လူမ်ား၊ ရုုပ္ပုုံလႊာမ်ား သန္း၀င္းလႈိင္

သန္းဝင္းလိႈင္ – သမိုင္းတေကြ႔မွ သခင္စိုး

သမိုင္းတေကြ႔မွ သခင္စိုး
သန္းဝင္းလိႈင္
ဧၿပီ ၁၁၊ ၂၀၁၄

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈသမိုင္းတြင္ ထင္႐ွားခဲ့ေသာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ(ဗမာျပည္)ေခၚ အလံနီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး သခင္စိုးကို ၁၉ဝ၆ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၅ ရက္ အဂၤါေန႔တြင္ အဖ သူႀကီး ဦးစံဒြန္း၊ အမိေဒၚႏွင္းေအာင္ တို႔မွဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေမြးခ်င္းေလးေယာက္ အငယ္ဆုံးသားျဖစ္သည္။ အမည္ရင္းမွာ ေမာင္စိုး ျဖစ္သည္။

ငယ္စဥ္က ေက်ာက္တန္း႐ြာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၊ ေမာ္လၿမိဳင္ ေမာင္ငံရပ္ ဆရာႀကီး ဦးေစာေမာင္ တုိင္းရင္းစာသင္ေက်ာင္း၊အ႐ွင္မဟာဗုဒၶေဃာသေက်ာင္း၊သန္လ်င္ မက္သဒစ္အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာ သင္ေက်ာင္း ၊ အမ်ိဳးသားတန္းျမင့္ေက်ာင္းတို႔တြင္ သတၱမတန္းအထိ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။

၁၉၂၃ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔မွ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအထိ သံလ်င္ ဘီ၊အို၊စီ (B.O.C) ေရနံခ်က္စက္႐ုံတြင္ အကိုႀကီးျဖစ္သူ ဦးေက်းရင္ (လက္ႏွိပ္စက္ စာေရးႀကီး) ႏွင့္အတူ ဓါတ္ခြဲခန္းမွဴး အလုပ္ ဝင္လုပ္ခဲ့သည္။ ဦးေက်းရင္သည္ ၿဗိတိသွ်လူမ်ိဳးမ်ားပိုင္ ဘီအိုစီ သံလ်င္ေရနံခ်က္ စက္႐ုံတြင္ အဂၤလိပ္မ်ား ႏွင့္ အတူတူ အလုပ္လုပ္ေသာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္စာ အေျပာ၊ အေရး အလြန္ေကာင္းသည္။ ညီျဖစ္သူအားလည္း အဂၤလိပ္စာကို စနစ္တက် သင္ၾကားေပးခဲ့သည္။ ဦးထြန္းၿငိမ္း အဂၤလိပ္စာ အဘိဓါန္၌ ပါသည့္ ေဝါဟာရ (၁ဝ) လုံးကို ေန႔တိုင္းက်က္မွတ္ရန္ သင္ၾကားေပးသည္။

၁၉၃၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ၁၇ရက္ေန႔တြင္ သံလ်င္ဘီအိုစီကုမၸဏီမွထြက္ၿပီး တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး သို႔ဝင္ခဲ့ရာမွ သခင္စိုးအမည္တြင္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးဌာနခ်ဳပ္တြင္ အခ်ိန္ျပည့္ ႏိုင္ငံေရး ေဆာင္႐ြက္သည္။ ထိုစဥ္က တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးတြင္ ဥကၠဌ သခင္ေလးေမာင္၊ ဒုတိယဥကၠဌ သခင္ညီ၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးမွာ သခင္ထြန္းအုပ္ ျဖစ္သည္။
သခင္စိုးသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ဇြဲလုံ႔လႀကီးသည္။ဝါသနာပါရာကို စူးစူးစိုက္စိုက္ ေဆာင္႐ြက္တတ္သည္ က်န္း မာေရး ကိုလည္း လိုက္စားသည္။ သန္လ်င္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ ေရကူးျခင္း၊ သန္လ်င္မွ ၁၅ မိုင္ အကြာအေဝး႐ွိေသာ သေျပကန္႐ြာသို႔ အသြားအျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သန္လ်င္ ဘီအိုစီ ဓါတုေဗဒဆရာ ကိုလွေအာင္၏ တိုက္တြန္းမႈျဖင့္ သန္လ်င္မွ ေ႐ႊဘိုသို႔ ေျခလ်င္လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ရာ ေပ်ာ္ဘြယ္အလြန္တြင္ ဆက္မေလွ်ာက္ႏိုင္သျဖင့္ ရန္ကုန္သို႔လွည့္ျပန္ခဲ့ရသည္။ ထို႔ျပင္ ဂီတအႏုပညာ ဝါသနာပါသူျဖစ္ရာ အဆိုႏွင့္ တေယာပညာကို စႏၵရား ဆရာဘလွ၊ စႏၵရား ဆရာႏႊ႔ဲႀကီး ၊ ဘာဂ်ာဆြဲ အၿငိမ့္ဆရာစိုးတို႔ထံတြင္ သင္ယူခဲ့သည္။  သီခ်င္းႀကီး သီခ်င္းခံ ၆ ပုဒ္ပါေသာ “ဘုံပ်ံေနနန္း” ကို တရက္ခြဲႏွင့္ အၿပီးတက္ခဲ့သည္။ သီခ်င္းပုဒ္ေရ ၂ဝဝ ခန္႔ တက္ခဲ့သည္။ သူအႏွစ္သက္ဆုံး သီခ်င္းမွာ “ေအာင္ေျမသာစံ” ႏွင့္ “ေဟဝန္စုံၿမိဳင္” ျဖစ္သည္။ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ဴဗလီေဟာ၌ က်င္းပခဲ့ေသာ ျမန္မာျပည္လုံးဆိုင္ရာ ဂီတၿပိဳင္ပြဲတြင္ တေယာၿပိဳင္ပြဲကို ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား ကိုကိုၾကည္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရာ သခင္စိုးသည္ ဒုတိယသာ ရ႐ွိခဲ့သည္။ တေယာၿပိဳင္ပြဲ၌ ဒိုင္ဘက္လုိက္သည္ ဟုယူဆကာ ဒိုင္လူႀကီးမ်ား ေ႐ွ႕၌ပင္ မိမိထိုးေသာ တေယာအား ႐ိုက္ခ်ိဳး၍ ဆုမယူဘဲ ထြက္ခြာသြားခဲ့ေလသည္။

သူသည္သန္လ်င္၌အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ကပင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားထားေသာ ကားလ္မာ့က္စ္၏ အရင္းက်မ္းႀကီးႏွင့္ အျခားႏိုင္ငံေရးက်မ္းမ်ားကို ေလ့လာဖတ္႐ူခဲ့သည္။သခင္စိုးသည္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ားထဲတြင္ မာ့ခ္စ္ဝါဒကိုအေလ့လာဆံုးျဖစ္သည္။သူသည္ဒိုင္ယာလက္တိကယ္ကို အႏုပဋိေလာမ ဟုျမန္မာ ျပန္ခဲ့ သည္။အမွန္က အႏုပဋိေလာမသည္ ပါဠိစာလံုးကို အျမီးအေမွာက္မတည့္ေအာင ္ျပဳလုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။သ့ို ေသာ္လည္း ယင္းသို့ျပဳလုပ္သည့္အတြက္ သူ ့ ကိုအျပစ္မတင္ထိုက္ေပ။စတင္လမ္းေဖါက္သည့္အတြက္ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။သူသည္မည္သည့္ကိစၥမဆို ထူးထူးခ်ြန္ခ်ြန္လုပ္တတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက ေတာင္သူလယ္သမား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး သုပဏၰကဂဠဳနရာဇာဘြဲ႔ခံ ဆရာစံအား သာယာဝတီေထာင္တြင္ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ႀကိဳးေပးကြပ္မ်က္လိုက္သည့္သတင္း ၾကားသိရေသာအခါ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရကိုေတာ္လွန္ပုန္ကန္လိုေသာစိတ္ျပင္းထန္လာမႈေၾကာင့္ဝါသနာထုံလွေသာဂီတအႏုပညာ ကို စြန္႔လႊတ္ကာ ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႔ ေျခစုံပစ္ ဝင္ခဲ့ေလသည္။ ဘီအိုစီ ကုမၸဏီမွ အိုနာစာ ပင္စင္ေငြ ၂၅ဝဝ က်ပ္ကို သခင္ဘေသာင္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲဝင္ရန္တြင္ အသုံးျပဳခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ဇနီးညီအမႏွစ္ေယာက္ လွေလးစိန္ႏွင့္ ျမေလးစိန္တို႔ကို ေငြ ၅ဝဝ က်ပ္ ေလ်ာ္ေၾကးေပး၍ ကြာ႐ွင္းခဲ့သည္။ထိုအခ်ိန္မွစ၍ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးတြင္အခ်ိန္ျပည့္ႏိုင္ငံေရးေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ သခင္စိုး သည္ သခင္သိန္းေမာင္ႀကီး (မီးဒုတ္) ၊ သခင္ဘေသာင္း စေသာ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လမ္းညႊန္မႈျဖင့္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ တည္ေထာင္ေသာ နဂါးနီ စာအုပ္အသင္း၌ ကိုသန္းထြန္း (ေနာင္ သခင္သန္းထြန္း) ၊ ကိုႏု (ေနာင္ သခင္ႏု) တို႔ႏွင့္အတူ စာအုပ္ေ႐ြးခ်ယ္ေရး အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ နဂါးစာအုပ္အသင္းမွပင္ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္၌ ဆို႐ွယ္လစ္ဝါဒ စာအုပ္ႏွင့္ ၁၉၃၉ တြင္ နဂါးနီ ဦးထြန္းေအး၏ ျမန္မာျပည္ စာအုပ္ျဖန္႔ခ်ိေရးမွ ဗမာ့ေတာ္လွန္မႈ၊ ၁၉၄ဝ တြင္ အလုပ္သမားေလာက စာအုပ္မ်ားကို ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့သည္။ အဆိုပါ စာအုပ္မ်ားသည္ ထိုစဥ္က ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္လက္ဝဲဝါဒႏွင့္အတူထင္႐ွားခဲ့သည္။အထူးသျဖင့္လက္ဝဲလူငယ္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားအေပၚ ၾသဇာႀကီးမားသည္။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ၉၁ ဌာန အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တိုက္ဖ်က္ရန္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဆႏၵျပကန္႔ကြက္ပြဲကို တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးက က်င္းပရာသခင္စိုးသည္ တို႔ဗမာသီခ်င္းဆို၍အခမ္းအနား ဖြင့္လွစ္ ေပးသည္။ ၁၉၃၈ ဇူလိုင္လတြင္ သန္လ်င္ ဘီအိုစီ ေရနံခ်က္စက္႐ုံ အလုပ္သမားသပိတ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။

၁၉၃၈ ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္တြင္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး နာယက သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ ေနအိမ္တြင္ က်င္းပသည္။ ေရနံေျမသပိတ္အေရး ေဆြးေႏြးပြဲကို သခင္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္တင္ေမာင္ (ပန္းတေနာ္) တို႔ႏွင့္အတူ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး ႏွစ္ျခမ္းကြဲၿပီးေနာက္ သခင္ထိပ္တင္ကိုယ္ေတာ္ႀကီး ဥကၠဌအျဖစ္ေဆာင္႐ြက္သည့္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး၌ ဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္သည္။

၁၉၃၈ ႏို၀င္ဘာလ ၃ဝ ရက္ ေခ်ာက္ေရနံေျမ အလုပ္သမားမ်ား ရန္ကုန္ကို ေျခလ်င္ ခ်ီတက္ရာ၊ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးက အာဇာနည္ ဗိုလ္စာရင္း ေတာင္းခံသည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၆ ရက္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ကို သန္လ်င္အလုပ္သမား အစည္းအ႐ုံး တာဝန္ခံအျဖစ္ လက္မွတ္ေရးထိုးသည္။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ၁၃ဝဝ ျပည့္ အေရးေတာ္ႀကီးအတြင္း ဒီဇင္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ အာဇာနည္ဗိုလ္အျဖစ္ သခင္ေဖသန္း(စာေရးဆရာ၊႐ုပ္႐ွင္ဒါ႐ိုက္တာသာဓု)၊သခင္ထိန္ဝင္း (ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ ဝင္ ဗိုလ္ဗလ အစ္ကို) တို႔ႏွင့္အတူ မေကြးသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ဒီဇင္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ မေကြးၿမိဳ႕ ၊မဲထီးေက်ာင္းတိုက္သပိတ္စခန္းတရားပြဲ၌နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးတရားေဟာေျပာမႈေၾကာင့္ သခင္ေခါင္းေဆာင္ မ်ားႏွင့္အတူ အဖမ္းခံရသည္။ မေကြးတရား႐ုံးက ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠဌ ကိုဗဟိန္း (ေနာင္ သခင္ဗဟိန္း)၊ သမဂၢအတြင္းေရးမွဴးကိုဗေဆြ (ေနာင္ ဖဆပလ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္) တို႔ႏွင့္အတူ ေထာင္ဒဏ္ ၃ လ ခ်မွတ္ခံရ၍ အင္းစိန္ဗဟိုအက်ဥ္းေထာင္သို႔ အပို႔ခံရသည္။ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းမ်ား ပို႔ခ်ခဲ့သည္။ ၁၉၃၉ ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ အက်ဥ္းေထာင္မွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္သြားသည္။

အက်ဥ္းက်ေနစဥ္ ၁၉၃၉ ဇန္န၀ါရီလ ၉ ရက္တြင္ ဖြဲ႔စည္းသည့္ ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ အလုပ္သမား အစည္းအ႐ုံး ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ အလုပ္အမႈေဆာင္အျဖစ္ အေ႐ြးခံရသည္။ ၁၃ဝဝ ျပည့္ အေရးေတာ္ပုံတြင္ သန္လ်င္အလုပ္သမား အစည္းအ႐ုံး တာဝန္ခံအျဖစ္ ဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၉ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္  ေ႐ႊတိဂုံေစတီေတာ္ အလယ္ပစၥယံ အလုပ္သမား တရားပြဲတြင္  သခင္သိန္းေမာင္ (မီးဒုတ္) ႏွင့္ အတူ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားသည္။

၁၉၃၉ ဧၿပီလ ၇ ရက္မွာ ၁၀ ရက္ေန႔အထိ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပေသာ စတုတၳအႀကိမ္ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ုံး ေမာ္လၿမိဳင္ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္၍ “ေမလ ၁ ရက္ ကမၻာလုံးဆိုင္ရာ အလုပ္သမားေန႔ကို တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးႀကီးက အသိအမွတ္ျပဳေၾကာင္း” အဆိုအမွတ္ (၁၃) ကို တင္သြင္းခဲ့သည္။ ညီလာခံက သခင္စိုးကို တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး ဌာနခ်ဳပ္ အလုပ္သမားဌာန တာဝန္ခံအျဖစ္ တာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့သည္။

၁၉၃၉ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္တြင္ ရန္ကုန္ စမ္းေခ်ာင္းရပ္ ေျမနီကုန္း ေျမႏုလမ္းအမွတ္ ၁၄ ႐ွိ သခင္ဗဟိန္းအိမ္တြင္ေျမေအာက္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ဖြဲ႔စည္းရာ သခင္ေအာင္ဆန္း (အေထြေထြအတြင္း ေရးမွဴး)၊သခင္ဗဟိန္း၊သခင္လွေဖ(ဗိုလ္လက်ာ္)၊ရဲေဘာ္ဂို႐ွယ္၊ရဲေဘာ္နတ္(ဂ္) တို႔ႏွင့္အတူ ပါတီတည္ေထာင္ သူအျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။

၁၉၃၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၅ ရက္ မႏၱေလးတြင္ က်င္းပေသာ ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး အလုပ္အမႈေဆာင္ ဒုတိယအႀကိမ္ အစည္းအေဝးက သခင္စိုးအား ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂိုဏ္း အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔ဝင္၊ ၁၉၄ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေမလ ၁၁ မွ ၁၃ ရက္ေန႔အထိ သာယာဝတီၿမိဳ႕၌ က်င္းပေသာ ပဥၥမအႀကိမ္ေျမာက္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံး ညီလာခံက ဌာနခ်ဳပ္အလုပ္အမႈေဆာင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။

၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၂ ရက္တြင္ ဂ်ာမနီက ႐ု႐ွားကို ဝင္တိုက္ရာ ကမၻာ့စစ္ေရး အေျခအေန ေျပာင္းလဲမႈအရ ေထာင္တြင္း႐ွိ သခင္ေလးေမာင္၊ သခင္ေက်ာ္စိန္၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္လွေအာင္ႀကီး၊ သခင္ႏု တို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပီး “နာဇီဖက္ဆစ္တိုက္သူတိုင္း မဟာမိတ္ ျဖစ္ရမည္။ မဟာမိတ္တို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး ဖက္ဆစ္ဝါဒကို တိုက္ဖ်က္ရမည္” ဟူေသာ “အင္းစိန္စစ္တမ္း” ကို ဦးေဆာင္ေရးသားခဲ့သည္။ အင္းစိန္စစ္တမ္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕သမားဆန္႔က်င္ေရး လမ္းေၾကာင္းမွ ကမၻာ့ဖက္ဆစ္ ဆန္႔က်င္ေရး လမ္းေၾကာင္းသို႔ ေျပာင္း၍ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို ရယူရန္ လမ္းညႊန္ထားသည္။ သခင္ေက်ာ္စိန္၏ လက္မွတ္ျဖင့္ အင္းစိန္စစ္တမ္းကို တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးႏွင့္ အဂၤလန္ေလဘာပါတီ ေခါင္းေဆာင္ ဆာစတက္ဖို႔ဒဲကရစ္ထံ ေပးပို႔ခဲ့သည္။

အင္းစိန္ေထာင္မွ ျမင္းၿခံေထာင္သို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခံရသည္။ ျမင္းၿခံေထာင္တြင္းမွ အင္းစိန္ စစ္တမ္း၏ အဆက္ “ဒီမိုကေရစီမဟာမိတ္တို႔ႏွင့္လက္ေတြ႔ပူးေပါင္းကာ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္တို႔အား တိုက္ပြဲဝင္ရန္အသင့္႐ွိ ေၾကာင္း” သေဘာရသည့္ “ျမင္းၿခံစစ္တမ္း” ကို ေရးသားျဖန္႔ေဝခဲ့သည္။

ျမင္းၿခံေထာင္မွ မႏၱေလး ဗဟိုအက်ဥ္းေထာင္အေရာက္ သခင္ႏု၊ သခင္ေက်ာ္စိန္၊ သခင္ဗဟိန္း၊ သခင္ျမသြင္ တို႔ႏွင့္အတူ ေနရကာ ဖက္ဆစ္ဝါဒ ကမၻာကိုလႊမ္းမိုးလွ်င္ လူေတြ ဘဝ႐ႈံးလိမ့္မည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီဘက္မွ ျခြင္းခ်က္မ႐ွိ ကူညီတိုက္ရမည္ ဟု ဆက္လက္ေဟာေျပာ စည္း႐ုံးသည္။

ထို႔ေနာက္ သခင္စိုးသည္ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ိဳ၏ အဆက္အသြယ္ တ႐ုတ္တပ္မ်ား အကူအညီျဖင့္ ခ်ဳံကင္းသို႔ လုိက္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ေမၿမိဳ႕ (ျပင္ဦးလြင္) အေရာက္ စစ္ေရး အေျခအေနအရ မႏၱေလး ေထာင္တြင္းသို႔ ျပန္အပို႔ခံရသည္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၈ ရက္တြင္ မႏၱေလးေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။

ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးအတြက္ ျပည္ပမွ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ကို္သိန္းေဖ၊ သခင္ျမသြင္၊ သခင္ေက်ာ္စိန္ တို႔ႏွင့္အတူတရုတ္ျပည္သို ့သြားရာ တ႐ုတ္တပ္မ်ားႏွင့္ အဆင္မေျပ၍ အိႏိၵယသို႔ သြားရန္ကိုသိန္းေဖႏွင့္အတူ စီစဥ္သည္။ ကိုသိန္းေဖႏွင့္ သခင္တင္ေ႐ႊတို႔ကို သခင္စိုးႏွင့္ သခင္တင္ျမတို႔က ပုသိမ္၊ သာေပါင္း ၊ ဂြလမ္းမွ ရခိုင္သံတြဲအေရာက္ လုိက္ပို႔ခဲ့ၾကသည္။ မင္းျပားတြင္ ကိုသိန္းေဖႏွင့္ လမ္းခြဲကာ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးကို ျပည္တြင္းမွ ဦးေဆာင္ရန္ ရန္ကုန္ျပန္ခဲ့သည္။ သခင္တင္ျမ၏ အကူအညီျဖင့္ ေျမေအာက္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ဖြဲ႔စည္း၍ ကြန္ျမဴနစ္သေဘာတရားႏွင့္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး သင္တန္းမ်ားကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ ေဒသမ်ားတြင္ ပို႔ခ်သည္။ ထိုစဥ္အတြင္း “ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာစာတမ္း အမွတ္ -၁” ကို ေရးသားျဖန္႔ေ၀ စည္း႐ုံးခဲ့သည္။

၁၉၄၄ ဇန္န၀ါရီလ ၂၃ ရက္တြင္ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ပထမကြန္ဂရက္ကို ဖ်ာပုံခ႐ိုင္၊ က်ိဳက္လတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေညာင္ေခ်ာင္း႐ြာ လယ္သမားႀကီး ဦးဘေက်ာ္၏ ေနအိမ္၌ လွ်ို႕ဝွက္ က်င္းပခဲ့သည္။ ကြန္ဂရက္သို႔ သခင္စိုး၊ ကိုသြင္ (ေနာင္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ၀န္ႀကီး က်ိဳက္မေရာ ဦးသြင္) ၊ ကိုေက်ာ္၀င္း၊ ကိုထြန္းစိန္၊ ေရနံေျမ သခင္ေအးေမာင္၊ ကိုေနဝင္း(အလံနီ)၊ ကိုစံညြန္႔ ႏွင့္ သခင္တင္ျမတို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ေလ့လာသူအျဖစ္ က်ိဳက္လတ္မွ ကိုေဌးေအာင္ တက္ေရာက္သည္။

၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဦးတြင္ ဗမာ့တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ (ေနာင္သံအမတ္၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္)၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး (ေနာင္ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္)တို႔က ဗိုလ္မွဴးႀကီးေနဝင္းကို ေခါင္းေဆာင္တင္ၿပီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးစတင္ရန္စီစဥ္ခဲ့ရာသခင္စိုးက“လက္ဝဲေသြဖည္ေရးအႏၱရာယ္” စာတမ္းေရးသားကာ ေဝဖန္ကန္႔ကြက္ခဲ့သည္။

၁၉၄၄ ၾသဂုတ္လ ၄ ရက္မွ ၇ ရက္ေန႔အထိ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ပဲခူးစံျပတပ္ရင္း႐ွိ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာအိမ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္းတို႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးသည္။ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေရးသားသည့္ နယ္ခ်ဲ႕ ဖက္ဆစ္ဓါးျပ ဂ်ပန္လူ႐ိုင္းမ်ားကို ေမာင္းထုတ္ ဟူေသာေၾကညာခ်က္စာတမ္းအမွတ္(၁) ကို လက္ခံ၍ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဖတပ) ကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။

၁၉၄၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ဒုတိယပတ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ညႊန္ၾကားခ်က္အရ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီမွ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဦးဗေဆြ၊ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေနဝင္း၊ ဗိုလ္ရဲထြဋ္တို႔က ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ပူးေပါင္းေရးအတြက္ ေဒးဒရဲ႐ွိ သခင္စိုးထံ လာေရာက္ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။

၁၉၄၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၉ ရက္မွ ေအာက္တိုဘာလ ၃ ရက္ေန႔အထိ သခင္စိုး ေနထိုင္ရာ ေဒးဒရဲၿမိဳ႕နယ္ ေခ်ာင္းဖ်ားေက်း႐ြာ၌  ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီမွ ကိုဗေဆြ (ေနာင္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္)၊ သခင္ခ်စ္ (ဗကပအတြင္းေရးမွဴး၊ေတာတြင္းက်ဆုံး)၊ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလး (ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးေဟာင္း)၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ (သံအမတ္၊ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္)၊ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး(ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္)တို႔ႏွင့္ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး၍ တစ္ပါတီတည္း ေပါင္းစည္းသည့္ “ေတာ္လွန္ေရး တပ္ဦး” ေၾကညာခ်က္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးသည္။ ေရးထိုးၿပီး ၂ လအၾကာ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ သခင္စိုးက သေဘာတူညီခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္။

၁၉၄၅ မတ္လ ၁ ရက္မွ ၃ ရက္ေန႔အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပတ္လမ္း (ယခုနတ္ေမာက္လမ္း) ႐ွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေနအိမ္တြင္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ႏွင့္ ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အစည္းအေ၀း က်င္းပသည္။ ယင္းအစည္းအေဝးတြင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ မဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ေပးစာႏွင့္ ဦးသိန္းေဖျမင့္ထံမွ ေပးစာတို႔အေပၚ မူတည္၍ ေဆြးေႏြးကာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို သေဘာတူ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဖတပလ) ဟု ျပင္ဆင္ၿပီး ဖတပလ ဦးစီးအဖြဲ႔ကို တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံပါတီႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတို႔မွ ကိုယ္စားလွယ္ သုံးဦးစီျဖင့္ ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းသည္။

ထို႔ေနာက္ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ကိုလည္း “ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္” (အတိုေကာက္အားျဖင့္ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္) ဟု အမည္ေျပာင္းလဲရန္ႏွင့္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားကို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး စတင္ရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွ႔ံ႐ွိ တပ္မေတာ္ တပ္ဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ဖတပလ အဖြဲ႔ခြဲမ်ားသို႔ “ပုန္ကန္ထၾကြေရး ညႊန္ၾကားခ်က္ အမွတ္ – ၁” ထုတ္ျပန္ရန္ သေဘာတူခဲ့ၾကသည္။

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏြႊဲရန္ စစ္တုိင္းႀကီးမ်ားခြဲျခင္း၊ စစ္နယ္ေျမမ်ား သတ္မွတ္ျခင္း ႏွင့္ တာဝန္ခံ စစ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္း စသည္တို႔ကုိ ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ၾကသည္။ ထို႔ျပင္ စစ္ေရး ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၊ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သခင္စိုး၊ ႏိုင္ငံျခား ဆက္ဆံေရး ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သခင္သန္းထြန္း တို႔ကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။

၁၉၄၅ မတ္လ ၂၇ ရက္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ သခင္စိုးသည္ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚ တုိင္း (၂) ၏ ႏိုင္ငံေရး တာဝန္ခံအျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။ တိုင္း (၂) စစ္ေရး ေခါင္းေဆာင္မွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေနဝင္း ျဖစ္သည္။

ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ေမလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စမ္းေခ်ာင္း ၊ ဗားကရာလမ္း အမွတ္ ၁၃၈ အေဆာက္အဦတြင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဆိုင္းဘုတ္တင္ခဲ့သည္။

၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၀ ရက္မွ ၂၇ ရက္ေန႔အထိ ဌာနခ်ဳပ္၌ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ဒုတိယအႀကိမ္ ကြန္ဂရက္ကို သခင္သန္းထြန္းက ဦးေဆာင္က်င္းပသည္။ ကြန္ဂရက္က သခင္စိုးကုိ ေတာ္လွန္ေရးမတိုင္မီ လက္႐ွိဇနီး မခင္စီႏွင့္ တရားဝင္ မျပတ္စဲဘဲ ပါတီေကဒါ မႏွင္းေမ ႏွင့္ တိတ္တဆိတ္ ေပါင္းသင္းေနသည့္ အတြက္ အိမ္ေထာင္ေရးျပစ္မႈျဖင့္ ပါတီဝင္အျဖစ္မွ ၂ ႏွစ္ ရပ္စဲလိုက္သည္။ ပါတီအေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးသစ္ အျဖစ္ အိႏိၵယႏိုင္ငံေရာက္ေနေသာ ကိုသိန္းေဖ(သိန္းေဖျမင့္)ကို ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္သည္။ဤသို႔ ရပ္စဲလိုက္သည့္ အတြက္ သခင္စိုးသည္ မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္သြားသည္။ ယင္းပါတီ ကြန္ဂရက္မွ သခင္တင္ျမအား သခင္စိုးကို အၿမဲေစာင့္ၾကည့္၍ သူလိုအပ္သည့္ အကူအညီမ်ား ေပးရန္ တာဝန္ေပးအပ္ခဲ့သည္။

ပါတီဝင္အျဖစ္ ရပ္စဲခံေနရစဥ္အတြင္း ၁၉၄၅ စက္တင္ဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ ကာလကတၱား ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသို႔ ၿဗိတိသွ်စစ္တပ္မွ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္ ေမဂ်ာအနး္ဂတ္၏ အကူအညီျဖင့္ သခင္စိုးအား ေလယာဥ္ျဖင့္ လွ်ို႕ဝွက္ ပို႔လိုက္သည္။ ကာလကတၱားမွတဆင့္ ဘုံေဘ (ယခု မြန္ဘိုင္းလ္) သို႔ မီးရထားျဖင့္သြားေရာက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ဘုံေဘတြင္ သခင္စိုးသည္ ဂို႐ွယ္(ရဲေဘာ္ဘတင့္)ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြး ခဲ့သည္။ သခင္စိုးသည္ အိႏိၵယတြင္ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန ေလာ့လာၿပီးေနာက္ ရခိုင္ဘက္မွတဆင့္ ရန္ကုန္သို႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္ျပန္လာသည္။အိႏိၵယမွအျပန္ ၁၉၄၅ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလတြင္ သခင္စိုးသည္ သခင္ဗဟိ္န္းကို္ယ္စား ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင၊္ သမဂၢဥကၠဌႏွင့္ ဖဆပလ ဗဟိုဦးစီး အဖြဲ႔ဝင္ ျဖစ္လာသည္။

၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၂ဝ ရက္ေန႔ထုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ ေန႔စဥ္သတင္းစာ “ျပည္သူ႔အာဏာ” ပါ ဖဆပလ အတြင္းေရးမ်ားကို ဖြင့္ခ်သည့္သခင္စိုး၏ “ဒိုမီနီယံ ဦးဘေဘကို လိပ္ေက်ာက္ၿမီးႏွင့္ေဆာ္ၿပီ” ေဆာင္းပါးေၾကာင့္ ဖဆပလႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတို႔ ဆက္ဆံေရး ကြဲအက္လာခဲ့ရသည္။

၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၂ ရက္မွ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔အထိ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေဝး က်င္းပခဲ့သည္။  အစည္းအေဝး၌ သခင္စိုးသည္ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ျဖစ္လာသည္။ အစည္းအေ၀း၌ သခင္စိုးသည္ စာတမ္း ၃ ေစာင္ (ၿငိမ္းခ်မ္းစြာျဖစ္ေပၚေရး (ဘေရာက္ဒါ ဝါဒ) ေဝဖန္ခ်က္၊ စကဴၠနီစာတမ္း၊ ေဝဖန္ေရး အစီရင္ခံစာ) တို႔ကို တင္သြင္းခဲ့သည္။

ေဝဖန္ေရး အစီရင္ခံစာတြင္ သခင္စိုးက –
“၁၉၄၅ ေဖေဖာ္ဝါရီလက ဘေရာက္ဒါဝါဒ (လက္နက္ခ်အ႐ႈံးေပးေရးဝါဒ) ကို ဗမာျပည္အတြင္းသို႔ တင္သြင္းခဲ့သူမွာ သခင္သိန္းေဖ (သိန္းေဖျမင့္) ျဖစ္ၿပီး၊ ပါတီတြင္း လက္ခံက်င့္သုံးခဲ့သူမွာ သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ အကာလ ညအခါလည္းျဖစ္ ၊ အက်င့္ေဖာက္ျပားၿပီး ျမဴဆြယ္လာသည့္ မိန္းမပ်ိဳႏွင့္ ေတြ႔သည့္အခါ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေဖာက္ျပားခဲ့ရသူ ျဖစ္သည့္အတြက္ ခြင့္လႊတ္ၾကရန္ ေတာင္းပန္ပါသည္။ သခင္သိန္းေဖႏွင့္ သခင္သန္းထြန္းတို႔သည္ ကုရာနတၱိ ေဆးမ႐ွိ သူမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ကုေပးႏိုင္မည့္အရာမွာ ႀကံေတာသုႆန္သာ ျဖစ္ပါသည္” ဟု သူ၏ ေဝဖန္ေရး အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖၚျပထားသည္။
ထို႔ေနာက္သခင္စိုးက ဒုတိယပါတီကြန္ဂရက္သည္ သခင္သိန္းေဖႏွင့္သခင္သန္းထြန္းတို႔ကို ပါတီဗဟို ေကာ္မတီဝင္ႏွင့္ ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို အဖြဲ႔ဝင္ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ေပးရမည္ စသည္ဟုဆို၍ သူကိုယ္တိုင္ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ႏွင့္ ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ိုအဖြဲ႔သစ္စာရင္းကို တင္သြင္းခဲ့သည္။ သခင္စိုး၏ အစီရင္ခံစာကို ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ၂၉ ဦးက ကန္႔ကြက္၍ သခင္စိုးအား သူ၏ တပည့္ရင္း သခင္တင္ျမ၊ ကိုထြန္းရင္၊ ကိုထြန္းစိန္၊ ကိုသက္တင္၊ ကိုထြန္းလွ၊ ကိုထြန္းသန္း၊ မေစာျမ အစ႐ွိသည့္ (၇) ဦးက ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သခင္စိုးႏွင့္ သူ၏တပည့္ (၇) ဦးကို ပါတီေသြးခြဲမႈျဖင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ၁၉၄၆ မတ္လ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ပယ္လိုက္ေၾကာင္း သဘာပတိ သခင္ဗဟိန္းက ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

ႏွစ္ မတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ သခင္စိုးသည္ ထုတ္ပယ္ခံရသည့္ သူ႔တပည့္ (၇) ဦးႏွင့့္အတူ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေဝး က်င္းပ၍ ၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာျပည္) (C.P.B) ကို သီးျခား တည္ေထာင္ခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ သခင္စိုး ေခါင္းေဆာင္ၿပီး စမ္းေခ်ာင္းမဂၤလာလမ္း အမွတ္ ၁ဝ ႐ွိ သခင္သန္း၏ အိမ္တြင္ ဌာနခ်ဳပ္ဖြင့္ၿပီး သတင္းစာကြန္ဖရင့္က်င္းခဲ့သည္။ ယင္းသတင္းစာကြန္ဖရင့္၌ ပါတီ၏အမည္ကို  ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာျပည္) ဟု ေခၚၾကရန္ ႐ွင္းျပခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ သခင္သိန္းေဖႏွင့္ သခင္သန္းထြန္းတို႔၏ ပါတီကိုမူ “သိန္းသန္းတို႔၏ အေခ်ာင္သမားပါတီ” ဟု အမည္တပ္ၿပီး ေခၚၾကရန္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္းပါတီတြင္ သခင္စိုးသည္ ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ယူ၍ ပါတီေၾကြးေၾကာ္သံ “အာဏာသစ္” ဂ်ာနယ္မွ ကိုသိန္းေဖ၊ သခင္သန္းထြန္း ၊ ဖဆပလႏွင့္ ဖဆပလ ဥကၠဌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ခဲ့သည္။ ဒီမိုနီယံအႏၱရာယ္ (၁၉၄၆) ၊ ျပည္သူ႔႐ုံးေတာ္ (၁၉၄၆)၊ လက္ေတြ႔ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒ (၁၉၄၆) စာအုပ္ျဖင့္ ေဝဖန္တိုက္ခတ္ခဲ့သည္။

၁၉၄၆ မတ္လ ၁၄ တြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ)က ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္၌ သခင္စိုး ဂိုဏ္းခြဲေထာင္မႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ သတင္းစာ႐ွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ မတ္လ ၁၈ ရက္တြင္ ျပည္သူ႔လြတ္လပ္ေရး(ဆို႐ွယ္လစ္)ပါတီ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးဗေဆြက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ႏွစ္ျခမ္းကြဲျခင္းမွာ အေခ်ာင္သမားဂိုဏ္းႏွင့္ အယူသည္းဂိုဏ္း ဗိုလ္လု၍ ကြဲျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာထား တစ္ရပ္ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

၁၉၄၆ ဧၿပီလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ သခင္စိုး၏ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာျပည္) မွ ဖဆပလ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သို႔ ပါတီအလိုက္ ဝင္ေရာက္လိုေၾကာင္း စာေပးပို႔ခဲ့သည္။

သခင္စိုးေခါင္းေဆာင္ေသာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာျပည္) သည္ အတြင္းမ်ား႐ုံး (ေနာင္ဝန္ႀကီးမ်ား႐ုံး) ၊ ပုလိပ္႐ုံးႀကီး (ေနာင္ ပဆလ ပါတီဌာနခ်ဳပ္) မ်ားကိုဝိုင္း၍ “ေသရဲတာ အလံနီ၊ သတ္ရဲတာ အလံနီ” ဟူ၍ ေၾကြးေၾကာ္ဆႏၵျပ သပိတ္ေမွာက္ရာမွ အလံနီပါတီဟု အမည္တြင္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၆ ေမ ၂၉ တြင္ အလံနီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ သခင္စိုးအား ၁၉၄၆ ေမ ၂၈ က တရားမဝင္ အစည္းအေ၀း က်င္းပသည့္အတြက္ ေတြ႔သည့္ေနရာ၌ ဖမ္းဆီးရန္ ဝရမ္းထုတ္ျပန္သည္။

၁၉၄၆ ဇူလိုင္လ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘုရင္ခံခ်ဳပ္ ဟင္နရီႏိုက္က သခင္စိုး ဦးေဆာင္သည့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာျပည္)အား အငတ္ျပႆနာကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဆန္လုပြဲမ်ားျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဟံသာ၀တီ ခ႐ိုင္ ေတာင္သူလယ္သမားတို႔အား အခြန္မေပးရန္ လႈ႔ံေဆာ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗမာျပည္) ႏွင့္ ေတာင္သူလယ္သမားသမဂၢႏွင့္ ၎တို႔၏ ေကာ္မတီအဖြဲ႔ခြဲမ်ား၊ ဆပ္ေကာ္မတီမ်ားႏွင့္ အဖြဲ႔အားလုံးကို တိုင္းျပည္ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရး ထိခိုက္ဖြယ္႐ွိသည္ဟု ယူဆသျဖင့္ မတရားအသင္း ေၾကညာခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ၾကားျဖတ္အစိုးရ လက္ထက္၌ မတရားသင္း အမိန္႔ကို ပယ္ဖ်က္ေပး၍ သခင္စိုးေထာင္မွ ျပန္၍ လြတ္ေျမာက္လာသည္။ အလံနီပါတီသည္ ဖဆပလ လမ္းစဥ္ကို ဆက္လက္ဆန္႔က်င္၍ လြတ္လပ္ေရးကို တိုက္ယူရမည္ သေဘာထားျဖင့္ ဆႏၵျပပြဲ ၊ ဆန္လုုပြဲမ်ား ဦးေဆာင္ လႈံ႔ေဆာ္ခဲ့ရာ ၁၉၄၇ ဇြန္လ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ မတရားသင္း ထပ္မံေၾကညာခံရသည္။

၁၉၄၈ မတ္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗားကရာ၌ သခင္စိုး အဖမ္းခံရသည္။ သခင္စိုး အဖမ္းခံေနရစဥ္ သခင္စိုးသည္ အလံနီပါတီအား ဖဆပလ အစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ ပုန္ကန္ရန္ မတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ ညႊန္ၾကားခဲ့သည္။

၁၉၄၉ ဧၿပီ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေနသည့္ ရဲေဘာ္ျဖဴႏွင့္ ေတာ္လွန္ေသာ ဗမာ့တပ္မေတာ္က သာယာဝတီေထာင္ကုိ ေထာင္ဖြင့္ေပးရာ သခင္စိုး လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့ေလသည္။

၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္အထိ သခင္စိုး ဦးေဆာင္ေသာ အလံနီပါတီသည္ အစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ဆန္႔က်င္ခဲ့သည္။အလံနီပါတီဌာနခ်ဳပ္ကို ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚက်ိဳက္လတ္၊ေဒးဒရဲ၊ တြံေတးေတာႀကီး တန္း၊ မုံ႐ြာခ႐ိုင္ပုလဲၿမိဳ႕နယ္၊ ရခိုင္႐ိုးမ ေကာ့ေခ်ာင္းဖ်ား၊ ေစတုတၳရာၿမိဳ႕နယ္ ဖူးႀကီးေတာင္၊ ေလာင္း႐ွည္ၿမိဳ႕နယ္ ႏြားမေတာင္သို႔ အသီးသီး ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့သည္။

၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္က အလံနီပါတီသည္ ထီးလင္းၿမိဳ႕နယ္ ဆင္စြယ္႐ြာကို ေျမလွန္၍ ႐ြာသား ၇၄ ေယာက္ကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္သည္။

၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁ဝ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ သခင္စိုး ေခါင္းေဆာင္ေသာ အလံနီပါတီ ပဏာမ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔ ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္လာသည္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီႏွင့္ ၾသဂုတ္လ ၁၅ ရက္မွ ၁၇ ရက္ေန႔အထိ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးသည္။ သေဘာတူညီမႈ မရ႐ွိေသာေၾကာင့္ ၾသဂုတ္လ ၁၉ ရက္တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ေဆြးေႏြးပြဲ ရပ္စဲလိုက္ကာ သခင္စိုး ဦးေဆာင္ေသာအဖြဲ႔က ေတာတြင္းသို႔ ျပန္လည္ ထြက္ခြာသြားသည္။

၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ အလံနီ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္မ်ား၏ သေဘာတူညီမႈျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ သခင္စိုး ကိုယ္တိုင္ေခါင္းေဆာင္ေဆြးေႏြးရန္သခင္စိုး၊ဇနီးမခင္စု၊ သား ခင္ေမာင္စိုး တို႔ကို ဗဟိုေကာ္မတီက ကၽြန္းေခ်ာင္း ျပည္သူ႔စစ္ထံ အပ္ႏွံခဲ့သည္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ကၽြန္းေခ်ာင္း ျပည္သူ႔စစ္က ဆိပ္ျဖဴၿမိဳ႕နယ္ ခလရ (၈၇) ထံ လႊဲေပးခဲ့သည္။

၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ အင္းစိန္အက်ဥ္းဦးစီးဌာန သင္တန္းခန္းမ၌ ႏိုင္ငံေတာ္ ပုန္ကန္မႈ ရာဇသတ္ႀကီး ပုဒ္မ ၁၂၂ (ခ) အရ အေရးယူထားမႈကို အၿငိမ္းစား အက်ဥ္းမင္းႀကီး ဦးသန္းႏႊဲ႔ နာယက ေဆာင္႐ြက္ေသာ အထူးရာဇ၀တ္ခုံ႐ုံးက အမႈစတင္ စစ္ေဆး၍ ၊ အထူးရာဇဝတ္႐ုံးမွ ၁၉၇၃ ဇန္န၀ါရီ ၁၅ တြင္ ေသဒဏ္ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ ျပဌာန္းအတည္ျပဳျခင္း အထိန္းအမွတ္အျဖစ္ ေသဒဏ္မွ တစ္သက္တကၽြန္းသို႔ ေျပာင္းလဲခ်မွတ္ခဲ့သည္။

၁၉၈ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေမလ ၂၈ ရက္တြင္ ပထမအႀကိမ္ ဂိုဏ္းေပါင္းစုံ သံဃာ့အစည္းအေဝး ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏိုင္ျခင္း အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ အမိန္႔အမွတ္ ၂/၈ဝ ျဖင့္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးခဲ့ရာမွ သခင္စိုးသည္ ေထာင္မွ ကြင္းလုံးကၽြတ္ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့သည္။ ေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးေနာက္ တခ်ိန္က မိမိကိုယ္တိုင္ နာမည္ေပးခဲ့ေသာ (မင္းမႏိုင္) ဦးဝိစာရရိပ္သာ၊ တုိက္ ၂၉ ၊ အခန္း (၈) ပထမထပ္တြင္ ေနထိုင္ခြင့္ရခဲ့သည္။ ၎တိုက္ခန္းအား ဦးေနဝင္းကႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ျဖစ္ေသာသခင္စိုးအား ေငြေၾကးမယူဘဲ အိမ္ခန္းေပး ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

သခင္စိုးသည္ ႏိုင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ဘြဲ႔ (ပထမဆင့္) ကို ၁၉၈၁ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ရ႐ွိခဲ့သည္။ မကြယ္လြန္မီ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မ႐ွင္သို႔ မွတ္ပုံတင္ခဲ့ေသာ “ညီညြတ္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ” ၏ နာယကအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။

သခင္စိုးသည္ အဂၤလိပ္ေခတ္ ကတည္းကပင္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး စာေပမ်ားကို ေရးသားခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ “အလုပ္သမားေလာက”၊ “ဗမာ့ေတာ္လွန္မႈ” ၊ “ကၽြန္မခ်စ္လင္”  စေသာ စာအုပ္မ်ားကုိ ေရးသားခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ဘူေဂးရီးယားျပည္သား ေဂ်ာ့ဒီမစ္ထေရာ့စ္၏ အလုပ္သမားလူတန္းစား၏ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး စာအုပ္ကိုလည္း ဘာသာျပန္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံး ေရးသားခဲ့ေသာ စာမူမ်ားမွာ ‘အက်ပ္အတည္းမွ လြတ္ေျမာက္ရာ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းသို႔’ ၊ ‘ကမၻာ့စီးပြားေရး ျပႆနာကို ေျဖ႐ွင္းျပျခင္း’ ၊ ‘အမိႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ တိုးတက္မွန္ကန္ေသာ လမ္းမ်ားကို ႐ွာေဖြျခင္း’၊ ‘ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတိၱိအက်ဥ္း’ တို႔ကို ျပဳစုခဲ့ေသာ္လည္း စာအုပ္အျဖစ္ မထုတ္ေဝရေသးေပ။

သခင္စိုးသည္ အိမ္ေထာင္ ၆ ဆက္က်ခဲ့ရာ၊ ဇနီးအမည္မ်ားမွာ လွေလးစိန္၊ ျမေလးစိန္၊ (သားကိုျမသိန္း၊ သမီးမာမာျမင့္)၊ မခင္စီ၊ မႏွင္းေမ (သမီးရီရီစိုး၊ နီနီစိုး)၊ မေငြစံ၊ မခင္စု (သား ခင္ေမာင္စိုး၊ သမီး ႏြယ္ရီစိုး) တို႔ ျဖစ္သည္။

ထို႔ေနက္ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ေမလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဒဂုံၿမိဳ႕နယ္ ၊ ဦး၀ိစာရအိမ္ရာ၊ တိုက္ ၂၉ ၊ အခန္း ၈ (ပထမထပ္) ၌ ကြယ္လြန္ သြားခဲ့သည္။

ၾကြင္းက်န္ေသာ ႐ုပ္ကလာပ္ကို ႀကံေတာသုႆန္၌ မိသားစုႏွင့္ တပည့္မ်ားက ဂူသြင္း သၿဂိဳဟ္ခဲ့သည္။

စာကိုး
၁။ ေမာင္ေဇယ်ာ၊ ျမန္မာလူေက်ာ္ ၁၀၀ (ဒုတိယအုပ္) Unity စာေပ၊ ၂၀၁၂ ၊ ေမလ
၂။ သခင္စိုး၏ ကိုယ္ေရးအတၳဳပၸတိၱ
၃။ သန္း၀င္းလိႈင္၊ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ျမန္မာ့သမိုင္း အဘိဓါန္ (ပထမတြဲ) ပညာေရႊေတာင္ ၂၀၁၀။
၄။ သန္လ်င္တင္ထြန္း “သခင္စိုး၏ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းခ်ဳပ္” Northern Star (၂၀၁၀ မတ္ ၂၅)
၅။ သခင္တင္ျမ၏ ေျပာျပခ်က္မ်ား။


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts

3 thoughts on “သန္းဝင္းလိႈင္ – သမိုင္းတေကြ႔မွ သခင္စိုး
  1. လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ရ႐ွိခဲ့သည္။ မကြယ္လြန္မီ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မ႐ွင္သို႔ မွတ္ပုံတင္ခဲ့ေသာ “ညီညြတ္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ” ၏ နာယကအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။

    ///////////////////////////////////

    ထို႔ေနက္ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ေမလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဒဂုံၿမိဳ႕နယ္ ၊ ဦး၀ိစာရအိမ္ရာ၊ တိုက္ ၂၉ ၊ အခန္း ၈ (ပထမထပ္) ၌ ကြယ္လြန္ သြားခဲ့သည္။
    //////////////

    wondering . ? ? . date are wrong ? .
    could you please rectify these, if any .

  2. ၁၉၈၉ ေမလ ၄ ရက္ေန ့တြင္ကြယ္လြန္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။စာစီမွားသြားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
    စာေရးသူ

  3. the author is a gentleman. He is a responsible person.
    He rectifies as needed in timely manner and effectively.

Comments are closed.