တူေမာင္ညိဳ – စပြန္ဆာပါတီ – စပြန္ဆာအမတ္
ၾသဂုုတ္ ၃၊ ၂၀၁၄
အလ်ဥ္းသင့္လွ်င္ ဒီခ်ဳပ္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအေနျဖင့္ “လႊတ္ေတာ္ေဆာင္ပုဒ္”ကို ေအာက္ပါအတုိင္း ေျပာင္းလဲေပးရန္ အဆိုတင္သင့္ပါတယ္။
ဗိုလ္ေရႊမန္းအသံ – လႊတ္ေတာ္အသံ
ဗိုလ္ေရႊမန္းဆႏၵ – လႊတ္ေတာ္ဆႏၵ
ဗိုလ္ေရႊမန္း ညြန္ၾကားခ်က္ – လႊတ္ေတာ္က ေဖာ္ေဆာင္ရြက္
ဗုိလ္ေရႊမန္းတုိ႔ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီက “လႊတ္ေတာ္”မွန္သမွ်ကို စီးနင္းသိမ္းပုိက္ထားတာလည္းျဖစ္ေနေတာ့ ဒီလိုေဆာင္ပုဒ္ေျပာင္းလဲ လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ယေန႔“လႊတ္ေတာ္”အဖုိ႔လည္း ဂုဏ္နဲ႔ျဒပ္ကိုက္ညီသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။
ရခုိင္ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မွာလည္း “အမတ္အမ်ားဆံုးပါ”လို႔ဆုိတဲ့ (ယခင္ RNDP) ယခု ရခုိင္အမ်ိဳးသားပါတီ (RNP) က လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြဟာ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္အုန္းကိုျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ခန႔္တဲ့ကိစၥမွာ ကိုယ့္ပါတီထုတ္ျပန္ေၾကညာထားတဲ့သေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္အတုိင္း မရပ္တည္ဝ့ံၾကပဲ။ လက္ခုပ္တီးႀကိဳဆုိခဲ့ၾကရတယ္မဟုတ္ပါလား။ (သံပံုးတီးမယ့္သူေတြဘယ္သြားပုန္းေနသလဲ)
ဇူလုိင္လ ၃၁ ရက္ေန႔က “ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္”မွာ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဗုိလ္ေရႊမန္းပါးစပ္က “ေၾကာင္းေပးတဲ့” အဆံုးအျဖတ္နဲ႔ အညီ “ျပည္ေထာင္စု သမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈရွိမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ေပၚေပါက္လာေစရန္ ေလ့လာသုံး သပ္ ေရးေကာ္မရွင္”(၂၄ ဦးေကာ္မရွင္)ဖြဲ႔စည္းလုိက္ပါၿပီ။
ဒီခ်ဳပ္ပါတီကေတာ့ “ ဦးေအာင္ဇင္အဆုိကို ေထာက္ခံျခင္းမဟုတ္ဘဲ။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ျပန္လည္ရွင္းလင္း အဓိပၸါယ္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္းသာ ေထာက္ခံျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း” ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။ [ အဆုိပါ “၂၄ ဦးေကာ္မရွင္” ၌ ဒီခ်ဳပ္ပါတီ မွအမတ္ ၂ ဦးပါဝင္တယ္လု႔ိ သိရပါတယ္။ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကကိုယ္စားလွယ္ေတြႏႈတ္ထြက္သကဲ့သုိ႔ ဘယ္ေတာ့ထြက္လာၾကရဦး မလဲ မသိပါ – ဤကား စကားခ်ပ္]
တကယ္ေတာ့မူလအဆုိရွင္ ဦးေအာင္ဇင္ခမ်ာ သူ႔အဆုိနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ႔သေဘာထားကိုပင္တိတိက်က်ေမးျမန္းျခင္းမခံရဘဲ။ ဗိုလ္ေရႊမန္းကဆံုးျဖတ္ေပးျခင္းကို ၿငိမ္ခံ/ငံု႔ခံသြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
လြတ္လပ္တဲ့၊ အမွီအခုိကင္းတဲ့ ပါတီတစ္ခု၊ လြတ္လပ္အမွီခုိကင္းတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ဆုိရင္ ဒီလိုလုပ္ရပ္မ်ိဳးဟာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္သင့္မျဖစ္ထုိက္တဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ရွက္တတ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အင္မတန္ရွက္စရာ ေကာင္းတဲ့ အျဖစ္ပါ။ ကုိယ္ယံုၾကည္လုိ႔ ကိုင္စြဲတင္ျပထားတဲ့ အဆိုတစ္ရပ္အေပၚ ရဲရဲရပ္တည္ရဲရမွာေပါ့။
ဒီျပႆနာ အေၾကာင္းရင္းနဲ႔ဇစ္ျမစ္ဟာ ဦးေအာင္ဇင္တစ္ဦးခ်င္းျပႆနာလား၊ (NDF)ပါတီရဲ႕ ျပႆနာလား။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ၂ ခုစလံုးပဲလား ဆုိတာကိုေတာ့ ကာယကံရွင္နဲ႔ သက္ဆုိင္ရာပါတီတုိ႔ကသာ အေသအခ်ာ သိပါလိမ့္မယ္။
သုိ႔တည္းမဟုတ္ ေငြနဲ႔လုပ္ပုိင္ခြင့္က ေလလုိ၊ေရလိုေပါေနတဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီႀကီးက ပါတီငယ္ေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ကိုတိတ္တိတ္ပုန္းဝယ္ယူပုိင္ဆုိင္ထားေလသလား၊ ၾသဇာလႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကုိင္ထားေလသလား၊ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီၾသဇာခံခရုိနီ တစ္ ဦးကေန ေဘာလံုးအသင္းနဲ႔ေဘာလံုးသမားကို ဝယ္ထားသလို ဝယ္မ်ားထားေလသလား၊ ဒီလုိတိတ္တိတ္ပုန္းဝယ္ယူထား၊ ၾသဇာလႊမ္းမိုး ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားရွိေနၿပီလဲ။
ျပည္တြင္းခရိုနီပုိင္ “စပြန္ဆာပါတီ/စပြန္ဆာအမတ္”တင္မကပဲ။ ျပည္ပပုိင္ “စပြန္ဆာပါတီ/စပြန္ဆာအမတ္”ေတြကေရာ ဘယ္ ေလာက္မ်ားရွိေနၿပီလဲ။ ယခုျဖစ္ရပ္အေပၚကေနမူတည္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ေလ့လာ စူးစမ္းၾကည့္ၾကရမွာပါ။ ႀကံ့ဖြံ႔ ပါတီႀကီးရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကိုလည္း မ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနၾကရမွာျဖစ္သလုိ၊ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာလည္း သူတုိ႔ဝယ္ထားတဲ့ အဆြယ္ အပြားေတြ၊ သူ႔ခရိုနီေတြကတဆင့္ တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔(သ႑ာန္မ်ိဳးစံု/ပံုစံေပါင္းစံုနဲ႔) ဝယ္ထားတဲ့၊ ကိုင္ထားတဲ့ အဆြယ္အပြားေတြကိုလည္း မ်က္ျခည္မျပတ္ၾကည့္ေနၾကရမွာပါ။ ေဖာ္ထုတ္ဖြင့္ခ်ေနၾကရမွာပါ။
ပုံမွန္ေသြးရိုးသားရိုးသာဆုိရင္ ဦးေအာင္ဇင္အေနနဲ႔ သူယံုၾကည္လို႔တင္ထားတဲ့ “အဆို” ကဘက္ သူရပ္တည္ၿပီး ျပတ္ျပတ္ သားသားခုခံကာကြယ္ရမွာပါ။
ဒါမွမဟုတ္လည္း ေလာေလာဆယ္မွာ “ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ေရး” ဆုိၿပီးသေဝထုိးသြားရေပမယ့္၊ မူလဦးတည္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ “အခ်ိဳးက် ကိုယ္စားျပဳစနစ္ (PR)” သို႔ ဒုတ္ဒုတ္ထိ ေရာက္ရွိသြားေစႏုိင္မယ့္လက္နက္ပုန္းေတြ၊ အကြက္ေကာင္းေတြ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႀကီး လက္ ထဲမွာ ရွိထားၿပီးသားမို႔ အသာခ်ိဳထားလုိက္ၾကတာလားဆုိတာလည္း ထည့္သြင္းစဥ္းစားစရာျဖစ္ပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္အဖြဲ႔ဝင္ ဦးျမင့္ႏုိင္က “ဥပေဒ အေၾကာင္းအရာကိစၥ ျဖစ္သည့္အတြက္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္ သာ ဆံုးျဖတ္သြားရမည္”လုိ႔ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးထားတယ္မဟုတ္ပါလား။ တကယ္ေတာ့ (PR)ကိစၥဟာ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ၊ စစ္တပ္၊ ဗိုလ္ေရႊမန္း တုိ႔ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၊ ဗိုလ္တင္ေအးေကာ္မရွင္နဲ႔သူတုိ႔ၾသဇာခံအဆြယ္အပြားေတြရဲ႕ ပူးေပါင္းႀကံစည္မႈေတြထဲက တစ္ခုသာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္(NDF)ပါတီနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအာင္ဇင္တုိ႔ရဲ႕ ခ်ိနဲ႔ႏံုခ်ာလွတဲ့အျဖစ္နဲ႔ ၾသဇာလႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ျခင္းခံထား ရတဲ့ အျဖစ္ကေတာ့ လယ္ျပင္မွာဆင္သြားသလုိေပၚလြင္ေနပါတယ္။
ဒါဟာ ပါတီတစ္ခုကေန ပဲ့စင္သြားတဲ့၊ မူလမိခင္ပါတီအဖြဲ႔အစည္းကေန ပံုစံတမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေၾကာင္းျပခ်က္ တမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ပဲ့ထြက္ ၊ လြင့္ထြက္သြားတဲ့ သူေတြသြားရာလမ္းအတုိင္းလိုက္သြားတာမ်ိဳးပါပဲ။ သိပ္ေတာ့မဆန္းက်ယ္လွပါဘူး။ သူခိုးဓါးျမဟာ ပုလိပ္ဖမ္းဆီးျခင္း ခံသြားရၿပီးတဲ့ေနာက္ ပုလိပ္သတင္းေပးျဖစ္သြားသလိုမ်ိဳးပါပဲ။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာလည္း ပါတီအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုခုကေန အုပ္စုိး သူထံဒူးေထာက္အညံ့ခံၿပီး၊ ခယဝပ္တြား၊ အလုပ္အေကၽြးျပဳသြားၾကသူေတြ အနီးအေဝးသမုိင္းမွာ မ်ားမွမ်ားပါ။ “အႀကံေပး” ဆုိတာ သူတုိ႔ အတြက္ အလွဆံုးအမည္ကေလးတစ္ခုေပါ့။ လုပ္ရတဲ့အလုပ္ကေတာ့ အုပ္စုိးသူႀကဳိက္လုပ္ၾကတာပါပဲ။
ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ အယူအဆေရးရာနယ္ပယ္မွာ အေျခခံအယူအဆကြဲလြဲၾကလို႔ လမ္းခြဲၾကတာဟာ သဘာဝက်တဲ့ အခ်င္း အရာတစ္ခုပါ၊ မယံုၾကည္ေတာ့လုိ႔၊ သေဘာမတူႏုိင္ေတာ့လုိ႔ လမ္းခြဲၾကတယ္ဆိုတာ သက္ဆုိင္သူေတြအတြက္ ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရး တစ္ခုပါ။ သူယံုၾကည္တဲ့ အယူအဆနဲ႔ သူယံုၾကည္တဲ့ႏုိင္ငံေရးကို သူစိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ လုပ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒီကိစၥ သက္ ဆုိင္သူရဲ႕ ကိုယ္ပုိင္အခြင့္အေရးျဖစ္တာမို႔ ဘာမွ ေျပာစရာမရွိပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ အုပ္စိုးသူထံခယဝပ္တြားၿပီး ျပည္သူဆန္႔က်င္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီဆန္႔က်င္ေရး၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆန္႔က်င္ေရး ေျပာဆို၊ ေရးသား၊ လုပ္ကုိင္ေနတဲ့လုပ္ရပ္ေတြ၊ ထုိလုပ္ရပ္မ်ိဳးနဲ႔ သခင္အားရ လုပ္ေနသူေတြကိုေတာ့ ျပတ္ျပတ္သားသားဖြင့္ခ်၊ ေဝဖန္ တုိက္ခုိက္သြားၾကရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
(၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၂ ရက္)
(ဓာတ္ပုုံ – လႊတ္ေတာ္ကိုုယ္စားလွယ္၊ ဦးေအာင္ဇင္၊ DVB)
ဦးေအာင္ဇင္ – http://www.pyithuhluttaw.gov.mm/?q=representative/%E1%80%A6%E1%80%B8%E1%80%B1%E1%80%A1%E1%80%AC%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%87%E1%80%84%E1%80%B9
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
အဲဒီ ၂၄ ဦးေကာ္မရွင္ဆိုတာ ေဆးခါးၾကီးကို သၾကားအုပ္ထားတာပါ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေျပာလိုက္ရရင္ အနာအက်င္သက္သာေအာင္ ဂ်ယ္လိမ္းေပးလိုက္တာပါ။ ရိုင္းသြားရင္ ခြင္႔လႊတ္ပါခင္ဗ်ာ။