ေမာင္ရင္ငေတ ● ပ်ဴတုိကြၽန္းက ၀ုိင္သူေဌး
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၄၊ ၂၀၁၆
ပ်ဴတိုကြၽန္းအေၾကာင္း ေနာက္ထပ္ စိတ္ဝင္စားစရာတခု ရွိပါေသးတယ္၊ အမွန္တကယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ ေရးေန တဲ့ Puteaux ပ်ဴတိုကြၽန္းအေၾကာင္းအရာေတြက တခုနဲ႔တခု မဆက္စပ္လွပါဘူး၊ ဘာတခုမွမဆိုင္သလိုသာပါ။
ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ပါရီၿမိဳ႕ျပဘဝနဲ႔လည္း ခပ္ေဝးေဝးမွာသာရွိတာပါ။
ပ်ဴတိုကမ္းကို ကပ္ထားတဲ့ ေမာ္ေတာ္အိမ္ေတြရယ္ ကစားကြင္းေတြရယ္ အခုေရးမယ့္ Famille Rothschild ရို႕ထ္ခ်ီမိသားစုႀကီးေကာက္ေၾကာင္းရယ္ တကယ္တမ္းကေတာ့ တခုခ်င္း ေရးရမွာပါ။
အခုေတာ့ သံုးခုေပါင္း ပ်ဴတိုကြၽန္းအေၾကာင္းလို႔သာ မွတ္လိုက္ပါေတာ့။
ဒီပ်ဴတိုကြၽန္းကို Île Rothschild လို႔လည္း ေခၚခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ ၁၉၀၀ ႏွစ္မ်ားမတိုင္မီက ဒီလိုမ်ိဳး ကစားကြင္းေတြ မရွိ ေသးခင္ ကာလကေပါ့၊ ဒီကၽြန္းေပၚမွာ စိုက္ခင္းပ်ိဳးခင္းေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္တဲ့။
အဲဒီ စိုက္ခင္းေတြနဲ႔ ကုန္ေခ်ာထုတ္လုပ္တဲ့စက္ရံု ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ဂ်ာမန္ျပည္ဖရန္႔ဖြတ္ၿမိဳ႕မွာ ေမြးဖြာခဲ့သူ ဂ်ဴးႏြယ္ဖြား James Mayer de Rothschild (Jakob Mayer Rothschild) ရို႕ထ္ခ်ီ (၁၇၉၂-၁၈၆၈) အမည္ရ သူေဌးႀကီးတဦးပါ။
အဲဒီလို James de Rothschild ေခတ္က လယ္ယာထြက္ကုန္စက္ရံု တည္ရွိခဲ့တဲ့ အဲဒီကၽြန္း Île de Puteaux ပ်ဴတိုကြၽန္း ေလးက ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာေတာ့ အိုလံပစ္ တင္းနစ္ကြင္းေတြအျဖစ္ အသိမွတ္ျပဳခံ သတ္မွတ္ခံခဲ့ရျခင္းပါ။
ဘယ္လိုကဘယ္လို အားကစားကြင္းေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့သလဲေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ ဖတ္မိသမွ် မပါပါဘူး။
ဒီကၽြန္းေျမ ပိုင္ဆိုင္မႈက အဲသူေဌးႀကီးမိသားစု အစဥ္အဆက္ ပိုင္ဆိုင္လာခဲ့ဖြယ္ရွိၿပီး (ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ပိုင္ဆိုင္လာရသလဲ ပိုင္ရာဆိုင္ရာေတြကို ပူေဇာ္ပသၿပီး ရခဲ့ေလသလား …. .. .. ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အားကစားကြင္းေတြအျဖစ္ ဘာလို႔ အသြင္ ေျပာင္းခဲ့တာလဲ) ဒါေတြကိုေတာ့ ဒီေနရာမွာ အက်ယ္မေျပာၾကတာ ေကာင္းပါတယ္။
ဘယ္လို ျဖစ္ျဖစ္ပါ၊ အားကစား ကြင္းေတြသာရွိၿပီး ဒီကေန႔ထိ လူမေနတဲ့ကၽြန္းအျဖစ္ ရပ္တည္ေနတာကိုေတာ့ ႀကိဳဆိုရပါမယ္။
၁၇၀၀ ျပည့္ႏွစ္ဝန္းက်င္က စတင္ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္ Famille Rothschild သူေဌးမ်ိဳးရိုးကေန ဆင္းသက္ လာတဲ့သူပါ၊
ဂ်ာမဏီ ၾသစႀတီးယား အီတလီ ဆြစ္ဇာလန္ ျပင္သစ္ အဂၤလန္တို႔မွာ သူတို႔ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဘဏ္နဲ႔ ေငြေၾကးလုပ္ငန္းေတြက ေခတ္အဆက္ဆက္ အမ်ားႀကီးပါ၊ မူလပထမက အတိုးေခ်းစား ေငြနဲ႔ပစၥည္း ဖလွယ္တဲ့လုပ္ငန္းေတြလုပ္ ႀကီးပြားခဲ့ၾက သူ ေတြလို႔ ဆိုပါတယ္။
ဂ်ာမဏီ ဖရန္႔ဖြတ္နယ္ဇာတိဖြားေတြျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူတို႔မိသားစုဝင္ေတြဟာ အေနာက္ဥေရာပ တေၾကာမွာ ျဖန္႔က်က္အေျခခ်လာၾကပါတယ္။
James Rothschild ကေတာ့ ပါရီၿမိဳ႕မွာ အေျခစိုက္ ေနထိုင္ခဲ့သူပါ။
ရို႕ထ္ခ်ီ ဘဏ္လုပ္ငန္းကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူ Mayer Amschel Rothschild ရဲ႕ ေမြးခ်င္းဆယ္ေယာက္ထဲက အငယ္ ဆံုးပါ၊
ျပင္သစ္ျပည္မွာ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ဘဏ္လုပ္ငန္းတင္မက သတၱဳတြင္း ရထားပို႔ေဆာင္ေရး ကမ္းလြန္ေရနံ မ်ိဳးစံု လုပ္ကိုင္ခဲ့သူပါ၊ ပါရီ-လန္ဒန္ ရထားလမ္း ေဖာက္လုပ္ေရးကို ထဲထဲဝင္ဝင္ သူတို႔ ညီအကိုေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါ တယ္။
သူတို႔ ညီကို ငါးေယာက္ ဦးစီးၿပီး ဥေရာပတဝန္း ျဖန္႔က်က္စီးပြားရွာခဲ့တာ ဒီကေန႔မွာ ရို႕ထ္ခ်ီမ်ိဳးဆက္ (၇) ဆက္ေျမာက္ထိ တိုင္ခဲ့ပါၿပီတဲ့ ခင္ဗ်ာ။
အႏွစ္သံုးရာေက်ာ္ သက္တမ္းရွိ ရို႕ထ္ခ်ီဖယ္မလီႀကီးရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈအရပ္ရပ္က ဒီကေန႔ ေဒၚလာေငြနဲ႔ ဆိုရင္ ((၇) ေနာက္က သုညဆယ္ေလးလံုး) ၇၀၀ ထရီလီယံေက်ာ္မွ်မက ရွိေကာင္းရွိႏိုင္တယ္လို႔ တြက္ခ်က္သူေတြက တြက္ခ်က္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကမာၻ႔ဘီလ်ံနာ စာရင္းမွာေတာ့ ဘာေၾကာင့္ရယ္ မသိ မပါဝင္ေနပါဘူး၊ အံ့ၾသစရာပါ။
အဲဒီ ပ်ဴတိုကြၽန္းပိုင္ရွင္ေဟာင္း James de Rothschild ႀကီးရဲ႕ ေနာက္ထင္ရွားတဲ့ လုပ္ငန္းကေတာ့ စပ်စ္စိုက္ပ်ိဳး ဝိုင္ ထုတ္လုပ္ျခင္းပါ၊
နာမည္ေက်ာ္ ထိပ္တန္းဝိုင္ ျဖစ္တဲ့ Château Lafite Rothschild တံဆိပ္ကေတာ့ Premier Grand Cru ဝိုင္နီထဲမွာ ထိပ္ဆံုး တန္းက ေက်ာ္ၾကားပါတယ္။
၁၈၆၈ ခုႏွစ္ James de Rothschild မဝယ္ယူခင္ကထဲက အဲဒီ စပ်စ္ဝိုင္စိုက္ခင္းေတြက နာမည္ေက်ာ္ၿပီးသားပါ။
အေမရိကန္က Thomas Jefferson (၁၇၄၃-၁၈၂၆) သမၼတႀကီးမျဖစ္ခင္ ျပင္သစ္ရဲ႕ သံအမတ္ႀကီး ဘဝနဲ႔ ပါရီမွာေနစဥ္ ၁၇၈၇ ခုႏွစ္က အဲဒီစပ်စ္ဝိုင္ခင္းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ဝယ္ယူသိုေလွာင္ထားခဲ့ပါတဲ့ Lafite Rothschild ဝိုင္တလံုးက ဒီကေန႔မွာ ေပါက္ေစ်း ေဒၚလာတသိန္းခြဲတန္ေနၿပီး ေစ်းအႀကီးဆံုး ဝိုင္ပုလင္းအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ ဟုတ္မဟုတ္ စစ္မစစ္ကေတာ့ ပံုမွန္ေရာင္းတဲ့ Lafite တံဆိပ္ ဝိုင္နီတလံုးရဲ႕တန္ဖိုးက ယူရိုေလးငါးရာ ေျခာက္ရာ ေအာက္ ထစ္ရွိတာမို႔ေမာင္ရင္ငေတလိုေကာင္ စမ္းေသာက္မၾကည့္ႏိုင္လို႔ မသိပါဘူး။
တျခား ရို႕ထ္ခ်ီဖယ္မလီႏြယ္ဖြားေတြရဲ႕ စပ်စ္ဝိုင္လုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ေမာင္ရင္ငေတ သိထားတဲ့ ဝိုင္ကေတာ့ Château Clarke ဝိုင္ပါ၊ Edmond de Rothschild အုပ္စုရဲ႕ စပ်စ္ဝိုင္တမ်ိဳးပါ။
သူတို႔အုပ္စု အမည္ခံလို႔ ဝိုင္ေလာကထဲ ဝင္ေရာက္ လာတာကေတာ့ အႏွစ္ငါးဆယ္ မျပည့္ေလာက္ေသးပါဘူး။ ေဘာဒိုနယ္ တဝိုက္မွာ သူတို႔ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဝိုင္စိုက္ခင္းေတြကေတာ့ တစတစ မ်ားလာပါတယ္တဲ့။
နာမည္ရ လူသိမ်ားတဲ့ Château Clarke ဝိုင္စိုက္ခင္းေတြကေတာ့ ဧကေပါင္း တရာ့ငါးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိၿပီး တႏွစ္ကို ဝိုင္ပုလင္း ႏွစ္သိန္းခြဲေလာက္ ေစ်းကြက္တင္ေရာင္းခ်ႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ ေစ်းႏႈန္းကေတာ့ သာမန္အနိမ့္ဆံုး ဝိုင္က တပုလင္း ယူရို ႏွစ္ဆယ္ သံုးဆယ္ေလာက္ ေစ်းေပးရပါတယ္။ တခါက သူမ်ားတိုက္လို႔ ေသာက္ခြင့္ၾကံဳရင္း ေမာင္ရင္ငေတ ျမည္းစမ္း ၾကည့္ခြင့္ ရခဲ့ဖူးပါတယ္။
ေမာင္ရင္ငေတတို႔ ေန႔စဥ္ေသာက္ေနတဲ့ ဝိုင္တပုလင္းက ႏွစ္ယူရိုသံုးယူရိုေလာက္သာေပးရတာမို႔ ဆယ္ဆေလာက္ ေစ်း ပိုႀကီးတယ္ေျပာလို႔ ရေပမယ့္ အဲဒီ Château Clarke ကလည္း သိပ္ထူးထူးျခားျခားႀကီးေတာ့ မဟုတ္လွပါဘူး။
သူတို႔ပိုင္ အေကာင္းဆံုး Hôtel Luxe Domaine du Mont D’Arbois ေဟာ္တယ္ ျပဴတင္းေပါက္ကတဆင့္ အဲလ္ပ္ ေရခဲေတာင္ထြဋ္ ေတာင္ထိပ္ေတြရဲ႕ ျဖဴေဖြးေဖြး ေအးမွ်မွ် အလွကို ဇိမ္ခံလို႔ေငးရင္း သူတို႔ေတြရဲ႕ အေကာင္းဆံုး Premier Grand Cru Lafite ရို႕ထ္ခ်ီတံဆိပ္ ဝိုင္နီေလးတခြက္ေလာက္ ခံစားေသာက္ၾကည့္ခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းလွပါသည္ ေဒါင္းျမၾကည္လို႔ ဆိုရေလမလား ….. ပါ။
သူတို႔မ်ိဳးႏြယ္ေတြသားခ်င္းေတြက မ်ားလြန္းလွသလို အေနာက္ဥေရာပတေၾကာမွာ သူတို႔မ်ိဳးႏြယ္စု ပိုင္ဆိုင္ၾကတဲ့ Château, Villa,Maison ေခၚၾကတဲ့ အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္းေတြ အမ်ားအျပားရွိပါတယ္၊ အဲဒီအေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ ၾကံဳႀကိဳက္လို႔ ေရာက္ခဲ့ရင္ မွတ္တမ္းတင္ ေရးဖို႔ ႀကိဳးစားပါဦးမယ္။
Île Rothschild သို႔မဟုတ္ Île de Puteaux သို႔မဟုတ္ ** * ပါရီၿမိဳ႕ျပင္က လူမေနတဲ့ကြၽန္္း * *** အေၾကာင္း ဖတ္ ထားမွတ္ထားတာေလးေတြကို စာစုတစုျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးလိုက္ရင္း … … …… … ရို႕ထ္ခ်ီ ဖယ္မလီဝင္ေတြအေၾကာင္း ရွာေဖြဖတ္ခဲ့ဖူးတာေတြထဲက ဂုဏ္ျပဳစာတပိုဒ္ ေဖာ္ျပလိုက္ရင္း
One Should Definitely Know About The Rothschild Family
As They Were The People Who Had The Power In Their Fingertips
They Could Break The War Or Make The War.
ဒီစာစုကို နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ရပါတယ္ခင္ဗ်ား။
ေမာင္ရင္ငေတ ၀၂၀၈၂၀၁၆
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
