ဖိုုးထက္ ရသေဆာင္းပါးစုံ ေခတ္ျပိဳင္အေတြ႔အၾကဳံ

ဖိုးထက္ – ၀ဠ္ဆိုတာ လည္တယ္

ဖိုးထက္ – ၀ဠ္ဆိုတာ လည္တယ္
(မိုးမခ) မတ္ ၁၁၊ ၂၀၁၅

“၀ဠ္ဆိုတာ လည္တတ္ပါသည္။” “၀ဠ္ဆိုတာ လည္ပါသည္။” လို႔ ထပ္ေျပာခ်င္သည္။ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မည္ မေသခ်ာသည္႔ သေဘာ “တတ္” ကို ျဖဳတ္ျပစ္ခ်င္သည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ ဘ၀အေတြ႔အႀကံဳအရသာဆိုလွ်င္ ၀ဠ္ဆိုတာ လည္ကို လည္တယ္လို႔ ရဲရဲၾကီး ေျပာခ်င္သည္။

ဒီလို မွတ္ခ်က္ၾကီး ခပ္တင္းတင္းခ်ဖို႔ ဘယ္ဘာသာေရး စာအုပ္ စာတမ္း၊ ဘုရားရွင္မ်ားကို ကိုးကားဖို႔ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ မလိုအပ္ပါ။ ဘ၀မွာ ႀကံဳခဲ႔ ဆံုခဲ႔ရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာ အားမနာတမ္း၊ ကိုယ္႔ကိုယ္ ကိုယ္ မညွာစတမ္း၊ မရွက္စတမ္း၊ ကိုယ္႔ေက်ာကိုယ္ မသပ္စတမ္း တစ္ခါတစ္ရံ ျပန္ေတြးမိသည္။ ႀကက္သီးမ်ား ထေလာက္ေအာင္ ၀ဠ္ေတြ လည္တာ၊ လည္ခဲ႔တာ၊ လည္ေနတာ ကို ေတြ႔ရ၏။

ကိုယ္႔ကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ စိတ္ေကာင္းေစတနာ ေမတၱာအျပည္႔ထားေသာ သူမ်ားကို လိမ္ခ႔ဲသမွ် ကိုယ္က နင္႔ေနေအာင္ စိတ္ႏွစ္ထားေသာ သူမ်ားက အမ်ိဳးမိ်ဳး လိမ္တာ ႀကံဳရသည္။ ကို္ယ္႔ေကာင္းက်ိဳးကိုသာ လိုလားေသာ သူမ်ားကို စိတ္ညစ္ စိတ္ကြက္ေအာင္ လုပ္ခဲ႔သမွ် သူ႔ေကာင္းက်ိဳးကို လိုလားပါလ်က္ႏွင္႔ ဘ၀ကို အေသသတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာ ႀကံဳရ၏။ ကိုယ္႔အေပၚ ေက်းဇူး အလြန္ၾကီးေသာ သူမ်ားကို လိုအပ္မွ ဆက္သြယ္မိသေလာက္ ကိုယ္႔ဘက္က ေက်းဇူးသက္သက္သာ ရိွခဲ႔ပါလ်က္ လမ္းေတြ႔လွ်င္ေတာင္မွ မသိက်ိဳးကၽြံျပဳတာ ခံရ၏။ ကိုယ္႔ကို အေလးအနက္ထားေသာ သူမ်ားကို ေပါ႔ပ်က္ပ်က္ဆက္ဆံခဲ႔သေလာက္ ကိုယ္က ေသမတတ္ အေရးထားေသာ သူမ်ားက ေပါ႔တိေပါ႔ပ်က္ ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ ပါးစပ္ထဲေတြ႔ကရာ ေလွ်ာက္ေျပာတာ ခံရ၏။

ကၽြန္ေတာ္လို အကုသိုလ္ အတစ္လိုက္ အေကာင္မ်ိဳး မဆိုထားဘိ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ၾကီးေသာ္မွ ႏြားေက်ာင္းသား ဘ၀က ေရေသာက္ခ်င္သည္႔ ႏြားေတြကို မေသာက္ေစရဘဲ ဇြတ္ေမာင္းမိသည္႔ အျပစ္ေၾကာင္႔ ေသြး၀မ္းသြားသည္႔ အခ်ိန္မွာ ေသာက္သံုးေရ သန္႔သန္႔ ရွာခပ္လုိ႔ မရတာ ႀကံဳရသည္လို႔ မွတ္သားဘူးသည္။ ရွင္မဟာ ေမာဂၢလန္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးမွာ ေရွးေရွးဘ၀က မယား စကားနားေထာင္ၿပီး မိဘကို ရိုက္ႏွက္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ဘုရွားရွင္၏ လက္၀ဲေတာ္ရံ ဘ၀မွာေသာ္မွ ခိုးသား ဓားျပေတြ ရိုက္တာခံရၿပီး ပရိနိဗၺာန္ ျပဳရသည္လုိ႔လဲ ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဘူးသည္။

ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀မွာလဲ ရမယ္ရွာၿပီး ၀ဠ္လည္တာ ႀကံဳဘူး၏။ ျဖစ္ပံုက…

အမအငယ္ဆံုးႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္က အိမ္မွာ ျပိဳင္ဖက္။ သူက သူတစ္ဖက္သားကို မဟုတ္တာ မလုပ္။ မမွန္တာ မေျပာ။ သူ႔ကို လာလုပ္ရင္လဲ နည္းနည္းမွ သီးမခံဘဲ ကက္ကက္လန္ေအာင္ စြာေသာ သူျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္က ေပါ႔တိေပါ႔ပ်က္။ ဘယ္အရာမွ ေခါင္းထဲ သိပ္ထည္႔တာမဟုတ္။ ဒီေကြ႔ကို ဒီတက္။ ဟိုေကြ႕ကို ဟိုတက္ လုပ္ခ်င္ေသာ အေကာင္။ ဒီေတာ႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက သိပ္အေစးကပ္တာ မဟုတ္။ တစ္ေန႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ထမင္း အတူစားႀကရင္း ဘာအတြက္ေႀကာင္႔ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ႏွင္႔ တစ္ေယာက္ ႀကည္႔မရ ျဖစ္ေနခဲ႔ႀကသလဲ မသိ။ အသားဆိုလွ်င္ လံုး၀မစားေသာ သူ႔ဟင္းပန္ကန္ထဲသို႔ ေသာက္က်င္႔ အလြန္ယုတ္ေသာ ကၽြန္ေတာ္က အသားဟင္း ခပ္ေသာ ဇြန္းျဖင္႔ တမင္သက္သက္ ေယာင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဇြန္းစပ္လိုက္သည္။ အမကလဲ ေခသူမဟုတ္။ ဟင္းခြက္ျဖင္႔ မ်က္ႏွာကို သႀကၤန္ ေရပက္သလို ပက္လုိက္ရာ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ကိုယ္က စၿပီး ကိုယ္ခံရေတာ႔ သီးခံခ်င္စိတ္ လံုး၀မရိွေသာ လူယုတ္တို႔ ထံုးစံအတိုင္း လက္သီးျဖင္႔ အားကုန္ စြပ္ထိုးခ်လိုက္မိသည္။ အမ၏ ညာမ်က္ကြင္းၾကီး ညိဳမဲသြားသည္မွာ သံုးလခန္႔ အကြင္းလိုက္ၾကီး ျဖစ္လ်က္က်န္ခဲ႔သည္။

ရန္ပြဲကို ၀င္ဆြဲသူ အေမက သူ႔သမီး မ်က္လံုးၾကီး ေရာင္ကိုင္းတာကို ၾကည္႔ၿပီး ငိုၾကီး ခ်က္မျဖင္႔ “မင္းကို အေမေျပာမယ္။ ဘယ္သူမွန္တယ္၊ မွားတယ္ ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ ေအး ဒါေပမယ္႔ အားၾကီးတဲ႔ သူက အားနည္းတဲ႔ သူကို လက္မပါရဘူး။ ကိုယ္႔ထက္ အားနည္းသူကို လက္ပါခ်င္တာ အေတာ္ ယုတ္တဲ႔ အက်င္႔။ ေနာက္ၿပီး ၀ဠ္ဆိုတာ လည္တတ္တယ္ ငါ႔သား” လုိ႔ ၀င္ဆံုးမရွာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က လူတစ္ေယာက္ဆိုေတာ႔ လူသဘာ၀၊ လူ႔အက်င္႔ဘဲေပါ႔။ ကိုယ္အျပစ္က်ေတာ႔ ဆီးေစ႔ေလာက္။ သူအသားဟင္း မစားတာကို ဇြန္းစပ္ေအာင္ လုပ္တဲ႔ အျပစ္က်ေတာ႔ ခပ္ေသးေသး။ သူက ဟင္းခြက္နဲ႔ ပက္တဲ႔ အျပစ္ကိုက်ေတာ႔ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ေလာက္ ျမင္သည္။ အို…ငါမွန္တယ္။ ငါက စလုပ္တာ မဟုတ္။ သူက ဟင္းခြက္နဲ႔ ေပါက္လုိ႔ ငါက ထိုးတယ္။ ဒါဘဲ။ ဘာ ၀ဠ္လည္စရာရိွသလဲလို႔ ေနာင္တ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အလြန္ မိုက္ခဲ႔ပါသည္။

အဲဒီ အျဖစ္အပ်က္ျဖစ္ၿပီး ေနာင္ ငါးႏွစ္ခန္႔ ႀကာေသာအခါမွာ လမ္းေပၚမွာ ဘာရန္ျငိဳးရန္စမွ မရိွပါဘဲ သံုးေယာက္တစ္ေယာက္ ရန္ျဖစ္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ဂ်က္လီလဲ မဟုတ္။ ဂ်က္ကီခ်န္းလဲ မဟုတ္။ ေတြ႔ကရာ ဆြဲ၊ ကုပ္၊ ထု၊ ထိုး၊ ကိုက္ လုပ္သည္ေတာင္မွ ရန္ပြဲၿပီးေတာ႔ မ်က္လံုးၾကီး ႏွစ္ခုက မ်က္မွန္ အမည္းၾကီး တပ္ထားသလို ျဖစ္လို႔ က်န္ခဲ႔သည္။ အဲဒီ ဒဏ္ရာၾကီးနဲ႔ အိမ္ကို ျပန္ေတာ႔ အေမက အင္း….ဆိုသည္႔ အသံရွည္ၾကီးႏွင္႔ ျပဳစုေပးရွာသည္။ အေမ႔ရဲ႕ အာလုပ္သံ “အင္း….” ကို ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ပါသည္။ ၀ဠ္ဆိုတာ လည္တယ္ သားရယ္လို႔ ေျပာခ်င္ဟန္တူသည္။
ဒါက ထင္သာ ျမင္သာ ရွိေသာ ကၽြန္ေတာ္ ႀကံဳခဲ႔ရသည္႔ ၀ဠ္လည္ျခင္းမွ်သာ။ စိတ္ခံစားမွဳႏွင္႔ ဆိုင္ေသာ၊ စိတ္လက္ခ်မ္းသာ ရိွျခင္း မရိွျခင္းႏွင္႔ ဆိုင္ေသာ သံသရာ ၀ဠ္ဆင္းရဲေတြကေရာ။ အမ်ားၾကီး ရိွပါသည္။

အေမ႔ကို မ်က္ရည္ေပါက္ ၾကီးငယ္ က်ေအာင္ လုပ္ခဲ႔သည္႔ ကၽြန္ေတာ႔္ကို အေမက “ မိဘကို ျပန္ေျပာတဲ႔ သား၊ သမီး။ မိဘကို မသိတတ္တဲ႔ သား၊ သမီး ဘုန္းၾကီးလို႔ သက္မရွည္၊ သက္ရွည္လို႔ ဘုန္းမၾကီးဘူး ႀကပ္ႀကပ္ မွတ္ထား” ဟု ငိုတတ္သည္။ တကယ္ေတာ႔ အေမက သူ႔သားကို က်ိန္ဆဲသည္ မဟုတ္။ မေကာင္းတာ ျဖစ္ပါေစေတာ႔ဆိုတဲ႔ စိတ္ေစတနာ ရိွလို႔ ေျပာတာ မဟုတ္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ဆိုးစဥ္ခဏဘဲ ေျပာေျပာ၊ မိဘကို ၀မ္းနည္း ပူေဆြးရေအာင္ လုပ္မိသည္႔ အျပစ္က အခုအခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ကို ျပန္လွည္႔ႀကည္႔မိေတာ႔ ေက်ာခ်မ္းေလာက္ေအာင္ မွန္ေနခဲ႔တာ ေတြ႔ရသည္။ ဘ၀ကို ပူေဆြး ၀မ္းနည္းေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ၾကမည္႔ လူေတြ အနီးအနားမွာ အဆင္သင္႔ အခ်ိန္တိုင္း ေစာင္႔ေနတာေတြ ေတြ႔ရသည္။  ဒီလို ဆိုေတာ႔ အေမက ေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ျဖစ္ရတယ္လို႔ မဆိုလို။ မိဘကို မ်က္ရည္က်ေအာင္လုပ္မိသည္႔ သူမ်ားသည္ လူခ်မ္းသာေပမယ္႔ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳ ေ၀းသည္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါသည္။

အခု မိဘျပည္သူမ်ားဟု ေခၚေနေသာ သူမ်ားက မိဘျပည္သူမ်ား၏ အသည္းႏွလံုးမ်ားကို ထုရိုက္ပုတ္ေမာင္း လုပ္တာ ေတြ႔ရေတာ႔ အေမ႔စကားကို ကၽြန္ေတာ္ သတိရသည္။ “ဘုန္းၾကီးလို႔ သက္မရွည္၊ သက္ရွည္လို႔ ဘုန္းမၾကီး” ဆိုတာေပါ႔။ အေမ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ေစာဒက တက္ခ်င္သည္။ “ေစာ္လဲ ေစာ္ကားတယ္။ မိုက္လဲ မိုက္ရိုင္းတယ္။ သီလလဲ မလံုဘူး။ ခိုးက လဲ ခိုးတယ္။ ၀ွက္ကလဲ ၀ွက္တယ္။ လိမ္ကလဲ လိမ္တယ္။ လက္နက္ကလဲ အားကိုးေသးတယ္။ လူမိုက္အားလဲ ေပးတယ္။ ဒီလူေတြက အခု ဘုန္းၾကီးေနပါလား အေမရဲ႕” လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္သည္။

ဘယ္သူမွားတယ္၊ ဘယ္သူမွန္တယ္ ကၽြန္ေတာ္မဆိုလို။ ေကာင္းတယ္ ရိုက္သာရိုက္၊ ခ်သာခ်ဟု အလြန္လူစိတ္ကင္းမဲ႔ေသာ လူ႔တိရစာၦန္မ်ားႏွင္႔လဲ စကားမမ်ားလို။ အားၾကီးေသာ သူက အားငယ္ေသာ သူကို သေဘာထား ၾကီးရေပမည္။ အရာရာကို အေလွ်ာ႔ေပးရမယ္လို႔ မဆိုလို။ တစ္ခုလပ္ အေမ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဆံုးမသည္႔ ကိုယ္႔ထက္ အားငယ္သူကို လက္မပါရဘူး ဆိုသည္႔ ဆိုဆံုးမမွဳေလးေတြေသာ္မွ သူတို႔ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားက သင္ၾကားေပးလိုက္ဟန္ မတူ။ မိမဆံုးမ ဖမဆံုးဟု ေဒၚစု မေကြးမွာ ေျပာခဲ႔တာ မွန္ပံုရသည္။  အခုေတာ႔ ငယ္တဲ႔ အမွဳကို ၾကီးေစ။ ၾကီးတဲ အမွဳကို ထိန္းမရျဖစ္ေစ။ ဒီလိုျဖစ္မွ ဟိုလိုျဖစ္မွာ။ ဒီယုန္ျမင္လို႔ ဒီခ်ံဳထြင္တာလားေတာ႔ မသိ။ တိုင္းျပည္ၾကီးကို ေခ်ာက္နဲ႔ လက္ႏွစ္လံုးေလာက္မွာ အျမဲရိွေစခ်င္ႀကသည္လား မသိ။ မာန္မန ယွဥ္ျပိဳင္ထားရေလာက္ေအာင္ ေတာင္းဆိုေနၾကတာလဲ မဟုတ္။ အခုေတာ႔ မျမင္ရက္စရာ။ မၾကားရက္စရာ။ ၀မ္းအနည္းၾကီး နည္းစရာ။ ကိုယ္႔ သမိုင္း ကိုယ္ေရး။ ကိုယ္႔ အထုပ္ ကိုယ္ျဖည္ျပခဲ႔ၾကၿပီးၿပီဘဲ။

သို႔ေသာ္…

ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ အျမဲ ရန္ျဖစ္ေနၾက အမအငယ္က ေဒါသထြက္ၿပီဆိုလွ်င္ “ငါတို႔မ်ားဆို သိပ္ႏိုင္တယ္။ အျပင္လူေတြဆိုရင္ ဖင္ခံ ေပါင္းတယ္” ဟု သူ႔ကို လက္ပါခ်င္သည္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို အျမဲ ေျပာတတ္သည္။ (ကန္ေတာ႔ပါ စာဖတ္ပရိတ္သတ္။ ဒီေနရာမွာ ဒီစာလံုး သံုးကို သံုးရမွာမို႔လို႔ပါ) အခုလဲ ကၽြန္ေတာ္႔ အမငယ္စကားကို ျပန္ငွားသံုးရလွ်င္ျဖင္႔ “ ငါတို႔မ်ားဆိုရင္ သိပ္ႏိုင္တယ္။ သိပ္အာဏာျပတယ္။ သိပ္တင္းတယ္။ သူမ်ားနဲ႔ မ်ားဆိုရင္ ဖင္ေပးေပါင္းတယ္။” လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေဒါသေတြ အလိပ္လိုက္ ထြက္ေနမိတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာရင္ ယံုပါ။ ဘုရားရွင္ေတာင္ ေရွာင္မလြတ္တဲ႔ ၀ဠ္။ ၀ဠ္ဆိုတာ လည္ပါတယ္။

ဘယ္ေတာ႔ လည္မလဲ မေမးပါနဲ႔။ ဘယ္လို လည္မလဲ မသိခ်င္ပါနဲ႔။

ေက်ာင္းသားေတြကို အရိုက္ခိုင္းတဲ႔ လူေတြ စိတ္လက္ၾကည္သာစြာ အိပ္ႏိုင္ရဲ႕လား အရင္ ေမးလိုက္ပါ။

ေက်ာင္းသားေတြကို ေခြးဆြဲသလို ၀င္ဆြဲတဲ႔ လူေတြ စိတ္လက္ၾကည္သာစြာ အစားတစ္လုပ္ စားႏိုင္ရဲ႕လား အရင္ေမးပါ။

မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ားဆိုၿပီး ပါးစပ္က ေခၚ လက္ကေဆာ္ ေစာ္ကားတဲ႔ သူမ်ား ကၽြန္ေတာ္႔ အေမ ေျပာသလို ေျပာခ်င္ပါရဲ႕။

“ဘုန္းၾကီး ႀကပါေစ။ သက္ရွည္ၾကပါေစ။ ျပည္သူေတြ ပို႔သတဲ႔ ေမတၱာနဲ႔ ဒီထိုင္ခံု။ ဒီစည္းစိမ္ေတြနဲ႔ စိတ္လက္ၾကည္သာ ခ်မ္းျမ ရိွၾကပါေစ” လို႔
ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းေပးရင္ ၀မ္းမသာပါနဲ႔ေလ။ ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ၀ဠ္ဆိုတာ လည္ပါတယ္။ ဟိုဟာ ဟိုလူေတြကို ေပးေပါင္းခ်င္ေပါင္းေပါ႔။
မိဘျပည္သူမ်ားကို မေစာ္ကားရင္ကိုဘဲ တကယ္ ဆုေတာင္းေပးပါ႔မယ္။ “ဘုန္းၾကီးပါေစ….အသက္ရွည္ေစ”


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts

One thought on “ဖိုးထက္ – ၀ဠ္ဆိုတာ လည္တယ္
  1. ဝဋ္မွာအၿမဲ ငရဲမွာအပလို႔ေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ ၿမန္မာေတြ ေၿပာေလ႔ ရွိတယ္ဗ်။ ကုလို႔မေပ်ာက္တဲ႔ ေရာဂါကို ဝဋ္နာ ကံနာလို႔လည္း သံုးၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္းကေတာ႔ ဝဋ္ဆိုတာ လည္တယ္ ဆိုတာကို ယံုပါတယ္။ မယံုဘူးဆိုတာ မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ အဲဒါကို ဝဋ္လိုက္လိမ္႔မယ္ ဆိုတာကို ဂရုမစိုက္ပဲ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒါ ဘာလည္းဆုိေတာ႔ ငယ္တုန္း ရြယ္တုန္းၿဖစ္မယ္ က်န္းမာေရး ေကာင္းတုန္းၿဖစ္မယ္။ စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာ အာဏာေတြ ရွိေနေသးရင္ အဲဒီမာန္ေတြနဲ႔ အခု ဝဋ္လိုက္မွာ ေၾကာက္တဲ႔စိတ္ကို ခုခံလို႔ ရတဲ႔ သေဘာဗ်။ အဲဒါေၾကာင္႔ လူေတြ အာဏာရွိတုန္း လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ၾကတာပဲ။ အဲ အာဏာလည္း မရွိေတာ႔ဘူး ဆိုေတာ႔ မာန္ေတြက်ၿပီး ဝဋ္လိုက္မွာ အဲဒီက်မွ ေၾကာက္က်တာဗ်။ အဲဒီေတာ႔မွ ဟိုတုန္းက ဒီသေဘာတရားေတြ သိရင္ အာဏာမသိမ္းခဲ႔ပါဘူးေတြ ဘာေတြ ၿဖစ္လာတာ။ ဝဋ္ေၾကြးဆိုတာ ေၾကာက္ဖို႔ သိပ္ေကာင္းတာ။

Comments are closed.