လင္းထင္ – သူယုတ္လကၡဏာ(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၇၊ ၂၀၁၅
သူယုတ္လကၡဏာဆို… … အစဥ္အလာညႊန္းတဲ့ဟာေတြအေပၚ သိပ္ဘ၀င္မက်ခ်င္ဘူး။
■ ပထမ – ႐ုပ္ဆင္းသြင္ျပင္ကို သူယုတ္လကၡဏာ ကပ္လိုက္တဲ့ဟာမ်ဳိးေတြ
(ဥပမာ – ဦးပုည ဆဒၵန္ဇာတ္ထဲက ေသာႏုထၴိဳရ္ကိုအဖြဲ႕၊ ဦးၾသဘာသ ေ၀ႆႏၲရာထဲက စူဇကာပုဏၰား အဖြဲ႔)
ေ႐ွးစာထဲပါၿပီး၊ ေႏွာင္းလူတို႔ ျပ႒ာန္းစာသဖြယ္ အသင္ခံရတဲ့အခါ၊ စာေပဂုဏ္ေျမာက္တဲ့ အေရးအသားကို ေလ့လာရမယ့္ အျဖစ္နဲ႔ ေဆာင္သင့္ ေ႐ွာင္သင့္ေသာ စာရိတၲတရားတို႔ကို နီတိထုတ္ မွတ္ယူရမယ့္အျဖစ္၊ ႏွစ္ခုေသာကိစၥရပ္တို႔ ေရာေထြး ကုန္ၾကတယ္။
ဗမာ့လူ႕အဖြဲ႔အစည္းမွာ ႐ုပ္ဆင္းသြင္ျပင္နဲ႔ စာရိတၲတရားကို ညီမွ်ျခင္းခ်လိုတဲ့ အယူမွား စြဲ၀င္တာပဲ။ ယိုးဒယားကေန ႐ိုဟင္ ဂ်ာေတြကို ပင္လယ္ထဲ ျပန္လႊတ္တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ဂယက္ေတြမွာ အဲဒီ့အခ်ိန္ ေဟာင္ေကာင္က ျမန္မာေကာင္စစ္၀င္ရဲ႕ ႐ိုဟင္ဂ်ာဆိုတာ အသားမည္းတယ္၊ ႐ုပ္ဆိုးတယ္၊ ျမန္မာက ႐ုပ္ရည္ေျပျပစ္တယ္ဆိုတဲ့ ႏႈတ္ထြက္စကားဟာ ဗမာ့လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းမွာ အသားအေရာင္အေပၚ အေျခခံ ႏွိမ္ခ် ခြဲျခားမႈ (Racism) စြဲ၀င္မွန္းမသိ စြဲ၀င္ေနတဲ့အျဖစ္ရဲ႕ ေရာဂါလကၡဏာပဲ။
ဒီလိုစိတ္အခံဟာ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မႈေရာ၊ ဌာေနျဖစ္မႈေရာ၊ မ်ဳိးႏြယ္စုျဖစ္မႈေရာ အေပၚမွာပါ အမ်ားနဲ႔ အသားေရာင္၊ ဘာသာ စကား၊ ဘာသာတရား တူညီ/မညီ စမ္းစစ္လိုတဲ့ အေျခခံကလြဲတဲ့ တင္ႀကိဳျပ႒ာန္းႏွင့္ၿပီး သေဘာထားတို႔ စမ္းေပါက္ရာပဲ။
■ ဒုတိယ – ေလာကနီတိလို႕ အဖိုးထားတဲ့ စာထဲက သူယုတ္လကၡဏာအျဖစ္ ညႊန္းဆိုတဲ့ လူ႔အမူအက်င့္ေတြ
သူမေခၚဘဲ သူ႔အိမ္သို႔သြားဖန္မ်ားေသာသူ၊ သူမေမးဘဲ စကားမ်ားမ်ား ေျပာတက္သူ၊ မိမိဂုဏ္ေက်းဇူးကို ပလႊားတတ္ေသာ သူတဲ့။
ဒါေတြတခ်က္ျခင္းဆီဟာ အေပါင္းသေဘာေရာ၊ အႏႈတ္သေဘာေရာ အေျခအေန အခ်ိန္အခါလိုက္ ေကာက္ယူခ်ည္းကပ္ ႏိုင္တဲ့ ‘ဒြိ’ သေဘာေဆာင္တယ္။
သာသနာျပဳလိုသူ၊ ကုန္ပစၥည္း ေၾကာ္ျငာေရာင္းခ်လိုသူ၊ အမ်ားဆႏၵ အမ်ားသေဘာတူမႈ လိုက္လံေကာက္ခံသူတို႔ဟာ မေခၚလည္းသြား၊ မေမးလည္းေျပာ၊ ကိုယ့္ဂုဏ္ရည္ကို ကိုယ္အမႊမ္းတင္ရမွာပဲ။
အခု က်ေနာ္လည္း မေမးဘဲေျပာ မတီးဘဲ ျမည္ေနတဲ့ သူယုတ္ပဲ။
ပါတီမဲဆြယ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားကစလို႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚက ႂကြက္ႏို႔သတ္ေဆးသည္ အထိ ဒီသေဘာ ေျပးမလြတ္။
ေလာကနီတိ ျဖစ္ေစခ်င္တာ “မလုပ္၊ မ႐ႈပ္၊ မျပဳတ္” “ခပ္႐ို႕႐ို႕ေန” “ကိုယ့္အသံ က်ယ္က်ယ္မထုတ္နဲ႔” လို႔ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ ေက်းေတာ္မ်ဳိး ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးေတြ အသက္႐ွည္နည္းကား ဆံုးမတာပဲ။
■ တတိယ- ဘာသာေရးကေျပာတဲ့ သူယုတ္လကၡဏာ
မကၡနဲ႔ ပဠာသ၊ အဘိဓမၼာအရ သ႐ုပ္ခြဲရင္ ေဒါသစိတ္ထဲ ပါသတဲ့။
မကၡဆိုတာ ေက်းဇူးကန္းတတ္တဲ့ စိတ္သေဘာ၊ ပဠာသဆိုတာ ကိုယ့္ထက္သာ မနာလိုပဲ အ႐ိုအေသမျပဳႏိုင္ တန္းညိႇယွဥ္ ၿပိဳင္လိုတဲ့သေဘာ။ ဒါလည္းပဲ အေပါင္းသေဘာေရာ အႏႈတ္သေဘာေရာ အဌကထာ ဖြင့္ႏိုင္တာပဲ။
ေက်းဇူး႐ိွတယ္ ဆိုတာဘာလဲ၊ ကိုယ့္ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးျခင္းဟာ ေက်းဇူး႐ိွတာပဲ၊ ေဆာင္ၾကဥ္းေပး သူဟာ ေက်းဇူး႐ွင္ပဲ။
ကိုယ့္ေကာင္းက်ဴိး ခ်မ္းသာဆိုတာ အမ်ားေကာင္းက်ဳိး ခ်မ္းသာနဲ႔ေရာ ယွဥ္သလား၊ ကိုယ့္ေကာင္းက်ဴိး ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ေစ သူဟာ အမ်ားေကာင္းက်ဴိး ခ်မ္းသာကိုေရာ ၿဖစ္ေစသလား။
ကိုယ့္အဖို႔ငွာ ေက်းဇူး႐ိွမႈနဲ႔ပဲ ေက်းဇူး႐ွင္ရဲ႔ အျပဳအမူ ေလ်ာ္၏.. မေလ်ာ္၏ မဆင္ျခင္ အပ္ေတာ့ဘူးလား။
ဆင္ျခင္ျခင္း ေ၀ဖန္ုျခင္း ေထာင္ထား ျခားနားျခင္းဟာ ေက်းစြပ္ရာေရာက္သလား။
ဒီေတာ့ မကၡဆိုရင္ သူတထူးေက်းဇူးကို အေလးမမူ အရာမသြင္းတတ္တဲ့ ေက်းဇူးမတင္ Ungrateful စိတ္သေဘာေလးကိုသာ ဆိုလိုတဲ့အေပၚ ပိုင္းျခားနားလည္သင့္တယ္။
ဒီ့ႏွယ္ပဲ ပဠာသဆိုရာမွာလည္း ကိုယ့္ထက္သာ မနာလိုမႈ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္လိုမႈ စိတ္မေနာ အံုႂကြျဖစ္ထြန္းတတ္တဲ့ သ ေဘာလို႔သာပဲ ပိုင္းျခားနားလည္ရမယ္။ နာမည္ႀကီး ထင္႐ွားသူကို ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ရင္ သူယုတ္ဆိုတဲ့အနက္ မစြန္းထင္းသင့္။
ေခတ္သစ္ သူယုတ္လကၡဏာေတြ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္က သူယုတ္လကၡဏာေတြကို ဒီေ႐ွးစာ နီတိ ဘာသာ ေရးလာတို႔နဲ႔ မဟုတ္ဘဲ ပိုင္းျခားစီစစ္ရမယ့္တာ၀န္ က်ေနာ္တို႔မွာ ႐ိွတယ္။
က်ေနာ္ စၿပီး တခ်က္ကို အႀကံၿပဳမယ္။
က်ေနာ္ေျပာေလ့႐ိွတဲ့ ေၾကးတန္းတိုက္တတ္တဲ့ စိတ္ဟာ ႏိုင္ငံေရးသူယုတ္လကၡဏာပဲ။
ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ၆၇ လမ္းစဥ္ကို လက္ညိႇဳးထိုး ေၾကးတန္းတိုက္တာ သူယုတ္လကၡဏာပဲ။
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ မကဒတ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥကို လက္ညိႇဳးထိုး ေၾကးတန္းတိုက္တာ သူယုတ္လကၡဏာပဲ။
ကခ်င္ ေကအိုင္ေအလည္း ဘာေကာင္းသလဲလို႔ ေၾကးတန္းတိုက္တာ သူယုတ္လကၡဏာပဲ။
ဘာကို ေၾကးတန္းတိုက္သလဲဆို စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္နဲ႔ စစ္စ႐ိုက္ကို ေကာင္းပါတယ္လို႔ ျငင္းခုံမႈ ျပဳမရတဲ့အခါ သူတို႔လည္း ဘာထူးလည္းဆိုတဲ့ စစ္ေနာက္ၿမီးဆြဲတို႔ အတိုက္အခံအေပၚ လက္ညိႇဳးတျပန္ထိုးေသာ ေၾကးတန္းတိုက္မႈကိုဆိုလိုတယ္။
သူတို႔လည္း ဘာေကာင္းသလဲဆို နည္းနာအမွား လုပ္ရပ္အမွား ပုဂၢိဳလ္ေရးအမွားေတြ ႐ိွသည္ဆိုဦး စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္နဲ႔ စစ္စ႐ိုက္ကို လက္သင့္မခံ ျငင္းဆန္ေတာ္လွန္သမႈျပဳၿခင္း တရားကိုယ္သေဘာရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ေျခဖ်က္လို႔ မရဘူး။
ေဝ၀ါးေစျခင္း ေရာခ်ျခင္း အားနည္းသူဘက္ မလိုက္၀ံ့ျခင္း မေတာ္ရာမွာေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္း စတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသူယုတ္လကၡဏာေတြ ႐ိွဦးမွာပါ။ ေဖာ္ထုတ္ႀကပါ။
လင္းထင္
(ခတ္ေမာင္း အြန္လိုင္း ဂ်ာနယ္ အတြဲ၂၊ အမွတ္၁၊ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၁၃)
±±±±±±±±
လင္းထင္ရဲ႕ “သူယုတ္လကၡဏာ” အေပၚ ဝတုတ္ရဲ႕ ေဆြးေႏြးခ်က္ —
Socrates ရဲ့ အသည္းယားစရာ အထာတခုက လူမွာရွိသင့္ရွိအပ္တဲ့ အရည္အေသြးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေမးခြန္းထုတ္တဲ့အခါ သူ့႔ ကိုေပးတဲ့ အေျဖက ေမးတဲ့အရည္အေသြး ‘ဘာ’ ဆိုတာကို မေျဖဘဲ အဲဒီအရည္အေသြးကိန္းဝင္ေနပံု ရတဲ့၊ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီ အရည္အေသြး ကိန္းဝင္ေနတယ္လို႔ ေယဘုယ် လက္ခံထားၾကတဲ့ ဥပမာေတြကို အေျဖအျဖစ္ေပးတာကို လက္မခံ တာဘဲ။
ဥပမာ – သူက Justice ဆိုတာ ဘာလဲ၊ သတၱိဆိုတာ ဘာလဲလို႔ေမးမယ္။ အဲဒီမွာ အေမးခံရသူက သတၱိရွိတဲ့လုပ္ရပ္၊ တရား တဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို ဥပမာအျဖစ္နဲ႔ ေပးမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဥပမာဟာ အေျဖမဟုတ္ဘူးလို႔ သူက အခိုင္အမာေျပာတယ္။ What is X ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းနဲ႔ What is X as such ဒါမွမဟုတ္ What are the examples of X ဆိုတဲ့ေမးခြန္းႏွစ္ခုရဲ့ အေျဖဟာ ဘာမွမဆိုင္ဘူးဆိုတဲ့အျမင္ကို သူက ေတာက္ေလွ်ာက္ကိုင္စြဲထားတယ္။
Socrates နဲ႔ ပေလတိုက တရားမႈဆိုတာကို ဥပမာဘယ္ႏွစ္ခုေပး ေပး၊ ဒီဥပမာေတြဟာ တရားမႈ ‘ဘာ’ ဆိုတာကို ျမင္ ေအာင္ျပနိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆတယ္။ တရားမႈ၊ သတၱိစတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ဥပမာေတြစြက္ေနတဲ့၊ ဥပမာေတြ စြန္းေနတဲ့ က်ဳပ္တို႔အျမင္ေတြ၊ က်ဳပ္တို႔ရဲ့ Judgments ေတြကို ပဲ့ျပင္ေပးမယ့္ ဥပမာကင္းမဲ့တဲ့ မူေတြ၊ သေဘာေတြကို ဉာဏ္နဲY မျမင္သေရြ႕ တရားမႈ၊ မတရားမႈလို႔ က်ဳပ္တို႔ထင္တဲ့၊ ဆံုးျဖတ္တဲ့အရာကို က်ဳပ္တို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ တရားတယ္၊ မတ ရားဘူးလို႔ ထင္သလဲ၊ ဆံုးျဖတ္သလဲဆိုတာကို သိႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ပေလတိုတို႔ ဆရာတပည့္က ေျပာတယ္။
တရားတဲ့၊ မတရားတဲ့ လုပ္ရပ္အျဖစ္ ဥပမာျပခံထားရတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဘာ့ေၾကာင့္တရားသလဲ၊ မတရားသလဲဆိုတာကို ဉာဏ္နဲ႔ ျမင္မွသာ တရားမႈ၊ မတရားမႈကို သိမယ္။ အဲဒီအခါက်မွ တရားမႈကိုေဆာင္၊ မတရားမႈကိုေရွာင္ဖို႔ ေနာက္တဆင့္ကို တက္နိုင္မယ္လို႔ ပေလတိုတို႔ ဆရာတပည့္က ေျပာတယ္။ အဲ့သလို ဥပမာေတြကို ဉာဏ္နဲ႔ ထိုးထြင္းျမင္ နိုင္ဖို႔ဆိုတာ၊ ဖီေလာ္ ေဆာ္ဖီကို အေလ့အထလုပ္မွ၊ စဉ္းစားေတြးေခၚတာကို အေလ့အထလုပ္မွရမယ္။ တျခားနည္းမရွိဘူးတဲ့။ တခါ တရားမႈ၊ မတရားမႈ၊ ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈကို သိမွ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္မယ္၊ တကယ့္သုခကို ရမယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ တကယ့္သုခကို စဉ္းစားေတြးေခၚတာကို အေလ့အထလုပ္သူေတြသာ ခံစားနိုင္မယ္လို႔ သူတို႔ကေျပာတာ ဒီသေဘာပဲ။
အခု သူယုတ္လကၡဏာ ကိစၥမွာ သူယုတ္လကၡဏာဆိုတာ လကၡဏာဆိုတဲ့အတိုင္း ယုတ္မာျခင္းဆိုတာကို မ်က္စိနဲ႔ျမင္၊ နားနဲ႔ၾကားရံုၾကားနိုင္တဲ့ အာရံုငါးပါးနဲ႔တင္ ေတြ႕ရတဲ့ အျခင္းအရာ လကၡဏာ Character နဲ႔တင္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဖို႔ ႀကိဳးစားရံုနဲ႔ ယုတ္မာျခင္းရဲ႕ သေဘာကို ဉာဏ္နဲ႔ ျမင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ယုတ္မာျခင္း၊ ေကာင္းမြန္ျခင္းကို ဉာဏ္နဲ႔ျမင္မွသာ ယုတ္မာျခင္း၊ ေကာင္းမြန္းျခင္းရဲ့ အနွစ္သာရ ေခၚေခၚ သေဘာအစစ္အမွန္ ေခၚေခၚ၊ ေခါမလို Idea လို႔ ေခၚေခၚ ဒါကို ျမင္ေတြ႕နိုင္မယ္။ ဥပမာေတြနဲ႔ ေပက်ံေနတဲ့ က်ဳပ္တို႔ရဲ့အသိကို ဉာဏ္ Reason နဲ႔ ေဆးခ်ပစ္ျပီးသကာလ က်ဳပ္တို႔ဟာ အစြဲေတြ၊ အလန္းေတြကို ေက်ာ္လြန္နိုင္မယ္ Transcend လုပ္ႏိုင္မယ္။ အရည္မရ အဖတ္မရ နားလည္ရခက္တဲ့ ဝါက်ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့၊ ဘာမွ အသံုး မဝင္ဘူးလို႔ထင္ရတဲ့ ဖီေလာ္ေဆာ္ဖီဟာ လူ႔ေဘာင္ေလာကကို ဘယ္လို အက်ဳိးျပဳနိုင္သလဲဆိုတာ အခု ရွင္းျပခဲ့ပံုနဲ႔ ျမင္တန္ ေကာင္းပါရဲ႕။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
