ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ာၤ) – ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသိုလ္၏ ပညာေရးမူ၀ါဒအေပၚ မတူေသာ အျမင္မ်ား
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၃၊ ၂၀၁၄
၂၁ ရာစု၏ အထင္ရွားဆုံး သိပၸံပညာရွင္ စတီဖင္ေဟာ့ကင္း (Stephen Hawking) သူ၏ ကိုယ္ေရးအထုပၸတၱိျဖစ္ေသာ My Brief History (ကြ်ႏ္ုပ္၏ သမိုင္းအက်ဥ္း) တြင္ ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသိုလ္ (Oxford) တြင္ ၁၉၅၉ သူပညာသင္ၾကားခဲ့ေသာ အေတြ႔အၾကဳံမ်ားကို ေရးသားထားပါသည္။ ယင္းစာအုပ္တြင္ ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသိုလ္၏ ပညာေရးမူ၀ါဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဤသို႔ေရးသားထားပါသည္။
“The Prevailing attitude at Oxford at that time was very anti-work”
ဆိုလိုသည္မွာ ထိုအခ်ိန္က ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသိုလ္၏ မူ၀ါဒ (အယူအဆ)သည္ အလုပ္ (ၾကိဳးစားမႈ) ဆန္႔က်င္ေရး ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းသားတဦးသည္ အလိုအေလ်ာက္ (မၾကိဳးစားဘဲ) ထူးခၽြန္ေသာသူ ျဖစ္ရမည္။ အကယ္၍ ဤသို႔မျဖစ္လ်င္ သူ၏အားနည္းခ်က္ (အဆင့္မမီမႈ) ကို သူလက္ခံျပီး ရရွိသည့္အဆင့္ျဖင့္ ေက်နပ္၍ေနရမည္။ အလုပ္ၾကိဳးစား၍ ေတာ္ျခင္းကို လုံး၀လက္မခံေခ်။
ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသိုလ္ ပညာေရးမူ၀ါဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဤသို႔ထုတ္ေဖာ္၍ ေျပာဆိုျခင္းကို ပထမဦးဆုံးအၾကိမ္ ၾကားဖူး (ဖတ္ဖူး) ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသိုလ္တြင္ ပညာသင္ဖူးသူတဦးအား ေမးၾကည့္သင့္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အထင္ရွားဆုံးေသာ ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းထြက္တဦးျဖစ္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေမးျမန္းခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေန႔မွာ ၂၀၁၄ ႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔ျဖစ္ျပီး ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီ – သီရိခန္းမတြင္ စာေရးဆရာမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေသာပြဲ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေန႔က က်ေနာ္သည္ စတီဖင္ေဟာ့ကင္းေရးေသာ စာေၾကာင္းေလးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အားျပ၍ ေမးၾကည့္ပါသည္။ သူက ဤသို႔ ေျပာပါသည္။
“က်မတက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ အဲဒါမဟုတ္ပါဘူး။ က်မတို႔က အေသအလဲၾကိဳးစားခဲ့ရတာပါ။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ မသိဘူး”
သူက ဆက္လက္၍ ဤသို႔ ေျပာသည္။
“စတီဖင္ေဟာ့ကင္းက လူတမ်ဳိးဆိုေတာ့ သူေျပာတိုင္းမယုံပါနဲ႔။ သူေျပာတိုင္း ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မွာပါ”
ဤသည္ကား စတီဖင္ေဟာ့ကင္းေရးသားထားေသာ အေၾကာင္းႏွင့္ ၎အေပၚ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေျပာၾကားခ်က္တို႔ကို ဖတ္ဖူးသည့္အတုိင္း၊ ၾကားဖူးသည့္အတိုင္း ျပန္လည္ေရးသားတင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ယခုဤအဆိုမ်ားအေပၚ က်ေနာ္၏ ကိုယ္ပိုင္အျမင္မ်ားကို ေဖာ္ျပပါမည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္ ၂ဦးစလုံးသည္ က်ေနာ္ထက္ အသက္အားျဖင့္ ငယ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္ဦးစလုံးကို က်ေနာ္ၾကည္ညိဳေလးစားပါသည္။ ၾကည္ညိဳေလးစားပုံခ်င္း တူေသာ္လည္း သိကၽြမ္းပုံခ်င္းေတာ့ ကြာျခားပါသည္။ စတီဖင္ေဟာ့ကင္းကို သူ၏ေရးသားေသာ စာအုပ္မ်ားမွတဆင့္သာ သိရပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေတာ့ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကပင္ သိကၽြမ္းခဲ့သည္။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ သူ႔ကို ႏိုင္ငံေရးအရ အျပည့္အ၀ေထာက္ခံခဲ့သည္မွာ ယခုအထိ ေထာက္ခံမႈ မေလ်ာ့ေသးပါ။ သူ၏ပညာကိုလည္း ေလးစားပါသည္။
ထိုသို႔ က်ေနာ္ေလးစားေသာ ပုဂၢိဳလ္ ၂ဦးသည္ ဆန္႔က်င္ဘက္အျမင္မ်ား ရွိေနျခင္းကို က်ေနာ့္စိတ္ထဲတြင္ ဘယ္လိုေ၀ခြဲရမွန္း မသိပါ။ စဥ္းစား၍ ရေသာ အရာတခုမွာ – အခ်ိန္ကာလခ်င္း ကြဲျပားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ေနာက္တခုမွာ ဘာသာရပ္ခ်င္း မတူျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ စတီဖင္ေဟာ့ကင္းသည္ သိပၸံဘာသာတြဲ ယူသူျဖစ္ျပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ ၀ိဇၨာဘာသာတြဲ ယူသူ ျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာရပ္ကြဲျပားမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သည္ကို ညႊန္ျပေသာ စာပိုဒ္တခုကို စတီဖင္ေဟာ့ကင္း၏ စာအုပ္တြင္ ဤသို႔ ေတြ႔ရပါသည္။
“ထိုအခ်ိန္က ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသိုလ္၏ ရူပေဗဒဘာသာရပ္သင္ရိုးသည္ ၾကိဳးစားဖို႔မလိုေအာင္ စီစဥ္ထားသည္၊ က်ေနာ္သည္ ေအာက္စ္ဖို႔တြင္ ၃ႏွစ္ ေနခဲ့သည့္အတြင္းတြင္ ႏွစ္စဥ္ေနာက္ဆုံးစာေမးပြဲတၾကိမ္စီ ေျဖဆိုခဲ့ရသည္။ သုံးႏွစ္အတြင္း စာဖတ္ခဲ့သည့္အခ်ိန္ကို တြက္ၾကည့္လ်င္ နာရီ ၁ေထာင္ ေလာက္သာ ရွိခဲ့ရာ၊ ေန႔စဥ္ပ်မ္းမွ် တနာရီေလာက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရပါသည္။ ဤသို႔ အလုပ္မလုပ္ဘဲ နီးပါးေနခဲ့ရျခင္းအတြက္ ဂုဏ္မယူပါ။ အလြန္ပ်င္းစရာေကာင္းပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေလာက၌ ဘယ္အရာမွ ၾကိဳးစားရက်ဴိး မနပ္ဟူ၍ပင္ စိတ္ထဲ ျဖစ္ေပၚလာပါသည္”
ဤသည္ကား စတီဖင္ေဟာ့ကင္း၏ ေရးသားခ်က္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကမူ သူမည္ကဲ့သို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ရသည္ ဟူ၍ ၾကိဳးစားရသည့္အတြက္ ဂုဏ္ယူသည့္သေဘာမ်ဳိးျဖင့္ ေျပာခဲ့ပါသည္။
ေအာက္စ္ဖို႔တကၠသုိလ္၏ မူ၀ါဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရးသားၾကရာတြင္ –
“To work hard to get a better class of degree was regarded as the mark of a ‘gray man’, the worst epithet in the Oxford vocabulary”
ဆိုလိုသည္မွာ အဆင့္ေကာင္းေကာင္း ရရွိရန္အတြက္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ေသာသူကို ‘မီးခိုးေရာင္လူတန္းစား’ ဟု ေခၚသည္။ ဤေ၀ါဟာရသည္ ေအာက္စ္ဖုိ႔အဘိဓာန္တြင္ အဆိုးဆုံးအရည္အခ်င္းကို ေဖာ္ျပေသာ စကားလုံး ျဖစ္သည္။
အဂၤလိပ္အဘိဓာန္တြင္ ‘gray’ ဟူေသာ စကားလုံးကို သိျပီးသာ မီးခိုးေရာင္အျပင္၊ ေအာက္ပါအတိုင္း အဓိပၸါယ္ဖြင့္ထားသည္ကို ဖတ္ရပါသည္။
Gray (grey) : (4) not interested or attractive –
ဆိုလိုသည္မွာ ‘စိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းေသာ၊ ဆြဲေဆာင္မႈ မရွိေသာ” ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
ဤသည္ကား ေအာက္စ္ဖုိ႔တကၠသိုလ္၏ ပညာေရးမူ၀ါဒအေပၚ က်ေနာ္ၾကည္ညိဳေလးစားေသာ သူ၂ဦး၏ ဆန္႔က်င္ဖက္ အျမင္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
ဆရာေရးတဲ့ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွာ ကိုယ္တိုင္ ပါရဂူဘြဲ႕အတြက္ၾကိဳးစားခဲ့ရတာေတြ .. ေလးစားပါးတယ္။ ကိုယ္တိုင္ ဒီလိုအဆင့္ကိုမေရာက္ခဲ့ေပမဲ့… ေနာက္ေနာင္လူငယ္မ်ားစြာ၊ ႏိုင္ငံျခားေတြမွာ ပါရဂူဘြဲ႕ စပြန္စာ၊ စေကာလားရွစ္ေတြ တက္ေနဆဲ၊ ဆက္ဦးမွာ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ မာစတာ၊ ပါရဂူ ဘြဲ႕ရမွာမဟုတ္ပါ.. ရိုးရိုးဘြဲ႕တစ္ခုရဘို႕..တကၠသိုလ္မ်ားဟာ
– ပညာတတ္အသိုင္းအဝုိင္းတစ္ခုနဲ႕မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္
– အရမ္းၾကိဳးစားရပါတယ္။ စတီဗင္ေဟာ့ကင္လို ဥာဏ္ေကာင္းလွတဲ့သိပၸံသမားကေတာ့ သိပ္ၾကိဳးစားစရာမလိုေပမဲ့၊ အမ်ားစုကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို အရမ္းၾကိဳးစားရပါတယ္။ ၾကိဳးစားရတယ္..ဆိုတဲ့အသိုင္းအဝုိင္းနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။
-စိတ္သေဘာထားေကာင္းသူမ်ားစြာနဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက စီးပြားေရးေလာက ေရာက္သြားသူေတြ မသမာသူမ်ားျပားလွတဲ့အသိုင္းဝုိင္းထဲေရက္သြားျပီး၊ ေငြရဲ့ေက်းကြ်န္ (လိုင္၊လာဘ္၊ေလာင္းကစား) ေတြနဲ႕ေရျပြန္းေနပါတယ္။ အသက္၂၀ေက်ာ္မွာ ေအာက္စဖို႕လို တကၠသိုလ္ဆရာမ်ားေလာကကေတာ့ စီးပြားေရးေလာကနဲ႕ တျခားစီပါ။ ဆရာမ်ား ၉၀%ဟာ မေကာင္းမႈကင္းစင္ပါတယ္။ စိတ္ရင္းေကာင္းၾကပါတယ္။
– ဆရာမ်ားအားလံုးကို ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ဝင္းကေတာ့ ထိပ္ဆံုးကေပါ့။ ကုိယ့္အေတြ႕အၾကံ႕ကို စာေရးျပီး လူငယ္မ်ားကို ျဖန္႕ျဖဴးေပးႏိုင္ပါေစ။ ေအာက္စဖို႕ကို ျမန္မာမ်ားစြာ ေရာက္ရွိရံုမက.. ေအာက္စဖို႕လိုျဖစ္ေအာင္ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး တကၠသိုလ္မ်ားကို ျပဳစုေပးႏိုင္သူမ်ား ေပၚေပါက္လာမွာပါ..။ ေဇာ္ေအာင္
I don’t know about other places but we study a lot in med school. It s not difficult but it s a lot of volume for a short period of time. Smart people do very well studying but when we get to the hospitals/ clinical, we are the same since we re learning by watching and doing things. We used to work 32 hours straight when we are on call. We are on call at least every 3 to 7 days. Now I think they changed the rules to maximum of 16 hrs which might not be good because people will miss out on learning. I think people are becoming wimps but may be they are more rested. That s how we train in the US and I don’t know about other places. We all have to work hard to become what we are. That s just my 2 cents.