ကိုုသန္းလြင္ – ရီပို႔ကဒ္

ကိုုသန္းလြင္ – ရီပို႔ကဒ္

(မိုုးမခ) ႏိုု၀င္ဘာ ၂၃၊ ၂၀၁၅

(၁)

သားတို႔ေက်ာင္းမွ SMS တခုပို႔လာသည္၊ သား၏ ဂ်ီစီအီး O Level စာေမးပြဲ ေအာင္လက္မွတ္ကိုလာထုတ္ပါ ဟုဆိုသည္၊ ၾသဂုတ္လအတြင္းကျဖစ္ပါ၏၊ သားကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေစ၊ မိဘတစ္ဦးဦး ျဖစ္ေစ လာခဲ့ပါဟုဆိုသည္၊ ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ သံုးလမွ် အခ်ိန္ေပးထားသည္၊ အမွတ္တမဲ့သတိမရမိ၊ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၀ ရက္ေန႔ ေရာက္မွဖုန္းထဲ မွ Message ေတြကို ျပန္ဖတ္ရင္းသားေအာင္လက္မွတ္ ထုတ္ရန္ကိစၥကိုသတိရသည္။

သားတို႔ေက်ာင္းမွာ စကၤာပူျမိဳ႕ အေရွ႕ဘက္အစြန္မွာရွိပါသည္၊ လြယ္လြယ္ကူကူမဟုတ္၊ တကူးတက သြားရ သည္၊ သားက  အခု ဂ်ဴေရာင္းေဂ်စီ ( JC ) မွာ တက္ေနျခင္း ျဖစ္ရာ ျမိဳ႕၏ အေရွ႕ထိပ္နွင့္ အေနာက္ထိပ္ ျဖစ္ေနေလသည္၊  သားကသြားယူဘို႔စိတ္ကူးမိဟန္မတူ။ သားသည္ ဤေက်ာင္းမွထြက္၍ ေက်ာင္းေျပာင္း သြားသည္မွာ  တနွစ္ ခန္႔ၾကာသြားျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း သားနာမည္ ကို ေျပာေသာအခါ ေက်ာင္းက စာေရးမ ေတြက မွတ္မိၾက တံုး ျဖစ္ပါသည္၊ သားဘယ္ေက်ာင္းတက္ေနသလဲ ေမးၾကသည္၊ သူတို႔က လိမၼာတဲ့ကေလး ဟု တဖြဖြေျပာေနၾကသည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ သား၏ေအာင္လက္မွတ္ကို လာထုတ္တံုးက အမွတ္တမဲ့သာျဖစ္ပါသည္၊ ေအာင္လက္မွတ္ တခု၊ သား၏စာေမးပြဲ ရမွတ္ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ ထားေသာ မွတ္တမ္းတခုဟူ၍သာ သာမာန္သေဘာ ထားခဲ့ သည္၊  ယခုေသာ္သား၏ေအာင္လက္မွတ္ႏွင့္အတူ သား၏သူတို႔ေက်ာင္းမွာေနခဲ့စဥ္က အျပဳအမူ အေနအထိုင္ နွင့္ ပတ္သတ္၍သူ႔ဆရာေတြကေရးေပးလိုက္ေသာ (Testimonial) ကိုလည္းေတြ႔ရ ဖတ္လိုက္ရသည္။

သားသည္ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္းႏွင့္ျပည့္စံုေသာသားျဖစ္သည္ဆို၏၊ ေဖၚေရြပ်ဴငွာျပီး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔သူ ဟုလည္းဆိုသည္၊ ပေရာဂ်က္တခုကို ဆရာကခ်ေပးလိုက္တိုင္း၊ သား၏ေဘးမွာသူ႔အတန္းေဖာ္ေတြက ၀ိုင္းလာ ၾကသည္၊ ေက်ာင္းသားေတြကိုစည္းရုံးျပီး ဆရာခ်ေပးေသာ ပေရာဂ်က္ေတြကို ျပီးစီးေအာင္လုပ္သည္မွာ တၾကိ္မ္မဟုတ္ နွစ္ၾကိမ္မဟုတ္ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ ျဖစ္သည္၊တာ၀န္ေပးလ်င္တာ၀န္ေက်သည္၊ အမိန္႔ကို နာခံတတ္သည္ဟုဆိုသည္။

Cartificate မွာ ပလပ္စတစ္ Folder တြင္ထည့္လ်က္ စာအုပ္ကေလးသဘြယ္ခ်ဳပ္ထားပါသည္၊ ပလပ္စတစ္ ဖံုးထားေသာစာရြက္ နွစ္ရြက္ သံုးရြက္ ေတြ႔ရသည္၊ ရီပို႔ကိုစီစဥ္ထားပံုမွာ သားနားလြန္းသည္၊ အထက္တန္း ေက်ာင္းက ေအာင္လက္မွတ္ကို အခုလို သားသားနားနားလုပ္ထားလ်င္ စကၤာပူ နိုင္ငံ၏ နုိင္ငံတကာ စာခ်ဳပ္ ၾကီးမ်ားဆိုလ်င္ အဘယ္မွ် ခမ္းနားမည္နည္း ဟုမခန္႔မွန္းနိုင္ေပ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆယ္တန္းေအာင္စဥ္က ႏွင့္ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းျပီးစဥ္ ကေပးလိုက္ေသာ ဘြဲ႔ လက္မွတ္ ေတြမွာ  စာရြက္ထူထူ တရြက္ေပၚတြင္ ျမန္မာနိုင္ငံစာ စာစစ္မွဴးၾကီးက၄င္း၊ စက္မႈတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ က၄င္းလက္မွတ္ေရးထိုးထားေသာ စာရြက္ တခု သာျဖစ္ပါေလသည္၊ သားနားသည္ဟု ေျပာဘို႔ေ၀းစြ၊အေရးၾကီး ေသာ စာရြက္တခုဟုပင္ ေျပာရန္ခက္ ေန သည္။

သား၏အမွတ္ေတြက မေကာင္းလွပါ A ကတလုံး နွစ္လံုး၊ B က သံုးေလးလံုးနွင့္ C ကပါ လိုက္ေသးသည္၊ သို႔ပါေသာ္လည္း သူ႔ဆရာေတြ၏ မွတ္ခ်က္ေတြကို ဖတ္ရသည္မွာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး လူ၀ီေမာင့္ဘက္တန္ တို႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အိုင္စင္ေဟာင္၀ါတို႔ ရီပို႔ ေတြပင္ သားေလာက္မေကာင္းနုိင္ဟု ကြ်န္ေတာ္ထင္သည္။

    စကာၤပူေက်ာင္းက ကေလးသူငယ္မ်ားကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးပံုမွာ စာကိုလည္းသင္သည္၊ မူလတန္း၊ အလယ္တန္းေတြကစျပီး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း အရည္အခ်င္းရွိသူမ်ားကို ရွာေဖြပ်ိဳးေထာင္သည့္သေဘာ ရွိေနပါသည္ ကြ်န္ေတာ့္သားမွာ သူတို႔ နိုင္ငံသားမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဘာမွျဖစ္မလာနိုင္တာမွန္ေသာ္လည္း ကေလး၏ အရည္အေသြးကို မလြတ္တန္း သူ႔ဆရာေတြက မွတ္ခ်က္ေရးေပးလိုက္ၾကပါသည္။

 ကေလးတေယာက္တြင္ထူးျခားေသာ အရည္အခ်င္းကို ျပလာျပီးဟုဆိုလ်င္ သူတို႔က သတိထားမိၾကေသာ၊သင့္ေတာ္သလို ထိုအရည္အခ်င္းကိုအားေပးလိုၾကေသာ စံနစ္တခုရွိပါလိမ့္မည္၊ ပညာေတာ္သူ၊ ထူးခြ်န္သူကို ပညာသင္စရိတ္ စေကာ့လားရွစ္ေပးေသာ အစဥ္အလာရွိသည္၊ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ သမၼတၾကီး တို႔၏ စေကာ့လားရွစ္ ရျပီဆိုလ်င္ သူ၏ ေနာင္ေရးမွာ စိတ္ေအးရပါျပီ၊ သူသည္ ၀န္ထမ္းလုပ္ေသာ္ လုပ္မည္၊ စစ္မႈထမ္းလ်င္ ထမ္း မည္၊ သူကဥပေဒကို လိုက္နာတတ္ေသာ နုိင္ငံသားတေယာက္သာျဖစ္ရန္လိုသည္၊  သူ႔ေရွ႕ေရးမွာ ေကာင္းလာ ဖို႔သာရွိသည္။

စကၤပူအစိုးရ၏၀န္ၾကီးအဖြဲ႔ကိုၾကည့္လိုက္ပါ၊ အားလံုးမွာ(Academic Record) ပညာေရးတြင္ထူးခြ်န္ခဲ့ၾကသူမ်ား သာျဖစ္သည္၊ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိသူေတြျဖစ္ၾကသည္၊ မိမိ လုပ္ငန္းအတြက္လိုအပ္ေသာ အတတ္ပညာ၊ ဗဟုသုတ ႏွင့္ျပည့္စံုၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္၊ အနည္းဆံုး ထို၀န္ၾကီးမ်ားသည္ ျခစားသူမ်ားမဟုတ္ဟူ၍၄င္း၊ တိုင္းျပည္ဘ႑ာေငြကို အလြဲသံုးစားလုပ္မည့္သူေတြ မဟုတ္ဟူ၍၄င္း၊ တာ၀န္ခံႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္၊ သူတို႔ကိုလည္း သားတို႔ေက်ာင္းက ကေလးေတြကို ၾကည့္ရူေစာင့္ ေရွာက္ၾကသလို လူငယ္ဘ၀ကတည္းက ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ တာ၀န္ယူတတ္ၾကပံုမွာ တခါကလ်ပ္စစ္ ဓာတ္အားလိုင္း ေရွာ့ျဖစ္ျပီး မီးရထားေတြရပ္သြားေသာအခါ ရထားပို႔ေဆာင္ေရးကို တာ၀န္ခံ ရသည့္ ပို႔ ေဆာင္ေရး  ၀န္ၾကီးက  ရာထူးမွ ႏႈတ္ထြက္ေပးခဲ့ေလသည္။

ၾကည့္လိုက္လ်င္ အျမဲ ျပံဳးခ်ိဳေနေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့္သားမွာလူခ်စ္လူခင္ေပါသည္ဆိုျခင္းကို ကြ်န္ေတာ္ မအံ့ၾသပါ၊ သို႔ေသာ္ေခါင္းေဆာင္မႈ အရည္အခ်င္းရွိသည္ ဆိုျခင္းကိုေတာ့ ဆရာေတြ ေရးလိုက္၍သာကြ်န္ေတာ္ ဖတ္လိုက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္းျပည့္၀သည္၊ အေပါင္းအသင္းေတြၾကားမွာ ရယ္စရာ ပ်က္လံုးေတြေျပာတတ္သည္ ဟုမွတ္ခ်က္ျပဳခံရေသာ ကြ်န္ေတာ့သားသည္ အိမ္မွာေတာ့ေျပာဆို၍ မရေသာ လူဆိုးသာျဖစ္သည္၊ ခႏၶာကိုယ္ ၀တာကို အစားအေသာက္ကို ဂရုစိုက္ပါ ေျပာတာကိုမရ၊ ေနာက္လူေတြရွိ ေသးတယ္ ၾကည့္စားေနာ္ ဟုအေမက ေျပာလ်င္ ’’ၾကည့္စားေနာ္’’ ဆိုတာ ဘာလဲ ဟုေမးတတ္သည္၊ သူၾကိဳက္ တတ္ ေသာ ဟင္းကိုခ်က္မိလ်င္ သူသာအရင္စားလို႕ကေတာ့ ေနာက္လူေတြစားရန္ ခ်န္မထားတတ္ေပ။

အိပ္ရာကႏႈိးဘို႔လည္း အလြန္ခက္ခဲသည္၊ သို႔ေသာ္ေက်ာင္းက နံနက္ ၇း၂၀ မွာ စတက္ရာ ေက်ာင္းကို ၆နာရီခြဲအေရာက္ သြားခ်င္သည္၊ သူ႔ကိုအိပ္ရာႏႈိး ရတာ ကတလုပ္၊ သားသည္ ေက်ာင္းကိုအဘယ့္ေၾကာင့္ ေစာသြားခ်င္သည္မသိ ရ၊ ေက်ာင္းသြားဖို႔ဆိုလ်င္မပ်င္း၊ ေန႔စဥ္ေက်ာင္းသို႔ အေစာဆံုးေရာက္သူျဖစ္ေၾကာင္း သတိထားမိေသာ ဆရာမ ကသူ႔ကိုေက်ာင္းခမ္း ေသာ့ကိုင္ဖို႔တာ၀န္ေပးပါလိမ့္မည္၊ မၾကာမီ သူသည္အတန္း၏ ေမာ္နီတာျဖစ္လာေတာ့သည္။

ဆရာကိုရုိေသတတ္တာ၊ ဆရာ့စကားကိုဦးထိပ္ထားတာေတြကို သူ႔ရီပို႔ကိုဖတ္ရုံနွင့္ အလြယ္တကူကြ်န္ေတာ္ သိလာပါသည္၊ မနက္ပိုင္းေက်ာင္းသြားဖို႔ ကိုယ့္ဘာသာတာ၀န္ယူရမည္ဟု စစ္တပ္ကျပန္လာေသာ အကိုက   အၾကိမ္ၾကိမ္ တိုက္တြန္းေသာ္လည္း လက္မခံ၊ ေန႔စဥ္ဘူတာအေရာက္ကြ်န္ေတာ္က လိုက္ပို႔ရတုံးျဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္သား၏ ရီပို႔စာအုပ္ကို ကိုင္လာျပီး သိမ္းထားနိုင္သလို သူတို႔ေက်ာင္းက data base မွာလည္း ဤအေၾကာင္းအရာေတြကို သိမ္းဆည္းထားမွာေသခ်ာပါသည္၊ ဤနည္းျဖင့္ အားကစားထူးခြ်န္သူ၊ အက တြင္ ထူးခြ်န္သူ၊ ပန္းခ်ီပန္းပုလုပ္တတ္သူ၊ ေက်ာင္းက တီး၀ိုင္းမွာ အစြမ္းျပနိုင္သူ တို႔၏ မွတ္တမ္းမ်ားမွာေသခ်ာ ေပါက္ သိမ္းဆည္း ထားပါလိမ့္မည္။

ထို႔ေၾကာင့္စကၤာပူတြင္ အခမ္းအနားေတြလုပ္ရန္ရွိတိုင္းေက်ာင္းက ကေလးေတြကိုသူတို႔ ေက်ာင္းယူနီေဖါင္း ေတြနွင့္ေနရာတိုင္းမွာေတြ႔ၾကရျခင္း ျဖစ္ပါသည္၊ ဧည့္ၾကိဳမ်ား၊ လမ္းျပမ်ား၊ စည္းကမ္းအေၾကာင္းသတိေပး သူမ်ားျဖစ္လာၾကပါသည္၊ ထိုကေလးမ်ားသည္ ပြဲစီစဥ္သူကလိုအပ္သည့္အတိုင္း က်လာ သည့္တာ၀န္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္နိုင္သူေတြျဖစ္လာသည္။

ဂ်ဳနီယာေကာလိပ္ေတြမွာ School Council ေခၚေက်ာင္းေကာင္စီကိုဖဲြ႔ေပးသည္၊ ေက်ာင္းေကာင္စီ မန္ဘာ ျဖစ္ရန္အေရးမွာလြယ္လြယ္ကူကူမဟုတ္၊ သားတို႔ေက်ာင္းမွာ သည္ႏွစ္ေကာင္စီ၀င္ျဖစ္ဖို႕လူ ၆၀၀ေက်ာ္ စာရင္း သြင္းၾကပါသည္၊ ထိုလူ၆၀၀ကိုခမ္းမတြင္စုေ၀းကာ ေမးခြန္းဆယ္ပုဒ္ခန္႔ေျဖဖို႔စာရြက္ေတြ ေပးလိုက္သည္၊ ထို အေျဖလႊာမ်ားကိုဒိုင္ေတြက စီစစ္ကာ လူ၁၅၀ ခန္႔ေရြးခ်ယ္သည္၊ ထို၁၅၀ ကို Group Test အျဖစ္ ငါးေယာက္ တတဲြစီစုကာ သူတို႔၏ အျပဳအမူကို ဒိုင္ေတြကေစာင့္ၾကည့္ၾကသည္၊ ထိုလူစုမွ လူ ၅၀ကို စကာတင္ေရြးခ်ယ္ကာ  စင္ျမင့္ေပၚသို႔ တဦးစီတင္ေပးသည္၊ ေအာက္မွဒိုင္ေတြက ေမးခြန္ေတြေမးသည္ကို ေက်ာင္းသားေတြက ေျဖၾက ရသည္။

ဤစာေမးပြဲမွေက်ာင္းေကာင္စီမင္ဘာျဖစ္နိုင္သူ ၃၇ ေယာက္ကိုေရြးခ်ယ္ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္၊တနည္း  ဆိုေသာ္ဤေကာလိပ္ေက်ာင္းတြင္ေခါင္းေဆာင္မႈအရည္အေသြးရွိသူမ်ားကိုကြ်န္ေတာ္တို႔ေရြးခ်ယ္ထားပါတယ္ဟုဆိုလိုရာေရာက္သည္။

စာသင္ေက်ာင္းမွကေလးငယ္မ်ားကို ျပင္ပေလာကအခင္းအက်င္းတို႔နွင့္ဆက္စပ္ေပးေသာ အတတ္ပညာသည္ ယေန႔စာသင္ေက်ာင္းတိုင္းလုပ္ေပးၾကရမည့္အလုပ္ပင္ျဖစ္ပါသည္၊ ဤ ကေလးငယ္မ်ားသည္နိုင္ငံေတာ္တည္ ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား၌ ပံုစံတက်ပါ၀င္သြားနိုင္ၾကရပါမည္၊ ကေလးမ်ားကိုလူ႔အုပ္စုအတြင္း၌ အံ၀င္ခြင္က် အလုပ္လုပ္တတ္ေအာင္ေလ႔က်င့္ေပးျခင္းမွာ အလြန္အေရးၾကီးေသာ အခ်က္တခုျဖစ္ပါသည္၊ တာ၀န္ယူလိုစိတ္ ရွိသည္ ႏွင့္ အတူ လူအုပ္စုႏွင့္ ယွဥ္တြဲ အလုပ္လုပ္ကိုင္တတ္ရန္မွာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္မည့္သူတိုင္း၏အရည္ အခ်င္း မ်ားပင္ျဖစ္ၾကပါသည္၊

အလုပ္အင္တာဗ်ဴးမ်ားတြင္ အလုပ္ေပးရမည့္သူက အလုပ္ေလွ်ာက္ထားသူမ်ား၌ ေခါင္းေဆာင္မႈအရည္အခ်င္း ရွိမရွိ၊ အုပ္စုႏွင့္အတူတြဲကာ က်ရာတာ၀န္ကို ယူႏိုင္ျခင္းရွိမရွိ ကို ရွာေဖြရျခင္းပင္ မဟုတ္ပါသေလာ၊ 

(၂)

လူငယ္ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေရးဟူ၍ လူငယ္မ်ားႏွင့္ႏိုင္ငံေတာ္ေရးရာ ပါတ္သက္ၾကသည့္ အစဥ္လာေကာင္းမ်ား ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံတြင္ရွိခဲ့ပါသည္၊ စာမတတ္သူပေပ်ာက္ေရး အသံုးလံုး စီမံကိန္းမွာ တကၠသိုလ္ေပါင္းစံုမွ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားပါ၀င္ခဲ့ၾကပါသည္၊ လူရည္ခြ်န္စီမံကိန္းတြင္ ျမိဳ႔နယ္အသီးသီးမွ ထူးခြ်န္ေသာ ကေလးမ်ား ကို စုစည္း ႏိုင္ခဲ့ၾကပါသည္၊အလုပ္ခြင္အသီးသီးမွ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ေဖါင္ၾကီးသင္တန္းေက်ာင္း၌ ၀န္ထမ္း စည္းကမ္း၊ အေျခခံဥပေဒစသည္ျဖင့္ သင္တန္းပို႔ခ်ခဲ့ၾကပါသည္၊

လူရည္ခြ်န္မ်ားကို အပမ္းေျဖစခမ္းမ်ားသို႔ပို႔ျပီးသည္ႏွင့္ အလုပ္ျပီးစီးသြားျခင္းမွာ မျဖစ္သင့္ပါ၊ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ မရွိဘဲ လူရည္ခြ်န္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းဆိုသည္မွာ သူ၏လူမႈဘ၀တြင္ဘာမွအရာမေရာက္ေတာ့ေပ၊ အနည္းဆံုးလူရည္ခြ်န္ မ်ား ဘယ္ေရာက္ေနသည္ဆိုေသာ မွတ္တမ္းမ်ားရွိသင့္ျပီးအစိုးရက သူတို႔စြမ္းအားကို အသံုးခ်သင့္သည္၊ အနည္းဆံုး လူရည္ခြ်န္မ်ား၏ Think Tank ကဲ့သို႔ေသာ သုေတသနဌာနမ်ား တည္ေထာင္ေပးသင့္သည္၊

ေဖါင္ၾကီးသင္တန္းေက်ာင္းမွာ ေဖါင္ၾကီးေခါင္းေဆာင္မႈဆိုင္ရာသင္တန္းေက်ာင္းဟု အမည္ေျပာင္းသင့္သည္၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အတတ္ပညာကိူ တတ္ကြ်မ္းနားလည္သူ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ပို႔ခ်ေပးသင့္သည္၊ သင္တန္းသားမ်ားမွာ ဆရာ၀န္မ်ား၊ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားျဖစ္ေပရာ သူတို႔ကို သင္တန္းဆရာ တပ္ၾကပ္ၾကီးမ်ား၊ အရာခံဗိုလ္အဆင့္ရွိသူ မ်ား လက္ေအာက္သို႔ပို႔ထားျခင္းမွာ စည္းရံုးေရး အတြက္ခက္ခဲေစသည္၊ အေျခခံစစ္ပညာသင္တန္းေပးတာ မွန္ပါ သည္၊ စစ္ပညာ သင္တန္းမႈးမွာ အရာခံဗိုလ္မ်ားျဖစ္သင့္တာလည္း မွန္ပါသည္၊ ထိုနည္းတူ သင္တန္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားေမြး ထုတ္ရန္ဟူေသာရည္ရြယ္ခ်က္သာ ျဖစ္သင့္သည္၊ ထိုကိစၥ အတြက္မူ ထိုက္တန္ ေသာ အရည္အေသြးရွိသည့္ သင္တန္းဆရာမ်ားျဖင့္သာ သင္တန္းကို ဖြင့္လွစ္သင့္သည္၊

ယခင္အစိုးရမ်ားလက္ထက္က စီမံခန္႔ခြဲမႈ အတတ္ပညာကို စစ္မႈထမ္းမ်ားသာတတ္သည္၊ စစ္တပ္အသိုင္း အ၀ိုင္း မွ မဟုတ္လ်င္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရာထူးမ်ားကို မေပးေသာ အစဥ္အလာမ်ားရွိခဲ့ပါသည္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ထူေထာင္ ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ဤအစဥ္အလာကို ရပ္တန္းက ရပ္ၾကရပါမည္၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားကို ျပည္သူတရပ္လံုး လူတန္းစား အသီးသီးမွ အရည္အခ်င္းရွိသူ၊ ထူးခြ်န္သူမ်ားကိုေရြးထုတ္ၾကရပါမည္၊

ကြ်န္ေတာ္သည္ သားငယ္၏ ေက်ာင္းေအာင္လက္မွတ္ကိုကိုင္ခါ ေနာင္တေခတ္တြင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ၾကရ မည့္ လူငယ္မ်ားအေၾကာင္းကို စဥ္းစားေနမိပါသည္၊ လူငယ္မ်ားကိုျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရမည့္အလုပ္မွာ ယေန႔လူၾကီး မ်ား၏ အလုပ္ပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္၊

ကိုသန္းလြင္

---

သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ