“ဖက္ဒရယ္အတု” သတိျပဳ
တူေမာင္ညိဳ၊ ႏို၀င္ဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၂
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအပါအဝင္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ၃ ခုရွိခဲ့သည္။
– ၁၉၄၇ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ
– ၁၉၇၄ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ
– ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ဟူ၍ျဖစ္သည္။
ထိုဥပေဒ သံုးခု၏ အေျခခံတူညီခ်က္ကုိေျပာဟုဆိုလာလွ်င္ –
– ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး ျပည့္ျပည့္ဝဝ မရွိျခင္း ႏွင့္
– တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ တန္းတူေရးႏွင့္ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ား မရွိသည့္အခ်က္ ၂ ခ်က္ကိုျပသ ရမည္သာ ျဖစ္သည္။
အဆိုပါအခ်က္ ၂ ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနမႈကို ယေန႔အထိ မရပ္စဲႏုိင္ေသးေသာ “ျပည္တြင္းစစ္” ဆုိသည့္ ျဖစ္ရပ္က အထင္အရွား သက္ေသခံေနပါသည္။ “ျပည္တြင္းစစ္” သည္ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္းျဖစ္ပြားေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ “ျပည္တြင္းစစ္” သည္ အရင္းစစ္လုိက္လွ်င္ ျပည္တြင္းႏုိင္ငံေရးျပႆနာ၏ တိုက္ရုိက္အဆက္ပင္ျဖစ္သည္။ ဒီမုိကေရစီကင္းမဲ့မႈ၏ ျပယုဂ္လည္းျဖစ္သည္။ ဒီမုိကေရစီအျပည့္အဝရွိေနလွ်င္ မည္သူက လက္နက္ကိုင္ခုခံေတာ္လွန္ေနမည္နည္း။
တုိင္းရင္းသားတန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ျပႆနာ (ဝါ) ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ တည္ေဆာက္ေရးျပႆနာသည္ အစပထမတြင္ ထုိစဥ္က တည္ဆဲ ၁၉၄၇ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ ေတာင္းဆိုခဲ့ေသာ ျပႆနာသာ လွ်င္ျဖစ္သည္။
သုိ႔ေသာ္လည္း အုပ္စုိးသူ (ဖဆပလ) အစိုးရသည္ အေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲက ေျပလည္စြာ ေျဖရွင္း ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိေခ်။ သို႔ျဖင့္ သက္ဆုိင္ရာတုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားသည္ လက္နက္စြဲကိုင္ခုခံေတာင္းဆုိရေသာ ဘဝအေျခအေနသို႔ ဆုိက္ေရာက္ခဲ့ရသည္။
တုိင္းျပည္တြင္ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး ျပည့္ျပည့္ဝဝ မရွိျခင္းႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အခြင့္အေရးမရွိျခင္းသည္ ယေန႔အထိတုိင္ ေျပလည္ေအာင္ေျဖရွင္းႏုိင္ျခင္းမရွိေသးေသာျပႆနာအျဖစ္တည္ရွိေနရသည္။
ျပည္တြင္းစစ္ မရပ္စဲႏုိင္ျခင္းဟူေသာအခ်က္သည္ ဒီမုိကေရစီျပည့္ျပည့္ဝဝမရွိေၾကာင္းႏွင့္ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ မရွိေၾကာင္း ဝန္ခံေနျခင္း/သက္ေသခံေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျဖင့္ ျပည္တြင္းစစ္ကိုရပ္စဲႏုိင္သေလာ၊ ဒီမုိကေရစီအျပည့္အဝ ရရွိႏုိင္သေလာ၊ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကို အာမခံႏုိင္မည္ေလာ။
ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္အားျဖင့္ဆိုလွ်င္ ၁၉၄၇ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ျပည္တြင္းစစ္ကိုရပ္စဲႏုိင္သည့္ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ကိုေဖၚေဆာင္ႏုိင္သည့္ အခြင့္အလမ္း တစ္စံုတစ္ရာရွိသည္ဟု ေျပာႏုိင္ေသာ္လည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံတြင္ ထိုအခြင့္ အလမ္းမ်ိဳးမပါရွိေခ်။
ထုိ႔အျပင္ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ က ကိုင္စြဲထားသည့္ “ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းေရးေပၚလစီ” ဆိုသည္မွာ အရင္းစစ္လုိက္လွ်င္ လက္နက္ခ်၊ တပ္ဖ်က္ၿပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲဝင္ေရးသာျဖစ္သည္။
ယခုလည္း “၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကုိမျပင္ဆင္ဘဲ တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးေတြရႏုိင္တယ္၊ ဖက္ဒရယ္မူအတြက္ ေဖာင္ေဒးရွင္းေတြ ခ်ႏုိင္တယ္” ဟုေျပာဆိုသံထြက္လာသည္။
ကြန္ဟိန္းၿမိဳ႕နယ္ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ေဒၚနန္းဝါႏု(SNDP)ႏွင့္ ကြတ္ခုိင္ၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးတီးခြန္ျမတ္ (ႀကံ့ဖြံပါတီ) တို႔ကို ထိုဥပေဒၾကမ္းေရးဆြဲဖုိ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္း က တာဝန္ေပးသည္ဟုဆုိသည္။
ေဒၚနန္းဝါႏု က
“ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္စရာမလိုဘဲနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေတြကို အခြင့္အေရးအျပည့္အဝေပးၿပီးတဲ့ ဥပေဒေတြ၊ ဇယား ၂ က ဟာေတြကိုအေျခခံၿပီးေတာ့ ဖက္ဒရယ္မူနဲ႔တူတဲ့ တန္းတူညီမွ်မႈရွိတဲ့ တုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္ကို စီမံခန္႔ခြဲခြင့္ေပးထား တဲ့ ဥပေဒေရးဆြဲလို႔ရတယ္။ ဒီပံုစံကိုျဖစ္ေအာင္ေရးဆြဲဖို႔ဆိုၿပီး က်မနဲ႔ ဦးတီခြန္ျမတ္ ကို ၫြန္ၾကားတာရွိတယ္ရွင့္”
ဟု ေျပာတာၾကားရ သည္။
ယခုလုပ္နည္းသည္ တုိင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားႏွစ္သက္လုိလားသည့္ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ျဖစ္ေပၚေရး ဦးတည္ခ်က္ကို လမ္းလႊဲ လိုက္ျခင္း၊ သရုပ္ဖ်က္ျခင္းတစ္မ်ိဳးသာျဖစ္သည္။
၁၉၆၂ တြင္ “ဖက္ဒရယ္မူ”ကိုအေၾကာင္းျပၿပီးအာဏာသိမ္းခဲ့ေသာ စစ္အုပ္စုသည္ ယခုအခါ “ဖက္ဒရယ္မူ”ကို ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲမွာပင္ တစတစေဖၚေဆာင္သြားႏိုင္သည္ဟူေသာ ႏွပ္ေၾကာင္း လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္လာေနၿပီ ျဖစ္သည္။
အဓိကအာဏာမ႑ိဳင္ကို မထိပါးႏုိင္သည့္ အေျခခံေပၚတြင္ အာဏာကုိင္ထားႏုိင္သူသည္ သ႑ာန္မိ်ဳးစံုျဖင့္ လွည့္ဖ်ားအယုံသြင္း သြားႏုိင္သည္ခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။ လွည့္ဖ်ားအယံုသြင္းခဲ့ဖူးသည့္ သာဓကေျမာက္မ်ားစြာလည္းရွိခဲ့သည္။
“ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ဆုိရွယ္လစ္”(ဆိုရွယ္လစ္အတု) ျဖင့္လွည့္ဖ်ားခဲ့ၿပီ။
“အမ်ိဳးသားညီလာခံ” (အမ်ိဳးသားညီလာခံအတု) ျဖင့္ လည္း အယံုသြင္းခဲ့ၿပီ၊
“စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီ” (ဒီမုိကေရစီအတု) ဆိုသည္ျဖင့္လည္း မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ေပးခဲ့ၿပီ၊
သူ႔ထက္ငါဦး ေထာက္ခံႀကိဳဆိုပါဝင္ခဲ့ၾကဖူးသည္၊ ပါဝင္ေနၾကသည္။ သို႔ျဖင့္ ရိုးအ သူမ်ား/ အခြင့္အေရး ေမွ်ာ္ျမင္သူမ်ား ထိုလွည့္ဖ်ားမႈ၊ အယံုသြင္းမႈမ်ား တြင္ အလံုးအရင္းျဖင့္ ပါသြားခဲ့ၾကဖူးသည္။
ယခုလည္း “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲတြင္ ဖက္ဒရယ္မူကို တစတစ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္သည္” ဆိုေသာ (ဖက္ဒရယ္အတု) ျဖင့္ ေသြးေဆာင္ေနၿပီ၊ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးေနသည္။ တရံမလပ္ႏုိင္ငံေရးသတိရွိၾကရန္ ႏႈိးေဆာ္ပါသည္။
ဒီမိုကေရစီျပည့္ျပည့္ဝဝရလုိလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ကို တကယ္တန္းလုိလားလွ်င္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းမွသာျဖစ္ႏုိင္မည္။ အေကာင္အထည္ေဖၚႏုိင္မည္။
ယင္းသို႔မဟုတ္ဘဲ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေဘာင္ထဲကေန “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု” တည္ေဆာက္ႏုိင္သည္ဟု ထင္ မွတ္မွားမိလွ်င္ သို႔မဟုတ္ ယူဆမိလွ်င္ ထိုသုိ႔ထင္မွတ္မွားမိသူ သု႔ိမဟုတ္ ယူဆမိသူ ပုဂၢိဳလ္/ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းသည္ ဒီမိုကေရစီ ျပည့္ျပည့္ဝဝရရွိေရးႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ တည္ေဆာက္ေရးဦးတည္ခ်က္တုိ႔ကုိ ေက်ာခုိင္းပစ္ပယ္သူ၊ ပုဂၢိဳလ္/ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းသာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ၫြန္း
– ေဒၚနန္းဝါႏု ႏွင့္ ဘီဘီစီ ( ဦးဝင္းျမင့္) အင္တာဗ်ဴး ဘီဘီစီ ၈ ႏုိဝင္ဘာ ၂၀၁၂ ညပုိင္း
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
အဲ ဒါကဒီလိုေလ ဘယ္လိုေျပာမလဲ ဟိုေလ ဘာတဲ. ေနပါဦး ေမခလာဆိုတဲ. သီခ်င္းသတိရမိလို.ပါ ” ယုန္ေကာင္ေလးငုံျပီးေျပာလဲ မယုံပါနဲ.” ဒီေလာက္လြယ္သလား၊ ျမန္မာျပည္မွာ ရွမ္း ၂ ေယာက္ပဲရွိတာလား?
၁၉၄၇၊၁၉၇၄နွင့္၂၀၀၈ဖြဲ.စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ(၃)ခုထဲမွာ၂၀၀၈ဖြဲ.စည္းပံုကအဆိုးဆံုးပဲ။၁၉၄၇ဖဲြ.စည္းပံုကိုျခံဳငံုျပီးသံုးသပ္လွ်င္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးကက်န္တဲ့တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားေတြကိုစိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ဖဲြ.စည္းပံုျဖစ္ေနတယ္၊ဒါေႀကာင့္(၁၄)နွစ္ပဲခံေတာ့ပ်က္သြားတယ္။၁၉၇၄ဖြဲ.စည္းပံုကိုျပန္လည္သံုးသပ္လွ်င္တုိင္းရင္းသားတန္နူရည္တူနဲ.ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ဆံုးရွူံးသည္သာမကဒီမိုကေရစီလူ.အခြင့္အေရးမွန္သမွ်ဆိတ္သုဥ္းသြားတယ္၊ဒါေႀကာင့္(၁၄)ပဲခံျပီးေတာ့၈၈အေရးေတာ္ပံုနွင့္အတူပ်က္သြားတယ္။၂၀၀၈ဖြဲ.စည္းပံုကိုျပန္ႀကည့္လွ်င္လည္တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးနွင့္ဒီမိုကေရစီလူ.အခြင့္အေရးဆံုးရွူံးသြားသည္သာမကစစ္အာဏါရွင္အုပ္စုတို.ကက်န္တဲ့တိုင္းရင္းသားျပည္သူ.တစ္ရပ္လံုးတို.ကိုတရား၀င္စိုးမိုးဖိနွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္လို.ရတဲ့ဖြဲ.စည္းပံုျဖစ္ေနတယ္။ဒါေႀကာင့္အထက္ကတင္ျပသလိုပဲ၂၀၀၈ဖြဲ.စည္းပံုထဲကေနဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအတုကိုတည္ေဆာက္မည့္အစား၂၀၀၈ဖြဲ.စည္းပံုတစ္ခုလံုးကိုဖ်က္သိမ္းျပီးေတာ့တိုင္းရငး္သားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးမွတဆင့္စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္မူကိုေရးဆြဲးမွသာလွ်င္တည္ျငိမ္းေအးခ်မ္းျပီးေခတ္မီဖြဲ.ျဖိဳးတိုးတက္ေသာနိုင္ငံေတာ္သစ္သို.ေရာက္ရွိနိုင္မည္ျဖစ္ေႀကာင္းတင္ျပအႀကံျပဳအပ္ပါသည္။ .္ ္ ို