ဖိုုးထက္ – Bucket List အိပ္မက္
(မိုုးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၊ ၂၀၁၅
နီဂရိုးမင္းသားၾကီး Morgan Freeman သရုပ္ေဆာင္သည္႔ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင္႔ ပစၥလကၡ အခ်ိန္ကုန္ရေသာ ဇာတ္လမ္းေတြ မဟုတ္။ အရုပ္ဆိုးသေလာက္ သရုပ္ေဆာင္ ပိုင္သည္။ ႏိုင္သည္။ မေန႔က သူနဲ႔ Jack Nicholson သရုပ္ေဆာင္သည္႔ Bucket List ကို ျပန္ၾကည္႔မိသည္။ အရင္က တစ္ခါ ၾကည္႔ဖူးသည္။ အခုတစ္ေခါက္မွာေတာ႔ နားလည္မွဳပိုတိုးေစဖို႔ subtitle ပါ ရွာၿပီး ၾကည္႔မိသည္။ Bucket List။ မေသခင္ လုပ္ရမယ္႔ စာရင္း။ ဒါမွ မဟုတ္ အၿပီးလုပ္သြားရမည္႔ ကိစၥ ၀ိစၥမ်ား။ ႏိုင္သေလာက္ ဘာသာျပန္ၾကည္႔တာ အဓိပၸါယ္က ေဖာင္းပြေနသည္။ရိွေစေတာ႔။
ဇာတ္လမ္းထဲမွာ ဖရီးမင္းၾကီးက ကားစက္ျပင္ဆရာ။ ဂ်က္နီကိုးလ္ဆင္က မီလွ်ံနာ သူေဌး။ ဖရီးမင္းက မခ်မ္းသာေပမယ္႔ မိသားစုဘ၀ ရိွသည္။ သားနဲ႔ ၊ ေျမးနဲ႔ ၊ သူ႔ကို ခ်စ္ခင္ ေလးစားေသာ မိန္းမနဲ႔။ ဟို မီလွ်ံနာကေတာ႔ ပိုက္ဆံနဲ႔ အလုပ္က လြဲလို႔ ဘာမွ မရိွ။ သူ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးကိုေသာ္မွ သူ႔အားနည္းခ်က္ေတြနဲ႔ သူမို႔လို႔ သြားမေတြ႔ရဲေသာ ဘ၀။ ဘ၀ျဖတ္သန္းပံုေတြက အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္။ ေတာင္ႏွင္႔ ေျမာက္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ႏွစ္ဦးၾကားမွာ လာၿပီး တူေနေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္ရိွသည္။ ကင္ဆာေနာက္ဆံုး အဆင္႔။ ေနာက္ ေျခာက္လခန္႔ဆိုလွ်င္ ေသၾကရေတာ႔မည္။ ေဆးရံုေပၚမွာ ကုတင္ေဘးခ်င္းကပ္ရပ္။ တစ္ေယာက္ေရာဂါကို တစ္ေယာက္က နားလည္စာနာရေသာ အေျခအေန။
ကား၀ပ္ေရွာ႔ဆရာက ေဆးရံုေပၚမွာ သူလုပ္ခ်င္သည္႔ စာရင္းေတြကို ခ်ေရးသည္။ ေကာင္းကင္ ဒိုက္ဗင္ထိုးရန္။ သူအႀကိဳက္ဆံုး ကားႏွင္႔ ကားျပိဳင္ရန္။ မ်က္ရည္ထြက္သည္အထိ ရီရန္။ ငိုရန္။ စသည္ စသည္။ ေန႔ေသမလား၊ ညေသမလား မသိရေသာ အေျခအေနမွာ အိပ္မက္ေတြကို ခ်ေရးသည္႔ သေဘာ။ သူ႔စာရင္းကို ႀကည္႔ၿပီး ဘ၀ကို ခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္ ျဖတ္သန္းခဲ႔သည္႔ မီလွ်ံနာက ေတြ႔ေတာ႔ သူလုပ္ခ်င္တာေတြပါ ထပ္ေပါင္း ခ်ေရးသည္။ သူထပ္တိုးသည္႔ စာရင္းထဲမွာ သူ႔အသက္အရြယ္ႏွင္႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ႔သည္႔ စာရင္းေတြပါသည္။ ကမာၻေပၚမွ အလွဆံုး မိန္းကေလးကို နမ္းရန္တဲ႔။
ဒီလိုနဲ႔ မီလွ်ံနာႏွင္႔ ကားျပင္ဆရာတို႔ ႏွစ္ဦးေပါင္းၿပီး Bucket list အတိုင္း လုိုက္လုပ္ၾကသည္။ မေသခင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ခပ္တိုတိုဘဲ ဆိုၾကပါစို႔ရဲ႕။ ဘ၀အဓိပၸါယ္ကို ရွာေတြ႔ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ႔ၾကသည္။ ေငြအဓိကလား။ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ ေဖးမ ကူညီမွဳေတြက အဓိကလား။ မီလွ်ံနာကေတာ႔ သူ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးက ေမြးသည္႔ သူ႔ေျမးမေလးကို နမ္းရွဳပ္ၿပီး “ကမာၻေပၚမွ အလွဆံုး မိန္းကေလးကို နမ္းရန္” ဆိုသည္႔ စာရင္းကို ျဖည္႔ဆည္းႏိုင္ခဲ႔သည္။
Bucket list ကို ၾကည္႔ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အရူးထၾကည္႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တာေတြ ခ်ေရးၾကည္႔သည္။ ရန္ကုန္-မႏၱေလး ေျခလ်င္ (သို႔) စက္ဘီး စီးရန္။ ေမြးရပ္ေျမသို႔ တစ္ေခါက္ျပန္ရန္။ အမသံုးေယာက္ႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ခ်ည္းသာ ခရီးထြက္ရန္။ ပူတာအိုမွာ ဒီဇင္ဘာလတစ္လလံုး ေနရန္။ ေကာ႔ေသာင္းအငူေပၚသို႔ တက္ၾကည္႔ရန္။ ေရႊလီနယ္စပ္မွာ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံသို႔ လွည္႔ၿပီး အေပါ႔အပါးသြားရန္။ ကိုယ္႔အမွားေတြကို ေထာက္ျပၿပီး စုတ္ျပတ္သတ္ေအာင္ ေျပာတတ္သည္႔ လူေရွ႕မွာ သူ႔ကို ေမတၱာပြားၾကည္႔ရန္။ အေမ႔ကို မ်က္ရည္ထြက္ေအာင္ ရီ (ရယ္) ရသည္အထိ စရန္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေသာေန႔မွာ ရွစ္ပါးသီလ ေစာင္႔ရန္။ ျမန္မာျပည္စစ္တပ္ႏွင္႔ ျမန္မာျပည္သူလူထု အျပန္အလွန္ ေလးစားယံုၾကည္ၾကေသာ ေန႔မွာ အရက္အမူးေသာက္ၿပီး အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင္႔ အေျပးၿပိဳင္ရန္။
လုပ္ခ်င္သည္႔ အိပ္မက္ စာရင္းေတြက အမ်ားၾကီးထြက္လာသည္။ ျပန္ၿပီး စီစစ္ဖို႔လိုလာသည္။ ကိုယ္႔အမွားေတြကို စုတ္ျပတ္သတ္ေအာင္ ကိုယ္႔ေရွ႕မွာ လာေျပာတတ္သည္႔ လူကိုက်ေတာ႔ တကယ္ေရာ ေမတၱာထားႏိုင္ပါ႔မလား။ က်န္းမာပါေစ ခ်မ္းသာပါေစ။ သူေျပာတာ အမွန္ေတြခ်ည္းဘဲလို႔ စိတ္ထားႏိုင္ပါ႔မလား။ သံသယ၀င္သည္။ လူဆိုတာ မာနသတၱ၀ါ။ ဘုရား ႏွင္႔ ရဟႏၱာမွ လြဲၿပီး မာန္မာန မရိွေသာ သူဆိုတာ မရိွလို႔ ဆိုထားသည္မို႔လား။ ကၽြန္ေတာ္႔မာန္မာနကို ထိလာရင္ ခံႏိုင္ရည္ ရိွပါ႔မလား။ မေသခ်ာတာကို မလုပ္တာေကာင္းသည္။ ရိွေစေတာ႔။ ျပန္ဖ်က္လိုက္သည္။
ရန္ကုန္-မႏၱေလး ေျခလ်င္ခရီးထြက္ရန္ဆိုသည္႔ ကိစၥကေတာ႔ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဆႏၵျပေက်ာင္းသားေလးမ်ားႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္က ရည္ရြယ္ခ်က္ျခင္းကြာသည္။ ေရႊနဲ႔ အီး။ မိုးနဲ႔ ေျမၾကီး။ သူတို႔က တရားမွ်တမွဳကို လိုခ်င္သည္႔အတြက္ ေျခလ်င္ ေလွ်ာက္သည္။ ေခတ္ၾကီး စနစ္ၾကီး တစ္ခုလံုးကို ေျပာင္းလဲ ျပစ္ခဲ႔ဖို႔ ေျခေထာက္ေတြမွာ ပါတ္တီးေတြပါတ္ၿပီး ေျခသည္သာလွ်င္ အားကိုးရာ ရိွေတာ႔သည္႔ ကိစၥကို လုပ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ႔လွ်င္ ေဆးေတြ ၀ယ္သြားရမည္။ ေျခေထာက္သက္သာဖို႔ လမ္းေလွွ်ာက္ဖိနပ္ ေကာင္းေကာင္း၀ယ္ရမည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ခ်င္းက အတၱဟိတ။ ပရဟိတၱ။ မတူ။ လံုး၀မတူ။ လူတိုင္းမွာ အိပ္မက္ ကိုယ္စီ ရိွၾကေပမယ္႔ အမ်ားအတြက္ အိပ္မက္လား။ ကိုယ္႔အတၱအတြက္ အိပ္မက္လား။ ဒီလိုေတြ ကြာျခားၾကလို႔လဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ျပႆနာေတြ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ျဖစ္ေနသည္ မဟုတ္လား။
ပူတာအိုမွာ ဒီဇင္ဘာတစ္လလံုး ေနၾကည္႔ရန္ဆိုသည္႔ bucket list ကေတာ႔ နည္းနည္းရူးသည္လုိ႔ ဆိုခ်င္ဆို။ ဆရာမဂ်ဴး၏ တိမ္ႏွင္႔ ခ်ည္တဲ႔ၾကိဳး ကိုဖတ္ၿပီးကတည္းက တိမ္ေတြ ကိုယ္႔ေျခေထာက္ကို ပြတ္သီး ပြတ္သပ္ ျဖတ္သန္းသြားသည္႔ အရသာကို ခံစားခ်င္သည္။ အရိုးကြဲေအာင္ ေအးသည္႔ ေလေတြၾကားထဲမွာ တိမ္ေတြကို အေပၚစီးက ၾကည္႔ခ်င္သည္။ လုပ္မယ္ဆို လုပ္လို႔ရသည္႔ အိပ္မက္။
ေရႊလီနယ္စပ္မွာ အေပါ႔အပါးသြားရန္ဆိုသည္႔ အိပ္မက္ကေတာ႔ အမုန္းစိတ္ေတြ မ်ားလြန္းေနသည္။ ကိုယ္႔ေပါင္ကိုယ္ လွန္ေထာင္းရမည္႔ ကိစၥမွာ သူတစ္ဖက္သားကို အမုန္းစိတ္ေတြ အမုန္းစိတ္ ပြားေနမိတာ ေကာင္းေသာ အရာေတာ႔ မဟုတ္။ ကိုယ္ညံ႔လို႔ ကိုယ္ခံၾကရေသာ ကိစၥေတြအတြက္ အမုန္းစိတ္ပြားေနမိတာ သိပ္ေတာ႔ မနိပ္။ ဒါေၾကာင္႔ ျပန္ဖ်က္လိုက္သည္။ ရိွပါေစေတာ႔။
အမသံုးေယာက္ႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္ ခ်ည္းသာ ခရီးထြက္ရန္ ဆိုသည္႔ ကိစၥက်ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘက္ကရသည္ထားအံုး။ သူတို႔ သံုးေယာက္က အားပါ႔မလား။ လိုက္ႏိုင္ပါ႔မလား။ ငယ္ငယ္က ရန္ျဖစ္ခဲ႔ၾကသေလာက္ ၾကီးမွ အလြန္ခ်စ္ေနၾကသည္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမေလးေယာက္ကို သားေတြ၊ သမီးေတြ၊ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြက နားလည္မွဳ ေပးႏိုင္ပါ႔မလား။ ေမာင္ႏွမသံေယာဇဥ္ေတြထက္ပိုေသာ သံေယာဇဥ္ေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ရိွေနၾကသည္ မဟုတ္လား။ ဒီ စာရင္းကိုေတာ႔ မဖ်က္ျပစ္ေသးဘဲ အမေတြႏွင္႔ ျပန္တိုင္ပင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
အေမ႔ကို မ်က္ရည္ထြက္သည္အထီ ရီ(ရယ္)ရရန္ စရန္ဆိုသည္႔ ကိစၥကေတာ႔ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရိွသည္။ ဒါေပသိ အေမကလဲ သူ႔ေျမးေတြကိုဘဲ ကမာၻထင္ေနသည္။ သူ႔ေျမးေတြကလြဲၿပီး က်န္တာ ဖြဲ၊ ဆန္ကြဲ ျဖစ္ေနေသာ အေမ႔ကို ေပ်ာ္ေအာင္၊ ရီေအာင္ စႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ တတ္ႏိုင္ပါအံုးပါ႔မလား။ ႀကိဳးစားၾကည္႔ဖို႔ သင္႔သည္႔ အိပ္မက္ တစ္ခုသာ။ အလဟႆမျဖစ္မည္႔ ၾကိဳးစားၾကည္႔သင္႔ေသာ အိပ္မက္ တစ္ခုျဖစ္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္သည္႔ေန႔ ႏွင္႔ စစ္တပ္ႏွင္႔ ျပည္သူလူထု တစ္ေသြး တစ္သားတည္း ျဖစ္သည္႔ေန႔ ေတြအတြက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ဖ်က္လိုက္သည္။
အားငယ္ စိတ္ပ်က္တတ္သည္႔ အက်င္႔သည္ အားငယ္ စိတ္ပ်က္သည္ထက္ ပိုဆိုးသည္ မို႔လား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အားငယ္ စိတ္ပ်က္တတ္သည္႔ အက်င္႔ၾကီးကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစိုးရ အဆက္ဆက္က ေမြးျမဴေပးခဲ႔သည္မို႔လား။ ရွစ္ပါးသီလလည္း ေစာင္႔ရမည္ မထင္။ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင္႔ မူးမူးရူးရူး အေျပးျပိဳင္ရမည္လည္ မထင္။
ကၽြန္ေတာ္႔ Bucket List ကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ဖတ္ၾကည္႔ရင္း တစ္ေယာက္တည္း သေဘာေတြ အက်ၾကီး က်ေနမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔အိပ္မက္ေတြကို ျပန္ၾကည္႔ရင္း လုပ္ကို လုပ္အံုးမွာလို႔ အားတင္းမိသည္။ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ တစ္ခုမွ မပါေပမယ္႔ အမ်ားထိခိုက္ ပြန္းပဲ႔ေစေသာ စာရင္း တစ္ခု မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာသည္။
စာဖတ္သူလည္း အခ်ိန္ရလွ်င္ Bucket List တစ္ခုေလာက္ ခ်ေရးၾကည္႔ေစခ်င္သည္။ ကိုယ္႔အိပ္မက္ေတြကို ကိုယ္တုိင္တာ၀န္ယူဖို႔သာ လိုသည္။ အမ်ားကို မထိခိုက္ မပြန္းပဲ႔သြားေစဖို႔သာလိုသည္။ အတၱ မာန္မာနေတြႏွင္႔ ခ်ေရးလိုက္ေသာ မေသခင္ လုပ္ခ်င္သည္႔ စာရင္း တစ္ခု မျဖစ္ရင္ကိုဘဲ ဒီဘ၀ကို ေအာင္ျမင္ၿပီလို႔ စိတ္ခ် လက္ခ် ယံုၾကည္ေစခ်င္သည္။ ျဖစ္ႏိုင္သည္႔ စာရင္းတစ္ခုျဖစ္လာမည္ ျဖစ္သည္။
ဖိုးထက္
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
you shouldnt use negro. it is not appropriate anymore in this day and age.