>
ဒီဇင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၁
၁၉၉၀ ဇူလိုင္လထဲမွာပဲ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္မွေန လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဇာတိၿမိဳ႕ကေလးကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းသားပါတီ ႏိုင္ငံေရးကိုပဲ ျပန္လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ အမည္မွသည္ မ်ဳိးခ်စ္ဒီမိုကရက္တစ္ လူငယ္တပ္ေပါင္းစု (ျမန္မာႏိုင္ငံ) ဆိုၿပီး ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေသာ လူ႔ေဘာင္သစ္လို႔လည္း လူသိမ်ားပါတယ္။ ပါတီကို ေခါင္းေဆာင္ၾကသူေတြ၊ ပါတီဝင္ေတြကလည္း အရင္က ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြခ်ည္းပါ။ ပါတီတခုတည္းမွာ လုပ္ခဲ့ၾကသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
အင္းစိန္ (၅) တိုက္ထဲမွာ ရဲေဘာ္ဂ်င္မီနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ ေအာင္သန္းဦး (အ႐ိုင္း) နဲ႔ကလည္း တတိုက္တည္းပါ။ ေအာင္သန္းဦးက အထဲျပန္ဝင္ရတာ မၾကာေသးေတာ့ မ်ဳိးခ်စ္ ဒီမိုကရက္တစ္လူငယ္တပ္ေပါင္းစု အေၾကာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိပါတယ္။ သူေျပာျပမွ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကုိ မဲေအာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ စည္း႐ံုးေရးခရီးေတြ ထြက္ၾကတဲ့အေၾကာင္းကို သိရပါတယ္။ မေကြး၊ မင္းဘူး အညာဘက္ကို ထြက္ၾကတာပါ။
အဲဒီ အခ်ိန္မွာ လူ႔ေဘာင္သစ္ပါတီ ႏွစ္ဖြဲ႔လုိျဖစ္ေနေပမယ့္ ပါတီႏွစ္ဖြဲ႔ဟာ မဟာမိတ္ ဆက္ဆံေရးေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။ ေထာင္ကထြက္ေတာ့ ဇာတိၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ ေက်ာင္းသားပါတီ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္း ျပန္လည္သက္ဝင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားေန႔ေတြ က်င္းပၾကတယ္။ မဟာမိတ္ပါတီေတြအျပင္ ေက်ာင္းသားနဲ႔ လူထုေတြပါ အင္တိုက္၊ အားတိုက္ တက္ေရာက္ၾကတယ္။ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ ရဲေဘာ္ တင္ႏိုင္ထြန္း (ေခၚ) ႏိုင္ႏိုင္ (ခ) တင္ဝင္း ဆိုရင္ ဗဟိုက ပို႔တဲ့ အထိမ္းအမွတ္ေန႔ သဝဏ္လႊာေတြကို ဖတ္ရသူပါ။ အဆံုးသတ္ တုိက္ပြဲဝင္ကဗ်ာစကို ဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕အသံနဲ႔ဟန္က တက္ေရာက္လာတဲ့ ပရိသတ္ကို ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္း ထေစခဲ့ပါတယ္။
ၿမိဳ႕ကေလးမွာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ ျပန္လည္ရွင္သန္လာလို႔ အာဏာပိုင္ေတြက အေလးထား ေစာင့္ၾကည့္ျခင္းကုိ ခံလာရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၁၉၉၀ ဇူလုိင္ ၂၈ နဲ႔ ၂၉ ရက္ေန႔ေတြမွာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဦးေဆာင္က်င္းပတဲ့ ဂႏၶီခမ္းမ အစည္းအေဝးႀကီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာ နဝတ စစ္အုပ္စုကလည္း ၂၇ ရက္ ဇူလိုင္ ၁၉၉၀ ေန႔စြဲနဲ႔ ေၾကညာခ်က္ အမွတ္ (၁/၉၀) ကုိ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ထိုစဥ္က အာဏာလက္ေစာင္းထက္ေနတဲ့ နဝတ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး (၁) ဗိုလ္ခင္ညႊန္႔ လက္မွတ္ထိုးၿပီး ထုတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဂႏၶီခမ္းမ အစည္းအေဝးကို ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ တက္ေရာက္ၾကပါတယ္။ ဂႏၶီခမ္းမ ေၾကညာစာတမ္း ထြက္လာပါတယ္။ ၂၉ ရက္ေန႔ ဇူလိုင္လ၊ ၁၉၉၀ ေန႔စြဲနဲ႔ပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က အမတ္ေနရာ ၄၈၅ မွာ ၃၉၂ ေနရာ အႏိုင္ရရွိတဲ့အတြက္ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ တြက္မယ္ဆိုရင္ တတုိင္းျပည္လံုး ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အႏိုင္ရရွိခဲ့တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလို႔ ရက္ေပါင္း ၆၀ တိုင္ေသာ္လည္း နဝတ က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူက်င္းပေပးျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း၊ တိုင္းျပည္မွာ အေထြေထြ အၾကပ္အတည္း ဆိုက္ေနေၾကာင္း။ ျပည္သူ႔ဆႏၵအရ ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒပါ အခြင့္အေရးအရ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲအတည္ျပဳမယ္။ ဥပေဒၾကမ္းကို အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေရးဆြဲထားၿပီးလည္း ျဖစ္တယ္။ ၿပီးရင္ ဒီမိုကေရစီ အစုိးရသစ္ ဖြဲ႔မယ္။ ဒါကို နဝတ က အျမန္ဆံုး (၁၉၉၀ စက္တင္ဘာလအတြင္း) ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုထားပါတယ္။
နဝတရဲ႕ ေၾကညာခ်က္ အမွတ္ (၁/၉၀) ကလည္း ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ ပုဒ္မ (၃) တြင္ “လႊတ္ေတာ္ကို မဲဆႏၵနယ္မ်ားမွ ဤဥပေဒႏွင့္အညီ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္လုိက္ေသာ လႊတ္ေတာ္ကို္ယ္စားလွယ္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းရမည္” ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒါကို နဝတ က လုပ္ေပးမယ္။ အေျခခံဥပေဒတရပ္ကုိ အရင္ ေရးဆြဲရမယ္။ ေရြးးေကာက္ပြဲအၿပီးမွာ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူေရး၊ အာဏာလြဲေျပာင္းေရးကိစၥမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ စာေစာင္မ်ား ထုတ္ေဝေနျခင္း၊ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ျခင္း၊ ျပည္ပ အသံလႊင့္ဌာနမ်ားမွ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပလုပ္ျခင္း၊ ေသြးထုိးလံႈ႔ေဆာ္ျခင္း၊ တရားမဝင္ စာရြက္စာတမ္းမ်ား ထုတ္ေဝျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကုိ အရင္ေရးဆြဲမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေၾကညာခ်က္မွာ အခ်က္ (၂၁) ခ်က္ပါပါတယ္။ အားလံုးနီးပါးဟာ သူ႔ကုိယ္သူ ကိုယ္ရည္ေသြးတာ၊ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြကို ၿခိမ္းေျခာက္တာေတြ ျဖစ္ၿပီး။ အဆုံးသတ္မွာ …
‘ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာရယူေရးအတြက္ ယာယီဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲ၍ အစုိးရဖြဲ႔စည္းျခင္းကို မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် လက္ခံႏုိင္မည္ မဟုတ္သည့္အျပင္ ထုိသို႔ေဆာင္ရြက္ပါက ဥပေဒႏွင့္အညီ ထိေရာက္စြာအေရးယူမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ျပည္သူ႔ဆႏၵႏွင့္အညီ ခုိင္မာေသာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသစ္အရ ေပၚေပါက္လာမည့္ အစုိးရတရပ္ မဖြဲ႔စည္းမီ ၾကားကာလတြင္ ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔အေနျဖင့္(က) ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး၊ တုိင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ တည္တဲ့ခုိင္ျမဲေရးဟူသည့္အေရး (၃) ပါး။ (ခ) ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔ ေၾကညာခ်က္အမွတ္ (၁/၈၈) တြင္ပါရွိေသာ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရးႏွင့္ နယ္ေျမေအးခ်မ္းသာယာေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္မႈ လံုျခံဳေခ်ာေမြ႔ေစေရး၊ ျပည္သူမ်ား၏ စားဝတ္ေနေရး ေခ်ာင္လည္ေစေရးႏွင့္ ပါတီစံုဒီမုိကေရစီ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေရး စသည့္ လုပ္ငန္းတာဝန္ႀကီး (၄) ရပ္အနက္ ပါတီစံုဒီမုိကေရစီ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေရးတာဝန္မွအပျဖစ္ေသာ လုပ္ငန္းတာဝန္ႀကီး (၃) ရပ္ ႏွင့္ (ဂ) ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းရွိ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးအားလံုး၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ေဆာင္ရြက္ရန္ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ားကို အေလးဂ႐ုျပဳ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာလုိက္သည္။´ ျဖစ္ပါတယ္။
နဝတရဲ႕ ေၾကညာခ်က္ဟာ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြအေပၚ စစ္အာဏာရွင္ပီပီ အေပၚစီးကေန စိမ္ေခၚလိုက္တာျဖစ္ၿပီး တရားဝင္ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ပါတီမ်ားကိုလည္း ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရး လုပ္မရေအာင္ ကြပ္ညႇပ္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ နဝတဟာ ၈၈၈၈ အေရးေတာ္ပံုႀကီးေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးမွာ ခံစစ္ေနရာ ေရာက္ေနတာပါ။ အသက္ငင္ေနတယ္လို႔ ေျပာရင္ေတာင္ မမွားႏိုင္ပါဘူး။ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမက လက္နက္ကိုင္ စစ္ပြဲေတြမွာလည္း အဆံုး႐ႈံးႀကီးစြာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာပါ။ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရးက်ေတာ့လည္း မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးလို႔ရရင္ ညိဳျမလုပ္ေနရတဲ့ အေျခအေနပါ။ ဒီၾကားထဲ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္း အေျပာင္းအလဲနဲ႔ ေဒသႏၱရ ႏိုင္ငံေရးက သူတို႔ရဲ႕ တနပ္စားဉာဏ္ကို ထြက္ေပါက္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားခဲ့တာပါ။
ဒီမိုကေရစီဘက္က အေရးေတာ္ပံုႀကီးရဲ႕ သင္ၾကားခ်က္ကို နိဂံုးမခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အားေကာင္းတဲ့ ညီညႊတ္ေရး မတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ တိုက္ပြဲတိုင္း တုိက္ပြဲတိုင္းမွာ လူထုဘက္က ေသြးေတြ၊ အသက္ေတြရင္းၿပီး တာဝန္ေက်ျမဲ ေက်လ်က္ပါ။ ဝိဒူရ သခင္ခ်စ္ေမာင္ကလည္း ႏိုင္ငံမွာ လူမ်ဳိးစု ၁၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အစုိးရသစ္က ဘယ္ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မွာလဲ။ က်ဳပ္တို႔ကေတာ့ ျခံထဲက ေအာ္ခြင့္မရရင္ ျခံျပင္က ေအာ္မွာပဲ လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အၿပီးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၂ ဗိုလ္ေနဝင္း အာဏာသိမ္းၿပီးကာစ ဝိဒူရသခင္ခ်စ္ေမာင္ ေျပာခဲ့တဲ့ သမိုင္းဝင္စကားနဲ႔ သမိုင္းဝင္ ဘြဲ႔ထူးကိုေတာ့ လူတိုင္းသိၿပီးသားမို႔ ထူးၿပီး ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
နဝတ စစ္အုပ္စုက ဂႏၶီခမ္းမ ေၾကညာခ်က္ရဲ႕ စက္တင္ဘာလအတြင္း လႊတ္ေတာ္ေခၚေပးရမယ္ဆိုတာကို ဘာမွ် မတံု႔ျပန္ခဲ့သလို အသိအမွတ္လည္း မျပဳခဲ့ပါဘူး။ ေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ မင္းတို႔ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ နားလိုက္၊ ကိုင္းႀကီးႀကီးမွာ နားလိုက္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ စစ္အုပ္စုက သူ႔အလုပ္ သူ ဆက္လုပ္ပါတယ္။ သူထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ၁/၉၀ ေၾကညာခ်က္ကို ဒီမိုကေရစီပါတီေတြက သိရွိလိုက္နာပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာတူ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ဖိအားေပး ေတာင္းဆိုလာပါတယ္။ ပါးလည္း အသားလြတ္႐ိုက္ေသး၊ ထိုင္ၿပီးေတာ့လည္း ေတာင္းပန္ခိုင္းေသး လုပ္ေပါက္ပါ။
၁/ ၉၀ ကို မိမိတို႔ ပါတီကလည္း လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရပါတယ္။ ပါတီ ရပ္တည္ႏိုင္သမွ် ရပ္တည္ႏိုင္ေရးအတြက္ နည္းပရိယာယ္အရ ထိုးခဲ့တယ္လို႔ ဗဟိုက ရွင္းျပပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ အေၾကာင္းျပသည္ျဖစ္ေစ လက္မွတ္ထိုးတာ မွန္သလား၊ မွားသလားဆိုတာကိုေတာ့ ပါတီထဲ ရွင္းဖို႔လိုလာပါတယ္။ အေၾကအလည္ ေဆြးေႏြးၾကၿပီး လက္မွတ္ထိုးခဲ့တာ မွားတယ္။ ပါတီရဲ႕ လက္ေတြ႔အၾကပ္အတည္းနဲ႔ ရပ္တည္ေရးအတြက္ ထုိးခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးအလုပ္ေတြကို အရွိန္ျမင့္ ဆက္လုပ္ၾကမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။
မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီ လက္မွတ္ထိုးၾကခ်ိန္က ရန္ကုန္ကို ေရာက္ေနခ်ိန္ပါ။ ဇာတိၿမိဳ႕ကို ျပန္ခါနီး ၿမိဳ႕က အစဥ္အလာႀကီးသူ ေတာ္လွန္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီးတဦးနဲ႔ ေတြ႔ၾကပါတယ္။ သူ႔ကို အေဖလို၊ ဦးႀကီးလို ခင္မင္ေလးစားရသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြ႔ေတာ့ အဖိုးႀကီးက ၁/၉၀ ကို လက္မွတ္ ထိုး၊ မထိုး ေမးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ထုိးလိုက္တဲ့အေၾကာင္း၊ ဘာေၾကာင့္၊ ဘယ္သို႔ ထိုးလိုက္တာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း တနံတလ်ား ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ အေသအခ်ာ နားေထာင္ေနၿပီးမွ သူျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကေတာ့ တိုတိုကေလးရယ္ပါ ….
“မင္းတို႔ႏွယ္ကြာ … လက္မွတ္မထိုးရင္ မင္းတို႔ကို မသတ္ပါဘူးကြ …”
လြမ္းေမာ သတိရလ်က္ပါ ဦးေလးေရ ….။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
