ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ – ဒီဇင္ဘာလဆန္း ဒီလစကား
ဒီစကား (၁ ၊၁၂၊ ၂၀၁၄)၊ ဒီလိႈင္း၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၊ ၂၀၁၄
(၂၀၁၄) ရဲ႕ ေနာက္ဆံုုးလကိုု ေရာက္လာပါၿပီ။ (၂၀၁၅) ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥေတြနဲ႔ပါတ္သက္လိုု႔ ေရးၾက၊ ေဆြးေႏြးၾကတာေတြလည္း အေတာ္မ်ားေနပါၿပီ။ ဒီအပါတ္ ဒီစကားမွာေတာ့ (၂၀၁၅) ကိုု ေဖေဖ့ အသက္ (၁၀၀) ျပည့္ႏွစ္ ရႈ႕ေထာင့္ကေရးပါရေစ။
ကၽြန္မေရွ႕မွာ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကထုုတ္ထားတဲ့ ရာျပည့္အမွတ္တရစားပြဲတင္ ျပကၡဒိန္ေလးတစ္ခုုရွိ ပါတယ္။ ဓါတ္ပံုုေတြၾကည့္လုုိက္ေတာ့ အားလံုုးဟာ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုုေတြပါပဲ။ ေဖေဖ ကြယ္လြန္ခ်ိန္က အသက္ (၃၂)ႏွစ္နဲ႔ (၅) လသာ ရွိေသးေတာ့ ဒါဟာ မထူးဆန္းပါဘူး။ ထူးဆန္းတယ္လိုု႔ေျပာႏိုုင္တာက မ်က္ႏွာထားရင့္ၾကက္မႈပါပဲ။ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္တာဝန္ယူၿပီးေနာက္ ပံုုေတြမွာ ထင္ရွားလာပါတယ္။ ဘုုရင္ခံ ေကာင္စီမွာ ပါဝင္ၿပီး အစုုိးရတာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလ (၁၉၄၆) ခုုႏွစ္ေနာက္ပိုုင္းပံုေတြ ဆိုုရင္ လူငယ္လိုု႔ဆိုုႏိုုင္ေပမဲ့ အသက္မွန္းရခက္ပါတယ္။ လူငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ မလိုုက္တဲ့ တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ေနရလိုု႔ျဖစ္မွာပါ။
ယၡဳေခတ္က ငယ္ရြယ္ႏုုပ်ိဳျခင္းကိုု မက္ေမာတဲ့ေခတ္ပါ။ ေဆးပညာ၊ က်န္းမာေရးပညာ တိုုးတက္မႈေတြေၾကာင့္ လူ႕သက္တန္းေတြရွည္လာတာနဲ႔အမ ွ် ငယ္ရြယ္ႏုုပ်ိဳခ်င္လာၾက ပါတယ္။ လူငယ္ေတြကလည္း လူႀကီးပံုုစံျဖစ္သြားမွာကိုု စုုိးရိမ္ပံုုရပါတယ္။ ေဖေဖတိုု႔ေခတ္ တုုန္းကေတာ့ ဒီလုုိမဟုုတ္ပါဘူး။ လူငယ္ေတြက ျမန္ျမန္ လူႀကီးျဖစ္ခ်င္ၾက၊ လူႀကီးကိုုက္ ဖမ္းခ်င္ၾကပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲလုုိ႔စဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ အဲ့ဒီတုုန္းက လူ႕သက္တန္းေတြ သိပ္မရွည္ပါဘူး။ အသက္ (၆၀) ေက်ာ္ရင္ေတာင္ အသက္ ေတာ္ေတာ္ ႀကီးၿပီလိုု႔ ျမင္ၾကပါတယ္။ ေဖေဖ တိုု႔ေခတ္က မေျပာပါနဲ႔ဦး ကၽြန္မ အသက္ (၁၄) ႏွစ္မွာ ဖိုုးဖိုုး (ေမ့ေမ့ ဖခင္) အသက္ (၈၈) မွာ ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ ကၽြန္မတိုု႔ အသိုုင္းအဝိုုင္းမွာ ဖိုုးဖိုုးနဲ႔ ရြယ္တူ (၂) ဦးသာက်န္ပါေတာ့တယ္။ အားလံုုးက ဖိုုးဖိုုး ဒီေလာက္ အသက္ရွည္တာကိုု အံ့ၾသခ်ီးမြမ္း ၾကပါတယ္။ အခုုဆိုုရင္ (၈၈) ႏွစ္ဆိုုတာ အသက္ရွည္တယ္ဆိုုေပမဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း မဟုုတ္ေတာ့ပါဘူး။ (၉၀) ေက်ာ္ေတြေတာင္ တစ္ေန႔ တစ္ျခားမ်ားလာပါၿပီ။
အသက္ (၆၀) ေက်ာ္ထိေနႏိုုင္ရင္ အသက္ရွည္တယ္လိုု႔ သတ္မွတ္ ႏိုုင္တဲ့ေခတ္မွာ အသက္ (၃၀)ေက်ာ္ေတြဟာ လူႀကီးတာဝန္အျပည့္အဝ ယူဖိုု႔ အဆင္သင့္ျဖစ္တာက သဘာဝက်ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲ့ဒီေခတ္က လူငယ္ေတြအတြက္ သီးျခားထူးထူး ေထြေထြ လုုပ္ခ်င္စရာရယ္လုုိ႔ မရွိပါဘူး။ ဂီတ ကိုု ဥပမာေျပာရပါမယ္ဆိုုရင္၊ ကာလေပၚသီခ်င္းေတြလိုု႔ ေျပာရမဲ့ ျပည္လွေဖတိုု႔၊ ဘိလပ္ျပန္သန္းတိုု႔၊ ေမရွင္တိုု႔ရဲ႕ ေတးေတြဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးေတြ အႀကိဳက္ရယ္လုုိ႔ သီးသန္႔မဟုုတ္ခဲ့ပါဘူး။ အခုုေခတ္မွာေတာ့ လူငယ္ေတြ ႀကိဳက္တဲ့ ဂီတသံေတြ၊ ပြဲေတြဟာ လူႀကီးေတြ အႀကိဳက္နဲ႔ သိသိသာသာ ကြာျခားမႈေတြ ရွိလာပါတယ္။ ဝတ္ပံုု၊စားပံုု မွာလည္းကြာျခားမႈေတြ မ်ားလာပါတယ္။ ေဖေဖတိုု႔ေခတ္က အသက္ (၂၀) ေက်ာ္ လူငယ္တစ္ေယာက္ ဝတ္ဆင္ပံုုနဲ႔ အသက္ (၅၀)ေက်ာ္ တစ္ေယာက္ဝတ္ဆင္ပံုုက ဆင္တူနီးပါးပါပဲ။
အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ပဲဆိုုပါေတာ့ ေဖေဖက အသက္ (၃၀)ေက်ာ္ပဲ ရွိေသးတဲ့ လူႀကီးလိုု႔ ပဲဆိုုရမွာပါ။ တစ္နည္းေျပာရရင္ ရင့္က်က္တဲ့ ပုုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ေပါ့။ ေနာက္ႏွစ္ေလာက္က်ရင္ အသက္ (၁၀၀)ျပည့္ေမြးေန႔က်ေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုုေတာ့ အခုုကမၻာႀကီးမွာ ေဖေဖ နဲ႔ အသက္တူရြယ္တူေတြေတာင္ ရွိေနပါေသးတယ္။ (၃၃) ႏွစ္ေက်ာ္ ေတြဆိုုတာကေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အေရအတြက္ထက္အရည္အခ်င္းက ပိုုၿပီး အဓိကက်ပါတယ္။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုုးကိုု ဘယ္လိုုတြက္ၾကလဲ။ ဘယ္ေလာက္အသက္ရွည္လဲ ဆိုုတဲ့ အခ်က္က အေရးမပါလိုု႔ေတာ့မဟုုတ္ပါဘူး။ အသက္ရွည္ျခင္းဆိုုတာ မ်ိဳးရုုိး ဗီဇနဲ႔ ပါတ္သက္မႈ ရွိသလိုု၊ အေန အထိုုင္ စိတ္ေန စိတ္ထားတိုု႔နဲ႔လည္းဆိုုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သက္ႀကီးရြယ္အိုုေတြကိုု ၾကည့္ၿပီး သင္ခန္းစာယူႏိုုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း အသက္အတုုိင္း အတာ တစ္ခုုနဲ႔ ေတာ့ မၿပီးေသးပါဘူး။ ေနခဲ့ရတဲ့ လူ႕ အသိုုင္းအဝိုုင္း၊ ကမၻာေလာကႀကီးကိုု ဘယ့္ေလာက္ေက်းဇူးျပဳခဲ့လဲဆိုုတာကသာ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕တန္ဖိုုးကိုု ထင္ေပၚေစမွာပါ။ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ေတြ လူေတြရဲ႕အေတြးအေခၚ အျပဳ အမူ၊ အေန အထုုိင္ေတြကိုု တဆင့္ျမွင့္ေပးခဲ့တဲ့ ပုုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြဟာ ကၽြန္မတိုု႔ကမၻာရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ႀကီးေတြပါပဲ။ ေဖေဖရဲ႕ တန္ဖိုုးကေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ဖခင္၊ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္၊ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုုကာ ဆုုိတဲ့ ဂုုဏ္ျဒပ္ေတြေၾကာင့္ထက္၊ ကၽြန္မတိုု႔ ျပည္သူေတြေလးစား အတုုယူႏိုုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း ေတြေၾကာင့္ျဖစ္တယ္လိုု႔ ထင္မိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ အသက္ (၁၀၀) ျပည့္ႏွစ္ ေရာက္ေတာ့မယ္ ျဖစ္တဲ့လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ကိုု ႏုုိင္ငံရဲ႕ ဖခင္သဖြယ္ ယၡဳထိအားကိုုး ဂုုဏ္ယူႏုုိင္တာပါ။
ဒီတစ္ပါတ္ေတာ့ ဒီမွ်သာ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
