ေဆာင္းယြန္းလ – မီးပြိဳင့္မိေနတဲ့ စိတ္ကူးမ်ား
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၈၊ ၂၀၁၄
လတလရဲ႕ လူကူးမ်ဥ္းၾကားေတြမွာ ျဖတ္မိတိုင္း
ႏွစ္တႏွစ္ရဲ႕ လမ္းထိပ္မွာ
အမိုးအကာနဲ႔ အရိပ္ေတြကိုရွာမိတိုင္း
တိုင္တ၀တ္မွာ ေခါက္႐ုိးက်ဳိးေနတဲ့
၀မ္းနည္းျခင္းသေကၤတ အမွတ္အသားေတြကိုပဲ
မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ေနေတြ႔ေနခဲ့ရတယ္….
တရံတခါဆီက ကြၽတ္လြတ္ျခင္းမွာ
သူတို႔တေတြ မကြၽတ္မလြတ္ခဲ့ၾကေသးသလို
လက္ရွိဘ၀ရဲ႕ မကြၽတ္မလြတ္ျခင္းမွာလည္း
ငါတို႔တေတြ မကြၽတ္မလြတ္ႏုိင္ခဲ့ၾကေသးဘူး…
လူ႔ဘံုမွာ
တႏွစ္ကုန္ၿပီးရင္း ေနာက္တႏွစ္နဲ႔
သစ္စရာရွိတာေတြ သစ္သစ္သြားခဲ့ၾကတယ္
တခ်စ္ၿပီးရင္း ေနာက္တခ်စ္နဲ႔
သားစဥ္မ်ဳိးဆက္ေတြ အဆက္ဆက္တိုးပြားလာေနခဲ့ၾကတယ္…
ငါတို႔အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာေတာ့
အမုန္းလက္နက္ႏြံအိုင္နက္ထဲ လြန္ဆြဲေနခဲ့ရတုန္းပါပဲ…
လူ႔ျပည္ လူ႔ရြာမွာ
တ၀ါကုန္ၿပီးရင္း ေနာက္တ၀ါနဲ႔
၀ါစရာရွိတာေတြ ထပ္ထပ္ၿပီး၀ါသြားခဲ့ၾကတယ္…
ငါတို႔ေန႔ေတြမွာေတာ့ မီးနီျပေကာင္းေနခဲ့တုန္းပါပဲ…
ဘယ္ေတာ့မွ သူ႔အလိုလိုစိမ္းမလာမယ့္မီးကို
အထီးတည္းရပ္ေစာင့္ေနရဦးမွာလား…
ကိုယ္တိုင္လဲက်ေနျခင္းကို
ကိုယ္တိုင္ မထူမကူႏုိင္ေသးသမွ်
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ အမွ်ေ၀လိုက္႐ုံေပါ့….
အရာရာကို အလဲအလွယ္လုပ္လို႔ရေၾကးသာဆိုရင္
ရွင္သန္ေနလ်က္က ေသဆံုးေနရျခင္းကို
ေသေနလ်က္က ရွင္သန္ေနရျခင္းနဲ႔ လဲခ်င္တယ္ …။
(ေအာက္တိုဘာ ၈ ရက္၊ ၂၀၁၄)
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
