>Mar Mar Aye – 272

>

ေျပာျပစရာေတြလဲ တပံုႀကီးရွိေသးတယ္ အမွတ္(၂၇၂)
ေရႊျပည္ေအး ဇာတ္သိမ္း
မာမာေအး
ဧၿပီ ၁၂၊ ၂၀၀၉


ေသာတရွင္မ်ား က်န္းမာေတာ္မူၾကပါစရွင္။ မာေအး ခ်စ္တဲ့ ေသာတရွင္ေတြ ဂီတဝါသနာရွင္ေတြ အားလံုး မာေအးရဲ႕အသံေလး ၾကားရတဲ့အခါမွာ ကုိယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

ေသာတရွင္တုိ႔ေရ ၿပီးခ့ဲတ့ဲ တပတ္က ဆရာ ေရႊျပည္ေအးရဲ႕ ကံၾကမၼာ ႏုံခ်ာခ်ာ၊ ႀကဳံလာတာ၊ ပုံတပုံသာ ျဖစ္လုိက္စမ္းပါေတာ့ လုိ႔ ဆုေတာင္းဖုိ႔ ေကာင္းလာၿပီေနာ္။ အဲဒီ အေက်ာ္ေဒယ် ဂီတဆရာႀကီး ပြားစည္းခ့ဲတ့ဲ ေျပာစရာေတြကုိ နားေထာင္ပါဦး။

ဆရာေရႊျပည္ေအးမွာ အေလးစားရဆုံးကေတာ့ ကုိယ့္အမ်ဳိးသား အသံ၊ ႏုိင္ငံတကာအသံ၊ ဘယ္အသံနဲ႔ ဘယ္လုိ သီခ်င္းမ်ဳိးကုိ ေရးစပ္ ဖဲြ႔သီ ဆုိရသည္ျဖစ္ေစ ခြင္က်-ေဒါင့္က်ဳိး၊ စာခ်ဳိး နဲ႔ သံစဥ္ အံ၀င္တာမွ တထပ္ထဲ ၀ဲကုိ မေနပါဘူး။ ျမန္မာတုိ႔ရဲ႕ လကၤာ ကဗ်ာ၊ ကာရံနေဘ၊ ရွည္ – တုိ – ေလး – ေပါ့ – တခ်က္ကေလးမွ ေလ်ာ့မသြားေအာင္ ေရးႏုိင္စြမ္္းတ့ဲ ဂီတ စာဆုိပါ။ ႏုိင္္ငံတကာ ဂီတ၀ုိင္းႀကီးမ်ဳိး စုိက္ပ်ဳိးလုိတ့ဲ ဂီတဥယ်ာဥ္မွဴး လုိ႔ ကင္ပြန္းတပ္ႏုိင္ေအာင္လဲပဲ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ထဲမွာ ‘သုခုမအေျခခံ’ ပေဒသာ ကပဲြမ်ဳိး ႀကဳိးစား တင္ဖက္ဖူးခ့ဲပါတယ္ရွင္။

အဲဒီအေၾကာင္းဆက္ေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ေခတ္မွာ စစ္ႀကိဳေခတ္က ဆရာကုိယ္တုိင္ ေရးသား စင္တင္ခ့ဲတ့ဲ လယ္သမား အက်ဳိးျပဳ ‘ဗမာ့ေသြးခဲ’ ျပဇာတ္ကုိ ျပန္လည္ တင္ဆက္ေစခ့ဲပါတယ္ရွင္။ ရွင္ရွင္မင္းသား ၀င္းဦး၊ မင္းသမီး သင္းသင္းလ့ဲ၊ ေဘဘီႏဲြ႔ နဲ႔ ဖုိးပါႀကီးတုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ ကျပခ့ဲၾကပါတယ္။ ေရႊျပည္ေအးရဲ႕ ဗမာဂီတ တူရိယာနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာ ဂီတ တူရိယာတုိ႔ ေပါင္းစပ္ ဖဲြ႔ဆင္ထားတ့ဲ တီး၀ုိင္းႀကီးက ဟီး လုိ႔ေပါ့။ တူညီ၀တ္စုံနဲ႔ အလွဆင္ထားတ့ဲ ၀ုိင္းသား ေလးဆယ္ေလာက္ တီးမႈတ္ေနတ့ဲ ဇာတ္ခုံငယ္ဟာ ဇာတ္ခုံေအာက္က တေရြ႕ေရြ႕ တက္လာတာမ်ဳိး၊ ေဖ်ာ္ေျဖတာမ်ဳိး ပရိသတ္ ျမင္ေအာင္ တီထြင္ခ့ဲပါေသးတယ္။ မာေအးလည္း စည္း၀ါးေလး ကုိင္ရင္း အဖဲြ႔ထဲ ပါရတာေပါ့။ မင္းသမီးအဓိက ျဖစ္တ့ဲ သင္းသင္းလ့ဲကေလးက အကုိ၀င္းဦးတုိ႔ မမေဘဘီတုိ႔ ဦးေလး ဖုိးပါႀကီး တုိ႔လုိ ျပဇာတ္ ကေပမယ့္ သီခ်င္း မဆုိတတ္ဖူး။ မာေအးက သူ႔ေနရာ က်ရင္ တီး၀ုိင္းထဲက လုိက္ဆုိေပးရတာေလ။ သူရုိက္တ့ဲ ရုပ္ရွင္ေတြမွာလည္း မာေအးက ဆုိေပးေနက်မုိ႔ပါ။ အခု ၾကားရမယ့္ မိန္းမေနာက္ပုိး သီခ်င္းေလးဟာလည္း ဆရာေအးက ေရးၿပီး မာေအး ဆုိေပးခ့ဲတာ သင္းသင္းလ့ဲအတြက္ပါပဲ။ ‘ငုတ္မိသဲတုိင္’ ကားမွာတုန္းက မင္းသား ထြန္းေ၀ႀကီးကုိ ပုိးေနတ့ဲ ေတာသူမေလး အခန္းမွာ သုံးခ့ဲတ့ဲ သီခ်င္းေလးေပါ့ရွင္။

xxx ကုိလူပ်ဳိ ၿမိဳ႕သားႀကီးကုိ တုိ႔လုိမ်ား တဖက္သတ္နဲ႔ ခ်စ္ပါလား၊ တသက္အပ္မယ့္ ေမတၱာထား၊ သြားတူတူ၊ လာတူတူ၊ စားတူတူ၊ ထိုင္တူတူ၊ အိပ္တူတူ၊ ေနတူတူ၊ တဲြတူႏွစ္ကုိယ္မခဲြ ျမွဴခ်ဳိခ်ဳိ၊ အသဲယူေတာ့ဆုိ xxx (ကုိလူပ်ဳိေခ်ာ မွ)

ဆရာ့သီခ်င္းကုိ ဆုိမယ့္ႀကံရင္ စည္း၀ါး အ၀င္အထြက္ အတိအက် ဆုိမွ ပုိလွပါတယ္။ ကုိယ့္သေဘာနဲ႔ကုိယ္ ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္ အဆုိ အုိက္တင္ လုပ္လုိ႔ကေတာ့ ခလုတ္တုိက္ၿပီး လုိက္လုိ႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး လုိ႔ မွာထားမယ္ေနာ္၊ အေသ မွတ္ေပေရာ့၊ အဆုိသမားက ေရးတ့ဲ သီခ်င္းမုိ႔လား၊ ဆုိေပါက္ပါ ထည့္ေရးၿပီးသားပါ။ တျခားက အစားထည့္လုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ ဒီတခါ နားေထာင္ၾကည့္ရေအာင္ ‘ေမာင္ခ်စ္ ႏွမခ်စ္’ ဇာတ္ကားမွာ ႏွမ လုပ္တ့ဲ ၀ါ၀ါ၀င္းေရႊက အကုိျဖစ္တ့ဲ ‘ခင္ေမာင္ဇင္’ ကုိ ရွက္စႏုိးနဲ႔ ရည္းစားရလာတာကုိ ေျပာျပပုံမ်ဳိး ဆရာ ေရးတ့ဲ သီခ်င္း မာေအး ေရြးထားပါတယ္။
xxx ကုိကုိ … ၊ က်မကုိ၊ သူလာကာ ေျပာစကား၊ ပူဆာတာ နားစုိက္ေတာ့ကြယ္ xxx ပ်ဳိပ်ဳိ … မ်က္လုံးကုိ၊ ပ်ဴငွာစြာ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ သူ အသာအယာ ပိတ္လုိက္ေတာ့တယ္ xxx ဘယ္လုိ ျငင္းရမယ္၊ တကယ္ကုိ အခင္းမလွဘြယ္၊ ႏွစ္သြယ္ ကုိယ္ခ်င္း ရွင္းရာ ခင္းျပန္႔နေဘး၀ယ္၊ ၀ါစာရင့္ေၾကြးေသးေတာ့တယ္၊ ကုိကုိ … ၊ က်မကုိ သူလာကာ ေျပာစကား၊ ပူဆာတာ နားစုိက္ေတာ့ကြယ္ xxx (ကုိကုိ မွ တပုိဒ္)

သီခ်င္းတပိုဒ္က တပုိဒ္ကုိ ဆက္တ့ဲ ေနရာေတြမွာ စာမပါဘဲ ဆဲြတ့ဲ ဆုိပုံမ်ဳိး ၾကားလုိက္တယ္ မဟုတ္လား။ စာကလည္း လုိရာေရာက္၊ သေဘာေပါက္ပါတယ္ေနာ္။ ေၾသာ္ – အဲဒါ ကုလားသီခ်င္း၊ ေရႊျပည္ေအး လက္တြင္းမွာ ျမန္မာ့လုံကြင္း အထင္းသားပါပဲ။

ခ်စ္ေဆြတုိ႔ရယ္၊ ၿပီးႏွင့္ေလတ့ဲ ေရႊျပည္ေအး ကိစၥေတြေနာက္၊ ဆရာ့ ၾကမၼာက ေဖာက္ခ့ဲၿပီေလ။ ကံသီလုိ႔ လယ္စုိက္ရွင္းက ေျမပေဒသာ ဇာတ္ခုံေဆာက္၊ ဆုိတ့ဲ တီးတ့ဲ ကတ့ဲသူေတြကုိ ေထာက္တာနဲ႔ ႀကဳံလုိ႔ ေန႔စား လရွင္း အလုပ္ဆင္းရရွာပါတယ္။ ဒီေတာ့လည္း သီးႏွံေတြကုိ ဖဲြ႔၊ စုိက္ပ်ဳိးမႈေတြကုိ ဖဲြ႔တ့ဲ သီခ်င္းေတြ ထြက္လာတာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေခတ္ေပၚ ေတးဂီတ ေကာင္စီ ဥကၠ႒ ျဖစ္ခ့ဲေတာ့လည္း ဂီတေကာင္စီ သီခ်င္းေတြ ေရးေပးတယ္။ မာေဒးကား ေဘာလုံးပဲြေအာင္ပဲြေတြလည္း မက်န္ပါဘူး။ ထူးထူးျခားျခား စင္ေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ မတက္တ့ဲ ‘ျပည္လွေဖႀကီး’ ကုိေတာင္ ေမရွင္နဲ႔ စုံတဲြ ဆုိခ့ဲတ့ဲ ‘နန္းေကသီ’ သရုပ္ေဖာ္ ဆုိေပးျဖစ္ေအာင္ စည္းရုံးႏုိင္ခ့ဲသူပါ။ သူ႔အိမ္သူ ဇနီး မပါ လုိ႔ ေျပာရမွာေပါ့ေလ။ အေျခအေန ေပးတ့ဲ အသည္းကဲြဒဏ္ရာက ကုိျမင့္ေဆြ အသံလႊင့္ဖုိ႔ ‘စိမ္း’ ဆုိတ့ဲ သီခ်င္းနဲ႔ ‘စိမ္္းသည္ထက္စိမ္း’ ဆုိတ့ဲ ႏွစ္ပုိဒ္ ေရးထုတ္ခ့ဲပါေသးတယ္။ ဆရာနဲ႔ မာေအး ရုပ္ရွင္ေတးက ‘မုိးပုလဲနဲ႔တိမ္္မည္းညိဳ’ ဟာ ေနာက္ဆုံး လုိ႔ ေျပာရမွာပါပဲ။ ‘အတိတ္က တနာရီ’ ဆုိတ့ဲ နာမည္နဲ႔ လုံးခ်င္း ၀တၳဳတအုပ္လည္း ဆရာ ေရးျဖစ္ခ့ဲပါေသးတယ္ရွင္။

၁၉၇၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၂၄ ရက္ ကမၻာႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရဖုိ႔ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ တည္ေထာင္တ့ဲ ညမွာ ဆရာတေယာက္ျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းရာဆီ သြားေတာ့ၿပီ တ့ဲ။ အကုိလုိ ေနတ့ဲ အဆုိေတာ္ ကုိစိန္၀င္းက ဖုန္းဆက္ သတင္းေပးခ့ဲတယ္။ ညေန ေရခ်ဳိးရင္းက ႏွလုံး ေလရုိက္တာ ျဖစ္မယ္ တ့ဲ။ မာေအး ခ်က္ခ်င္း လုိက္သြားခ့ဲပါတယ္။ ‘အမယ္ေလး ျဖစ္ရေလျခင္း ဆရာရယ္’ လုိ႔ ရင္ထဲက အသံေတာင္ မထြက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူးရွင္။ တုိက္ရဲ႕ ေျမေအာက္ခန္း ဆယ္ေပညပတ္လည္ေလာက္ အထဲမွာ ေခါင္းအုံးတလုံး၊ ဖ်ာတခ်ပ္၊ ေသာ့တန္းလန္းနဲ႔ သံေသတၱာေလး တလုံးရဲ႕ ေဘးမွာ ေခြေခြေလး။ အဲဒါ … ဂႏၶ၀င္ေတးေတြရဲ႕ အရွင္သခင္ကုိ ေနာက္ဆုံးျမင္ရတ့ဲ ဆုိ႔နင့္ေၾကကဲြ တရား ရစရာ ျမင္ကြင္းပါပဲ။ က်န္တာကုိ ဆက္ေတြးၾကည့္ၾကပါေတာ့။ ဆရာ့အုတ္ဂူေလးမွာေတာ့ ‘လြမ္းေငြ႔ေ၀ေ၀’ လုိ႔ ဆရာ့ဆႏၵအတုိင္း ေရးထုိးေပးခ့ဲၾကပါတယ္ရွင္။

xxx လြမ္းတယ္ … အုိ … ဖူးစာကံ နည္း ဆန္း ၍ ေထြေထြ … ပ်ဳိတဦးမွာသာပဲ လြမ္းေျမ႕ေနေစ … ႏွင္းရည္ ပက္ျဖန္း … ခ်မ္္းတ့ဲလေတြ အခါခါ ျမန္းေခြ်ေန … လြမ္းေငြ႔ ေ၀ေ၀ xxx


( မူရင္း – ဘီဘီစီ၊ ျမန္မာဌာန )

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts