Than Win Hlaing – Nu – Attlee Agreement

နုု – အက္တလီ စာခ်ဳပ္ (ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး စာခ်ဳပ္)
သန္းဝင္းလႈိင္
ေအာက္တုုိဘာ ၃၊ ၂၀၁၃

ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းတြင္ ႏု-အက္တလီ စာခ်ဳပ္သည္ အထူးအေရးပါေသာ စာခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ထိုစာခ်ဳပ္တြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံကို အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးရာ၌ ေပၚေပါက္လာမည့္ ေျပာင္းလဲမႈ ကိစၥမ်ားအတြက္ လိုအပ္ေသာ အစီအစဥ္မ်ားကို ျပ႒ာန္းထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုစာခ်ဳပ္သည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ အဂၤလိပ္- ျမန္မာစာခ်ဳပ္ဟူ၍ လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး စာခ်ဳပ္ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေခၚတြင္ေလသည္။စာခ်ဳပ္သက္တမ္းသည္ ယခုအခါ(၆၆)ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္သည္။
ႏု-အက္တလီ စာခ်ဳပ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရအား အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးအပ္ေသာစာခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ထိုစာခ်ဳပ္ကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ အဂၤလန္ျပည္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ေတာ္၌ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ ကိုယ္စား နန္းရင္းဝန္ ကလီမင့္ရစ္ခ်တ္အက္တလီႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရ ကိုယ္စား ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏု (ယခု ဦးႏု) တို႔ ႏွစ္ဦး သေဘာတူ ခ်ဳပ္ဆို၍ လက္မွတ္ ေရးထိုးၾကသည္။ ထိုစာခ်ဳပ္သည္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ စာခ်ဳပ္ ဟူ၍လည္း တြင္သည္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး စာခ်ဳပ္ ဟူ၍လည္း တြင္သည္။
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ ၿဗိတိသွ် နန္းရင္း၀န္ ကလီမင့္ရစ္ခ်က္ အက္တလီသည္ ျမန္မာျပည္အား အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးအပ္ေရးကို  ေဆြးေႏြးရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ြဲ႔ကို ဖိတ္ေခၚခဲ့ေလသည္။ ထိုဖိတ္ေခၚခ်က္အရ ဘုရင္ခံအလုပ္အမွဳေဆာင္ ေကာင္စီအဖြဲ႔ ဒုတိယဥကၠဌနွင့္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ျပည့္သူ႔လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔  ဥကၠဌ ျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ျမန္မာနိုင္ငံ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္အဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ျဖင့္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ သြားေရာက္၍ ၿဗိတိသွ် အစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေလသည္။ ထိုေဆြးေႏြးပြဲမ်ား အၿပီးတြင္ ၁၉၄၇ ခုနွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔၌ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ ဘုရင္မင္းျမတ္အစိုးရနွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဘုရင္ခံ၏  အမႈေဆာင္ေကာင္စီမွ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္တို႔  ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ရာမွ  ေရာက္ရိွခဲ့ေသာ အဆံုးသတ္ခ်က္မ်ား ပါဝင္သည့္ ေအာင္ဆန္း- အက္တလီစာခ်ဳပ္ကို  ေဒါင္းနင္းလမ္း၊ အမွတ္-၁ဝ တြင္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ နန္းရင္းဝန္ အက္တလီတို႔သည္  လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ၾကေလသည္။ ထိုစာခ်ဴပ္အရ  ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လြတ္လပ္ေရးသည္  ထိုစာခ်ဴပ္ ခ်ဴပ္ဆိုၿပီးေနာက္  တစ္ႏွစ္အတြင္း  အေကာင္အထည္ ေပၚလာရမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၊ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု ၿမန္မာႏိုင္ငံ၏  ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဴပ္ပံုအေျခခံ  ဥပေဒကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ တိုင္းျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္သည္  အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းခဲ့ေလသည္။  ထိုအခ်ိန္တြင္  ေအာင္ဆန္း- အက္တလီ စာခ်ဳပ္အရ  ျမန္မာႏိုင္ငံအား အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးအပ္ရန္  ကိစၥကို  ေဆာင္ရြက္ရန္  ရွိေသာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္သည္  ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရ  ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သခင္ႏုသည္  ၁၉၄၇ ခုနွစ္ ေအာက္တိုဘာလအတြင္း  လန္ဒန္ၿမိဳ႕သို႔  သြားေရာက္ၿပီးလွ်င္  အထက္အဆိုပါ ႏု- အက္တလီ စာခ်ဳပ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရ ကိုယ္စား ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံႏွင့္  ခ်ဴပ္ဆို လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ေလသည္။  ထိုသို႔လက္မွတ္ ေရးထိုးၿပီးသည့္ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သခင္ႏုသည္  လန္ဒန္ၿမိဳ႕ ဘီဘီစီ အသံလႊင့္ရံုမွေန၍  ထိုစာခ်ဳပ္နွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍  ေအာက္ပါ မိန္႔ခြန္းကို ျမြတ္ၾကားေလသည္။
“ ျမန္မာလြတ္လပ္ေရးကို ျဖစ္ေျမာက္ေစေသာ အဂၤလိပ္ – ျမန္မာ စာခ်ဳပ္သည္ ျမန္မာရာဇ၀င္တြင္သာမက ကမာၻ ့ရာဇဝင္တြင္ပါ  အခန္းသစ္ တစ္ရပ္ ဖြင့္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။  အေၾကာင္းကို ဆိုေသာ္  ယေန႔ အင္ပိုင္ယာ အင္အားစုတစ္ခုသည္  မိမိ အလိုအေလ်ာက္  ခင္မင္ရင္းႏွီးလ်က္  စိတ္ေစတနာေကာင္းကို  ထားရိွကာ လက္ေအာက္ခံ  ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံကို အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္  လံုးဝ လြတ္လပ္ေသာ  ႏ္ိုင္ငံတစ္ခုအေနသို႔  ျပန္လည္ထားရိွလိုက္ ျခင္းေၾကာင့္ပင္  ျဖစ္ေၾကာင္း’’ ။
ထို ႏု- အက္တလီစာခ်ဳပ္အရ  ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံသည္  ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္ ၄ နာရီ မိနစ္ ၂၀ အခ်ိန္တြင္  လြတ္လပ္ေရးကို  ေၾကညာႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ စာခ်ဳပ္၏ မူရင္းမွာ ဤသို႔  ျဖစ္သည္-
● ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ စာခ်ဳပ္
ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံ (ဂရိတ္ၿဗိတိန္ႏွင့္ အိုင္ယာလန္ေျမာက္ပိုင္းတို႔၏ ယူႏိုက္တက္ကင္းဒမ္း) အစိုးရႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရတို႔သည္ –
ျမန္မာႏိုင္ငံအား လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ေစရမည္ဟု ျပ႒ာန္းလုိက္ေသာ ဥပေဒတစ္ရပ္ကို ေဆာလ်င္စြာ အတည္ျပဳေရးအတြက္ ပါလီမန္ကို ပန္ၾကားရန္ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံအစိုးရ၏ ရည္ရြယ္ရင္း ျဖစ္သည္ ဟူေသာ အခ်က္ကို စဥ္းစားၾက၍ လုံးဝလြတ္ေျမာက္ေရး အတန္းအစား ညီမွ်မႈ၊ လြတ္လပ္ေရးတို႔ ရွိရမည္ ဟူေသာ အခ်က္တို႔ကို အေျချပဳကာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၏ အစိုးရမ်ားအျဖစ္ျဖင့္ အနာဂတ္ဆက္ဆံေရးတို႔ကို ပိုင္းျခားသတ္မွတ္ရန္ လည္းေကာင္း၊ ၿဗိတိသွ်ႏွင့္ ျမန္မာ ႏွစ္တိုင္း ႏွစ္ႏိုင္ငံတို႔၏ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈႏွင့္ သိနားလည္မႈတို႔ကို ခိုင္ခံတည္ၿမဲေစရန္ ထိုအမႈတို႔ကို အဓြန္႔ရွည္စြာ ဆက္လက္ တည္ၿမဲေစရန္ လည္းေကာင္း အလိုရွိၾကသည္ ျဖစ္သျဖင့္ –
ထို႔ျပင္ –
ႏွစ္တိုင္း ႏွစ္ႏိုင္ငံတို႔၏ ဆက္ဆံေရးတြင္ ေပၚထြက္လာမည္ျဖစ္ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမွ ေပၚေပါက္အပ္သည့္ ကိစၥမ်ားအတြက္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား ျပဳရန္လည္း အလိုရွိသည္ျဖစ္ရာ၊ ဤရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ စာခ်ဳပ္တစ္ခုကို ခ်ဳပ္ဆိုရန္ ဆုံးျဖတ္ၾက၍ အခြင့္အေရး အာဏာပုိင္မ်ား အျဖစ္ျဖင့္ ခန္႔အပ္ျခင္းကို ခံရေသာ ၿဗိတိသွ် အစိုးရအတြက္ နန္းရင္းဝန္ႏွင့္ ပ႒မေရႊတိုက္စိုးျဖစ္သည့္ “ကလီမင့္ရစ္ခ်တ္အက္တလီ” စီ၊အိပ္(ခ်္)၊အမ္၊ပီ ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရအတြက္ နန္းရင္းဝန္ သခင္ႏုတို႔က ေအာက္ပါအတိုင္း သေဘာတူညီၾကေလသည္။

အခ်က္ – ၁
ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံ အစိုးရသည္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံအား လုံးဝလြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ႏိုင္ငံဟူ၍ အသိအမွတ္ျပဳသည္။ ဤစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုၾကေသာ အစိုးရတို႔သည္ နည္းလမ္း က်နစြာ ယုံမွတ္ခန္႔အပ္ေသာ သံတမန္ဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို လဲလွယ္ထားရွိရန္ သေဘာတူၾကသည္။

အခ်က္ – ၂
ျပည္ေထာင္အခ်င္းခ်င္း ခ်ဳပ္ဆိုၾကသည့္ တည္ၿမဲလ်က္ရွိေသာ စာခ်ဳပ္ တစ္စုံတစ္ခုမွ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံသို႔ က်ေရာက္သည့္ တာဝန္၀တၱရားအားလုံးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္ဟု ယူဆေလသမွ် ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရသို႔ ယခုမွစ၍ အခြင့္အေရးႏွင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးတို႔ကိုလည္း ျပည္ေထာင္အခ်င္းခ်င္း ခ်ဳပ္ဆိုၾကေသာ စာခ်ဳပ္ တစ္စုံတစ္ခုအရ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သမွ် ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရက ယခုမွစ၍ ခံစားႏိုင္ရမည္။

အခ်က္ – ၃
ဤစာခ်ဳပ္ အတည္ျဖစ္လာေသာ ေန႔ရက္တြင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံ ဥပေဒကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသည္လည္း ျဖစ္၍ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ လက္ေအာက္ခံလည္း ျဖစ္ေသာ သို႔တည္းမဟုတ္ ေနာက္ေနာင္မွ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ေရြးခ်ယ္ျခင္းျဖင့္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရလက္ေအာက္ခံ ျဖစ္သည္လည္း မွတ္ယူျခင္း ခံရေသာသူသည္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တရားဥပေဒအရ သတ္မွတ္ထားေသာ နည္းလမ္းႏွင့္ေလ်ာ္ညီစြာ ႏိုင္ငံျခားသားအျဖစ္ကို ခံယူေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေၾကညာႏိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ ထိုသူသည္ ထိုသို႔ ေၾကညာသည္မွစ၍ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္မွ ရပ္စဲရမည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရသည္ ဤအခ်က္ကို ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား အထေျမာက္ေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပါလီမန္တြင္ ေစာႏိုင္သမွ် ေစာစြာ၎၊ မည္သည့္နည္းႏွင့္မဆို ဤစာခ်ဳပ္ အတည္ျဖစ္လာည္မွစ၍ တစ္ႏွစ္အတြင္း၌ ၎ဥပေဒျပဳ၍ စီမံေဆာင္ရြက္ရမည္။

အခ်က္ – ၄
ကာကြယ္ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားတြင္ ဤစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုၾကေသာ အစိုးရမ်ား၏ ဆက္ဆံေရးကို ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔က အစိုးရ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးၾကေသာ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ စည္းမ်ဥ္းသတ္မွတ္ရမည္။ အဆိုပါ သေဘာတူညီခ်က္ရွိ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ဤစာခ်ဳပ္၏ ေနာက္ဆက္တြဲတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ထိုျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားသည္ ဤစာခ်ဳပ္၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားအျဖစ္ျဖင့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္ ရမည္။

အခ်က္ – ၅
ဤစာခ်ဳပ္ အတည္ျဖစ္လာေသာ ေန႔ရက္တြင္ အိႏိၵယႏွင့္ ပါကစၥတန္မွတစ္ပါး အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အိုးအိမ္အေျခအျမစ္တည္ရွိေသာ ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္သူမ်ားအား ပင္ရွင္မ်ား၊ အခ်ိဳးက်ပင္ရွင္မ်ား၊ ဆုေငြမ်ား၊ မိသားစုဆိုင္ရာ ပင္ရွင္ရံပုံေငြမ်ားမွ၎၊ အိုမင္းစာရံပုံေငြမ်ားမွ၎၊ ေပးစရာရွိသည္မ်ားႏွင့္ ေထာက္ပံ့ေငြမ်ား၊ ခြင့္လစာမ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ ဘ႑ာေတာ္မွျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အခြင့္အာဏာေအာက္တြင္ ထားရွိေသာ အျခားရံပုံေငြမ်ားမွ ျဖစ္ေစ၊ ေပးသင့္ေပးထိုက္ေသာ ေငြမ်ားတို႔ကို ဤစာခ်ဳပ္ အာဏာမတည္မီက ထမ္းရြက္ခဲ့ေသာ အလုပ္သမားအားလုံးအတြက္ ဤစာခ်ဳပ္ အာဏာတည္အ့ံဆဲဆဲ ကာလက အသုံးျပဳခဲ့ေသာ နည္းဥပေဒမ်ားအရ ေပးရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရသည္ မိမိ၌ တာဝန္ရွိသည္ဟု ထပ္မံဝန္ခံျပဳသည္။

အခ်က္ – ၆
ေအာက္ပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားသည္ ဤအခ်က္တြင္ ပါဝင္ေသာ ေငြေရးေၾကးေရး ျပႆနာမ်ားအတြက္ အၿပီးသတ္ ေျဖရွင္းမႈျဖစ္ေၾကာင္းကို စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၾကေသာ အစိုးရတို႔က သေဘာတူၾကသည္။

၁။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရသည္ သိုေလွာင္ထားေသာ စစ္တပ္မ်ားဆိုင္ရာ ပစၥည္းေရာင္းရေငြမ်ားကို အျပည့္ေပးရန္ သေဘာတူေၾကာင္း ထပ္မံ၍ ခံဝန္ျပဳသည္။ ထိုပစၥည္းမ်ားတြင္ စစ္ဘက္လက္ေအာက္ခံ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ျပအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ပစၥည္းမ်ား ပါ၀င္သည္။ ၿမိဳ႕ျပဆိုင္ရာ မူလအစိုးရကို မထူေထာင္ခင္က တည္ရွိခဲ့ေသာ စစ္ဘက္လက္ေအာက္ခံ ၿမိဳ႕ျပအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္  ကုန္က်ေသာ စရိတ္မ်ားကို ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံ အစိုးရသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရထံမွ မေတာင္းဆိုေတာ့ပါဟု သေဘာတူသည္။

၂။ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံအစိုးရသည္ သာမန္ဘတ္ဂ်က္ႏွင့္ နယ္စပ္ေဒသ ဘတ္ဂ်က္မ်ားထံ၌ ေငြလိုေနသည္ကို ျဖည့္ေပးရန္ ထုတ္ေခ်းခဲ့ေသာ ေငြမ်ားအနက္ စတာလင္ေပါင္ေပါင္း ၁၅ သန္းကို ေလွ်ာ္ပစ္ရန္ သေဘာတူသည္။ က်န္ေငြမ်ားကို ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔ထက္ ေနာက္မက်ေသာ ေန႔ရက္မွအစျပဳ၍ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္မွ် ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း အခ်ိဳးတူ အရစ္က် ျမန္မာႏိုင္ငံက ေပးဆပ္ရမည္။ အတိုးကားေပးရန္ မလိုေခ်။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ေပးရန္ရွိေသာ အထက္ပါ ေၾကြးမီေလွ်ာ္ပစ္ျခင္းကို  ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေငြေရးေၾကးေရး အေျခအေန ျပန္လည္ထူေထာင္လာမႈအတြက္ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံ အစိုးရက အေထာက္အပံ့ျပဳသည္ဟူေသာ သေဘာအျဖစ္၎၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၿဗိတိသွ် စစ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအတြက္ ကုန္က်ခဲ့ေသာ ပစၥည္းအေထာက္အပံ့ႏွင့္ ရာထမ္း၊ မႈထမ္းမ်ား၏ စရိတ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံ အစိုးရက ေတာင္းဆိုရန္ ရွိသည္တို႔ကို အၿပီးသတ္ ရွင္းလင္းေလွ်ာ္ပစ္လိုက္သည္ ဟူေသာ သေဘာအျဖစ္၎ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရက လက္ခံသည္။

၃။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရသည္ ပရိုဂ်က္စီမံကိန္းမ်ား၏ စရိတ္အတြက္ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံအစိုးရက ထုတ္ေခ်းခဲ့ေသာ ေငြမ်ားကို အကုန္အစင္ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရန္ သေဘာတူသည္။ (ပရိုဂ်က္ စီမံကိန္းမ်ားတြင္ ျပည္သူသုံးပစၥည္းမ်ားဆုိင္ရာ စီမံကိန္း အစရွိသည္တို႔ ပါ၀င္သည္။) လိုအပ္ေသာ အသုံးစရိတ္္ေငြမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးလုပ္ကိုင္ေသာ အရင္းေငြမ်ားမွ ပိုလွ်ံေသာ လက္ရွိရေငြမ်ားမွ၎၊ ပရိုဂ်က္မ်ားကို ဖ်က္သိမ္းရွင္းလင္းသျဖင့္ မသုံးျဖစ္ေသာ ေငြမ်ားမွ၎ လက္ရွိ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ ဆက္လက္၍ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရမည္။ ထို႔ေနာက္ ေပးဆပ္ရန္ က်န္ရွိေသးေသာ ေၾကြးၿမီမ်ားကို ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔ထက္ ေနာက္မက်ေသာ ေန႔မွ အစျပဳ၍ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္မွ် ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း အခ်ိဳးတူ အရစ္က် ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရက ေပးဆပ္ရမည္။ အတိုးကား ေပးရန္မလို။

၄။ (က) ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ပ႒မ ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္ပြဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္တပ္မ်ားအား ေပးရေသာ အေထာက္အပံ့ႏွင့္ ထိုစစ္တပ္မ်ားတြင္ ထမ္းရြက္ၾကေသာ ရာထမ္း မႈထမ္းမ်ားအတြက္ ေတာင္းဆိုရန္ ရွိေသာ စရိတ္မ်ားႏွင့္ (ခ) စစ္တပ္ အစည္းအရုံးမ်ားကို ဖ်က္သိမ္းသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္တပ္မ်ားရွိ ရာထမ္း မႈထမ္းမ်ားအား အမႈထမ္းခဲ့သည့္အတြက္ ေပးရန္ရွိေသာ ေငြမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ကုန္က်သည့္ စရိတ္ကို ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံ အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရအား ဆက္လက္ ထုတ္ေပးရန္ သေဘာတူသည္။

၅။ ဤသေဘာတူညီခ်က္ႏွင့္တကြ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၉ ရက္ ေန႔စြဲပါ ကာကြယ္ေရး သေဘာတူညီခ်က္မ်ားက သီးျခား၍ ေျပာင္းလဲ သို႔မဟုတ္ လႊမ္းမိုးလိုက္သည္မွတစ္ပါး ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံ အစိုးရႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရတို႔ ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ၾကေသာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၃ ရက္ ေန႔စြဲပါ ေငြေရးေၾကးေရး သေဘာတူညီခ်က္တြင္ ပါ၀င္ေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားသည္ အတည္ျဖစ္ၿမဲ ျဖစ္သည္။

အခ်က္ – ၇
(က) ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒအာဏာ မတည္မီက ႏုိင္ငံ၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အခြင့္အာဏာကို သုံးစြဲရာတြင္ ျပဳခဲ့ေသာပဋိ္ညာဥ္မ်ားအနက္ အစိုးရအမႈထမ္းဆိုင္ရာ ပဋိညာဥ္မ်ားမွ တစ္ပါး ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံတြင္ အိုးအိမ္အေျခအျမစ္ ရွိေသာ ၿဗိတိသွ် လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္သူေသာ္၎၊ မည္သည့္အရပ္ေဒသတြင္ မွတ္ပုံတင္ထားသည္ျဖစ္ေစ ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံတြင္ အိုးအိမ္အေျခအျမစ္ ရွိသည့္ ၿဗိတိသွ် လက္ေအာက္ျဖစ္သူ အဓိကအားျဖင့္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ သို႔တည္းမဟုတ္ စီမံခန္႔ခြဲ ႀကီးၾကပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ကုမၸဏီေသာ္၎၊ ပဋိညာဥ္ျပဳသူအျဖစ္ျဖင့္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ပဋိညာဥ္မ်ားသည္ သို႔တည္းမဟုတ္ ပဋိညာဥ္အရ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးျဖစ္ေစ၊ ကုမၸဏီတစ္ခုခုျဖစ္ေစ၊ အခြင့္အေရးကိုေသာ္၎၊ အက်ိဳးေက်းဇူးကိုေသာ္၎၊ ခံစားႏိုင္ခြင့္ ရခဲ့ေသာ ပဋိညာဥ္မ်ားသည္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ အာဏာတည္ေသာ ေန႔မွစ၍ ထိုေန႔တြင္ ဖြဲ႔စည္းေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရက ျပဳဘိသကဲ့သို႔ အက်ိဳးသက္ေရာက္ရမည္။ ထို႔ျပင္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ အာဏာ တည္အံ့ဆဲဆဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရက လုိက္နာေဆာင္ရြက္ရန္ ရွိေသာ ၀တၱရားအားလုံးႏွင့္တကြ ပဋိညာဥ္ သေဘာအရျဖစ္ေစ ၊ အျခားနည္းအရ ျဖစ္ေစ ထိုအစိုးရက ခံယူရေသာ တာ၀န္အားလုံးတို႔သည္ အထက္အဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးႏွင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း ၊ ကုမၸဏီတစ္ခုခုႏွင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း အက်ိဳးသက္ဆိုင္သည္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရ အေပၚသို႔ သက္ဆင္းက်ေရာက္မည္။

(ခ) ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒအာဏာ မတည္မီက ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦး၌ေသာ္၎ ၊ အာဏာပိုင္တစ္ဦးဦး၌၎ အပ္ႏွင္းထားျခင္း ခံရေသာ ပစၥည္းကိုျဖစ္ေစ၊ ထိုပစၥည္းဆိုင္ရာ အက်ိဳးသက္ဆိုင္ခြင့္ကိုျဖစ္ေစ၊ ထိုရက္မတိုင္မီက ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦးေသာ္၎၊ အာဏာပိုင္တစ္ဦးဦးေသာ္၎၊ ပါ၀င္ခ်ဳပ္ဆိုေသာ ပဋိညာဥ္တစ္ခုခုရွိ အက်ိဳးခံစားခြင့္ကိုျဖစ္ေစ၊ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒသစ္ အာဏာတည္ၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရသို႔ေသာ္၎ ၊ ေနာင္ဆက္ခံေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရသို႔ေသာ္၎၊ လႊဲေျပာင္းေသာအခါ သို႔မဟုတ္ အပ္ႏွင္းေသာအခါ ေဖာ္ျပထားေသာ ဂုဏ္အျခင္းအရာ အဆင့္အတန္းရွိသည့္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦး သို႔မဟုတ္ ကုမၸဏီတစ္ခုခုအတြက္ ယခင္က ေပၚေပါက္ခဲ့၍ တည္ဆဲလည္းျဖစ္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေထာက္ထားငဲ့ညွာလ်က္သာ ထိုသို႔ လႊဲေျပာင္းျခင္း သို႔မဟုတ္ အပ္ႏွင္းျခင္းကို ျပဳရမည္။

အခ်က္ – ၈
အစိုးရ ႏွစ္ဦးနွစ္ဘက္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ေလာက္ေသာ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးႏွင့္ ေရေၾကာင္းခရီး သြားလာေရးစာခ်ဳပ္ကို ေစာႏိုင္သမွ် ေစာစြာ ခ်ဳပ္ဆိုရန္ ဆုံးျဖတ္ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ဤစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုၾကေသာ အစိုးရတို႔သည္ ဤစာခ်ဳပ္ အတည္ျဖစ္ေသာ ေန႔ရက္မွစ၍ ၂၅ ႏွစ္မွ်ေသာ ကာလအပိုင္းအျခားအတြက္ ျဖစ္ေစ၊ အထက္ပါ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးႏွင့္ ေရေၾကာင္းခရီး သြားလာေရး စာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆို လက္မွတ္ေရးထိုး ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေစ၊ ဤစာခ်ဳပ္၌ ပူးတြဲပါရွိေသာ အလဲအလွယ္ မွတ္ခ်က္မ်ားရွိ အမွတ္ ၁၊ ၂၊ ၃ တို႔တြင္ သေဘာေစတနာ ထားရွိသည့္အတိုင္း ကူးသန္းေရာင္းဝယ္မႈႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဆက္ဆံမႈတို႔ကို ေဆာင္ရြက္ရန္ သေဘာတူညီၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုသူ တစ္ဦးဦးက ဤစာခ်ဳပ္ အတည္ျဖစ္ေသာေန႔မွစ၍ ၆ လကုန္ဆုံးၿပီးေနာက္ တစ္ေန႔ေန႔တြင္ အဆိုပါ မွတ္ခ်က္မ်ား၌ ေဖာ္ျပထားေသာ ေဆာင္ရြက္အပ္သည့္ အမႈကိစၥမ်ားကို ၿပီးဆုံး ရပ္စဲေစရန္ ၃ လ ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကားႏိုင္သည္။

အခ်က္ – ၉
ဤစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုၾကေသာ အစိုးရတို႔သည္ လက္ရွိနည္းစနစ္အတိုင္း ေလေၾကာင္း စာပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ ေငြလႊဲဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားပါ၀င္သည့္ စာပို႔ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ ထားရွိေစရန္ သေဘာတူၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ အေသးစိတ္ ေဆာင္ရြက္အပ္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားတြင္ အေျပာင္းအလဲ ျပဳရန္ လိုအပ္ပါက စာပို႔ဆိုင္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအရာရွိ အခ်င္းခ်င္းတို႔က စီမံေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္။

အခ်က္ – ၁ဝ
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၿဗိတိသွ် အက်ိဳးတူ ႏိုင္ငံစုႏွင့္ အင္ပါယာတို႔၏ စစ္သခၤ်ိဳင္းေျမမ်ားႏွင့္ သို႔မဟုတ္ စစ္သခၤ်ိဳင္းမ်ားကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ အေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျမန္မာႏိုင္ငံ ယာယီအစိုးရသည္ အင္ပါယာ စစ္သခၤ်ိဳင္း ေကာ္မီရွင္အဖြဲ႔၌ ပါ၀င္ေသာ အစိုးရမ်ားႏွင့္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆို ေစ့စပ္ရန္ သေဘာတူသည္။ ထိုသို႔ မေစ့စပ္မီ ကာလတြင္ ထိုစစ္သခၤ်ိဳင္းေျမမ်ားနွင့္ (သို႔မဟုတ္) စစ္သခၤ်ိဳင္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အင္ပါယာ စစ္သခၤ်ိဳင္း ေကာ္မီရွင္အဖြဲ႔ကိုသာလွ်င္ အာဏာပိုင္ဟု အသိအမွတ္ျပဳရန္ သေဘာတူသည္။ ထို႔ျပင္ ေကာ္မီရွင္အား ဤစာခ်ဳပ္၌ ပူးတြဲပါရွိေသာ အလဲအလွယ္ မွတ္ခ်က္မ်ားရွိ အမွတ္ ၄ ႏွင့္ ၅ ၌ ေဖာ္ျပထားသည့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေပးအပ္ရန္လည္း သေဘာတူသည္။

အခ်က္ – ၁၁
ေလေၾကာင္း သယ္ယူသြားလာေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ သေဘာတူညီခ်က္ကို ခ်ဳပ္ဆို၍ မၿပီးေသးမီ ကာလတြင္ ဤစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုၾကေသာ အစိုးရတို႔သည္ ေလေၾကာင္း သယ္ယူသြားလာေရး ကိစၥမ်ား၌ ယခင္ကကဲ့သို႔ပင္ အခ်င္းခ်င္း ျပဳမူက်င့္ေဆာင္မည္ဟု သေဘာတူၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ဤစီမံခ်က္ကို တစ္ဦးဦးက ၆ လႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကားျခင္းျဖင့္ ၿပီးဆုံးေစႏိုင္သည္။

အခ်က္ – ၁၂
ဤစာခ်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ဆိုၾကေသာ အစိုးရတို႔သည္ အခြန္ ႏွစ္ထပ္ႏွစ္လီ ထမ္းေဆာင္ရျခင္းကို ေရွာင္ရွားႏိုင္ေစရန္ သေဘာတူညီခ်က္ တစ္ခုကို ေစာႏိုင္သမွ် ေစာစြာ ခ်ဳပ္ဆိုရန္ သေဘာတူၾကသည္။

အခ်က္ – ၁၃
ကမၻာ့ကုလသမဂၢ၏ ခ်ာတာစာခ်ဳပ္အရေသာ္၎၊ ထိုခ်ာတာစာခ်ဳပ္ရွိ အခ်က္ ၄၃ ခ်က္ အရ ခ်ဳပ္ဆိုေသာ အထူးသေဘာတူညီခ်က္မ်ား အရေသာ္၎၊ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုၾကသူမ်ားအနက္ တစ္ဦးဦးသို႔ သက္ဆင္းက်ေရာက္ေသာ သို႔တည္းမဟုတ္ သက္ဆင္းက်ေရာက္ႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ ဝတၱရားမ်ားကို ဤစာခ်ဳပ္သည္ အက်ိဳးယုတ္ေစရန္ မရည္ရြယ္ ၊ အက်ိဳးယုတ္ေစမည္ မဟုတ္။

အခ်က္ – ၁၄
ဤစာခ်ဳပ္အရ ေဆာင္ရြက္ျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဤစာခ်ဳပ္ကို အဓိပၸာယ္ ေကာက္ယူျခင္းႏွင့္ေသာ္၎ စပ္လ်ဥ္း၍ သေဘာကြဲလြဲခ်က္ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေသာ္ ထို႔ျပင္ သေဘာကြဲလြဲခ်က္ကို စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုသူမ်ားသည္ တိုက္ရိုက္ေစ့စပ္မႈျဖင့္ ေျဖရွင္းရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ေသာ္ ထိုသေဘာ ကြဲလဲြခ်က္မ်ားကို စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုသူမ်ားက အျခားနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းရန္ သေဘာမတူလွ်င္ ျပည္ေထာင္ခ်င္းခ်င္း တရားခုံေတာ္သို႔ ေထာက္လွမ္း ေမးျမန္းရမည္။

အခ်က္ – ၁၅
လက္ခံအတည္ျပဳေရး စာခၽြန္ေတာ္မ်ားကို လဲလွယ္ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဤစာခ်ဳပ္ကို လက္ခံ အတည္ျပဳရမည္။ ထို႔ျပင္ ဤစာခ်ဳပ္လည္း အတည္ျဖစ္လာရမည္။ အဆုိပါ လက္ခံအတည္ျပဳေရး စာခၽြန္ေတာ္မ်ား လဲလွယ္ျခင္းကို ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာႏို္င္ငံလြတ္လပ္ေရးအတြက္ တင္သြင္းရန္ ရွိသည့္ သင့္ေလွ်ာ္ေသာ ဥပေဒႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္လာေသာ ေန႔တြင္ ျပဳရမည္။
သက္ေသအျဖစ္ျဖင့္ အထက္အမည္ ေဖာ္ျပပါ အခြင့္အေရး အာဏာပိုင္ ပုဂၢဳိလ္တို႔သည္ ဤစာခ်ဳပ္တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုး၍ မိမိတို႔၏ တံဆိပ္မ်ားကို ခတ္ႏွိပ္ၾကၿပီး ျဖစ္သည္။

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ဤစာခ်ဳပ္မူႏွစ္ေစာင္ကို လန္ဒန္ၿမိဳ႕ေတာ္၌ ျပဳလုပ္ ၿပီးဆုံးသည္။
(ပုံ) ကလီမင့္ရစ္ခ်တ္အက္တလီ

(ပုံ) သခင္ႏု