(မုိးမခ) ဇန္န၀ါရီ ၅၊ ၂၀၁၅
သာေကတၿမိဳ႕နယ္ ႐ႈခင္းသာၿမိဳ႕ပတ္လမ္းနဲ႔မနီးမေ၀း ကြန္ကရစ္ခင္းလမ္းမႀကီး။ အဲ့ကတဆင့္ လမ္းေျမႇာင္ေလးတခုထဲကို ၀င္ရင္ လူေနအိမ္ေတြ တအိမ္နဲ႔တအိမ္ နီးနီးကပ္ကပ္ေဆာက္ထားတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲကိုေရာက္ပါတယ္။ အိမ္ႏွစ္လုံးၾကားက လူတကိုယ္စာသာ၀င္တဲ့ ေလွ်ာက္လမ္းကေန ေျခလွမ္း (၂၀) ေလာက္လွမ္းလိုက္ျပီး ေနအိမ္မကို အဖီဆြယ္ထားတဲ့အခန္းတခုကိုတက္လိုက္ရင္ ၀ိုင္းခ်စ္တို႔အသိုက္ကိုေရာက္ပါၿပီ။
ပ်န္းမွ်ဆယ္ေပ ပတ္လည္မွ်သာရွိသည့္ အဆိုပါအခန္းငယ္ေလးမွာ ၀ိုင္းခ်စ္တုိ႔ညီအစ္ကိုသုံးေယာက္ ဦးေလးႏွစ္ေယာက္ အ ဖြားအပါ၀င္ မိသားစု (၆) ေယာက္ေနပါတယ္။ တခါးေပါက္က ၄ ေပေက်ာ္႐ုံသာရွိတာမို႔ ေခါင္းငုံ႔၀င္ရပါတယ္။ ေခါင္းရင္း မွာဘုရားစင္ အိမ္တြင္းနတ္စင္ ဘယ္ဘက္မွာ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၊ ေအာက္စက္နဲ႔ ပန္ကာတုိ႔ရွိေနျပီး ညာဘက္မွာ ဘီ႐ို နဲ႔လွ်ပ္စစ္ ထမင္းအိုးဟင္းအိုးတင္ထားတဲ့စင္၊ အခန္းအလယ္မွာ ပလပ္စတစ္ခင္းရွိပါတယ္။ ဖ်ာႏွစ္ခ်ပ္စာ ထိုေနရာက သူတုိ႔အိပ္ယာ သူတုိ႔ထမင္းစားရာေနရာ သူတုိ႔ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္ေတြၾကည့္႐ႈရာ ေနရာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေလးေတြမွာ မိဘမရွိေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔အေမ ကြၽန္မသမီးက အငယ္ေလးနို႔စို႔အရြယ္ထဲက ေသသြားတယ္၊ အႀကီး ေကာင္က (၁၆) ႏွစ္၊ အလတ္ေကာင္ ၀ိုင္းခ်စ္က ေက်ာင္းေနတယ္ (၅) တန္း၊ အငယ္ေလးက ေက်ာင္းမေနဘူး ရပ္ကြက္ ေက်ာင္းကဆရာမက ေက်ာင္းထားဖို႔ေခၚေပမယ့္ ကေလးက မေနဘူး။ လာမယ့္ႏွစ္ေတာ့ ထားရမယ္။
အဖြားျဖစ္သူက ၀ိုင္းခ်စ္တုိ႔ညီအစ္ကိုတုိ႔အေၾကာင္းရွင္းျပရင္း ကေလးေတြကို ပိုက္ဆံတစ္ရာစီ ထုတ္ေပးတယ္။
မုန္႔တစ္ရာဖိုးစီစား ပိုတာျပန္အန္းေနာ္။ ဟိုတစ္ေယာက္ နက္ျဖန္နင့္အေမဆီျပန္ဟု မ်က္လုံးမ်က္ဆံနက္နက္နဲ႔ ကေလး ကိုေျပာလိုက္တယ္။
အလတ္ေကာင္ ၀ိုင္းခ်စ္က ေက်ာင္းတက္ရတာေပ်ာ္တယ္။ ေက်ာင္းစာဖတ္တယ္၊ ရပ္ကြက္ထဲ ကေလးတရားပြဲေတြရွိ ရင္သြားတယ္။
အၾကီးေကာင္က (၃) တန္းထိေနဖူးတယ္ စာဖတ္တတ္တယ္။ နားေလးတယ္၊ တျခားအလုပ္ခိုင္းမရဘူး၊ ရပ္ကြက္ထဲ ခိုင္း တာလုပ္ ဟိုလူ ဒီလူေပးတာေလး အဖြားျပန္ေပးတယ္။ သားကလုပ္လုပ္နိုင္ေနျပီဆိုေတာ့ သူရွာေပးတာနဲ႔ စားေသာက္ ေနရတာ။
ကေလးငယ္သုံးေယာက္ထဲက မ်က္ဆံနက္နက္ေလးကိုရည္ညႊန္းကာ ….
ဒီတစ္ေယာက္က တူေတာ္တယ္။ ညီမကေမြးတာ သူအေမနဲ႔မေနဘူး။ ဒီမွာလာလာေနတယ္ သူလည္း ေက်ာင္းမေနဘူး။
ေန႔ခင္းေနရွိန္ျမင့္လာေတာ့ သြပ္ရွိန္ေၾကာင့္ ပူလာတာမို႔ အခန္းရွင္အဖြားက ပန္ကာဖြင့္လိုက္တယ္။ အရြယ္အားျဖင့္ ဗုံစီ ထားသလိုၾကီးစဥ္ငယ္လိုက္ ကေလးငယ္သုံးေယာက္ ဖ်ာေပၚမွာထိုင္ေနၾကတယ္။ မိမိေမးသမွ်ကို တေယာက္ တလွည့္ ေျဖေနၾကတယ္။ သူတုိ႔မ်က္လုံးေတြေတာက္ပေနတယ္ သူတုိ႔ရဲ႕ဆႏၵကိုေျပာျပၾကတယ္။
သားၾကီးလာရင္ရဲလုပ္မယ္ ငယ္ငယ္ထဲက ရဲလုပ္တန္းပဲကစားတယ္။ လူဆိုးဖမ္းရတာ ႀကိဳက္လို႔။ (၈) တန္းေအာင္ရင္ ရဲ လုပ္လို႔ရတယ္ အားကစားသိပၸံလည္း တက္လို.ရတယ္ လို႔ ၀ိုင္းခ်စ္ကဆိုတယ္။
မ်က္လုံးနက္နက္နဲ႔ကေလးက
သားကအဆိုေတာ္လုပ္မယ္၊ ကရတာၾကိဳက္တယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ကစားကြင္းမွာ သြားကတယ္။ ပိုက္ဆံတစ္ေထာင္ပါရင္ ကလို႔ရတယ္။
အငယ္ဆုံးကေလးက ေရခဲထုတ္တထုတ္ကိုေဖာက္စားရင္း ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနျပီးမွ အားက်မခံ …
သားလဲၾကီးလာရင္ အဆိုေတာ္လုပ္မယ္။
အၾကီးဆုံး (၁၆) ႏွစ္သားက အခန္းေပၚတက္မလာပဲ အေပါက္၀ကသာေခါင္းျပဴ၍ လာလာၾကည့္ၿပီး အနားၾကာၾကာမေနပါဘူး၊
သူကေျဖရမွာရွက္လို႔တဲ့….
၀ိုင္းခ်စ္ကေျပာ၏။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔စာအုပ္ေတြျပမယ္ဆိုျပီး လြယ္အိတ္ထယူကာ
အဖြား လြယ္အိတ္ျပဲေနၿပီ ၀ယ္ေပးအုံး လို႔ ေျပာျပန္တယ္။
ေက်ာပိုးလြယ္အိတ္ထဲက စာအုပ္ေတြထုတ္ရင္း ျမန္မာစာ ပထ၀ီနဲ႔ သိပၸံသင္ရတာႀကိဳက္တယ္။ သခ်ာၤကိုမၾကိဳက္ဘူး၊ မွားရင္ ေခါင္းေခါက္ခံရတယ္။ အဂၤလိပ္စာကို ေရးသာေရးတတ္ၿပီး မဖတ္တတ္ဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ၀ိုင္းခ်စ္က ဒီေနရာမွာပဲ သူေပ်ာ္ တဲ့အေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းေတြရွိေနလို႔ အျခားမေျပာင္းလိုဘူးလို႔ ဆိုတယ္။
ရပ္ကြက္ထဲကဘုရားပြဲလွည့္လည္ရာမွာ သူတုိ႔ေတြလိုက္ၾကမယ့္အေၾကာင္း၊ သူ႔မွာပုဆိုးမရွိတာေၾကာင့္ ဦးေလးပုဆိုးကို သာ၀တ္ရမယ္လို႔ေျပာကာ စာအုပ္နဲ႔လြယ္အိတ္ေတြျပန္သိမ္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္ တရားပြဲမွာဆိုျပတဲ့ စာနဲ႔ ကဗ်ာတစ္ ခု ကိုဆိုလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ခ်ဲထိုးတဲ့သူ အရက္ေသာက္တဲ့သူ စိီးပြားပ်က္တတ္တယ္။ လိမၼာတဲ့ကေလးေလးေတြျဖစ္ေအာင္ကြယ္ တုိ႔ေတြအျမဲတမ္း ႀကိဳး စားမယ္။ ဆရာဆရာမစကားကိုနားေထာင္ကြယ္၊ လိမၼာတဲ့ကေလးေတြျဖစ္ေတာ့မယ္”
ခင္စန္းေမ
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
