၁၀တန္းစာေမးပြဲ ျပင္ပေျဖစနစ္ လမ္းဖြင့္ေပးသင့္ျပီ
ေနလင္းညီ၊ မတ္ ၂၈၊ ၂၀၁၄
၂၀၀၇-ခုနွစ္တြင္ မြန္မြန္(အမည္လႊဲ)သည္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းကို ေအာင္ျမင္ကာ ေဆးတကၠသိုလ္ (၁) သို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့သည္။ ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္းခရုိင္ရိွ အမည္ေက်ာ္အထက္တန္းေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းမွ ေအာင္ျမင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၁၀-တန္းႏွစ္ တစ္ႏွစ္လံုးတြင္ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေသာ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈကို ျပဳလုပ္ခဲ့ရသလို၊ အမွန္တကယ္ မလိုအပ္ပါပဲလ်က္ အဓိပၸါယ္ မရွိေသာ စည္းမ်ဥ္းတစ္ခုေၾကာင့္ ဝဋ္ေၾကြးဆပ္ရသည့္နွယ္ ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈလည္း ၾကဳံခဲ့ရသည္။
စာကို တကယ္ဖိဖိစီးစီးသင္ေသာ က်ဳရွင္သို႔ အေမာတေကာ ေျပးေျပးလႊားလႊား အားၾကိဳးမာန္တက္ တက္ေရာက္ခဲ့ျခင္းမွာ ‘လိုအပ္ေသာၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ’ ျဖစ္သည္။ စာကို ဟုတ္တိပတ္တိ ေသေသခ်ာခ်ာလည္း မသင္ပါဘဲလ်က္ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ျပည့္ေရးအတြက္ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ဝတ္ေက်တန္းေက် အခ်ိန္ကုန္ခံ၊ လူပင္ပန္းခံျပီး တက္ေရာက္ခဲ့ရျခင္းမွာ ‘မလိုအပ္ေသာ ပင္ပန္းမႈ’ ျဖစ္သည္။ေက်ာင္းဆင္းလာသည္နွင့္ က်ဳရွင္သို႔ တန္းေျပးရသည္။ မိဘမ်ားက ကားအၾကိဳအပို႔အတြက္ သက္သက္မဲ့ ေငြအကုန္ခံၾကရသည္။ေက်ာင္းျပီးလ်င္ က်ဴရွင္ ၊ က်ဴရွင္ျပီးလ်င္ ေက်ာင္းျဖစ္ေနေတာ့ အားကစားလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္၊ ျပင္ပဗဟုသုတ နားစြင့္ဖို႔အခ်ိန္၊ နားနားေနေန ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနရဖို့အခ်ိန္မ်ား လြင့္ပါးေပ်ာက္ကြယ္ကုန္၏။
မြန္မြန္သည္ ဆယ္တန္းကို ဂုဏ္ထူး ၅-ဘာသာျဖင့္ ေအာင္ျမင္၏။ေဆး(၁)တြင္ မြန္မြန့္လိုပဲ တက္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့သူ အျခားမိန္းခေလးတစ္ဦးမွာ နယ္မွ အိအိ(အမည္လႊဲ)ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းဝင္မွတ္တမ္းမ်ားကို သိလိုက္ရေသာအခါ မြန္မြန္ တစ္ေယာက္ အ့ံၾသဝမ္းနည္းျခင္းမ်ား ခံစားလိုက္ရေတာ့သည္။
အေၾကာင္းမွာ အိအိသည္ မြန္မြန္တက္ေရာက္ခဲ့ေသာ အထက္တန္းေက်ာင္းမွ ၁၀-တန္းကို ေျဖဆိုေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ဟု ေဖၚျပထားလို႔ ျဖစ္သည္။ အမွန္ေတာ့ အိအိသည္ ထိုေက်ာင္းတြင္ ဘယ္ေသာအခါကမွ် တက္ေရာက္သင္ၾကားခဲ့ျခင္း မရိွေပ။မြန္မြန္တို့၏ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး (သို႔မဟုတ္) လုပ္ပိုင္ခြင့္ရိွသူတစ္ဦးဦးသည္ အဂတိလိုက္စားျပီးလွ်င္ အိအိကို ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္အတြက္အပင္ပန္းခံ၊ အခ်ိန္ကုန္ခံစရာ မလိုပဲ ေက်ာင္းတြင္စာရင္းသြင္းေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အိအိသည္ အခ်ိန္ကိုက္ က်ဳရွင္တက္လိုက္၊ စာက်က္လိုက္ျဖင့္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း နားနားေနေန ၾကိဳးစားခြင့္ရခဲ့သည္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူျပဳကာ မတရားေသာနည္းျဖင့္ အခြင့္အေရးတစ္ခုကို ယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါမ်ိဳးေတြကို မြန္မြန္ ယခင္ကၾကားခဲ့ဖူးေသာ္လည္း၊ ယခုေတာ့ ကိုယ္ေတြ့ၾကဳံလိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။အံ့ၾသ ဝမ္းနည္းသြားရသည္။
ပညာေရးေလာကတြင္ အျခားေသာ နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ား အၾကီးအက်ယ္ ရိွေနေၾကာင္းေတာ့ မြန္မြန္ တစ္ေယာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိေသးေပ။
စစ္အာဏာရွင္ တစ္ေခတ္တြင္ ပညာေရးဆိုင္ရာ အေဟာသိကံျဖစ္မႈမ်ားစြာအနက္ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကို အမွီျပဳလွ်က္ ဂုတ္ေသြးစုပ္ အျမတ္ထုတ္မႈမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္း မတိုင္မီအထိ ၉- တန္းေအာင္ထားသူအဖို့ ဆယ္တန္းကို ျပင္ပေျဖအျဖစ္ ေျဖဆိုခြင့္ရိွခဲ့သည္။၁၉၉၀-ေနာက္ပိုင္းတြင္မူ တကၠသိုလ္ဝင္ စာေမးပြဲကို ျပင္ပေျဖအျဖစ္ ေျဖဆိုရန္ ကန့္သတ္မႈမ်ား လုပ္လာသည္။
(၁) အေျခခံပညာအထက္တန္း တကၠသိုလ္ဝင္ စာေမးပြဲကို အနည္းဆံုး ၁-ၾကိမ္ ေျဖဆိုျပီးသူမ်ား
(၂) အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ေက်ာင္းဆက္လက္တက္ေရာက္နိုင္ျခင္းမရိွဘဲ နဝမတန္း (ျပင္ပေျဖ)ျဖင့္ ေအာင္ျမင္သူမ်ား
(၃) နဝမတန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ျပီး တစ္ႏွစ္ျခားျပီးသူမ်ား …
ထို (၃)မ်ဳိးကိုသာ ျပင္ပေျဖအျဖစ္္ ေျဖဆိုခြင့္ျပဳေတာ့၏။
ထိုကန့္သတ္ခ်က္အရ ၉-တန္း ေအာင္ျမင္ထားသူသည္ အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ အနည္းဆုံး ၁-နွစ္ ေန႔ေက်ာင္းသားအျဖစ္ တက္ေရာက္ရမည္ျဖစ္သည္။ သူတို႔နွစ္တက္သမားေတြကို ဆယ္တန္းစာေမးပြဲ ျပင္ပေျဖ အျဖစ္ ေျဖဆိုခြင့္မျပုေပ။
ဆယ္တန္းပညာေရး၏ျပသနာမွာ ဂ်ာေအး သူ့အေမရိုက္ ဆိုတာလိုျဖစ္ေနသည္။ေက်ာင္းေတြမွာ ဖိဖိစီးစီး ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ၾကားမႈ မရိွျခင္းေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြက က်ဴရွင္ေတြ၊ ဝိုင္းေတြ၊ ေဘာ္ဒါေက်ာင္းေတြကို အဓိကအားထားျပီး တက္ေရာက္ၾကရသည္။ေငြေၾကး ခ်ဳိ့တဲ့သျဖင့္ က်ဴရွင္ေတြ၊ ဝိုင္းေတြ၊ ေဘာ္ဒါေက်ာင္းေတြကို မတက္နိုင္ေသာ ဆင္းရဲသား၊ နင္းျပားမ်ားမွာ နူရာဝဲစြဲ ၊ လဲရာသူခိုးေထာင္း ဆိုတာလို နစ္နာဆံုးရႈံးၾကရသည္။ အခ်ဳိ့မိဘေတြကေတာ့ ေၾကြးတင္ခံျပီး သို့မဟုတ္ ရိွတာမွန္သမွ် ရင္းျပီး ဝိုင္းေတြ ထားေပးၾကသည္။
ေက်ာင္းေတြမွာ ဆရာ ဆရာမေတြကေကာ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဖိဖိစီးစီး မသင္ၾကပါလိမ့္။ သင္ၾကားမႈ အရည္အခ်င္းလည္းရိွျပီး၊ေစတနာလည္းပါေသာ ဆရာ ဆရာမမ်ား အေတာ္ပင္ ရိွခဲ့သည္။ယခုလည္း အသင့္အတင့္ ရိွနိုင္သည္။သို့ေသာ္ လစာနွင့္ ရပိုင္ခြင့္မ်ား နည္းလြန္းသည္။ လစာက လစာ မဟုတ္ပဲ ရက္ပိုင္းမွ်သာ အသံုးခံေသာ ရက္စာျဖစ္သြားသည္။ထို့ေၾကာင့္ မသမာေသာနည္းျဖင့္ ေငြ မရွာလိုေသာ၊ ကုိယ္က်င့္သီလ ထိန္းသိမ္းလိုေသာဆရာ ဆရာမမ်ားမွာ အေနွးနွင့္အျမန္ အလုပ္ထြက္ၾက၏။ မိုးခါးေရ ေသာက္သူေတြ အမ်ားစု ျဖစ္လာသည္။ဆရာ ဆရာမမ်ားကိုသင္ၾကားေရးစြမ္းရည္ ျမွင့္တင္ေပးျပီး၊ သင္ၾကား ေရးကိုသာ အဓိကထား စြမ္းေဆာင္ေစရမည္ျဖစ္ပါလ်က္ ဂိတ္ေပါက္ေစာင့္ခိုင္းျခင္း၊တယ္လီဖုန္း ေအာ္ပေရတာ
လုပ္ခိုင္းျခင္း၊ အိမ္သာ ရွာေဖြစစ္ေဆးေစျခင္း စေသာ ေထြလီကာလီ ျဗဳတ္စျဗင္းေတာင္း အလုပ္မ်ားကို အာဏာျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေစခဲ့သည္။ ဘုန္းၾကီးကို မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ခ်က္ျပုတ္ခိုင္းသလို ျဖစ္ေနသည္။အနႏၱ ငါးပါး ဂိုဏ္းဝင္ေတြကို ခ်ဳိးနွိမ္နင္းေခ်ျခင္း ျဖစ္သည္။
ပညာေရးဝန္ၾကီးဌာနရိွ အရာရွိၾကီးေတြမွာ တပ္မေတာ္မွလာသူမ်ား၊သို့မဟုတ္ စစ္တပ္အလိုက် မ်က္ေစ့မွိတ္လုပ္မည့္ သူမ်ားသာ ျဖစ္ေနခဲ့၏။ ပညာေရးဝန္ထမ္းအခ်ဳိ့၏ ညစ္လံုးေတြကလည္း စံုလွသည္။ ဒါကို မခံမရပ္နိုင္လွေသာေက်ာင္းသားမိဘ တစ္ဦးက ထိုသို႔ ဆို၏။
“က်ဳပ္တို့က ဆရာ ဆရာမေတြကို ခုထိ လမ္းမွာေတြ႔ရင္၊ လက္အုပ္ခ်ီ ကန္ေတာ့တုန္းပဲ။ ေနာင္တစ္ေခတ္မွာေတာ့ လက္နဲ႔ မကန္ေတာ့ပဲ ေျခနဲ႔မ်ား ကန္ေတာ့ၾကမလား မသိပါဘူးဗ်ာ။”
ကာတြန္းဆရာ တစ္ဦးကေတာ့ ဆရာမတစ္ဦး စကာေျပာေနပံုကိုဆြဲျပီး သေရာ္ထား၏။
”က်ုဳပ္တို႔ကေတာ့ ေစတနာ၊ ဝါသနာ၊ အနစ္နာ … နာ သံုးနာကို မစဥ္းစားအားပါဘူး။ ရွာ သံုးရွာပဲ စဥ္းစားေနရတာ။ က်ဴရွင္ေက်ာင္းသားကို ရွာရတယ္။ ရန္ပံုေငြ ရွာရတယ္။ ရာထူးတက္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းကို ရွာရတယ္။”
ပညာေရးနွင့္ ပတ္သက္ျပီး ဒဲ့တိုးေျပာတတ္သူ တစ္ဦးကမူ …
“သရက္သီး စားခ်င္လို့ သရက္ပင္ စိုက္တာဗ်ာ။ သရက္သီး မသီးမွေတာ့ ဒီအပင္ ခုတ္လွဲလိုက္ရံုေပါ့။ စာကို ေသေသခ်ာခ်ာ မသင္တဲ့ေက်ာင္းေတြမ်ား ဘာလို့ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ဖြင့္ထားပါလိမ့္ေနာ္။”
အာဏာတည္ျမဲေရး တစ္ခုတည္းကိုသာ အဓိကထားျပီး ၊ည့့ံဖ်င္းေသာ၊ အေျမာ္အျမင္ ကင္းမဲ့ေသာ စီမံခန့္ခြဲအုပ္ခ်ုပ္ပံုမ်ားသည္ ပညာေရးနိမ့္က်မႈကိုျဖစ္ေစေၾကာင္း ပညာေရးသုေတသီတစ္ဦးက ဖြင့္ဟခဲ့၏။ ဝိုင္းေတြ၊ က်ဴရွင္ေတြ၊ ေဘာ္ဒါေက်ာင္းေတြက ၁၀-တန္းfresher မ်ားအတြက္ အထက္တန္းေက်ာင္း တစ္ခုခုတြင္ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ျပည့္ေနေစရန္ အေပးအယူ အညွိအနႈိင္း လုပ္ၾကရသည္။ထိုသူမ်ားအနက္ အခ်ိဳ့၏ ဝင္ေငြမွာ အလြန္မ်ားျပား၏။ တနိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနွင့္ၾကည့္လွ်င္ အလြန္က်ယ္ျပန့္ၾကီးမားေသာ အဂတိေစ်းကြက္ၾကီး ျဖစ္ေနသည္။
ယခုေနာက္ပိုင္း ပုဂၢလိက အထက္တန္းေက်ာင္းေတြက ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္အတြက္ မပူပင္ရဘဲ ဝင္ခြင့္ ေျဖဆိုေစနိုင္၏။ သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းလခေတြက ေခါင္ခိုက္ေနသျဖင့္ လူဆင္းရဲေတြ မေျပာနွင့္၊ လူ လတ္တန္းစားေတြပင္ အနား မကပ္နိုင္။ ခ်မ္းသာသူေတြ သို့မဟုတ္ ရိွသမွ်ေလး အရဲစြန့္ရင္းမည့္သူမ်ားအဖို့သာ သီးသန့္ ျဖစ္ေန၏။ ဆယ္တန္း fresher တက္ေနေသာ ပညာဒါနေက်ာင္းရွိ ဆင္းရဲသားကေလးေတြ အဖို့မူ အထက္တန္းေက်ာင္း တစ္ခုခုတြင္ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ မရိွသျဖင့္ ဆယ္တန္းေျဖဆိုခြင့္မ်ား ဆံုးရႈံးခဲ့ၾကရ၏။
ေတာ္ၾကပါေတာ့။
ေျမနိမ့္ရာ လွံစိုက္တာ ဆက္မလုပ္သင့္ေတာ့ပါ။ စင္ကာပူတြင္ သြာေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူး ေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးကေတာ့ ထိုသို႔ ဆိုပါ၏။
“GEC စာေမးပြဲေတြ LCCI ေတြေတာင္ စာေမးပြဲ ဝင္ေၾကးသြင္းနိုင္ရင္ ေျဖခြင့္ ေပးတာပဲ။ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကိုလည္း ၉-တန္း ေအာင္ထားသူမွန္သမွ် ဘယ္သူက သင္သင္၊ဘယ္ေနရာမွာ သင္သင္၊ သူ့ဖာသာသူပဲ ေလ့လာ ေလ့လာ ေျဖခြင့္ေပးသင့္တယ္။ ၉-တန္း မေအာင္ရင္ေတာင္ အရည္အခ်င္းရိွလို့ ေျဖခ်င္သပဆိုရင္ ေျဖခြင့္ေပးဖို့ စဥ္းစားရအံုးမွာ။ ၁၀-တန္းေအာင္ ဘြဲ႔ရေပမဲ့ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းရိွဖို့နဲ့ ရတဲ့ဘြဲ့ကို တကယ္ အသံုးခ်နိုင္ဖို့ အေရးၾကီးလာပါျပီ။ဖြံ့ျဖိဳးျပီးနိုင္ငံေတြၾကည့္ရင္ သေဘာေပါက္မွာပါ။ စင္ကာပူမွာ ဘြဲ့ၾကီးၾကီးရေပမဲ့ အသံုးမခ်တတ္လို့ ေယာင္ဝါးဝါးျဖစ္ေနသူေတြေတာင္ ေတြ့ဖူးပါတယ္။အခ်ိန္ကုန္ လူပန္းတဲ့ ပညာေရးကို စြန့္လႊတ္သင့္ပါျပီ။ က်ုဳပ္တို့ ဦးေလးတစ္ေယာက္ဟာ ဘုန္းၾကီးလူထြက္ပဲ။ အလြတ္ ပညာသင္ေက်ာင္းမွာ ၉-တန္းေအာင္လက္မွတ္ ဝယ္ျပီး၊ ၁၀-တန္းေျဖတာ ေအာင္တာပဲ။ ကဲ… ဘာေျပာမလဲ။”
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
