ေဇာ္ထက္(ပ်ဥ္းမနား) – “အေကာင္းဆံုး ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္”
(မိုုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၅
ဂြ်န္တေယာက္ အေမာေဖာက္ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အလုပ္လုပ္တဲ႔ ဆန္းဒါးလန္းေဆးရံုကို ေရာက္လာခဲ႔ပါတယ္။ သူက အသက္ ၅၀ စြန္းစြန္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။ အသက္ ၅၀ ဆိုတာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွလံုးဌာနမွာ လာေရာက္ျပီး ေဆးကုသခံရတဲ႔ လူနာေတြထဲမွာ အသက္ ၇၀–၈၀ ေတြကမ်ားေတာ့ လူလတ္ပိုင္းလို႔ ေျပာရမွာပါပဲ။ ေဆးရံုတက္တဲ႔ေန႔တုန္းကဆိုရင္ သူကေတာ္ေတာ္ေလး အသည္းအသန္ ျဖစ္ခဲ႔တာပါ။
ဂြ်န္ ေဆးရံုတက္တက္ျခင္း ရင္ေခါင္းဓာတ္မွန္ရိုက္ေတာ့ ႏွလံုးကႀကီးေနျပီး အဆုတ္ထဲမွာလည္း ေရလႊမ္းေနပါတယ္။အက္ခိုး ႏွလံုးအသံလိႈင္းလြန္ႀကည့္စက္နဲ႔ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွလံုးက အေတာ္ေလး အားနည္းေနပါတယ္။ ႏွလံုးညွစ္အားဟာ ၅၅%နဲ႔ အထက္ရွိရင္ ညွစ္အားေကာင္းတယ္လို႔ဆိုႏိုင္ျပီး ဂြ်န္ရဲ႕ ႏွလံုးညွစ္အားက ၁၅% ေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ႏွလံုးညွစ္အား ၃၀– ၃၅ %ထက္ နည္းေနရင္ေတာ့ အေျခအေနက မေကာင္းပါဘူး။ ႏွလံုးက ေကာင္းေကာင္းအလုပ္မလုပ္ေတာ့ ႏွလံုးအဆို႔ရွင္ေတြကလည္း ေကာင္းေကာင္းအလုပ္ မလုပ္ေတာ့ပဲ မလံုေတာ့ပါဘူး။အေရးေပၚေဆးဝါးေတြနဲ႔ သူ႔အသက္ကို လုျပီးေတာ့ ကယ္ရပါတယ္။
ဂြ်န္ရဲ႕ ေရာဂါရာဇဝင္ကို ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွလံုးအားနည္းတဲ႔ တရားခံကို သြားေတြ႔ပါတယ္။ ဂြ်န္က ႏွလံုးေရာဂါကုဌာန ႏွလံုးအားနည္း အထူးကု သူနာျပဳဆရာမေလး ခရစ္စတင္းကို ရင္ဖြင့္ပါတယ္။ သူ အသက္ ၂၅ ၃၀ ဝန္းက်င္ေလာက္မွာ တကၠသိုလ္က ငယ္ခ်စ္ဦးနဲ႔ ကြဲပါတယ္။ အခ်စ္ဦးနဲ႔ ကြဲကတည္းက ဂြ်န္တေယာက္ အရက္ကို ဖိေသာက္ပါတယ္။ တေန႔ကို ေသာက္သင့္တဲ႔ပမာနထက္ ပိုေသာက္ျပီး တခါတေလမ်ားမ်ားေသာက္ပါတယ္။ တပါတ္ကို ဝီစကီ ၂ ပုလင္းကေတာ့ အသာေလးေပါ့။ ဂြ်န္က ရည္းစားေတြ ေနာက္ပိုင္း ထည္လဲ ထားခဲ႔ဘူးေပမဲ႔ သူ႔ရည္းစားဦး မြိဳင္ရာကိုပဲ တမ္းတေနခဲ႔ျပီး သူ အိမ္ေထာင္လည္း မျပဳျဖစ္ေတာ့ပါဘူး လူပ်ိဳႀကီးေပါ့။ မြိဳင္ရာရဲ႕ မိဘေတြက ဂြ်န္နဲ႔ သေဘာမတူပါဘူး။ ဂြ်န္က ခင္မင္တတ္ျပီး အေပါင္းအသင္းလည္းေပါပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူက အညာသား နယ္ကဆိုေတာ့ ရိုးပါတယ္။ ဟိတ္ဟန္ မရွိပါဘူး။ မြိဳင္ရာရဲ႕ မ်ိဳးရိုးက ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီးဆိုေတာ့ သူတို႔သမီးကို မီလ်ံနာေလာက္နဲ႔ပဲ ယူေစခ်င္ျပီး ဂြ်န္န႔ဲက သေဘာမတူပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ မရ ရေအာင္ ခြဲတယ္ေပါ့။ မြိဳင္ရာက မီလွ်ံနာတေယာက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်သြားပါတယ္။ အခ်စ္ဦးမို႔ ရူးတယ္ဆိုတာ ဂြ်န္က သက္ေသပါပဲ။
ဂြ်န္တေယာက္ အသည္းကြဲျပီး အလုပ္ထဲမွာပဲ သူ႔ဘဝကို ႏွစ္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ အသည္းကြဲသမားႀကီး ဘဝကေနအရက္စြဲျပီး ႏွလံုးသမားတေယာက္ဘဝကို ေရာက္ခဲ႔တာေပါ့။
”ဂြ်န္ မင္း အရက္ျဖတ္ရမယ္”
”မဟုတ္ရင္ေတာ့ မင္းအသက္က လပိုင္းေလာက္လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္”
သက္သာလာလို႔ ေဆးရံုက မဆင္းခင္ သူ႔ကို သတိေပးပါတယ္။
ေနာင္တရေနပံုရတဲ႔ ဂြ်န္က
”က်ိဳးစားျပီးေတာ့ အရက္ျဖတ္မယ္”ေျပာပါတယ္။
လူနာအမ်ားစုဟာ အဲဒီလိုပဲ ေျပာျပီး ဆက္ေသာက္ေလ့ ရွိတာမို႔ သိပ္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ထားလို႔ မရပါဘူး။
ခရစ္စတင္းကေတာ့ ”ဂြ်န္ မင္းႏွလံုးသားအသစ္ရွာသင့္ျပီ” ဆိုျပီး ေနာက္ပါတယ္။ ဂြ်န္က သေဘာေပါက္သြားျပီး ရီပါတယ္။
ဂၽြန္႔ကိုုႀကည္႔ရင္းငယ္စဥ္တုန္းက အတူေနခဲ႔တဲ႔ ပ်ဥ္းမနားက အဖြားအိမ္မွာ အဖြားရဲ႕ ေမြးစားသား ဦးေလးကိုေငြထြန္းကို သတိရမိပါတယ္။
ကိုယ္ ၁၀ တန္းေအာင္တဲ႔ အခ်ိန္က ေနမေကာင္းခ်ိန္ သူေနတဲ႔ အိမ္ကေလးကို သြားျပီး သတိရပါတယ္။ အေပါင္းအသင္းခင္ျပီး အရက္ရဲ႕သားေကာင္ ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ကိုေငြထြန္းခမ်ာ သက္တမ္းမေစ႔ရွာပါဘူး။ ေဆးေသခ်ာကုတာ မခံရပဲ မိသားစုုနဲ႔ကြဲ၊ တေယာက္တည္းေနရင္း အသက္ ၃၀ ေက်ာ္မွာ ဆံုးသြားခဲ႔တာပါ။ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ဆံုးေန႔ေတြကို အခုထိ မ်က္ေစ႔ထဲျမင္ေယာက္ရင္း ကိုေငြထြန္းသာ ယူေကက က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ိဳးရရင္ဆိုတဲ႔ အေတြးက ဝင္လာမိလို႔ မနည္းကို ျဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ ယူေကမွာက လူနာေတြေဆးရံုတက္ရင္ ေငြတျပားမွ မကုန္ပဲ လိုသမွ် အစိုးရကပဲ အကုန္အက်ခံတာမို႔ အဂၤလိပ္လူနာေတြ ကုေပးရင္း “ခင္ဗ်ားတို႔လူမ်ိဳးေတြ ဘယ္ေလာက္ ကံေကာင္းသလည္းဆိုတာ သိမွာမဟုတ္ဘူး” လို႔ စိတ္ထဲကေန မႀကာခဏ တီးတိုးေျပာ ေတြး၊မိ အားက်မိပါတယ္။
ဂြ်န္ ေဆးရံုကဆင္းေတာ့ ႏွလံုးအားနည္းေရာဂါအထူးကုသူနာျပဳေတြဆီကို လႊဲလိုက္ပါတယ္။ ဆရာဝန္ေတြက အရမ္းအလုုပ္ေတြ မႏိုုင္ေတာ႔ သူတိုု႔ရွိတာ အေတာ္ေလး အားကိုုးရပါတယ္။ သူတို႔ကပဲ ေဆးေတြကို လိုတိုး၊ ပိုေလ်ာ့ လုပ္ျပီး ေသြးေတြစစ္ေလ႔ရွိပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ ေဆးရံုကို ျပန္ျပီးဆက္သြယ္မွာပါ။
ေဖေဖၚဝါရီလက ေဆးရံုက ဆင္းသြားတဲ႔ ဂြ်န္ကို တေန႔ကပဲ ျပင္ပလူနာဌာနမွာ ျပန္ေတြ႔ပါတယ္။ အရက္ျဖတ္ထားျပီမို႔ သူ႔မ်က္ႏွာကလည္း မေဖာေတာ႔ပဲ ႀကည္လင္ေနပါတယ္။
”ဂြ်န္ေရ မင္း ဘယ္လိုေနေသးလဲ၊ ေနလို႔ ေကာင္းေနျပီလား”
”ဟုတ္ကဲ႔ က်ေနာ္ လံုးဝမေမာေတာ႔ပါဘူး။ ပံုမွန္ ေလ့က်င့္ခန္းလည္း လုပ္ပါတယ္။ အရက္လည္း ျပန္မေသာက္ေတာ႔ပါဘူး”
ကြ်န္ေတာ့ စားပြဲေပၚက ကြန္ျပဴတာေပၚမွာပဲ သူ႔ရဲ႕ အမည္နဲ႔ ေမြးေန႔ကို သြင္းျပီး ရွာတဲ႔အခါမွာ သူရိုက္ထားတဲ႔ အက္ခိုးပံုေတြ ေပၚလာပါတယ္။ ဂြ်န္ရဲ႕ႏွလံုးက လံုးဝ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္ေနပါျပီ။ ႏွလံုးအဆို႔ရွင္ေတြကလည္း မလံုတဲ႔ဟာေတြမရိွေတာ့ပါဘူး။
”ဒီမွာ ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား ဂြ်န္၊ မင္း အရက္မေသာက္ေတာ႔တဲ႔အတြက္ ႏွလံုးက ေကာင္းေနျပီ” ဆိုျပီး အရင္တုန္းက အက္ခိုးပံုေတြနဲ႔ယွဥ္ျပီး ျပလိုက္ပါတယ္။
”တခ်ိဳ႕ေဆးေတြလည္း ျဖဳတ္လို႔ရျပီ၊ မင္း ဘဝအသစ္ကိုု စေနျပီေပါ႔ ႏွလံုုးသားကလည္း အသစ္ျဖစ္ေနျပီ” သူ႔ကိုု သတင္းေကာင္းေပးလိုုက္ပါတယ္။
ခါတိုင္းဆိုုရင္ ေဆြးေျမ႔ေျမ႔ျဖစ္ေနေလ့ ရွိတဲ႔ ဂြ်န္ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ ဝင္းပ သြားပါတယ္။
”ကြ်န္ေတာ႔အတြက္ အေကာင္းဆံုး ခရစ္စမတ္ လက္ေဆာင္ပဲ ဆရာေရ”
ကြ်န္ေတာ့ကို ဝမ္းသာအားရလက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္တဲ႔ ဂြ်န္ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုႀကည့္ရင္း သမားဘဝရဲ႕ ပီတိေတြက လူကို လႊမ္းျခံဳသြားပါတယ္။ အရက္ေႀကာင့္ အခ်ိန္မတန္မီ ဆံုးပါးခဲ႔ရတဲ႔ ျမန္မာျပည္က ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟ အေပါင္းကိုလည္း ျပန္ေျပာင္းသတိရမိပါတယ္။ ဒီစာကို ဖတ္မိလို႔ အရက္ျဖတ္သူေတြ ရွိခဲ႔ရင္ေတာ႔ ဒီစာဟာ စာေရးသူဆီကရတဲ႔ ”အေကာင္းဆံုး ခရစ္စမတ္ လက္ေဆာင္”ျဖစ္မွာပါပဲ။
ဒီစာဖတ္သူေတြ ခရစ္စမတ္မွာ မိသားစုနဲ႔အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ႀကပါေစ။
ေဇာ္ထက္(ပ်ဥ္းမနား)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
