ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရခါစ ကာလမ်ားက အလြန္လက္ေစာင္းထက္ခဲ့ၿပီး စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္မွာ အထိန္းသိမ္းခံဘဝ၊ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးသမားဘဝမ်ား ျဖတ္သန္းၿပီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့တဲ့ ဖဆပလေခတ္ ဝန္ႀကီးေဟာင္းတဦးရဲ႕ ေရွးျဖစ္ ေဟာင္း ေရးသားဖြယ္တခ်ိဳ႕မွာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္မ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပညာတတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အမ်ားအျပားရွိလွ်က္နဲ႔ ဂ်ပန္စစ္ပညာသင္ပို႔ရာမွာ တာဝန္ခံ သခင္ခ်စ္ဟာ မိမိလက္သင့္ရာေတြပဲ ထည့္လႊတ္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါသင့္ ပါထိုက္ သူေတြ မပါဝင္ ျဖစ္ရတယ္လို႔ ေရးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မက ေဖေဖကို အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးၾကည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေဖေဖေျပာျပတာကေတာ့ ..
“ေဖေဖတို႔က အဲဒီတုန္းက လူငယ္ေတြပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လိုေရြးခ်ယ္ၾကတယ္ဆိုတာ ေဖေဖမသိပါဘူး။ ေဖေဖ့ အထင္က ေတာ့ ဒီဂ်ပန္ကို စစ္ပညာသင္လႊတ္ေရးဆိုတဲ့ကိစၥဟာ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္ေအာက္မွာလုပ္ရတဲ့ အလုပ္ျဖစ္ေတာ့ အလြန္လွ်ဳိ႕ဝွက္ရတယ္။ ဗမာျပည္မွာလည္း ေျမေအာက္လုပ္ငန္းတို႔ ဘာတို႔ဆိုတာ သိပ္အေတြ႔အၾကံဳရွိၾကေသးတာ မဟုတ္ ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ခ်စ္အေနနဲ႔ကလည္း သိပ္အက်ယ္အျပန္႔ တိုင္ပင္ႏိုင္ပံုမရဘူး။ သိပ္ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ နီးစပ္ရာ လူေတြပဲ လက္တို႔ခိုင္းရပံုရတယ္။ သေဘၤာပတ္ တခါၾကံဳတိုင္း ၄-၅ ေယာက္စုစုၿပီး စီစဥ္ရတာ။ ဒါ့အျပင္ ေရြးခ်ယ္ခံထားရတဲ့ လူတခ်ဳိ႕ကလည္း အနီးကပ္မွ မလိုက္ႏိုင္ဘူးျဖစ္ရင္ ရထားတဲ့ လူဦးေရျပည့္ေအာင္ အိမ္မွာ အသင့္ရွိေနတဲ့လူေတြ ေကာက္ ထည့္လိုက္ရတာပဲ” တဲ့။
“သခင္ခ်စ္က အဲဒီတုန္းက ေရေက်ာ္က သမဝါယမဆိုင္မွာ အေရာင္းစာေရးႀကီးလုပ္ေနတာ။ သူ႔အိမ္မွာက နယ္က ဝရမ္းေျပး လာတဲ့ (အဂၤလိပ္အစိုးရလိုက္ဖမ္းလို႔) ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေလးေတြ။ သခင္ေပါက္စေလးေတြ လာခိုေအာင္း ေနတာ ေတြ ရွိတယ္။ ဝိုင္းလုပ္ ဝိုင္းစားေပါ့။ ထမင္းခ်က္တဲ့သူက ခ်က္။ ေရထမ္းတဲ့သူက ထမ္းနဲ႔ေပါ့။ အဲဒီလူေတြထဲက တခ်ဳိ႕ကို အစားထိုးထည့္လိုက္ရပံုေတြ ရွိပါတယ္”
“ေဖေဖတို႔က ဂ်ပန္ကျပန္လာေတာ့ ဂ်ပန္ျပန္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ေတြအျဖစ္ သူရဲေကာင္းႀကီးမ်ားအျဖစ္ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ လာတဲ့အခါ အဲဒီတုန္းက မလိုက္ျဖစ္လိုက္တဲ့လူေတြ (တခ်ိဳ႕က သြားဖို႔ အေရြးခံရလ်က္နဲ႔ မလိုက္သူမ်ား) က မနာလို ဝန္တို ျဖစ္ၿပီး အမနာပ ေရးၾက ေျပာၾကတာေတြ ရွိလာပါတယ္။ ေဖေဖတို႔ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္တခ်ိဳ႕ကလည္း ရာထူးစည္းစိမ္ေလး ေတြရလာေရာ ပ်က္စီးလာတာေတြလည္း ရွိတာကိုး” လို႔ ေဖေဖက ေျပာျပပါတယ္။
ေဖေဖက ဆက္ၿပီးေျပာျပတာကေတာ့ “တခ်ိဳ႕ အေရြးခ်ယ္ခံရၿပီး မလိုက္ၾကတဲ့သူေတြထဲမွာ ဘယ္ေသာင္ ဘယ္စခန္း ဆိုက္ မယ္မွန္းမသိလို႔ ေၾကာက္ရြံ႕လို႔ မလိုက္ၾကသူေတြရွိေပမယ့္ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဘယ္သူဘယ္ဝါ ဘယ္ပါတီကလႊတ္မွန္း မသိလို႔ ႏိုင္ငံေရးအရ စဥ္းစားၿပီး မလိုက္တာေတြလည္း ရွိပါတယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေဖေဖကိုယ္တိုင္လည္း သူ႔ကို ဂ်ပန္လိုက္သြားၿပီး စစ္ပညာသင္ဖို႔ လာေဆြးေႏြးတဲ့ ကိုညိဳ (ေနာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အတြင္းဝန္ ဗိုလ္မွဴးသူရ) ကို ခ်က္ခ်င္း လိုက္ပါ့မယ္လို႔ ကတိမေပးဘဲ၊ ႏွစ္ရက္ေလာက္ စဥ္းစားပါရေစဦးလို႔ အခ်ိန္ဆြဲခဲ့ပါ တယ္တဲ့။ ေဖေဖက ကိုညိဳကို ဘယ္ပါတီကလႊတ္တာလဲလို႔ ေမးေပမယ့္ ကိုညိဳက လွ်ိဳ႕ဝွက္ေရးမို႔ မေျပာႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီကာလက ဦးေစာတို႔ပါတီကလည္း ဂ်ပန္နဲ႔ဆက္ေနတာျဖစ္ေတာ့ ဦးေစာတို႔ပါတီက လႊတ္တာျဖစ္ေနႏိုင္လို႔ ေဖေဖက အဲဒီလိုေမးရတာပါ။ ေဖေဖက သူတို႔သာယာဝတီက ေခါင္းေဆာင္ႀကီး သခင္ျမကို သြားေမးၿပီး၊ သခင္ျမက“မင္းလိုက္သြားပါ၊ ငါတို႔လႊတ္တာပါ” လို႔ေျပာမွ သူလိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕မလိုက္ျဖစ္တဲ့လူေတြအေပၚ ေဖေဖက နားလည္မႈရွိဟန္ တူပါတယ္။
ေဖေဖက ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ေတြဟာ ပညာတတ္ေရာ၊ ပညာမတတ္ေရာ၊ ေခါင္းေဆာင္ေရာ၊ ငယ္သားေရာ လံုးလံုးမခြဲျခားဘဲ တစည္းတလံုးတည္းနဲ႔ စစ္ပညာေတြကို က်ားကုတ္က်ားခဲ ေလ့လာခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ေဖေဖတို႔ ရဲေဘာ္ငယ္ေတြနဲ႔ တတန္းတည္းေနၿပီး စစ္ပညာေတြကို သင္ယူခဲ့တာ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ အလြန္စည္း လံုးညီညြတ္ခဲ့ၾကၿပီး အ ခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဗမာျပည္ျပန္ေရာက္ၾကၿပီးေနာက္ ဆက္လက္မေလ့လာ မႄကိဳးစားတဲ့ လူေတြကေတာ့ ဘဝႀကီးကို ေရစုန္ေမွ်ာၿပီး ပ်က္စီးသြားသူေတြရွိသလို ဗမာျပည္သူေတြအေရး တိုင္းျပည္အေရးကို အေလး အနက္စဥ္းစားၿပီး တိုင္းျပည္အေရးကို အသက္ေပးလို႔ လုပ္ေဆာင္သြားၾကသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဆိုတာေတြဟာလည္း လူေတြပဲေလ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလိုလူမ်ိဳးလည္း ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ျဖစ္သလို ဗမာျပည္ႀကီးကို စစ္ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္ တြန္းပို႔ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာလည္း ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ပဲ မဟုတ္လားလို႔လည္း ေျပာျပခဲ့ဖူးပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို စစ္စစ္မွန္မွန္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကသူမ်ားဟာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြ မလြတ္ေျမာက္မျခင္း ႀကီးပြားခ်မ္းသာမလာမျခင္း ဇြဲနဘဲနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းခရီးမွာေတြ႔တဲ့ ဆူးေျငာင့္ ခလုတ္ေတြကို အလြန္သတိႀကီးစြာထား ေရွာင္ရွားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေဖေဖက ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႔ ဓေလ့မွာ သူတို႔ဧည့္သည္ကို ေဂရွားမယ္ေတြနဲ႔ ဧည့္ခံတာဟာ သူတို႔ဧည့္ဝတ္ျပည့္မႈတမ်ိဳးပဲ။ ေဖေဖတို႔ ဂ်ပန္ေရာက္ေတာ့လည္း အဲသလို ဧည့္ခံတာပဲ။ ဒါကို ႏွစ္သက္သြားသူေတြရွိသလို ရြံရွာစက္ဆုပ္သူေတြလည္း ရွိတယ္။ တခါ ေဖေဖတို႔ သံလ်င္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္မွာ ေနရတုန္းက (မွတ္ခ်က္ ကႏၵီစာခ်ဳပ္အၿပီး မ်ိဳးခ်စ္တပ္မေတာ္မွ တပ္မွဴး တပ္သားအခ်ိဳ႕ အဂၤလိပ္တပ္မ်ားနဲ႔အတူ ေပါင္းစဥ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္) ဘုရင့္ေကာ္မရွင္ရ စစ္ဗိုလ္ေတြဆိုၿပီး ရာရွင္အေကာင္းစား ေတြရတယ္။ စီးကရက္တို႔ အရက္တို႔ ေဖာျခင္းေသာျခင္းပဲ။ ေဖေဖလည္း အစမွာေတာ့ ေဆးလိပ္ေသာက္ၾကည့္၊ အရက္ ေသာက္ၾကည့္ေပါ့။ တပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေဆးလိပ္ႏႈန္းေရာ အရက္ႏႈန္းေရာ တက္လာတယ္။ တေန႔ ၁ လိပ္၊ ၂ လိပ္က ေန ၄-၅ လိပ္ျဖစ္လာတယ္။ အရက္ကလည္း ၁ ပက္၊ ၂ ပက္ကေန ၃-၄ ပက္ျဖစ္လာေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဖေဖရိပ္မိၿပီး ဒီေကာင္ေတြ (အဂၤလိပ္ေတြ) ငါတို႔ကို ဖ်က္ေနတာ၊ ငါရပ္မွပဲလို႔ စဥ္စားမိတာနဲ႔ ျဖတ္လိုက္တာပဲလို႔ ေျပာျပဖူးပါတယ္။
ေဖေဖကေတာ့ သူငယ္ငယ္တုန္းက ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းေတြမွာေနခဲ့ရၿပီး ဘာသာတရား နက္႐ိႈင္းမႈေၾကာင့္ သူအက်င့္ စာရိတၲကို သူထိန္းႏိုင္တာလို႔ ဆိုပါတယ္။
ကြ်န္မကေတာ့ ေဖေဖဟာ သူ႔ျပည္သူလူထုကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႔ ျပည္သူေတြ မလြတ္မေျမာက္မျခင္း သူတာဝန္ မေက်ဘူး လို႔ သေဘာထားလို႔သာ ဘဝကို အရသာခံမေနတာပဲလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ တကယ္လည္း လူတန္းစားတရပ္လံုး လြတ္ေျမာက္ ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းၾကသူမ်ားဟာ မိမိေျခလွမ္းတိုင္းကို သတိႀကီးစြာထားၿပီး လွမ္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ ရာသက္ပန္ ျပည္သူ႔ ဘက္ေတာ္သားျဖစ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
လွေက်ာ္ေဇာ၊
၁၀-၁၀-၂၀ဝ၉၊
ကြၽန္မဆက္၍ေရးျခင္ေသာ ေဖေဖ့အၾကာင္းမ်ား၊ ေဆာင္းပါးအမွတ္ (၄)၊
• ထပ္မံျဖည့္စြက္ခ်က္
အထက္ပါေဆာင္းပါးေရးစဥ္က အသက္ထင္ရွားက်န္ေနသူ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ (၂) ဦးရွိပါေသးတယ္။ ယခုေတာ့ အားလံုးကြယ္ လြန္ကုန္ၾကပါျပီ၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္အားလံုးရဲ႕ ကြယ္လြန္တဲ့ ခုႏွစ္၊ သကၠရာဇ္မ်ားကို အခ်ိန္ကာလအလိုက္ စုစည္းျပဳစုထား တာကို ဗိုလ္ျမင့္ေဆြ (ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္) ၏ ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း (၂၀၁၄-ေမလ- စာေပေလာက) စာအုပ္မွာေတြ႕ရွိရပါ တယ္။ ထုိစာရင္းကို ကူးယူေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။
စာရင္းျပဳစုေပးသူ-ဗိုလ္ျမင့္ေဆြ၏သမီး ခင္ျမတ္သူေဆြအားအထူးေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္းေျပာလိုပါတယ္၊ၾကိဳတင္ခြင့္ျပဳခ်က္မေတာင္းတာကိုလည္း နားလည္ခြင့္လွြတ္ပါရန္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ကြယ္လြန္သြားခဲ့ၾကျပီျဖစ္ေသာရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္မ်ား၏ ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာခုႏွစ္မ်ား
စဥ္ — အမည္ရင္း ————– ဗိုလ္အမည္ —————- ကြယ္လြန္သည့္ႏွစ္
၁။ သခင္သန္းတင္ ————– ဗိုလ္သန္းတင္ ————- စက္တင္ဘာ၊ ၁၉၄၁၊
၂။ သခင္သန္းတင္ ——- ဗိုလ္ျမဒင္ ဇန္နဝါရီ၊ ၁၉၄၂၊
၃။ သခင္ေငြ ———– ဗိုလ္ေစာေအာင္ ၂၆ ဖေဖၚဝါရီ၊ ၁၉၄၂၊
၄။ သခင္ေအးေမာင္ ဗိုလ္မိုး ၈ မတ္လ၊ ၁၉၄၂၊
၅။ သခင္ေမာင္ေမာင္ ဗိုလ္ဉာဏ ၄ ဧျပီလ၊ ၁၉၄၂၊
၆။ သခင္စိုး ဗိုလ္ျမင့္ေအာင္ ၂၄ ဇြန္လ၊ ၁၉၄၅၊
၇။ ကိုေဆာင္း ဗိုလ္ထိန္ဝင္း ႏိုဝင္ဘာ၊ ၁၉၄၅၊
၈။ သခင္ေအာင္ဆန္း ဗိုလ္ေတဇ ၁၉၊ဇူလိုင္၊၁၉၄၇၊
၉။ သခင္ေက်ာ္စိန္ ဗိုလ္မိုးညိဳ ၉၊ဧျပီလ၊၁၉၆၀၊
၁၀။ သခင္လွျမိဳင္ ဗိုလ္ရန္ေအာင္ ၂၆ ဒီဇင္ဘာ၊ ၁၉၆၇၊
၁၁။ သခင္လွေမာင္ ဗိုလ္ေဇယ် ၁၆ ဧျပီလ၊ ၁၉၆၈၊
၁၂။ သခင္ဘဂ်မ္း ဗိုလ္လေရာင္ ၉ ဇူလိုင္၊ ၁၉၆၈၊
၁၃။ သခင္ေအာင္သန္း ဗိုလ္စၾကာ္ ၆ စက္တင္ဘာ၊၁၉၆၉၊
၁၄။ သခင္ထြန္းအုပ္ ——– ၂၃၊ ဇန္နဝါရီ၊ ၁၉၇၀၊
၁၅။ သခင္ထြန္းခင္ ဗိုလ္ျမင့္ေဆြ ၂၃၊ဇန္နဝါရီ၊၁၉၇၃၊
၁၆။ သခင္ထြန္းေရႊ ဗိုလ္လင္းယုန္ ၈၊ဧျပီလ၊၁၉၇၄၊
၁၇။ သခင္သစ္ ဗိုလ္ေစာေနာင္ ၃၀၊ဇန္နဝါရီ၊၁၉၇၆၊
၁၈။ သခင္လွေဖ ဗိုလ္လက်ာ္ ၂၇၊ႏိုဝင္ဘာ၊၁၉၇၈၊
၁၉။ သခင္ေစာလြင္ ဗိုလ္မင္းေခါင္ ၂၄၊ၾသဂုတ္၊၁၉၈၃၊
၂၀။ သခင္လွ ဗိုလ္မင္းေရာင္ ၆၊ႏိုဝင္ဘာ၊၁၉၈၈၊
၂၁။ သခင္ထြန္းရွိန္ ဗိုလ္ရန္ႏိုင္ ၂၈၊ဇန္နဝါရီ၊၁၉၈၉၊
၂၂။ သခင္တင္ေအး ဗိုလ္ဖုန္းျမင့္ ၂၈၊ဇူလိုင္၊၁၉၈၉၊
၂၃။ သခင္ခင္ေမာင္ဦး ဗိုလ္တာရာ ၆၊ေဖေဖၚဝါရီ၊၁၉၉၃၊
၂၄။ သခင္သန္းညြန္ ့ ဗိုလ္ဇင္ေယာ္ ၃၁၊ဒီဇင္ဘာ၊၁၉၉၃၊
၂၅။ သခင္စံျမ ဗိုလ္ေတာက္ထိန္ ၁၈၊ဧျပီလ၊၁၉၉၆၊
၂၆။ သခင္ထြန္းလြင္ ဗိုလ္ဗလ ၁၊ႏိုဝင္ဘာ၊၁၉၉၈
၂၇။ သခင္ရႈေမာင္ ဗိုလ္ေနဝင္း ၅၊ဒီဇင္ဘာ၊၂၀ဝ၂၊
၂၈။ သခင္စံလိႈင္ ဗိုလ္မွဴးေအာင္ ၉၊ႏိုဝင္ဘာ၊၂၀ဝ၄၊
၂၉။ ကိုေရႊ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ ၁၀၊ေအာက္တိုဘာ၊၂၀၁၂၊
၃၀။ ကိုေအာင္သိန္း ဗိုလ္ရဲထြဋ္ ၂၇၊ႏိုဝင္ဘာ၊၂၀၁၃၊
လွေက်ာ္ေဇာ၊
၁၅-၈-၂၀၁၅၊
ပုံစာ – အသက္(၉၀)ေက်ာ္သည္အထိအသက္ရွည္ခဲ့
(ဓာတ္ပံုကို လူထုဦးလွ၏–သတင္းစာမ်ားကေျပာျပ တဲ့စစ္တြင္းဗမာျပည္—စတုတၳတြဲမွရယူပါတယ္။)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
