>
မိုးယုေမ / Yangon Press International
ၾသဂုတ္ ၂၀၊ ၂၀၁၁
သမၼတႀကီး၏ အသစ္ခ်ပ္ခၽြတ္ မိန္႕ခြန္းတြင္ အာဆီယံ လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္မႈေဒသ အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းႏွင့္ ၂၀၁၅ခုႏွစ္မွာ အာဆီယံစီးပြါးေရး အသိုက္အ၀န္း ေပၚေပါက္ေစရန္ ရည္ရြယ္ေၾကာင္း ေ၀ေ၀ဆာဆာ ေျပာသြားျခင္းကို ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ကန္႕လန္႕ကာ ေနာက္ကြယ္မွ အာဆီယံ၏ အခန္းက႑ကိုျမင္ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္သည္။
ယမန္ေန႕က အတိုက္အခံဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အရပ္သား အစိုးရသစ္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္တို႕ ပထမဆံုးအႀကိမ္ တစ္နာရီေက်ာ္ၾကာ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကသည့္သတင္းသည္ အတိုက္အခံႏွင့္အစိုးရအၾကား တင္းမာမႈမ်ားကိုသာ ျမင္ေတြ႕ေနက် ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအဖို႕ ထူးဆန္းသည့္ သတင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။
သမၼတ၏ ပ်ားရည္ဆမ္း ခရီးေက်ာ္လာၿပီးကတည္းက သိသာထင္ရွားသည့္ စီးပြါးေရး လူမႈေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအခ်ိဳ႕ျပဳလုုပ္လာ ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ေသာ ကစားကြက္ ေရႊ႕ျခင္းမ်ားက ယူနီေဖါင္းခၽြတ္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း အမ်ားစုပါ၀င္သည့္ ျမန္မာအစိုးရသစ္၏ ႏိုင္ငံေရးက်ားကြက္သည္ ယခင္ႏွင့္မတူပဲ တမူ ထူးျခားသည့္ အျဖစ္ကို ျပသေနသည္။
အဆိုပါက်ားကြက္အေရႊ႕မ်ား၏ေနာက္ကြယ္တြင္ မည္သို႕ေသာတြန္းအားမ်ားရွိေနႏိုင္မည္လဲဆိုသည္ကို နိုင္ငံေရးေလ့လာသူအခ်ိဳ႕ မ်က္ခုန္းပင့္ စဥ္းစားစျပဳလာၾကၿပီျဖစ္သည္။
တစ္နည္းအားျဖင့္ အစိုးရသစ္က ေနာက္ထပ္သမၼတသက္တမ္းတစ္ခုမတိုင္မီ လံုေလာက္သည့္ အခ်ိန္တစ္ခုရရန္ အခ်ိန္၀ယ္ေနသည္လား၊ ၂၀၁၄ တြင္ အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံအျဖစ္ အာဆီယံစည္းေ၀းပြဲမ်ား က်င္းပခြင့္ရရန္ ျမင္သာသည့္ ေျပာင္းတိုးတက္မႈမ်ား ျပသရန္ အားထုတ္ေနသည္လား၊
သို႕တည္းမဟုတ္ လာမည့္သီတင္းပတ္ တြင္ေရာက္ရွိလာမည့္ ကုလသမဂၢ လူ႕အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္ ကင္တားနားကို ေလခ်ိဳေသြးျခင္းတစ္မ်ိဳးလား၊ အရပ္သားအစိုးရသစ္ သက္တမ္းရွည္ေစရန္ စင္ျမင့္ေပၚက တရား၀င္ ႏိုင္ငံေရးမဲဆြယ္ပြဲ တစ္ခုလား အစရွိသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး စဥ္းစားဖြယ္ရာျဖစ္သည္။
ကိုရီးယား တီဗီဇတ္လမ္းမ်ားတြင္ အသံုးမ်ားေသာ စကားလံုးတစ္ခုကို ငွားသံုးရမည္ဆိုလွ်င္ တစ္ကယ့္ကို ”စိတ္ရင္းအမွန္” ႏွင့္ လုပ္ျခင္းလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သမၼတႀကီး၏ မိန္႔ခြန္းတြင္ ”ရိုးသားတဲ့စိတ္ရင္းေစတနာရွိသူတို္င္းဟာ ကိုယ့္ႏိူင္ငံကိုခ်စ္ၾကပါတယ္” ဟုေျပာဆိုခဲ့၏။
သို႕ေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းတစ္ပတ္ အတြင္းမွာမွ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ခပ္စိပ္စိပ္ ေရႊ႕ျပစ္လိုက္သည့္ ႏိူင္ငံေရးက်ားကြက္မ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ စိတ္ရင္းအမွန္ျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းထက္ စာလွ်င္ တစ္စံုတစ္ရာ သို႕မဟုတ္ တစ္စံုတစ္ရာထက္ပိုသည့္ တြန္းအားမ်ား ရွိေနျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ယူဆမိသည္။
ယမန္ေန႕ကစတင္သည့္ စီးပြါးေရးဖိုရမ္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ သမၼတႀကီး၏ အသစ္ခ်ပ္ခၽြတ္ မိန္႕ခြန္းတြင္ အာဆီယံ လြတ္လပ္ေသာ ကုန္သြယ္မႈေဒသ အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းႏွင့္ ၂၀၁၅ခုႏွစ္မွာ အာဆီယံစီးပြါးေရး အသိုက္အ၀န္း ေပၚေပါက္ေစရန္ ရည္ရြယ္ေၾကာင္း ေ၀ေ၀ဆာဆာ ေျပာသြားျခင္းကို ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ကန္႕လန္႕ကာ ေနာက္ကြယ္မွ အာဆီယံ၏ အခန္းက႑ကိုျမင္ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက တစ္ပတ္အတြင္း မိန္႕ခြန္းႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ေျပာၾကားသြားျခင္း၊ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ေတြ႕ဆံုျခင္း၊ ပူပူေႏြးေႏြးသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ တစ္ခု ျပဳလုပ္သြားျခင္း၊ ကုန္သြယ္ခြန္ ၀င္ေငြခြန္မ်ားကို ယာယီေလွ်ာ့ေပါ့ေပးလိုက္ျခင္း၊ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရန္ု ဖိတ္ေခၚျခင္း စသည္တို႔မွာ အစိုးရသတင္းစာေခါင္းႀကီးပိုင္းတြင္ေဖၚျပရန္ အင္မတန္ လွပသည့္ စာသားမ်ားျဖစ္ေနမည္မွာ မလြဲေပ။
သို႕ေသာ္လည္း လူမႈေရးနယ္ပယ္အသီးသီးမွတာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုစဥ္က သမၼတ၏ ေျပာဆိုခ်က္ အခ်ိဳ႕ကို ေကာက္ခ်က္ဆြဲၾကည့္လွ်င္ အထူးသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားအေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ စြပ္စြဲေျပာဆိုခ်က္မ်ား ျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်မႈ မ်ားသာ ေတြ႕ျမင္ရသျဖင့္ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး အသြင္ မေဆာင္ပဲ စစ္တပ္၏အခန္းက႑ကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအျဖစ္ စြပ္စြဲေျပာဆိုျခင္း၊ တိုင္းရင္းသား အေရးကို ကာကြယ္ရန္ထက္ တရုပ္အစိုးရႏွင့္ အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္သည့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းကိုသာ ကာကြယ္ေျပာဆိုျခင္း တို႕မွာ ကခ်င္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအေရးကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားသည့္ အသြင္မေဆာင္ပဲ ထိုစီမံကိန္းမ်ားေနာက္ကြယ္မွ တရုပ္ အစိုးရ၏ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ အတိမ္အနက္ကိုသာ သိသာထင္ရွားေစပါသည္။
ျပည္တြင္းမွာ စားနပ္ရိကၡာျပည့္စံုဖူလံုစြာရွိေသာေၾကာင္႕ ျပည္သူအမ်ားကို အထူးပူပန္ စိုးရိမ္စရာမလိုေၾကာင္း အာမခံခ်က္ေပးေနသည့္ၾကားမွ လာမည့္ႏွစ္တြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း ဆန္ေရစပါးရွားပါးမႈႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕လာႏိုင္သည္ဟု ေဟာကိန္းထုတ္ျခင္းမွာ ေရွ႕ေနာက္မညီ ျဖစ္ေနသည္ ကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။
ရာသီဥတုေဖါက္ျပန္ျခင္းေၾကာင့္ အထိနာခဲ့သည့္ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့ရန္ အစီအစဥ္သစ္မ်ား ခ်မွတ္ထားၿပီးျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ တေသြးထဲ တသားထဲဟု အစဥ္ေၾကြးေၾကာ္လ်က္ရွိသည့္ စစ္ဒဏ္သင့္ ကခ်င္တိုင္းရင္းသား ေတာင္သူမ်ား အေရးကိုပါ တန္းတူ စဥ္းစား သင့္သည္မဟုတ္ပါလား။
ကခ်င္ျပည္နယ္အတြင္း စစ္ေဘးေၾကာင့္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနသူ ခိုကိုးရာမဲ့တိုင္းရင္းသားမ်ားအား ကူညီလိုသည့္ အစိုးရမဟုတ္သည့္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ၀င္ေရာက္ကူညီခြင့္မေပးသည့္ အစိုးရ၏ သေဘာထားမွာလည္း ေစာေၾကာရန္ ခက္ခဲလွသည္။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျပည္ပသို႕ေရာက္ရွိေနသည္ ့ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကို ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့ပါက ထိုက္သင့္သည့္ ျပစ္ဒဏ္ခံယူရန္ ျခြင္းခ်က္ျဖင့္ ဖိတ္ေခၚခဲ့သည္မွာ တကယ္ပင္ သေဘာထားႀကီးျမတ္ေၾကာင္း ျပသရာ ေရာက္ပါသလား။
ႏိူင္ငံအတြင္းရွိ ႏူိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားကို ျခြင္းခ်က္မရွိလႊတ္ေပးျခင္းျဖင့္ ႏိူင္ငံေတာ္အစိုးရ၏ ႀကီးျမတ္ေသာႏွလံုးသားကို အရင္ဆံုး ျပသႏိူင္မည္ဆိုပါက ျပည္တြင္းရွိ အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ား ႏွင့္ေရာ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာ နိုင္ငံသားမ်ားထံမွပါ ယံုၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ရာ ေရာက္မည္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိူင္ငံတြင္ ႏိူင္ငံေရး စီးပြါးေရး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ားကို တိုက္ဖ်က္ရန္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈမ်ား ေလ်ာ့ပါးရန္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား ႏွစ္အတန္ၾကာကတည္းက စတင္ခဲ့သင့္သည္။
စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္မွ အရပ္သားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္သစ္သို႕ ကူးေျပာင္းလာခဲ့သည့္ ငါးလတာ အတြင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားသည္ ျမန္မာ့ႏိူင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းမွ ရုန္းထြက္ႏိူင္မည့္ နည္းလမ္းေကာင္းမ်ား ျဖစ္သည္မွန္လွ်င္ေတာ့ ျပည္သူအမ်ားက ၀မ္းပမ္းတသာ ႀကိဳဆိုၾကမည္သာ ျဖစ္သည္။
ဤသို႕မဟုတ္ပဲ နာတာရွည္ေရာဂါကို ခဏတာသက္သာရန္ သံုးသည့္ ေဆးၿမီးတိုမ်ားသာ ျဖစ္ေနမည္ဆိုလွ်င္ ရိုးသားသည့္စိတ္ရင္းေစတနာျဖင့္ ႏိုင္ငံေကာင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္သည္ဟု ေခၚဆိုႏိူင္မည္မဟုတ္။
တကယ့္ စိတ္ရင္းမွန္ႏွင့္သာဆိုလွ်င္ေတာ့ သမၼတႀကီး တစ္ဦးတည္းက စင္ျမင့္ေပၚတက္ကာ လွပသည့္မိန္႕ခြန္းမ်ား ေျခြေနမည့္အစား၊ ႏိူင္ငံေရး အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ျပယုဂ္တစ္ခုအေနျဖင့္ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံု ျပသေနမည့္အစား အရပ္သားအစိုးရသစ္၊ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား တစ္စားပြဲတည္းထိုင္ကာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား စတင္ႏိုင္မည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသည္ တကယ္ပင္ စားပြဲ၀ိုင္းေပၚ ေရာက္လာၿပီဟုဆိုႏိူင္မည္ ျဖစ္သည္။