွိ ကားေဟာင္းေစ်းကြက္မွာ ယူရိုသန္း ဂဏန္း ေပါက္ေနၿပီး ကားရူး ကာမ်ဴးရူးသူ ျပင္သစ္တခ်ိဳ႕လည္း ႏွစ္စဥ္ ဒီလိုအခ်ိန္ေရာက္ရင္ အဲဒီ ကားမ်ိဳးနဲ႔ အဲဒီလမ္းကိုသြားၿပီး ကာမ်ဴးအမွတ္တရ လုပ္ၾကပါတယ္တဲ့၊ ကာမ်ဴးကေတာ့ အဲဒီကားကို စီးခ်င္လြန္းလွလို႔ လိုက္သြားခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္တန္ရာပါဘူး၊ ဘဝတခု အဆံုးသတ္ခ်ိန္တန္လို႔သာ အဲဒီအခ်ိန္ အဲဒီကားနဲ႔ အဲဒီလမ္းကို လိုက္သြားရတာသာ ျဖစ္မွာပါ၊

ရာသီဥတုက ေအးျမၿပီး ျမဴေတြအံု႔ဆိုင္းေနေပမဲ့ ကားလမ္းကေတာ့ ေျဖာင့္တန္းၿပီး ကားကရွင္းေနပါတယ္တဲ့၊ ဒါေပမဲ့ လမ္းအက်ယ္က ကိုးမီတာခန္႔သာရွိၿပီး လမ္းေဘး တဘက္တခ်က္မွာ သစ္ပင္ႀကီးေတြကို တန္းစီၿပီးစိုက္ထားတဲ့ လမ္းမ်ိဳးပါ၊ ကာမ်ဴးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးထုတ္ေဝတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းေတြ တေျပာေျပာနဲ႔ ကားကိုပံုမွန္ေမာင္းႏွင္ၿပီး လာခဲ့ရာက ကားေမာင္းသူ မီရွဲလ္ဂါလီမားဒ္ရဲ႕ ေအာ္သံကိုၾကားလိုက္ရၿပီး ကားက လမ္းေဘးသစ္ပင္တန္းမ်ားဆီ ထိုးဆိုက္ တိုက္ခိုက္ၿပီး ေမွာက္သြားခဲ့တာပါ၊အားလ္ဘဲကာမ်ဴးကေတာ့ ကားေမွာက္ေမွာက္ခ်င္းမွာ ပြဲခ်င္းၿပီးေသဆံုးခဲ့ၿပီး ကားေမာင္းသူကေတာ့ေနာက္ေျခာက္ရက္ အၾကာမွာ ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္၊ ကားေနာက္ခန္းက အေမနဲ႔သမီးကေတာ့ ေသကံ မေရာက္ခဲ့ပါဘူး၊ ကားေပၚမွာပါလာတဲ့ ေခြးကေလးတေကာင္ကေတာ့ ထြက္ေျပးသြားပါတယ္၊ အဲဒီ အေၾကာင္းအရာေတြကို ျပန္လည္ေျပာျပသူကေတာ့ ကားေပၚမွာ မေသမေပ်ာက္ က်န္ရွိခဲ့တဲ့ မဒမ္ မီရွဲလ္ဂါလီမားဒ္က ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့တာပါ၊ ကာမ်ဴးက လက္ဝဲစာေပေတြကို ေလ့လာလိုက္စားခဲ့  လက္ဝဲ အယူအဆေတြကို လက္ခံခဲ့ၿပီး ျပင္သစ္ ကြန္ျမဴနစ္ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ဝင္ေရာက္ခဲ့ေပမဲ့ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ အာဏာရွင္စနစ္ကို မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူးဆိုၿပီး ေဝဖန္ခဲ့တာေတြရယ္ ဆိုဗီယက္ရုရွား လုပ္ရပ္ေတြကို သူေရးသားေဝဖန္ခဲ့တဲ့ အတြက္ရယ္ သူရဲ႕အေျပာေတြ လူေတြလက္ခံ နာမည္ႀကီး လာတာေတြကို မႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ KGB လိုအဖြဲ႔အစည္းကမ်ား လုပ္ႀကံခဲ့ေလသလား ဆိုတာက ထံုးစံအတိုင္း ေတြးမိၾကရတဲ့ အေတြးေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ၊ သူရဲ႕ မဟုတ္မခံစိတ္ေတြနဲ႔ ကုလသမဂၢက စပိန္အာဏာရွင္ကို ေနရာေပးခဲ့တာမ်ိဳးကို မေက်နပ္ခဲ့လို႔ ယူနက္စကိုရဲ႕ အလုပ္ေတြကို ရပ္ဆိုင္းပစ္ ခဲ့ဖူးပါတယ္၊

ေမာင္ရင္ငေတ အျမင္ကေတာ့ ကာမ်ဴးရဲ႕ ထင္ရွားေသာဓါတ္ပံုမ်ားဟာ ေဟာလီဝုဒ္က ခပ္မိုက္မိုက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ရုပ္ရွင္မင္းသားတဦးကဲ့သို႔ ထင္ျမင္ရသလို သူ႔ရဲ႕လုပ္ရပ္မ်ား အယူအဆမ်ား အေတြး အေခၚမ်ားဟာ သူ႔ရဲ႕ မဟုတ္မခံစိတ္ကို ေဖာ္ျပေနသလို သူရဲ႕ရုပ္သြင္ကလည္း စိတ္ကို ထင္ဟတ္ ေပၚလြင္ေနပါတယ္၊ တိုက္ဆိုင္လာလို႔ေျပာရရင္ေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ အထကေက်ာင္းသားဘဝ စီးကရက္ခိုးေသာက္တတ္စဥ္က ေဟာလီဝုဒ္ရုပ္ရွင္မင္းသား James Dean စီးကရက္ခဲေနတဲ့ပံုစံကို အေတာ္ေလး အားက်ခဲ့ဘူးပါတယ္၊ ကာမ်ဴးရဲ႕ စီးကရက္ခဲပံုကလည္း နာမည္ေက်ာ္တဲ့ ပံုတပံုပါဘဲ၊ ကာမ်ဴးနဲ႔ ဂ်ိမ္းစ္ဒင္းမွာ တျခားအျဖစ္အပ်က္တူတာက ကားေမွာက္ၿပီးေသဆံုးခဲ့တာပါဘဲ၊ ဂ်ိမ္းစ္ဒင္း (၁၉၃၁- ၁၉၅၅) ကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ၿပိဳင္ကား Porsche 550 Spyder ကို ကိုယ္တိုင္ေမာင္းေနစဥ္မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က လမ္းမွားဝင္လာတဲ့ ကားနဲ႔တိုက္မိၿပီး ေသဆံုးခဲ့ရတာပါ၊ ေခါင္းေဆာင္မင္းသား အျဖစ္ ဂ်ိမ္းစ္ဒင္းဟာ ရုပ္ရွင္ကားႀကီးသံုးကားသာ ရိုက္ကူးခဲ့ရေပမဲ့ အဲဒီသံုးကားစလံုးမွာ ဆုေတြရခဲ့ ပါတယ္၊ တကားကေတာ့ သူေသၿပီးမွ ရံုတင္ႏိုင္ခဲ့တာပါ၊ ဂ်ိမ္းစ္ဒင္း ေသဆံုးစဥ္က အသက္ ၂၄ နွစ္ အရြယ္သာ ရွိေသးၿပီး ကာမ်ဴးကေတာ့ ၄၇ ႏွစ္ အရြယ္ထိေရာက္ေအာင္ ေနလိုက္ရပါေသးတယ္၊ ကာမ်ဴး ေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္မ်ားစာရင္းကလည္း သိပ္မရွည္လွ်ားလွပါဘူး၊ ဝတၳဳေရးတာ ငါးအုပ္မွာ သူေသၿပီးအေတာ္ၾကာမွ ႏွစ္အုပ္က ျဖန္႔ခ်ီျဖစ္ခဲ့တာပါ၊ ဒႆနစာအုပ္ ေလးငါးအုပ္ ဝတၳဳတို ေလးငါး အုပ္ အက္ေဆးစာတမ္းစာအုပ္ သံုးေလးအုပ္နဲ႔ ျပဇာတ္တခ်ိဳ႕ ေရးသားခဲ့ပါတယ္၊

ကာမ်ဴးကို သူ႔စာေတြ စာအုပ္ေတြ နာမည္ႀကီးေနစဥ္ သူ႔ဝတၳဳဇာတ္္လမ္းေတြကို အထူးသျဖင့္ေတာ့ L’Étranger ဇာတ္လမ္းကို ရုပ္ရွင္ရိုက္ကူးဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့ၾကတာေတြရွိခဲ့ၿပီး သူကေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ ျငင္းပယ္ခဲ့ပါတယ္၊ သူမရွိေတာ့တဲ့အခါမွ သူ႔ရဲ႕ဇနီးျဖစ္သူက မွတ္တမ္းက်န္ရွိေအာင္ ရိုက္ခြင့္ ျပဳခဲ့လို႔ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္မွာ L’Étranger ၁၉၉၂ မွာ La Peste ဇာတ္ကား ရံုတင္ျပသခဲ့ပါတယ္၊ သူ႔ကိုပါ ကိုယ္တိုင္ သရုပ္ေဆာင္လုပ္ဖို႔ ဆြယ္ခဲ့ဖူးၾကေလသလား ဆိုတာကေတာ့ ေတြးမိခ်င္စရာပါ၊

ျပင္သစ္လို L’Étranger လိုေခၚတဲ့ စာအုပ္ကို ပါရီၿမိဳ႕ရွိ Gallimard စာအုပ္တိုက္က ၁၉၄၂ ခုႏွစ္မွာ စတင္ ထုတ္ေဝျဖန္႔ခ်ီခဲ့ပါတယ္၊ အဂၤလိပ္လို ဘာသာျပန္တဲ့ စာအုပ္ကိုေတာ့ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး Stuart Gilbert က ၁၉၄၆ ခုႏွစ္မွာ The Stranger ဆိုတဲ့အမည္နဲ႔ ဘာသာျပန္ဆိုၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕မွာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခဲ့တာပါ၊ Hamish Hamilton စာအုပ္တိုက္က အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ ဒုတိယအႀကိမ္အျဖစ္ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္မွာထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အေမရိကန္ဗားရွင္းအျဖစ္နဲ႔ Matthew Ward ဆိုသူက ဘာသာျပန္ၿပီး Random House စာအုပ္တိုက္ကေန တတိယအႀကိမ္ ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္၊ မူရင္းစာအုပ္ကိုဘဲ အုပ္ေရ ၁၀ သန္းေက်ာ္ ေရာင္းရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊

အားလ္ဘဲကာမ်ဴးရဲ႕ ဒီ L’Étranger စာအုပ္ကို ဘာသာေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ဘာသာျပန္ဆို ထုတ္ေဝခဲ့ၾက သလို သီခ်င္းအျဖစ္  ရုပ္ရွင္အျဖစ္ ကာတြန္းအျဖစ္လည္း သီဆိုရိုက္ကူးေရးဆြဲခဲ့ ၾကပါတယ္၊ ျမန္မာ ဘာသာနဲ႔ေတာ့ စာေရးဆရာႏွစ္ဦးက ဘာသာျပန္ဆို ထုတ္ေဝဖူးပါတယ္၊ ပထမဦးစြာ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္ ဝန္းက်င္ခန္႔က ျပင္သစ္လို မူရင္းဘာသာစာအုပ္ကေန ဘာသာျပန္ဆို ေရးသားခဲ့သူ စာေရးဆရာ ေအာင္မ်ိဳး ျပင္သစ္စကားျပန္ေဟာင္းကိုေတာ့ ေရႊျပည္ေတာ္သားေတြ သိပ္မသိလိုက္ၾကပါဘူး၊ အဲဒီ ဆရာ ေအာင္မ်ိဳး ျပင္သစ္စကားျပန္ေဟာင္း ဆိုသူဟာ တျခားသူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ၁၉၅၀ ခန္႔က ဗမာတပ္မေတာ္ရဲ႕ ရဲညြန္႔ စစ္သားကေလးအျဖစ္ ဘဝကိုစခဲ့သူ ေနာက္ေတာ့ ျပင္သစ္ဘာသာစာကို၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာသင္ၾကားခြင့္ ရရွိခဲ့ၿပီးေတာ့ ျပင္သစ္စကားျပန္ အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီလိုစာသင္ရင္း စကားျပန္အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ေနရင္းနဲ႔ L’Étranger စာအုပ္ကို ျပင္သစ္ဘာသာကေန တိုက္ရိုက္ျပန္ဆိုခဲ့တာပါ၊ သူစိမ္းဆန္ဆန္လို႔ အမည္ေပးထားတဲ့ အဲဒီဘာသာျပန္စာအုပ္ကို ၁၉၆၆ ခုႏွစ္မွာ ေရးသားၿပီးစီးခဲ့ၿပီး ဦးတင္ဦး ဦးစီးတဲ့ စံျပစာေပတိုက္ကေန ျဖန္ခ်ီခဲ့တာပါ၊ စာအုပ္ေပၚမွာကထုတ္ေဝတဲ့ခုႏွစ္ကို ရွာေဖြမေတြ႔ရွိပါဘူး၊ စာေရးသူရဲ႕ အမွာစာမွာရယ္ စာေရးၿပီးစီးတဲ့ ရက္စြဲမွာရယ္ အရေတာ့ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္ မတ္လ မကုန္မီမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကလည္း ၁၉၆၆ ခုမွာ ျဖစ္မွာပါ၊ အဲဒီ ဘာသာျပန္သူ ကြမ္းဆိပ္ရြာသား ျပင္သစ္စကားျပန္ေဟာင္းႀကီးဟာ သူစိမ္းဆန္ဆန္ စာအုပ္ကို မူရင္းျပင္သစ္လိုကေန တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ စာအုပ္ထုတ္ေဝတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပင္သစ္ျပည္ ပါရီၿမိဳ႕မွာ ျပင္သစ္ဘာသာစာေပကို သံုးႏွစ္ၾကာ ေလ့လာသင္ၾကားဖို႔ ေရာက္ရွိေနပါၿပီ၊

သူစိမ္းဆန္ဆန္စာအုပ္ ထုတ္ေဝသူရဲ႕ အမွာစာမွာ ေနာက္ထပ္ ျပင္သစ္ဝတၳဳစာအုပ္ေတြကို ထပ္မံ ထုတ္ေဝဖို႔ ေရးသားထားေပမယ့္ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ ထပ္မံ မထုတ္ေဝ ျဖစ္ခဲ့ရသလဲ မသိပါဘူး၊ စာေရးသူကေတာ့ ပါရီၿမိဳ႕ေတာ္မွာ သံုးႏွစ္တာ ျပင္သစ္ဘာသာကို ေလ့လာသင္ၾကားၿပီး ေရႊျပည္ေတာ္ကို ျပန္ခဲ့ပါတယ္၊ ေရႊျပည္ေတာ္မွာ ျပင္သစ္စကားျပန္အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ရင္း ၁၉၇၃ ခု အဲဒီအခ်ိန္က ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဥကၠ႒ႀကီးျဖစ္သူနဲ႔ လာေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ ဇိုင္ယာေခၚကြန္ဂို ႏိုင္ငံရဲ႕သမတႀကီး သူ႔ကိုယ္သူေတာ့ ထာဝရသမၼတႀကီး အမည္ခံယူခ်င္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမိုဘူတူ (၁၉၃၀-၁၉၉၇) လာေရာက္လည္ပတ္ခ်ိန္မွာ ျပင္သစ္စကားျပန္အျဖစ္ လုပ္ခဲ့ရပါတယ္တဲ့၊ အဲဒီလို သူစိမ္းဆန္ဆန္ကို ေရးသားခဲ့သူ စာေရးဆရာေအာင္မ်ိဳးဟာ ပါရီၿမိဳ႕သူ ဖူးစာရွင္နဲ႔ အေၾကာင္းပါခဲ့ၿပီး ပါရီၿမိဳ႕သား ျဖစ္လာခဲ့တာ အခုဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္ေလာက္ ရွိခဲ့ပါၿပီ၊

စာေရးဆရာဟာ သူ႔ရဲ႕သူစိမ္းဆန္ဆန္ဝတၳဳ ေရးသားခဲ့ၿပီး ေနာက္အႏွစ္သံုးဆယ္နီးပါးမွာေတာ့ ဘဝ အလွည့္အေျပာင္း တခုအျဖစ္ ေဟာလိဝုဒ္ရုပ္ရွင္ကားတကားမွာ သရုပ္ေဆာင္ခြင့္ကို ရရွိ္ခဲ့ျပန္ၿပီး မင္းသားႀကီးတဦး ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္၊ သူကေတာ့ ရန္ကုန္အလြန္ Beyond RANGOON ရုပ္ရွင္ကား သရုပ္ေဆာင္ ဦးေအာင္ကိုဘဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ယခုအခ်ိန္ထိ ျပင္သစ္ျပည္ ပါရီၿမိဳ႕မွာ ေနထိုင္ရင္း သူရဲ႕ ဝါသနာပါရာ အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္ရာေတြကို လုပ္ကိုင္ရင္း ဘာသာျပန္စရာေတြ ရွိလာခဲ့ရင္လည္း ဘာသာေတြကို ျပန္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ ေနထိုင္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ မၾကာခင္ တေလာကမွသူ႔ရဲ႕ AK 77 ေမြးေန႔ပြဲကို ေမာင္ရင္ငေတတို႔လို ပါရီၿမိဳ႕ေရာက္ အမည္ခံဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာက်န္းမာစြာနဲ႔ က်င့္ပခဲ့ပါတယ္၊ AK 87 AK 97 AK 107 ပြဲေတြကိုလည္း ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတတို႔နဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆင္ႏဲႊႏိုင္ပါေစ ခင္ဗ်ာ၊

စာေရးဆရာ ထင္လင္း (၁၉၁၆-၁၉၉၆) ကိုေတာ့ အထူးမိတ္ဆက္ေပးဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ မထင္မိပါဘူး၊

ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးဆီက ဘာသာျပန္စာေပေလာကမွာ သူရဲ႕ဘာသာျပန္ၿပီး နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြက မ်ားျပားလွပါတယ္၊ စာေရးဆရာထင္လင္းကို ေရႊဘိုခရိုင္ ေရဦးၿမိဳ႕နယ္ ေညာင္လယ္ ရြာမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ကပင္ စာမ်ားစတင္ေရးသားခဲ့ၿပီး ၁၉၅၂ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မွ ဝိဇၨာဘဲြ႔ရခဲ့ပါတယ္၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘာသာျပန္ဌာနမွာ စာတည္း အဂၤလိပ္စာဌာန နည္းျပဆရာ ေငြတာရီမဂၢဇင္း အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ အလုပ္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၇၄ ခုမွာ အမ်ိဳးသား စာေပ ဘာသာျပန္ ရသဆုကို Rudyard Kipling ရုဒ္ယတ္ကစ္ပလင္း (၁၈၆၅-၁၉၃၆) ရဲ႕ ေမာဂၢလိ ေတာေဟဝန္ စြန္႔စားခန္းမ်ား All The Mowgli Stories ဘာသာျပန္ၿပီး ရရွိခဲ့ပါတယ္၊ တစ္ကၽြန္းစံ၏ အျပန္လမ္း ေပၚလီယာနာတို႔အျပင္ ပိုမိုအသိမ်ားၾကတာက စည္းအျပင္ကလူအမည္နဲ႔ စာေရးဆရာ ထင္လင္း ဘာသာျပန္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္ကိုပါ၊ The Stranger ဆိုတာထက္ The Outsider ဆိုၿပီးေတာ့ သိၾကပါတယ္၊ စည္းအျပင္ကလူ စာအုပ္ကို ၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွာ မုတ္သုန္စာေပက ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ေရႊျပည္ေတာ္တဝွန္းကို ထုတ္ေဝျဖန္႔ခ်ီခဲ့တာပါ၊ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ဒုတိယအႀကိမ္

၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ တတိယအႀကိမ္နဲ႔ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွာ ပန္းေရႊျပည္စာအုပ္တိုက္က စတုတၳအႀကိမ္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္၊ ပဥၥမအႀကိမ္ကိုေတာ့ ထုတ္မထုတ္ မသိေပမဲ့ ေရႊျပည္ေတာ္တဝွန္းမွာ အထူး ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ စာအုပ္တအုပ္ပါ၊ စည္းအျပင္ကလူ စာအုပ္မွာ ဘာသာျပန္သူရဲ႕စကားမွာ ပါရွိခဲ့တဲ့ အယ္ဂ်ီးရီးယားသားျပင္သစ္ႏွင့္ ျပင္သစ္သားျပင္သစ္တို႔သည္ ျပင္သစ္ခ်င္းတူေသာ္လည္း ေနာက္ခံသမိုင္းခ်င္း ဘဝခံယူခ်က္ခ်င္း မတူၾကဟု ဆိုပါသည္ ဆိုတာကေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေထာက္ခံခ်င္လိုက္ပါတယ္၊ ဒီကေန႔ကာလ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပည္ပသို႔ ေရာက္ရွိေနၾကေသာ ေမာင္ရင္ငေတတို႔လို ေရႊျပည္ေတာ္ေမြးခဲ့ၿပီး ေရႊျပည္ပမွာေသၾကရမည့္သူ မ်ားၾကားမွာေရာ ေရႊျပည္ေတာ္မွာေမြး ေရႊျပည္ေတာ္မွာ ေသၾကမည့္သူမ်ားၾကားမွာေရာ ေနာက္ခံ သမိုင္းခ်င္း ဘဝခံယူခ်က္ခ်င္း မတူၾကပါဘဲ တက်က္က်က္အၿမဲ ျဖစ္ေနၾကတာကေတာ့ အားလံုးလို သိၾကပါတယ္၊ သိပင္သိၾကေသာ္ျငားလည္း လူေတြရဲ႕သဘာဝ ဆိုေတာ့ကာ နတ္ေတြက ဘယ္လို လုပ္ၿပီး လိုက္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲေနာ္၊ ကာမ်ဴးရဲ႕ အေျပာင္ေျမာက္ဆုံး အေကာင္းဆုံးဆိုၿပီး ထင္ရွားတဲ့ La Peste (The Plague) ကို စာေရးဆရာႀကီး ထင္လင္းကဘဲ ပလိပ္ အမည္နဲ႔ ဘာသာျပန္ဆုိ ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္၊

ဖတ္လိုသူမ်ားအတြက္ L’Étranger မူရင္းနဲ႔ ဘာသာျပန္မ်ားကို စုေဆာင္းေပးလိုက္ပါတယ္၊

L’Étranger by Albert Camus 1942 ျပင္သစ္ဗားရွင္း

http://www.bouquineux.com/pdf/Camus-L_Etranger.pdf

L’Étranger 1942 by Albert Camus ျပင္သစ္ဗားရွင္း ပံုႏွိပ္စာမူ

http://www.ursulineacademy.org/uploaded/PDF_files/Summer_Readings/2011/World_Languages/French/LEtrangr-Albert-Camus[.pdf

The Stranger 1946 by Stuart Gilbert အဂၤလိပ္ဗားရွင္း

www.macobo.com/essays/epdf/CAMUS,%20Albert%20%20The%20Stranger.pdf

သူစိမ္းဆန္ဆန္ ၁၉၆၆ ေအာင္မ်ိဳး (ျပင္သစ္စကားျပန္ေဟာင္း) ျမန္မာဗားရွင္း

http://www.mediafire.com/view/iu99d9hbbw6uj90/etranger.pdf

စည္းအျပင္ကလူ ၁၉၇၅ ထင္လင္း ျမန္မာဗားရွင္း

https://docs.google.com/file/d/0Bwl_hA7bJaAeNDZlYjZhYTAtZjJjOC00NTlhLThlNjctMTdmYTg3MmNhZWZm/edit?usp=drive_web&hl=en&pli=1

L’Etranger ရုပ္ရွင္

The Stranger (1967) By Luchino Visconti

http://www.youtube.com/watch?v=byPg1GbiUlg

Albert Camus အားလ္ဘဲကမ်ဴး (အဲလ္ဘတ္ကမူး) (၁၉၁၃-၁၉၆၀) ဒုတိယ အသက္အငယ္ဆံုး စာေပႏိုဘယ္ဆုရွင္ ျပင္သစ္အယ္ဂ်ီးရီးယားႏြယ္ဖြား L’Estranger ဝတၳဳမူရင္းဖန္တီးရွင္ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ႏွစ္တရာျပည့္နဲ႔ သူစိမ္းဆန္ဆန္ ေအာင္မ်ိဳးျပင္သစ္စကားျပန္ေဟာင္းရဲ႕ ၇၇ ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ အေနနဲ႔ ေမာင္ရင္ငေတ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္မႈ ဤေနရာတြင္ ရပ္နားပါမည္ ခင္ဗ်ား၊ စာဖတ္ေနသူ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း၊

(တခ်ိဳ႕ဓါတ္ပံုမ်ားကို Google ဂူဂဲလ္မွ ရွာေဖြတင္ျပပါသည္)