သန္း၀င္းလႈိင္ – အာဏာရွင္ ဗိုလ္ေနဝင္း၏ ဇာတ္သိမ္းခန္း – အပိုင္း (၁)

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ နာမည္ဆိုးႏွင့္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည့္ ကြယ္လြန္သူ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ဝင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဥကၠဌ၊ ျမန္မာဆို႐ွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ဥကၠဌ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ ဥကၠဌႏွင့္ သမၼတေဟာင္း စစ္အာဏာ႐ွင္ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္းသည္ ျမန္မာစစ္အာဏာ႐ွင္အေပါင္းတို႔၏ “ေဂါ့ဒ္ဖားသား” (God Father) ေခၚ “ေခါင္းကိုင္ ဖခင္ႀကီး” ပင္ ျဖစ္သည္။ 

သူသည္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္ (၁၉၆၂ မွ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္အထိ) ျမန္မာ့ဆို႐ွယ္လစ္လမ္းစဥ္ ပါတီေခတ္ (၁၉၇၃ မွ ၁၉၈၈ အထိ) တို႔တြင္ အဓိက ႀကိဳးကိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ စစ္အာဏာရွင္ႀကီး ျဖစ္သည္။ သူ၏အေမႊကို ယေန႔ထက္တိုင္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေသာ အစိုးရသစ္လက္ထက္ အထိ ဆက္ခံေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ အာဏာ႐ွင္ ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ၏ အနက္အဓိပၸာယ္ကို ဆန္းစစ္ဖို႔ လိုေပမည္။

● အာဏာ႐ွင္စနစ္

အာဏာ႐ွင္စနစ္၏ အဓိပၸာယ္ကို ျမန္မာအဘိဓါန္၌ စီမံခန္႔ခြဲျပဳလုပ္ပိုင္ခြင့္ စသည့္ အာဏာကို တစ္ဦးတည္း ခ်ဳပ္ကိုင္သုံးစြဲသူ ဟူ၍ ဖြင့္ဆိုထားသည္။ ဗိုလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္း ျပဳစုသည့္ “ႏိုင္ငံေရး အဘိဓါန္” စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၆၆၂ ၌ “လူတန္းစားတစ္ရပ္က အျခားလူတန္းစား တစ္ရပ္ သို႔မဟုတ္ အျခားလူတန္းစားမ်ားအေပၚတြင္ အၾကမ္းဖက္၍ အုပ္စိုးမႈပင္ ျဖစ္သည္” ဟူ၍ ဖြင့္ဆိုထားသည္။  ေအာက္စဖို ့ဒ္အႏွစ္ခ်ဳပ္ ႏိုင္ငံေရးအဘိဓာန္ (Oxford Concise Dictionary of Politics) ၌ အာဏာ႐ွင္စနစ္ (Dictatorship) ၏ အဓိပၸာယ္ကို ဘရစ္တန္တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡ လင္ကြန္းအယ္လီဆန္က ေအာက္ပါအတိုင္း ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။ 

Dictatorship – In modern usage, absolute rule unrestricted by law, constitutions, or other political or social factors within the state. The original dictators, however, were magistrates in ancient Italian cities (including Rome) who were allocated absolute power during a period of emergency. Their power was neither arbitrary nor unaccountable, being subject to law and requiring retrospective justification. There were no such dictators after the beginning of the second century  BC, however, and later dictators such as Sulla and the Roman emperors conformed more to our image of the dictator as an autocrat and near-despot.

In the twentieth century the existence of a dictator has been a necessary and (to some) definitive component of totalitarian regimes; thus Stalin’s Russia, Hitler’s Germany, and Mussolini’s Italy were generally referred to as dictatorships. In the Soviet case the very word and idea of dictatorship were legitimized by Marx’s idea of  a dictatorship of proletariat which would follow of revolution and eradicate the bourgeoisie.

ထိုနည္းတူစြာ ေမာင္ဝံသျပဳစုသည့္ “ေခတ္မီႏိုင္ငံေရး ေဝါဟာရ အဘိဓာန္” စာအုပ္ စာ ၁၄၅ ၌ –

အာဏာ႐ွင္စနစ္ဆိုသည္မွာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္တည္းက ႏိုင္ငံေရးအာဏာ အလုံးစုံကို ခၽြင္းခ်က္မ႐ွိ ကိုင္တြယ္ထားေသာ အစိုးရပုံစံကို ေခၚသည္။ တိုင္းျပည္အခ်ိဳ႕တြင္ အေရးေပၚ အေျခအေနမ်ား ႀကဳံရခ်ိန္၌ ယာယီအားျဖင့္ အာဏာရွင္တစ္ေယာက္ကို တင္ေျမွာက္ေပးေလ့႐ွိသည္။ ေရာမေခတ္က မူလအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ပုံစံမွာ သမၼတႏိုင္ငံပုံစံျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္ေရးအက်ပ္အတည္းမ်ားႏွင့္ ႀကဳံရခ်ိန္တြင္ အာဏာ႐ွင္မ်ားကို ဆီးနိတ္လႊတ္ေတာ္ကပင္ ခန္႔အပ္တာဝန္ေပးခဲ့ၾကသည္။ အလားတူပင္ ေ႐ွးေဟာင္းဂရိၿမိဳ႕ျပ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း ျပည္သူတို႔ စည္းလုံးညီညြတ္မႈ အလြန္အမင္း အႏၱရာယ္႐ွိခ်ိန္တြင္ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာအလုံးစုံကို လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲ အပ္ႏွင္းခဲ့ၾကဖူးသည္။ 

ေခတ္သစ္ကမၻာတြင္လည္း လူထုလႈပ္႐ွားမႈမ်ားထဲမွ ေပါက္ဖြားလာေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအနက္ အစိုးရအာဏာရၿပီးခ်ိန္တြင္ အာဏာအားလုံးကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္ၿပီး အာဏာ႐ွင္ျဖစ္သြားသူမ်ားစြာ ႐ွိသည္။ အာ႐ွ၊ အာဖရိကႏွင့္ လက္တင္ အေမရိကတိုက္မ်ားတြင္မူ အရပ္ဘက္ အာဏာကို သိမ္းသည့္ စစ္အာဏာ႐ွင္မ်ားစြာ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ဆို႐ွယ္လစ္ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံမ်ား၌မူ တစ္ပါတီအာဏာ႐ွင္စနစ္ ႀကီးထြားခဲ့သည္။ ဥပမာ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုမွ စတာလင္ (၁၈၇၉ – ၁၉၅၃)။

ဒီမိုကေရစီေ႐ြးေကာက္ပြဲနည္းျဖင့္ အာဏာရသူမ်ားထဲမွလည္း အာဏာ႐ွင္ ျဖစ္သြားသူမ်ား ႐ွိခဲ့သည့္ ဂ်ာမနီအာဏာ႐ွင္ ဟစ္တလာ (၁၈၈၉- ၁၉၄၅)၊ အီတလီ အာဏာ႐ွင္မူဆိုလီနီ (၁၈၈၃-၁၉၄၅)၊ အာဂ်င္တီးနား အာဏာ႐ွင္ပီ႐ြန္ (၁၈၉၅-၁၉၇၄) တို႔သည္ ထင္႐ွားသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ျပင္သစ္သမၼတ ဒီေဂါလ္ (၁၈၉ဝ-၁၉၇ဝ)သည္ အာဏာ႐ွင္ အမည္မေပါက္ေသာ္လည္း ျပင္သစ္ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းကာလတြင္ ေရာမပုံစံအာဏာ႐ွင္ တင္နည္းမ်ိဳးျဖင့္ တင္ေျမွာက္ခံခဲ့ရသူ ျဖစ္သည္။ 

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတေဟာင္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ကလည္း “တို႔ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ” စာအုပ္၌ စာမ်က္ႏွာ ၂၃ တြင္ ဒီမိုကေရစီ ဆိုသည္မွာ ဘာလဲဟူသည္ကို ထင္႐ွားေစရန္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ အာဏာ႐ွင္ႏိုင္ငံမ်ားကို ယွဥ္၍ ေရးျပထားပါသည္။  ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ ႏိုင္ငံေရး၀ါဒ စကားသာ မဟုတ္၊ ျပည္သူ၏ အေနအထိုင္ အေတြးအေခၚ အေလ့အက်င့္ျဖစ္သည္။ ဒီမိုကေရစီကို ေျပာေဟာ႐ုံႏွင့္မရ၊ က်င့္သုံးမွ ရသည္။ ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာ မိုးေပၚက က်လာေသာ ရတနာမဟုတ္၊ သူကေပးမွ ရေသာ ရတနာလည္း မဟုတ္၊ ျပည္သူတို႔က ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ ဖန္တီးၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ 

ဒီမိုကေရစီဆိုသည္မွာဘာလဲဟု အထင္အ႐ွားသိလုိလွ်င္ ဒီမိုကေရစီမ႐ွိေသာ အာဏာ႐ွင္ႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ပ်က္ပုံတို႔ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္၍ ၾကည့္ရသည္။ ဒီမိုကေရစီ အႏွစ္သာရတို႔ကို ခံစားေနတုန္းေတာ့ ႐ိုးေန၍ အရသာ ေတြ႔ခ်င္မွ ေတြ႔မည္။ အာဏာ႐ွင္စနစ္ခါးခါးေလးကို စားၾကည့္ရလွ်င္ ဒီမိုကေရစီ၏ အရသာကို ပို၍ တန္ဖိုးထားတတ္မည္ စသည္ျဖင့္ နိဒါန္းခ်ီၿပီး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႏွင့္ အာဏာ႐ွင္ႏိုင္ငံ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္ (၁၆) ခ်က္ကို ေရးသားတင္ျပထားပါသည္။