တူေမာင္ညိဳ – ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ (ဗိုလ္) ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ ေျပာတာေတြကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ျခင္း
(၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္)
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒(ဗိုလ္)ဦးခင္ေအာင္ျမင့္နဲ႔ (VOA) အင္တာဗ်ဴး ၾကားလုိက္ၾကမွာပါ။
(ဗိုလ္) ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ ေျပာတာေတြထဲက ေအာက္ပါအခ်က္ (၃) ခုကို တစ္ခုစီ ၾကည့္ၾကပါစုိ႔။
(၁) ၄၃၆ ျပင္ရမယ္၊ ဒီလိုလူထုနဲ႔ေတာင္းဆိုစရာမလိုပါဘူး။
(၂) ဒီႏုိ္င္ငံရဲ႕တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို စစ္တပ္ကပဲ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ခဲ့တာ၊ က်န္တဲ့ institutions ဘယ္သူမွမထိန္းႏုိင္ဘူး၊ စနစ္ တစ္ခုကတစ္ခုေျပာင္းတဲ့အခါပ်က္ျပားတတ္တယ္၊ အဲ့လိုေတြျဖစ္မွာစိုးတဲ့အတြက္ ဒီလိုထားၿပီးေတာ့ အဲ့လိုမျဖစ္ေလာက္ေတာ့ ဘူး ဆိုရင္ ေလွ်ာ့၊ ေလွ်ာ့၊ ေလွ်ာ့သြားဖို႔ေတာ့လိုတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
(၃) ေလးပြင့္ဆုိင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ပဏာမအေနနဲ႔ကေတာ့ေတြ႔သင့္တာေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္ေတြခ်ည္းပဲေတြ႔ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေတြ ခ်ည္းပဲ ဆံုးျဖတ္လို႔ေတာ့ မရဘူးထင္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက အာဏာရွင္ေတြမွ မဟုတ္ပဲ
(၁) ၄၃၆ ျပင္ရမယ္၊ ဒီလိုလူထုနဲ႔ေတာင္းဆိုစရာမလိုပါဘူး
(ဗိုလ္) ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ က ဒီလိုေျပာလုိက္တာမို႔ “ပုဒ္မ ၄၃၆ ကို သူတုိ႔လည္းျပင္ခ်င္တာပဲ” လို႔ လူၿပိန္းျမင္ ျမင္လုိ႔မရပါဘူး။ သူတုိ႔ျပင္ခ်င္တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဒီခ်ဳပ္အပါအဝင္ ၄၃၆ ျပင္ေရးႀကိဳးပမ္းေနသူေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က အရင္းခံကေနျခားနားေနတယ္ ဆုိတာကို ဆုပ္ကုိင္မိဖို႔လိုတယ္။
(ဗိုလ္) ဦးခင္ေအာင္ျမင့္တုိ႔ ( ဗိုလ္သိန္းစိန္၊ ဗုိလ္ေရႊမန္း၊ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ တို႔အပါအဝင္) ျပင္ျခင္တာက “စစ္တပ္ရဲ႕ အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑နဲ႔ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီ” ကို ပုိၿပီးခုိင္ၿမဲေအာင္ ျပင္ဆင္လိုတာျဖစ္တယ္။ အႏွစ္ သာရကိုျပင္လုိတာမဟုတ္ဘူး။ အေပၚယံသ႑ာန္အရ ျပင္ဆင္လိုတာျဖစ္တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ အခ်ိဳးက်ကိုယ္စားျပဳစနစ္ (PR) ျပ႒ာန္း လို႔ရေအာင္ျပင္ခ်င္တာမ်ိဳးေပါ့။
ဒီခ်ဳပ္အပါအဝင္ ၄၃၆ ျပင္ေရးႀကိဳးပမ္းေနသူေတြရဲ႕ ျပင္ဆင္ေရးရည္ရြယ္ခ်က္က “စစ္တပ္ရဲ႕ အမ်ိဳးသားႏုိင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑နဲ႔ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီ” ကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းေတြနဲ႔ျပည့္ဝတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ ေပၚ ေပါက္လာႏုိင္ေအာင္ ျပင္ဆင္လိုတာျဖစ္တယ္။ ကာခ်ဳပ္္ရဲ႕ စစ္သားအမတ္ ၂၅% နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဒီခ်ဳပ္ သေဘာထားက “အေထြေထြ သဟဇာတျဖစ္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးညွိႏႈိင္းၿပီး တဆင့္ၿပီးတဆင့္ျပင္ဆင္သြားရန္” ဆုိတဲ့ သေဘာထားျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ (ဗိုလ္) ဦးခင္ေအာင္ျမင့္တို႔ ( ဗိုလ္သိန္းစိန္၊ ဗုိလ္ေရႊမန္း၊ ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္ တို႔အပါ အဝင္)က နည္းနည္းမွအထိမခံဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ ေလွ်ာ့မယ္၊ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ေလွ်ာ့မယ္ ဆုိတာကို သူတို႔ကပဲ သူတုိ႔ စိတ္ႀကိဳက္ဆံုးျဖတ္မယ္။ ဘယ္သူ႔ အဆံုးအျဖတ္မွမခံဘူး။ ဘယ္သူအဆံုးအျဖတ္ေပးတာမွလက္မခံဘူးဆုိတဲ့ ေခါင္းမာတဲ့ သေဘာထား ျဖစ္တယ္။
ဒီသေဘာထားကို လြန္ခဲ့ေသာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ေအာက္တုိဘာလထဲမွာ အမတ္ခ်ဳပ္(ဗိုလ္) ဦးေရႊမန္းက ယခုလိုေျပာခဲ့ဖူးတာကို မွတ္မိၾကအံုးမွာပါ။ “ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမ်ားကို ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီး ျပင္ဆင္ဖို႔ အဓိကထား ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့အခါမႇာ ျပည္တြင္းက ျဖစ္ေစ၊ ျပည္ပျဖစ္ေစ မည္သို႔ပင္ဖိအားေပးမႈရႇိရႇိ မိမိတို႔ကေတာ့ မိမိတို႔သြားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚမႇာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ဆက္လက္ေဆာင္ ရြက္သြားမႇာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားသြားမႇာ ျဖစ္ပါတယ္” ။
ဒါေၾကာင့္ (ဗိုလ္)ဦးခင္ေအာင္ျမင့္တုိ႔က “လူထုနဲ႔ေတာင္းဆိုစရာမလိုဘူး” လုိ႔ ေျဗာင္ေျပာတာပါ။ သူတုိ႔က “လူထုအင္အားနဲ႔ ေတာင္းဆုိတာ/ လူထုဆႏၵနဲ႔ေတာင္းဆို”ေတြတာဆုိရင္ နားခါးတယ္။ လူထုဆိုရင္ပဲ သူတုိ႔က ရြံေၾကာက္ေၾကာက္ေနတာပါ။ လူထု ဆုိရင္ သူတုိ႔က ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေနေအာင္ထိန္းခ်ဳပ္ထားရမယ္၊ ဒါမွသာတည္ၿငိမ္မႈနဲ႔ေအးခ်မ္းသာယာမႈရွိမယ္လို႔ၾကည့္ျမင္ၾကတယ္။ဒါဟာ စစ္အုပ္စု အဆက္ဆက္ရဲ႕ သေႏၶပါအျမင္ျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စုဆုိတာ ဒါပဲလုိ႔ေဖာ္ျပေနတဲ့အျမင္လည္းျဖစ္တယ္။
ဒါ့အျပင္ (ဗိုလ္) ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ရဲ႕ ဒီစကား (လူထုနဲ႔ေတာင္းဆိုစရာမလိုဘူး) က ဒီခ်ဳပ္က စုေဆာင္းရရွိထားတဲ့ “လူထုဆႏၵ လက္မွတ္ ၅ သန္းနီးပါး” ကို လက္မခံဘူးလို႔တုန္႔ျပန္လုိက္တာလို႔လည္း ၾကည့္ျမင္ၾကရပါမယ္။
“လူထုဆႏၵ – လႊတ္ေတာ္ဆႏၵ” ဆိုတာ ေျဗာင္လိမ္ညာမႈ တစ္ခုသာျဖစ္တယ္။
(၂) တည္ၿငိမ္မႈကိုစစ္တပ္ကပဲထိန္းႏုိင္တာ၊ က်န္တဲ့ institutions ေတြက မထိန္းႏုိင္ဘူး
ဒီအျမင္ဟာ စစ္အုပ္စု အဆက္ဆက္စြဲကိုင္လာတဲ့အျမင္ျဖစ္တယ္။ ဒီအျမင္နဲ႔သေဘာထားကို “ဗ်ာဒိတ္ေတာ္လာစကားတစ္ခု” လို စစ္အုပ္စုက ကိုင္စြဲခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ဒီအျမင္နဲ႔ဒီသေဘာထားကို ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုက ၁၉၄၈ ကေန ၁၉၆၂ ထိ (၁၄) ႏွစ္တာ ကာလအတြင္းက အေျခအေနေတြကိုရည္ညြန္းၿပီး ေဖာ္စပ္ထုတ္လုပ္ခဲ့တာပါ။ သူတုိ႔ ဆုိလိုခ်င္တာက ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အကြဲအၿပဲကိုေျပာခ်င္တာပါ။ ဒီအခ်က္အက်ယ္ခဲ့် လက္ညွိဳးထိုးၿပီး အာဏာသိမ္းခဲ့ တာပါ။
ဒီအျမင္၊ ဒီသေဘာထားနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ဖိႏွိပ္ေခ်မႈန္းခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြက တုိင္းျပည္ကို မထိန္းႏုိင္ဘူး၊ စစ္တပ္ကသာတုိင္းျပည္ကိုထိန္းႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခလိမ္ကို သေဘာတရားတစ္ခုပမာက်င့္သံုးေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုလက္ထက္ကစၿပီး ယေန႔ (ဗိုလ္) ဦးသိန္းစိန္၊ ဗိုလ္ေရႊမန္း ၊ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္စစ္အုပ္စုအဆက္ဆက္ထိ တုိင္းျပည္အာဏာနဲ႔ ဘ႑ာကိုလက္ဝါးႀကီးအုပ္ခ်ယ္လွယ္ေနခဲ့တာ ႏုိင္ငံေရး ပါတီေတြမဟုတ္ပါဘူး။ စစ္အုပ္စုအဆက္ဆက္သာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအျမင္ကို (ဗိုလ္) ဦးသိန္းစိန္ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီအစုိးရရဲ႕ လက္ေတြ႔အက်ဆံုးေဖာ္ျပခ်က္ေတြကေတာ့ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ထဲက ပုဒ္မ ၆ (စ)၊ ပုဒ္မ ၁၄၊ ပုဒ္မ ၁၇ (ခ) နဲ႔ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခြင့္ျဖစ္တဲ့ ပုဒ္မ ၄၀ အစရွိတဲ့ ျပ႒ာန္းထားခ်က္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီႏုိ္င္ငံရဲ႕တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈကို စစ္တပ္ကပဲ ထိန္းသိမ္းထားခဲ့ေတာ့ ဘာေတြျဖစ္လာခဲ့သလဲ။
စစ္အုပ္စုက အေပၚယံပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ [ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၊ “၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒနဲ႔မဆလ” ၊ (နဝတ-နအဖ)စစ္အစုိးရ၊ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒနဲ႔ႀကံ့ဖြံပါတီအစိုးရ”] အာဏာယူထားခဲ့တဲ့ ၁၉၆၂ ကေန ယေန႔အထိ တုိင္းျပည္အေျခအေနက အထင္အရွား သက္ေသခံေနပါတယ္။
ဗိုလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုက အာဏာယူလိုက္ေတာ့ တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုက အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံ(LDC) ဘဝက်ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းနဲ႔ လက္တစ္ဆုပ္စာစစ္အုပ္စုထိပ္သီးမ်ားကေတာ့ ကုေဋႂကြယ္သူေဌးႀကီးေတြျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ယေန႔ဆုိ ေျမးျဖစ္သူက အဖုိး ျဖစ္သူ ခိုးဝွက္ခဲ့တဲ့ တုိင္းျပည္ဘ႑ာေတြနဲ႔ ဘဏ္သူေဌးဘြဲခံေနၿပီ။
ဗိုလ္ေနဝင္းကို ဆက္ခံခဲ့တဲ့ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရကေရာ တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုကို အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံ(LDC) ဘဝကေန ကယ္ တင္လြတ္ေျမာက္ေစႏုိင္ရဲ႕လား။ တုိင္းျပည္္နဲ႔လူထုဘဝလက္ေတြ႔က ေခါင္းသြက္သြက္ခါျပေနပါတယ္။ ဖြတ္သထက္ ညစ္ဆုိတာလုိ ဆင္းရဲတြင္းထဲနစ္သထက္နစ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရး၊စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈအႏုပညာအစရွိတဲ့ ဘက္ေပါင္း စံုခၽြတ္ၿခံဳက် ခဲ့ရတယ္။ တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုကသာ ႏူရာဝဲစြဲလဲရာသူခုိးေထာင္းျဖစ္ေနခဲ့ရေပမယ့္၊ အာဏာရ (နဝတ-နအဖ) စစ္အုပ္စုထိပ္သီးႀကီးမ်ား ကေတာ့ ကုေဋႂကြယ္ကုမၼဏီသူေဌးႀကီးေတြျဖစ္လာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စစ္အုပ္စုက ႏုိင္ငံကိုထိန္းသိမ္းလိုက္တိုင္း တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုဘဝဟာ အဘက္ဘက္ကေန ၂ ဆတိုးမြဲျပာက်သြားရ ၿပီး အုပ္စုိးသူမ်ားကေတာ့ အဆေပါင္းမ်ားစြာတိုးၿပီး ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝသူေတြျဖစ္လာတာပကတိအမွန္တရားပါပဲ။
(ဗိုလ္) ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ ေျပာစကားက က်ေလာက္ပါတယ္။ “တည္ၿငိမ္မႈေတြမပ်က္ျပားေလာက္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ေလွ်ာ့၊ ေလွ်ာ့၊ ေလွ်ာ့သြားဖို႔ေတာ့လိုတယ္လို႔ယူဆပါတယ္”တဲ့။ သူ႔စကားကို အထူးသျဖင့္ ဒူးေထာက္အေကာင္းျမင္ေျပလည္သင့္ျမတ္ေရးသမားေတြ ေသခ်ာ နားေထာင္မွတ္သားသင့္ပါတယ္။ (ဗိုလ္) ဦးခင္ေအာင္ျမင့္က ႏုိင္ငံေရးအာဏာကို ေန႔ျပန္တိုးေပးသလို စဥ္းစားေနပံုပါပဲ။
“ေလ်ာ့၊ ေလ်ာ့၊ ေလ်ာ့ေပးသြားဖို႔ လုိတယ္လို႕ ယူဆပါတယ္” တဲ့။ ဘယ္ေတာ့ဘယ္လုိေတာ့ေလွ်ာ့္မယ္ဆုိတာ မေမးနဲ႔၊ ဒီကိစၥ ဒုိ႔စစ္အုပ္စုက ဆံုးျဖတ္မယ္ေပါ့။
(၃) ေလးပြင့္ဆုိင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ က်ေနာ့္အျမင္ကေတာ့ ပဏာမအေနနဲ႔ကေတာ့ ေတြ႔သင့္တာေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္ေတြခ်ည္းပဲေတြ႔ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေတြ ခ်ည္းပဲ ဆံုးျဖတ္လို႔ေတာ့ မရဘူးထင္တယ္၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြက အာဏာရွင္ေတြမွ မဟုတ္ပဲ၊
ဗိုလ္ေရႊမန္းေလာက္ “ဝိတ္” မရွိေတာ့ ဗိုလ္ေရႊမန္းလိုမေျပာဝံ့ဘူး။ “ပဏာမအေနနဲ႔ေတြ႔သင့္တာေပါ့” တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ဘာအဆံုး အျဖတ္မွေတာ့ ေတြ႔ဆံုပြဲကေန ရဖို႔မေမွ်ာ္လင့္နဲ႔လို႔ေျပာတာပါပဲ။ ဒီေျပာဆိုခ်က္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ လူထုကိုယ္စားျပဳမႈ၊ လူထု ေခါင္းေဆာင္ ဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအဆင့္ေနရာကို အသိအမွတ္မျပဳတဲ့သေဘာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ေတြ႔ပံုေတြ႔ နည္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊အိပ္ခ်ဳပ္ခ်ခံထားရသူနဲ႔အိပ္ခ်ဳပ္ခ်ထားသူမ်ားေတြ႔ဆံုနည္းလား၊ ဆက္ဆံေရးဝန္ႀကီးလို႔ အမည္တပ္ထားတဲ့“ဆက္သား” နဲ႔ အိမ္ခ်ဳပ္ခ်ခံထားရသူ ေတြ႔ဆံုနည္းလား၊ ဒါမွမဟုတ္ (ဗိုလ္) ဦးေအာင္မင္းရဲ႕ “အလြတ္ သေဘာ ေတြ႔နည္း” လား၊ သုိ႔မဟုတ္ တိုင္းရင္း သားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕ကို သမၼတက “သူ႔ၿခံထဲေခၚေတြနဲ႔နည္း” လား၊ ကာခ်ဳပ္က တိုင္းရင္းသားလက္နက္ ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕လက္ခံေတြ႔တဲ့နည္းလား။
သမၼတက ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြကို အစုလုိက္အၿပံဳလိုက္ေခၚေတြ႔တဲ့ နည္းလား။ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ ကိုေခၚေတြ႔တဲ့နည္းလား။ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မတီဥကၠ႒တစ္ဦး (သုိ႔မဟုတ္) ေကာ့မွဴး ၿမိဳ႕နယ္မွေရြးခ်ယ္ခံလႊတ္ေတာ္အမတ္တစ္ဦးကို သမၼတ၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ ကာခ်ဳပ္တို႔က လက္ခံေတြ႔ဆံုတဲ့နည္းလား စသျဖင့္ နည္းလမ္းေတြစံုလွတယ္။
ဒါကလည္းတကယ္တာ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို မလိုလားလို႔ ထံုးစံအတိုင္း စစ္အုပ္စုဘက္က “ေစ်းဆစ္” ေနတဲ့ သေဘာျဖစ္ တယ္။ မလာခ်င္လို႔ တမင္ ခရီးေဝးေနတာျဖစ္တယ္။ ဒီခ်ဳပ္ဘက္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္ေျပာေနတဲ့ ေတြ႔ဆံုေရးဆုိတာက တန္းတူရည္တူ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးအေျဖရွာဖို႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကိုပန္ၾကားေနတာပါ။ ထမင္းလက္ဆံုစားၾက၊ ဓါတ္ပံုရုိက္ခံၾကၿပီး ရုပ္သံ နဲ႔ သတင္းစာေတြမွာ ေဖာ္ျပရံု သက္သက္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ (ဗိုလ္)ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ေျပာတာေတြကို အဆံုးသတ္နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”ျပဳျပင္ေရးကို လူထုနည္း နဲ႔မေတာင္းဆုိနဲ႔စစ္တပ္ပါဝင္ေနမႈကို သူတုိ႔စစ္အုပ္စုကသာ အေျခအေနနဲ႔အညီလိုအပ္သလို၊ သင့္ေတာ္သလုိ၊ သူတုိ႔စိတ္ႀကိဳက္ဆံုးျဖတ္ ေပးမယ္၊“၄ပြင့္ဆိုင္”ေတြ႔ဆံုေရးဆိုတာတာကေတာ့(ဟန္ျပသေဘာ၊ရုပ္ျပသေဘာ) ပဏာမသေဘာေတြ႔ခ်င္ေတြ႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေတြ႔ ဆံုမႈကေန ဘာအဆံုးအျဖတ္မွေတာ့ရလိမ့္မယ္လုိ႔ မေမွ်ာ္လင့္နဲ႔ လို႔ေျပာခ်င္တာသာျဖစ္ပါေၾကာင္း။
ညြန္း
– ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ၇ ရက္ ၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ ႏွင့္ (VOA) ေဒၚခင္္စိုးဝင္း အင္တာဗ်ဴး
Photo credit – VOA Burmese
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
