အရွိကိုအရွိအတုိင္းၾကည့္ျမင္ရမည့္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး”
တူေမာင္ညိဳ (၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂၅ ရက္)
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးသည္ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကရမည့္ ကိစၥျဖစ္လာၿပီ။
သုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ႏုိင္ေရးဆုိင္ရာလက္ေတြ႔ကိစၥမ်ားကို ေျပာၾကရာတြင္ အရွိကို အရွိတိုင္း ၾကည့္ျမင္ႏုိင္ၾကဖုိ႔လိုပါသည္။ အရွိ ကို အရွိအတုိင္းၾကည့္ျမင္၍ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ေဘာင္ထဲသုိ႔ ဝင္ခဲ့ၾကၿပီးၿပီမဟုတ္ပါသေလာ။
ျပင္ဆင္ေရးလက္ေတြ႔ကိစၥမ်ားကို ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ လႊတ္ေတာ္တြင္းျပင္ဆင္မည္ျဖစ္သျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အတြင္း ရရွိထားသည့္ မိမိပါတီ၏ လႊတ္ေတာ္အမတ္အေရအတြက္ ႏွင့္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” အခန္း (၁၂) တြင္ျပ႒ာန္းထားသည့္ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးဆုိင္ရာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား [ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) (ခ) ] သည္ လက္ေတြ႔အက်ဆံုးအခ်က္အလက္မ်ားျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ေဖၚျပပါ အခ်က္ ၂ ခ်က္ကို မူတည္ၿပီး ပုိ၍လက္ေတြ႔က်က်ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရး၏အဆံုး အျဖတ္ကံၾကမၼာသည္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီႏွင့္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္တုိ႔ လက္ဝယ္တြင္ရွိေနသည္။ ႀကံ့ဖြံ႔အမတ္မ်ားႏွင့္ စစ္သားအမတ္မ်ားေပါင္းထား သည့္မဲျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ႏုိင္မည့္အေျခအေနျဖစ္သည္။
ထုိ႔အျပင္အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ၄၃၆ (က) ႏွင့္(ခ) အရ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းရွိရမည့္ အရပ္သားအမတ္အေရအတြက္သည္ ယခုအခါ ၁၉ ေယာက္ေလ်ာ့နည္းေနၿပီျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ စဥ္းစားေနၾကသလုိ “အရပ္သားအမတ္ ၇၅ + စစ္သားအမတ္ ၁ ဦး” (၇၅ ရာခုိင္ ႏႈန္းေက်ာ္) ဆိုသည့္ စဥ္းစားနည္းတြင္ စစ္သားအမတ္ ၂၀ အနည္းဆံုးရမွသာ ျပင္ဆင္ႏုိင္ေတာ့မည့္သေဘာျဖစ္ေနသည္။ ဤအတိုင္း ဆိုလွ်င္ အေျခခံဥပေဒျပင္ေရး/မျပင္ေရးအဆံုးအျဖတ္သည္ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္လက္ထဲေရာက္ေနသည္ဟုပင္ေျပာရေတာ့မည္။
– စိတ္ႀကိဳက္ေရးထားသည့္ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”
– ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲရွိ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ အမတ္အမ်ားစု
– စစ္သားအမတ္ (၁၆၆) ဦး
– ဝက္လက္အမတ္အဆုိတင္ထားသည့္ “အေျခခံဥပေဒေလ့လာသံုးသပ္ေရးေကာ္မရွင္”
– ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ သက္တမ္းထက္ဝက္အတြက္ နာယကသည္ (ဗိုလ္) ဦးေရႊမန္း ျဖစ္လာမည္၊
စသျဖင့္ ျပင္ဆင္ေရးအတြက္လက္ဦးမႈမွန္သမွ်သည္ (ကာလံု)ႏွင့္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီလက္ထဲမွာရွိေနသည္။
ဤအခ်က္မ်ားသည့္ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” ကို လႊတ္ေတာ္တြင္းနည္းျဖင့္ျပင္ဆင္ၾကမည္ဆိုသည့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အဖြဲ႔အစည္း မ်ား ႀကိဳတင္သိရွိႏွင့္ၾကၿပီးျဖစ္မည့္အခ်က္မ်ားျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ဤအေျခအေနေအာက္တြင္ ေမလ ၂၃ ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအင္အားစုပါတီ (NDF) ၏ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ သေဘာထား ေၾကညာခ်က္အမွတ္ ( ၇/ ၂၀၁၃ ) ေပၚထြက္လာပါသည္။
ထိုေၾကညာခ်က္အေပၚက်ေနာ့္အျမင္ႏွင့္ယူဆခ်က္ကိုတင္ျပရလွ်င္ (NDF)ပါတီ၏ ျပင္ဆင္ေရး နည္းဗ်ဴဟာသည္ ျပင္ဆင္ေရး အတြက္ အကန္႔အသတ္ျဖစ္ေနေသာ အခ်က္မ်ားျပင္ဆင္ေရးကို ဦးတည္ခ်က္ ထားပံုေပၚပါသည္။
(NDF) ပါတီျပင္ဆင္ေရး နည္းဗ်ဴဟာသည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ၊ ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) ႏွင့္ (ခ) ကို ျပင္ဆင္ႏုိင္ေရးကို အဓိက အခ်က္ျဖစ္ထားပါသည္။ ယင္းအခ်က္၊ ယင္းပုဒ္မကို ျပင္ဆင္ထားလွ်င္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”တစ္ခုလံုးကို ျပင္ဆင္ရန္ မခက္ခဲေတာ့ဟု စဥ္းစားပံုေပၚပါသည္။ တကယ္ေတာ့ျပင္ဆင္ရန္ခက္ခဲေသာ အခ်က္ကို ျပင္ဆင္ဖုိ႔ဆိုသည့္ကိစၥမွာလည္း (ကာလံု) ႏွင့္ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီတို႔၏ လက္ထဲမွာသာရွိေနသည္မဟုတ္သေလာ။
ထို႔အျပင္ သမၼတေလာင္းအျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံရေရးအတြက္ “ပုဒ္မ ၅၉ (စ) တြင္ ျခြင္းခ်က္ထည့္သြင္းေရး” ၊ “၁၄ ျပည္နယ္ ဖြဲ႔စည္းေရး” ၊ “လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္” သမၼတသေဘာျဖင့္ေပးအပ္ႏုိင္ေရး၊ စစ္သားအမတ္မ်ားကို စစ္တိုင္းဌာနခ်ဳပ္ အလုိက္ ေရြးခ်ယ္ေရး၊ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္က ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ခန္႔အပ္ေရး၊ ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သို႔ “ထပ္ျဖည့္အာဏာ” ေပးအပ္ေရး စသည့္စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာ အခ်က္မ်ားပါရွိပါသည္။
ယင္းအခ်က္မ်ားနက္ “၁၄ျပည္နယ္ဖြဲ႔စည္းေရး” သည္ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ား (ပါတီႏွင့္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား) ဘက္မွ ေျပာစရာဆုိစရာရွိလာမည္ျဖစ္ပါသည္။
ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္တြင္ “မူလစီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာ”၊ “အယူခံစီရင္ပိုင္ခြင့္အာဏာ”၊ “ျပင္ဆင္မႈစီရင္ပုိင္ခြင့္ အာဏာ”တုိ႔အျပင္ “ထပ္ျဖည့္အာဏာ” ဆုိသည့္ကိစၥကလည္း ထူးျခားပါသည္။ ဤကိစၥသည္ “ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာခံုရံုး”အေပၚ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သည့္ ျဖစ္ရပ္ႏွင့္ဆက္ႏြယ္ႏုိင္သည္ဟုစဥ္းစားမိပါသည္။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ျပည္ေထာင္စုတရား လႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သို႔ ေပးအပ္ထားသည့္ “မူလစီရင္ပုိင္ခြင့္အာဏာ”မ်ား မျပည့္မဝ/မလံုမေလာက္ျဖစ္ေန၍ ထပ္ျဖည့္သည့္ သေဘာျဖစ္မည္ မလား မသိပါဘူး။ ဤကိစၥကို ေရွ႕ေနမ်ား၊ ဥပေဒပညာရွင္မ်ားကသာရွင္းျပႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ တရားေရးမ႑ိဳင္ဘုံးဘံုးလဲေနသည္ ကေတာ့ အလြန္ကို ေသခ်ာပါသည္။
“၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”ကို ျပင္ဆင္ႏုိင္ျခင္းရွိသည္/မရွိသည္က တစ္က႑ျဖစ္ေသာ္လည္း (NDF) ပါတီက သူတုိ႔ျပင္ဆင္လုိ သည္မ်ားကို တင္ျပသျဖင့္သူတုိ႔၏သေဘာထားဆႏၵႏွင့္ အာသီသကိုသိရပါသည္။ အနိမ့္ဆံုးအားျဖင့္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ ေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး (NDF) ပါတီ၏ သေဘာ ထားႏွင့္စဥ္းစားနည္းကို ျပည္သူမ်ားသိရွိေလ့လာခြင့္ရ သည္မဟုတ္ေလာ။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” တြင္ အခန္း ၁၅ ခန္းပါရွိသည့္အနက္ အခန္း (၉) ၊ အခန္း (၁၀) ၊ အခန္း (၁၁) ႏွင့္ အခန္း (၁၄) တုိ႔မွ အပ က်န္အခန္း ၁၁ ခန္း ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး (NDF)ပါတီက ျပင္ဆင္၊ ျဖည့္စြက္၊ ျဖဳတ္ပယ္လုိသည့္အခ်က္မ်ားကို သက္ဆုိင္ရာ အခန္း ႏွင့္ပုဒ္မ အလိုက္တင္ျပထားပါသည္။
ျမင္သာေအာင္ (NDF) ပါတီ၏ “ျပင္ဆင္ၿပီး ဥပေဒ (မူၾကမ္း) ” မွ သတိျပဳမိေသာ အခ်က္အခ်ိဳ႕ကိုထုတ္ႏုတ္တင္ျပပါမည္။
အခန္း (၁) တြင္
– အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး ေဆာင္ရြက္မႈအခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ျပည္သူ႕ဆႏၵႏွင့္အညီ ပါဝင္ေရး
– တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ အလုိက္ စစ္သားအမတ္မ်ားကို ကာခ်ဳပ္ကလႊတ္ေတာ္သုိ႔ တင္ျပေရး ႏွင့္စစ္သားအမတ္မ်ား ေလွ်ာ့ခ်ေရး
– သမၼတသည္ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ျဖစ္ေရး
အခန္း (၂) တြင္
– ရွိရင္းစြဲ တုိင္းေဒသႀကီး ၇+ ျပည္နယ္၇ ကို “၁၄ ျပည္နယ္” အျဖစ္ ပုိင္းျခားသတ္မွတ္ေရး
အခန္း (၃) တြင္
– သမၼတေလာင္းအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရေရးအတြက္ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) အတြက္ “ျခြင္းခ်က္” ထည့္သြင္းေရး
အခန္း (၅) တြင္
– သမၼတ သည္ ကာလံု၏ ေထာက္ခံခ်က္မလိုဘဲ။ “လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္” ေပးပုိင္ခြင့္ရွိေရး
– ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္တို႔မွ “ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္”ခန္႔အပ္ႏုိင္ေရး
အခန္း (၆) တြင္
– ျပည္ေထာင္စုတရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္အား “ထပ္ျဖည့္အာဏာ”ေပးအပ္ေရး
အခန္း (၇) တြင္
– ဗုဒၶဘာသာႏွင့္အျခားဘာသာသာသနာမ်ားကို ခြဲျခားသည့္သေဘာျဖစ္သည့္ “ဂုဏ္ထူးဝိေသသႏွင့္ျပည့္စံုသည့္” စကားရပ္ အား ပယ္ဖ်က္ေရး
အခန္း (၁၂) တြင္
– ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ရာတြင္ လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားစုေထာက္ခံမဲ ၇၅%ျဖင့္ဆံုးျဖတ္ေရး၊ “ျပည္သူ႔ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပရန္”ဟူသည့္အခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ရန္ ႏွင့္
– ပုဒ္မ ၄၃၆ (ခ) တြင္ လည္း “လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ သံုးပံုႏွစ္ပံုေထာက္ခံမဲအေရအတြက္ျဖင့္ျပင္ဆင္ေရး
အခန္း (၁၅) တြင္
– ျပည္နယ္မ်ားတြင္ “ရံုးသံုးစာျမန္မာစာ” ႏွင့္အတူ သက္ဆုိင္ရာလူမ်ိဳးႀကီး၏ ဘာသာစာေပကို ရံုးသံုးစာအျဖစ္ပူးတြဲ အသံုး ျပဳေရး
ၿခံဳ၍တင္ျပရသံုးသပ္ရလွ်င္ ျပင္ေရး/မျပင္ေရး၊ မည္သည့္အခ်က္ ျပင္မည္/မျပင္မည္ဆိုသည့္ ကိစၥအားလံုးအတြက္ အဆံုးအျဖတ္ သည္ (ကာလံု) ႏွင့္ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ၏ လက္ထဲ တစ္နည္းအားျဖင့္ စတုတၱမ်ိဳးဆက္ စစ္အုပ္စုလက္ထဲတြင္ရွိေနေသာ အရာသာျဖစ္သည္။
“၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ” ကို “စစ္မွန္ေသာ ျပည္ေထာင္စုဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျဖစ္လာေစေရး၊ နစ္နာေနခဲ့ရေသာ တုိင္းရင္း သားလူမ်ိဳးမ်ား၊ ျပည္နယ္မ်ားအတြက္ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရရွိေရးအတြက္ “၁၉၄၇အေျခခံဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွ ”ျပင္ဆင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ဖူးသည့္ သမုိင္းအေတြ႔အႀကံဳရွိခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္အုပ္စု၏ အာဏာသိမ္း ျခင္းျဖင့္ တစ္စခန္းရပ္ခဲ့ရပါသည္။
ထုိ႔အျပင္ “ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္မည္” တနည္း “အာဏာသိမ္းမည္” ဟူေသာ တေစၦကလည္း ေျခာက္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ကို “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေဘာင္တြင္းမွ” ေန၍ ဒီမုိကေရစီျပည့္ဝၿပီး တန္းတူေရးႏွင့္ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္း ခြင့္ကိုတိက်စြာအာမခံႏုိင္မည့္ အေျခခံဥပေဒတစ္ရပ္အျဖစ္ သို႔မဟုတ္ ဒီမုိကေရစီစံခ်ိန္စံႏႈန္းမ်ားႏွင့္ တကယ္တန္းကုိက္ညီသည့္ အေျခခံ ဥပေဒ တစ္ရပ္သို႔ ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ေရး ဆုိသည္မွာ အပ္ဖ်ားေပၚ မုန္ညင္းေစ့တင္ရသည္ထက္ခက္ခဲသည့္ ကိစၥမ်ိဳးျဖစ္ေနပါသည္။
ၫြန္း
– အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအင္အားစုပါတီ (NDF) ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္သေဘာထား သေဘာထားေၾကညာခ်က္ အမွတ္ (၇/၂၀၁၃) ၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂၃) ရက္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ