နီလာမုိးေဆြ – ေခတ္

ေခတ္ႀကီးကိုက
နကၡတ္အစံုအလင္နဲ႔
ေဆာင္ပန္း နင္းၾကမ္းမလိုဘူး
ဆင္သြားရင္လမ္းျဖစ္တဲ့ေခတ္။

ေခတ္ႀကီးကိုက
ဖန္တီးရွင္ေတြၾကား
ကိုယ့္အရိပ့္ကို ကိုယ္ဆဲြဆန္႔
ေနေရာင္ၾကားမွာ အတိတ္ေဖ်ာက္ေနက်တဲ့ေခတ္။

ေခတ္ႀကီးကိုက
ေတာမေျခာက္ရပါဘဲ
လွည္းေနေလွေအာက္ျမင္းေဇာင္းမက်န္
သတ္ကြင္းကိုတိုးေဝွ႔ လည္စင္းေပးရတဲ႔ေခတ္။

ေခတ္ႀကီးကိုက
သဘာဝတရားကိုစိန္ေခၚ
ျပဳန္းတီးလာတဲ့သယံဇာတေတြၾကား
သူရဲေကာင္းဆိုတာ ေလထဲမွာသာက်န္ခဲ့တဲ့ေခတ္။

ေခတ္ႀကီးကိုက
အာဏာတသက္ ရတက္ေပြေပြ
ပေထြးကိုအေဖေခၚ အိမ္ဦးခန္းတင္
ဆီဦးေထာပတ္ပူေဇာ္ပသေနရတဲ့ေခတ္။

ဒီေခတ္ႀကီးမွာ
ကိုးကြယ္မိတဲ့ အမွန္တရားဆိုတာ
ေဆးထိုးမွည့္လိုက္ရတဲ႔
ရာသီေပၚသီးနွံတစ္မ်ဳိးပဲ။ ။ ။

နီလာမိုးေဆြ