၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဘယ္လိုျပင္ၾကမွာလဲ
တူေမာင္ညိဳ
စက္တင္ဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၃
Photo from theguardian
အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ၇ ဦးပါဝင္ေသာ ျပင္ဆင္ေရးေကာ္မတီကို စက္တင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီ။ ဒီေကာ္မတီထဲတြင္ ဥပေဒပညာျဖင့္ အသက္ေမြးၾကသူေတြက အမ်ားစုျဖစ္ပါသည္။ ဦးကိုနီ၊ ဦးေဌးဦး တုိ႔သည္ ဒီလိႈင္းစာေစာင္တြင္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ စုိက္လုိက္မတ္တတ္ ေဆာင္းပါးေရးခဲ့ၾကေသာ ဒီလိႈင္း၏ ပင္တုိင္ေဆာင္းပါးရွင္မ်ား ျဖစ္သည္။ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးၾကသူမ်ားလည္းျဖစ္သည္။ ဦးကိုနီဆုိလွ်င္ “ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဘယ္လိုျပင္ၾကမွာလဲ” အမည္ျဖင့္ စာအုပ္ပင္ထုတ္ ေဝထားသူျဖစ္သည္။ ဦးကိုနီသည္ ေရွ႕ေနပီသေပ၏။ စာအုပ္အမည္ကိုပင္ သတိထား ၍ ေပးထား၏။ ယခုေတာ့ ဒီခ်ဳပ္၏ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ၇ ဦးေကာ္မတီထံ ဦးကိုနီ၏ စာအုပ္ေခါင္းစဥ္ကို နမူနာယူ၍ ေမးခြန္းေမး ရေပေတာ့မည္။
“၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဘယ္လိုျပင္ၾကမွာလဲ”
“၇ ဦးေကာ္မတီအေနျဖင့္ ” ဤေမးခြန္းကို ျပည္သူတစ္ရပ္လံုး ေသခ်ာသိရွိၿပီး၊ ပါဝင္လာရန္ အထူးလိုအပ္ပါသျဖင့္ တိတိ က်က် ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျဖၾကားဖုိ႔လိုအပ္ပါသည္။
အဆိုပါေမးခြန္းသည္ ဦးကိုနီ၏ “ဘယ္လိုျပင္ဆင္ၾကမလဲ” စာအုပ္အမွာစာတြင္ပါရွိေသာ “ ႏုိင္ငံေတာ္ အာဏာ၏ ပင္ရင္း ပိုင္ ရွင္မွာ ႏုိင္ငံသားျပည္သူမ်ားသာျဖစ္ရာ ႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ ဆႏၵသာ အဓိကျဖစ္သင့္ပါသည္။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆြဲသူ လူတစ္စု၏ ဆႏၵကိုသာ အေလးထားရမည္ဆုိလွ်င္ ႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ အခန္းက႑မွာ ေနာက္တန္းသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားမည္ျဖစ္ၿပီး မည့္သည့္အခါမွ် ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံျဖစ္လာမည္မဟုတ္ပါဟု ကၽြန္ေတာ္အေလးအနက္ေျပာလိုပါသည္” ဟူေသာ အခ်က္ကို ေလးေလးနက္နက္ ထင္ဟပ္ ထား ေသာေမးခြန္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” သည္ လူတစ္စုက စိတ္ႀကိဳက္စီမံေရးဆြဲေဖာ္စပ္ထားျခင္းၿပီး၊ အတင္းအဓမၼ အတည္ျပဳထားသည္ကို အားလံုးသိရွိ သေဘာေပါက္ၾကၿပီးျဖစ္ပါသည္။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” သည္ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းႏွင့္လံုးဝမကိုက္ညီေသာ အေျခခံဥပေဒတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
“ ျပင္ဆင္ေရး” ဆိုသည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ က်ေနာ္သေဘာထားအျမင္ႏွင့္အယူအဆကိုတင္ျပပါမည္။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ထဲမွ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းႏွင့္လံုးဝမကိုက္ညီေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ျပတ္ျပတ္သားရွင္းလင္းဖယ္ထုတ္ ပစ္ႏုိင္မွသာလွ်င္“ ျပင္ဆင္ေရး” ဟုေခၚဆိုႏုိင္ပါလိမ့္မည္။
“ျပင္ဆင္ေရး” ၏ အဓိကဦးတည္ခ်က္မွာလည္း ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းႏွင့္ လံုးဝမကိုက္ညီေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကိုဖယ္ထုတ္၍ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းႏွင့္ကိုက္ညီေသာ အခ်က္မ်ားကို ထည့္သြင္းျပ႒ာန္းႏုိင္ေရးျဖစ္ရပါမည္။ ယင္းအခ်က္မ်ားကိုလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ျခင္းမရွိလွ်င္ “ျပင္ဆင္ေရး”ဟု မေခၚထုိက္ပါ။ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ကို အေရာင္တင္အလွျခယ္ေပးတာမ်ိဳးသာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ဒီမုိကေရစီ အႏွစ္သာရထည့္သြင္းေပးႏုိင္ျခင္းမရွိေသာ “ျပဳျပင္ေရး”သည္ “အတုအေယာင္ျပဳျပင္ေရး”သာျဖစ္မည္။ “အေရာင္ တင္ အလွျခယ္ျပဳျပင္ေရး” ပဲျဖစ္မည္။
သုိ႔ပါ၍ ပဏာမအဆင့္အေနျဖင့္ “ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”၊ အခန္း (၁) ႏုိင္ငံေတာ္အေျခခံမူမ်ား မွ ေအာက္ပါအခ်က္အခ်ိဳ႕ကို ျပဳျပင္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ “အဓိပၸာယ္ရွိေသာ ျပဳျပင္ေရး” သုိ႔မဟုတ္ “အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ ျပဳျပင္ေရး” ဟု ေခၚဆိုႏုိင္ပါလိမ့္မည္။
ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာ၏ ပင္ရင္းပုိင္ရွင္မွာ ႏုိင္ငံသားျပည္သူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ႏိုင္ငံသားျပည္သူမ်ား၏ အေရးအရာမ်ားကို စီမံခန္႔ခြဲ ၾကမည့္လႊတ္ေတာ္အဆင့္ဆင့္ကို မဲဆႏၵနယ္အလိုက္ ႏိုင္ငံသားျပည္သူမ်ား၏ လြတ္လပ္ေသာဆႏၵမဲျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ထားသည့္ အမတ္မ်ား ျဖင့္သာဖြဲ႔စည္းရမည္။ အစုိးရအဖြဲ႔ကိုလည္း မဲဆႏၵနယ္အလိုက္ ႏိုင္ငံသားျပည္သူမ်ား၏ လြတ္လပ္ေသာဆႏၵမဲျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ထားသူမ်ား ျဖင့္ သာဖြဲ႔စည္းရမည္။
ဤ အေျခခံစံႏႈန္းကို “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” က “ပုဒ္မ ၁၄” ျဖင့္ တိတိလင္းလင္းခ်ဳိးေဖာက္ထားပါသည္။ သို႔ျဖင့္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” တြင္ပါရွိေသာ ပုဒ္မ ၄ ႏွင့္ ပုဒ္မ ၁၄ တို႔ တစ္ခုႏွင့္ ေရွ႕ေနာက္မညီဆန္႔က်င္ေနပါသည္။
သုိ႔ပါႈ ပုဒ္မ ၁၄ ကို ျပဳျပင္ႏုိင္မည္ေလာ။
ပုဒ္မ ၆ ပုဒ္မခြဲ (စ) “ႏုိင္ငံေတာ္၏ အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါဝင္ထမ္းေဆာင္ ႏုိင္ေရး တုိ႔ကို အစဥ္တစုိက္ဦးတည္သည္” ဆုိသည့္ အခ်က္ကို ျပဳျပင္ႏုိင္မည္ေလာ။
ပုဒ္မ ၇ “ ႏုိင္ငံေတာ္သည္ စစ္မွန္၍ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုက်င့္သံုးသည္” ဟူေသာအခ်က္ကို ျပဳျပင္ႏုိင္မည္ေလာ။
ဒီခ်ဳပ္ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ကၽြန္မကေတာ့ စစ္အစုိးရအဆက္ဆက္က ေထာက္ခံကာကြယ္ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမုိကေရစီဆုိတာကို တစ္ေလွ်ာက္လံုးဆန္႔က်င္ခဲ့ပါတယ္၊ ေနာင္လည္း အၿမဲတန္းဆန္႔က်င္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္” ဟု အေမရိကန္ ခရီးစဥ္တြင္ ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့ဖူးပါသည္။
ပုဒ္မ ၈ “ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ျပည္ေထာင္စုစနစ္ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္သည္”
အထက္ပါျပ႒ာန္းခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး၊ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအားလံုး အႏွစ္ႏွစ္အလလ လိုလားေတာင့္တခဲ့ၾကသည့္ တန္း တူေရးႏွင့္ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကို တကယ္တန္းအာမခံႏုိင္မည့္ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု” ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ေရးျဖင့္ အစားထိုးျပဳျပင္ ႏုိင္မည္ေလာ။
ပုဒ္မ ၁၇ (ခ) “ကာကြယ္ေရး၊ လံုၿခံဳေရး၊ နယ္စပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး” တြင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က တုိက္ရုိက္ခန္႔အပ္ေနမႈကို ျပဳျပင္ ႏုိင္မည္ေလာ။
ပုဒ္မ ၂၀ ပုဒ္မခြဲ (ခ) ၊(ဂ) ၊(ဃ)၊ (င) ၊ (စ) တုိ႔ကို ျပဳျပင္ႏုိင္မည္ေလာ။
ပုဒ္မ ၄၀ ပုဒ္မခြဲ (ခ) (ဂ) တို႔ကို ျပဳျပင္ႏုိင္မည္ေလာ။
“အဓိပၸာယ္ရွိေသာ ျပဳျပင္ေရး”လား၊ “အေရာင္တင္အလွျခယ္ျပဳျပင္ေရး” လား။
အထက္ပါေဖာ္ျပအေျခခံအခ်က္မ်ားကိုသာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျပဳျပင္ႏိုင္မည္ဆုိလွ်င္ အျခားအခ်က္မ်ားျပင္ဆင္ရန္ ခက္ခဲ ေတာ့မည္ မဟုတ္ဟု ယံုၾကည္ယူဆပါသည္။
နိဂံုးခ်ဳပ္တင္ျပလိုသည့္အခ်က္မွာ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာ၏ ပင္ရင္းပိုင္ရွင္မွာ ႏုိင္ငံသားျပည္သူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ အေျခခံဥပေဒေရး ဆြဲျခင္း၊ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ အသစ္ေရးဆြဲ အစားထိုးျခင္းစသည့္ လုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္တုိင္းတြင္ ႏုိင္ငံသားျပည္သူမ်ား လြတ္လပ္စြာပါဝင္ႏုိင္ရ မည္။ ႏုိင္ငံသား ျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵသာ အဓိက ျဖစ္ရပါမည္။ ႏုိင္ငံသားျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵကို ရယူရမည္ျဖစ္ပါသည္။
လူတစ္စု၏ ျပဳျပင္ေရးဆႏၵကိုသာ အေလးထားေနၾကရမည္ဆုိလွ်င္ ႏုိင္ငံသားျပည္သူမ်ား၏ အခန္း႑မွာ ေနာက္တန္းသုိ႔ ေရာက္မည္ သြားမည္ျဖစ္ၿပီး မည္သည့္အခါမွ် ဒီမုိကေရစီစံႏႈန္းျဖင့္ျပည့္ဝေသာ အေျခခံဥပေဒတစ္ရပ္ျဖစ္ ေပၚမလာႏိုင္သလုိ မည္သည့္ အခါမွ် ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံျဖစ္လာမည္မဟုတ္ဟု က်ေနာ္ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလိုပါသည္။
သို႔ပါ၍ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပဳျပင္ေရး” တြင္ ႏုိင္ငံသားျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ မည္သည့္အခန္းက႑မွ မည္သုိ႔မည္ပံုပါဝင္ ရမည္ကို တိတိလင္းလင္းရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္သိရွိနားလည္ႏုိင္ၾကေစရန္အလို႔ငွာ “အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးေကာ္ မတီ”မွ အေလးထားေျဖၾကားေပးပါရန္ ေမးျမန္းသမႈျပဳလုိက္ပါသည္။
ညႊန္း
– ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈)
– “စည္း ကမ္းရွိေသာ ဒီမုိကေရစီဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္း ကို ကၽြန္မလက္မခံဘူး” ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၁၁၅ ၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၇
– “ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဘယ္လိုျပင္ၾကမွာလဲ” – ေမာင္ကိုနီ (တရားရုံးခ်ဳပ္ေရွ႕ေန) ၊ ၂၀၁၃ ဇန္နဝါရီ၊ ေရႊဟသၤာစာေပ၊
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
