ေမာင္ရင္ငေတ

Maung Yin Nga Tay – Articles

ေရာက္တတ္ရာရာအတိုအစမ်ား – ရွစ္ကၽြန္းပတ္ဒိန္းမတ္ျပည္တြင္းခရီး (ပထမေန႔)
ေမာင္ရင္ငေတ
ေအာက္တုုိဘာ ၆၊ ၂၀၁၃
Frederiksborg Castle
ယခုႏွစ္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံသို႔ ၁၁ ရက္ၾကာ အပ်င္းေျပ ေလ့လာေရးခရီး ေမာင္ရင္ငေတ သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ ဒီခရီးစဥ္အတြက္ အျပန္ခရီး နာရီ ၂၀ ခန္႔ၾကာစီးရတဲ့ ႏိုင္ငံေပါင္း ငါးႏိုင္ငံကို ျဖတ္သန္းသြားရတဲ့ Eurolines ကားလက္မွတ္ကို ႀကိဳတင္ဝယ္ယူေပးၿပီး ဖိတ္ေခၚခဲ့တာ ကေတာ့ ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံ Hillerød ၿမိဳ႕တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕ ေရာက္ရွိ အေျခခ် ေနထိုင္ေနေသာ ညီငယ္ ဘေလာ့ဂါ ကိုေအာင္ (ပ်ဴႏိုင္ငံ) နဲ႔ ညီမငယ္ ခိုင္ခိုင္ျမင့္တို႔ ၿဖစ္ပါတယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ စံနန္းေတာ္ေလးမွာ ေနထိုင္တည္းခိုခြင့္ ရရွိခဲ့ရံုမွ်မက (ေသာက္စရာ အျပည့္အစံု အပါအဝင္) ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးခဲ့ၿပီး အလုပ္နားရက္ေတြေရာ အလုပ္မနားတဲ့ရက္ေတြကိုပါ အခ်ိန္ရရင္ရသလို ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံတဝွန္းသို႔ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္၊ ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးခဲ့တာေတြ လိုက္ပို႔ေပးခဲ့တာေတြ မ်ားမွမ်ားလြန္း ခဲ့လို႔ အေသးစိတ္ကိုေတာ့ ေနာင္ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ေရးသားသြားမယ္လို႔သာ စိတ္ကူးမိပါတယ္၊ ႏိုင္ငံ တခု ေဒသတခု အေၾကာင္းေတြဟာ သြားႏိုင္ရင္သြားသလို ေရးခ်င္ရင္ေရးႏိုင္သလို ခ်ဲ႕ကားၿပီးေရာ ေရးလို႔ရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္၊ အခုေခတ္ အင္တာနက္ေခတ္မွာ ကိုးကားစရာ အခ်က္ေတြ အလက္ေတြ လြယ္လြယ္ကူကူ ရရွိေနတာကလည္း ေရးခ်င္ရာေတြကိုေရးဖို႔ တြန္းအားေပးေနသလို ပါဘဲ၊ ဒါေပမဲ့လည္း အင္တာနက္ဝီကီဆိုတာေတြမွာကိုက မျပည့္စံုတာေတြ ျပည့္စံုဖို႔ တိုက္တြန္းတာ အခ်က္အလက္ မမွန္တာေတြကို ေသခ်ာသိရွိရင္ ျပင္ဆင္ႏိုင္ခြင့္ေတြ ေပးထားတာေတြ ရွိပါတယ္၊ ဒါေတြေၾကာင့္ ဘယ္အခ်က္အလက္ကိုမွ ေမာင္ရင္ငေတ အေနနဲ႔ ပံုေသ အခိုင္အမာ စိတ္ခ်ရတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ မေရးလိုပါဘူး၊ ျမစ္ေတြ ေခ်ာင္းေတြ ေရကန္ေတြ အက်ယ္ကို ေသေသခ်ာတိတိက်က် တိုင္းတာဖို႔ မလြယ္ပါဘူး၊ ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ကၽြန္းအေရအတြက္ကိုေတာင္မွ အတိအက် မေျပာ ႏိုင္ၾကပါဘူး၊ ဝီကီပီဒီယားမွာ ၄၄၃ ကၽြန္းလို႔ ေရးထားတာ ေတြ႔ရသလို တခ်ိဳ႕စာေတြမွာလည္း ၄၀၆ ကၽြန္း ရွိပါတယ္ဆိုၿပီး ေရးထားတာမ်ိဳးေတြေတြ႔ရပါတယ္၊ ခုေခတ္အခါမွာကလည္း ကၽြန္းအစစ္လား လူလုပ္ကၽြန္းလား ျမစ္အစစ္လား လူလုပ္ျမစ္လား တူးေျမာင္းလားဆိုတာ မကြဲျပားလွေတာ့ပါဘူး။
Hillerød ၿမိဳ႕မွ အထြက္လမ္း

သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံနဲ႔အတူ (ေရႊျပည္ေတာ္ဆီမွ ေခတၱခဏ အလည္ေရာက္ရွိေနသူ အန္တီႀကီးတဦး အပါအဝင္) ဒိန္းမတ္ျပည္ရဲ႕ အဓိကက် လူသိမ်ားလွတဲ့ ကၽြန္းႀကီးသံုးကၽြန္း Sjælland,Lolland,Fyn အပါအဝင္ ကၽြန္းငယ္မ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ Farø(Bogø),Falster,Langeland,Siø,Tåsinge ကၽြန္းမ်ားကို ျဖတ္သန္းသြားခဲ့ရတဲ့ တညအိပ္ႏွစ္ရက္ ခရီးစဥ္ကေတာ့ အခ်ိန္မ်ားမ်ားမေပးႏိုင္ခဲ့လို႔ ေနရာတိုင္းကို ေသခ်ာစံုလင္စြာ မေရာက္ရွိခဲ့ မွတ္တမ္းမတင္ ႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ စိတ္ေက်နပ္ဖြယ္ရာ ပင္ပန္းရႀကိဳးနပ္တဲ့ ခရီးစဥ္တခုပါဘဲ၊ Sjælland ကၽြန္း Hillerød ၿမိဳ႕က စတင္ထြက္လာခဲ့တာ Køge လမ္းဆံုအထိ ၇၀ ကီလိုမီတာရွိၿပီး အဲဒီလမ္းဆံုမွတဆင့္ European route E 47 အတိုင္း ဆက္ေမာင္းလာခဲ့ၾကတာ လူဦးေရ မ်ားျပားစြာ ေနထိုင္ၿခင္းမရွိတဲ့ Farø(Bogø) နဲ႔ Falster ကၽြန္းတို႔ကို တံတားႀကီးမ်ားေပၚက ျဖတ္သန္းခဲ့ ရပါတယ္၊ လမ္းတေလွ်ာက္မွာေတာ့ ၿမိဳ႕ႀကီးႀကီးမားမားကို မေတြ႔ရွိ္ရဘဲ ရိတ္သိမ္းၿပီးစ စိုက္ခင္းမ်ား အိမ္ေၿခဆယ့္ေလးငါးလံုးခန္႔သာရွိတဲ့ ေတာေက်းရြာကေလးမ်ားကိုသာ ေတြ႔ရွိရတာပါ၊ Køge လမ္းဆံုမေရာက္ခင္ အျမန္လမ္းမမွာေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္အနီး အဝင္အထြက္ ကားေတြမ်ားျပား တာေၾကာင့္ေရာ လမ္းေတြ တိုးခ်ဲ႕ ျပဳျပင္ေနတာေတြေၾကာင့္ေရာ အျမန္လမ္းမမွာ ကားေတြ ပိတ္ဆို႔ ေနတာကို ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါတယ္၊ Køge ၿမိဳ႕အလြန္ လမ္းမမွာေတာ့ သြားလာေနတဲ့ကားေတြ မ်ားမ်ား စားစား မေတြ႔ရွိရပါဘူး၊ ဒါေတာင္မွ လူဦးေရ ငါးသန္းခြဲေက်ာ္သာရွိတဲ့ ဒိန္းမတ္မွာ ကားအစင္းေရက ႏွစ္သန္းခြဲနီးပါး ရွိေနၿပီး ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးထက္ ၁၆ ဆနီပါးေလာက္ ေသးငယ္ေပမဲ့ ကားလမ္းမိုင္ ငါးေသာင္းနီးပါး ရွိေနတာပါ၊ ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံလံုးဟာ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ေတြမ်ားၿပီး ပ်မ္းမွ်အျမင့္ ေပသံုးဆယ္ဝန္းက်င္သာ ျမင့္မားေပမဲ့ နယ္သာလန္ထက္စာရင္ေတာ့ လမ္းေဘးဝဲယာတေလွ်ာက္ ဆင္ေျခေလွ်ာ ကုန္းမို႔မို႔ေတြကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ျမင္ရပါတယ္၊ နယ္သာလန္ႏိုင္ငံကေတာ့ ႏိုင္ငံရဲ႕ေျမႀကီး ေလးပံုတပံုက ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ နိမ့္ေနသလို လမ္းေဘး ဝဲယာမွာလည္း ေရျမဳပ္ေနတဲ့ လယ္ေတြစိုက္ခင္းေတြကိုသာ အေတြ႔ရ ပိုၿပီးမ်ားပါတယ္၊ ဒိန္းမတ္နဲ႔ နယ္သာလန္ဟာ တူညီတာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္၊ စာအေရးအသားတခ်ိဳ႕မွာ တူတာေတြ႔ရသလို ႏိုင္ငံအက်ယ္ စတုရန္းမိုင္ တေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ရွိတာခ်င္းလည္း တူပါတယ္၊ ေျမျပန္႔ေတြမ်ားၿပီး စက္ဘီးစီး တဲ့သူေတြ မ်ားတာလည္း တူပါတယ္၊ စိုက္ခင္းေတြ ယာခင္းေတြ ေလရဟတ္ႀကီးေတြ ရွိတာလည္း တူညီပါတယ္၊ စက္မႈထြန္းကားတဲ့ ႏိုင္ငံေသးေသးေလးေတြ ျဖစ္ေပမယ့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ပို႔ကုန္ မ်ားျပား တာလည္း တူညီပါတယ္၊ ဒိန္မတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးကထြက္တဲ့ စားေသာက္ကုန္ေတြဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရ သံုးဆစာ လူ ၁၅ သန္းေက်ာ္အတြက္ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ရွိပါတယ္တဲ့၊ ဒါေတြ ေၾကာင့္လည္း ဒိန္းမတ္လူမ်ိဳးေတြဟာ ကမၻာေပၚမွာ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုး လူမ်ိဳးေတြလို႔ ယူဆထားၾကတာ ၿဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့လည္း တကမၻာလံုးမွာ က်ဆင္းေနတဲ့ စီးပြားေရး လူမႈေရး ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန ေတြနဲ႔အတူ ဒိန္းမတ္ျပည္မွာလည္း အဘက္ဘက္မွာ ထိခိုက္က်ဆင္းလို႔ လာေနတာပါဘဲ။

Sjælland,Farø(Bogø),Falster သံုးကၽြန္းဆက္တံတား Farøbroerne(Farø Bridges)

ၿမိဳ႕ေတာ္ København ကေန Sjælland ကၽြန္းေတာင္ဘက္ဆံုးက Bakkebølle Fredskov ရြာေလး ေရာက္တဲ့အထိ ကီလိုမီတာ ၁၀၀ ေက်ာ္ကားေမာင္းလာခဲ့ရင္ Farøbroerne တံတားကိုေရာက္ပါၿပီ၊
ဒီတံတားက အလယ္ေခါင္ရွိ Farø ကၽြန္းေလးကိုခံၿပီး ကၽြန္းႀကီးႏွစ္ကၽြန္း Sjælland နဲ႔ Falster ကို ဆက္သြယ္ထားတာပါ၊ ေပေပါင္း ငါးေထာင္ေျခာက္ရာေက်ာ္ ရွည္လွ်ားတဲ့ ဒီကားလမ္းတံတားကို ၁၉၈၅ ခုႏွစ္က ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာပါ၊ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာတဲ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံျဖစ္လို႔ ဒီလိုတံတားႀကီးေတြ ရွိေန ေပမဲ့လည္း တံတားေပၚမွာ ကားေလးတခ်ိဳ႕သာ ေတြ႔ရွိရၿပီး ကုန္တင္ဆယ္ဘီးကားႀကီးေတြကိုေတာ့
သိပ္မေတြ႔ရပါဘူး၊ နယ္သာလန္ရဲ႕ ေရာ့တာဒမ္ဆိပ္ကမ္းေဒသ အေဝးေျပး အျမန္လမ္းမႀကီးေတြမွာ ေတြ႔ရေလ့ရွိတဲ့ ကုန္တင္ကားႀကီးေတြ ပိတ္ဆို႔ေနတာမ်ိဳးကိုေတာ့ ဒီလမ္းေတြမွာ ေတြ႔ရွိရမွာ မဟုတ္ ပါဘူး၊ လူဦးေရ ေလးေယာက္သာ ေနထိုင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ မိုင္ဝက္ပတ္လည္သာသာ သာရွိတဲ့ Farø ကၽြန္းေလးဟာ တကယ္တမ္းက သူထက္နည္းနည္း ပိုၿပီးႀကီးတဲ့ Bogø ကၽြန္းနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတာပါ၊ အဲဒီကၽြန္းကိုလည္း ကၽြန္းတကၽြန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ေရတြက္ထားပါတယ္၊ Farøbroerne တံတားကို ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ Falster ကၽြန္းနဲ႔  Lolland ကၽြန္းကိုကူးတဲ့ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္က တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ Guldborgbroen တံတားကို ထပ္ၿပီးကူးလိုက္ရင္ေတာ့ ဒိန္းမတ္ရဲ႕ စတုထၱအႀကီးဆံုးေသာ Lolland ေခၚ Laaland ကၽြန္းကိုေရာက္ပါၿပီ၊ အဲဒီကၽြန္းေတြေပၚက လမ္းေဘးဝဲယာမွာ ထူးထူးျခားျခားဆိုလို႔ ဘာမွမေတြ႔ မရွိရေပမဲ့ စိုက္ခင္းပ်ိဳးခင္းေတြကိုေတာ့ အဆက္မျပတ္ ေတြ႔ရွိေနရပါတယ္၊
စိမ္းစိမ္းစိုစို သၾကားမုန္လာခင္းမ်ား

ျပန္႔ျပဴးေနတဲ့ Lolland ကၽြန္းရဲ႕ ကားလမ္းနေဘး ဝဲယာတဘက္တခ်က္မွာေတာ့ Sugar beet လို႔ ေခၚတဲ့ သၾကားမုန္လာခင္းေတြကို မ်ားျပားစြာ ေတြ႔ရွိရပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ကေတာ့ သၾကား ဆိုတာ ၾကံပင္ကေန ျဖစ္လာတယ္ ဆိုတာေလာက္ဘဲ သိထားတာေၾကာင့္ ဒီဥေရာပေျမေရာက္မွ ဒီစိုက္ခင္းေတြက သၾကားပင္ေတြဆိုေတာ့ကာ အထူးအဆန္း ျဖစ္မိရေတာ့တာေပ့ါ၊ ဒီအပင္မ်ိဳးေတြ ေတြ႔ေတြ႔ေနတာၾကာၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ အရင္တေလာကမွ နယ္သာလန္ေရာက္တုန္း ေမာင္ရင္ငေတ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက ရွင္းျပခဲ့လို႔ ပိုသတိထား ၾကည့္မိလာရတာပါ၊ ျပင္သစ္ျပည္နဲ႔ ဂ်ာမဏီမွာလည္း မ်ားျပားစြာ ေတြ႔ရသလို အခု ဒီအရပ္ေဒသမွာလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ေနရျပန္တာပါ၊ ရုရွား ကေတာ့ သၾကားမုန္လာ အမ်ားဆံုး စိုက္ပ်ိဳးသူ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့၊ ကမၻာ့မွာ သၾကားထုတ္လုပ္မႈရဲ႕ ၂၀ ရာႏႈန္းက Sugar beet ကေန ထုတ္လုပ္တာ ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေရႊျပည္ႀကီးမွာလည္း ၾကက္ဆူပင္ေတြ စိုက္ေစသလို အဲသၾကားမုန္လာပင္ေတြ စိုက္ေစလို႔မ်ား အမိန္႔ထုတ္လိုက္ခ်င္ပါရဲ႕၊ သၾကားဆိုတာက ေကာ္ဖီလက္ဖက္ရည္ေသာက္လည္းပါ ဟင္းခ်က္လည္းပါ ကိတ္မုန္႔ဖုတ္လည္းပါ ဒါ့ျပင္ ေမာင္ရင္ငေတ့ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ကေတာ့ ဂ်င္ရယ္ သံပရာရယ္ ေတာနစ္ဝါးတားရယ္ သၾကားေလး တဇြန္းေလာက္ပါေရာရမွ စိတ္ေက်နပ္စရာလို႔ ရွင္းျပခဲ့တာေၾကာင့္ သၾကားမုန္လာကို စိတ္ဝင္စားသြားမိခဲ့ရတာပါ၊ ရာသီဥတုနဲ႔ ကိုက္ညီမညီ စိုက္လို႔ ရႏိုင္မရႏိုင္ကေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ ေသခ်ာနားမလည္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ဒီသၾကားမုန္လာပင္ဟာ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ရဲ႕ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးမွာ ေစ်းသိပ္မႀကီးလွတဲ့ ေပါေပါမ်ားမ်ားေတြ႔ရေလ့ရွိတဲ့ မုန္လာဥျဖဴအပင္မ်ိဳးနဲ႔ ပံုစံတူပါဘဲ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးမွာ စိုက္လို႔ပ်ိဳးလို႔ ရႏိုင္မယ့္ ေဒသေတြ ရွိႏိုင္မယ္လို႔ ထင္မိရပါတယ္။

Tårs-Spodsbjerg ကူးတို႔သေဘၤာေပၚအတက္

Lolland ကၽြန္းရဲ႕ အေနာက္ဘက္အစြန္းက Tårs ရြာေလးအနီးမွာ Langeland ကၽြန္းဆီကို ကူးတဲ့ ဇက္ကူးဆိပ္ ရွိပါတယ္၊ တကယ္တမ္း Tårs က ရြာလည္းမဟုတ္ပါဘူး၊ လူေန အေဆာက္အဦးေတြ ဘာတခုမွ မေတြ႔ရပါဘူး၊ ဇက္ဆိပ္ဆိုလို႔သာ ဇက္ဆိပ္ လိုက္ရတာပါ၊ ေစ်းေရာင္းတဲ့သူလည္း မရွိပါ၊ အသံခ်ဲ႕စက္ဖြင့္ၿပီး အလႉခံသူလည္း မရွိပါ၊ အေၾကာ္ဆိုင္လည္း မရွိပါ၊ အမိန္႔ရဆိုင္လည္း မေတြ႔ရပါ၊ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးဆီက ဧရာဝတီျမစ္ကူးတဲ့ လက္ပန္ေခ်ေပၚ ဇက္ဆိပ္ေလာက္ေတာင္မွ စည္ကားမႈ မရွိပါဘူး၊ Hillerød ၿမိဳ႕ကေန အဲဒီဇက္ဆိပ္ကမ္းအထိ ၂၁၀ ကီလိုမီတာခန္႔ေဝးၿပီး ဒိန္းမတ္ၿမိဳ႕ေတာ္ København ကိုပင္ေဟဂင္ၿမိဳ႕ကေန ၁၇၅ ကီလိုမီတာ ေဝးပါတယ္၊ အဲဒီဇက္ဆိပ္ကေတာ့ ဒိန္းမတ္ ျပည္တြင္းကၽြန္းကူးတဲ့ ဇက္ကူးတို႔ဆိပ္တခုပါ၊ ဒီဇက္ဆိပ္ကို ေမာင္ရင္ငေတတို႔တေတြ ေရာက္ေတာ့
ေမွာင္စပ်ိဳးေနပါၿပီ၊ ရာသီဥတုကလည္း စက္တင္ဘာလ ကုန္ခါနီး ဆိုေတာ့ကာ ဥေရာပမွာ သြားလို႔ လာလို႔ အေကာင္းဆံုးလို႔ဆိုၾကတဲ့ ေႏြရာသီေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ တေနကုန္လို မိုးေတြအံု႔ဆိုင္း ေနေပမဲ့ မိုးကသဲသဲမဲမဲ ရြာတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ျပန္ပါဘူး၊ ဒိန္းမတ္ျပည္ကမိုးက ျပင္သစ္ျပည္ထက္ ဆိုးပါတယ္၊ ကားနဲ႔သြားေနတုန္း ဓါတ္တိုင္ ေလးငါးဆယ္တိုင္ေလာက္မွာဘဲ ေနရာကြက္ၾကား မိုးက ရြာေနတတ္တာပါ၊ အဲဒီဇက္နဲ႔ Tårs–Spodsbjerg ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္း ကိုးမိုင္ခြဲခရီးကို ၄၅ မိနစ္ၾကာေအာင္ စီးရပါတယ္၊ ကူးတို႔ေပၚမွာ စုစုေပါင္း ကားေလး ေလးငါးေျခာက္စီးနဲ႔ ဆယ္ဘီးကား တစီးႏွစ္စီးကိုသာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ကူးတို႔သေဘၤာေပၚက လူသူမရွိတဲ့ စားေသာက္ခန္းမတခု

ကူးတို႔သေဘၤာကေတာ့ ဗမာမ်က္ေစ့နဲ႔ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါတယ္၊ ထိုင္ခံုေတြလည္း အမ်ားႀကီး ပါ၊ ခရီးသည္ နည္းပါးလွတာေၾကာင့္ ႀကိဳက္တဲ့ေနရာ ထိုင္ၾကတာေပ့ါ၊ စားေသာက္ဆိုင္ရွိေပမဲ့လည္းေမာင္ရင္ငေတတို႔ကေတာ့ ဗမာလူမ်ိဳးပီပီ သံုးဆင့္ခ်ိဳင့္နဲ႔ ခရီးသြားေနၾက မဟုတ္လား၊ ဒီ ခရီးစဥ္ကို ဦးေဆာင္လာတဲ့ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ ညီမငယ္ကလည္း စစ္ကိုင္းေတာင္ေျခသူ ဆိုေတာ့ကာ စားစရာ ေသာက္စရာ အစံုအလင္ ျပင္ဆင္လာခဲ့တာေပ့ါ၊ ဒါေပမယ့္လည္း ဟိုဘက္ကမ္းေရာက္ရင္ ညအိပ္ တည္းခိုရမယ့္ အိမ္ရွင္ျဖစ္သူ မေဖြးတို႔ လင္မယားကလည္း မေရာက္ေသးဘူးလားဆိုၿပီး ဗိုက္ဘာနဲ႔ ဖုန္းေခၚသံကလည္း တညံညံနဲ႔ ျပင္ဆင္ထားၿပီးသား ဟင္းေတြ ေအးကုန္လို႔ ျပန္ျပန္ ေႏႊးေနရတယ္ ဆိုတဲ့သတင္းကို အဆက္မျပတ္ ၾကားရေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ် အဝမစားဘဲ ေနလိုက္ပါေတာ့တယ္၊ အဲဒါနဲ႔ ေမာင္ရင္ငေတလည္း ပါလာတဲ့ ဘီယာဗူးကေလးထုတ္ စစ္ကိုင္းေတာင္ေျခသူ သူကိုယ္တိုင္ ေၾကာ္ထားတယ္ဆိုတဲ့ မာဆတ္ဆတ္ ပဲျခမ္းေၾကာ္ကို တေစ့ခ်င္းဝါး လက္ဖက္သားကို အျမည္းလုပ္ လူသူမရွိတဲ့ ပင္လယ္ ကူးတို႔သေဘၤာကို ဇိမ္ခံၿပီး စီးခဲ့ပါတယ္၊ ဇိမ္ခံတယ္သာ ဆိုရေပမယ့္လည္း ျမင္တာေတြ႔တာေလးေတြကို မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ တာဝန္ကလည္း ဘယ္သမိုင္းကမွ မေပးဘဲ ယူခဲ့တာ ဆိုေတာ့ကာ ကင္မရာထုတ္ၿပီး ရိုက္စရာရွိတာ ရိုက္ရပါေသးတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ၄၅ မိနစ္ၾကာ စီးရတဲ့ သေဘၤာခရီးစဥ္ကလည္း ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ ပင္လယ္ျပင္ရယ္ တျခားသေဘၤာႀကီးမေျပာပါနဲ႔ တံငါေလွ ခပ္ေသးေသးေတာင္ မေတြ႔ရတာေၾကာင့္ ၁၅ မိနစ္ေက်ာ္ေလာက္ ၾကာလာေတာ့ အေတာ္ပ်င္းစရာ ေကာင္းလာပါတယ္၊ ဒါေတာင္မွ ကမ္းနဲ႔သိပ္ေဝးလွတာ မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္မ်ားဆီက သေဘၤာလိုက္ဖို႔ လုပ္တာ လိမ္သြားတဲ့ ပြဲစားကိုေတာင္ အခုမွ ႀကံဖန္ၿပီး ေက်းဇူးတင္မိေနရပါတယ္။

LangelandsFærgen ကူးတို႔သေဘၤာနဲ႔ ေဘာလ္တစ္ပင္လယ္

ဒီ ကူးတို႔ သေဘၤာလိုင္း အမည္ကေတာ့ Danske Færgen လို႔ေခၚပါတယ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကထက္ဝက္ ပုဂၢလိကတဝက္ ပိုင္ဆိုင္တဲ့လုပ္ငန္းပါ၊ ေျပးဆြဲတဲ့ပင္လယ္ကမ္းရိုးတန္း ကၽြန္းကူးတဲ့ ခရီးစဥ္ေတြက  AlsFærgen, BornholmerFærgen, FanøFærgen, LangelandsFærgen, SamsøFærgen ခရီး ေတြပါ၊ အမ်ားစုက ျပည္တြင္းကၽြန္းေတြကူးတဲ့ ခရီးစဥ္ေတြပါ၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ သြားမယ့္ ကၽြန္းက Langeland ကၽြန္းပါ၊ ဗမာလိုဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္းရွည္ကၽြန္းလို႔ ေခၚလို႔ရႏိုင္ပါတယ္၊ အဲဒီ ကၽြန္းေပၚမွာေရႊျပည္ေတာ္က ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခစိုက္ ေရာက္ရွိလာတဲ့ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ညအိပ္တည္းခိုရမယ့္ ရွမ္းေတာင္တန္းသား မိသားစုတစုရဲ႕ အိမ္ရွိပါတယ္၊ အလြန္တရာ ခင္မင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ မိသားစုပါ၊
အမည္ကလည္း မေဖြးေဖြးၿဖစ္သလို ေစတနာကလည္း ေဖြးေဖြးျဖဴလြန္းလွပါတယ္၊ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံ တာကလည္း အလွ်ံပယ္ပါ၊ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းသလဲ ဆိုေတာ့ကာ ထမင္းတလုပ္နဲ႔တလုပ္အၾကားမွာ နားခ်ိန္မရွိရေအာင္ပါ၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ရဲ႕ ပါရီဇီယန္မ်ားနဲ႔ေတာ့ ကြာျခားလွပါေပတယ္၊ ပါရီဇီယန္ေတြမ်ား ဧည့္သည္လာရင္ အေကာင္းဆံုး ဟိုတယ္မွာ တည္းခိုခိုင္း အေကာင္းဆံုး စားေသာက္ဆိုင္ကို ညႊန္ျပလိုက္ၾကၿပီး အေကာင္းဆံုး ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးလိုက္ပါတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ႀကံဖန္ၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ယူလို႔ ေနၾကပါေသးတယ္။
Sjælland, Farø(Bogø),Falster,Lolland,Langeland, Siø,Tåsinge, Fyn ကၽြန္းရွစ္ကၽြန္း

ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံက ေျမာက္ပင္လယ္နဲ႔ ေဘာလ္တစ္ပင္လယ္ျပင္တို႔ အၾကားက ကၽြန္းမ်ားစြာနဲ႔ ဖြဲ႔တည္ ထားတဲ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံပါ၊ အဲဒီ Langeland ေခၚကၽြန္းရွည္ေမ်ာေမ်ာေလးကေတာ့ ဒိန္းမတ္ရဲ႕ စတုထၱ အႀကီးဆံုးေသာ Lolland ကၽြန္းနဲ႔ တတိယ အႀကီးဆံုး Fyn ကၽြန္းမႀကီး ႏွစ္ကၽြန္းရဲ႕ အလယ္ေခါင္မွာ တည္ရွိတဲ့ သာယာလွပလွတဲ့ ကၽြန္းေလးေပါင္း မ်ားစြာထဲက အေရးပါတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာရွိတဲ့ ကၽြန္းတကၽြန္းပါ၊ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္မ်ားမ်ား မေပးႏို္င္လို႔ ဒီကၽြန္းေလးရဲ႕ လွပပံုေတြကို မွတ္တမ္းတင္ခြင့္ မရရွိခဲ့ရပါဘူး၊ ေနာက္တခါေလာက္ေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး အခ်ိန္ယူၿပီး လာေရာက္ေလ့လာခ်င္ လည္ပတ္ခြင့္ရခ်င္ပါေသးတယ္၊ ဧရိယာစတုရန္းမိုင္ ၁၁၀ က်ယ္တဲ့ ဒီကၽြန္းကေလးေပၚမွာ လူဦးေရ တေသာင္းသံုးေထာင္ေက်ာ္ရွိၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ကေတာ့ Rudkøbing ျဖစ္ပါတယ္၊ နာမည္ေက်ာ္ ဒိန္းမတ္ သိပၸံပညာရွင္ လွ်ပ္စစ္သံလိုက္ပညာကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့သူ Hans Christian Ørsted (၁၇၇၇-၁၈၅၁) နဲ႔ ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးသမား တတိယေျမာက္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ၁၈၅၃-၁၈၅၄ ခုႏွစ္က တာဝန္ယူခဲ့သူ Anders Sandøe Ørsted (၁၇၇၈-၁၈၆၀) ညီအကိုႏွစ္ဦးတို႔ရဲ႕ေမြးရာေျမ ျဖစ္ပါတယ္။
Baltic Sea သို႔မဟုတ္ ဒိန္းမတ္အေခၚ Østersøen

အဲဒီႏိုင္ငံကေလးဟာ ႏိုင္ငံကေသးငယ္ေပမဲ့ အခ်မ္းသာဆံုးေသာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး လူဦးေရက နည္းပါးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေထာက္ပံ့ေၾကး အစီအစဥ္ေတြမွာ အေကာင္းဆံုးႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္၊ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းေတြ မေတြ႔ရွိေလာက္ေအာင္ဘဲ ေနရာလြတ္မက်န္ေအာင္ စိုက္ပ်ိဳးထားတာ ေတြ႔ရွိ ရပါေပေသာ္လည္း ဘယ္သူေတြကဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ပိုင္ဆိုင္ၾကသလဲ ဆိုတာကေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတမသိႏိုင္ပါဘူး၊ ခ်မ္းသာဆင္းရဲ ကြာျခားမႈေတြ ျမင့္မားစြာ ရွိေနႏိုင္ေသာ္လည္းဘဲ ေအာက္ဆံုးအဆင့္လူတန္းစားေတြလို႔ ေျပာဆိုႏိုင္တဲ့ ေမာင္ရင္ငေတတို႔လို ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခစိုက္ လူတန္းစားေတြရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္ကလည္း အိမ္နဲ႔ယာနဲ႔ ကားနဲ႔ႏြားနဲ႔ ေနထိုင္ႏိုင္တဲ့ အဆင့္ရွိေနတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ျငင္းဆိုလို႔မရႏိုင္ပါဘူး၊ ဒါေတာင္မွ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေရႊျပည္ေတာ္သားေတြဟာ ဒီႏိုင္ငံေတြကို ေနာက္အက်ဆံုး ေျပာင္းေရြ႕ေရာက္ရွိအေျခခ်ၾကတဲ့ လူမ်ိဳးေတြျဖစ္ၿပီး အေရအတြက္ အားျဖင့္လည္း အလြန္တရာနည္းပါးလွၿပီး စာရင္းဇယားေတြမွာ ပါဝင္ေလ့မရွိပါဘူး၊ ဒိန္းမတ္ေရာက္ စကင္ဒီေနဗီးယားေဒသေရာက္ ေရႊျပည္ေတာ္သားေတြက ဥေရာပကုန္းမႀကီးေပၚေရာက္ေတြထက္ ေနေရးထိုင္ေရး အေျခအေန ပိုမိုေကာင္းမြန္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့လည္း ေမာင္ရင္ငေတ အေနနဲ႔ကေတာ့ေနေရးထိုင္ေရး စားေရးေသာက္ေရး လုပ္ေရးကိုင္ေရး သြားေရးလာေရး ဘက္စံုက လူ႔အခြင့္အေရး ေတြမွာေတာ့ ဒီကေန႔ ဂ်ာမဏီကိုသာ ပိုၿပီး သေဘာက်မိရေၾကာင္းပါ။

Langeland ကၽြန္းေပၚတေနရာ
အဲဒီကၽြန္းေတြမွာ တျခားေသာ အပိုဝင္ေငြရေအာင္ရွာၾကတဲ့ လုပ္ငန္းတခုကေတာ့ လူသူမေနၾကဘဲဟာလာဟင္းလင္း ျဖစ္ခါေနတဲ့ အိမ္ကေလးမ်ားကို ငွားရမ္းၾကတဲ့ လုပ္ငန္းပါဘဲ၊ ဥေရာပတိုက္သား လူျဖဴေတြ အမ်ားစုဟာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း အားလပ္ရက္တိုင္းမွာ ေနရာအႏွံ႔ ခရီးထြက္တဲ့ဓေလ့ စြဲကပ္ ေနၾကတာပါ၊ အဲလိုလူမ်ိဳးေတြဟာ ဒီလိုဘာမွမရွိတဲ့ ကၽြန္းေလးေတြမွာ ဘန္ဂလို အိမ္ေလးတလံုးကို တပတ္ ယူရို သံုးေလးငါးရာတေထာင္ အကုန္က်ခံ လာေရာက္ဇိမ္ခံၾကတာပါ၊ အဲလို လူသူက်ဲပါးတဲ့ ကၽြန္းေလးရဲ႕ ကမ္းစပ္တေနရာမွာ ငါးမွ်ားလို႔ရရင္မွ်ား ေခြးတေကာင္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္သူေလွ်ာက္ ေနစာလႉံသူလံႉ စာဖတ္ခ်င္ဖတ္ စကားေျပာသူေျပာ ေသာက္တတ္ၾကသူေတြေသာက္ ဓါတ္ပံုရိုက္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ခ်င္သူတင္ၾကနဲ႔ ေအးေအးလူလူေန အားလပ္ရက္ေတြကုန္ေအာင္ အခ်ိန္ျဖဳန္းၾကတာ ေမာင္ရင္ငေတေတာ့ အားက်မိရပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့လည္း ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ ခရီးစဥ္ေတြက ဘယ္ကို သြားသြား အၿမဲလိုလို စားသုတ္သုတ္ သြားသုတ္သုတ္နဲ႔ တက္သုတ္ရိုက္ၿပီး သြားခဲ့ရတာမ်ိဳးပါ၊ အဲဒါ ေတာင္မွ ခရီးစဥ္တိုင္းဟာ ကိုယ့္စရိတ္ကိုယ္ခံၿပီး ကိုယ္သြားခ်င္ရာကိုယ္သြားတဲ့ ခရီးစဥ္ေတြသာပါ၊ ကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲတဲ့ ခရီးစဥ္ေတြမွာေတာင္ ေအးေအးေဆးေဆး မရွိလွတဲ့ ဘဝေတြပါ၊ သူတို႔တေတြ ေနစာလႉံၾကတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြမွာေတာင္ တနာရီ ႏွစ္နာရီမကၾကာေအာင္ မလႈပ္မယွက္ ေအးေဆးစြာ ေနႏိုင္ၾကပါေပတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔ကေတာ့ ဘဝကေပးလာတဲ့ အေျခအေနအရ အၿမဲလိုလို လႈပ္ရွားေနရေတာ့ကာ အၿငိမ္ေနခြင့္ ရခဲ့ရင္ေတာင္မွ အၿငိမ္မေနတတ္ေတာ့ပါဘူး။
Langeland ကၽြန္းမွတဆင့္ Svendborg ၿမိဳ႕သို႔

ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ ေတာင္ေပၚေဒသ ရွမ္းေတာင္တန္းသားဘဝမ်ားကေန ေရပတ္လည္ဝိုင္းေနတဲ့ ကၽြန္းသူကၽြန္းသားဘဝသို႔ ကူးေျပာင္းလာတဲ့ အိမ္ရွင္မိသားစုရဲ႕ ေကၽြးေမြးေရး အစီအစဥ္မွာပါဝင္တဲ့ အစားအစာမ်ားကေတာ့ ဒိန္းမတ္ရိုးရာဓေလ့ အစားအစာမ်ား မဟုတ္ရပါဘူး၊ ၾကက္ေျခာက္ေၾကာ္ ေက်ာက္ပြင့္သုတ္ အသီးအရြက္စံုအသားစံုေဟာ့ေပ့ါ မာလာဟင္းတို႔ ျဖစ္ပါတယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ ရွစ္ကၽြန္းသြား ပထမေန႔ခရီးစဥ္ကို Langeland ကၽြန္းမွာ တညတာ အိပ္စက္အနားယူအပန္းေျဖရင္း ရပ္နားခဲ့ပါတယ္၊ ဒီခရီးစဥ္မွာ ပါဝင္ခ့ဲၾကတဲ့ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေပးၾကေသာ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံၾကေသာ မိတ္ေဆြမ်ားအား ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိစြာ မွတ္တမ္းတင္ ေရးသားလိုက္ပါတယ္။

(ဒုတိယေန႔ခရီးစဥ္ ဆက္ေရးပါအံုးမယ္)

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
My Friend Tin Moe By Maung Swan Yi - Selection of MoeMaKa Articles

Similar Posts