ျပည္သူအမ်ားအတြက္ က်န္းမာေရးအာမခံ (ေမာင္၀ံသ)

ႏို၀င္ဘာ ၇ ထုတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပမည့္ ေမာင္၀ံသ ေျပာခ်င္လြန္းလို ေဆာင္းပါး။႕

      ယခင္အပတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ပါ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ]]ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ မူကို လက္ခံၾကၿပီဆိုလွ်င္ ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္း မေ၀းေတာ့ပါၿပီ}}ေဆာင္းပါး ကိုဖတ္ၿပီး သေဘာတူသူအေတာ္မ်ားမ်ားက စာတတန္ ဖုန္းတေထာက္ ဆက္သြယ္ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ အဲဒီပုဂိဳလ္မ်ားထဲမွာ အၿငိမ္းစားႏိုင္ငံ့၀န္ထမ္း တစ္ဦးအမည္နဲ႕ ျပည္သူ႕ေခတ္မွာ ေဆာင္းပါးေတြေရးေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြရင္း အန္ကယ္ႀကီးက ေရွ႕ဆုံးက ပါပါတယ္။

အေျခခံဥပေဒျပန္လည္ျပင္ဆင္ေရးေကာ္မတီ

    အန္ကယ္ႀကီးက ကြၽန္ေတာ္ေရးတဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႕ တိုက္ရိုက္ သက္ဆိုင္ခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၆၁ခုႏွစ္ေလာက္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုလက္ထက္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ  ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေရးေကာ္မတီမွာ ထိုစဥ္က တရားေရးဌာနရဲ႕ အတြင္း၀န္ ကေလးဘ၀နဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္တာ၀န္ယူခဲ့သူ ျဖစ္လို႕ပါ။ ဥကၠဌက ထိုစဥ္က တရားေရး၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ ေအးေမာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အန္ကယ္ႀကီးက ခုဆို အဲဒီေကာ္မတီမွာ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ၃၃ဦးအနက္ သူတစ္ေယာက္ပဲ က်န္စစ္သား ျဖစ္ေနၿပီ ထင္တယ္လို႕ ေျပာပါတယ္။ ေကာ္မတီမွာ ဦးတီပီ၀မ္း၊ ဦးဘညိမ္း၊ ဦးထြန္း၀င္း၊ ဦးခင္ေမာင္လတ္ စသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ေယာက္စီနဲ႕ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ ဦးရန္ေအာင္လို ပုဂိဳလ္ေတြပါတယ္။  အတြင္းေရးမွဴးလုပ္ခဲ့တဲ့ အန္ကယ္ႀကီး ကိုယ္တိုင္က ယခု အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ပုံမွန္ဖုန္းဆက္၊ ရံဖန္ရံခါ ကိုယ္တိုင္လာလည္တယ္၊ က်န္းမာေရးေလ့က်င့္ခန္း ပုံမွန္လုပ္တယ္။ စာဖတ္တယ္၊ ေရဒီယို နားေထာင္တယ္၊ ေခတ္ကို မ်က္ေျခမျပတ္ဘူး။

ခြဲထြက္ဖို႕ စိတ္ကူးမရွိခဲ့ပါ

    သူက သူတို႕ေကာ္မတီက အထူးဖိတ္ၾကားေတြ႕ဆုံခဲ့သူေတြထဲမွာ ပထမဆုံး ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး စပ္ေရႊသိုက္ ပါ၀င္ပုံ၊ စပ္ေရႊသိုက္က သူတို႕အေနနဲ႕ ျပည္ေထာင္စုက ခြဲထြက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူး လုံး၀မရွိတဲ့ အေၾကာင္း၊ ျပည္နယ္ေတြမွာ အာဏာခြဲေ၀မႈ ဘာမွ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေနလို႕ ျပဳျပင္ေစခ်င္တဲ့အေၾကာင္း (သစ္ခုတ္တာ၊ သတၱဳတြင္းတူးေဖာ္တာကအစ ဗဟိုအစိုးရဆီက ခြင့္ျပဳမွ လုပ္ႏိုင္တဲ့) အေထာက္အထားေတြနဲ႕ ေျပာျပပုံေတြကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာပါတယ္။

       ကြၽန္ေတာ္က အန္ကယ္ႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ကို အခုေျပာျပတာေတြကိုပဲ ေဆာင္းပါး ျပန္ေရးစမ္းပါ၊ ဒီေန႕ေခတ္လူေတြ သိဖို႕ေကာင္းတယ္လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အန္ကယ္ႀကီး က ေရးမယ္ ေရးမယ္ လို႕သာ ေျပာသြားတယ္၊ ဒီေန႕ထိ ေဆာင္းပါးက ျဖစ္မလာပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အေပ်ာ္ထမ္းစာေရးသူေတြအေၾကာင္း သိေနလို႕ ထပ္မံတိုက္တြန္းဖို႕ပဲ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ သူတို႕သဘာ၀က စာဖတ္မယ္၊ ေျပာမယ္၊ ေဆြးေႏြးမယ္၊ ခ်ေရးဖို႕က်ေတာ့ အလြန္ဇီဇာေၾကာင္ၾကပါတယ္။ အဲဒါ က်ဳပ္တို႕ ဗ်ဴရိုကရက္ေတြရဲ႕ အက်င့္ပဲလို႕ သူကိုယ္တိုင္က ၀န္ခံဖူးပါတယ္။

       ေရးေတာ့လည္း တစ္ ႏွစ္ သုံး နံပါတ္စဥ္ေတြထိုးၿပီး အစီရင္ခံစာသဖြယ္ ေရးလာတတ္ပါတယ္။ မည္သို႕ရွိေစ၊ အန္ကယ္ႀကီးဆီက အဖိုးတန္ သမိုင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကပါစို႕။

က်န္းမာေရးအာမခံ

    ေနာက္တစ္ခ်က္ ဒီအပတ္ေျပာခ်င္တာက က်န္းမာေရးအာမခံ အေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္လို႕ ေဆးကုေနရတဲ့သတင္းၾကားေတာ့ အေမရိကန္နဲ႕ ဥေရာပက ျမန္မာ မိတ္ေဆြေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ က်န္းမာေရးအာမခံရွိတယ္မဟုတ္လား၊ မလုပ္ထား ဘူးလား၊ အဲသလို က်န္းမာေရးအာမခံလုပ္ထားရင္ အာမခံဌာနက ေဆးကုသစရိတ္အမ်ားစုကို တာ၀န္ယူေပးေခ်ရတာပဲ စသည္ျဖင့္ ေျပာၾကပါတယ္။

      ေနာက္ မိတ္ေဆြ တခ်ိဳ႕က က်န္းမာေရးေဆးကုစရိတ္ အတြက္ ဘဏ္ေတြက ေငြေခ်းတဲ့စနစ္ မရွိဘူးလား လို႕ ေမးပါတယ္။ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ အဲဒီေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္လည္း က်န္းမာေရးအာမခံ အေၾကာင္း သတိရပါတယ္ဗ်ာ။

       ႏိုင္ငံပိုင္သတင္းစာ တိုက္ေတြမွာ အယ္ဒီတာ လုပ္ခဲ့တုန္းကေတာ့ လူမႈဖူလုံေရးကတ္ျပားလည္း ရွိတယ္၊ ရန္ကုန္က အလုပ္သမားေဆးရုံႀကီးမွာ ေဆးကုသမႈလည္းခံယူဖူး ပါတယ္။ က်န္းမာေရးအာမခံရဲ႕ သေဘာသဘာ၀က အဲဒီသေဘာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္လခ ထဲက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၃-၄၀ ေလာက္က တစ္လကို ၁၄-၅က်ပ္ေလာက္ လူမႈဖူလုံေရးအတြက္ ေငြျဖတ္တယ္။   

       က်န္းမာေရးေကာင္းေနရင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြၽန္ေတာ့္ ထည့္၀င္ေငြဟာ အျခား အလုပ္သမားေတြ ေဆးကုစရိတ္ထဲ ပါမယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကုသိုလ္ရတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ က်န္းမာေရး ခြၽတ္ယြင္းလို႕ ေဆးကုရၿပီဆိုရင္လည္း ကြၽန္ေတာ္  သြင္းထား တဲ့ေငြပမာဏနဲ႕ မဆိုင္ဘူး၊ ေရာဂါအေျခအေနအေလ်ာက္ ကုန္က်စရိတ္ကို လူမႈဖူလုံေရးက တာ၀န္ယူေပးတာပဲ။ အင္မတန္ေကာင္း တဲ့စနစ္ပါ။

အေမရိကန္က အာမခံ

    သို႕ေပမယ့္ ၀န္ထမ္းမဟုတ္ေတာ့ခ်ိန္ကစလို႕ ကြၽန္ေတာ္လည္း က်န္းမာေရးအာမခံထားဖို႕ဆိုတာ သတိေတာင္မရေတာ့ပါဘူး။ ၂၀၁၀ တုန္းက အေမရိကန္ျပည္ကို ဖဲလိုးရွစ္တစ္ခုနဲ႕ သြားေတာ့ အဲဒီမွာ က်န္းမာေရးအာမခံေဖာင္ေတြျဖည့္ၿပီး လုပ္ရေသးတယ္။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး၊ ျဖည့္ဆိုလို႕ ျဖည့္လိုက္တာပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာၿပီးတဲ့အခါ ျပန္အမ္းေငြေတြဘာေတာင္ ရပါေသးတယ္။

      အဲဒီတုန္းက ဗဟုသုတအျဖစ္ တစ္ခုေတာ့ ေမးမိလို႕ သိလိုက္တယ္။ တကယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ အေမရိကန္မွာ ရွိေနတုန္း ေရာဂါတစ္ခုခုစြဲကပ္လို႕ ကုသရရင္ ဘယ္လို တာ၀န္ယူမွာလဲ ဆိုေတာ့ ကုန္က်စရိတ္အားလုံးအနက္ အာမခံဌာနက ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္ရွင္ (ဖိတ္ၾကားတဲ့အဖြဲဲ႕အစည္း) သို႕မဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္က ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက်ခံရမယ္လို႕ သိရပါတယ္။

    သမၼတအိုဘားမားက ဆင္းရဲသားေတြ က်န္းမာေရးေဆးကုသ စရိတ္အတြက္ အစိုးရက မ်ားမ်ားသုံးႏိုင္ေအာင္ လူခ်မ္းသာေတြဆီက အခြန္ပိုေကာက္ဖို႕ စီစဥ္တဲ့ ၂၀၀၉ခုႏွစ္ေလာက္က က်န္းမာေရးအာမခံ စီမံကိန္းအေၾကာင္းလည္း ေလ့လာဖူးပါတယ္။ အေတာ္ စိတ္၀င္စားဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။

ပုဂလိက အာမခံလုပ္ငန္းေတြ

    ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ အာမခံဌာနက ၀ါရင့္ သဘာရင့္ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္သိမ္း ဒုတိယ၀န္ႀကီး ျဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့ က်န္းမာေရး အာမခံကိစၥေတြဘက္မွာ တစ္နည္းတစ္ဖုံ ထူးျခားတိုးတက္လာမယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ပုဂလိက လုပ္ငန္းရွင္ေတ ြကို အာမခံလုပ္ငန္း (အထူးသျဖင့္ က်န္းမာေရးအာမခံ) ေတြ က်ယ္က်ယ္ ျပန္႕ျပန္႕ လုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးလာရင္ အစိုးရလည္း ၀န္ေပါ့သြားမယ္၊ ႀကိဳးနီစနစ္ကင္းရွင္းတဲ့ ကမၻာ့အဆင့္မီ အာမခံလုပ္ငန္းေတြလည္း ေပၚလာ မယ္လို႕ ယုံၾကည္ပါတယ္။

     တစ္ခုေတာ့ရွိပါတယ္။ ပုဂလိကလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို အာမခံလုပ္ငန္း လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ စိတ္ပ်က္ သြားေစမယ့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ၊ ေငြပမာဏသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႕ ရင္ဘတ္ ဆီးမတြန္းဖို႕ေတာ့ လိုမယ္ ထင္တယ္ဗ်ာ။

    လူတစ္ဦးခ်င္းစီဟာ တစ္လကို ေငြေထာင္ဂဏန္းေလာက္ ပုံမွန္သြင္းထားရုံနဲ႕ အေရးဟယ္ အေၾကာင္းဟယ္ က်န္းမာေရးကိစျဖစ္လာရင္ သိန္းခ်ီကုန္က်မယ့္ စရိတ္ေတြကုိ အာမခံဌာနက တာ၀န္ယူေပးတဲ့စနစ္မ်ိဳး မွန္မွန္ကန္ကန္ ေပၚေပါက္လာရင္ ဆင္းရဲသားျပည္သူမ်ားအတြက္ ႀကီးစြာ အက်ိဳးရွိမည္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။

     တစ္ခုေတာ့ ရွိေပသေပါ့ခင္ဗ်ာ။ ကုသေရးပိုင္းမွာ ၿပီးစလြယ္ မဟုတ္ဘဲ မွန္မွန္ကန္ကန္ ျဖစ္ေစဖို႕ေတာ့ အစိုးရက ထိန္းသင့္သေလာက္ ထိန္းေပး ၾကပ္မတ္ေပးရပါလိမ့္မယ္။

    အေမရိကန္က မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ေမးတဲ့ က်န္းမာေရး ေဆးကုစရိတ္ အတြက္ ဘဏ္ေတြက ေငြေခ်းတဲ့စနစ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ ရွိၿပီလား မရွိေသးဘူးလား စုံစမ္းေမးျမန္းၾကည့္ရပါဦးမယ္။

    သည္အေၾကာင္းေတြ ေတြးရင္း ေရးရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ ကမၻာနဲ႕ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္တဲ့ စနစ္ေတြ မိတ္ဆက္ေပးဖို႕ အမ်ားႀကီး လိုေနပါေသးလားဆိုတာ ၀မ္းနည္းစြာ သေဘာေပါက္မိေၾကာင္းပါဗ်ာ။

၄-၁၁-၂၀၁၂

maungwuntha@gmail.com

(photo credit – http://www.onthemedia.org/blogs/on-the-media/2012/jun/19/reporting-burma/ )