အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လူငယ္မ်ားအတြက္ လမ္းညႊန္ခ်က္

အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လူငယ္မ်ားအတြက္ လမ္းညႊန္ခ်က္

သန္း၀င္းလႈိင္၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃၊ ၂၀၁၃

            ယခုႏွစ္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၃ ရက္ အဂၤါေန႔သည္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ၉၈ ႏွစ္ ေျမာက္ ေမြးေန႔ျဖစ္သလို (၅၇) ႏွစ္ေျမာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံကေလးမ်ားေန႔လည္းျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က်ဆံုးစဥ္က အသက္ (၃၂) ႏွစ္ ၅ လ ၆ ရက္ သာ ႐ွိေသးသည္။ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ႏွင့္ ကြယ္လြန္တိမ္းပါးခဲ့ရေသာ္လညး္ မကြယ္လြန္မီေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေသာ လုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားကား အံ့မခန္းေလာက္ဖြယ္ႀကီးမားလွပါသည္။

            ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ႏိုင္ငံအတြက္ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီးျဖစ္သလို တပ္မေတာ္ဖခင္ႀကိးလည္း ျဖစ္သည္။ လူငယ္မ်ားအတြက္ စံျပဳအတုယူဖြယ္ေကာင္းေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ လူငယ္ဘ၀ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ထားေသာ စာေပမ်ားထဲတြင္ တက္ၾကြေသာ၊ ရဲရင့္ေသာႀကိဳးစား၍ ႐ိုးသားေသာ အခ်က္မ်ားကို ေတြ႕ရသည္။

            ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေက်ာင္းေနဘက္တစ္ဦးျဖစ္သူ သခင္ေက်ာ္စိန္က `မွတ္မိသမွ် ကိုေအာင္ဆန္း၏ ေက်ာင္းသားဘ၀´ ေဆာင္းပါးကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႏွစ္လည္ စာေစာင္ အတြဲ ၄၊ အမွတ္ ၂ ၌ ေဖာ္ျပခဲ့ရာ၌ –

            `ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေက်ာင္းတြင္သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေဟးလား၀ါးလားစကားဖြဲ႕ေလ့မရွိပါ။ သင္ၾကားပို႔ခ် သမွ်ကို အၿမဲအာ႐ုံစိုက္ၿပီး နားေထာင္မွတ္သားေလ့ရွိပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းစာေမးပြဲတိုင္း ေကာင္းစြာ ေအာင္ျမင္သည္ခ်ည္းျဖစ္ပါသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းစာဖတ္ပံုမွာ အေတာ္ႀကီးစနစ္က်လွပါသည္။ ပထမစာအုပ္၏ မာတိကာကို ေကာင္းစြာမွတ္သားပါသည္။ ေနာက္တစ္ခန္းစီ ဖတ္လ်က္ ဖတ္ၿပီးသား အခန္းမ်ား၏ အခ်ဳပ္သေဘာကို မွတ္စုစာအုပ္ျဖစ္ေစ၊ စာ႐ြက္လြတ္၌ ျဖစ္ေစ မာတိကာေခါင္းစဥ္ခ်၍ အတိုခ်ဳပ္ (Summary) မိမိဘာသာ မိမိေရးသားေလ့ရွိ ပါသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေက်ာင္းစာႏွင့္ အျပင္စာႏွစ္ခုစလံုးကို ေက်ညက္ေအာင္ ဖတ္ႏိုင္ေသာ ဇြဲ႐ွိသူျဖစ္ေလသည္။

            ထိုေခတ္အခါက ေပၚေပါက္ေနေသာ ျပႆနာမ်ား၊ အေျခအေနမ်ားကို မၾကာခဏဆိုသလို ကိုေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေဆြးေႏြးၾကပါသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အၿဖီးအျဖန္းမပါဘဲ လိုရင္းအခ်က္ကို ျပတ္ျပတ္သားသားတစ္တစ္ခြခြ ေဖာ္ထုတ္ေလ့ရွိပါသည္။ စာေရးရာတြင္လည္း အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ျဖစ္ေစ ထိထိမိမိထင္႐ွားေပၚလြင္ေအာင္ ေရးသားႏိုင္ပါသည္။ ႏွစ္ဘာသာစလံုးကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ ေရးႏိုင္သူမ်ားနည္းပါးေသာ္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းမွာ ထိုသို႔ေရးႏိုင္သူတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။´ ဟူ၍ ေရးသားထားေလသည္။

            ထို႔အျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတြင္ ေက်ာင္းသားလူငယ္တိုင္းလိုက္နာအတုယူဖြယ္ေသာ စ႐ိုက္မ်ားရွိသည္။ သူသည္ စည္းကမ္း႐ွိ၍ အတိုင္းအတာသိသူျဖစ္သည္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေ၀ဖန္ေရး႐ွိသည္။ အတၱစိတ္ကင္းသည္။ ကတိတည္သည္။ စာေပကို ျမတ္ႏိုးမႈ႐ွိသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကား ငယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘ၀ကပင္ စည္းကမ္း႐ွိသူပီပီ ေန႔စဥ္အသံုးစားရိတ္ကို စနစ္တက် ေရးသားမွတ္သားတတ္သည့္ အေၾကာင္းကို သူ႔အသက္ ၁၇ ႏွစ္က ေရးသားထားေသာ ၁၉၃၂ ခုႏွစ္ ဒိုင္ယာရီေလးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ လူငယ္ဘ၀ကို ေဖာ္ျပေနပါသည္။ သူ႔ဒိုင္ယာရီ၌ –

            ၉ – ၃- ၃၂ (တပို႔တြဲလဆန္း၃ရက္) အဂၤါေန႔ ဘခ်မ္းေပးရန္ေၾကြး ၉ပဲ။

            ၁၀ – ၂ – ၃၂ ၊ ဘခ်မ္းေၾကြး ၉ ျပား။

            ၁၀ – ၂- ၃၂ (တပို႔တြဲလဆန္း ၄ ရက္) အခ်မ္းေၾကြး ၃ ပဲ။

            ၁၂ – ၂ – ၃၂ ( တပို႔တြဲလဆန္း ၆ ရက္) ေသာၾကာေန႔ ေၾကြး ၅ ျပား။

            ၁၃ – ၂- ၃၂ (တပို႔တြဲလဆန္း ၇ ရက္) စေနေန႔ ေၾကြး ၃ပဲ။

            ဤကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေက်ာင္းသားဘ၀၊ စည္းကမ္းႏွင့္ ကတိကိုထင္႐ွားေစေသာ အမွတ္အသားမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ၀င္ေငြထြက္ေငြႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း မွတ္သားထားတတ္သည္။

၂၁ – ၂ – ၃၂ ယေန႔ေငြ ၁ိ/- အစ္ကိုႀကိးထံမွ ေတာင္း ေဂ်ာ္နီႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ေသာက္သြား၊ ၂ေယာက္တြက္ေပး ၃ ပဲ။

ၿပီးေတာ့ ၂၂ – ၂ – ၃၂ တြင္ မင္အိုးတစ္ဘူး၀ယ္၊ ၅ ပဲ ေပး၀ယ္၊ မေန႔က လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ မုန္႔ ၂ပဲ ေပါင္း ၁၀ ပဲ ကုန္၊ က်န္ ၆ ပဲ။

                                                                                    ေအာင္ဆန္း (လက္မွတ္ထိုးထားသည္)

၂၆ – ၂ – ၃၂

            လက္႐ွိ ၁၁ ပဲ။ ၁ ပဲ ေကာက္ရသည္။ ၁၂ ပဲ ၀င္ေငြ။ ၃ ပဲ ထြက္ေငြ။ ၉ ပဲ က်န္ `ကိုက္၏´

                                                                                    ေအာင္ဆန္း (လက္မွတ္ထိုးထားသည္)

            ဤသည္ကား ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြ ႏွင့္ ပဲစ၊ မူးစကေလးမ်ားကိုပင္ စနစ္တက် ေရးမွတ္ထားတတ္သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ အတုယူထိုက္ေသာ စ႐ိုက္ကေလးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ တဖန္ ေငြေရးေၾကးေရး အသံုးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ေ၀ဖန္ထားပံုကေလးမ်ားကိုလည္း သူ႔ဒိုင္ယာရီ၌ ေရးသားထားခ်က္အရ သိႏိုင္ပါသည္။

            ၂၃ – ၂ – ၃၂ ႐ွစ္ပဲ – ႐ွစ္ပဲ။

            သံုးစရာမ႐ွိေတာ့ဘူး။

            ကၽြႏု္ပ္ဂရပ္စာအုပ္ ၅ ပဲတန္ ၀ယ္စဥ္မွာ မွားသည္။ ေနာက္မွ ခရီးလမ္းတြင္ သတိရလာသည္။ ယခုေက်ာင္း ၇ ရက္သာ တက္ေရေတာ့သည။္ ၇ ရက္လံုး ဤ ၅ ပဲ တန္ထဲတြက္လို႔ကုန္မွာမဟုတ္။ ေနာင္ႏွစ္အတြက္လည္း အသံုးမက်ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။ သို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္ကို ကၽြႏု္ပ္ စဥ္းစားဥာဏ္နည္းေသး ၏တကားဟု အျပစ္တင္မိပါေတာ့သည။္

            `ေခၽြတာၾကပါ´ ဟု အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ဘ၀တြင္ ဆိုဆံုးမခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ဘ၀တြင္လည္း လက္ေတြ႕ေခၽြတာခဲ့သူျဖစ္သည္။ ၄င္းအျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ အတၱမဖက္ ရဲေဘာ္စိတ္အျပည့္အ၀ ထား႐ွိတတ္ပံုကို ၂၅ – ၂ – ၃၂ တြင္ မွတ္သားထားသည့္ စာေမးပြဲခံုနံပါတ္မ်ားစာရင္းက သက္ေသခံေနပါသည္။

            ၁။        ကိုၾကည္စိန္                   ၁၂၈၃

            ၂။        ကိုၾကည္၀င္း                  ၁၂၈၄

            ၃။        ကိုေမာ္သန္း                  ၁၂၈၅

            ၄။        ကိုေအးသာ                   ၁၂၈၆

            ၅။        ကိုရီေအး                                   ၁၂၈၇

            ၆။        ကိုေအာင္ဆန္း               ၁၂၈၈

            ၇။        ကိုေမေအာင္                 ၁၂၈၉

            ၈။        ကိုျမဒင္                         ၁၂၉၀

ေက်ာင္းသားကိုေအာင္ဆန္းဘ၀တြင္ ေက်ာင္းဆရာမ်ားကိုလည္း ေလးစားဂ႐ုစိုက္ ၾကည္ညိဳတတ္ဟန္ကို သူ႔စာတြင္ ေတြ႕ရပါသည္။

            ၈ – ၂- ၃၂ ေန႔က စ၍ ေက်ာင္းသား ၁၀ တန္းသားေတြ တက္ ၇၊ ၄ ေယာက္သာ တက္သည္။ ပ်င္းစရာေကာင္းလွ၏။ သို႔ရာတြင္ ဦးပုကား ပ်င္းဟန္မတူ။ စိတ္ပါစြာ ျပေပ၏။ ခ်ီးမြမ္းဖြယ္ပင္။

            ၄င္းအျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေက်ာင္းသားဘ၀ႏိုင္ငံေရး မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို တစ္ိတ္တေဒသ ဖြင့္လွစ္ျပသထားသည့္ ေရးမွတ္ခ်က္ကေလးမ်ားလည္း ႐ွိေပေသးသည္။ ဖတ္႐ႈပါ။

            ၁၅ – ၂ – ၃၂ မေန႔က ဘခ်မ္းဆိုင္တြင္ ပုလိပ္စာသင္ (ဆာဂ်င္) တစ္ေယာက္က သူႀကီးတို႔အရပ္ထဲမယ္ ဘာျပဳလို႔ ကင္းေစာင့္မထားလဲ၊ ဘာလဲႏွင့္ ဘာမွမဆိုင္ဘဲႏွင့္ ေငါက္ေနတာ မတရာဘူး။ သည္ေကာင္က ဘာလုပ္တုန္း ညာလုပ္တုန္းစသည္ေျပာသံၾကားရ။ `ေၾသာ္… ပုလိပ္မ်ားက ေၾကာက္မွတ္လို႔၊ ၿဖဲေျခာက္တာ…´ `ဘာရမလဲ´

            ဗိုလ္ခ်ဳပ္သတၱိကား ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာပင္။ တဖန္ စာေပစိတ္ႏ်င့္ အမ်ိဳးသားမာန္ သူ႔ေရးဟန္ကို ေလ့လာၾကည္ပါဦး။

            ` ၂၃ – ၂ – ၃၂ (၁၂၉၂ တပို႔တြဲလဆုတ္၊  ၂ ရက္ အဂၤါေန႔) မေန႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းတြင္ေမွာ္ဘီ ဆရာသိန္းႀကီးလာေရာက္တရားေဟာ၊ ေကာင္းပါေပ၏။ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာစာေပထြန္းကား လာမည္ကို ေမွ်ာ္လင့္´ ဟု ေရးမွတ္ထားသည္။

            အထက္ပါေဖာ္ျပပါ  ဒိုင္ယာရီပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စာကေလးမ်ားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ လူငယ္ဘ၀၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္းကို အ႐ွင္းဆံုးေျပာျပေနေသာ မွတ္တမ္းကေလးမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။

            အလုပ္အကိုင္ေဆာင္႐ြက္ရာ၌ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ျခင္းမ႐ွိ၊ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္သို႔ အေရာက္ႀကိဳးစားၾကရာ၌လည္း ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းသည္ စံျပျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ရမွာကို ဘယ္ေသာအခါမွ် ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမ႐ွိသူမ်ားတြင္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ထိပ္ဆံုးက အၿမဲ႐ွိသည္။ ဇြဲလည္းအလြန္ ျပင္းထန္ပါသည္။ ဘာလုပ္လုပ္စိတ္ေရာကိုယ္ပါ လုပ္တတ္၍လည္း သူလုပ္ကိုင္သမွ်မွာ ခရီးေရာက္ေလ့႐ွိသည္။

            ထို႔ေၾကာင့္လည္း မဟာဇနကဇာတ္ေတာ္၌ ႐ြက္သေဘၤာႀကီးပ်က္ခါနီးမွာ ကုန္သည္ ၇၀၀ တို႔သည္ ၀ီရိယကိုေလွ်ာ့၍ မိ႐ိုးဖလာနတ္မ်ားကို တိုင္ၾက၊ ပသၾကေသာ္လည္း ကယ္ဆယ္သူကား ေပၚမလာ၊ ငါးလိပ္တို႔၏ အစာသာျဖစ္ၾကရသည္။ ၁၆ ႏွစ္သားအ႐ြယ္မွ်သာ႐ွိေသးေသာ အေလာင္းေတာ္ကား မည္သည့္နတ္ကိုမွ် အားကိုးမေနဘဲ ရဲစိတ္ရဲေသြး ၀ီရိယစိတ္ျဖင့္ ပင္လယ္ေရျပင္ကို ခုႏွစ္ရက္တိုင္တိုင္ လက္ပစ္ကူးခဲ့မႈေၾကာင့္ ေမခလာနတ္သမီး၏ ကယ္မျခင္းကို ခံခဲ့ရသည္မဟုတ္ပါေလ။

            လူငယ္တုိင္း၏ ေက်ာင္းသားဘ၀သည္ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ အမ်ားဆံုးပါ၀င္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ႏုိင္ေလသည္။ ေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ ေက်ာင္းစာကိုသာ အပတ္တကုတ္အားထုတ္ႀကိဳးစား၍ ၿပီးျပည့္စံုျခင္း မ႐ွိေသး။ လူ႔ဘ၀၊ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ ႏွင့္ ထိေတြ႕ႏိုင္ေအာင္ တပါတည္းႀကိဳးစားအားထုတ္သင့္သည္။ ဘြဲ႕ရလွ်င္ ပညာတတ္ၿပီဟု မဆိုသာ။ ပညာ၏ နက္နဲက်ယ္ေျပာပံုကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက –

            `ပညာဆိုသည္မွာ စာအုပ္စာတမ္းဖတ္၍ စာသိမႈကို ပညာဟု မဆိုေပ။ ပညာသည္ အတုိင္းအဆမထင္ အလြန္က်ယ္ေျပာနက္နဲသည္။ ကမၻာေပၚ႐ွိ အလုပ္သမားအားလံုးပင္လွ်င္ ပညာအားလံုးကို ေလာကျပင္က်ယ္တည္း ဟူေသာ ေက်ာင္းႀကီး၌ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ ပုခက္အတြင္းမွ ေျမႀကီးထဲသို႔ ေရာက္သည္အထိ ပညာသင္သားမ်ားျဖစ္ေနၾကေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပညာသင္ၾကားမႈသည္ အမွန္စင္စစ္အား ျဖင့္ လူ၏ တသက္တာတြင္ ကုန္ဆံုးသည္ဟု မဆိုႏိုင္´ ဟု ဆံုးမပဲ့ျပင္လမ္းညႊန္မႈေပးခဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ။

            ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၿမိဳ႕ျပလူဦးေရထက္ ေက်းလက္ဦးေရက ပိုမ်ားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေစလိုလွ်င္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားဖြံ႕ၿဖိဳးမွ ျဖစ္မည္။ လူငယ္မ်ားၿမိဳ႕တက္ၿပီး ေနခ်င္စိတ္ေဖ်ာက္ရမည္။ ထိုအခ်က္ကို ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေအာက္ပါအတိုင္း လူငယ္မ်ားအား လမ္းညႊန္ေပးခဲ့ပါသည္။

            `လူငယ္ေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက လူငယ္ေတြဟာ ၿမိဳ႕မွာခ်ည္းမေနဘဲ ေတာကိုလည္းသြားၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကပါ။ ၿမိဳ႕မွ အလုပ္လုပ္ရင္ ထင္ေပၚတယ္။ လူသိေပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ထိေရာက္မွာက ေတာကိုသြားမွထိေရာက္မယ္။ စစ္ၿပီး ဗမာျပည္မွာ ထူေထာင္ေရးလုပ္ငန္းေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိတယ္။ တကယ္လုပ္ရင္ ၿမို႕မွာ မေနပါနဲ႔။ ေတာကို သြားၾကပါ။ နာမည္ျဖစ္႐ုံ၊ စတန္႔ျဖစ္႐ုံ လုပ္ခ်င္ရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ အခု႐ွိေနတဲ့အေျခအေနအတုိင္း လုပ္ၾက၊ ဗမာျပည္ေတာ့ ႀကီးပြားမွာမဟုတ္ဘူး။´

 ဟူ၍ ေျပာခဲ့ပါသည္။      လူငယ္တုိင္းသည္ သတၱိ႐ွိရမည္။ သို႔ေသာ္ တလြဲဆံပင္ေကာင္းေသာ မိုက္႐ူးရဲသတၱိမ်ိဳးကားမဟုတ္၊ သတင္းစာဆရာ ဦးပုကေလးေရးသားထားေသာ `ငါတို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ´ စာအုပ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ သူရသတၱိႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ခံယူခ်က္ကို ေအာက္ပါအတုိင္းေ၇းသားထားသည္-

            `တခ်ိဳ႕လူေတြဟာ ေသြးပူတုန္းသာ ေသရဲၾကတာ။ ေသြးေအးတဲ့အခါက်ေတာ့ မေသရဲၾကဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေသြးေအးတုန္းလည္း ေသရဲတာပဲ။´

            အိုးေ၀မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာ ကိုေအာင္ဆန္းဘ၀ကလည္း `ငရဲေခြးႀကီးလြတ္ေနသည္´ ဟူေသာ ေဆာင္းပါးေရးသူ၏ အမည္ကို ထုတ္ေဖာ္ရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အား တကၠသိုလ္အာဏာပိုင္တို႔က ေခ်ာ့ခ်ည္တခါ၊ ေျခာက္ခ်ည္တလွည့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ အသက္ ၂၁ ႏွစ္သာ ရွိေသးေသာ အယ္ဒီတာကိုေအာင္ဆန္းက ဘာမွ ဘာမွ မေျပာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ တကယ့္သတၱိ တကယ့္သံမဏိစိတ္ဓာတ္ကို ယေန႔လူငယ္မ်ားအားက်အတုယူဖြယ္ပင္။

            ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာႀကီးကို တည္ေဆာက္ေပး႐ုံမွ်သာ ေပးခဲ့သည္မဟုတ္ေခ်။ ထိုဗိမာန္ႀကီး အဓြန္႔႐ွည္စြာ တည္ၿမဲေစရန္အတြက္ အနာဂတ္ကို ေျမွာ္၍ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးစနစ္တို႔ကိုပါ ခ်မွတ္ေပးခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ယင္းသို႔ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားသည့္အေလ်ာက္ ႏုိင္ငံ့တာ၀န္ကို ပုခံုးလႊဲယူထမ္းေဆာင္ၾကရမည့္ လူငယ္မ်ားအခန္းက႑ကိုလည္း သိျမင္ထားသူျဖစ္သည္။

            ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ေက်ာင္းသားအ႐ြယ္ကတည္းက မိမိကိုယ္တုိင္ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ တာ၀န္မည္မွ် ႀကိးမားသည္ကို နားလည္သိ႐ွိထားသူျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ႏိုင္ငံေတာ္မွာ သူ႔ကၽြန္ဘ၀က်ေရာက္ေနခ်ိန္ျဖစ္ရာ မိမိႏွင့္တကြ လူငယ္တို႔၏ တာ၀န္သည္ ပို၍ ႀကိးမားေနသည္ကို နားလည္သိ႐ွိထားသူျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကို ေရနံေခ်ာင္းၿမိဳ႕ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းဆရာမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ား အစည္းအေ၀းတစ္ခုတြင္ ရဲရဲေတာက္ ေဟာေျပာလိုက္သည့္ ကိုေအာင္ဆန္း၏ ေအာက္ပါစကားရပ္က အထင္အ႐ွားျပသလ်က္႐ွိသည္။

            `ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြဟာ စာကို ကုန္းဖတ္ေန႐ုံနဲ႔ တာ၀န္ေက်ၿပီလို႔ မဆိုႏိုင္ဘူး။ ဗမာျပည္ႀကီး သူမ်ားလက္ေအာက္ခံ ကမန္ျဖစ္ေနတာကို ကၽြန္ဘ၀ကလြတ္ေျမာက္ေအာင္ ဘယ္လိုဖန္တီးကယ္တင္ရမယ္ဆိုတာ ခုေနက စဥ္းစားဖို႔ေတာ္ၿပီ။ ဒါတြင္မကေသးဘူး အခု ခင္ဗ်ားတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရာဇ၀င္ဘာသာသင္ေနရတယ္။ ရာဇ၀င္ကို တတ္သိနားလည္ေနလို႔ မၿပီးေသးဘူး။ ရာဇ၀င္သစ္ကို ဖန္တီးႏိုင္တဲ့ လူေတြျဖစ္လာေအာင္ ကိုယ္တိုင္ႀကိဳးစားၾကမွ တကယ့္လူေတာ္လူေကာင္း လူရည္ခၽြန္ေတြလို႔ ဆိုႏုိင္မယ္´ ဟူ၍ ေျပာခဲ့သည္။

            မွန္ေပသည္။ သူေျပာခဲ့သလိုပင္ သူသည္ ရာဇ၀င္သစ္ကို ဖန္တီးခဲ့သူျဖစ္ခဲ့သည္။ သူေျပာခဲ့သလို နိုင္ငံကို သူ႔ကၽြန္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ့သည္။

            ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ လူငယ္မ်ားလုိက္နာက်င့္သံုးအပ္သည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား အရည္အခ်င္းမ်ားကို ခ်ျပခဲ့သည္။

            ဗိုလ္ခ်ဳပ္က-

–       ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား႐ိုးသားမႈ ႐ွိရမည္။

–       ရန္သူကို တုိက္ခိုက္ရဲေသာ စိတ္ရိွရမည္။

–       အႏိုင္မခံ၊ အ႐ႈံးမေပးေသာ ဇြဲႏွင့္သတၱိ႐ွိရမည္။

–       တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္ေသာစိတ္ႏွင့္ တာ၀န္သိေသာ စိတ္မ်ား႐ွိရမည္။

–       ျပည္သူ႔၀န္ကို ထမ္း႐ြက္ရာ၌ အနစ္နာခံလိုေသာ စိတ္႐ွိရမည္။

–       ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံတကာ အေ၇းအခင္းႏွင့္ မိမိျပည္တြင္းအေရးမ်ားကို သိ႐ွိနားလည္ေနေအာင္ ေလ့လာျခင္းျပဳရမည္။

–       ေတာရပ္ေဒသမ်ားသို႔ သြားေ၇ာက္ၿပီး တုိင္းရင္းသားလုပ္သားျပည္သူမ်ားကို တတ္ႏိုင္သည့္ ေနရာမ်ားမွ ကူညီျခင္းျပဳရမည္။

စသည္ျဖင့္ လမ္းညႊန္ခဲ့သည္။

ဤမွ်ဆိုလွ်င္ပင္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လူငယ္လမ္းညႊန္မႈမ်ားကို  ေလ့လာအကဲျဖတ္နိုင္ၿပီျဖစ္ပါသည္။ ထိုလမ္းညႊန္ခ်က္အတုိင္းလူငယ္မ်ားသည္ လုိက္နာက်င့္သံုး၍ ျပည္သူတရပ္လံုး ေမွ်ာ္မွန္းေတာင့္တေနေသာ ဒီမိုကေရစီပန္းတိုင္သို႔ ျပည္သူတရပ္လံုး အတူတက္ၾကြစြာ ေဆာင္႐ြက္ၾကပါစို႔ဟု ဆႏၵျပဳလုိက္ ရပါသည္။

စာကိုး

(၁) သခင္ေက်ာ္စိန္        `မွတ္မိသမွ် ကိုေအာင္ဆန္း၏ ေက်ာင္းသားဘ၀´ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႏွစ္လည္စာေစာင္  တြဲ ၄၊ အမွတ္ ၂ ( ၁၉၆၀ – ၆၁)

(၂) နတ္ေမာက္လင္းေရာင္         `စနစ္တက်ေနထိုင္လာသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း´ ဗိုလ္တေထာင္ သတင္းစာ (၁၇ – ၇ – ၁၉၇၉)

(၃) ေမာင္ေဆြ၀င္း(ပဲခူး) `အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လူငယ္လမ္းညႊန္မႈမ်ားကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကပါစို႔ေၾကးမံုသတင္းစာ (၁၃-၇-၁၉၇၉)

(၄) ယဥ္ေမာင္(ခရမ္း)    `ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမွ်ာ္မွန္းေသာ လူငယ္မ်ား၏ ပုံသ႑ာန္´ ေ႐ွ႕သို႔ စာေစာင္ အတြဲ ၁၇၊ အမွတ္ ၅ ။ (၁ – ၈ – ၁၉၇၀)