(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၇၊ ၂၀၁၅
ေရွးေရွးက စကားဆိုရိုးတခုကို သတိရမိပါရဲ႕။ “ထိုင္ေနအေကာင္းသား ထသြားမွ က်ဳိးမွန္းသိ” ဆိုတာနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ ဒီကေန႔ ျမန္မာျပည္သူအဖို႔ ေအာင္ပန္းလွမ္းဆြတ္ႏိုင္လို႔ အေမာေျပထိုင္ေနတုန္း၊ အနာဂတ္ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သစ္အတြက္ စိတ္ကူးနဲ႔ေမွ်ာ္ေနတုန္း၊ တပင္တပန္း ခဲရာခက္ဆစ္နဲ႔ စိုက္ပ်ဳိး၊ ပ်ဳိးေထာင္ေပးရမဲ႔ပေဒသာပင္ၾကီးအတြက္ ျပင္ဆင္ေနတုန္း၊ မဖိတ္မေခၚ၊ မေတာင္းတ မတမ္းတဘဲေရာက္ေရာက္လာတဲ့ ေပၚေပၚလာတဲ႔ေက်းဇူးရွင္ေတြက တေယာက္ၿပီးတေယာက္ မိုးဦးက် မႈိပြင္႔အလား၊ “ဗူးသီးမွ အရီးေတာ္ခ်င္” ဆိုသလို စားေနၾကေၾကာင္ပါးက ေက်းဇူးရွင္ၾကီးသဖြယ္ ခန္႔ခန္႔ညားညား ေနရာဝင္ယူလာတာကိုက လက္သင့္ခံစရာမရွိ၊၊
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အစဥ္အဆက္ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္ေသြးေခြၽးေပါင္းမ်ားစြာ ေပးဆပ္စြန္႔လႊတ္ခဲ့၊ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ပ်က္စီး ခဲ့၊ ဖ်က္ခံခဲ့၊ ေရစုံေမွ်ာခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းတရားအေပၚ ေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာေသာ လူတန္းစားအလႊာအသီးအသီးက ျပည္ သူေတြရဲ႕ နာက်ည္းေတာက္ေခါက္သံ၊ ၀မ္းနည္းငုိ႐ႈိက္သံ၊ စုိးတထိတ္ထိတ္ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားျခင္းတုိ႔အေပၚ အေျခတည္ အေျခခံၿပီး အလံမလဲွစတမ္း၊ မေလွ်ာ့စတမ္း၊ မဆုတ္မနစ္ တြန္းလွန္ခဲ့လုိ႔သာ ေရာင္ျခည္ေတြေပၚလာေတာ့မယ့္ အခုိက္အ တန္႔၊ အေကာင္အထည္ေပၚလာေတာ့မယ့္ ဒီမုိကေရစီအေျပာင္းအလဲႀကီးက ကမာၻ႔သမုိင္းစာမ်က္ႏွာအလယ္ ျမန္မာ့သမုိင္း စာမ်က္ႏွာထဲ ေရာက္ခါနီးဆဲဆဲ၊ ေပၚေပါက္လာတဲ့ေက်းဇူးရွင္ေတြက ေမခလာနတ္သမီလည္းမဟုတ္၊ ၀ တလုံးပုိင္ရွင္ တန္ခုိးရွင္လည္းမဟုတ္၊ ထုတ္သုံးမယ့္လက္သည္းကုိ အသာ၀ွက္ထားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း အေယာင္ေဆာင္ ေၾကာင္သူ ေတာ္ေတြပါ။
ဆုိခဲ့ ဆုိျမဲ ဆုိစကားအတုိင္း အတိတ္ကုိ သင္ခန္းစာအျဖစ္ အသုံးခ်ရမယ္ဆုိရင္ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း၊ တပင္တပန္း ဇာတ္ေၾကာင္း ျပန္စရာမလုိ၊ အနီးဆုံးႏွစ္အပုိင္းအျခားကုိ လွမ္းေမွ်ာ္လုိက္ရင္ျဖင့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း၊ ေျခလွမ္းေတြက သဲသဲကြဲကဲြ၊ ျမင္ကြင္းျပတ္ျပတ္သားစား၊ အစပထမ အာဏာပါ၀ါ၊ လက္နက္အားကုိးနဲပ ဖိႏွိပ္ၾကည့္တယ္။
ဒုတိယအလယ္ပုိင္းမွာေတာ့ အေယာင္ေဆာင္ဟန္ျပ အေလွ်ာ့ေပးတယ္။ တတိယအဆုံးမွာေတာ့ ေခ်ာ့ျမႇဴ ဖ်ားေယာင္းမယ္။ အဲဒီေဆးစပ္နည္းနာေတြနဲ႔ ေဒါင္ေဒါင္မည္တဲ့ အမာခံေတြ၊ သံမဏိအသည္းပုိင္ရွင္ေတြ အရည္ေပ်ာ္သြားတခဲ့တဲ့ ဥပမာေတြ က ဒုနဲ႔ေဒး။ လူထုေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕အေနာက္ ျပည္သူတရပ္လုံး တစုတေ၀းထဲ ရပ္တည္ခဲ့တဲ့အေျဖ၊ ဆန္းစစ္သုံးသပ္စရာ မလုိေအာင္ ခုိင္မာထင္ရွားေနၿပီဆုိေတာ့ အမာကုိ အမာခ်င္း မတုိက္ေတာ့။ အေပ်ာ့နည္းနဲ႔ ဖ်ားေယာင္းရင္း ခြဲမယ္။ သပ္လွ်ဳိမယ္။ သူ႔လူ ကုိယ့္ဘက္သား ေရာေထြးေအာင္လုပ္မယ္။ ျပည္သူနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေတြအၾကား ေ၀၀ါးေစမယ္။ အဆုံးမွေတာ့ ေရႊအုိးကုိ လက္ညႇဳိးထုိး ထမ္းခုိင္း႐ုံ။
ဒီကေန႔ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအခင္းအက်င္းက သီးသီးသန္႔သန္႔ တစုတေပါင္းတည္း။ အေရာင္အေသြး အတူတူ တေရာင္တည္း။ အားလုံးကုိ တစ္ကေနျပန္စၾကမယ္ဆုိတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံက တခုတည္း တသံတည္း။ ကမာၻသိ ျမန္မာသိေအာင္ ေၾကညာထားတဲ့ အမွန္တကယ္ေျပာင္းလဲဖုိ႔အတြက္ လူထုေခါင္းေဆာင္၊ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဦး ေဆာင္မႈေအာက္ ျပည္သူအေပါင္းက ေအာက္ေျခကအစ အေပၚအဆုံးအထိ ေျပာင္းလဲမယ့္ဆဲဆဲ ေဆး႐ုိးသယ္က ကန္႔လန္႔ ကန္႔လန္႔ပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ႏွမ္းျဖဴးသေယာင္ေယာင္၊ အေနာက္ကေန ေျခလွမ္းခ်ိတ္မွာလား ? … စိတ္ခ် ေသြးေအးခ်ိန္ေရာက္မွ ေနာက္ေက်ာ ဓားထုိးမွာလား …? .. ကမာၻ႔သမုိင္းထဲက … ေၾသာ္ မင္းလည္းပါသကုိး … ဆုိတဲ့စကားတခြန္းကုိ မေမ့ေစခ်င္သ လုိ၊ သတိရရွိေစခ်င္သလုိ ေနာင္လာမယ့္ ျမန္မာ့သမုိင္းမွာလည္း … ေၾသာ္ … ဒီလုိပါလား …. ဆုိတဲ့စကားကုိ မဖတ္ရ မျမင္ရေစခ်င္။ သမုိင္းက ထပ္တူထပ္မွ် မဟုတ္ေပမယ့္ ဆင္တူ႐ုိးမွားပါေလ ….။
ေမာင္ေမာင္လတ္ (ေရႊအင္းေလးစာေပ)
photo source : cnn
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
