ငယ္ငယ္က ရုပ္ျပျမန္မာ သမိုင္းစာအုပ္ထဲ ေတြ႔ဖူးေသာ ပန္းခ်ီ သရုပ္ေဖာ္ ပုံေလးတခုကို အခုထိ မ်က္ေစ့ထဲကမတြက္။ ထိုပန္းခ်ီကားက ဘဝ အစိတ္အပိုင္းထဲ ကာလတခုထိ လက္ခံယုံၾကည္ခဲ႔ဘူးသည္။ ျမန္မာျပည္ေျမပုံၾကီး အက္ကြဲေနသည့္ပုံ စာသားကဖက္ရယ္မူ ႏွစ္ျခမ္းကြဲ -ျဖစ္သည္။ ဖက္ဒရယ္မူဆိုတာ ဒီလိုႀကီးလား ဆိုေသာအသိက နုနယ္ေသာစိတ္ထဲ တံဆိပ္ခတ္ထားသလိုျဖစ္ေနသည္။ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ႏွင့္ တြဲဖက္ျပီး ထိုပန္းခ်ီကုိ ခံစားလိုက္မိေတာ့ ျမန္မာျပည္ ကြဲအက္ သြားမည့္အျဖစ္ကို ငါတို႔ဆန္႕က်င္ရမည္ဟူေသာ ခံယူခ်က္ကိုထပ္ဆင့္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ ဒီေတာ႔ အာဏာရွင္ဟာ စိတ္ႀကိဳက္ ခ်ယ္လွယ္ခြင့္ရသြားေတာ့သည္။ ငယ္ငယ္က နားေထာင္ဖူးေသာ ဆရာဦးေအာင္သင္းရဲ႕ စကားတခြန္းကို ဒီေနရာမွာ သတိရလိုက္မိေတာ့သည္။ အလကၤာဆိုတာ လူ႔စိတ္အခံမွာရွိၿပီးသား အခံစိတ္ကို ပိုအားေကာင္းေအာင္ ငါးၾကင္းဆီႏွင့္ ငါးၾကင္ေၾကာ္သလို လုပ္တာျဖစ္တယ္တဲ႔။ မေကာင္းတာကို မလိုလား အဆိုးေတြကို မျမင္ခ်င္ေသာ လူသားစိတ္အခံအေပၚ ဒီလိုျဖစ္လွ်င္ အဆိုးေတြျဖစ္မယ္ ၊မလိုခ်င္ေသာ အနိဌာရံုကို ျပၿပီး သာမန္ႏုနယ္ေသာ ေရွ႕ဆက္မေတြးႏွဳိင္ေသာ စိတ္ကို ရိုက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီးခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ အလကၤာကိုေက်ာ္ၾကည့္ႏွဳိင္ရမည္ဟု ဆရာဦးေအာင္သင္း စကားကို ခုေထာင္ထဲေရာက္မွ နားလည္မိေတာ့သည္။
တိုင္းျပည္ ၿပိဳကြဲမည္ဆိုေသာစကားကို မၾကာမၾကာ ေျပာသံေတြၾကားမိေနေသးသည္။ တကယ္က တိုင္းရင္းသားေတြ၏ အျမင္ အလို ဆႏၵကို အမ်ားမသိေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထားျခင္းကလည္း သူတို႔ေျပာသမွ်ကို ေနာက္ကလိုက္ၿပီး ယုံေပးေနရျခင္း တခုျဖစ္မည္။ ဆရာေဒါက္ တာေအးခ်မ္းႏွင့္ ဆုံေတာ့ -သူအဖမ္းမခံရမွီ ရက္ပိုင္းက ရွမ္းျပည္သို႔ သြားေရာက္ အင္တာဗ်ဴးရသည္ကို ေျပာျပဘူးသည္။ အင္တာဗ်ဴး သူေတြက ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကိုလက္မွတ္ထိုးခဲ့တဲ့ဦးခြန္ေစာ(ပင္းတယ)။ဦးထြန္းၿမင့္(ေတာင္ၾကီး)၊ဦးခြန္တီ၊ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီအတြင္း ေရးမွဴးေစာ၀္ၾကာစံု(သီေပါေစာ္ဘြားေစာဝ္ၾကာပံု၏အစ္ကို္)။ တို႔ျဖစ္သည္။ ဆရာ့ျပန္ေျပာျပသည့္စကားထဲ“က်ေနာ္တို႔ ဖက္ဒရယ္ မူ ေတာင္းတယ္ ဆိုတာကိုက ျပည္ေထာင္စုကခြဲမထြက္ခ်င္လို႔ ေတာင္းေနတာပါ ျပည္ေထာင္စုက ခြဲထြက္ခ်င္ရင္ ေတာင္းေနစရာေတာင ္မလိုပါဘူးဆရာ အေျခခံဥပေဒပါ အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ေပးပါလုိ႔ ေျပာယုံပဲ”
ဒီေတာ့မွ ဖက္ဒရယ္မူဆိုတာကို သေဘာေပါက္သလိုရွိလာသည္။ ငယ္ငယ္က မွတ္သားထားသမွ်တို႔ အရည္ေပ်ာ္ကုန္သည္။ အပူရွိန္မလာမွီ ႏွင္းတို႔ေအးခဲေနေသာ္လည္း အပူရွိန္ အမွန္တရားတခ်က္ ေရာင္ျခည္လွစ္အျပမွာ သံသယ ႏွင္းခဲတို႔ အရည္ေပ်ာ္ခဲ႔ရ သည္ ။ ဆရာ ႏွင့္ႀကဳံဆုံခဲ႔ရစဥ္က ေျပာၾကားခဲ႔သည့္ စကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မွတ္သားထားမိသည္။ သူ ရန္ကုန္တကၠသလိုလ္မွာ ရွိစဥ္ သမိုင္းဆရာႀကီးမ်ား၏ ေျပာစကားမ်ား သမိုင္းဆရာမႀကီးမ်ား၏ေျပာစကားမ်ားလည္း အလွ်င္းသင့္သလို စကားဝို္င္းေတြမွာ ပါလာတတ္သည္။ သူ႔ဆီမွ တဆင့္ၾကားရ အမွတ္မထင္ ေျပာလိုက္ေသာ စကားျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာ့ အေရး အတြက္ အေလးထား စဥ္းစားစရာ ေတြ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ သာမန္လွစ္ကနဲ ၾကားခဲ႔ရေသာ စကားတခြန္းသည္ပင္ သူ႕ႏွလုံးသားထဲ သံမွဳိႏွက္သလို စြဲေနခဲ႔ပုံရသည္။ သူကိုယ္တိုင္က တိုင္းရင္းသားတေယာက္ျဖစ္ေနျခင္းက ထိုစကားကို တအံ႔တၾသ ျဖစ္မိတာျဖစ္မည္။
“ဘယ္နဲ႔ လြတ္လပ္တဲ႔ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံး သမၼတ ရွမ္းျဖစ္ရတယ္လို႔”
ဒီစကားကို ဆရာၾကားခဲ႔ရသည္ဟု ေသခ်ာကို ျပန္ေျပာျပသည္။ ေျပာသူက သမိုင္းဌာနမွ ဆရာမတဦး။ ပို၍ သတိထားမိသည္က ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာႏွင့္ နီးစပ္ေသာ သူတဦးဆီက ထြက္က်လာေသာ အမွတ္မထင္စကား။ မေျပးေသာ္လည္းကန္ရာရွိပင္။ ျမန္မာျပည္ရွိ တိုင္းရင္းသားေတြ၏ ေသာကအတြက္ ျမစ္ဖ်ားခံရာျဖစ္ေလာက္ေသာ ပတ္ဝန္က်င္မွ စကား။ သမိုင္းမွာ တိုင္းရင္သားေတြအေပၚ ျပဳမူခဲ႔သည္မ်ားကို အထူးသျဖင့္ မြန္ ႏွင့္ ရခိုင္က ျမန္မာမ်ားအေပၚ ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ၾကားဖူးသည္။ ဆရာေျပာခဲ႔သည့္အထဲက မွတ္သားစရာ တခုျဖင့္တင္ျပဖို႔ က်န္ေသးသည္။ထိုကိစၥမ်ိဳးျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ အမွားက်ဴလြန္ခဲ႔ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားအထူးသျဖင့္ျမန္မာမ်ား လုပ္သင့္ေသာ ကိစၥျဖစ္မည္ထင္သည္။
“ေပၚတူဂီသေဘၤာေတြက အာဖရိကတိုက္မွာ လူမဲေတြကို ဖမ္း၊တိရစာၧန္ေတြလို သေဘၤာကုန္းပတ္ေအာက္မွာ ၿပြတ္သိပ္ေအာင္ ထည့္ၿပီး ေခၚထားတယ္။အေမရိကမွာ က်ြန္အၿဖစ္ေရာင္းတယ္။သီဟိုက စြယ္ေတာ္ကို တူနဲ႔ထုၿပီး ဖ်က္ဆီးပစ္တယ္။ လူေတြကို ရက္ရက္ စက္စက္ သတ္တယ္။ ဒီမွတ္တမ္းေတြကို ဖတ္ၿပီး ေပၚတူဂီလူမ်ိဳး သမိုင္းဆရာေတြက ရွက္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမိုင္းဆရာေတြ ကြန္ဖရင့္တခုမွာ သူတို႔ ႏိုင္ငံသားတခ်ိဳ႔ဟာ ဒီလိုလူမဆန္တဲ့ ဟာေတြ လုပ္ခဲ့တာ လူသားမ်ိဳႏြယ္ေတြကို ေတာင္းပန္တဲ့ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကိုခ်တယ္”
မ်က္ေမွာက္ေခတ္သစ္မွာေကာ အတိတ္သမိုင္းမွာပါ က်ဴးလြန္ခဲ႔သည္မ်ား ရွိခဲ႔သည္။ ဒီကိစၥကို ေမ့ထားခဲ႔ပါဟုေျပာ၍မျဖစ္။ လူသားတို႔ အေပၚ က်ဴးလြန္မႈအျဖစ္ က်ဴးလြန္ခဲ႔သည့္လူမ်ိဳးမ်ားဘက္ကစဥ္းစားသင့္သည္။ အတိတ္က ေကာင္းတာေတြကို ငါတို႔ဘိုးဘြားေတြ အေမြဟု ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားၾကလွ်င္ ဆိုးေမြအတြက္လည္း လူမ်ိဳးတခုလုံးက (ေနာင္မက်ဴးလြန္ျဖစ္ေအာင္ )ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ တာဝန္ခံ သင့္သည္ ဟုထင္သည္။
ဦးေနဝင္း အာဏာသိမ္း အေၾကာင္းျပခ်က္ထဲ အဓိက အေၾကာင္းသည္ ဖက္ဒရယ္ ကိစၥကိုလက္မခံျခင္းျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသားတို႔ အေပၚအခြင့္အေရးတန္းတူ မေပးလိုေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ ဆရာလွ်ပ္တပ်က္ ၾကားလိုက္ရေသာ ဘယ္နဲ႔ —-လြတ္လပ္တဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံး သမၼတ ရွမ္းျဖစ္ရတယ္လို႔” ဟူေသာစကားႏွင့္ ဆက္စပ္ေတြးစရာေတြ ျဖစ္လာခဲ႔ရသည္။ ဖက္ဒရယ္ကို တတိုင္းျပည္လုံးက သရဲသဘက္ထင္ေအာင္ ဝိုင္းဝန္ ေျပာဆိုေပးခဲ႔ၾကေသာ အႏုပညာရွင္တို႔ေကာ မသိလို႔ လုပ္ေပးခဲ႔ရ တာပါ ေၾကာက္လို႔လုပ္ေပးရတာပါဟု လုပ္ေပးရတာပါ ဆိုေသာစကားေတြႏွင့္ ထုေခ်ၾကသည္။ သမိုင္းဆရာတေယာက္ကေတာ့ ဘက္လိုက္လို႔မရ။ သမိုင္းဆရာဆိုတာ တရားသူႀကီးလိုပဲ အဂတိ တရားေလးပါးကင္းစင္ရသည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ ကိုယ္ရရွိထားတဲ႔ အခ်က္အလက္ အေပၚမွာပဲ သစၥာရွိရမယ္ ဟု မွတ္သားဖူးထားသည္။
တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူသည္လည္း ကိုယ့္အတၱကို ေရွ႕တန္းတင္စဥ္းစားေသာအခါ အေျဖထြက္ အလုပ္တမ်ိဳးလုပ္ တတ္ၾကသလို-စိုးရိမ္မႈ လြန္ကဲေသာအခါ ပိတ္ပင္တားဆီးမွႈ ေတြမ်ားျပား ၾကကုန္၏။ ပညာ မတတ္ေသာ သူတို႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာအခါ -ထို အရာမ်ားသည္လည္း ျပႆနာတရပ္ ကိစၥတခုကို ဂတိေလးပါးႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းပင္ျဖစ္လိမ့္မည္။
ျပည္ေထာင္စုထဲ ေနသူ တေယာက္ဟာ တန္းတူအခြင့္ေရးေတာ့ ရွိေနရမည္။ ျမန္မာ ဗမာ စကားႏွစ္လုံးကို မ်က္လွည့္ျပ ၿပီး ဗမာက ဗမာျဖစ္ၿပီး ျမန္မာက ၁၃၅မ်ိဳးေသာ လူမ်ိဳးအားလုံးကိုေခၚသည္ဟု တြင္တြင္ ေအာ္ၾကျခင္းကို တိုင္းရင္းသားတေယာက္ေနရက ခံစားၾကည့္သည္။ ဘယ္လိုမွလက္မခံႏွဳိင္ေသာ စကားျဖစ္ေနသည္။ ဗမာေကာ ျမန္မာဟုပါ ဆိုသည့္အမည္ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကို လူမ်ိဳးတခုတည္း၏ နာမည္ဟု နားလည္ထားၿပီးသားျဖစ္သည္။ တကယ္လည္း ျမန္မာကလူမ်ိဳး တမ်ိဳးု ဗမာကလူမ်ိဳး တမ်ိဳးမဟုတ္ ။ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေတြ၏ ဝါဒျဖန္႔ လိမ္ညာ အယုံသြင္းထားျခင္း၏ဒဏ္ကို တိုင္းရင္းသားတို႔ခံစားေနရၾကသည္။ ကို္ယ့္လူမ်ိဳး၏ ကိုယ္ပိုင္စာကို သင္ၾကားလိုၾကသည္။ မဟာဗမာ လူမ်ိဳးႀကီးဝါဒဆိုတာကို အစက နားမလည္ခဲ႔။
သမိုင္းဆရာ တေယာက္ ႏွင့္အတူတူ ေနထိုင္ရခိုက္ အာဏာရွင္ ေခတ္တေလွ်ာက္ အတင္းမ်က္မွန္စိမ္းတပ္ ယုံခိုင္းထားမႈႀကီးတခု မ်က္မွန္ကိုခြာၾကည့္ တတ္သြားခဲ႔ျပီ။ ၈၈အေရးေတာ္ပုံ ႏွင့္ေထာင္က် ခံရတာေတြ၏ အျမတ္ေတြထဲ တိုင္းရင္းသားေတြ၏ ကိစၥကို တိုင္းရင္းသားတို႔ ေနရာကေန ေတာ္ေတာ္နီးနီး ခံစားတတ္ဖို႔ အခြင့္အေရးတခု ရရွိခဲ႔တာကို ထုတ္ျပရမည္။
ျမန္မာျပည္တြင္း ျမန္မာမ်ား စတင္ဝင္ေရာက္ခဲ႔သည့္ သကၠရာဇ္ ၉ရာစု ႏွင့္ ထိုမတိုင္မီ ျမန္မာတို႔၏မူလ အစေနရာကို တရုတ္မွတ္တမ္း ထန္ရာဇဝင္သစ္ ႏွင့္ အျခားေခတ္ၿပိဳင္မွတ္တမ္းေတြထဲက အေထာက္အထား ေတြကို ၾကည့္ျပီး ဆရာ၏ ေဟာေျပာမႈတို႔ကို နားေထာင္ခဲ႔ရသည္ ။ျမန္မာေတြ စတင္ဝင္ေရာက္ရာ အစ ျမန္မာသမိုင္း မွသည္. ယေန႔ေခတ္ အထိ သမိုင္း ဆရာတေယာက္၏ မွတ္သားထားမႈတို႔သည္ တန္ဖိုးရွိေသာ ကာလေတြ အျဖစ္ရရွိေအာင္ အားလုံးကို ဆရာတည္ ေဆာက္ေပး ခဲ႔တာ ပင္ျဖစ္သည္။
ေခတ္သစ္ ျမန္မာ သမိုင္းကိုေဟာေျပာျပသည့္ဆရာ့အေၾကာင္းကို ေရးေတာ့မည္ဆိုပါက တာေတစေနသား-စာအုပ္ကမပါမၿပီး ပါရမည္ထင္သည္။ ဆရာ ေထာက္ျပေသာ တာေတစေနသားစာအုပ္ပါအခ်က္အလက္ တို႔သည္ သမိုင္း တခု အတြက္ ကိုယ္သန္ရာ အဖြဲ႔အစည္း၏ အျမင္ကေန ေျပာဆို သိမွတ္ထားခဲ႔ရတာေတြမွ မတူကြဲျပား နားလည္မႈအသစ္တို႔ကို ရရွိေစခဲ႔သည္။ ျမန္မာေခတ္သစ္ ကာလ အျဖစ္အပ်က္တို႔ အတြက္ ကာယကံရွင္ တေယာက္၏ ဖြင့္ဟထားမႈတို႕သည္ တန္ဖိုးႀကီးမားလွေၾကာင္း ဆရာေထာက္ျပေျပာဆိုခဲ႔သည္။ ေခတ္သစ္ျမန္မာသမိုင္းကို ရက္ရွည္ ဆရာေျပာေဟာခဲ႔သည္။
ကိုယ္တေယာက္ အျမင္ျဖင့္ ၾကည့္မိခိုက္ ျမန္မာေခတ္သစ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းသည္ ေရွ႔ကိုသြားဖို႔အေရး ေနာက္ေၾကာင္းကို ျပန္ျပန္ ေကာက္ေနတာႏွင့္ ေရွ႕မေရာက္ပဲ ရွိေနတာဟု ျမင္သည္။ တစာစာေအာ္ေနေသာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို မတည္ ေဆာက္ႏွဳိင္မႈဆိုေသာ ကိစၥ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရသနည္းဟု အေျဖရွာရလွ်င္ ျပႆနာမ်ားစြာအထဲ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ စာမ်က္ႏွာ လွန္ေနမႈ လည္းတခုပါမည္ထင္သည္။ အတိတ္၏အရိပ္က ယခုအထိထိုးဆဲ ဆိုလွ်င္ ေရွ႕ကို ေရာက္ႏွဳိင္မည္မဟုတ္ပဲ စက္ဝိုင္း အတြင္း ခ်ာလည္ လွည့္ေနဦးမည့္ အျဖစ္သာျဖစ္လိမ့္မည္။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ