ေမာင္ျမတ္ထင္ – ျမန္မာျပည္လူ႔ အသုိက္ဝန္းၾကားက ပဋိပကၡမ်ား
(ခ်င္းတြင္းမဂၢဇင္း ေဖ့စ္ဘြတ္) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၉၊ ၂၀၁၅
စာရႈသူမ်ားခင္ဗ်ား …
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္ႀကီးမွာ လူ႔အသုိက္ဝန္းေတြၾကားက ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဂၤလိပ္လုိ Communal conflict လုိ႔ ေခၚတာပ။ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပုိင္းမွာ ျဖစ္လာတာပါ။ အရင္က မျဖစ္ဘဲ အခုမွ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရသလဲ။ ေစ့ငုတဲ့အခါ၊ လား … လား … ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျပည္မွာ “စနစ္တက် အဓိကရုဏ္းဖန္တီးေရးအဖြဲ႕ႀကီး” တည္ရွိေနၿပီတဲ့ဗ်။ အဓိကရုဏ္းျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးတဲ့ အင္စတီက်ဴးရွင္းတဲ့၊ အဲသည္ေၾကာက္စရာႀကီး ရွိကုိရွိတယ္လုိ႔ ဆုိတဲ့သူက ဆုိေနၾကပါၿပီ။
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရိပ္မိပါတယ္။ သမၼတႀကီးကေတာင္ ေနာက္ကြယ္က လူတစုဆုိတာမ်ဳိး ေျပာတာပါ။ ေပါလ္ဘရက္ ဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသိပၸံပညာရွင္ကေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြ အထူးသျဖင့္ ဟိႏၵဴ မြတ္စလင္ေတြၾကား လူ႔အသုိက္အဝန္းႏွစ္ခုၾကားက ပဋိပကၡမ်ားလုိ႔ ေျပာရင္ကုိ အဲသလုိ နာမည္တပ္တာမ်ဳိးက မွားတယ္။ စနစ္တက် အဓိကရုဏ္း ဖန္တီးေရးစနစ္၊ အဖြဲ႕က အဲသလုိ ေခါင္းစဥ္တပ္တာမ်ဳိးကုိ ႀကဳိိက္တယ္။ ဒါမွ သူတုိ႔ ဖန္တီးထုတ္လုပ္တာ မေပၚမွာမုိ႔ပဲတဲ့။ ဆက္လက္ ဖတ္႐ႈေတာ္မူၾကပါ ခင္ဗ်ား။
စနစ္တက် အဓိကရုဏ္းဖန္တီးတဲ့ စနစ္၊ အဖြဲ႕ (Institutionalized riot system) ကုိ ေအာက္ပါအတုိင္း တည္ေဆာက္ထားတာပါ။
(၁) မီးေမႊးသူေတြ
မီးေမႊးသူဆုိတဲ့အတုိင္း အေသးအဖြဲေလးေတြ ရန္ျဖစ္တာေတြကုိ သတင္းျပန္႔ေအာင္ လုပ္တယ္။ တင္းမာမႈေတြ ေပၚေအာင္ ႀကီးထြားေအာင္ ပုံႀကီးခ်ဲ႕မယ္။ အေပၚယံမွာေတာ့ အေျခအေနကုိ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေအာင္ ထိန္းထားလုိတဲ့ ဆႏၵ သူ႔မွာရွိသလုိလုိ ေနမယ္။ သူဟာ စေကာ္လာတေယာက္ ပညာရွင္ တေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနႏိုင္တယ္။ ျမန္မာေကာင္မေလးတေယာက္ကုိ မြတ္စလင္ ေကာင္ေလးတေယာက္က ခုိးေျပးတာမ်ဳိးကုိ သူက စိတ္ဝင္စားတယ္။ ဘာသာျခား ႏွစ္ခုၾကား ေစ်းေရာင္းရင္း စကားမ်ားတာမ်ဳိးကုိလည္း သူက ေဖာ္ထုတ္ေနတတ္တယ္။ အမုန္းစကားေတြ လႊင့္တယ္။ မတူတာေတြ ကြဲျပားတာေတြ ေဟာခ်င္ေဟာတယ္။ လူမ်ဳိး ဘာသာ မတူတဲ့ အုပ္စုေတြၾကား ရင္လုိမုန္းတီးမႈကုိ ေတာက္ေနေအာင္ ေလာင္ေနေအာင္ အဆက္မျပတ္ မီးေမႊးထားဖုိ႔ ဆုိတဲ့ က႑ကုိ ယူတဲ့သူေတြပါပဲ။
(၂) အခ်က္ျပသမား
ဒီလူေတြကေတာ့ လုပ္ၾကေတာ့ေဟ့လုိ႔ အခ်က္ျပေပးတဲ့ သူေတြေပါ့။ ေဒသခံ ႏုိင္ငံေရးသမားတေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးေဘးမွာ ရွိေနတာမ်ားတယ္။ ပဋိပကၡျဖစ္ေအာင္ ခု လုပ္မလား၊ မလုပ္ေသးဘူးလား၊ လူအုပ္ႀကီးကုိ ဘယ္လုိ စုစည္းမယ္၊ ဘယ္လမ္းေၾကာင္း ေခၚသြားမယ္ဆုိတဲ့ နည္းနာေတြ တတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ အခ်က္ျပသမားဟာ ကြ်မ္းက်င္တဲ့သူတဲ့။ စပါရွယ္လစ္ ဆုိပဲ။ သူက အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ဆုိရင္ အခ်က္ျပတယ္။ ေျပာတဲ့ဆုိတဲ့စကားေတြမွာ အလြန္အမင္း ရန္လုိမုန္းတီးမႈေတြ ပါလာၿပီ။ ခဲနဲ႔ စတင္ေပါက္တဲ့သူေပါ့။ ဒီေနာက္ေတာ့ အဲဒီေနရာကေန ေရွာင္သြားေတာ့မယ္။ ဒါေပတဲ့ ခ်ကုန္ၿပီေဟ့ ဆုိတဲ့ စကားက ႏွစ္ဘက္စလုံးကုိ ေရာက္သြားၿပီ။
(၃) ေငြေပးမယ္၊ ေျမွာက္စားမယ္ဆုိၿပီး စည္းရုံးထားတဲ့ လူဆုိးလူမုိက္ေတြ၊ မြဲေတေနသူေတြ။
(၄) မီဒီယာေတြ
သူတုိ႔ကေတာ့ တကယ္လုပ္သူေတြအေၾကာင္းကုိ ေရးသားေျပာဆုိတာထက္ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးဆုိၿပီး အၾကမ္းဖက္မႈ ျဖစ္ေနတုန္းေရာ ျဖစ္ၿပီးေနာက္ေရာ ေျပာဆုိရွင္းျပတဲ့သူေတြ။ ေကာလာဟလေတြကုိ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝေပးတဲ့ သူေတြ၊၊ ဆြေပးတဲ့သူ၊ သားေကာင္ျဖစ္ရရွာသူေတြကုိပဲ အျပစ္တင္ခံရေအာင္ ေရးသူေတြပါပဲ။
(၅)ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ အာဏာပုိင္ေတြ
သူတုိ႔ေတြကေတာ့ အဓိကရုဏ္းမွာ ပါသူေတြကုိ အကာအကြယ္ေပးတယ္။ ေထာင္က်သြားရင္ ေထာင္ထဲက ထုတ္ေပးတယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွာ ထုတ္ရေလ့ရွိတဲ့ ေမးခြန္းတခုက “ဘယ္သူဟာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္ဟာကုိ ဘယ္လုိ ရမွာတုန္း” ဆုိပဲ။ တခ်ဳိ႕ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ အာဏာလက္ရွိေတြဟာ အဓိက႐ုဏ္းေတြေၾကာင့္ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြ ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ရဲ႕လက္ေဝခံ စီးပြားေရးသမားေတြကလည္း အဓိက႐ုဏ္း ဖန္တီးတဲ့စနစ္ အဖြဲ႕ကုိ လွ်ဳိဝွက္ေထာက္ပံ့ၾကတယ္။
စာ႐ႈသူမ်ား ခင္ဗ်ား …
အဲသလုိ အဓိကရုဏ္းဖန္တီးေရးစနစ္ကုိ လွ်ဳိ႕ဝွက္တည္ေဆာက္ၿပီး တာဝန္ေတြခြဲေဝၿပီးရင္ အဓိကရုဏ္းေတြကုိ သူတုိ႔လုိတဲ့အခ်ိန္ လုိတဲ့ေနရာမွာျဖစ္ေအာင္ ထုတ္လုပ္ေတာ့တာပါပဲတဲ့။
အဓိကရုဏ္းထုတ္လုပ္မႈမွာ အဆင့္သုံးဆင့္ ပါသတဲ့။
(၁) ျပင္ဆင္ေပးတယ္။ (ဇာတ္တုိက္တယ္ ဆုိၾကပါစုိ႔။)
အုပ္စုဝင္တေယာက္က တျခားမတူတဲ့ အုပ္ဝင္တေယာက္အေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ ေစာ္ကားမႈေတြ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြလုိမ်ဳိ္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် သာမန္ျဖစ္တတ္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကုိ ခုတုံးလုပ္ ပုံႀကီးခ်ဲ႕ၿပီး တင္းမာမႈေတြကုိ ဆက္လက္ႀကီးထြားေနေအာင္ ေမြးပါတယ္။ အဓိကရုဏ္းေတြ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္ပြားတဲ့ ေဒသေတြမွာ ျပင္ဆင္ေပးျခင္း ဇာတ္တုိက္ေလ့က်င့္ေပးျခင္းကုိ အျမဲမျပတ္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာကုိ ေတြ႔ရတာပါပဲ။
(၂) အေကာင္အထည္ေဖာ္တယ္။
အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္းဆုိတဲ့ ဒုတိယအဆင့္ကုိေတာ့ ခ်က္ခ်င္း မလုပ္ေဆာင္ဘူး။ အေကာင္ထည္ေဖာ္ႏုိင္ဖုိ႔က အခ်ိန္ကာလ အားျဖင့္လည္း သင့္ေတာ္ေနရမွာျဖစ္ၿပီး အခ်ိန္ကာလဆုိတာကလည္း ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနေပၚမွာ မူတည္ေနတာပါ။ အတုိင္းအတာႀကီးမားတဲ့ အဓိကရုဏ္းေတြကုိ ႏုိင္ငံေရးအရၿပဳိင္ဆုိင္မႈေတြ ျပင္းထန္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြမွာ လုပ္ေဆာင္ၾကေလရဲ႕။
(၃) ရွင္းျပတယ္ (ဝါ) အဓိပၸာယ္ဖြင့္ျပတယ္။
အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ပြားရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းေတြကုိ ရွင္းျပဖုိ႔ ႀကိဳးစားတာက အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိျပျခင္းဆုိတဲ့ တတိယအဆင့္ပါပဲ။ ဒီအဆင့္ကုိ ေရာက္လာၿပီဆုိရင္ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ လူမႈသိပၸံပညာရွင္ေတြနဲ႕ လူထုသေဘာထားအျမင္ကုိ ပုံေဖာ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနသူေတြ ပါဝင္လာၾကပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ လူတုိင္းမဟုတ္ရင္ေတာင္ သာမန္လူေတြရဲ႕ ေယဘုယ်အျမင္မွာ အၾကမ္းဖက္မႈေတြဆုိတာ ရုတ္တရက္ ေကာက္ကာငင္ကာ ေပၚေပါက္လာတာျဖစ္တယ္။ ဘာသာေရး လူမ်ဳိးေရးေတြမွာ ျမစ္ဖ်ားခံၿပီ ပါဝင္လာၾကတာ။ ႀကဳိတင္ ခန္႔မွန္းရခက္ခဲၿပီး ကာကြယ္တားဆီးဖုိ႔ ထိန္းသိမ္းကုိင္တြယ္ဖုိ႔ ခက္ခဲတယ္ ဆုိတာ လူေတြလက္ခံလာေအာင္ လုပ္ၾကဖုိ႔ပါပဲ။
တကယ္တမ္းမွာေတာ့ အဓိကရုဏ္းေတြ သတ္ျဖတ္မႈေတြဆုိတာ ႀကဳိတင္အကြက္ခ် စီစဥ္ထားတာျဖစ္ၿပီး ရုတ္တရက္ ျဖစ္ေပၚလာတာေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ေဒါသေတြ အေၾကာက္တရားေတြေၾကာင့္ ပူထူေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးက လုပ္ေဆာင္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အဓိကရုဏ္းထဲမွာ ပါေနတဲ့ လူအုပ္ႀကီးက တမင္တကာ ေသြးၾကြလာေအာင္ ဆြေပးခံထားရတာျဖစ္ၿပီး ဘယ္သူဘယ္ဝါမွန္း မသိရတဲ့ အဖြဲ႔ေတြ အုပ္စုေတြက စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးတာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းလုိ႔လည္း ရႏုိင္ပါတယ္။ အဓိကရုဏ္းေတြ ျဖစ္လာေတာ့မယ္ဆုိတာကုိ ႀကိဳတင္ညႊန္ျပေနတဲ့ သတိေပး အခ်က္ျပသေကၤတေတြလည္း ရွိတာမ်ားပါတယ္။
ရွင္းျပျခင္းအဆင့္မွာ တကယ္က်ဴးလြန္သူေတြ တကယ္တာဝန္ရွိသူေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔ကလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပတဲ့ မဆုိင္တဲ့သူေတြအေပၚ အျပစ္ေတြ ပုံခ်ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိပုံခ်ႏုိင္မွပဲ တကယ္ တာဝန္ရွိသူေတြဟာ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆုိတာ မသိႏုိ္င္ေတာ့ဘဲ အေျခအေနေတြက ႐ႈပ္ေထြးေဝဝါးသြားပါတယ္။ အဲဒီလုိမ်ဳိး လႊဲခ် အျပစ္တင္ျခင္းနဲ႔ တာဝန္ရွိသူေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တာေၾကာင့္ ေနာက္ေနာင္အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ လြယ္ကူသြားေရာတဲ့။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
မိုးမခရဲ႕ေဆာင္းပါးေတြအေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ဘက္လိုက္မႈနည္းပါတယ္။အဓိကက်တာက မ်ွတစြာေရးသားတင္ျပဖို႔ပါ။လူမ်ားစု ျမန္မာဘက္ကိုဘက္လိုက္ေရးသားတင္ျပတာေတြကို စိတ္ကုန္ေနပါျပီ။ျပည္တြင္းကဂ်ာနယ္ ။သတင္းစာမွန္သမ်ွ ဘက္လိုက္ေရးတာက ၉၀%ျဖစ္ပါတယ္။ဘာမွအထင္ႀကီးစရာမရွိသလို စာဖတ္သူျပည္သူေတြလည္း အသိဥာဏ္ပြင့္လင္းမ်ွတလာျခင္းမရွိပဲ ပိုမိုယုတ္ည့ံလာေအာင္ ျမန္မာမီဒီယာေတြလုပ္ေနပါတယ္။အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ တိုင္းျပည္လုးံဝပ်က္ဆီးသြားျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။