ႀကိဳတင္သာဓုေခၚပါရေစ
ဦးျမတ္ေဆြ (နာေရးကူညီမႈအသင္း-ရန္ကုန္)
ေအာက္တုုိဘာ ၇၊ ၂၀၁၃
ကၽြန္ေတာ္က ရန္ကုန္သားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ေလာက္က ရန္ကုန္ေရာက္ တာဆိုေတာ့ ရန္ကုန္သားတစ္ပိုင္း ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕နယ္အေတာ္မ်ားမ်ားအႏွ႔ံ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ ဖူးပါတယ္။ ေန႔စဥ္နီးပါးေလာက္ တစ္ၿမိဳ႕နယ္ (သို႔) တစ္ၿမိဳ႕နယ္သြားေနရတာပါ။ အဲဒီလို သြားေနရတယ္ဆို လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို အိမ္ၿခံေျမပြဲစားလား .. ေစ်းသည္လားလို႔ မထင္ပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္က စီးပြားေရးသမား အတၱသမား မဟုတ္ပါဘူး။ ၿမိဳ႕နယ္အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေန႔စဥ္နီးပါးသြားၿပီး အသက္ (၇ဝ) ႏွစ္ အထက္ သက္ႀကီး႐ြယ္အို အဖိုးအဖြားေတြ၊ ထင္႐ွားေက်ာ္ၾကားသူေတြကို သြားေခၚေပးရတဲ့သူပါ။ ကၽြန္ေတာ္သြား ေခၚေပးရတဲ့သူေတြက သက္႐ွိပုဂၢိဳလ္ေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘဝရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ထြက္ခြာသြားတဲ့သူေတြပါ။
ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သက္မဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးကို (အခမဲ့) ပို႔ေဆာင္ေပးရတဲ့ ပရဟိတသမားတစ္ေယာက္ပါ။ကၽြန္ေတာ္ အရင္တုန္းကေတာ့ သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ ျဗဟၼဝိဟာရေက်ာင္း တိုက္ထဲမွာေနပါတယ္။ အခုေတာ့ အမွတ္ (၁၃/က)၊ ဗုိလ္မွဴးဗထူးလမ္း၊ ၄၂ ရပ္ကြက္၊ ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ မွာေနတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ “နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)” ႐ံုးခ်ဳပ္႐ွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီအသင္းမွာ အသင္သားတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ့ .. ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က “TOYOTA CROWN” ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ မွတ္ပံု တင္နံပါတ္က “၇ခ/၃၄၆ဝ” ပါ။ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ေလာက္ကေန ဒီကေန႔ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္အထိ ဆယ္ႏွစ္နီးပါး ေလာက္ ဒီပရဟိတအလုပ္ကို လုပ္ခဲ့ရတာဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သယ္ပို႔ေပးခဲ့ရတဲ့ သက္ႀကီး႐ြယ္အို (အဖိုး အဖြားေတြ)၊ ထင္႐ွားေက်ာ္ၾကားသူေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္႐ွိမလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ … ။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏွစ္ေတြၾကာၾကာ .. ဘယ္ေလာက္ပဲ ခရီးေဝးေဝး .. ဘယ္ေလာက္ပဲ လူေတြမ်ားမ်ား သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာေပၚတင္ၿပီး မၿငီးမျငဴ ၾကည္ျဖဴစြာနဲ႔ ခရီးဆံုးအထိေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အမ်ားဆံုးလက္တြဲၿပီး ဒီပရဟိတအလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့သူက ေတာ့ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)ရဲ႕ ဥကၠ႒ႀကီး ဦးေက်ာ္သူပါပဲ။ အဲဒီလို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ လက္တြဲၿပီး ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးမႈေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)ကို ျပည္သူ ေတြက တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုပိုၿပီး ေလးစားအားကိုး ယံုၾကည္လာၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လုပ္တဲ့ ပရဟိတအလုပ္ကို တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုပိုၿပီး ဂုဏ္ယူပီတိ ျဖစ္မိသလို နာေရးကူညီမႈအသင္း ရန္ကုန္)နဲ႔ ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူကိုလည္း ပိုပိုၿပီးေတာ့ ေလးစားသံေယာဇဥ္ တြယ္လာမိပါတယ္။ အသက္ ထက္ဆံုးတိုင္ ဦးေက်ာ္သူနဲ႔ ဒီအသင္းႀကီးနဲ႔လက္တြဲၿပီး ပရဟိတအလုပ္ေတြ ေအာင္ျမင္သည္ထက္ ေအာင္ ျမင္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ သံဓိ႒ာန္ခ်ထားခဲ့မိတယ္။
ဒါေပမယ့္ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၂၉) ရက္ေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ နာေရးကူညီမႈအ သင္း(ရန္ကုန္)နဲ႔ လမ္းခြဲခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကေန ျပည္ၿမိဳ႕ကို ထြက္ခြာ သြားခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္ၿမိဳ႕ “မိုးေမတၱာ” နာေရးကူညီမႈအသင္း(ျပည္)က ပရဟိတသမားေပါင္းမ်ား စြာက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဝမ္းသာလိႈက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုၾကတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္အားတက္ၿပီး ႐ႊင္လန္းပီတိ ျဖစ္ခဲ့ ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ဦးေက်ာ္သူက လက္တြဲျဖဳတ္လိုက္တာ မဟုတ္ပါ ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သံေယာဇဥ္ႀကီးတဲ့ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)က ထုတ္ပယ္လိုက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အသင္းႀကီးရဲ႕ မိတ္ဖက္အသင္းျဖစ္တဲ့ “မိုးေမတၱာ ေသြးလွဴ႐ွင္အသင္း(ျပည္)” နဲ႔ “သုခကု သုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္း(ျပည္)” က တက္ၾကြႏိႈးၾကားတဲ့ ပရဟိတလူငယ္ေတြ ထပ္မံဖြဲ႔စည္းလိုက္တဲ့ “မိုးေမတၱာ” နာေရးကူညီမႈအသင္း(ျပည္)မွာ အားျဖည့္ၿပီး လက္တြဲပူးေပါင္း ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ တာဝန္လႊဲေပးလိုက္တာပါ။
၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ (၄) ရက္ေန႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဝမ္းအသာဆံုးနဲ႔ အေပ်ာ္ ႐ႊင္ဆံုးေန႔ပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ဥကၠႀကီး ဦးေက်ာ္သူနဲ႔ အသင္းသား/သူ ေတြ ကၽြန္ေတာ္ဆက္လက္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ “မိုးေမတၱာ” နာေရးကူညီမႈအသင္း(ျပည္)ကို တကူး တကနဲ႔ အေရးတယူ လာေရာက္အားေပးၾကတဲ့အတြက္ “မိုးေမတၱာ” နာေရးကူညီမႈအသင္း(ျပည္) ဥကၠ႒ ဦးစိုးမိုးႏိုင္၊ အတြင္းေရးမွဴး ဦးညီညီေအာင္ႏွင့္တကြ အသင္းသား/သူေတြေရာ ကၽြန္ေတာ္ပါ ဝမ္းသာအား တက္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခားဆိုသလို အဲဒီေန႔မွာပဲ ျပည္ၿမိဳ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ကူညီ ထမ္းေဆာင္ေပးဆပ္ရမယ့္ တာဝန္က ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ဦးေက်ာ္သူကိုယ္တိုင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔လက္တြဲ ၿပီး ျပည္ၿမိဳ႕က ဆရာေတာ္ ဦးပညာစကၠ သက္ေတာ္ (၁ဝဝ) ႏွစ္ အပါအဝင္ သက္ႀကီး႐ြယ္အို (၃) ဦးျဖစ္တဲ့ ဦးကြန္း အသက္ (၇၃) ႏွစ္၊ ဦးတင္ဝင္း (၆၅) ႏွစ္တို႔နဲ႔ ေအာက္တိုဘာလ (၅) ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဦးရီေမာင္ (၇၈) ႏွစ္တို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီးကို ျပည္ၿမိဳ႕ ၿငိမ္းေအးရာသုႆန္ဆီသို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ “မိုးေမတၱာ” နာေရးကူညီမႈအသင္း(ျပည္)မွ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ေ႐ႊေတာင္)၊ ေစတနာ႐ွင္ နာေရးကူညီမႈ အသင္း(ပုတီးကုန္း)တို႔ရဲ႕ အသင္းသား/သူေတြ စုေပါင္းညီညြတ္စြာနဲ႔ အင္တိုက္အားတိုက္ သိုက္သိုက္ ဝန္းဝန္း မီးသၿဂႋဳဟ္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။
အဲဒီေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေတြ႔အႀကံဳသစ္တစ္ခု ရခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္မွာ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပို႔ေဆာင္ေပးရတဲ့ နာေရး႐ွင္ေတြဟာ ကြယ္လြန္တဲ့ေန႔မွာ ခ်က္ခ်င္း သၿဂႋဳဟ္ၾကသလို တခ်ဳိ႕ကလည္း သုႆန္မွာ႐ွိတဲ့ အေအးခန္းကို ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြယ္လြန္သူေတြရဲ႕ ႐ုပ္ခႏၶာေတြဟာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ပ်က္စီးမႈမ႐ွိေသးတဲ့အတြက္ မေကာင္းတဲ့ အနံ႔အသက္ လည္း မ႐ွိသေလာက္ပါပဲ။ အခု ျပည္ၿမိဳ႕သုႆန္မွာေတာ့ အေအးခန္းမ႐ွိတဲ့အတြက္ အေအးခန္းပို႔လို႔ မရပါဘူး။ နာေရး႐ွင္ေတြဟာ ကြယ္လြန္သူရဲ႕ ႐ုပ္ခႏၶာကို ေနအိမ္မွာပဲ ျမန္မာထံုးစံအတိုင္း (၃) ရက္ျပည့္ ေအာင္ထားၿပီးမွ သၿဂႋဳဟ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို (၃) ရက္ျပည့္ေအာင္ထားတဲ့ေနရာမွာ ႐ုပ္ခႏၶာ မပ်က္စီး ေအာင္နဲ႔ အနံ႔ဆိုးမထြက္ေအာင္ အရပ္ထံုးစံအတိုင္း ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးေတြ၊ လက္ဖက္ေျခာက္ေတြ၊ ပ႐ုပ္လံုး ေတြ၊ ေရေမႊး – ေပါင္ဒါေတြနဲ႔ လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲလုပ္လုပ္ ထိေရာက္တဲ့နည္း စနစ္ မဟုတ္တဲ့အတြက္ အဆင္မေျပပါဘူး။ ရက္ၾကာတာနဲ႔အမွ် ႐ုပ္ခႏၶာလည္း ပ်က္စီးၿပီး အနံ႔ဆိုးေတြလည္း ထြက္တာပါပဲ။ အခု ျပည္ၿမိဳ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္စတင္ သယ္ေဆာင္ေပးရတဲ့ ႐ုပ္ခႏၶာေတြဟာ အဲဒီလိုနည္း ေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ၿပီး အိမ္မွာပဲထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ အန႔ံဆိုးေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ထြက္ေနတာ ကၽြန္ေတာ္ အပါအဝင္ နာေရးပို႔တဲ့သူေတြအားလံုး ခံစားၾကရပါတယ္။ ႐ုပ္ခႏၶာပ်က္စီးၿပီး အနံ႔ဆိုးေတြ ထြက္ေနတဲ့ အတြက္ နာေရး႐ွင္ေတြ ေနာက္ဆံုးဂါရဝျပဳဖို႔နဲ႔ နာေရးပို႔ေဆာင္သူေတြ အသုဘ႐ႈဖို႔လည္း အဆင္မေျပ ပါဘူး။ အနားလည္း ဘယ္သူမွ မကပ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။
ရန္ကုန္မွာေတာ့ သုႆန္က အေအးခန္းကိုလည္း မပို႔ခ်င္ ခ်က္ခ်င္းလည္း မသၿဂႋဳဟ္ေသးပဲ။ အိမ္ မွာပဲထားခ်င္တဲ့ ႐ုပ္ခႏၶာေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)က အေအးေပးေသတၱာ Cool Box နဲ႔ထားဖို႔ အကူအညီေပးပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ ႐ုပ္ခႏၶာလည္းမပ်က္စီး အနံ႔ဆိုးလည္းမထြက္တဲ့ အတြက္ ေနအိမ္မွာပဲ အသုဘ႐ႈခ်င္သူေတြနဲ႔ အျခားေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ ေရာက္လာတဲ့အထိ ေစာင့္ခ်င္ ၾကတဲ့ နာေရး႐ွင္ေတြအတြက္လည္း အဆင္ေျပပါတယ္။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ အတြင္းေရးမွဴး (ေဟာင္း) ဦးလြင္၊ စက္မႈ(၁) အၿငိမ္းစားဝန္ႀကီးနဲ႔ ယခုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအာင္ေသာင္း၏ ဇနီး၊ Asia World မွ ဦးေလာ္စစ္ဟန္တို႔ႏွင့္ အျခားေသာေနအိမ္၊ ေက်ာင္းတိုက္မွာ အပူေဇာ္ခံထားၾကတဲ့ သံဃာေတာ္၊ သီလ႐ွင္မ်ားနဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေ႐ြး လူမ်ိဳးဘာသာမေ႐ြး၊ မိတ္ေဆြရန္သူ မေ႐ြး ကၽြန္ေတာ္တို႔အသင္းက အဲဒီလို အေအးေပးေသတၱာ (Cool Box) ေတြနဲ႔ အိမ္မွာရက္႐ွည္ထားဖို႔ ကူညီေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသင္းမွာ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးလွဴဒါန္းထားတဲ့ အဲဒီလို Cool Box ေလးလံုးနဲ႔ ထပ္မံဝယ္ယူထားတဲ့ Cool Box ႏွစ္လံုး စုစုေပါင္း (၆) လံုး႐ွိပါတယ္။ တစ္လံုးကိုေတာ့ နာေရး ကူညီမႈအသင္း(ေ႐ႊေတာင္)ကို လွဴဒါန္းထား ပါတယ္။
က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရး အစ႐ွိသည္တို႔အတြက္ သီးသန္႔လွဴဒါန္းၾကတဲ့ အလွဴ႐ွင္ေတြ႐ွိသလို အဲဒီလို အေအးခန္းသုႆန္မ႐ွိတဲ့ နယ္ၿမိဳ႕ေတြမွာ ကြယ္လြန္သူကို ေနအိမ္မွာပဲ ထားၿပီး သၿဂႋဳဟ္ခ်င္တဲ့ နာေရး႐ွင္ေတြကိုကူညီဖို႔ အေအးခန္းေသတၱာ (Cool Box) ေတြ လွဴခ်င္တဲ့ အလွဴ ႐ွင္ေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရင္ နာေရး႐ွင္ေတြနဲ႔ အသုဘ႐ႈခ်င္တဲ့သူမ်ား က်န္းမာေရးလည္း မထိခိုက္ပဲ အျမင္ တင့္တယ္ၿပီး သန္႔သန္႔႐ွင္း႐ွင္ စိတ္ခ်မ္းသာစြာ အသုဘ႐ႈႏိုင္ၾကတဲ့အတြက္ အားလံုးက သာဓုေခၚၾကမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း နာေရး႐ွင္မိသားစုေတြနဲ႔ နာေရးပို႔ၾကတဲ့ ပရိသတ္ေတြ အနားမကပ္ခ်င္တဲ့ ႐ုပ္ ခႏၶာေတြအစား မပ်က္မစီး အနံ႔ဆိုးမ႐ွိတဲ့ ႐ုပ္ခႏၶာေတြကို ကၽြန္ေတာ့္ေက်ာေပၚတင္ၿပီး ပို႔ေဆာင္ေပးရတဲ့ အတြက္ ႀကိဳတင္သာဓု ေခၚလိုက္ခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ … ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
