MoeMaKa Interview – Ko Min Zeya (2)

ဒုုတိယပုုိင္းမွာ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးျဖစ္တာကေတာ့ အတိတ္က အေနအထားကေန မ်က္ေမွာက္ေရးရာကိုု ခ်ိန္ထိုုး သုုံးသပ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေခတ္တေလ်ာက္လုုံးမွာ ေတာ္လွန္ေရးကိုု ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့သူေတြ၊ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့သူေတြဟာ တိုုက္ပြဲ၀င္ေနရတဲ့အတြက္ ဘာမွ မတည္ေဆာက္ႏိုုင္ဘူး။ ေငြေၾကးအပုုိင္း၊ ပညာအပုုိင္း၊ ႏိုုင္ငံေရးအပုုိင္း ဘာမွ မတည္ေဆာက္ႏိုုင္ခဲ့ဘူး။ ခုုခ်ိန္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုုတာက Free & Fair ျဖစ္တယ္ဆိုုျပီး ၀င္မယ္ဆိုုရင္ေတာင္ ႏိုုင္ငံေရးအရ ျပင္ဆင္ထားတာ အားနည္းေနတယ္။ လက္ရွိမွာ ဦးေဆာင္မႈအခမ္းက႑မွာ ရွိေနတဲ့ နာမည္ရွိတဲ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေခါင္းေဆာင္ဆိုုသူေတြက လက္ခ်ဳိးေရလိုု႔ ရတယ္။ ျပီးေတာ့ သူတိုု႔ က်ေနာ္တိုု႔မွာ အင္အားရွိဖိုု႔ လိုုတယ္။ အင္အားရွိဖိုု႔ ၾသဇာလိုုတယ္၊ ဓနဥစၥာေတြ လိုုတယ္။ ပညာအရည္အခ်င္းေတြ လိုုတယ္။ က်ေနာ္တိုု႔ဆီမွာ ဒါေတြ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနျပီလား။ အခုုမွာေတာင္ က်ေနာ္တိုု႔ဆီမွာ ေခါင္းေဆာင္ဆိုုသူေတြက ႏိုုင္ငံအႏွံ႔မွာ ရာဂဏန္းနဲ႔ အဆင္သင့္ ရွိဖိုု႔ လိုုတယ္။

အခုု က်ေနာ္တိုု႔ အာရွတိုုင္းျပည္ေတြမွာက အာရွတန္ဖိုုး၊ အာရွယဥ္ေက်းမႈဆိုုတာေနာက္ကိုု ျပည္သူေတြက လိုုက္ၾကတယ္။ ဒါကုုိလည္း စဥ္းစားရမယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္လိုု ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးက အာရွတန္ဖိုုး (Asia Value) ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္လိုု႔ ဆိုုႏိုုင္တယ္။ ေနာက္ျပီး ထိုုင္းႏိုုင္ငံက သက္ဆင္လိုု ႏိုုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ဳိး သူ႔မွာ အင္အားရွိတယ္။ ႏိုုင္ငံေရးၾသဇာကိုု ထူေထာင္ထားတယ္။ ဒါမ်ဳိးေတြ အာရွႏိုုင္ငံေတြမွာ ရွိတယ္။ ျပည္သူေတြက အားေပးၾကတယ္၊ ေထာက္ခံၾကတယ္။ ေနာက္ကလိုုက္ၾကတယ္။

အနာဂတ္ႏိုုင္ငံေရးအခမ္းက႑ကိုု ဦးေဆာင္ဖိုု႔ ဆိုုတဲ့ေနရာမွာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဘယ္လိုုမ်ဳိး ျဖည့္ဆည္းႏိုုင္မွာလဲ။ သူတိုု႔ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုုံအရ တိုုင္းျပည္တခုုလုုံးကိုု လႊတ္ေတာ္ေတြ အဆင့္ဆင့္ကေန ဦးေဆာင္မႈေပးဖိုု႔ လူေပါင္း ၁၆၀၀ ကိုုယ္စားလွယ္ေတြ လိုုတယ္။ ၁၆၀၀ ကိုု ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြက ဘယ္လိုုျဖည့္မလဲ၊ တျခား ႏိုုင္ငံေရးအင္အားစုုေတြက ဘယ္လိုုျဖည့္မွာလဲ။ ကိုုယ့္ဆီက အင္အား ၄၊ ၅၀၀ ရွိတယ္ဆိုုရင္ေတာင္မွ ေရြးေကာက္ပြဲကိုု အႏိုုင္ရျပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ထဲကိုု ေရာက္ဦးမွကိုုး။ အဲသည္အတြက္ ႏိုုင္ငံေရးလုုပ္ႏိုုင္ဖိုု႔ တည္ေဆာက္ထားျပီးျပီလားဆိုုတဲ့ ေမးခြန္းကိုု ေျဖရမယ္။ က်ေနာ္တိုု႔ေတြ တေလ်ာက္လုုံး လုုပ္ခဲ့တာက စိတ္ဓာတ္တခုုတည္းနဲ႔ လုုပ္ခဲ့ၾကတာ။ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ လုုပ္ခဲ့ၾကတာ။ ခုုခ်ိန္ထိ emotion ေတြက မေပ်ာက္ၾကေသးဘူး။ ႏိုုင္ငံေရးနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး မကြဲဘူး။ ျပီးေတာ့ အခုုလိုု အကူးအေျပာင္းကာလမွာ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ တည္ေဆာက္ေရးကိုု မကြဲဘူး။ အခုုလိုု တည္ေဆာက္ေရးသြားေနတဲ့ဆီမွာ ေတာ္လွန္ေရးလုုပ္သလိုု သြားလိုု႔ မရဘူးေလ။

သည္ေတာ့ အနာဂတ္ႏိုုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခမ္းက႑မွာ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြ ပါ၀င္ၾကရမယ္။ အဲသည္မွာ လက္ရွိ လႈပ္ရွားေနသူေတြတင္မကဘဲ ျပည္တြင္း ျပည္ပက သူ႔ေနရာ သူတိုု႔အခမ္းက႑ေတြမွာ တည္ေဆာက္ထားျပီးသားေတြ က်န္ေနေသးတဲ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြကိုုလည္း ပါ၀င္လာေအာင္ လုုပ္ၾကရမယ္။ အဲသည္လိုု အမ်ားပါ၀င္ဖိုု႔ ဆိုုရင္ လက္ရွိဦးေဆာင္မႈ ေပးေနသူေတြတင္သာမကပဲ အားလုုံးပါ၀င္ႏိုုင္ေအာင္ နားလည္မႈေတြ တည္ေဆာက္ႏိုုင္မွ အေပးအယူေတြ လုုပ္ႏိုုင္ၾကမွ ျဖစ္မယ္ ဆိုုတာကိုုလည္း ေတြးၾကရမယ္။ အဲသည္မွာ ၈၈ စိတ္ဓာတ္ ရွိတဲ့သူေတြ အားလုုံး ျပန္စုုစည္းႏိုုင္ၾကဖိုု႔ ျဖစ္တယ္။ ႏိုုင္ငံေရးေတြ စီးပြားေရးေတြ ပညာရွင္ေတြ အားလုုံးပါ၀င္လာမွာ ျဖစ္တယ္။ ၈၈ စိတ္ဓာတ္ဆိုုတာ သည္ေနရာမွာစကားေျပာမွာပဲ။ ငါတိုု႔ ပါမွ ျဖစ္မယ္ ဆိုုတာထက္ ငါတိုု႔တင္မကဆိုုတာ ကိုု ျမင္ၾကရမယ္။ ၈၈ ပြင့္လင္းဆိုုတာတင္မကဘူး။ နံမယ္မထြက္တဲ့သူေတြလည္း ပါရမယ္။ နံမယ္လုုိခ်င္တာ နံမယ္ၾကီးခ်င္တာ၊ အဲသည္လုုိမ်ဳိး ေနာက္ကိုုပဲ လိုုက္ခ်င္တာက က်ေနာ္တိုု႔ဆီက အာရွ Value ေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေတြကိုု သိထားရမယ္။

၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြအေနနဲ႔ အနာဂတ္ႏိုုင္ငံေရးမွာ ခိုုင္ခိုုင္မာမာရပ္တည္ဖိုု႔၊ အခမ္းက႑တခုုအေနနဲ႔ ျဖတ္သန္းဖိုု႔ ဆိုုရင္ ျပင္ဆင္ရမယ္၊ တည္ေဆာက္ရမယ္။ Planning  ေတြ ဆြဲရမယ္။ အခုုလက္ရွိမွာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကိုု ျဖတ္သန္းဖိုု႔ ဆုုိရင္ ရိုုးရိုုးရွင္းရွင္းပဲ ျဖတ္သန္းမယ္။ အင္န္အယ္ဒီကိုု ၀န္းယံမယ္၊ အင္န္အယ္ဒီကိုု ပ့ံပိုုးမယ္။ ေနာက္ဆုုံး ၈၈ ေတြ ပါတီေထာင္မယ္ဆိုုရင္ေတာင္မွ အင္န္အယ္ဒီကိုု ျပိဳင္ဖိုု႔ မဟုုတ္ဘူး။ ပါတီတရပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ဖိုု႔ ျဖတ္သန္းမႈတည္ေဆာက္ဖိုု႔ပဲ။ အဲသည္မွာ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုုတာကိုု စိတ္ကူးမယဥ္ေစခ်င္ဘူး။ ဖ်က္ျမင္းလည္း မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ ဒါေတြက က်ေနာ့္ရဲ့ ပုုဂၢလိက ပါစင္နယ္ အျမင္ေတြကိုု ေျပာတာေနာ္ … လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။

အခုုအခ်ိန္မွာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကိုု ျပင္ဆင္ႏိုုင္ေရးလႈပ္ရွားမႈကိုု လႊတ္ေတာ္တြင္း၊ လြတ္ေတာ္ျပင္ပ ၀ိုုင္းျပီး လုုပ္ၾကရမယ္လိုု႔ က်ေနာ္တိုု႔က ေျပာခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္မွာ ေဒၚစုုသမၼတျဖစ္ေရးဆိုုတာက အေျခခံဥပေဒကိုု ျပင္ဆင္ေရးထဲက အခ်က္အလက္ေတြထဲမွာ ပါ၀င္ေနတာမိုု႔ ဒါကလည္း ကၽြဲကူးေရပါျဖစ္သြားရမယ့္ လႈပ္ရွားမႈတခုုပဲလိုု႔ ျမင္ပါတယ္။ အဲသည္မွာ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတုုန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ အင္န္အယ္ဒီပါတီတိုု႔ ပညာရွိ သတိျဖစ္ခဲ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာကိုု ျပန္ျပီး သတိျပဳေစခ်င္တယ္။ အေျခခံဥပေဒကိုု ျပင္ဆင္ျခင္း မဟုုတ္ဘဲနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥပေဒကိုု ျပင္ဆင္ျပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ အမတ္ေလာင္းေတြကိုု ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ခြင့္ေပးတာ၊ တကယ္တန္း ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုုင္ရျပီးမွ အေျခခံဥပေဒကိုု ျပင္ဆင္ေပးထားတာ မရွိလိုု႔ က်မ္းက်ိန္ရမယ့္ အေျခအေနမွာ အၾကပ္အတည္း ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုု ျပန္စဥ္းစားမိေစခ်င္တယ္။ သည္လိုုမ်ဳိးပဲ အခုုအခ်ိန္မွာလည္း သတိအမ်ားၾကီးထားျပီးေတာ့ ေဒၚစုုအပါအ၀င္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ့္ အမတ္ေတြ၊ အတိုုက္အခံေတြက ေဆြးေႏြးတိုုင္ပင္ထားတာ၊ ေလ့လာထားတာ၊ နားလည္မႈေတြ တည္ေဆာက္တာေတြ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားၾကဖိုု႔ လိုုတယ္လိုု႔ ထင္ပါတယ္။

အာဏာႏိုုင္ငံေရးကိုု လုုပ္တယ္ဆိုုရင္ အစစအရာရာ ျပင္ဆင္ထားဖိုု႔ လိုုတယ္လိုု႔ ထင္ပါတယ္။ အဲသည္လိုုလူမ်ဳိးေတြက က်ေနာ္တိုု႔ဖက္မွာ လက္ခ်ဳိးေရလိုု႔ ရတယ္။ အဲသည္မွာ ေခါင္းေဆာင္တဲ့သူက သူ႔သေဘာခ်ည္းပဲ လုုပ္ေနလိုု႔လည္း မျပီးဘူး။ စညး္ရုုံးေရးလည္း လုုပ္ႏိုုင္ရမယ္။ သူမ်ားေျပာတဲ့ အၾကံဥာဏ္ေပးတာေတြကိုု နားေထာင္တာ၊ သုုံးသပ္ဆင္ျခင္တာေတြ လုုပ္နိုုင္ဖိုု႔ လုုိပါတယ္။ ကိုုယ့္အတြက္ think tank ေတြလိုုမ်ဳိး အတိုုင္ပင္ခံေတြ ထူေထာင္ထားႏိုုင္ရမယ္။ အဲသည္ဖက္မွာ အားနည္းတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့လည္း ကိုုယ့္လုုပ္မယ့္လမ္း၊ ကိုုယ္ေရြးမယ့္လမ္းကိုု ျပတ္ျပတ္သားသားနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ျပီး လုုပ္သြားဖိုု႔လည္း လိုုတယ္။ က်ေနာ္တိုု႔ေတြဆီမွာ ခုုခ်ိန္ထိ ေယာင္၀ါး၀ါးနဲ႔ လုုပ္ေနလိုု႔ မျပီးေသးဘူး။

တကယ္တန္းမွာ က်ေနာ့္သေဘာရိုုးအတိုုင္း ေျပာရရင္ က်ေနာ္က လုုပ္ကိုု ဆက္မလုုပ္ခ်င္တာ။ သိုု႔ေသာ္လည္း ႏိုုင္ငံေရးအလုုပ္ဆိုုတာမွာ အာဏာႏိုု္င္ငံေရး၊ ပါတီႏိုုင္ငံေရးဆိုုတာထက္ အမ်ားအက်ဳိးကိုုလုုပ္တဲ့ ႏိုုင္ငံေရးကိုုေတာ့ က်ေနာ္မေသမခ်င္း ဆက္လုုပ္ေနမွာပဲ လိုု႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ခုုခ်ိန္မွာ ကိုုယ္ယုုံၾကည္တာကိုု ခြန္စိုုက္အားစိုုက္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ လုုပ္ခ်င္တယ္။ အဲသလိုုမ်ဳိးမဟုုတ္ရင္ မလုုပ္ခ်င္ဘူး။ ကိုုယ့္ကိုုယ္တိုုင္က အားမပါဘဲ လုုပ္ေနရင္ ကိုုယ့္အလုုပ္အတြက္လည္း မေကာင္းဘူး၊ ကိုုယ့္ေနာက္လိုုက္ေတြ ရဲေဘာ္ေတြအတြက္လည္း မေကာင္းဘူး။ ျပည္သူေတြကိုုလည္း လိမ္ရာက်တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဟုုတ္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မေပးခ်င္ဘူး။

ခုုခ်ိန္မွာ လက္ရွိျမန္မာႏိုုင္ငံေရးအေျခအေနဟာ အေကာင္းဖက္ကိုု သြားေနတယ္။ ေနာက္ျပန္လွည့္မသြားႏိုုင္ဘူးလိုု႔ ထင္တယ္။ ဒီအတုုိင္းသာ ဆက္သြားမယ္ဆိုုရင္ အနာဂတ္ႏိုုင္ငံေရး လွစ္ဟာခ်က္ကိုု ေနာင္တခ်ိန္မွာ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြက ျဖည့္ဆည္းသြားႏိုုင္လိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုုျဖစ္လာဖိုု႔ကိုု ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ျဖစ္ႏိုုင္ဖိုု႔ေတာ့ အတင္းေမွ်ာ္လင့္မထားၾကနဲ႔။ ကိုုယ္တိုုင္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အရမ္းထားမယ္၊ ေလာအရမ္းၾကီးေနမယ္ဆိုုရင္ေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ၾကရလိမ့္မယ္လိုု႔ ျမင္တယ္။

အဲသည္မွာလည္း ကိုုယ့္ကိုုယ္တိုုင္ရဲ့ ပကတိစြမ္းေဆာင္ရည္ကိုု ရိပ္မိသိရွိျပီးေတာ့ ကိုုယ္ကိုုယ္တိုုင္က မလုုပ္ႏိုုင္၊ ေရွ႔ကလည္း လမ္းပိတ္ေနသလိုုျဖစ္ျပီး အမ်ားသူငွာေတြ တက္ျပီး လုုပ္သြားႏိုုင္ဖိုု႔ကိုုလည္း ဖယ္မေပးႏိုုင္ ျဖစ္ေနတာမ်ဳိး က်ေနာ္တိုု႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြက ျဖစ္မေနဖိုု႔ လိုုတယ္။ ကိုုယ္က လမ္းဖယ္ေပးရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ဖယ္ေပးႏိုုင္ရမယ္။ သူမ်ားေတြကိုု ေနရာေပးႏိုုင္ရမယ္။ သူမ်ားေတြကိုု ဆြဲတင္ရမယ္။ ကုုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ တည္ေဆာက္ထားျပီးသားလူေတြကိုု စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိတဲ့သူေတြကိုု ေရြးခ်ယ္ျပီးေတာ့ လုုပ္ေဆာင္ေပးရမယ္။ သည္လိုုမ်ဳိး ျဖစ္ၾကရမယ္။ ေလ့က်င့္ရမယ္။ ျဖည့္ဆည္းရမယ္။

ဒီလုုိမ်ဳိး က်ေနာ္တိုု႔က လုုပ္တယ္ဆိုုတဲ့ ေနရာမွာလည္း ငါတိုု႔ေရြးထားတာ၊ ငါတိုု႔ တင္ထားတာပဲ၊ အားလုုံးက respect ေပးရမယ္။ ေလးစားရမယ္၊ နားေထာင္ရမယ္ဆိုုတာမ်ဳိး ေတာင္းဆိုုတာမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ဘူး။ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိတဲ့လူေတြ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုုယ္တိုုင္က လူေတြဆီက ေလးစားမႈ အသိအမွတ္ျပဳမႈကိုု ကိုုယ့္ဖာသာကိုုယ္ ရယူႏုုိင္မွ ျဖစ္မယ္။ ဗ်ာဒိတ္ရထားသလိုုမ်ဳိး ျဖစ္ေနလိုု႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။

            တိုုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုုင္ေတြရဲ့ အေနအထားေတြ၊ နယ္စပ္ေဒသမွာ ေနထိုုင္ရတဲ့ တိုုင္းရင္းသားညီအကိုုေမာင္ႏွမ မိသားစုုေတြရဲ့ သေဘာထားေတြကိုု အေ၀းကေနျပီး က်ေနာ္တိုု႔က နားလည္မႈေပးေနရုုံနဲ႔ မျပီးဘူး။ သူတိုု႔ရဲ့ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ရင္ဆိုုင္ေနရတဲ့ လက္ေတြ႔က်တဲ့ အေျခအေနေတြကိုု အနီးကပ္ခံစားၾကည့္တတ္ဖိုု႔ လိုုမယ္။

              လက္ရွိအစုုိးရက မူအားျဖင့္ MPC ဆိုုတာကေနျပီး အဲသည္ကေနပဲ ႏိုုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးေတြ၊ တိုုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ဆက္သြယ္ေရးေတြ လုုပ္ၾကပါလိုု႔ ဆိုုထားတာမိုု႔လိုု႔ အားလုုံးက သူကေနတဆင့္ လုုပ္ေနၾကရတာ ျဖစ္တယ္။ ႏိုုင္ငံျခားအစုုိးရေတြကလည္း ဒီကေနတဆင့္ အလုုပ္လုုပ္ဆိုုလိုု႔ လုုပ္ေနၾကရတာ၊ တျခားဘာခံစားခ်က္မွ မရွိဘူး။ တိုုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုုင္အဖြ႔ဲေတြ ဆိုုတာကလည္း ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ အစုုိးရက လႊတ္လိုုက္တဲ့ ဖြဲ႔လိုုက္တဲ့ ဘယ္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔မဆိုု ျငိမ္းခ်မ္းေရးတိုု႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးတိုု႔အတြက္ စကားေျပာပါ၊ ေဆြးေႏြးပါဆိုုလိုု႔ ေျပာဆိုုေဆြးေႏြးေနၾကရတာခ်ည္းပဲ။ တိုုင္းရင္းသားေတြက ေရြးခ်ယ္ရတာ မဟုုတ္ဘူး။ အစုုိးရက ေရြးေပးတဲ့အတိုုင္း လုုပ္ေနရတာေလ။

            လက္ရွိဥပမာတခုုက ဂ်ပန္အဖြဲ႔အစည္းတခုုက နယ္စပ္ေဒသတိုုင္းရင္းသားေတြ ကူညီေရးလုုပ္ခ်င္တယ္။ MPC ကေနတဆင့္လုုပ္ရမယ္ဆိုုလိုု႔သာ လုုပ္ရတယ္။ သူတုုိ႔ကိုုယ္တုုိင္ ကူညီခ်င္တဲ့ပစၥည္းေတြကိုု ခ်က္ျခင္း နယ္စပ္မွာ တိုုက္ရိုုက္ကူညီလိုု႔ ေပးအပ္လိုု႔ရေအာင္ စီစဥ္ျပီး လုုပ္ၾကတာပဲ။ MPC က ၾကားထဲကေန ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ လက္လႊဲေပးတဲ့အလုုပ္ လုုပ္လိုုက္ရတာမ်ဳိးပဲ။

            အခုုအခ်ိန္မွာ Peace Process ကိုု လုုပ္ေနၾကတာကိုု ၾကည့္လိုုက္ရင္ ႏိုုင္ငံျခားအစုုိးရေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြက အစုုိးရကိုု မယုုံဘူး၊  MPC ကိုုလည္း မယုုံဘူး။ တိုုင္းရင္းသားေတြကလည္း အစုုိးရကိုု မယုုံဘူး၊ MPCကိုု မယုုံဘူး၊ စစ္တပ္ကိုုလည္း မယုုံဘူး။ အစုုိးရကလည္း သူမ်ားေတြကိုု မယုုံပါဘူး။ အခုု ျငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈေတြဆိုုတာက တဦးကိုု တဦး မယုုံၾကည္ဘဲနဲ႔ကိုု လုုပ္ေနၾကရတာ ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာတခုုမွလည္း မခိုုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အားလုုံးက ျပည္ပဖိအားေတြ၊ ျပည္တြင္းက ျပည္သူလူထုုရဲ့ ေတာင္းဆိုုခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဒီလမ္းအတိုုင္းပဲ ေလ်ာက္ၾကရမွာပဲ။ ဒါက လက္ရွိျမန္မာ့ႏိုုင္ငံေရး အျဖစ္အပ်က္ေတြက သည္လိုုပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ မယုုံဘဲနဲ႔လည္း ျဖတ္ၾကရမွာပဲ။ လုုပ္ေနၾကရတာပဲ။ ဒီလိုုနဲ႔ပဲ ၂၀၁၅ အလြန္မွာ ေပၚလာမယ့္ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အစုုိးရကေန Peace Process ဘယ္လိုုျဖစ္လာမလဲဆိုုတာကိုု အားလုုံးက ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ သေဘာမ်ဳိးလိုု႔ ေျပာခ်င္တယ္။

           

            ဟုုတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိျမန္မာႏိုုင္ငံေရးအေျခအေနရဲ့ အေရြ႔ဆိုုတာ လာမယ့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ေပၚမွာပဲ မူတည္ေနတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ အင္န္အယ္ဒီပါတီေတြ ဘယ္လိုုမ်ဳိး အႏိုုင္ရမလဲ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဘယ္လိုု ေနရာရမလဲ။ အစုုိးရအသစ္ ဘယ္လိုုဖြဲ႔စည္းလာမလဲ။ အဲသည္အခင္းအက်င္းေတြ ျဖစ္လာေအာင္ ခုုကတည္းကေကာ ေနာင္ကာလမွာလည္း အေျခခံဥပေဒကိုု ဘယ္လိုုမ်ဳိး ျပင္ဆင္ေပးတာ ျပဳျပင္ေပးတာေတြ ရွိမလဲဆိုုတာကိုု ေစာင့္ၾကည့္ၾကရမယ္။

           

            ဒီအဆင့္ဟာ ဘယ္လိုုမွ ေရွာင္လႊဲလိုု႔ မရဘဲနဲ႔ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ျဖတ္သန္းရမယ့္ အဆင့္ျဖစ္တယ္။ သူတိုု႔တေတြ၊ မိသားစုုေတြဟာ ပိုုင္ဆိုုင္မႈေတြ ေၾကညာၾကရမယ္။ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခြန္ေတြ ေဆာင္ၾကရမယ္။ တရားဥပေဒရဲ့ အဆုုံးအျဖတ္ကိုု ခံယူၾကရလိမ့္မယ္။ အဲသည္လိုုမ်ဳိး အေရးမယူႏိုုင္ေသးရင္ေတာင္မွာ ခုုခ်ိန္မွာ ျပည္သူလူထုုေတြက သတၱိရွိရွိနဲ႔ ထုုတ္ေဖာ္တာ၊ တရားဥပေဒနဲ႔ အညီ အေရးဆိုုတာ၊ တရားစြဲဆိုုဖိုု႔ ၾကိဳးစားတာေတြဟာ ျမန္မာျပည္တျပည္လုုံး အတိုုင္းအတာနဲ႔ ဖိအားေတြ၊ တြန္းအားေတြ ျဖစ္ေနျပီ ဆိုုတာကိုု က်ေနာ္တိုု႔ ေတြ႔ေနရတယ္။