>
တပ္မေတာ္နဲ႔ အင္န္အယ္ဒီ မဆုံျဖစ္ေသးဘူးလား
ဦး၀င္းတင္နဲ႔ ေမးခြန္းမ်ား
မိုးမခ ။ ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၀
ယမန္ေန႔က အင္န္အယ္ဒီပါတီက ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းတင္နဲ႔ ေတြ႔ဆုံခဲ့ပါတယ္။ ႏို၀င္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔က သတ္မွတ္ရက္ ျပည့္လို႔ အက်ယ္ခ်ဴပ္က လြတ္ေျမာက္လာသူ တိုင္းျပည္ရဲ့ ဒီမိုကေရစီေရးေခါင္းေဆာင္ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပည္သူေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာက မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးေနၾကတဲ့ ကာလကလည္း ၃ ပတ္ေျမာက္ နီးပါး ရွိခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဒီမိုကေရစီကြန္ယက္၊ လူငယ္နဲ႔ အမ်ဴိ္းသမီးတို႔ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ အခန္းက႑၊ ပင္လုံညီလာခံ၊ လူမႈကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို အမ်ားျပည္သူနဲ႔ ေျပာဆိုလ်က္ ရွိေနပါတယ္။ တဖက္က စစ္အစုိးရရဲ့ တရားစီရင္ေရးဌာနမွာ အင္န္အယ္ဒီပါတီ တရား၀င္ျဖစ္တည္မႈကို ဥပေဒနည္းလမ္းမ်ားနဲ႔ အညီ ရင္ဆိုင္လ်က္ ရွိပါတယ္။
အဲသည္မွာ ေမးစရာရွိတာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ယခင္ကတည္းက ဆက္သြယ္ရန္ သတ္မွတ္ထားသူ ဆက္ဆံေရး၀န္ၾကီး ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ ပဏာမအေနနဲ႔ ေတြ႔ဆုံတာ၊ ႏႈတ္ဆက္ၾကတာ မရွိဘူးလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ။
ဆရာက ေျပာၾကားရာမွာ …
“မေတြ႔ရဘူး။ မေတြ႔ရဘူး။ ဘာအစအနမွ မရွိဘူး။ ဒီေန႔အထိ ဦးေအာင္ၾကည္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ မရေသးဘူး။ အဲဒါေတြ အဆက္အသြယ္ေတြ မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ တိုင္းျပည္မွာ လူေတြၾကားထဲ သို႔ေလာ၊ သို႔ေလာ သတင္းေတြျဖစ္ျပီး ဟုိေျပာ သည္ေျပာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာက ဗုိလ္ခင္ညြန္႔ကို ေခၚသြားတယ္တို႔၊ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံဖို႔ လုပ္လာတာျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ အရပ္သတင္းေတြ ျဖစ္လာတယ္ေလ။ ဒါက ေဒၚစုနဲ႔ စစ္အစုိးရတို႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေစခ်င္တဲ့ သေဘာထားေတြ ေပၚေပါက္ေနလို႔ ဒါမ်ဴိးေတြ အရပ္စကား ျဖစ္လာၾကရတာလို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္ေကာင္စီက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔နဲ႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးဖို႔အတြက္ တိုက္ရုိ္က္အရိပ္အေယာင္ မျမင္ရေသးဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဖက္ကပဲ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၾကရေအာင္လို႔ ေျပာေနတာပဲ ရွိတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ ဦးေအာင္ၾကည္က ရွိေနေသးလား၊ ဆက္ျပီးေတာ့ ထားထားသလားေတာင္ မသိရေသးဘူး။”
ေနာက္ေမးခြန္းတခုကေတာ့ ကေလးျမိဳ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံ ေခၚဖို႔ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရး ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဒုတိယပင္လုံညီလာခံ ေခၚယူေရးအတြက္ တာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အားလုံးက သေဘာထားေပးၾကတယ္။ အဲသည္မွာ တိုင္းျပည္ရဲ့ လက္ရွိ လက္နက္ေတြ အာဏာေတြကို ရယူထားတဲ့ တပ္မေတာ္အစုိးရကိုေကာ ကမ္းလွမ္းမႈ ဖိတ္ေခၚမႈ အက်ယ္တ၀င့္ မလုပ္ခဲ့ၾကဘူးလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ျဖစ္ပါတယ္။
“ကေလးျမိဳ႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မွာ လုပ္တဲ့လူေတြရဲ့ စကားေတြမွာ တပ္မေတာ္ကိစၥကေတာ့ ပါရမယ္၊ ပထမဆုံး ပဏာမအေနနဲ႔ တပ္မေတာ္ကို ဖိတ္မယ္။ တပ္မေတာ္ဖက္က ဘာမွ ျပန္ၾကားျခင္း မရွိခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံေခၚယူေရး လုပ္ငန္း အဆင့္ဆင့္ေတြက ရပ္ဆိုင္းမသြားဘူး။ ဒို႔ဖက္က လုပ္စရာရွိတာေတြ ဆက္လုပ္သြားမယ္။ ျပီၤးေတာ့မွာ ဒုတိယအဆင့္မွာ ထပ္မံဖိတ္ၾကားမယ္။ ေနာက္ အဆင့္ဆင့္တိုင္းမွာ တပ္မေတာ္ကို အျမဲတန္း ဖိတ္ၾကားသြားမယ္လို႔ သေဘာထား ရွိပါတယ္။ ဒါကို အင္န္အယ္ဒီကေကာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း လက္ခံထားတယ္။
အဲသည္မွာ ကေလးျမိဳ႔ ညီလာခံမွာ သည္ကိစၥကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြေကာ၊ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြကေကာက ေဒၚစုနဲ႔ေတြ႔ဆုံၾကတဲ့ တာ၀န္ေပးအပ္တဲ့ အခမ္းအနားမွာလည္း ဒါကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ကို ဖိတ္ေခၚတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလည္း ဖိတ္ေခၚတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း အခုအခ်ိန္မွာ တာ၀န္ေပးခ်က္ကို လက္ခံတာပဲ ရွိေသးတယ္။ မူအားျဖင့္ လက္ခံတယ္။ အဆင့္ဆင့္ ဘာေတြ ဆက္ျပီး လုပ္သြားမယ္၊ အေကာင္အထည္ ေဖာ္သြားမယ္ ဆိုတာကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မရွိေသးဘူး။ ဒီလိုမ်ဴိး ေျပာလို႔ရမယ္။”
ေနာက္ေမးခြန္းကေတာ့ ဒီဇင္ဘာ ၁ ရက္မွာ အင္န္အယ္ဒီပါတီရဲ့ အမ်ဴိးသားေန႔ေၾကညာစာတမ္းမွာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုရာမွာ “တိုင္းျပည္တြင္ အမွန္တကယ္ ၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ အေထြေထြအက်ပ္အတည္းမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္မည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားပါ၀င္လ်က္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၾကရန္ …” လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ တပ္မေတာ္ဖက္ကေနျပီးေတာ့ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္မယ့္ ပုဂၢဳိလ္ေတြဆိုတာကို အင္န္အယ္ဒီဖက္က ဘယ္လိုမ်ား ၾကိဳျပီး အမည္နာမနဲ႔ သတ္မွတ္ထားျပီးသား ရွိလို႔လား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။
“ဒါကေတာ့ ဒီလိုေျပာခ်င္တယ္။ ဒါက ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က က်ေနာ္တို႔ထုတ္ျပန္ခဲ့ျပီးျဖစ္တဲ့ ေရႊဂုံတိုင္ေၾကညာစာတမ္း ရွိပါတယ္။ အဲသည္မွာလည္း အဲသည္အခ်က္ကို ေျပာခဲ့ျပီးျပီ။ က်ေနာ္တို႔ ေျပာတာကေတာ့ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ခ်င္း ေတြ႔ၾကပါ … ဒါပဲ။ ဒါက အႏၱိမ ရည္မွန္းခ်က္ပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊ၊ သုိ႔မဟုတ္ရင္လည္း ဒုဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး ေမာင္ေအး၊ သူတို႔အၾကီးအကဲေပါ့ကြာ။ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဒီမိုကေရစီဖက္က၊ အတိုက္အခံအင္အားစုဖက္က အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္မယ့္သူ ျဖစ္မယ္။ ဒါကို ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။”
ဒါဆိုရင္ ေမးစရာတခုကေတာ့ အၾကီးအကဲေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မေတြ႔ေသးခင္မွာေကာ ေအာက္ေျခကေန အထက္ အဆင့္ဆင့္မွာ ရွိေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အခ်င္းခ်င္းေကာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၾကတာေတြကိုေကာ ရွိေနျပီလား။ ေမွ်ာ္လင့္သလား။ လက္ခံသလား ဆိုတာက ေနာက္ ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။
“ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔တေတြဖက္က ေခါင္းေဆာင္ ေအာက္ေျခကေန အဆင့္ဆင့္ ေတြ႔ဆုံၾကတဲ့ေနရာမွာ မွန္ကန္စြာ ခ်ည္းကပ္မႈ၊ စည္းစနစ္က်တဲ့ ခ်ည္းကပ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ က်ေနာ္တို႔ဖက္က ဘာမွ မျငင္းဘူး။ ဆိုပါေတာ့ကြာ … လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္က ဆိုရင္ က်ေနာ္ ေထာင္ထဲမွာ ရွိေနတုန္းက၊ အင္န္အယ္ဒီကို တပ္မေတာ္အစုိးရက လာကမ္းလွမ္းဖူးတယ္ လို႔ ေျပာတယ္။ အင္န္အယ္ဒီ စီအီးစီ နဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တဖက္က ေတြ႔မယ့္သူေတြက ဗိုလ္မွဴးၾကီး အဆင့္ေလာက္၊ ကာနယ္ေလာက္အဆင့္နဲ႔ လာေတြ႔ၾကမွာဆိုေတာ့ အင္န္အယ္ဒီက လက္မခံလိုက္ဖူး လို႔ ၾကားတယ္။ တပ္မေတာ္ဖက္က ဗိုလ္မွဴးၾကီးေလာက္ အဆင့္ကေနျပီး ပါတီရဲ့ ေခါင္းေဆာင္အဆင့္ကို လာေတြႊတယ္ဆိုတာက တပ္မေတာ္ဖက္က အၾကီးအကဲၾကီးေတြအျဖစ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ေပးႏိုင္မွာလဲ မဟုတ္တဲ့အတြက္ လက္မခံႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ကြ။ သေဘာကေတာ့ ဒါပဲ၊ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ၾကမယ္။ ညွိႏႈိင္းျပီးေတာ့ ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးေရးေတြ လုပ္ၾကပါ။ က်ေနာ္တို႔ သေဘာကေတာ့ ဒါပဲ။
သုိ႔ေသာ္လည္းပဲ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္မႈေတြ၊ ၾကိဳတင္ညွိႏႈိင္းမႈေတြ လုပ္ၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္ ဆိုရင္လည္းပဲ ေအာက္ေျခကေန အဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႔စည္းပုံအတိုင္း ရွိေနတဲ့ အဆင့္ဆင့္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေတြအခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ၾကရမွာကို လက္ခံပါတယ္။ အခ်ဴိးအဆစ္ ညီမွ်တဲ့ ဘက္ေတြအခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၾကတာကို ၾကိဳဆိုပါတယ္။
သူတို႔ဖက္က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ကိုင္ထားတာ ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊ ျဖစ္ေနျပီးေတာ့၊ သူတို႔ဆီက ဗိုလ္မွဴးၾကီးအဆင့္ေလာက္နဲ႔ အင္န္အယ္ဒီဖက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို၊ သူကဲ့သို႔ ေခါင္းေဆာင္မႈအဆင့္အတန္းရွိတဲ့ စီအီးစီက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံဖို႔ၾကေတာ့ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ဴိး၊ ညိွႏႈိင္းႏိုင္တဲ့ သေဘာထားမ်ဴိး မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဒါကို လက္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ ေထာက္ျပရတာျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး သန္းေရႊတို႔ တိုက္ရိုက္မေတြ႔ႏိုင္ေသးဖူး ဆိုရင္ေတာင္မွာ အင္န္အယ္ဒီက စီအီးစီေတြနဲ႔ တပ္မေတာ္ရဲ့ စစ္ေကာင္စီေတြထဲက အၾကီးအကဲေတြျဖစ္တဲ့ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဴပ္မွဴးၾကီး ေမာင္ေအးတို႔ ဗိုလ္တင္ေအာင္ျမင့္ဦး တို႔ စသည္ျဖင့္တို႔ပဲ ျဖစ္ရမွာေပါ့လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေနာက္ ေမးခြန္းတခုကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမ်ဴိးသားရင္ၾကားေစ့ေပးတဲ့သူ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ေစ့စပ္ေပးတဲ့သူပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္လို႔ ေျပာေနတာမ်ဴိးေတြ ရွိလာတယ္။ ေဒၚစုကို Facilitator အျဖစ္ ျမင္ခ်င္တယ္ ဘာညာနဲ႔ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာေတြ ရွိတယ္။ အဲဒါကို ဆရာ ဘယ္လို နားလည္သလဲ။ ဘာေျပာခ်င္သလဲ။
“ဘာေၾကာင့္ ဒါမ်ဴိးေတြ ေျပာလာသလဲဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္လည္း နားလည္ၾကည့္လို႔ မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ နားလည္သလို ေျပာရရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အမ်ဴိးသားႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အေထြေထြ အၾကပ္အတည္း ျပသနာကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဒီမိုကေရစီအင္အားစုဘက္က ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ရွိေနတယ္။ ျပည္သူလူထုက ေဒၚစုဖက္က ရပ္ေနတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြအားလုံးကလည္း ေဒၚစုဖက္က ရပ္ေနတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြ ကိုယ္စား၊ ျပည္သူလူထုကိုယ္စား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚစုက ဘာမွ facilitate လုပ္ေနစရာမလိုဘူး။ ေဒၚစုနဲ႔ တိုက္ရိုက္ေတြ႔ဆုံစကားေျပာျပီး ေျဖရွင္းရုံပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါပဲ။
ေဒၚစုနဲ႔ ဗိုလ္သန္းေရႊနဲ႔ အမ်ဳိးသားေရးအတြက္ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ျဖစ္ၾကမယ္ ဆိုရင္ အဆင္ေျပေအာင္လို႔ ၾကားထဲကေနျပီး ၀င္ေရာက္ ေစ့စပ္ေပးႏိုင္တဲ့၊ ေဆြးေႏြး ညိွႏႈိင္းေပးႏိုင္မယ့္ Facilitate လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ သူေတြ၊ အုပ္စုေတြ လိုေကာင္းလိုမယ္ေပါ့ကြာ။ အဲသည္လိုမ်ဴိး ဆိုတာေတြကလည္း ခုခ်ိန္မွာဆိုရင္ သံတမန္ေတြ၊ ကုလသမဂၢကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ဘယ္သူေတြကပဲ လုပ္လုပ္ေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ၾကား၀င္တဲ့လူေတြ အမွန္တကယ္ လုိအပ္တယ္ဆိုရင္ လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဆုံးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္ကေနျပီး ၾကား၀င္တဲ့လူကိုယ္တိုင္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အဲဒါကို အျမင္ရွင္းၾကဖို႔ လိုတယ္ ထင္တယ္။”
ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ။ ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းကေတာ့ အခုလိုမ်ဴိး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံကို ေခၚယူဖုိ႔ တာ၀န္ေတြ ေပးၾကတယ္။ တိုက္တြန္း ႏႈိးေဆာ္မႈေတြ လုပ္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႔ကက်ေတာ့လည္း ပင္လုံညီလာခံကို အေလာသုံးဆယ္ လုပ္စရာ မလုိေသးပါဘူး၊ ဘာညာနဲ႔ ေျပာၾကတယ္။ စုိးရိမ္တယ္တို႔၊ တပ္မေတာ္န႔ဲ ထိပ္တိုက္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူးနဲ႔ ေျပာၾကတယ္။ ဘာလို႔ ေျပာၾကတာလဲ ဆရာ။
“ အဲသည္မွာ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ပင္လုံညီလာခံကို ဦးတည္တဲ့ေနရာမွာ အေျခခံ အခ်က္ ၂ ခ်က္နဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမယ္။ ကိုင္တြယ္ရမယ္ လို႔ ထင္တယ္။ ပထမတခ်က္က အမ်ားျပည္သူလူထုတရပ္လုံးရဲ့ လက္ခံမႈ၊ နားလည္မႈ အတိုင္းအတာ ဘယ္ေလာက္ ရွိေနျပီလဲ။ ေရွ႔ကို ဘယ္ေလာက္ေကာ အလားအလာရွိလာျပီလဲ။ အမ်ဴိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးတို႔၊ တိုင္းရင္းသားမ်ား စည္းလုံးညီညြတ္ေရးတို႔ကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ လိုအပ္ခ်က္တခုျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို လူေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ လက္ခံသေဘာေပါက္သလဲ။ အေရးတၾကီး လိုအပ္ခ်က္အျဖစ္ တကယ္ကို ခံယူသလဲ ဆိုတာ က တခ်က္ ျဖစ္တယ္။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုစနစ္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ကုိ ထူေထာင္ဖို႔ဆိုတာကို လူေတြက ဘယ္လို ျမင္သလဲ။ ဖယ္ဒရယ္ဆိုတာကို ဘယ္ေလာက္အထိ လူေတြက သေဘာေပါက္ထားသလဲ။ ကေလးညီလာခံမွာ သေဘာထားေျပာကတည္းက ခြဲထြက္ေရး မဟုတ္ေသာ၊ တျပည္ေထာင္စနစ္မဟုတ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု စနစ္လို႔ စကားကို ရွင္းေအာင္ ေျပာထားတာကို လူေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ္ ထဲထဲ၀င္၀င္ သေဘာေပါက္သလဲဆိုတာက တခ်က္ျဖစ္လာမယ္ ထင္ပါတယ္။”
ဒါဆိုရင္လည္း ဆရာကပဲ ျမန္မာျပည္ၾကီးက ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကေနျပီး တျပည္ေထာင္စနစ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ အသားက်လာခဲ့ပုံေတြကို နည္းနည္းေလာက္ ေျပာျပႏိုင္မလား ဆရာ။
“သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲစဥ္ကတည္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔က တျပည္ေထာင္ကို လက္မခံခဲ့ဘူး။ ျပည္ေထာင္စုဆိုတာကုိ လက္ခံခဲ့ျပီးသား ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖယ္ဒရယ္ဆိုတာကို ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္ခ်ဴပ္သူေတြက လက္ခံခဲ့ၾကဘူး။ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာအစား တျပည္ေထာင္ဆုိတာကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းကို ျမန္မာျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၄၇ အေျခခံဥပေဒဆြဲခဲ့သူ တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးခ်န္ထြန္းက ေျပာဖူးတယ္။ ပင္လုံမွာ ဖယ္ဒရယ္လုပ္ဖို႔ သေဘာတူခဲ့ေသာ္လည္း အေျခအေနေတြအရ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကေနျပီး တျပည္ေထာင္အျဖစ္ကို လုပ္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ စဥ္းစားစရာေပါ့။
ေနာက္ အဲသည္တုန္းက ႏိုင္ငံေတာ္အလံကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ၾကယ္ၾကီးတလုံးနဲ႔ အရန္ၾကယ္ ၅ လုံး၊ အဲသည္ ငါးလုံးက ပင္လုံမွာ သေဘာတူခဲ့တဲ့ ဗမာ၊ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကယား ရယ္ ၅ ဦး၊ အလယ္က ၾကယ္ၾကီးကေတာ့ အေရးေတာ္ပုံၾကီး၊ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲၾကီး၊ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးကို ကို္ယ္စားျပဳတဲ့၊ တိုင္းျပည္ၾကီးတခုလုံးရဲ့ စုစည္းညီညြတ္မႈကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့ ၾကယ္ၾကီးေပါ့ကြာ။ ဒါပဲ။ က်န္တဲ့ ၾကယ္ ၅ လုံးက ပင္လုံ စာခ်ဴပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးတဲ့ တိုင္းရင္းသား ၅ စု ကို ကိုယ္စားျပဳတယ္။
ဒါေပမယ့္ ၁၉၅၂ ေလာက္မွာ ေကာ္သူးေလ ျဖစ္လာတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္ကို ေပးမယ္ေပါ့ကြာ။ အဲလိုျဖစ္လာေတာ့ ၾကယ္တလုံး ထပ္တိုးရေတာ့မယ္ ျဖစ္လာေတာ့ အစုိးရက ဘာလုပ္သလဲဆိုေတာ့၊ အဲသည္တုန္းက ဖဆပလ အစုိးရက ဘာလုပ္သလဲ ဆိုေတာ့ ၾကယ္မၾကီးကို ထားလိုက္ေတာ့၊ ေနာက္ၾကယ္တလုံးလည္း မတိုးေတာ့ဘူး။ ၾကယ္မၾကီးဟာ ေတာ္လွန္ေရးေတြ၊ အေရးေတာ္ပုံေတြကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ ဒီၾကယ္ၾကီးကို ျပည္မလုပ္လိုက္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါက ျပည္မကို ကိုယ္စားျပဳတယ္။ အရန္ၾကယ္ေတြကေတာ့ ရွမ္း၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ကယား၊ ေကာ္သူးေလ ဆိုျပီး သေဘာထားလိုက္လုိ႔ ေျပာဖူးတယ္။ အဲသလုိ စကားရွိဖူးတယ္။
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အဲသည္ ၁၉၅၂ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျမန္မာျပည္ဟာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုဆိုတဲ့ စိတ္ထားကေနျပီးေတာ့ ျပည္မၾကီးနဲ႔ ျပည္နယ္ေတြဆိုတဲ့ တျပည္ေထာင္စနစ္ဖက္ကို ေရာက္လာတယ္။ မင္းတို႔ျပည္နယ္ေတြက အရန္ေတြပဲလုိ႔ျဖစ္တယ္။
ေနာက္ေတာ့ ၁၉၆၁ မွာ ေတာင္ၾကီးမွာ ဖယ္ဒရယ္ညီလာခံ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ လုပ္ၾကတယ္။ အဲသည္မွာ ရွမ္းက ၾသဇာအၾကီးဆုံးေပါ့။ အဲသည္မွာ ျမန္မာေတြက ျပည္မဆိုျပီး လုပ္ထားတာထက္ ျမန္မာေတြကလည္း ျပည္နယ္တခုအေနနဲ႔ပဲ ရပ္တည္ပါ။ ျပည္ေထာင္စုပုံစံ ျပန္သြားပါဆိုျပီး ေျပာလာၾကတယ္။ အဲသည္လို ေပၚလည္း ေပၚေရာ ၁၉၆၂ မွာ ဦးႏုက ပထစအစုိးရအေနနဲ႔ တိုင္းရင္းသားညီလာခံ ရန္ကုန္မွာ လုပ္တယ္။ စာတမ္းေတြ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။ တရားေရး၀န္ၾကီး ဦးေအးေမာင္ အဲသည္တုန္းက ရွိေနတယ္။ သို႔ေသာ္ အဲသည္ ဖက္ဒရယ္မူကို ပထစအစုိးရကလည္း မေထာက္ခံဘူး၊ အတိုက္အခံ လႊတ္ေတာ္ထဲက ပမညတေတြကလည္း မေထာက္ခံဘူး ဆိုျပီး ျဖစ္လာတယ္။ အဲသည္ေတာ့ တပ္မေတာ္က အဲသည္သေဘာထားေတြ၊ အဲသည္လုိ မေထာက္ခံတာေတြကို သိထားတဲ့အေျခအေနမွာ မတ္လ ၂ ရက္မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းတာပဲ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြထဲက ၁ ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့ ဖယ္ဒရယ္ဆိုတဲ့ ျပည္ေထာင္စုမူဆိုတာက ျမန္မာျပည္ကေန ခြဲထြက္ဖို႔ လုပ္ၾကတာပဲ။ ျပည္ေထာင္စုျပိဳကြဲေရး ကိစၥပဲလို႔ ၁၉၆၂ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းျပီးကတည္းက အဲသလုိမ်ဴိး သတ္မွတ္ျခင္းကို ခံလိုက္ရေတာ့တာပဲ။
ဒါေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္ေတြကေန ေပၚထြန္းလာတဲ့ မဆလတပါတီ အာဏာရွင္က ဖယ္ဒရယ္ဆိုတဲ့ျပည္ေထာင္စုစနစ္ဆိုတာကုိ ေနာက္ထပ္ ေပၚမလာေအာင္လို႔ ျမန္မာျပည္ကို ျပည္နယ္နဲ႔ တိုင္းေတြ ခြဲျခားပစ္လိုက္တယ္။ ရန္ကုန္တုိင္းတတိုင္းအပါအ၀င္ တိုင္း ၇ တိုင္း၊ ျပည္နယ္ ၇ ျပည္နယ္ ခြဲျခားျပီး သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ အဲဒါေတြကို အေျခခံတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီဆိုတာ ေပၚလာတယ္။ အဲသည္မွာ ဗမာက ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ အျဖစ္ ယူထားေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီအဖြဲ႔ေပါင္းက တိုင္းနဲ႔ ျပည္နယ္ ၂ ဦးက် နဲ႔ ၂၈ ဦး နဲ႔ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ တဦး အပါအ၀င္ ၂၉ ဦး ေကာင္စီဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တပ္ထဲမွာ ပါတီ၊ ေကာင္စီေတြထဲမွာ လူေတြထဲမွာ ဖယ္ဒရယ္ဆိုတာ ျပည္ေထာင္စု ျပိဳကြဲေရးပဲ၊ ခြဲထြက္ေရးပဲလို႔ လုပ္ထားလိုက္တယ္။ ဒါပဲ။
ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီအခ်က္အလက္ေတြကို သိရွိတဲ့အတြက္ ၈၈ အေရးေတာ္ပုံေနာက္ပိုင္းမွာ ဖယ္ဒရယ္ကိစၥက ျပန္ျပီး ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၉၈မွာ မဲသေ၀ါထသေဘာတူညီခ်က္ဆိုတာကို တိုင္းရင္းသားေတြ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြက လက္မွတ္ေရးထိုးၾကတယ္။ အင္န္အယ္ဒီက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ဒါကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့တယ္။ သေဘာက ဘာလဲဆိုေတာ့ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ျပန္လည္ ေပၚထြန္းေရးပဲ။ ဖယ္ဒရယ္စနစ္နဲ႔ ေနထိုင္ၾကေရးပဲ။ အဲသည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဘာေျပာခဲ့သလဲဆိုေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြၾကားမွာ၊ ျမန္မာေတြအပါအ၀င္ သေဘာထားေတြ ကြဲျပားတာ၊ နားလည္မႈလြဲတာေတြ မျဖစ္ရေအာင္ ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္မူ လို႔ သုံးၾကပါလို႔ တိုက္တြန္းခဲ့ဖူးတယ္။
ဒါေပမယ့္ လက္ရွိအာဏာကို ကိုင္စြဲထားတဲ့ စစ္အစိုးရက ဒီ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို လက္မခံဘူး။ တျပည္ေထာင္စနစ္ကိုပဲ ရပ္တည္တယ္။ အဲသည္မွာ ရွိေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြအားလုံး ျဖစ္ေျမာက္ေစခ်င္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ေနတာကို ေတြ႔ရတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးျမိဳ႔ညီလာခံမွာ တိုင္းရင္းသားေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြက ေၾကညာလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံရဲ့ အခက္အခဲက ဘာျဖစ္လာမလဲ ဆိုေတာ့ ဒီလိုအဆိုေတြကို သူတို႔က လက္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာလာမယ့္ အေနအထားေတြ ရွိလာႏိုင္တယ္။”
ဒါဆုိရင္လညး္ ဆရာရယ္ … ကေလးျမိဳ႔ညီလာခံက တိုက္တြန္းေနတဲ့ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုၾကီး ေပၚထြန္းႏိုင္ဖို႔ ဒုတိယပင္လုံညီလာခံ က်င္းပေရး လုပ္ငန္းစဥ္က လက္ရွိ အမ်ဴိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးတို႔၊ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရးတို႔အတြက္ တပ္မေတာ္ကို ဦးတည္ေနတဲ့ဆီမွာ ထိပ္တိုက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္သလို ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာလာရင္ေကာ ဘာေျပာမလဲ။
“ဒီေန႔အထိ အင္န္အယ္ဒီနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔က အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္ေရးတို႔ကို ဆက္လက္ျပီး ကိုင္စြဲျပီး လုပ္ကိုင္ေနတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အခုအခ်ိန္မွာ ထပ္ျပီး ေျပာတဲ့စကားကေတာ့ ညီလာခံၾကီးျဖစ္လာဖို႔ဆိုတဲ့ အခ်ိန္မတိုင္ခင္မွာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ အားလုံးမွာ အမ်ဴိးသား စိတ္ဓာတ္၊ ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓာတ္ စစ္စစ္ေတြ ေမြးျမဴျပီး ေဆာင္ရြက္ၾကရမယ္။ တည္ေဆာက္ၾကရမယ္လို႔ ဆိုထားတယ္။ ဒီလိုမ်ဴိး က်ေနာ္တို႔တေတြက ဆက္ျပီး သြားၾကရလိမ့္မယ္လု႔ိ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
