 |
| Photo – NLD Chairperson Office |
ဖိုးစေန – သတၱိ ဆိုတာ ခ်ိဳနဲ႔လားေဟ့
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၅
မႏွစ္၊ ႏွစ္လယ္ေလာက္က အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ ္ န႔ ဲ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးန႔ ဲ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္းတို႔ ပူးေပါင္းၿပီး ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး န႔ ဲ ၿမိဳ႕ႀကီးတခ်ိဳ႕တြင္ ၂ဝဝ၈ ဖဲ႕ြ စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရး လူထုေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ အက်ိဳးဆက္အေနန႔ ဲ ျပည္သူလူထု ၅ သန္းေက်ာ္ ပါဝင္လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပနိုင္ခဲ့သည္။ ဒါက လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆႏၵကို နည္းလမ္းတက် တင္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။
တခါ၊ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာလည္း အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ အာဏာရပါတီႀကီးက ဦးေဆာင္ၿပီး အဆိုျပဳၾက၊ ေဆြးေႏြးၾက၊ ေကာ္မတီေတြ ေကာ္မရွင္ေတြဖြဲ႕ၾက၊ ဥပေဒၾကမ္းေတြေရးဆြဲၾက လုပ္ေနသည္။ ျပည္သူလူထုကလည္းဆႏၵရွိ၊ လႊတ္ေတာ္ႀကီးကလည္း လုပ္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဘာမ်ားလိုပါေသးသနည္း။ အခင္းအက်င္းက ရွင္းေနသည္။ “ ျပည္သူ႔အသံ လႊတ္ေတာ္အသံ၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵ လႊတ္ေတာ္ဆႏၵ၊ ျပည္သူတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က ္ လႊတ္ေတာ္ကေဖၚေဆာင္ရြက ္ ” ဆိုတဲ ့ ေဆာင္ပုဒန္ ဲ႔လည္း အပိုအလိုမရိွ ကြက္တိျဖစ္ေနၿပီ။ ဆႏၵန႔ဲ ဘဝ တထပ္တည္းက်ေနမွေတာ ့ ၿပီးၿပီေပါ႔။ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ အေျဖကိုေစာင့္ရန္သာ ရိွေတာ့သည္။
ဒါေပမဲ့ … ၊ ဒါေပမ့ဲ အေျဖကေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထြက္မလာ။ ဒီေတာ ့ ျပည္သူလူထုမွာ မေရမရာျဖစ္ရသည္။ ေသာင္မတင္ေရမက် ျဖစ္ရသည္။ ေရစုန္ေမ်ာျပန္ၿပီလားဟု အေတြးေရာက္ကာ စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ဝင္လာၾကရသည္။ ေဟာ အခုေတာ့ အေျဖထြက္လာပါၿပီ။ ဒီေတာ့မွ ခဲေလသမွ် သဲေရက် ျဖစ္ရေတာ့သည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၆ အပါအဝင္ အေရးႀကီးပုဒ္မမ်ား ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန ္ လႊတ္ေတာ္တြင္းမဲခြဲ ဆုံးျဖတ္ရာမွာ လိုအပ္တ့ဲ မဲအေရအတြက္ မရတဲ့အတြက္ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး လႊတ္ေတာ္ႀကီးက ေလာက္ေလာက္လားလား ဘာမွေဆာင္ရြက္မေပးနိုင္ခဲ့။ ဒီလိုလုပ္ရင္ ဒီလိုျဖစ္မယ္ဆိုတာ သေဘာတရားအရ ျပည္သူလူထုကသိၿပီးသားပါ။ သိလို႔လည္း ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တာ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ျဖစ္လာေစဖ႔ ို ယုံယုံၾကည္ၾကည္နဲ႔ ရိုးရိုးသားသား ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခုေတာ့ သေဘာတရားအရသာမက လက္ေတြ႕ပါ ျမင္ၾကရၿပီ။ အာဏာရဲ႕ မူလပိုင္ရွင္အစစ္အမွန္ဟာ ျပည္သူလူထုသာျဖစ္သည္ဟု စာအုပ္ႀကီးက ဆိုသည္။ အခုေတာ့ ျပည္သူလူထုရ့ဲ ဘဝအမွန္က ို လက္ေတ႕ြ ျမင္ၾကရၿပီ။ ျပည္သူလူထုရ့ဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ရြက္မည္ဟု လႊတ္ေတာ္ႀကီးကေႂကြးေၾကာ္သည္။ အခုေတာ့ လႊတ္ေတာ္ႀကီးရဲ့
ပကတိအရွိကို သိၾကရၿပီ။
အမွန္ကေတာ ့ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႕ ဖြဲ႔စည္းထားတာပါ။ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ ဆိုတာကလည္း မဲဆႏၵနယ္အသီးသီးက ျပည္သူအမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳရတာပါ။ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးစီ တစ္ဦးစီဟာ၊ မဲဆႏၵနယ္ တစ္ခုစီ တစ္ခုစီက ျပည္သူအမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳထားတာပါ။ အမ်ားအတြက္ တစ္ေယာက္ ( one for all ) ေပါ႔။ အခုေတာ့ လႊတ္ေတာ္ႀကီးကလည္း တစ္က်ပ္မတ္တင္းဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္အတြက္အမ်ား ( all for one ) ျဖစ္ရၿပီေပါ႔။ ဒီလိုျဖစ္မွာကို ႀကိဳျမင္လို႕လည္း အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး လူထုေဆြးေႏြးပြဲမ်ားျပဳလုပ္စဥ္က “အမွန္တရားကို သတၱိရွိရွိ ရင္ဆိုင္ဖို႕” က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ တိုက္တြန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္။ ခုေတာ့ အမွန္ျဖစ္သင့္တာက ျဖစ္မလာခ့။ဲ ဒီေတာ့ သတိၱမရိွလ႕ို မ်ားလားဟ ု ေမးစရာျဖစ္လာသည္။ ဒါမွမဟုတ္ သတိၱကို အေကာက္အယူလြဲေနလ႕ို မ်ားလား။
ကမ႓ာေက်ာ္စာေရးဆရာႀကီး အားနက္စ္ဟဲမင္းေဝး ကေတာ ့ “အက်ဥ္းအၾကပ္န႕ဲ ၾကဳံတဲ့အခါ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိနဲ႕ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္ရဲတာ သတၱိေပါ႔” ( grace under pressure ) လို႕ေျပာထားသည္။ ျမန္မာ့လက္ေတြ႕ နိုင္ငံေရးဘဝနဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္သင့္သည္။
တပ္မေတာ္အရာရွိေဟာင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးတစ္ဦးကေတာ့ သတၱိကို အခုလို အဓိပၸါယ္ဖြင့္သည္။ “သတၱိကေတာ့ရွိတာေပါ႔ဗ်ာ၊ သတၱိရွိလို႕ စစ္သားလုပ္ေနတာေပါ႔” ဟူလို။
ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ေတာင္ငူေခတ ္ ဘုရင္တပင္ေရႊထီးလက္ထက္၊ ဘုရင့္နားထြင္းမဂၤလာသဘင္ကို ဟံသာဝတီဘုရင့္နယ္ေျမ ေရႊေမာ္ေဓါဘုရားရင္ျပင္တြင္ ဆင္ယင္ဖို႕ စီစဥ္သည္။ တစ္ပါးေသာ ဘုရင့္နယ္ေျမျဖစ္လို႔ သတၱိေျပာင္ေသာ စစ္သည္မ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါေစသည္။ ေရြးခ်ယ္ပံုက လက္မကိုအပ္စိုက္ၿပီး တူန႕ဲ ရိုက္ေရြးသည္။ မတြန္႔သူကိုမွ ဝံ့သူအျဖစ္ ေရးြ ခ်ယ္သည္။ တြန္႔သူကိုကား ရြံ႔ သူျဖစ္၍ ပယ္သည္။ ဘုရင္တပင္ေရႊထီးကိုယ္ေတာ္တိုင္ရဲ့ ကိုယ္ရံေတာ္ရဲမက္ ဗလရဲထင္ကား အပယ္ခံရသည္။ ဒီအခါ ဗလရဲထင္က သူ ရဲရင့္ေၾကာင္းကို သူ႔ဗိုက္သူခြၿဲပီး အူဆြဲထုတ္ျပသည္။ မင္းပရိတ္သတ္မ်ားက အံ႔အားသင့္ေနၾကသည္။ ဘုရင္တပင္ေရႊထီးကေတာ့ မွတ္ခ်က္ခ်သည္။ “ငါ႔ရဲမက္က
မိုက္ေတာ့ အမိုက္သား။ ဒါေပမဲ့ သတၱိမရွိဘူးကြ” တဲ႔။ တခ်ိဳ႕က ေသရဲတာ သတၱိ လို႔ဆိုသည္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ရွင္ရဲတာ သတၱိဟုယူဆသည္။ တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့လည္း တည့္တည့္ပစ္ၿပီး သတ္ရဲတာကိုေတာင္ သတၱိေယာင္ေယာင္ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ဖူးသည္။
စဥ္းစားဆင္ျခင္စရာေကာင္းသည္။
အလယ္ေခတ္ အေတြးအေခၚပညာရွင္ ဒန္တီ ရဲ႕ အဆိုတစ္ခုရွိသည္။ “ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ ပူေလာင္ေနေသာ ငရဲျပည္သည္ လူအမ်ား ဒုကၡပင္လယ္ေဝေနခ်ိန္တြင္ ကိုယ့္အတြက္ အေနအစားေခ်ာင္သလို အသက္ရွင္တတ္သူမ်ားအတြက္သာျဖစ္သည္” ဟုဆိုသည္။
၁၇ ရာစုပညာရွင္ ေသာမတ္စ္ကာလိုင္း ကလည္းေျပာထားသည္။ “ကၽြနု္ပ္တို႔ ခ်ီးေျမွာက္ဂုဏ္ျပဳရမည ့္ ရဲစြမ္းသတၱိဆိုသည္မွာ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္စြာ ေသဆုံးရမည့္ သတၱိ မဟုတ္၊ လူပီသစြာသိကၡာရွိရွိ အသက္ရွင္ေနထိုင္ရမည့္ သတၱိျဖစ္သည္” ဟုဆိုသည္။
ကိုယ့္အတြက္ ေသရဲတာသည္ မိုက္မဲျခင္းျဖစ္၏။ အမ်ားအတြက္ ေသရဲတာသည္ ရဲရင့္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားက သက္ေသျပေနသည္။ ကိုယ့္အတြက္ ရွင္ရဲတာသည္ အတၱႀကီးျခင္းျဖစ္၏။ အမ်ားအတြက္ရွင္ရဲတာသည္ သတၱိရွိျခင္းဟု ေကာက္ယူနိုင္သည္။ ဒီေတာ့ ေသရဲတာ၊ ရွင္ရဲတာက အဓိကမဟုတ္။ တစ္ေယာက္အတြက္လား (all for one)၊ အမ်ားအတြက္လား (one for all) ဆိုတာကသာ
အဓိကျဖစ္သည္။ တစ္ဖြဲ႕၊ တစ္စု၊ တစ္ေယာက္ အတြက္လား။ တစ္တိုင္းျပည္လံုးအတြက္လား ဆိုတာကသာ အဓိကျဖစ္သည္။ အတၱသည္ သူရဲေဘာေၾကာင္ျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳ၏။ ပရသည္ သတၱိရွိျခင္းကို ညႊန္ျပေပသည္။
ဗါတီကင္နန္းေတာ္မွာျပဳလုပ္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ အထူးဝတ္ျပဳဆုေတာင္းပဲြတစ္ခုတြင္ ပုပ္ရဟန္းမင္ႀကီး ဖရန္စစၥက စစ္မက္ျဖစ္ပြားေနတဲ့ အစၥေရး နဲ႔ ပါလက္စတိုင္းတို႔ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦးကို ေတြ႕ဆံုၿပီး “စစ္တိုက္ရတာထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္လုပ္ရတာက ပိုပီး ရဲစြမ္းသတၱိလိုအပ္တယ္” ဟုေျပာခဲ့ဖူးသည္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးရဲ႕ စကားက စဥ္းစားစရာေကာင္းသည္။
၁၉၅၃ ခုႏွစ္။ အဲဒီအခ်ိန္က နိုင္ငံေတာ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ ့ ဦးႏ ု ဟာ မႏၲေလးၿမိဳ႕က သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာႀကီး လူထုဦးလွ ကို အျပစ္ျမင္ၿပီး ပုဒ္မ ၅ န႔ ဲ ေထာင္ခ်ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း သူ႔အမွားကိုသိေတာ့မွ ဦးႏု က ဦးလွ ကို ေတာင္းပန္ဖ႔ ို ႀကိဳစားခ့ဲသည္။ ေတာင္းပန္ဖ႔ ို စကားမ်ားကို စဥ္းစားစီစဥ္ၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း မေတာင္းပန္ျဖစ္ခဲ့။ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္၊ ဦးလွ မကြယ္လြန္မီ လပိုင္းအလိုက်မွ မႏၲေလးဘူတာႀကီးတြင္ အမွတ္မထင္ေတြ႕ၾက၍ ဦးႏုက ဦးလွ ကို ေတာင္းပန္ျဖစ္ေအာင္ ေတာင္းပန္လိုက္သည္။ အႀကိမ္ႀကိမ ္ ႀကိဳးစားေပမဲ့ မေတာင္းပန္ျဖစ္ခဲ့တာန႔ဲ ပတ္သက္ၿပီး ဦးႏု က “က်ေနာ ္ သတၱိေၾကာင္ေနတဲ့အတြက္ တခါမွ ေျပာမထြက္ျဖစ္ဘူး” ဟုဆိုသည္။ ဦးႏု စကားက အမွားကိုဝန္ခံၿပီး အမွန္ကိုျပင္ဖို႔ သတၱိလိုေၾကာင္း ျပေနသည္။
မႏွစ္၊ ဧၿပီလလယ္ေလာက္က ေတာင္ကိုရီးယားနိုင္ငံတြင္ ခရီးသည္တင္သေဘၤာတစ္စင္း နိုင္ငံအေနာက္ပိုင္း အင္ခၽြန္းဆိပ္ကမ္းမွ ေဂ်ဂ်ဴးအပန္းေျဖကၽြန္းသို႔အသြား မေတာ္တဆ တိမ္းေမွာက္နစ္ျမဳပ္သြားခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးစာရင္းအရ ေသဆုံးသ ူ ၃ဝဝ ေက်ာ္ခန႔္ ရိွၿပီး အမ်ားစုမွာ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားကေလးမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ကယ္တင္ႏိုင္ပါလ်က္ အခန္းတြင္သာေနရန္ သေဘၤာတာဝန္ရွိသူမ်ားက ညႊန္ၾကားခဲ၍့ မေသသင့္ပဲ ေသခဲ့ၾကရသည္။ သေဘၤာဝန္ထမ္းမ်ားကမူ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားခဲ့သည္။ ဒီျဖစ္စဥ္တြင္ အေသအေပ်ာက္မ်ားျခင္း၊ ေသဆံုးသူအမ်ားစုမွာ ကေလးမ်ားျဖစ္ျခင္း၊ မေသသင့္ပဲ ေသဆံုးရျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လူအမ်ား စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကသည္။ စိတ္ဝင္စားၾကသည္။ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲ၊ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊ ဘယ္သူ႔မွာတာဝန္ရွိသလဲ ဆိုၿပီး ေမးခြန္းေတြထုတ္လာၾကသည္။ ဒီေတာ့ တာဝန္သိသူမ်ားက တာဝန္ရွိေၾကာင္း ထုတ္ေဖၚဝန္ခံၾကသည္။ သတၱိေကာင္းၾကပါေပသည္။
ပထမ။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္သားကေလးမ်ားကို ႀကီးၾကပ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ လိုက္ပါလာေသာ ဒုေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ငါအသက္ရွင္ေနသမွ် ငါ႔ေက်ာင္းသားမ်ား အသက္ရွင္ရမည္။ အခုေက်ာင္းသားကေလးမ်ားကေသၿပီး ငါက အသက္ရွင္ေနသည္။ ငါတာဝန္မ့ဲရာက်သည္ဟု ဆုံးျဖတ္ကာ
အသက္စြန္႔ၿပီး ကိုယ့္တရားကိုယ္စီရင္သြားခဲ့သည္။ စိတ္မေကာင္းစရာျဖစ္ေသာ္လည္း အေရွ႕တိုင္းသားတ႔ိုရဲ့ တာဝန္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဓေလ့ ျဖစ္သည္။
ဒုတိယ။ ေတာင္ကိုရီးယားနိုင္ငံ အေနာက္ေတာင္ပိုင္း ပင္လယ္ျပင္တြင္ ေရယာဥ္ဝန္ထမ္းမ်ားရဲ႕ ေပါ႔ဆမႈေၾကာင့္ ပုဂၢလိကသေဘၤာတစ္စီး နစ္ျမဳပ္သြားၿပီး ကေလးမ်ားန႔ ဲ ျပည္သူအမ်ား ေသဆုံးရျခင္းမွာ မိမိတြင္တာဝန္ရွိသည္ဟုဆိုကာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က တာဝန္မွ ႏႈတ္ထြက္သြားခဲ့သည္။
တတိယ။ ေတာင္ကိုရီးယားသမၼတ ပတ္ဂြမ္ေဟး က ျပည္သူအမ်ား ေသဆံုးရသည့္အတြက္ ဝမ္းနည္းေၾကာင္းန႔ ဲ မိမိအစိုးရအဖဲ႕ြ တြင္ တာဝန္ရိွေၾကာင္း တစ္တိုင္းျပည္လုံးသို႔ ကမ႓ာသိ ဝန္ခံေၾကျငာသြားခဲ့သည္။
စတုတၳ။ သေဘၤာနစ္ျမဳပ္ရာတြင္ တာဝန္ပ်က္ကြက္ၿပီး ကိုယ္လြတ္ရုန္း ခဲ့ၾကေသာ ေရယာဥ္မွဴးန႔ဲ ေရယာဥ္ဝန္ထမ္းမ်ားက ဥပေဒရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ကို ခံယူခဲ့ၾကသည္။
ေတာင္ကိုရီးယားနိုင္ငံရဲ႕ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္ကား သာယာၾကည္လင္ၿပီး ေနေပ်ာ္ဘြယ္ ေကာင္းလွပါဘိေတာင္း။ သူတို႔ရဲ႕ နိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈကား ဂုဏ္အဆင့္ျမင့္မားၿပီး တည္ၾကည္ခန္႔ျငား လွပါဘိေတာင္း။
ေက်ာင္းသားဘဝက ဖတ္ဖူးတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို သတိရသည္။ ေခါင္းစဥ္က “ယံုၾကည္ရဲတဲ့ သတၱိ” ျဖစ္သည္။ လိုရင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေကာက္နႈတ္ျပပါမည္။ ဆပ္ကပ္ပြဲတစ္ခုတြင္ ေကာင္းကင္ဘားကစားတဲ ့ ျပကြက္ကိုျပသည္။ ေကာင္းကင္အျမင့္ ေလထဲတြင္ လႊဲလိုက္၊ လက္လႊတ္လိုက္၊ ေရွ႕ဂၽြမ္းထိုးလိုက္၊ ေနာက္ဂၽြမ္းပစ္လိုက္၊ တဖက္ကဖမ္းလိုက္နဲ႔ အသဲယားစရာ ကစားျပသည္။
ဆပ္ကပ္ပဲြကို ေရွ႕တန္းမွၾကည့္ေနတဲ့ သားအမိႏွစ္ေယာက္အနက္ သားငယ္က မိခင္ျဖစ္သူကိုေမးသည္။ “ေမေမ၊ သူတို႔ မေၾကာက္ဖူးလား ဟင”္ တဲ့။ မိခင္ကေျဖဖို႔ တုံ႔ဆိုင္းေနစဥ္မွာပင္ ကပ္လ်က္ေနာက္တန္းမွလူႀကီးက ေျဖလိုက္သည္။
“မေၾကာက္ဖူး ကေလးရဲ႕၊ သူတို႔မွာ အခ်င္းခ်င္း ယုံၾကည္မႈရွိတယ္။ ငါ ဒီဘက္က လက္လႊတ္ပီး ဂၽြမ္းပစ္လိုက္ရင္ ဟိုဘက္က ငါ႔ကိုမိေအာင္ဖမ္းမယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ပီးသားေလ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔မေၾကာက္ဖူး။ သတၱိရွိတယ္” တဲ့။ ေဆာင္းပါးရဲ႕ဆိုလိုရင္းက ဒါပဲျဖစ္သည္။
သတိၱရိွရန္ ယုံၾကည္မႈရိွဘ႔ိုလိုသည္။ ယုံၾကည္မႈရိွရန္ ဂုဏ္သိကၡာရိွေသာ ပတ္ဝန္းက်င္လိုသည္။ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားေသာ၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲေသာ၊ နိမ့္က်ယုတ္ညံ့ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ယံုၾကည္မႈရွိရန္ မျဖစ္နုိင္။ ယံုၾကည္မႈမရွိွလွ်င္ သတၱိရွိပါဦးမည္ေလာ။ သတၱိမရွိပဲႏွင့္ အသို႔လွ်င္ အမွန္ကိုရင္ဆိုင္ဝံ႔အံ႔နည္း။
နိုင္ငံေရးဆိုတာ ထင္သေလာက္ မရိုးရွင္းဘူးဟု တခ်ိဳ႕က ေျပာသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကေတာ့ “ႏိုင္ငံေရးသည္ ယုတ္မာညစ္ေထးသည္မဟုတ္၊ ႏိုင္ငံေရးကို ညစ္ေထးေအာင္လုပ္သူတို႔သာလွ်င္ ယုတ္မာျခင္း ျဖစ္ေပ၏” ဟုမိန္႔ၾကားထားသည္။
အမွားနဲ႔အမွန္ ခြဲျခားရန္မွာ ပညာရ႕ဲ ကိစၥျဖစ္သည္။ ပညာရိွမွ အမွန္ကိုသိနိုင္သည္။ အမွန္တရားကိုရင္ဆိုင္ရန္ သတၱိလို၏။ သတၱိရိွရန္ ယံုၾကည္မႈရိွဖို႔လိုသည္။ ယံုၾကည္မႈရွိရန္ ဆိုသည္မွာ ေကာင္းျမတ္ေသာပတ္ဝန္းက်င္တြင္သာျဖစ္နိုင္၏။ အမွန္တရားကို သတိၱနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရာတြင္လည္း ေစတနာမွန္ဖို႔ အေရးႀကီးပါသည္။ ပညာန႔ဲ အမွန္ကိုသိ၊ သတိၱန႔ဲ ရင္ဆိုင္ရွင္း၊ အရင္းခံက ေစတနာပါမွ အရာရာ ေအာင္ျမင္နိုင္သည္။ ပညာက နတၳိ၊ သတၱိက ဗလာ၊ ေစတနာကလည္း ေခါင္းပါး ဆိုရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ေရးက ေဝးၿပီေပါ႔။
ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၄၃၆ အပါအဝင္ အေရးႀကီးပုဒ္မမ်ား ျပင္ဆင္ရန္ လႊတ္ေတာ္တြင္း၊ လႊတ္ေတာ္ပ နည္းလမ္းတက် ႀကိဳးစားခၾ့ဲကေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခ့။ဲ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။ အေျဖကို ျပည္သူလူထုက မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္ခဲ့သိခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ ျပည္သူလူထုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖၚ ေဆာင္ရြက္မည္ဟု ၾကဳံးဝါးထားေသာ လႊတ္ေတာ္ႀကီးကလည္း က်ပ္မျပည့္ေလေတာ့ ဘာမွအားကိုးလို႔ မရနိုင္ေတာ့။ ဒီေတာ့ ျပည္သူလူထုက ဥစၥာရွင္လို ဥစၥာရွင္ခဲရန္သာ ရိွေတာသ့ ည္။ အာဏာရ့ဲ ပင္ရင္းပိုင္ရွင္အစစ္အမွန္မွာ ျပည္သူလူထုသာျဖစ္သည္ဟု ဆိုထားသည္မဟုတ္ေလာ။ ကိုယ့္အာဏာကို ကိုယ္တိုင္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ရဲရဲဝံ႔ဝ႔ ံ အသုံးခ်ရန္သာရိွေတာ့သည္။ လူထုကလည္း တကယ္ျပင္မယ္ ေျပာင္းမယ္ဆိုရင္ ဘာလုပ္ရမည္ကို ေကာင္းေကာင္း သိေနၾကပါၿပီေလ။
ပညာရိွေသာ၊ သတၱိရွိေသာ၊ ေစတနာမွန္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုသာ လူထုက လကၡံ၏။ စစ္မွန္ေသာ လူထုေခါင္းေဆာင္တို႔သာ ထြန္းေျပာင္ေသာသမိုင္းကို ဖန္တီးနိုင္သည္။ မဲညစ္ေသာသမိုင္းကို ေရးသားသူတို႔ကား ဆိုးယုတ္သူမ်ားသာတည္း။ ထြန္းေျပာင္ေသာသမိုင္းကိုဖန္တီးဖ႔ ို ျပည္သူလူထုအေပါင္းတို႔၊ ဒီတစ္ပဲြမွာေတာ့ သတိၱရိွရိွ ဆင္ႏႊဲလိုက္ၾကပါကုန္ေလာ့။ ။
စက္တင္ဘာ ၈၊ ၂ဝ၁၅
စာညႊန္း –
– လယ္တီပ႑ိတ ဦးေမာင္ႀကီး (မဟာဝိဇၨာ) ေရး တပင္ေရႊထီး ဝတၳဳေတာ္ႀကီး။
– ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၉ ရက္ည ဗီအြ ိုေအ သတင္းထုတ္လႊင့္ခ်က္။
– ေအာင္စြမ္း ေရး သမိုင္းေၾကာင္းကိုေျခရာေကာက္၍။
– ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာေဟာင္းမ်ား၊ ဧၿပီ၊ ေမ၊ ဇြန္၊ ၂ဝ၁၄။
– ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မိန႔ခ္ ြန္းမ်ား(၁၉၄၅ – ၁၉၄၇)စာေပဗိမာန္ထုတ္ ျပည္သ႔လူ က္စြစဲ ာစဥ။္
– သိပၸံစိုးလွ ျမန္မာဘာသာျပန္ ေခါင္းေဆာင္ နွင့္ သတၱိ။ (Profiles in Courage by John F.
Kennedy)
– The Courage to Trust by Ardis Whitman.
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
