ေဆာင္းယြန္းလ
ဇန္န၀ါရီ ၁၅၊ ၂၀၁၄
ၿမစ္ေတြသာ ေသာင္ထြန္းရင္ထြန္းသြားမယ္
အေမ့ရဲ႕စမ္းေခ်ာင္းကေလးကေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွ ေသာင္မထြန္းခဲ့ဘူး….
ေမွာင္လြန္းတဲ့ က်ေနာ့္ကမၻာကို
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ မီးအိမ္ငယ္နဲ႔
လင္းထိန္၀င္းပေစခဲ့တာလည္း အေမပါပဲ .…..
အေမက
က်ေနာ့္အတြက္ အားေဆးတခြက္ၿဖစ္ခဲ့ေပမယ့္
က်ေနာ္ကေတာ့
အေမ့အတြက္ ဓားတလက္ၿဖစ္မလာခဲ့ဘူး ….
အေမ့အနားမွာ က်ေနာ္ရွိမေနခဲ့ေပမယ့္
အေမကေတာ့ က်ေနာ့့္အနား အၿမဲရွိေနခဲ့တယ္…
အေမနဲ႔ က်ေနာ့္ၾကားမွာ
ခရီးမိုင္ယူဇနာ ဘယ္ေလာက္ၿခားၿခား
က်ေနာ့္အေပၚထားတဲ့ အေမ့ေမတၱာတရားကေတာ့
က်ေနာ့္အနား ဆံခ်ည္တမွ်င္ေတာင္မၿခားခဲ့ဘူး…
က်ေနာ္က ေပထက္အကၡရာ ကဗ်ာေရးၿပီး
အေမ့ကို လြမ္းေနတတ္ခ်ိန္မွာ
အေမကေတာ့
သူ႔ရင္ဘတ္ထဲက ေမတၱာအကၡရာရဲ႕ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔
က်ေနာ့္ကို လြမ္းတတ္တယ္…။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
