>Ma Nii – Request Letter from Prison to outside

>

ပန္ၾကားလႊာ သို႔မဟုတ္အေမွာင္မွ အလင္းသို႔ ေတာင္းပန္စာ
မဏီ (အန္အယ္လ္ဒီ ပါတီ၀င္)။ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ရွည္က် ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသူတဦး
ႏို၀င္ဘာ ၈၊ ၂၀၁၁
[ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းက်ေနသူ တဦးရဲ႕ ေတာင္းပန္လႊာပါ။ အက်ဥ္းက်ေနသူေတြဟာ ယခင္ကလို ျပင္ပေလာကနဲ႔အဆက္အသြယ္ျပတ္ၿပီး ျပင္ပမွ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို မသိႏုိင္သူ၊ လိုက္မမွီသူ ေခတ္ေနာက္က်သူေတြမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ေဖ့စ္ဘြတ္ကိုသာ မသံုးဖူးရင္ရွိမယ္။ ကမၻာႀကီးမွာဘာျဖစ္ေနလဲ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘာျဖစ္ေနလဲ ဆိုတာကို တီဗီြ၊ စာေစာင္၊ ဂ်ာနယ္ေတြနဲ႔ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာဘီဘီစီ၊ ဗီြအိုေအ၊ အာရ္အက္ဖ္ေအ ေရဒီယိုေတြကိုေတာင္ အခါအားေလ်ာ္စြာနားေထာင္လ်က္ရွိပါတယ္။
သူတို႔ေတြ ျပင္ပက အေျပာင္းအလဲေတြ၊ တိုးတက္မႈ ဆုတ္ယုတ္မႈေတြအားလံုးကိုသိရွိေနၾကပါတယ္။ ယခုလတ္တေလာ ႏိုင္ငံေရး အခ်ိဳးအေကြ႔ေတြမွာလည္း သူတို႔ရဲ႕ အျမင္သေဘာထားေတြကို ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။
ယခုစာဟာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသူတဦးက သူတို႔ယံုၾကည္ခ်က္၊ အျမင္ သေဘာထားေတြကို ျပင္ပက ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ လူထုေတြ သိရွိေစဖို႔  ထုတ္ေဖၚလိုက္တာပါ။ႏိုင္ငံအတြက္ ၊ ပါတီအတြက္ ၊ လူထုအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ႕ အျမင္ အယူအဆေတြကိုလည္းထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ဖို႔ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
ယခုစာကို ေရးသားသူဟာ ႏိုင္ငံေရးမႈေၾကာင့္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲ ႏွစ္ရွည္ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ခံထားရသူတဦးပါ။သူ႔မိသားစုအေရး ၊ သူ႔တကိုယ္ေရ လြတ္လပ္ခြင့္အေရး ထက္ ႏိုင္ငံအေရးကို ဦးစားေပးတဲ့သူ႔ရဲ႕ေစတနာကို ေတြ႕ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
မိုးမခ]
တခါတရံ ႏိုင္ငံေရး ဆိုတဲ့စကားကို အေျဖရွာမိတယ္။၈၈ အေရးအခင္းကစလို႔ သိလာခဲ့ရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဟာ မေက်နပ္ခ်က္နဲ႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေဖၚထုတ္ဖို႔ေလာက္ဆိုတဲ့ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ အသိပဲရွိခဲ့ပါတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာ ဒါထက္ မက ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းအလွည့္အေျပာင္း ေရြ႕ဆိုတာေတြကို ပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေလ့လာမိေတာ့မွ ႏိုင္ငံေရးရဲ႕က်ယ္ျပန္႔ နက္႐ိႈင္းမႈကိုသိလာရတယ္။ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးနဲ႔ ခ်ိဳးေဖာက္ခံရတဲ့အခြင့္အေရး ေတြကိုေတာင္းဆိုတဲ့ေနရာမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပဳျခင္းဟာနည္းတနည္း အေနနဲ႔ လိုအပ္ေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး ပန္းတိုင္အတြက္ေတာ့ သူခ်ည္းသက္သက္နဲ႔ မရႏိုင္ဘူးလို႔ထင္မိပါတယ္။
ႏုိင္ငံေရး သေဘာတရား သိမ္ေမြ႕တဲ့ အလွည့္အေျပာင္းေတြကိုနားလည္ကၽြမ္းက်င္စြာ ကစားႏိုင္မႈ ကလည္း လိုအပ္တယ္။ ၀ိုင္း၀န္း အေျဖရွာၾကတဲ့ေနရာမွာႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ခ်ည္း မလံုေလာက္နိုင္တာ ေလ့လာခဲ့တယ္။
အဓိက အေရးႀကီးဆံုးက ျပည္သူလူထုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေတာင္ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားသူ တေယာက္အေနနဲ႔ “ရသင့္ရထိုက္တဲ့အခြင့္အေရး”နဲ႔ “ခ်ိဳးေဖာက္ခံရတဲ့အခြင့္အေရး” မတူဘူးဆိုတာ အခုေနာက္ပိုင္း မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္နည္းနည္းရလာမွ သိရွိရတာပါ။ သာမန္ျပည္သူလူထု အေနနဲ႔ သိရွိဖို႔ ဆိုတာခဲယဥ္းလွတယ္။
ယခုေခတ္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ႏိုင္ငံေရးကၽြမ္းက်င္သူေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားသူလူငယ္ေတြ ကိုေတာင္းပန္ခ်င္တာကသာမန္ျပည္သူလူထုကို “မိမိတို႔ဆႏၵအမွန္ကို ရဲရဲ၀ံံ့၀ံ့နဲ႔ ေဖၚထုတ္ဖို႔” နဲ႔”ရသင့္ရထိုက္တဲ့အခြင့္အေရးကို ေတာင္းဆိုရဲဖို႔” လံႈ႔ေဆာ္တိုက္တြန္းဖို႔နဲ႔”သတိၱရွိဖို႔” ပိုၿပီးလိုအပ္ပါတယ္။ “အႏၱရာယ္ကင္းကင္းနဲ႔ နည္းလမ္းမွန္မွန္ျဖစ္ဖို႔” ေခါင္းေဆာင္ေတြသာမကလူငယ္ေတြကပါ ဦးေဆာင္ေပးပါလုိ႔လည္း ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။
“အႏၱရာယ္ကင္းဖို႔”လည္း အထူးပဲအေရးႀကီးလွပါတယ္။ အ၀င္လြယ္ အထြက္ခက္တဲ့ အက်ဥ္းက်သူတေယာက္ အေနနဲ႔ အခ်ိန္လည္း ကုန္ပါတယ္။သူ႕ရဲ႕ ကိုယ္စြမ္းၪာဏ္စြမ္းအားလည္း ဆံုးရံႈးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ကို အထူးဂ႐ုစိုက္ၾကပါလို႔လည္းေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ အေၾကာက္တရား နဲ႔ မဆုိင္လွပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးပါးနပ္မႈနဲ႔ပဲဆိုင္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့စည္းလံုး ညီညြတ္မႈက ပိုၿပီးအေရးႀကီးပါတယ္။ ပန္းတိုင္တူေပမယ့္နည္းနာကြဲျပားေနရင္ ရလာမယ့္  ခြန္အား လည္းေလ်ာ့နည္းတတ္ပါတယ္။
ေလာေလာဆယ္ “အလုပ္မရွိ၊ ေအးေအးေဆးေဆးေနေနရတဲ့”လူတေယာက္အေနနဲ႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ အားကိုးပါတယ္လို႔ မွာခ်င္ပါတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ”ေဘးမွာထြက္ထိုင္ေနရတဲ့ အတြက္” ျပည္သူလူထုကို ေရာ မိတ္ေဆြေတြကိုပါ ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။
ေလးစားအားက်လ်က္
မဏီ။ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ရွည္က် ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသူတဦး

ႏို၀င္ဘာ ၂ ေန႔စြဲနဲ႔ ေထာင္ထဲကေန ေရးထုတ္လိုက္တဲ့စာ

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts