မွန္တာေတြ မ်ားမ်ား ေရးႏိုင္ပါေစ
ေမာင္ေျပာခ်င္ ၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၃၊ ၂၀၁၃
မိမိနိင္ငံရပ္ျခားတိုင္းျပည္မွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္-ႏွစ္ခုေက်ာ္ပါျပီ။ အိႏၵိယ၊ နီေပါ၊ စကၤာပူ၊ မေလးရွား၊ ဂ်ပန္၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ေနာ္ေ၀ အထူးသျဖင့္ တရုပ္၊ ထိုင္း၊ လာအို၊ ကေမၻာဒီးယား၊ ဗီယက္နမ္နိင္ငံတို႔ကို္ လုပ္ငန္း ကိစၥနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္သြားရပါတယ္။
မိုးမခ web site http://moemaka.com/archives/38533 မွာ ၀တ္မႈန္ (စင္ကာပူ) ရဲ႔ ေအာက္တုုိဘာ ၆၊ ၂၀၁၃ ေန႔စြဲနဲ႔ေရးထားတဲ့ တန္ဘိုးနည္းအိမ္ယာစီမံကိန္ႏွင့္ ရန္ကုန္ေဆာက္လုပ္ေရးေလာက ကိုဖတ္ျပီး စာနဲနဲ ေရးခ်င္ လာပါတယ္။
၀တ္မႈန္ (စင္ကာပူ)ရဲ႔ စာထဲမွာ‘‘ေနာက္၅ႏွစ္ဆို အေရွ႔ေတာင္အာရွက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲတဲ့ ဗီယက္နမ္လို အရင္ ၁၀ႏွစ္က တစ္ေဒၚလာ ဗီယက္နမ္ေငြ ၂,၀၀၀ ေဒါင္ ရွိပါတယ္။ အခု ေတာ့ ကန္တစ္ေဒၚလာကို ၂၀,၀၀၀ ေဒါင္ (၁၀ ဆ) တက္သြားပါျပီ။’’လို႔ဆိုပါတယ္။ ‘‘ အရင္၁၀ႏွစ္က’’ လို႔ ဆိုထားတဲ့အတြက္‘‘၂၀၀၃ ’’ ခုႏွစ္ေလာက္က ေပါ့။ ၂၀၀၃ခု ႏွစ္ထက္ ေစာတဲ့ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ကစလို႔ မိမိဟာ ဗီယက္နမ္နိင္ငံအႏွ့ံကို အၾကိမ္ၾကိမ္ေရာက္ပါတယ္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွာေတာင္ ဗီယက္နမ္နိင္ငံသံုးေငြ ‘‘ေဒါင္ ( Dong ) ’’ ရဲ႔ေငြလွဲႏွုန္းဟာ 1US$ = 15,500 Dong ေက်ာ္ပါတယ္။ ၀တ္မႈန္ (စင္ကာပူ) ေရးတဲ့ ‘‘ တစ္ေဒၚလာ ဗီယက္နမ္ေငြ ၂,၀၀၀ ေဒါင္ ရွိပါတယ္။’’ ဆိုတာကေတာ့ တကယ့္ေငြတန္ဘိုးအမွန္နဲ႔ ကြာျခားလြန္းပါတယ္။
တခါ ၀တ္မႈန္ ဆိုသူကပဲ မိုးမခရဲ႔ web site http://moemaka.com/archives/38722 ရဲ႔ ၁၆ ေအာက္တုုိဘာ ၂၀၁၃ ေန႔စြဲနဲ႔ ကြယ္လြန္သူဗီယက္နမ္နိင္ငံ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ၾကီးေဟာင္း General Vo Nguyen Giap အေၾကာင္း ေရး သားရာမွာအဲဒီအခ်ိန္ ( ၁၉၅၄ ) က ျပင္သစ္သိမ္းပိုက္ထားတဲ့ ဗီယက္နမ္နိင္ငံရဲ႔ ေဒသအမည္ကို ေဖာ္ျပရာမွာ ‘‘ဘိန္ဒိန္ဖူး’’ ဟု၄င္း၊ ‘‘ ဒိန္ဘိန္ဖူး ’’ ဟု၄င္း တစ္ၾကိမ္နဲ႔ တစ္ၾကိမ္မတူ၊ ကြဲျပားျပီး ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီေဒသရဲ႔ တကယ့္အသံထြက္အမွန္ဟာ ‘‘ ဒင္ဘင္ဖွိလ္ ( Dien Bien Phu ) ’’ ပါ။ ဗီယက္နမ္စာမွာ Phu ကို ‘‘ဖူး’’ လို႔မ ထြက္ပါဘူး။
အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လုိ႔ အသံထြက္အေၾကာင္းေရးရရင ္မိမိတို႔ျမန္မာေတြက ထိုင္းနိင္ငံရဲ႔ျမိဳ႔ေတာ္ေဟာင္း ‘‘အယုဒၵယ’’ ကိုျမန္မာအသံထြက္နဲ႔ (‘‘ အယုတ္ဓယ ’’) လို႔ အသံထြက္ဖတ္ၾကပါတယ္။ ထိုင္းလူမ်ဳိးေတြကို ျမန္မာအသံထြက္နဲ႔‘‘ အယုတ္ဓယ ’’လို႔ ေျပာရင္သူတို႔နားမလည္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ထိုင္းအ သံထြက္အမွန္က‘‘အယုထယာ’’မို႔လို႔ပါ။ ဒီလိုပါဘဲ။ျမန္မာဘုရင္‘‘ဘုရင့္ေနာင္’’ကိုထိုင္းလူမ်ဳိေတြက ‘‘ဘူရိန္ေနာင္’’လို႔ဘဲအသံထြက္ၾကျပီး ‘‘ရန္ကုန္’’ ကိုလည္း ‘‘ရန္႔ကြန္႔’’လို႔အသံထြက္ၾကပါတယ္။
‘‘ မိုးမခ’’ web site မွာ စာေတြေတာ္ေတာ္ေရးတဲ့ ‘‘ေဇာ္ေအာင္ ( မံုရြာ )’’ ဆိုသူကလည္း ဗီယက္နမ္နိင္ငံ ဟိုခ်ီ မင္း ျမိဳ႔မွာ ဘီယာ၊ အရက္ဆိုင္ရွားပါးတဲ့အေၾကာင္း၊ ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြမွာ ေရခဲအ၀ါေရာင္နဲ႔ ေရကို ခ်ေပးတဲ့အ ေၾကာင္း၊ ဗီယက္နမ္နိင္ငံသားတစ္ဦးရဲ႔ ၀င္ေငြဟာ တစ္လ US$ 300 ရွိတဲ့အေၾကာင္း၊ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၀၁၂ ေလာက္က ‘‘ မိုးမခ’’ ရဲ႔ web site မွာ ေရးထားတာဖတ္ရပါတယ္။
ဟိုခ်ီမင္းျမိဳ႔အပါအ၀င္ ဗီယက္နမ္နိင္ငံရဲ႔ျမိဳ႔ေတြဟာ ထိုင္းနိင္နဲ႔ ျမန္မာနိင္ငံထက္ေတာင္ အရက္ဆိုင္၊ဘီယာဆိုင္ ေပါပါတယ္။ ဟိုခ်ီမင္းျမိဳ႔ရဲ႔ အရွည္တစ္ဖါလံုေက်ာ္သာ ရွိမဲ့လမ္းကေလးတလမ္းထဲမွာကို ဘီယာဆိိုင္၊ အရက္ဆိုင္ ၁၀ဆိုင္ အထက္ ရွိတဲ့လမ္းေတြ အမ်ားၾကီးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ဲ့ အနည္းဆံုး ၅ ႏွစ္ထဲက ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေသာၾကာ၊ စေနနဲ႔ တနဂၤေႏြညေနခင္းေတြမွာ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ လမ္းမၾကီးေပၚက ေဟာ္တယ္ၾကီးငယ္ေတြ၊ စားေသာက္ ဆိုင္ၾကီးငယ္ေတြကအစ၊ လမ္းေဘးမွာရွိတဲ့ ဘီယာဆိုင္၊ အ ရက္ဆိုင္ေလးေတြဟာ အလကားမ်ား တိုက္ေနသလားလို႔ ထင္ရေလာက္ေအာင္ စည္ကားလွပါတယ္။ ‘‘ေဇာ္ေအာင္( မံုရြာ )’’ အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ VSIP ( Vietnam Singapore Industrial Park ) ရွိတဲ့ Binh Duong province မွာေတာင္ အရက္ဆိုင္ေတြ၊ ဘီယာဆိုင္ ေတြမရွားပါဘူး။ အဲ- ဒါေပမယ့္ ( Vietnam Singapore Industrial Park )ထဲမွာေတာ ့မဆိုလိုပါဘူး။ Binh Duong province ဆိုတာ ဟိုခ်ီမင္းျမိဳ႔ ကေန ကီလို ၅၀ – ၆၀ ခန္႔သာ ေ၀းျပိီး ကားနဲ႔ ဆို ၄၅- ၅၀ မိနစ္ခန္႔သာ ေမာင္းရပါ တယ္။
အေရွ့ေတာင္အာရွမွာ-ဆိုင္ထိုင္ေသာက္နိင္တဲ့ အရက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္ တကယ္ရွားျပီး အရက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္ ရွာရခက္တဲ့ နိင္ငံကေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားနိင္ငံပါ။ ကမၻာ့အစၥလာမ္ဘာသာကိုးကြယ္သူ အမ်ားဆံုးနိင္ငံျဖစ္တဲ့ အင္ဒိုနီးရွားနိင္ငံဟာ ေလာင္းကစား၊ အရက္ေသစာေတြကို တားျမစ္ပါတယ္။ အင္ဒိုနီးရွားနိင္ငံရဲ႔ စတိုးဆိုင္စတဲ့ ဆို္င္ၾကီး ေတြမွာဘဲ အရက္(သို႔) ဘီယာကို ဘူး လိုက္(သို႔) ပုလင္းလိုက္၀ယ္ျပီး ကိုယ္ေနတဲ့ေနရာမွာ ျပန္ေသာက္္နိင္သလို စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးေတြမွာလည္း ေသာက္နိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားေသာ နိင္ငံေတြလို ဘီယာ၊ အရက္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ မေပါပါဘူး။
၂၀၁၂ ပထမဆံုးအၾကိမ္ အင္ဒိုနီးရွားေရာက္ေတာ့ မိတ္ေဆြအင္ဒိုနီးရွားနိင္ငံသားက မိမိတို႔ကို ဆိုင္မွာထိုင္ျပီး ေသာက္နိင္တဲ့ ဘီယာဆိုင္ေခၚသြားတာ ဂ်ကာတာျမိဳ႔ထဲကေန ၁နာရီခြဲခန္႔ ကားေမာင္းရတဲ့ ျမိဳ႔ျပင္ အထိ သြားရပါတယ္။ အဲဒီျမိဳ႔ျပင္ဆိုင္မွာေတာ့ စားပြဲထိုးေတြက မိန္းကေလးေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ဆိုင္က တျခားနိင္ငံေတြက အရက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္ေတြလို ေပၚေပၚထင္ထင္ ဖြင့္ထားတာမဟုတ္မွန္း သိသာပါတယ္။
ဗီယက္နမ္မွာဆိုရင္ အနည္းဆံုး ၉၀ % ေသာ ဘီယာဆိုင္ေတြ၊ ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြရဲ႔ စားပြဲထိုးေတြဟာ မိန္းကေလးေတြခ်ည္းပါဘဲ။ ဘီယာဆိုင္၊ ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြ မ်ားလြန္းတဲ့အတြက္ မိန္းကေလးငယ္ငယ္ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြကို စားပြဲထိုးခန္႔နိင္မွ ကိုယ့္ဆိုင္ကို လူလာမွာမို႔လို႔ပါ။
ဗီယက္နမ္နိင္ငံက ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြမွာ ဆိုင္ကိုလာေသာက္သူေတြကို ခ်ေပးတဲ့အရည္ဟာ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြအေခၚ ‘‘ေရေႏြး’’ (သို႔) ‘‘ေရေႏြးၾကမ္း’’ (သို႔)‘‘အခါးေရ’’ ( လက္ဖက္ေျခာက္အခါးကို ေရေႏြးေရာ ေပး လိုက္တာ) ကို ေရခဲထည့္ေပးထားတဲ့ အရည္ပါ။ ‘‘ေဇာ္ေအာင္ ( မံုရြာ )’’ ေရးသလို ‘‘အ၀ါေရာင္ေရခဲနဲ႔ အရည္ကို ခ်ေပးတာ’’ တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဗီယက္နမ္နိင္ငံရဲ႔ ရာသီဥတုကပူတဲ့အတြက္ သူတို႔လူမ်ဳိးေတြက ‘‘ ေရေႏြးၾကမ္း’’ကို ေရခဲနဲ႔ေသာက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
‘‘ေဇာ္ေအာင္ ( မံုရြာ )’’ ကပဲ ဆိုထားတာက ဗီယက္နမ္နိင္ငံသားတစ္ဦးရဲ႔ တစ္လ၀င္ေငြဟာ ေဒၚလာ ၃၀၀ ရွိတယ္လို႔ ဆိုျပန္ပါတယ္။ ေအာက္ေျခအဆင့္ ဗီယက္နမ္နိင္ငံသား – ဥပမာ -ထမင္းဆိုင္၊ ေခါက္ဆြဲဆိုင္၊ စတုိးဆိုင္ အစရွိတဲ့ဆိုင္ေတြမွာ လုပ္တဲ့သူေတြဟာ တနဂၤေႏြ အပါအ၀င္ ဘာအလုပ္ပိတ္ရက္မွ မရွိဘဲ နံနက္ ၅ – ၆ နာရီကေန ည ၉ – ၁၀ နာရီထိ လုပ္ရျပီးမွ တစ္လကို ဗီယက္နမ္နိင္ငံသံုးေငြ ၃ ႔၅ သန္း မွ ၅ သန္း အထိရၾကပါတယ္။ အခု ေအာက္တိုဘာလ တတိယပတ ္၂၀၁၃မွာ ၁ ေဒၚလာ = ၂၁,၅၀၀ -၂၁,၆၀၀ ဗီယက္နမ္ Dong ခန္႔၊ နိင္ငံသားေတြရဲ႔ တစ္လ၀င္ေငြဟာ ဘယ္ေလာက္ ရိွတယ္ဆိုတာ websitesေတြထဲက GDPေတြဖတ္ျပီးွ ေျပာတာ ဘယ္လိုမွ မမွန္ပါဘူး။
ဒီစာကိုေရးတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ပုဂၢဳိလ္ေရး ထိခိုက္ ေရးျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ယေန႔ေခတ္စာေတြကို media ေတြ မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးလာနိင္ခ်ိန္မွာ အတတ္နိင္ဆံုး မွန္ကန္ေသာအေရးအသားေတြ မ်ားမ်ားေရးနိင္ၾက ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳရင္း …။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
