သမုုိင္းတေကြ႔မွ သခင္တင္ျမ – အပုုိင္း (၆)

 

 

၁၉၆၄ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ပါတီစည္း႐ုံးေရး ဗဟိုေကာ္မတီ၏ အႀကံေပးေကာ္မတီကို C.O.C က ေအာက္ပါပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းေပးခဲ့သည္။ (၁) ဦးသီဟန္ (၂) ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး ေမာင္လြင္ (၃) ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေသာင္းဒန္ (၄) ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ (၅) ဦးဘၿငိမ္ (၆) ဦးေစာဦး (၇) ဦးခ်စ္လိႈင္ (၈) ဗိုလ္ရဲထြဋ္ (၉) ဗိုလ္သိန္းတန္ (၁ဝ) သခင္တင္ျမ စသူတို႔ ပါဝင္သည္။

 

၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလထဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္း က ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၌က်င္းပမည့္ ျပည္ေထာင္စုေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၏ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးအေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ သေဘာထား ေၾကညာခ်က္တစ္ရပ္ကို ထုတ္ျပန္၍ အႀကံေပးအဖြဲ႔က ေရးသား၍ C.O.C တင္ျပရန္ ေျပာၾကားသည္။

 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္းက အႀကံေပးအဖြဲ႔အား ေခၚေတြ႔ၿပီး ေၾကညာခ်က္တြင္ ပါ႐ွိသင့္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးအေရးႏွင့္ ပတ္သက္မည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ေျပာျပသည္။ ၁၉၆၃ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ (လိြဳင္ေကာ္) တြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္း၏ မိန္႔ခြန္း ၊ ေတာတြင္းလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးရာတြင္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား အေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္း ေျပာၾကားခဲ့ေသာ မိန္႔ခြန္းမ်ား စသည္တို႔ကို အေျခခံ၍ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား အေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၏အျမင္ႏွင့္ ခံယူခ်က္ကို သခင္တင္ျမက ဦးေဆာင္ေရးသားၿပီး ပထမအႀကံေပးအဖြဲ႔တြင္ ညွိႏိႈင္းျပင္ဆင္ၿပီး C.O.C သို႔ တင္ျပခဲ့သည္။

 

၁၉၆၄ ခုႏွစ္ မတ္လႏွင့္ ဧၿပီလတြင္ ပုဂၢလိက လကၠားဆိုင္မ်ား၊ ပြဲ႐ုံမ်ား၊ ကုန္တိုက္မ်ားကို ျပည္သူပိုင္ သိမ္းယူခဲ့သည္။ အဆိုပါလုပ္ငန္းတြင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖ ေခါင္းေဆာင္၍ အျခားအဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ အတူ လမ္းစဥ္ပါတီမွ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဗိုလ္မွဴးရဲထြဋ္ႏွင့္ သခင္တင္ျမတို႔ကို တာဝန္ေပးခဲ့သည္။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေဖတို႔ အဖြဲ႔သည္ လက္ကားဆိုင္ႀကီးမ်ား၊ ကုန္တိုက္မ်ားသာမက၊ လက္လီဆိုင္ငယ္မ်ားကိုပါ ျပည္သူပိုင္ သိမ္းရာတြင္ ပါဝင္လာျခင္း၊ ေ႐ႊဆိုင္မ်ားကိုပါ ျပည္သူပိုင္သိမ္းရန္ ရည္႐ြယ္လာသည့္အတြက္ သခင္တင္ျမသည္ လက္ဝဲအလြန္ကၽြံ ျဖစ္လာၿပီး ဆို႐ွယ္လစ္ဝါဒအေပၚ လုပ္ငန္း႐ွင္ကေလးမ်ားႏွင့္ လူထုက အယုံအၾကည္ ကင္းမဲ့လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္းထံ တင္ျပခဲ့သည္။ ဤတြင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေဖႏွင့္ ဦးဘၿငိမ္တို႔ ၏ အယူအဆႏွင့္ သခင္တင္ျမတို႔ ထိပ္တိုက္ တိုးေတာ့သည္။ သခင္တင္ျမ၏ အယူအဆကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္းက လက္ခံေသာေၾကာင့္ လက္ဝဲအလြန္ကၽြံ လုပ္ရပ္မ်ား မလုပ္မိဖို႔ သတိေပးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေ႐ႊဆိုင္မ်ား ျပည္သူပိုင္ သိမ္းျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ရသည္။

 

၁၉၆၆ ခုႏွစ္ေလာက္တြင္ ျပည္သူပိုင္သိမ္း ကုန္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ပ်က္ျပား႐ႈပ္ေထြးလာသျဖင့္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္လြင္ ဦးေဆာင္ေသာ ကုန္သြယ္မႈလုပ္ငန္း ေလ့လာေရးအဖြဲ႔ လမ္းစဥ္ပါတီက ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ ဗဟိုစာရင္းအင္းဌာနညႊန္ခ်ဳပ္ ဦးသက္ထြန္း၊ ျပည္ေထာင္စုဘဏ္အရာ႐ွိ ဦးေကာင္း၊ သခင္တင္ျမႏွင့္ ဗိုလ္ရဲထြဋ္တို႔ ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ပ်က္ျပားရႈပ္ေထြးလာၿပီး ေအာင္ျမင္မႈမ႐ွိေသာ ကုန္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းကို အျမန္ေလ့လာၿပီး ျပည္သူပိုင္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားေသာအေရးႀကီး စားကုန္ေသာက္ကုန္ အခ်ိဳ႕ကို လြတ္လပ္စြာ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားခြင့္ျပဳရန္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီသို႔အႀကံေပး၍ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက အေရးႀကီး ေသာ စားကုန္ေသာက္ကုန္ အခ်ိဳ႕ကို ကင္းလြတ္ကုန္အျဖစ္ ေၾကညာ၍ လြတ္လပ္စြာ ေရာင္းဝယ္ခြင့္ ျပဳခဲ့သည္။

 

`ဤတြင္ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖႏွင့္ စီးပြားေရးအႀကံေပးအရာ႐ွိ ဦးဘၿငိမ္တို႔က ကုန္သြယ္မႈေလ့လာေရး အႀကံေပးအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေမာင္လြင္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး လွဟန္၊ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ႏွင့္ သခင္တင္ျမတို႔ အေပၚတြင္ မေက်မနပ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

 

သခင္တင္ျမသည္ ျပည္တြင္းကုန္သြယ္ေရးကို ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီကျပည္သူပိုင္လုပ္ရာ၌ မွားယြင္း ေသာလုပ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ဆုံး႐ူံးမႈမ်ား ၊ လူထုအတြင္းႀကဳံေတြ႔ခဲ့ေသာ ကုန္သြယ္ေရာင္းဝယ္မႈ အက်ပ္အတည္းမ်ားကို ေလ့လာၿပီး ျပဳျပင္ေဆာင္႐ြက္သင့္သည္မ်ား ၊ ပုဂၢလိက ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားမႈ၊ လကၠားေရာင္းဝယ္မႈမ်ားကို မည္သို႔ ခြင့္ျပဳသင့္ေၾကာင္းမ်ားကိုပါ အႀကံေပးတင္ျပခဲ့သည္။

 

ထို႔ေနာက္ သခင္တင္ျမသည္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ပါတီစည္း႐ုံးေရး ဗဟိုေကာ္မတီဌာနခ်ဳပ္တြင္ အလုပ္သမားေရးရာ၊ လယ္သမားေရးရာ၊ လူငယ္ေရးရာဌာနႀကီးမ်ား ဖြဲ႔စည္းေသာအခါ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေသာင္းၾကည္ဦးေဆာင္ေသာ ေတာင္သူလယ္သမားေရးရာဌာနႀကီးတြင္ ေကာ္မတီဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ေဆာင္ ႐ြက္ခဲ့ရသည္။ အလုပ္သမားေရးရာဌာန၏ အစည္းအေဝးမ်ားသို႔ ဖိတ္ၾကားျခင္းခံရကာ အလုပ္သမားေရးရာ စာတမ္းမ်ား ျပဳစုရာတြင္ ပါဝင္ေရးသားေပးခဲ့ရသည္။

 

ထို႔ျပင္ သခင္တင္ျမသည္ ၁၉၆၅၊၆၆၊၆၈ ခုႏွစ္မ်ားႏွင့္ ၁၉၆၉ တို႔တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ပါတီႏွီးေႏွာ ဖလွယ္ပြဲမ်ားတြင္ က်င္းပေရး ေကာ္မတီ၌ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး အဖြဲ႔လိုက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားအတြက္ လမ္းညႊန္စာတမ္းမ်ား ျပဳစုရာတြင္ ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ရသည္။

 

တဖန္ သခင္တင္ျမသည္ ၁၉၇ဝ ျပည့္ႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္စန္းယု ပါတီအေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ဦးေဆာင္ေသာ ၆၄ ဦး ပါဝင္သည့္ ပထမအႀကိမ္ ပါတီညီလာခံ က်င္းပေရးေကာ္မ႐ွင္ ဖြဲ႔စည္းရာတြင္ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး ျပည္သူ႔ပါတီ၏ ဖြဲ႔စည္းပုံ စည္းမ်ဥ္း ေရးဆြဲရာတြင္ ပါဝင္ေရးဆြဲခဲ့သည္။

 

၁၉၇၁ ဇြန္လ ၂၈ မွ ဇူလိုင္လ ၁၁ ရက္ေန႔အထိ ျမန္မာဆို႐ွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီကို အျမဳေတပါတီမွ ျပည္သူ႔ပါတီသို႔ကူးေျပာင္းသည့္ပထမအႀကိမ္ပါတီညီလာခံကို က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ယင္းညီလာခံတြင္ သခင္ တင္္ျမသည္ တင္းျပည့္ဗဟိုေကာ္မတီဝင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခံခဲ့ရသည္။ ပါတီညီလာခံအၿပီး  ပါတီဌာနခ်ဳပ္ကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းရာ၌ ကုန္သြယ္ေရး၊ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ ေဆာက္လုပ္ေရးရာ ေကာ္မတီတြင္ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ေပးအပ္ခံခဲ့ရသည္။

 

၁၉၇၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္း ႐ွမ္းလင္းတင္ျပေရး အဖြဲ႔ခြဲ အမွတ္ ၁၄ စစ္ကိုင္းတိုင္း၌ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ပါတီတြဲဖက္အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေသာင္းၾကည္ႏွင့္အတူ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။

 

ယင္းေနာက္ သခင္တင္ျမသည္ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ၏ ႏွစ္တိုႏွစ္႐ွည္ စီးပြားေရး မူဝါဒမ်ားကို ေဒသပါတီ ေကာ္မတီနယ္ေျမအလိုက္ ပါတီယူနစ္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားထံ သြားေရာက္၍ တင္ျပရာတြင္ ေရးရာေကာ္မတီ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ဦးေဆာင္ပါဝင္ခဲ့သည္။ သူဦးေဆာင္ေသာ ကုန္သြယ္ေရး၊ ဆက္သြယ္ေရးႏွင့္ ေဆာက္လုပ္မႈေရးရာ ေကာ္မတီတြင္ ဗိုလ္မွဴးတင္ေအး (ေရ) ဗိုလ္မွဴး ကြန္းတို႔က အခ်ိန္ျပည့္ အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ပါဝင္ၿပီး အခ်ိန္ပိုင္းအဖြဲ႔ဝင္မ်ားအျဖစ္ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဗိုလ္မွဴးႀကီးစန္းဝင္း၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ ေရး၀န္ႀကီး ဦးသာေက်ာ္ (ေနာင္ တစညပါတီ ဥကၠဌ) ၊ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ထင္ေက်ာ္ တို႔ ပါဝင္ၾကသည္။

 

ပထမအႀကိမ္ ပါတီညီလာခံက ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္၍ လမ္းစဥ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္တြင္ တာဝန္ယူခဲ့ၾကေသာ အေရးပါလွသည့္ အတြင္းေရးမွဴး အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ေရးရာေကာ္မတီ အတြင္းေရးမွဴးမ်ား၊ ဌာနမွဴးမ်ားသည္ တပ္မေတာ္အစဥ္အလာျဖင့္ ၾကည့္ပါက ဝါႏုသူ တပ္မွဴးငယ္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ အစိုးရအဖြဲ႔ႏွင့္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္႐ုံးႏွင့္ တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ တာဝန္ယူေနၾကေသာ တပ္မွဴးႀကီးမ်ားမွာ တပ္မေတာ္အစဥ္ အလာအရ ဝါရင့္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

 

လမ္းစဥ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္တြင္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔က ခ်မွတ္ေပးေသာ မူဝါဒ လမ္းညႊန္မႈမ်ားကို စည္း႐ုံးေရး၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အစိုးရလုပ္ငန္းမ်ားအျဖစ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္မႈအရ ပါတီဌာနခ်ဳပ္႐ွိ အတြင္းေရးမွဴး အဖြဲ႔ႏွင့္ ဌာနမွဴးမ်ားသည္ အလြန္အေရးပါေသာ အခန္းတြင္ ႐ွိေနပါသည္။

 

တပ္မေတာ္ အစဥ္အလာအရ ဝါႏုသူမ်ားက ပါတီေခါင္းေဆာင္မႈ အေနအထားအရ အစိုးရအဖြဲ႔ ၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္႐ုံးႏွင့္ တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တို႔တြင္ တာဝန္ယူေနၾကေသာ တပ္မေတာ္အစဥ္အလာႀကီးရင့္သူ တပ္မွဴးႀကီးမ်ား အေပၚလမ္းညႊန္ဦးေဆာင္မႈေပး ေနသည့္လက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္အခ်င္းခ်င္း မေက်နပ္ မႈမ်ား ျဖစ္ပြားလာခဲ့သည္။

 

ပါတီဌာနခ်ဳပ္႐ွိ တပ္မေတာ္အစဥ္အလာ ဝါႏုသူမ်ား၊ ေဒသပါတီဥကၠဌအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ေနၾကေသာ တပ္မေတာ္ အစဥ္အလာ ဝါႏုသူမ်ားသည္ လမ္းစဥ္ပါတီ၏ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈကို ထူေထာင္ရမည့္အစား၊ ပုဂၢိဳလ္ေရး ေခါင္းေဆာင္မႈကို ထူေထာင္ျခင္း၊ ႏွိမ့္ခ်မႈ မ႐ွိျခင္း စသည့္ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံေရးမ်ား ယိုယြင္းဆိုးဝါးလာေလသည္။

 

ဤတြင္ လမ္းစဥ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္တြင္ တာဝန္ယူေနေသာ ဗိုလ္မွဴးရဲထြဋ္ႏွင့္ သခင္တင္ျမတို႔မွာ အတြင္းေရးမွဴးအဖြဲ႔၏ လူမ်ားအျဖစ္ အထင္အျမင္ခံခဲ့ရသည္။ ထိုစဥ္အတြင္း ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ဒုတိယအႀကိမ္ ပါတီညီလာခံ က်င္းပေသာအခါ ပါတီက ဦးေဆာင္ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ အသစ္ကို ၁၉၇၄ ဇန္န၀ါရီလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ အတည္ျပဳ၍ ၊ ၁၉၇၄ ဇန္န၀ါရီ ၂၃ မွ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁ဝ ရက္ေန႔အထိ ပထမအႀကိမ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူ႔ေကာင္စီ အဆင့္ဆင့္ ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမွာက္ပြဲကို က်င္းပႏိုင္ေစကာမူ လမ္းစဥ္ပါတီတြင္ စည္း႐ုံးညီညြတ္မႈမွာ စတင္ပ်က္ျပားခဲ့ေလသည္။

 

ပါတီညီလာခံ ေ႐ြးေကာက္တင္ေျမွာက္ပြဲတြင္ လမ္းစဥ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမွဴး အဖြဲ႔ဝင္မ်ား ေ႐ြးခ်ယ္ရာအတြင္းေရးမွဴးမ်ား၊ေဒသပါတီဥကၠဌမ်ားသည္ ဆႏၵမဲမ်ား ေလ်ာ့နည္းရ႐ွိခဲ့ၾကသည္။ သခင္တင္ျမႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးရဲထြဋ္တို႔သည္လည္း ဒုတိယအႀကိမ္ ပါတီညီလာခံတြင္ အရံဗဟိုေကာ္မတီ၀ဝင္မ်ားသာ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

ပါတီညီလာခံအၿပီး ေရးရာေကာ္မတီမ်ားျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းေသာအခါ သခင္တင္ျမႏွင့္ဗိုလ္မွဴး ရဲထြဋ္တို႔ သည္ သာမန္ေရးရာ ေကာ္မတီ၀င္အျဖစ္သာ တာဝန္ယူခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအား ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒသစ္အရ ျပည္သူ႔ေကာင္စီအဆင့္ဆင့္ကို ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ လာသည့္ ျပည္သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္သို႔ ေျပာင္းလဲလာၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း အေျခခံစီးပြားေရးအေဆာက္အအုံ (Super Structure) သည္ တေျဖးေျဖး ယိုယြင္းလာေသာေၾကာင့္ အေပၚယံ အေဆာက္အအုံ (Intra Structure) ျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံေရး စနစ္သည္ ယိမ္းယိုင္လာခဲ့သည္။

ယင္းေၾကာင့္ စီးပြားေရး စီမံကိန္းမ်ားကို အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ တိုင္းျပည္၏ အဓိက ထြက္ကုန္မ်ားလည္း က်ဆင္းလာခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံျခား ဝင္ေငြေလ်ာ့နည္းလာခဲ့သျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားလည္း ႏိုင္ငံျခား ေခ်းေငြမ်ားျဖင့္ အားျဖည့္လာရာမွ ေၾကြးေဟာင္းျပန္ဆပ္ရန္ ေၾကြးသစ္ယူခဲ့ရသည့္ အျဖစ္သုိ႔ ေရာက္႐ွိလာသည္။ အရင္းခံ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ အရပ္ရပ္က်ဆင္းလာျခင္းေၾကာင့္ ျပည္ပသို႔ လ်ာထားသည့္ ကုန္စည္မ်ား မတင္ပို႔ ႏိုင္႐ုံမွ်သာမက ျပည္တြင္းစားသုံးမႈ ကုန္စည္ ျဖန္႔ျဖဴးေရးတြင္ ကုန္ပစၥည္း မလုံေလာက္မႈ၊ ေစ်းႏႈန္းႀကီးမႈ၊ ေမွာင္ခိုေရာင္း၀ယ္မႈ က်ယ္ျပန္႔ႀကီးထြားလာခဲ့သည္။

ကုန္စည္ျဖန္႔ျဖဴးေရး အက်ပ္အတည္းသည္ လက္လီလက္ကား အေရာင္းအဝယ္မ်ားကို ျပည္သူပိုင္ သိမ္းခဲ့စဥ္ကတည္းက ျဖစ္ၿပီးအေရးႀကီးကုန္စည္မ်ားကို ကင္းလြတ္ခြင့္ေပးခဲ့ေစကာမူကုန္ထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းမႈ ေၾကာင့္ ျပန္လည္နာလံမထူႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

သို႔ကလို အေျခအေနတြင္အစိုးရ သမ၀ါယမဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီးဦးဘၿငိမ္က ျပည္တြင္း ကုန္သြယ္ေရးကို သမဝါယမစနစ္ျဖင့္ ခ်ဳပ္ကိုင္လိုက္ရာ ကုန္သြယ္မႈမွာ ပိုမိုပ်က္စီးသြားခဲ့ရေလသည္။ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ႏွင့္ သခင္တင္ျမတို႔က သမဝါယမ စီမံကိန္းကို ေဝဖန္ၿပီး စာတမ္းေရးသား တင္ျပခဲ့ရာ ဦးဘၿငိမ္က လက္မခံဘဲ ပယ္ခ်ခဲ့သည္။ ကုန္သြယ္ေရး ၁ ၏ ဆန္စပါးေရာင္းဝယ္မႈ လုပ္ငန္းကို သမ၀ါယမ ဝန္ႀကီးဌာနသို႔ လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ရသည္။ ၆ လ မၾကာမီမွာ ဆန္ဝယ္ယူ ျဖန္႔ျဖဴးေရး ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္လာသျဖင့္ လုပ္ငန္းအခ မသတ္ႏိုင္ဘဲ ဆန္စပါးေရာင္း၀ယ္ေရး လုပ္ငန္းကို ကုန္သြယ္ေရး ၁ သို႔ ျပန္လႊဲေပးခဲ့ရေလသည္။

 

သမဝါယမဝန္ႀကီးဌာနသည္ဆီလုပ္ငန္း၊သားသတ္လုပ္ငန္း၊အင္းလုပ္ငန္းမ်ားကိုခ်ဳပ္ကိုင္လုပ္္ခဲ့ျပန္သည္။ ဤသို႔ သမဝါယမ ဝန္ႀကီးဌာနက မိမိလုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္း မ႐ွိဘဲ ခ်ဳပ္ကိုင္လုပ္ကိုင္မႈမ်ားကို ခြင့္မျပဳရန္ သခင္တင္ျမတို႔၏ တင္ျပခ်က္ကို ဦးဘၿငိမ္သည္ အႀကီးအက်ယ္ မေက်နပ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သခင္တင္ျမႏွင့္ ဗိုလ္မွဴး ရဲထြဋ္တို႔အား အရင္း႐ွင္ကုန္သည္မ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ စြပ္စြဲခဲ့သည္။

 

၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ေျမယာကုန္ထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းလာျခင္းကို အရင္းအျမစ္က ႐ွာေဖြ၍ ေျမယာကုန္ထုတ္လုပ္မႈ တိုးတက္ေရးအတြက္ မွန္ကန္ေသာ ေျမယာမူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္ရန္ လမ္းစဥ္ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္က ေျမယာစနစ္ ေလ့လာေရး ေကာ္မ႐ွင္တရပ္ကို ဖြဲ႔စည္းေပးခဲ့သည္။ ယင္းေကာ္မ႐ွင္ အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ပါဝင္ေသာ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ႏွင့္ သခင္တင္ျမတို႔သည္ ျမန္မာျပည္ေက်းလက္ေဒသမ်ားသို႔ ကြင္းဆင္း၍ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ား၏ ေျမယာလုပ္ငန္း အရပ္ရပ္ ေလ့လာခဲ့သည္။

 

ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ မိမိလုပ္ကိုင္ေနေသာေျမကို မိမိပိုင္ဆိုင္မႈလည္းမ႐ွိ၊ မိမိလုပ္ကိုင္ေန ေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ား၏ ေစ်းႏႈန္းကလည္း ႏွစ္စဥ္ျမင့္တက္ေနၾကသျဖင့္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးကို စိတ္ဝင္စားမႈ မ႐ွိေတာ့ေပ။

 

ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးမႈကို အာ႐ုံစိုက္လာေစရန္ ႀကိဳးပမ္း လာၾကေစရန္ လယ္လုပ္သူ လယ္ပိုင္ေရး ၊ လယ္ေျမကိုေရာင္းႏိုင္၊ ဝယ္ႏိုင္ အေမြဆက္ခံခြင့္မ်ားေပးရန္ လယ္ယာေပၚလစီ ေျပာင္းရန္ သခင္တင္ျမတို႔အဖြဲ႔က ပါတီဗဟိုေကာ္မတီသို႔ တင္ျပခဲ့သည္။ ၎တို႔ တင္ျပခ်က္ကို ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔က ပယ္ခ်ခဲ့သည္။

 

ထို႔ေနာက္ သုံးသပ္ခ်က္ စာတမ္းကို တတိယအႀကိမ္ ပါတီညီလာခံသို႔ တင္သြင္းမည့္ ဗဟိုေကာ္မတီ အစီရင္ခံစာ ေရးဆြဲေရးေကာ္မတီ အစည္းအေဝးတြင္ ထပ္မံ တင္ျပခဲ့ျပန္သည္။ အဆိုပါ အစည္းအေဝးသို႔ ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစန္းယုႏွင့္ တြဲဖက္အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးေသာင္းၾကည္ တို႔ပါ တက္ေရာက္ခဲ့ရာ၊ သခင္တင္ျမ၊ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ႏွင့္ ဗိုလ္သာဒိုးတို႔က တိုင္းျပည္စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစိုးရကို ဦးေဆာင္ေနေသာ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီက တာဝန္ယူရမည္။ အဓိကအားျဖင့္ တာဝန္႐ွိေသာ ဗဟိုေကာ္မတီ၏ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ခံယူ၍ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနေသာ အစိုးရအဖြဲ႔အေပၚ တာဝန္ပုံခ်ျခင္းသည္ မမွန္ကန္ပါ။ ခၽြတ္ယြင္းမႈမ်ားကို ေခါင္းေဆာင္လုပ္ေနၾကသူမ်ားပီပီ ႏုိင္ငံေရးအရ အေျဖ႐ွာျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ စည္းရံုးေရးအရ အေျဖ႐ွာျခင္း၊ အမွားအတြက္ တရားခံ႐ွာျခင္းသာ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေတာတြင္းက ဗကပမ်ား လုပ္ေနသလို ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ သတ္ သလို ျဖစ္ေနပါမည္။ ပါတီတြင္း ညီညြတ္မႈကိုပါ ပ်က္ျပားလာပါမည္။ မလုပ္သင့္ပါ စသည္ျဖင့္ အေသးစိတ္ တင္ျပခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သခင္တင္ျမတို႔၏ တင္ျပခ်က္ကိုလက္မခံဘဲ ပယ္ခ်သည့္အျပင္၊၎တို႔အား ဗဟိုေကာ္မတီအစီရင္ခံစာေရးဆြဲေရး အဖြဲ႔အစည္း အေ၀းသို႔ပင္ တက္ခြင့္ မေပးေတာ့ေခ်။

 

အစိုးရအဖဲ႔ြတြင္ တာဝန္ယူေနသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္စိန္ဝင္း၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္လြင္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီဝင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာဗိုလ္မွဴးႀကီးလွဟန္၊ဗိုလ္မွဴးႀကီးသန္းစိန္၊ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဒါက္တာေမာင္လြင္ (ရခိုင္)၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေသာင္းဒန္ (ေလ) စေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ပါတီညီလာခံတြင္ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္အျဖစ္မွ ဖယ္႐ွားရန္ အတြင္းေရးမွဴး (၁) ဗိုလ္ထြန္းလင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေက်ာ္ထင္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ဦး (ေနာင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ၊ ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္မွဴး)၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေက်ာ္စိုးတို႔ႏွင့္ ညွိႏိႈင္းေဆာင္႐ြက္ၿပီး ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စန္းယု၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေသာင္းၾကည္တို႔ထံ အတြင္းႀကိတ္တင္ျပထားခဲ့ၾကသည္။

 

ဤသို႔ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို သခင္တင္ျမတို႔ အဖြ႔႔ဲသည္ မည္သို႔မွ် မတတ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ ပါတီတြင္း အေျခအေနေပၚတြင္ စိတ္ပ်က္လာသျဖင့္ သခင္တင္ျမသည္ ဗိုလ္မွဴးရဲထြဋ္ႏွင့္ တိုင္ပင္ၿပီးလွ်င္ လမ္းစဥ္ပါတီမွ ႏုတ္ထြက္ခြင့္ေတာင္းရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။ ဗိုလ္မွဴးရဲထြဋ္က ပါတီဥကၠဌ ဦးေနဝင္းထံသြား၍ သခင္တင္ျမႏွင့္ မိမိတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ႏုတ္ထြက္ခြင့္ ျပဳပါရန္သြားေရာက္တင္ျပခဲ့သည္။ ဥကၠဌႀကီးက အေျခအေန တေျဖးေျဖး ႐ွင္းလာပါသည္။ သည္းခံၿပီး ဆက္လုပ္ပါ ဟုသာ ေျပာလိုက္ပါသည္။

 

အေျခအေနမွာ ေကာင္းမလာဘဲ ပါတီတြင္း ဂိုဏ္းဂဏမ်ား ဖဲ့ၿပီး တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ျဖစ္လာသျဖင့္ ၎တို႔သည္ ၾကားညွပ္မခံလိုသျဖင့္ ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးစန္းယုထံ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ႏွင့္အတူ သြားေရာက္၍ ပါတီမွႏုတ္ထြက္ခြင့္ မ႐ွိသျဖင့္ ႏုတ္ထြက္ျခင္း မျပဳႏိုင္ပါက ဗဟိုေကာ္မတီမွ ႏုတ္ထြက္ခြင့္ျပဳရန္ တင္ျပခဲ့သည္။  သို႔ေသာ္လည္း မည္သို႔မွ် အေၾကာင္းမျပန္ၾကားခဲ့ေခ်။

 

ထို႔ေနာက္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ ၁၄ မွ ၁၇ ရက္ေန႔အထိ မဆလပါတီ အေရးေပၚပါတီညီလာခံကို မဂၤလာဒုံ ဗဟိုႏိုင္ငံေရးတကၠသိုလ္ဝင္း အတြင္း႐ွိ ညီလာခံခန္းမတြင္ က်င္းပ၍ ႏိုင္ငံေတာ္ ေကာင္စီဝင္ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔တြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ပါတီဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔ဝင္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ အခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ပယ္ပစ္လိုက္ရာ သခင္တင္ျမသည္ ပါတီစည္းကမ္းအရ ထိန္ခ်န္မႈျဖင့္ လမ္းစဥ္ပါတီမွ ထုတ္ပယ္ခံလိုက္ရသည္။ ထုတ္ပယ္ခံရသည့္ ရက္စြဲမွာ ညီလာခံမတိုင္မီ ၁၉၇၇ ေအာက္တိုဘာလ ၁၉ ရက္ ျဖစ္ၿပီး ၊ပါတီစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး ေကာ္မတီက ထိန္ခ်န္မႈ စည္းကမ္းဥပေဒအရ ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

 

ဗိုလ္ရဲထြဋ္ကိုမူပါတီမွ မထုတ္ပယ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဗဟိုေကာ္မတီဝင္အျဖစ္လည္း အေ႐ြးမခံရသည့္အျပင္ မည္သည့္တာဝန္မွလည္း မေပးဘဲ ေထာက္ပံ့ေၾကးလည္း မရခဲ့ေခ်။ ဗိုလ္ရဲထြဋ္သည္ မည္သည့္တာဝန္မွ မေပးသျဖင့္႐ုံးလည္းမတက္ေတာ့ဘဲ ေျမနီကုန္း ရတနာပုံ ႐ုပ္႐ွင္႐ုံနား႐ွိ ေနအိမ္တြင္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဖြင့္ကာ ဘဝရပ္တည္ခဲ့သည္။

 

ထိုအခ်ိန္မွစ၍ သခင္တင္ျမသည္ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ကုန္သြားၿပီးေနာက္ ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္ စာတမ္းမ်ားကို ပင္မဖတ္ေတာ့ေခ်။ မိသားစုစီးပြားေရးကိုသာ ေဇာက္ခ်လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ အိမ္တြင္း စက္မႈလုပ္ငန္းအျဖစ္ စာၾကည့္မ်က္မွန္လုပ္ငန္း၊ ကုန္တင္ကားတစ္စီး စပ္တူဝယ္၍ ကုန္စည္ေရာင္းဝယ္ျခင္း၊ သစ္စက္လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။

 

၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇြန္လတြင္ သခင္တင္ျမအား ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီမွ ႏိုင္ငံဂုဏ္ရည္ (ပထမဆင့္) ခ်ီးျမွင့္ခဲ့သည္။ ယင္းႏွစ္ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏ ဖိတ္ၾကားေမတၱာရပ္ခံခ်က္ျဖင့္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏုႏွင့္ဇနီး ေဒၚျမရီတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပန္လည္ေရာက္႐ွိလာသည္။ထို ့ေနာက္ဦးေနဝင္းက ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းမ်ားအား ေတြ ့ဆံုညစာစားပြဲ ဖိတ္ၾကားသျဖင့္ တက္ေရာက္ခဲ့ရာ ဦးႏု၊ သခင္စိုးတို႔ႏွင့္ ျပန္လည္ေတြ႔ဆုံရသည္။

 

၁၉၈၀ ေအာက္တိုဘာလတြင္ လမ္းစဥ္ပါတီ တြဲဖက္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးေသာင္းၾကည္က လမ္းစဥ္ပါတီ အျပင္ေရာက္႐ွိေနေသာ သခင္တင္ျမႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း ေစာျမင့္၊ ဦးေစာဦး၊ ဦးခ်စ္လိႈင္ တို႔ကို ပါတီဌာနခ်ဳပ္သို႔ေခၚယူ၍ ပါတီဥကၠဌႀကီး တာဝန္ေပးခ်က္အရ လမ္းစဥ္ပါတီ တည္ေထာင္စ သမိုင္းမွတ္တမ္းႏွင့္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမွတ္တမ္းမ်ားကို ျပဳစုေရးသားရန္ တာဝန္ေပးအပ္ခဲ့သည္။ လမ္းစဥ္ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္႐ွိ အခန္းတစ္ခန္း၌ ၂ လၾကာ ဤတာဝန္ကို ထမ္း႐ြက္ခဲ့ရသည္။

 

၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လတြင္ ႐ွစ္ဆယ့္႐ွစ္ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပုံႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့ရာ ခ်ီတက္ ဆႏၵျပေနသူမ်ားကို စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔တို႔က ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ေနသည္ကို ကိုယ္ေတြ႔ ျမင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျပည္သူႏွင့္အစိုးရၾကား ေသြးထြက္သံယိုမႈမ်ား ဆက္လက္မျဖစ္ပြားေစရန္ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ကာ ၾကားမွ ေစ့စပ္ျဖန္ေျဖရန္ စတင္လႈံ႔ေဆာ္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။

 

သခင္တင္ျမသည္ ဤသို႔ ေစတနာသန္႔သန္႔ျဖင့္ ၾကားမွ ဝင္ေရာက္ႏုိးေဆာ္ေပးမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္ ပါတီႏိုင္ငံေရးတြင္ မပါဝင္ေရး၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ မပါဝင္ေရးတို႔ကို ႀကိဳတင္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်၍ ဝင္ေရာက္ ေဆာင္႐ြက္မွသာ ေကာင္းမြန္ေလ်ာ္ကန္မည္ဟု ကနဦးကတည္းပင္ ယုံၾကည္ခဲ့သည္။ ဤသေဘာထားကို သခင္တင္ျမသည္ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ႏွင့္ သေဘာတူညီမႈရ႐ွိၿပီးေနာက္ သခင္ခ်စ္ေမာင္ (ဝိဓူရ) အား သြားေရာက္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ဤသေဘာထားကို သခင္ခ်စ္ေမာင္ကလည္း သေဘာတူခဲ့ၿပီး ဦးႏုအား ဤအေရးတြင္ ဦးေဆာင္ပါဝင္ရန္ သြားေရာက္ေဆြးေႏြး တင္ျပမည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ဝိဓူရ သခင္ခ်စ္ေမာင္က ဦးႏုအား ဤသေဘာထားျဖင့္ ပါ၀င္ေဆာင္႐ြက္ပါရန္ သြားေရာက္ ေဆြးေႏြးတင္ျပရာတြင္ ဦးႏုက သူ႔အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးမွ လုံးဝ အနားယူထားၿပီး ဘာသာေရးကိုသာ ေဇာက္ခ်လုပ္ကိုင္ေနသျဖင့္ လက္႐ွိ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနတြင္ ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ျခင္း မျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ျငင္းဆိုလိုက္ေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္သခင္တင္ျမတို႔အဖြဲ႔သည္ ဆက္သြယ္စုေဆာင္းမိေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္း အခ်ိဳ႕ႏွင့္သာ ေဆြးေႏြး၍ ေသြးထြက္သံယိုမႈမ်ား ဆက္လက္မျဖစ္ေစရန္ ဆႏၵျပျပည္သူမ်ားႏွင့္ အစိုးရတို႔အၾကား ေမတၱာရပ္ခံလႊာ တစ္ေစာင္ကို ထုတ္ျပန္ကာ လက္မွတ္ေရးထိုးရန္ သေဘာတူခဲ့ၾကသည္။

 

ဤပန္ၾကားလႊာကို ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္ကပင္ တာဝန္ယူေရးသားျပဳစုရန္ သေဘာတူခဲ့သည္။ သခင္တင္ျမႏွင့္ ဗိုလ္ရဲထြဋ္က ပန္ၾကားလႊာတြင္ ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းမ်ားသည္ ေနာင္ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ပါတီႏိုင္ငံေရးတြင္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကမည္မဟုတ္၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲလည္း ဝင္မည္မဟုတ္ဟု ထည့္သြင္း ေရးသားရန္ မူလကတည္းက သေဘာတူထားခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ပန္ၾကားလႊာကို ေရးလာေသာအခါ ယခင္ကတိဝန္ခံခ်က္ မလာေတာ့သျဖင့္ ဝိဓူရသခင္ခ်စ္ေမာင္အား ေမးျမန္းၾကည့္ရာ သခင္ခ်စ္ေမာင္က ကိုေအာင္ဘန္း၊ ကိုစိုးသိန္း (ေက်ာမြဲ) ၊ ဦးပါသူတို႔က ယင္းတို႔အေနျဖင့္ ပါတီႏိုင္ငံေရးကို ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ၾကရန္ ရည္မွန္းထားသျဖင့္ ဤကတိဝန္ခံခ်က္ကို ထည့္မေရးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သျဖင့္ သခင္တင္ျမႏွင့္ ဗိုလ္ရဲထြဋ္တို႔သည္ ပါဝင္လက္မွတ္မထိုးေတာ့ေခ်။

 

ထို႔ေနာက္ ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ သခင္တင္ျမထံသို႔ သခင္အုန္းျမင့္ (တိုးတက္ေရး) ေရာက္႐ွိလာၿပီးေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ပန္ၾကားခ်က္အေၾကာင္းေျပာၿပီးအကူအညီလိုေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးေထြးျမင့္တို႔ႏွစ္ဦး ပူးေပါင္းၿပီး ျဖစ္ပြားေနေသာ ေသြးထြက္သံယိုမႈမ်ား ဆက္လက္မျဖစ္ေစေရးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီလူ႔အခြင့္အေရးမ်ားအတြက္ ညွိႏိႈင္းေျဖရွင္းႏိုင္ေရးအတြက္ အစိုးရက ႀကီးမွဴးၿပီး ျပည္သူ႔အတုိင္ပင္ခံကြန္ဖရင့္တရပ္ ေခၚယူေပးရန္ ပန္ၾကားလႊာ ထုတ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ယင္းပန္ၾကားလႊာကို ဦးႏု၊သမၼတေဟာင္းမန္းဝင္းေမာင္၊ဦးညိဳထြန္း၊ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေစာၾကာဒိုး တို႔ ပါဝင္လက္မွတ္ထိုးၿပီးေၾကာင္း ယခု ဦးေထြးျမင့္ကို ဆုိင္ရာမွ ထိန္းသိမ္းသြားသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တစ္ေယာက္တည္း အကူအညီမဲ့ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သခင္တင္ျမ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးႏိုင္မည္လားဟု ေမးျမန္းခဲ့သည္။ ရခိုင္မွ ဦးစံသာေက်ာ္ႏွင့္ ဦးသာထြန္းတို႔လည္း ပန္ၾကားလႊာတြင္ ပါဝင္လက္မွတ္ေရးထိုးထားေၾကာင္းေျပာျပခဲ့သည္။ယင္းကိစၥႏွင့္ပတ္ သက္၍ သခင္တင္ျမသည္ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ႏွင့္ သြားေရာင္ တုိင္ပင္ၿပီးေနာက္ ေနာင္တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ထူေထာင္ၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါက ၎တို႔ႏွစ္ဦး ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ျခင္း ျပဳမည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ သေဘာတူပါက ဝင္ေရာက္ကူညီေဆာင္႐ြက္ေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ၾကားခဲ့သည္။

 

ယင္းသေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထံသို႔ သခင္တင္ျမ ေရာက္႐ွိသြားခဲ့သည္။ သခင္တင္ျမသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၁၉၈၆ ခုႏွစ္က တႀကိမ္သာ ေတြ႔ဆုံခဲ့ဖူးသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုစဥ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူ႔ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ အတၳဳပၸတၱိ ေရးသားျပဳစုရန္ အခ်က္အလက္မ်ား စုေဆာင္းေနရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ကိုယ္ေတြ႔သိ႐ွိခ်က္မ်ားကို ေမးျမန္းရာမွ ေတြ႔ဆုံခဲ့ဖူးျခင္း ျဖစ္သည္။

 

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)