ျမန္မာနိုင ္ငံ ပညာေရးစနစ္ကား ေရးလို႔ရယ္မွ မကုန္၊ေျပာလို႔ရယ္မွ မကုန္ ဆိုရေလာက္ေအာင္ ရႈတ္ေထြးေပြလီလွ၏။အေျပာင္းအလဲ မ်ားလွေပ၏။တစ္မင္းတက္လွ်င္ တစ္မ်ဳိး၊တစ္ဝန္ ခန္႔လွ်င္ တစ္ဖံု ဆိုတာထက္ ပိုဆိုး၏။တစ္မင္း တက္လွ်င္ တစ္မ်ဳိးမက ေျပာင္းလဲကာ၊တစ္ဝန္ ခန္႔လွ်င္တစ္ဖံုမက ရႈတ္ေထြး၏။
အတိုခ်ဳပ္ သံုးသပ္ၾကသည္ကား အစမ္းသပ္ခံ ပညာေရးစနစ္ ဟူသတည္း။
တစ္ေန႔သ၌ ကြ်န္ုပ္တို႔ မိတ္ေဆြတစ္စုသည္ စိုးစိုးလိႈင္ လဘက္ရည္ဆိုင္တြင္ first degree ျဖစ္ေသာ B႔A , BSc မ်ားကို ေပးအပ္ရန္ ၃-နွစ္ မွ ၄-နွစ္သို႔ ေျပာင္းလဲမည္ဟူေသာ အေၾကာင္းအရာနွင္႔ ပတ္သက္ျပီး ေဆြးေနြးလိုက္ၾကရာ ေရေနြးၾကမ္း ၄-အိုးပင္ ကုန္ခမ္းသြားေလ၏။
(၁) အခ်ဳိ႔က (၄-နွစ္နဲ႔ သင္မွတတ္မွာေပါ႔။ ၃-နွစ္ထဲနဲ႔ အခ်ိန္မွ မေလာက္တာ။ ဒီလို ေျပာင္းတာ ေကာင္းတယ္) ဟုေထာက္ခံ ေဆြးေနြးၾကကုန္၏။
(၂) အခ်ဳိ႔ကမူ (၄-နွစ္နဲ႔ သင္ေပမဲ႔ သင္ရိုးညြန္းတမ္းက ထိေရာက္ေကာင္းမြန္မွ အက်ိဳးရိွတာပါ။သံုးသပ္မႈေတြ၊ သုေတသနျပဳမႈေတြ မလံုေလာက္ရင္ ၆-နွစ္နဲ႔ သင္တဲ႔ BA, BSc ေတြလဲ အလကားပဲ။) ဟု ပညာရွိသုခမိန္ေလသံျဖင္႔ ဆိုၾကကုန္၏။
(၃) အခ်ဳိ႔ကမူ (အေရးၾကီးတာတစ္ခုက ပညာေရးေလာကမွာ အဂတိလိုက္စားမႈေတြ ၊ျခစားမႈေတြ၊ ဘက္လိုက္မႈေတြ၊ လိုရင္လိုသလို လုပ္ျပီး၊ မလိုရင္ မလိုသလို လုပ္တာေတြ ေပ်ာက္ကင္းသြားဖို႔ လိုတယ္။ မေပ်ာက္ကင္းသည္႔တိုင္ အနည္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ေတာ႔ လုပ္သင္႔တယ္။) ဟု တည္ၾကည္ခန္႔ညားစြာ ဆိုၾကကုန္၏။
(၄) တစ္ဦးကမူ (ဘယ္လို ပညာေရးစနစ္ျဖစ္ျဖစ္ လက္ေတြ႔ ဘဝမွာအသံုးတည္႔မွ ၊ အသံုးခ်နုိင္ခြင္႔ရွိမွ အက်ဳိးရိွတာပါ။ က်ဳပ္ ၁၉၈၄ က ဆယ္တန္းေအာင္တယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္က အဂၤလိပ္စာကို ဝါသနာလည္းပါတယ္။ ၾကိဳးလည္း ၾကိဳးစားေတာ့ ၇၁-မွတ္ ရတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အစိုးရဝန္ထမ္း အျဖစ္ ၁၀နွစ္ေက်ာ္ ေနလိုက္တာ အဂၤလိပ္စာ၊ စကား လံုးဝမသံုးရဘူး။ စားမေလာက္လို႔ စင္ကာပူထြက္တယ္။ က်ဳပ္ထက္ ၅နွစ္ ေစာျပီး ေရာက္ေနတဲ႔ က်ဳပ္ရဲ႔သူငယ္ခ်င္းက အဂၤလိပ္စာ၊ စကား က်ဳပ္ထက္ အမ်ားၾကီး သာေနျပီ။ ဒီေကာင္က ဆယ္တန္းကို ၃-ၾကိမ္ေျဖမွ ေအာင္တာ။ အဂၤလိပ္စာ အညံ့ဆံုး။ က်ဳပ္ သင္ေပးလို႔ ၄၅ မွတ္နဲ႔ ေအာင္လာတာ။ ကိုယ္႔ထူးခ်ြန္မႈကို အသံုးခ်နိုင္ခြင္႔ရွိမွ အဓိပါၺယ္ရွိတဲ႔ ပညာေရးလို႔ ယူဆတယ္။ က်ုဳပ္ စင္ကာပူ ေရာက္ကာစမွာ ေခြးအၾကီး လွည္းနင္းသလို ျဖစ္ေနတာ။ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ႔တဲ႔ အဂၤလိပ္စာေတြလဲ သံေခ်းတက္ေနျပီဗ်ာ။) ဟု ဆို၏။
(၅) ပညာေရးေလာကဝန္ထမ္းေတြကို ဖူဖူလံုလံုပ့ံပိုးျပီး၊ အေရးယူသင္႔တာကို တိတိက်က် အေရးယူမွ ပညာေရးေလာက ေကာင္းလာမွာ … ဟု ဆိုသူကလည္း ရွိ၏။
ထိုသူတို႔၏ ေျပာဆိုေဆြးေနြးမႈမ်ားကို ေခါင္းတျငိမ္႔ျငိမ္႔ နားေထာင္ကာ၊ ျပန္လည္ေဆြးေနြးသူမွာ တကၠသိုလ္
ဆရာေဟာင္း ကိုၾကည္နိုင္ (တြတ္ပီ ကာတြန္းပါ ဇာတ္ေကာင္အမည္နွင္႔ တူသူ) ျဖစ္၏။ သူ႔ေဆြးေနြးခ်က္ကို က်ြန္ပ္က မွတ္တမ္းတင္လိုက္ရေပသည္။
xxxxxxxxxxxxxxx
အားလံုးရဲ႔ ေဆြးေနြးခ်က္ေတြကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ သေဘာတူပါတယ္။ ၄နွစ္နဲ႔ သင္မွ တတ္မွာေပါ႔ ဆိုတဲ႔ ကိစၥေလး တစ္ခုကိုေတာ႔ ျပန္ျပီးေဆြးေနြးခ်င္တယ္။ သမိုင္းပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ႔ “ငါေျပာခ်င္တဲ႔ ငါ႔အေၾကာင္း” စာအုပ္မွာ ဆရာၾကီးေရးခဲ႔တာ သတိရတယ္။ BA တန္းကို ၃-နွစ္နဲ႔ ျဖစ္နိုင္တယ္လို႔ ဆရာၾကီးတို႔က စျပီး အဆိုျပဳခဲ႔ဖူးတာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါေပမယ့္ အဆိုျပဳခဲ႔တုုန္းက ဘယ္လိုမွ လက္မခံခဲ႔ၾကဘဲ၊ ေနာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွက်င္႔သံုးခဲ႔ၾကေၾကာင္း၊ ဆရာၾကီးတို႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔ပံုစံ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ရည္ရြယ္ခ်က္လဲ မတူေၾကာင္း၊ ပညာေရးစနစ္ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ ျဖစ္ေနခဲ႔ေၾကာင္း၊ ယခုေတာ့ ျပိဳလဲတဲ႔အဆင္႔ကို ေရာက္ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင္႔ ပါပါတယ္။ အေသးစိတ္ မမွတ္မိေတာ႔ေပမယ့္ အဲဒီသေဘာသြားပါပဲ။
BA တန္းဆိုရင္ဗ်ာ … ပထမနွစ္မွ ေနာက္ဆံုးနွစ္ထိ သင္ၾကားရတဲ႔ ဘာသာရပ္အားလံုးမွာ အခန္းေပါင္း (total chapters) 400 ရွိတယ္ ဆိုပါေတာ႔။ ၄-နွစ္ သင္ရင္ တစ္္ နွစ္မွာ အခန္းေပါင္း ၁၀၀ခန္း သင္ရမယ္။ ၃-နွစ္ သင္ရင္ တစ္နွစ္မွာ ၁၃၄-ခန္း သင္ရမယ္။ ပ်မ္းမွ်ျခင္းအားျဖင္႔ေပါ႔။
၃-နွစ္နဲ႔ သင္ၾကားျပီးစီးဖို႔ ၃၄ခန္း ပိုသင္ရမယ္။ အဲဒီ ၃၄ခန္းကို ပိုသင္နိုင္ဖို႔ တစ္ရက္မွာ သင္ၾကားခ်ိန္ ၁ နာရီေလာက္ တိုးေပးလိုက္ရုံပါပဲ။ တစ္နွစ္မွာ ပ်မ္းမွ်ျခင္း နာရီ ၂၀၀ ေလာက္ ပိုသင္ရုံပါပဲ။
ဒါက လြယ္လြယ္ေျပာတာပါ။ အခ်ဳိေသာသင္ခန္းစာေတြကို ေပါင္းပစ္ျခင္း၊ ခ်ဳံ႔သင္ သင္႔တာ သင္ျပီး ေက်ာင္းသားကို အိမ္မွာေလ႔လာေစျခင္း စတဲ့နည္းေတြလည္း ရိွပါေသးတယ္။ အထူးျပဳဘာသာရပ္နဲ႔ မဆိုင္လွတဲ႔ သင္ရိုးေတြကိုလည္း ျဖဳတ္ပစ္တန္ ျဖဳတ္ပစ္တာမ်ဳိး လုပ္ရတယ္။ ေက်ာင္းသားကို သူ႔ဖာသာ ေလ႔လာနိုင္မႈ အစြမ္းအစ ျမွင္႔ေပးလိုက္တာေပါ႔။ ၄နွစ္နဲ႔ သင္တာထက္ ၃နွစ္နဲ႔ သင္တာက သင္ၾကားခ်ိန္၊ ေလ႔လာခ်ိန္ ပိုလာတာ အမွန္ပါပဲ။
အဲဒီေတာ႔ ေက်င္းသားေတြကိုယ္တိုင္က ပိုျပီး၊ အခ်ိန္ေပးဖို႔ လိုသလို သူတို႔ရဲ႔ အခ်ိန္ေတြကို ေလလြင္႔ျပဳန္းတီးမႈ မျဖစ္ေစဖို႔ လိုတယ္။ ဥပမာဗ်ာ … တကၠသိုလ္ေတြကို ျမဳိ႔ျပင္ထုတ္၊ ေတာထဲပို႔ထားတယ္။ သြားလာ ပို႔ေဆာင္ေရးကလည္း ခက္လိုက္တာ။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အသြား ၂ နာရီ၊ အျပန္ ၂နာရီ စုစုေပါင္း ၄-နာရီေလာက္ ေလလြင္႔ျပဳန္းတီးေနတာ။ တခ်ဳိ႔ဆို ဒိထက္ေတာင္ ဆိုးေသး။ ကားစီးရတာတင္ ပင္ပန္းဆင္းရဲေနျပီ။ တကၠသိုလ္ေတြကလည္း နာမည္ပဲ ရိွတာ။ တကၠသိုလ္အဂၤ ါရပ္ေတြ ဘာမွမရွိဘူး။ မျပည္႔စံုတာမ်ားေနတယ္။
လူေတြကိုၾကည္႔၊ ဦးေခါင္းတစ္လံုး၊ ေျခနွစ္ဖက္၊ လက္နွစ္ဖက္ရွိတာနဲ႔တင္ လူခ်င္းတူၾကျပီလား၊ ဘယ္တူမလဲ။ ရူးေနလား၊ ဆြံ႔အ နားမၾကားလား၊ AIDS ေဝဒနာရွင္လား၊ အဲသလိုလည္း ကြဲျပားေသးတယ္။ တကၠသိုလ္ဆိုတာ အရည္အခ်င္းျပည္႔ဝတဲ႔ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ ရွိရမယ္။ စနစ္က်တဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲေရး ရိွရမယ္။ ျပည္႔စံုလံုေလာက္တဲ႔ အေဆာက္အဦေတြ ရိွရမယ္။ အိပ္ေဆာင္ေတြ၊ အားကစားကြင္းေတြ၊ စာၾကည္႔တိုက္ေတြ၊ ဓါတ္ခြဲခန္းေတြ စသျဖင္႔ေပါ့။ ေကာင္းတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္လဲ ဖန္တီးေပးရမွာ။
လယ္ကြင္းထဲမွာ အေဆာက္အဦ ေခ်ာက္တီးေခ်ာက္ခ်က္ေလး ေဆာက္ျပီး၊လဆိုင္းဘုတ္ အၾကီးၾကီး တပ္ရံုနဲ႔ တကၠသိုလ္ ျဖစ္သြားတာ မဟုတ္ဘူး။ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ဟန္ျပတကၠသိုလ္ဆိုတာ … လူလိုပဲ ရူးေနတဲ႔ တကၠသိုလ္၊ ဆြံ႔အ နားမၾကားတဲ႔ တကၠသိုလ္၊ AIDS တကၠသိုလ္ေတြပဲ ျဖစ္ေတာ႔မွာေပါ႔။
တကၠသိုလ္ဆိုတဲ႔ဝန္းက်င္မွာ အရက္ဆိုင္၊ ထန္းေရဆိုင္၊ ဖဲဝုိင္း ၊ျပည္႔တန္ဆာခန္းေတြ ထားေပးရင္ တကၠသိုလ္ေက်င္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြကို အညြန္႔တုန္းေအာင္ လုပ္ေနတာပဲ။ မေကာင္းတဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဖန္တီးေပးထားေတာ႔ အနာဂါတ္ရဲ့မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကို ေျမျမႈပ္ သတ္ပစ္တာနဲ႔ အတူတူပဲ။
ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာကို ထိန္းသိမ္းျမွင္႔တင္ေပးရမဲ႔အစား ၊ နင္းေျခ ဖ်က္ဆီးေနတာေတြလည္း ၾကားေနရတယ္။ အျငိမ္႔ေခြတစ္ခုမွာ လူရႊင္ေတာ္တစ္ေယာက္က ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ေျပာတယ္။(မင့္သားက ဆယ္တန္းေတာင္ မေအာင္ဘူးကြာ) … တဲ႔။ဟိုက ျပန္ေျပာတယ္။ (ဆယ္တန္း မေအာင္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ ေအာင္ရင္ တကၠသိုလ္တက္ျပီး ပ်က္စီးေနဦးမယ္) … တဲ႔။ဒါေတြက ေခတ္တစ္ေခတ္ရဲ႔ ေၾကးမံုျပင္ေတြေပါ႔ဗ်ာ။
BA တန္းေတြကို ၃နွစ္ သတ္မွတ္လိုက္တာဟာ တကၠသိုလ္ေတြ ပိတ္ထားတာၾကာလို႔၊ စုျပဳံေနတဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို အျမန္ဆုံး ေက်ာင္းျပီးသြားေအာင္ ရွင္းထုတ္လိုက္တဲ႔ နည္းလမ္းလို႔၊ အခ်ဳိ႔က သံုးသပ္ၾကတယ္။ က်ဳပ္တို႔က်ဴတာ ဘဝမွာ၊ တကၠသိုလ္စာေမးပြဲေတြ ရာနႈန္းျပည္႔ ခိုးခ်ခြင္႔ေပးခဲ႔တာကို ၾကည္႔ရင္ သူတို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိနိုင္တယ္။ စာေမးပြဲဆိုတာ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းနဲ႔ မွ်မွ်တတလုပ္ရတာ။ အဲဒီတုန္းက ၁၉၉၃၊ ၁၉၉၄ အလြန္ နွစ္မ်ားကေပါ႔။ စာေမးပြဲမွာ အခန္းေစာင္႔၊ ဆရာဆရာမေတြေၾကာင့္ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူမယ္တဲ႔ဗ်ာ။ သြားေရာ… ။ စာေမးပဲြ စည္းမ်ဥ္းအတိုင္း လုပ္လို႔ျပသနာေပၚရင္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို အေရးယူမွာ။ ေကာင္းၾကေသးရဲ႔လား … အရပ္ကတို႔ေရ…လို႔သာ ဟစ္လိုက္ခ်င္တယ္။
ေနရာတိုင္းမွာလို တကၠသိုလ္၊ ျမင္ျမင္သမွ် ပါေမာကၡ ဆိုတာေတြလည္း စာခ်ဳိးရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ႔တာ။
ေဒါက္တာသန္းထြန္းတို႔တုန္းက ၃နွစ္နဲ႔ ဘြဲ႔ေပးခ်င္တယ္ ဆိုတာ သင္တာကို မေလွ်ာ႔ဘဲ စာေမးပြဲလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္စစ္ျပီး အရည္အခ်င္းအျပည္႔နဲ႔ ၁နွစ္ကာလ သက္သာဖို႔ ရည္ရြယ္တာ။ ေသာင္းနဲ႔ သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ ၁နွစ္ေစာျပီး ဘြဲ႔ရေတာ႔၊ ၁နွစ္စာ ပညာသင္စရိတ္သက္သာမယ္။ ၁နွစ္ေစာျပီး ဝင္ေငြရမယ္။ မဟာတန္း ဆက္တက္ခ်င္သူေတြလည္း ၁နွစ္ ေစာျပီး တက္ခြင္႔ ရမယ္။ စသျဖင္႔ေပါ႔။ တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ဳိးရွိေအာင္ စဥ္းစားတာ။ ငါ အာဏာျမဲဖို႔ အဓိကပဲ။ ေအာင္လက္မွတ္ေတြ တန္းစီေပးလိုက္ကြာ … လို႔ လုပ္တာမ်ဳိး မျဖစ္သင္႔ဘူး။
ကမာၻေပၚမွာလည္း ယခုတိုင္ ၃နွစ္နဲ႔ ဘြဲ႔ေပးတဲ႔ တကၠသိုလ္ေတြ အမ်ားအျပား ရိွပါတယ္။ သြားခ်ိန္ ျပန္ခ်ိန္၊ အခ်ိန္မကုန္ေအာင္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူတိုင္းကို အိပ္ေဆာင္ေတြမွာ ေနခြင့္ေပးတာကိုပဲ ၾကည္႔။
လံုျခဳံမႈလည္း တာဝန္ယူတယ္။
စင္ကာပူက NUS (National University Of Singapore) ဆိုရင္ အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႔ ကို ၄ နွစ္နဲ႔ ေပးတာပဲ။ မဟာအင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႔ကို ၁နွစ္ ၆လ နဲ႔ ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ႔ တကၠသိုလ္ မေရာက္မီ တက္ခဲရတဲ႔ (မူ လယ္ ထက္ အတန္း) ေတြကေတာ႔ ျမန္မာနိုင္ငံထက္ ပိုျပီး နွစ္ၾကာၾကာတက္ရတာေတာ႔ရွိတယ္။
ျမန္မာနိုင္ငံမွာေတာ႔ BE အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႔ကိုပဲ ၆-ႏွစ္ လုပ္လိုက္၊ ၅-နွစ္လုပ္လိုက္၊ ခု တစ္ခါ ၆-နွစ္ ျဖစ္ျပန္ျပီ။
တကၠသိုလ္ကိုမွီျပီး္ လုပ္စားတဲ႔က်ဴရွင္ေတြ ဝမ္းသာတာမ်ဳိး၊ ဆင္းရဲသားေတြ ပိုၾကပ္ေစတာမ်ဳိးလဲ မျဖစ္ေစသင္႔ဘူးဗ်။ ဆိုလိုတာကဗ်ာ BA, BSc ကို ၃-နွစ္နဲ႔ ဘြဲ႔ေပးလို႔လည္း ရတယ္။ ၄-နွစ္နဲ႔ ဘြဲ႔ေပးလို႔လည္း ရတယ္။
၃-နွစ္နဲ႔ ေပးခ်င္ရင္ ၃နွစ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္တဲ႔ အစီအမံေတြ လုပ္ရမွာေပါ႔။ ၄နွစ္နဲ႔ ေပးခ်င္ရင္ ၄နွစ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္တဲ႔ အစီအမံကို လုပ္ေပါ႔။ ၃-နွစ္ပဲလို႔ အေသကိုင္စြဲထားရင္လဲ ရူးျခင္း တစ္မ်ဳိးပဲ။ ၄-နွစ္ပဲ လို႔ အေသကိုင္စြဲထားရင္လဲ ရူးျခင္းတစ္မ်ဳိးပ။ဲ
တာဝန္ၾကီးၾကီး ယူထားရသူေတြ အဲဒီလို မရူးဖို႔ လိုပါတယ္ဗ်ာ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
what is your topic? Student must understand the subject what professor teaches.And then when they get
graduated they can use their education in their jobs. Government must creates the jobs for graduated
students.time is not problem, True understanding and useful are important.