က်ေနာ္ အမ်ိဳးသားေရး ဝါဒီ

က်ေနာ္ အမ်ိဳးသားေရး ဝါဒီ

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

အခု ႏွစ္ပိုင္း ဗမာျပည္မွာ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ အေၾကာင္းက လူေျပာမ်ား လာတယ္၊ လိုသူ၊ မလိုသူ၊ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာၾက၊ ဆိုၾကတယ္။  တခ်ိဳ႕ကလည္း အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ မျဖစ္ရင္ဘဲ ႏူေတာ့မလို၊ တခ်ိဳ႕က်လည္း အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ တံဆိပ္ကပ္ခံရရင္ ႏူသေလာက္ ခံယူၾကတယ္။

ဒီလို အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ ဆက္စပ္ ေျပာဆိုမႈေတြ၊ အျငင္းပြားမႈေတြ၊ လႈပ္ရွားမႈေတြ မ်ားျပားလာျခင္းဟာ အာဏာ ႏိုင္ငံေရး ပေယာဂ ေၾကာင့္က အဓိက ပါပဲ။  ပါတီႏိုင္ငံေရး မလုပ္ပါဘူး၊ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရး ပဲ လုပ္ပါမယ္ ဆိုသူေတြရဲ႕ ပါးစပ္ေတြက ဒီလို အသံေတြ ပိုၾကားရတတ္တယ္။  ဘယ္လို အေၾကာင္းျပခ်က္ ေကာင္းေတြ ေပးေပး၊ ဒီ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရး ရည္မွန္းခ်က္ က အတြင္း သေဘာမွာ အာဏာႏိုင္ငံေရး၊ အုပ္စု ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္အုပ္စု ရွင္သန္ေရးမွာပဲ အဆံုးသတ္တာပါပဲ။

လက္ရွိ မ်က္ျမင္ပါပဲ၊ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး သမၼတ အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္မႈ ၅၉ (စ) ကို ဆက္လက္ ဆုပ္ကိုင္လိုသူ စစ္အုပ္စု ေလာ္ဘီေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတယ္ ဆိုတာ။  အမ်ိဳးသားေရး အျမင္ သက္သက္နဲ႔သာ ၾကည့္ဆိုတာပါ အတြင္တြင္ ေျပာေနၾကေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လို ဂုဏ္သေရရွိ အမ်ိဳးသမီးႀကီး တဦးရဲ႕ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ ႏိုင္ငံေရးၾသဇာ နဲ႔ လူထု ေထာက္ခံမႈကို မလိုလား၊ မႏွစ္လိုႏိုင္ျခင္းက အဓိကပါပဲ။  ဒါနဲ႔ပဲ လူ႔သဘာဝ အိမ္ေထာင္၊ သားေမြး၊ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့မႈ ကို လာ ခလုတ္တိုက္ ခုတံုးလုပ္ေနၾကတာပါ။  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ား အခု ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ နယ္လွည့္ရင္ ဒီလို သေဘာ ကိုပဲ ေဇာင္းေပး ဆိုေနၾကတယ္ပဲ မဟုတ္လား။

ဒီလိုသေဘာေၾကာင့္ သူ႔ကၽြန္ ဘဝ ကိုလိုနီေခတ္မွာ လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈ လိုအပ္ခ်က္အရ လႈပ္ရွား တည္ရွိလာခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး လႈပ္ရွားမႈ အႏွစ္ သေဘာဟာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ႏိုင္ငံေရးမွာ တလြဲ အသံုးခ်ခံ ျဖစ္ေနရတယ္။  အမ်ိဳးသားေရး၊ ဘာသာ၊ သာသနာ အေရး အသံဟစ္ရင္ လူၾကည္ညိဳ၊ ေထာက္ခံမႈမ်ားေလ့ရွိျခင္းကို ႏိုင္ငံေရးသမား (ဆိုသူမ်ား)၊ ႏိုင္ငံေရး သမား အဝတ္ျခံဳသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ေကာင္းေကာင္း အသံုးခ် ေနၾကတယ္။  အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ ဟာ ႏိုင္ငံေရးသမား တခ်ိဳ႕ အတြက္ သတ္ကြင္း ျဖစ္လာေနသလို၊ တခ်ိဳ႕အတြက္က် စားက်က္ ျဖစ္ေနတယ္။

ဒီလို ေနာက္ခံမွာ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ ကို ေထာက္ခံသူ၊ ဆန္႔က်င္သူ၊ ၾကားေနသူ အားလံုး ေယဘုယ် ေျပာဆိုု၊ ျပဳမူ၊ က်င့္ၾကံ၊ ယူဆ၊ ယံုမွတ္ ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး အယူအဆ အမ်ားစု ဟာ မူလ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ ႏိုင္ငံေရး သီအိုရီ သေဘာေတြ နဲ႔ မတူ ကြဲျပား နားလည္ေနမႈေတြ ရွိေနတာ သတိထားမိတယ္။

အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ စကားလံုး အေျခခံခဲ့ရာ “Nationalism” အဂၤလိပ္စကားလံုးကို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ပါက မိမိ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းရာ တိုင္းျပည္ ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ မိမိ တိုင္းျပည္ကို ႏိုင္ငံေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စီးပြားေရး အရ အမွီအခို ကင္းကင္း၊ မိမိဘာသာ ရပ္တည္ေစလိုျခင္း၊ တနည္းအားျဖင့္ ဘယ္ႏိုင္ငံ ၾသဇာခံ၊ ဘယ္သူ႔ လက္ေအာက္ခံ မွ မဟုတ္ဘဲ လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ေစလိုျခင္း ဆိုတာ ရတယ္။  ဒီ ဖြင့္ဆိုခ်က္ပါ မိမိ ႏိုင္ငံကို ခ်စ္ျခင္း၊ မိမိႏိုင္ငံ ကို သူတပါး ကၽြန္ မျဖစ္ေစလိုျခင္းမွာ အေတြးအေခၚပိုင္းအရ က်ဥ္းေျမာင္း အစြန္းေရာက္ျခင္းမ်ိဳး၊ ဒါမွမဟုတ္ သီလက်င့္ဝတ္ ပိုင္းဆိုင္ရာ အရ မွားယြင္းျခင္းမ်ိဳး မရွိပါ။  ဒီ အႏွစ္ သေဘာ မွာ အသားအေရာင္၊ လူမ်ိဳး တမ်ိဳး၊ ဘာသာ တခု ကို အေျခမခံ၊ လူမ်ိဳး-ဘာသာစံုပါ တိုင္းျပည္ ကိုသာ အေျခခံတယ္။

ဒီ “Nationalism” ကို မွ ထပ္မံ အေသးစိတ္ အမ်ိဳးအစားခြဲရင္ လူမ်ိဳးေရး အေျခခံ သေဘာပါတဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ Ethnic Nationalism ဆိုတာ ရွိမယ္။  ဒီသေဘာမွာ ဘံုတူညီတဲ့ ဘာသာ စကား၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ စရိုက္၊ လူမႈ-စီးပြား ေနာက္ခံဘဝ၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ၊ ဆင္းသက္လာရာ လူမ်ိဳးအႏြယ္၊ အုပ္စု စတဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔ Nationalism ကို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုတယ္။  ဘာသာစကားတူ၊ ယံုၾကည္မႈတူ၊ လူမ်ိဳးတူ အုပ္စုရဲ႕ တျပည္ေထာင္ အေပၚ အေျခခံတယ္ ဆိုေသာ္ျငားလည္း အျခား ဘံုတူညီေနတဲ့ အခ်က္ေတြကိုလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားႏိုင္တယ္။  သေဘာက အသားအေရာင္၊ လူမ်ိဳး အေျခခံ အေပၚယံ လကၡဏာ (Phenomenon) ေတြထက္၊ လူမ်ိဳးစု တစု ဗဟိုျပဳ ဝိေသသလကၡဏာ (Specific Character) ေတြထက္ ကမၻာ့ ေနရာ ပထဝီဝင္ ေဒသတခု က လူအမ်ား (လူမ်ိဳးစုမ်ား) ေယဘုယ် မွ်ေဝ တည္ရွိေနတဲ့ လကၡဏာ (Common Character) ကို ဆိုလိုတယ္။  ဒါကို မူတည္ၿပီး လူမ်ိဳး အုပ္စုေတြရဲ႕ (ေဒသရဲ႕) သြင္ျပင္ လကၡဏာ Identity တည္ရွိမႈေတြ၊ ဓေလ့ ေတြ၊ ယံုၾကည္မႈေတြကို သတ္မွတ္တယ္။

လူမ်ိဳး (Ethnicity) ကို အဓိပၸာယ္ သတ္မွတ္ရာမွာ ေရွးအက်ဆံုး လို႔ ယူဆေလ့ရွိတဲ့ ေခါမ သမိုင္းပညာရွင္ Herodotus (5th BCE) ရဲ႕ ဖြင့္ဆိုခ်က္မွာ ေသြးတူ၊ စကားတူ၊ ဘာသာတူ အျပင္ ဓေလ့ထံုးစံတူ၊ အေလ့အထ၊ ယံုၾကည္မႈ၊ ဘဝ ေနထိုင္မႈ ဟန္ပန္ ပံုစံ တူ ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါ ပါတယ္။

ပထဝီဝင္ ေဒသတခုရဲ႕ ဘာသာစကား၊ လူမ်ိဳး၊ ကိုးကြယ္မႈ မတူၾကတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြမွာ ဓေလ့ထံုးခ်င္း၊ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း ဆက္စပ္ေနတာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။

သေဘာကို ရွင္းေအာင္ အက်ယ္ ဆိုရရင္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ၊ ေတာင္ အာရွ၊ အေရွ႕အာရွ တခုလံုးမွာ မတူကြဲျပားတဲ့ လူမ်ိဳးစုေတြ ေနထိုင္ေနၾကေပမယ့္ ဘံုတူညီတဲ့ ဓေလ့၊ ထံုးစံ၊ ဘဝေနထိုင္မႈ ဟန္ပန္ေတြ၊ အယူသီးမႈေတြ အနည္းအမ်ား မွ်ေဝ တည္ရွိေနတယ္။  မဇၥၩိမတိုင္း အိႏၵဴ ျမစ္၀ွမ္း၊ ဟိမဝႏၱာ ေဒသ၊ ဂဂၤါ ျမစ္ဝွမ္း တေလွ်ာက္ က ျဗာဟၼဏဝါဒ၊ ဟိႏၵဴဝါဒ၊ ဗုဒၶဝါဒ၊ စိန ေဒသ က တာအိုဝါဒ၊ ကြန္ျဖဴးရွပ္ဝါဒ၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း ပင္လယ္ေကြ႕ ေဒသ အာရပ္ တို႔ရဲ႕ အစၥလာမ္ဝါဒ စတဲ့ အယူဝါဒစံု ရဲ႕ ရာဇဝင္၊ ဇာတ္ေတာ္၊ ပံုျပင္၊ နီတိ၊ က်င့္ဝတ္ အသိ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္း၊ ယံုၾကည္မႈ အစုစု ဟာ အာရွတိုက္ တခုလံုးကို ေယဘုယ် မွ်ေဝ သက္ေရာက္ေနတယ္။

ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ ဓေလ့ကို ၾကည့္ရင္ အိႏၵိယ၊ ဗမာ၊ မေလး၊ အင္ဒို၊ ခမာ၊ ထိုင္း အစရွိတဲ့ ေဒသ အသီးသီးမွာ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသ ဘာသာ စကားအလိုက္ အေခၚအေဝၚ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပား ၾကေပမယ့္ ပံုစံဒီဇိုင္းမွာေတာ့ တူညီတဲ့ ပုဆိုး၊ လံုျခည္ အဝတ္ပတ္ ဝတ္ဆင္မႈ ရွိၾကတယ္။

ေရွးေဟာင္း ဟိႏၵဴ စာေပ လာ ရာမာယဏ ဇာတ္ေတာ္ ပါ ရာမ၊ လကၡဏ၊ သီတာ၊ ဒႆ၊ ဟႏုမာ အစရွိတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေတြဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ တခုလံုးက လူမ်ိဳးစံု နဲ႔ ရင္းႏွီးတယ္။  ဗုဒၶ၊ ဂ်ိန္း၊ ဆစ္(ခ္) ဘာသာ အသီးသီးမွာလည္း ရာမာယဏ ဗားရွင္း အကြဲေတြ တူညီ ရွိတယ္။  ဗမာ၊ ထိုင္း၊ အင္ဒို၊ ဗီယက္နမ္၊ လာအုိ၊ ကေမၻာဒီးယား အစရွိတဲ့ မတူညီကြဲျပားတဲ့ တိုင္းျပည္ အသီးသီးမွာလည္း တင္ဆက္ပံု ကြဲေပမယ့္ ေက်ာရိုး တူညီတဲ့ ရာမာယဏ ဇာတ္ေတာ္ဘြဲ႕ စာေပ၊ သဘင္၊ ဂီတ၊ ရုပ္ရွင္ အႏုပညာ ပစၥည္း အသီးသီး ရွိၾကတယ္၊ ဒီဇာတ္ေတာ္ ကေန ထုတ္ႏႈတ္ယူတဲ့ ဓေလ့ထံုးစံ၊ အက်င့္၊ အၾကံ၊ အေတြးအေခၚ၊ က်င့္ဝတ္သီလ ေတြ တူညီမွ်ေဝ တည္ရွိေနၾကတယ္။

အိႏၵိယ ယဥ္ေက်းမႈ သက္ေရာက္ရာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ တခုလံုး ဟာ ဟိမဝႏၱာ၊ ဂဂၤါ၊ ယမံုနာ၊ သူရႆတီ စတာေတြနဲ႔ အကၽြမ္းတဝင္ ရွိၾကတယ္။  ဟိႏၵဴ ဓေလ့ ကပဲ လာတဲ့ သၾကၤန္ေရကစားျခင္းလိုမ်ိဳးကလည္း အလားတူပဲ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ႏိုင္ငံအမ်ားစုကို သက္ေရာက္တယ္။  ေဒသတြင္းရဲ႕ ႀကိဳက္တဲ့ ရိုးရာ ဓေလ့ျဖစ္ျဖစ္၊ က်င့္ဝတ္ နီတိ ျဖစ္ျဖစ္ ရဲ႕ မူလကို စစ္ရင္ မဇၥၩိမ (သို႔မဟုတ္) စိန ျမစ္ဖ်ားခံရသာ အမ်ားစု ျဖစ္တယ္။

ဒီလို ေဒသဆိုင္ရာ မွ်ေဝ တူညီတဲ့ အႏုပညာ၊ ရိုးရာ အစဥ္အလာ ယံုၾကည္မႈ၊ ဓေလ့၊ ဘာသာေဗဒ ေနာက္ခံ သေဘာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္၊ ျပင္သစ္၊ ဒတ္ခ်္ စတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ကိုလိုနီကၽြန္ျပဳမႈကို ေတာ္လွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ သမိုင္းေတြဟာ အိႏၵိယ၊ ဗမာ၊ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား အားလံုး တူညီ ဆက္ႏြယ္ ေရာယွက္ေနခဲ့တယ္။  တနည္းအားျဖင့္ ေတာင္အာရွ၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ရဲ႕ အမ်ိဳးသားေရး လႈပ္ရွားမႈ ႀကီးဟာ ပထမ ကမၻာစစ္၊ ဒုတိယကမၻာစစ္ မတိုင္မီ နဲ႔ အၿပီးမွာ အတူတူ ေမြးဖြား၊ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။

ဒီလို သေဘာေၾကာင့္ ဗမာျပည္ ရဲ႕ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ၊ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း နဲ႔ အိႏၵိယ ရဲ႕ အမ်ိဳးသားေရး ေခါင္းေဆာင္ ေနရူး တို႔ ဟာ တေသြးတသားတည္း ရွိခဲ့၊ ရင္းႏွီးခဲ့၊ တိုင္ပင္ ႏွီးေႏွာခဲ့ၾကတယ္။  အိႏၵိယ အမ်ိဳးသားေရး လႈပ္ရွားမႈ နဲ႔ ဗမာ့ အမ်ိဳးသားေရး နဲ႔ က ဆက္စပ္ေနခဲ့တယ္။  ဂႏၵီႀကီး ဟာ ဗမာျပည္ အတြက္လည္း မဟတၱမ ျဖစ္တယ္။  အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား မွာ ျပင္သစ္ကို ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဟိုခ်ီမင္း ရဲ႕ အေရး၊ ဗီယက္နမ္ျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး ဟာလည္း ဗမာ၊ အိႏၵိယ အေရးလည္း မည္တယ္။  ဖီလစ္ပိုင္ နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီး ဟုိေဆးရီေဇာ္ ဟာ အာရွတိုက္ရဲ႕ စံနမူနာျပဳစရာ အမ်ိဳးသားေရး သူရဲေကာင္းႀကီး ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ဆိုလိုခ်င္တာက ေဒသဆိုင္ရာ သေဘာ အားလံုးဟာ ဆက္ႏြယ္ေနခဲ့တယ္။

ဗမာ ျပည္ တခုတည္း ကြက္ၾကည့္ရင္လည္း ဗမာျပည္မွာ လူမ်ိဳးစံု၊ ဘာသာစံု၊ အယူဝါဒစံု၊ စကားစံု သူေတြ မွီတင္းေနထိုင္ေနတာ မွန္ေပသိ၊ အေတြးအေခၚ၊ အယူဝါဒ၊ ဓေလ့ စရိုက္၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ၊ အစားအေသာက္ ပံုစံ၊ အယူသီးမႈ၊ လက္ခံယံုၾကည္မႈ၊ စကားပံု၊ ပံုျပင္၊ နီတိ အစရွိတဲ့ အေၾကာင္း၊ သေဘာေတြမွာ ဘံုတူညီ မွ်ေဝ တည္ရွိေနတာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။

အထက္မွာ အက်ယ္ ရွင္းခဲ့ျခင္း သေဘာ အႏွစ္က လူမ်ိဳးေရး အေျခခံ “Ethnic Nationalism” ဆိုေစဦး၊ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ ဟာ တေသြးတည္း၊ လူမ်ိဳး တမ်ိဳးတည္း၊ ဘာသာ တခုတည္း လံုးလံုး အဓိပၸာယ္ေပါက္ မဆိုလိုဘူး ဆိုတာပါ။  Nationalism ရဲ႕ မူလ ဖြင့္ဆိုခ်က္ဟာ တိုင္းျပည္ ကို အေျခခံတယ္၊ ဒုတိယ လူမ်ိဳး (Ethnicity) သေဘာ ပါ Racial Nationalism မွာလည္း လူမ်ိဳး တမ်ိဳးတည္း သေဘာက အဓိက မက်ဘဲ ဘံုတူညီတဲ့ အျခား အခ်က္အလက္ေတြပါတယ္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ျမင္ေစခ်င္တာပါ။

Nationalism မွာ အျခား ဒႆနိကေဗဒ၊ လူမႈေဗဒ၊ ႏိုင္ငံေရးေဗဒ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုမႈေတြ အသီးသီး ရွိေသးေပမယ့္ ဆိုခဲ့တဲ့ သေဘာ က Nationalism ရဲ႕ အႏွစ္သာရပဲ ျဖစ္တယ္။

ျပင္းထန္၊ အစြန္းေရာက္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ လူမ်ိဳးေရး သန္႔စင္မႈ အသားေပး၊ တဘာသာ၊ တလူမ်ိဳး ဗဟိုျပဳ “Ultranationalism” ဟာ မူလ Nationalism သေဘာ နဲ႔ လံုးလံုး ကြဲျပားတယ္။  ဒါေၾကာင့္ ဗမာျပည္ရဲ႕ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီႀကီးမ်ားျဖစ္တဲ့ သခင္ႏု၊ သခင္ ေအာင္ဆန္း အစရွိတဲ့ စံျပ ျမန္မာ ေခါင္းဆာင္းႀကီးမ်ားဟာ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ က်င့္သံုးတဲ့ ဂ်ပန္ ဖက္ဆစ္ စနစ္ ကို ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ ေနာက္ဆံုးမွာ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။

ဒီလို စစ္မွန္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒမ်ိဳး ဟာ လူမ်ိဳး တမ်ိဳး၊ ဘာသာ တဘာသာ ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့၊ ထံုး ကို ဗဟိုျပဳ အေျခခံ က်င့္ၾကံ၊ ျပဳမူ၊ ဆက္ဆံ၊ ပံုေဖာ္တတ္တဲ့ မ်ိဳးျမင့္စိတ္ေနဝါဒ (Ethnocentrism) နဲ႔လည္း အပံုႀကီး ကြာတယ္။  ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ၊ ဗုဒၶဘာသာ အစစ္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ဘာသာ အျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာ ျပ႒ာန္းလိုမႈ အေပၚ ခါးခါးသီး ကန္႔ကြက္ခဲ့တာေပါ့။  ဦးႏု ဟာ သူ႔ဘာသာ ဘာသာေရး ကိုင္းရိႈင္းလို႔ ဗုဒၶဘာသာ ကိစၥရပ္ေတြ အသားေပး လုပ္ခ်င္လုပ္မယ္ (ႏိုင္ငံေရး ရည္ရြက္ခ်က္၊ ဘာသာေရး ကို ခုတံုးလုပ္မႈ လို႔လည္း စြပ္စြဲခံရတယ္)၊ ဒါေပမယ့္ ဦးႏုကို ႏိုင္ငံေရး အရ ဆန္႔က်င္၊ အျမင္မတူသူမ်ား တျခား အေၾကာင္းအရာစံုနဲ႔ ျပစ္တင္ ေဝဖန္ႏိုင္ေပမယ့္ ဘယ္သူ႔မွ ဦးႏု ကို လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားသူႀကီး၊ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ႀကီးလို႔ေတာ့ မဆိုႏိုင္ဘူး။  ဘာေၾကာင့္ဆို ဦးႏုက စစ္မွန္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ တေယာက္သာ ျဖစ္ၿပီး မ်ိဳးျမင့္စိတ္ေနဝါဒ စြဲကပ္ေနသူမွ မဟုတ္ခဲ့တာကိုး။

ဒီလို က်ယ္ျပန္႔တဲ့၊ လူမ်ိဳး တမ်ိဳး၊ ဘာသာ တခု ကြက္ကြက္ကေလး ကို မၾကည့္ဘဲ၊ တိုင္းျပည္ ရွိ လူမ်ိဳးစံု၊ ဘာသာစံု ကို အေျခခံတဲ့၊ ေဒသဆိုင္ရာ အက်ိဳး၊ ႏိုင္ငံတကာအနံ႔ အျပည့္ရွိတဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ မ်ိဳးကို စာေရးသူ က်ေနာ္ဟာ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ယံုၾကည္တယ္။  ႏွလံုးသား တမိုက္တထြာ၊ အျမင္ မ်က္ေတာင္ တေမႊးနဲ႔ ျပင္းထန္စြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒမ်ိဳး၊ မ်ိဳးျမင့္စိတ္ေနဝါဒ မ်ိဳးကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ ရႈတ္ခ်တယ္။

ဒီလို သေဘာ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ စာေရးသူ ဟာ ေမြးဖြားႀကီးျပင္းရာ ဗမာျပည္ အေရး ကို လိုလားတယ္၊ ဗမာျပည္ တည္ရွိရာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အေရးကို စိတ္ဝင္စားတယ္၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ တည္ရာ အာရွတိုက္ အေရးကို အေရးတယူရွိတယ္၊ အာရွတိုက္ တည္ရွိရာ ကမၻာႀကီး အေရးဟာ စာေရးသူ အေရးလည္း ျဖစ္တယ္။  အေမရိကန္ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ဗီယက္နမ္ စစ္ သမိုင္း သေဘာ ကို ဆန္႔က်င္တယ္၊ ပါလက္စတိုင္းေဒသ လြတ္ေျမာက္မႈကို လိုလားတယ္၊ တိဗက္ေဒသ ဟာ တိဗက္လူမ်ိဳးအတြက္ပဲ ျဖစ္ရမယ္ ဆိုတာကို ယံုၾကည္တယ္၊ အလားတူပဲ ဗမာျပည္က ကခ်င္၊ ကရင္ အစရွိတဲ့ လူမ်ိဳးစု ေတာ္လွန္ေရးေတြကို ေထာက္ခံအားေပးတယ္။

စစ္မွန္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ တေယာက္က တမ်ိဳး၊ တဘာသာ တည္း သီးသန္႔ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးမႈမ်ိဳး၊ အျမင္မ်ိဳး၊ က်ဥ္းေျမာင္းမႈမ်ိဳး ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔မွ မလုပ္အပ္ဘူး။

အခု ဗမာ့ ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားမ်ား နဲ႔ ျပည္သူလူထု အမ်ားစု ရဲ႕ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ ေအာင္ပြဲ ပန္းတိုင္ ရည္မွန္းခ်က္ နဲ႔ အလားအလာ ကို ေၾကာက္လန္႔ တုန္လႈပ္ မႈေၾကာင့္ စစ္အုပ္စု နဲ႔ ေနာက္ၿမီးဆြဲမ်ား ေအာက္လမ္းနည္းမ်ားသံုး၊ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး မိႈင္းလံုးေတြ တိုက္၊ တို႔မီး ရိႈ႕မီး ေတြ လုပ္၊ မရွိတဲ့ မီးကို ပြားေအာင္လုပ္၊ ဘာသာ-လူမ်ိဳးကြဲ လူနည္းစုဝင္ေတြကို ပစ္မွတ္ထား တိုက္ခိုက္ အစရွိတဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ ကို တလြဲအသံုးခ်ေနသူ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ ဆိုသူမ်ား အတြက္ နိဂံုးခ်ဳပ္ ေမးခြန္း ႏွစ္ခု ေမးခ်င္တယ္။

အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ မွာ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆိုရင္ လူမ်ိဳးစု အသီးသီး ရဲ႕ အမွီအခိုကင္း ရပ္တည္ခြင့္၊ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ ဖန္တီးခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္၊ လြတ္လပ္ခြင့္၊ ႏွစ္သက္ရာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္ ကို အျပည့္အဝ ေထာက္ခံအားေပးရတယ္။  မိမိလူမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံ ကို ဘယ္သူ႔ၾသဇာခံ မွ မျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ တေယာက္ဟာ တျခား လူမ်ိဳးစုငယ္ေတြကိုလည္း မဖိႏွိပ္အပ္ရာဘူး။  အခု အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ ခံယူသူမ်ား ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး၊ ကခ်င့္ေတာ္လွန္ေရး၊ လူနည္းစု အခြင့္အေရး၊ ဘာသာေရး ႏွိပ္ကြပ္မႈ ဆန႔္က်င္မႈေတြကို ဘယ္လို သေဘာထား ခံယူပါသလဲ။

အမ်ိဳးသားေရးဝါဒမွာ စီးပြားေရး စနစ္အရ ဆိုရင္ အရင္းရွင္ စနစ္ဆိုး ႏိုင္ငံေပါင္းစံု က ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးေတြ၊ လုပ္ငန္းစုႀကီးေတြ၊ ေငြေၾကးအဖြဲ႕အစည္းႀကီးေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ျခယ္၊ ေခါင္းပံုျဖတ္၊ အဓမၼက်င့္မႈေတြကို အျပင္းအထန္ ဆန္႔က်င္ရတယ္။  အခု အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ ခံယူသူမ်ား ဝမ္ေပါင္ + စစ္တပ္ဦးပိုင္ ရဲ႕ လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ကို ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ။

ကရင္၊ ကခ်င္ ခရစ္ယာန္ မဟုတ္တဲ့ စာေရးသူ က်ေနာ္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ ကေတာ့ လူမ်ိဳးစု ေတာ္လွန္ေရး ေတြကို ေထာက္ခံတယ္၊ လူနည္းစု အားလံုး သာတူညီမွ်တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္မူကို လိုလားတယ္၊ ရိုဟင္ဂ်ာ မြတ္ဆလင္ မဟုတ္တဲ့ စာေရးသူ က်ေနာ္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ ဟာ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ အသားအေရာင္ ကို အေျချပဳၿပီး ခြဲျခား၊ ေျပာဆို ျပဳမူ ဆက္ဆံေနတာေတြကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္တယ္။

အရင္းရွင္ ပညာေရးစနစ္ကို အရင္းရွင္ ႏိုင္ငံမွာ သင္ၾကားလာခဲ့တဲ့ စာေရးသူ က်ေနာ္ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ ဟာ လူမ်ိဳး-ဘာသာ ကို အေျခမခံဘဲ ႏိုင္ငံတကာက လူမ်ိဳးစံု-ဘာသစံု ရဲ႕ အရင္းရွင္ ကုမၸဏီႀကီးမ်ား ကမၻာ့ အလုပ္သမား၊ လူတန္းစား အသီးသီး ကို ဂုတ္ေသြးစုပ္ေနမႈေတြကို သဲသဲမဲမဲ ဆန္႔က်င္တယ္၊ ေဝါလမ္းမ က ဝံပုေလြႀကီးမ်ားကို ဆန္႔က်င္ေရး “Occupy Movement” ေတြကို ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ေထာက္ခံခဲ့တယ္၊ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံ႔မႈ ေတြမွာ ေဒသဆိုင္ရာ လူထု ဆႏၵ နဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ကသာ အခရာ ပဓာန ျဖစ္ေၾကာင္း စြဲစြဲျမဲျမဲ ယံုၾကည္တယ္။  အလားတူပဲ လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ ေဒသခံေတြနဲ႔ တေသြး၊ တသံတည္း ျဖစ္ေၾကာင္း ျပႏိုင္ဖို႔၊ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားေပးရာ၊ အားေပးေၾကာင္း “ဦးပိုင္လူမ်ား မျမင္ခ်င္” ေဆာင္းပါး ေရးခဲ့တယ္။

ဆိုေတာ့ အခု အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ အေၾကာင္း ေနရာတကာ မွာ ေျပာေဟာေနသူမ်ား၊ အမ်ိဳးသားေရးဝါဒီ အျဖစ္ ခံယူထားသူမ်ားကို အထက္ မွာ ဆိုခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းႏွစ္ခု ကို အရင္ ေျဖေစခ်င္တယ္။  ႏိုင္ငံေရး ေအာက္လမ္းနည္း၊ အလိုေတာ္ရိ ႏိုင္ငံေရး အက်င့္အၾကံ စစ္အုပ္စု ဒူးမနာသားမ်ား အျဖစ္ ေကာင္းမြန္ျပည့္ဝ အဓိပၸာယ္ ရွိလွတဲ့ “အမ်ိဳးသားေရးဝါဒ” ကို တလြဲအသံုးခ်၊ ဓားစာခံ မလုပ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ခ်င္တယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

၀၃၊ မတ္၊ ၂၀၁၄

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ