သားၾကီးေမာင္ေဇယ် သေရာ္စာ

မွားျပီးရင္းမွား ၃ (Thargyi Maung Zeya)

မွားျပီးရင္းမွား  ၃

သားၾကီးေမာင္ေဇယ်၊ ေအာက္တိုုဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၂

က်ေနာ့္ပန္းခ်ီကားေတြၾကည္ျပီး က်ေနာ္နဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက က်ေနာ္ကို အခ်ိန္နဲ႔ ေနရာမွားျပီးေရာက္လာသူလို႔ ေျပာၾက ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ သူတို႔ ေျပာစကားဟာ က်ေနာ္ အလုပ္ခြင္ထဲေရာက္ေတာ့ ပိုမွန္သြားပါတယ္။

က်ေနာ္လုပ္ရတဲ့ အလုပ္က စာျပင္ဆရာအလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အမွားပါရမီထူးခြ်န္တဲ့ က်ေနာ္ဟာ စာျပင္တဲ့ အလုပ္ကိုလုပ္ရေတာ့ က်ေနာ့္ရဲံအမွားေတြဟာ ဂႏၶ၀င္ေျမာက္အမွားေတြျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။

ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္စာဖတ္သူကိုနည္းနည္းေျပာျပဖို႔လိုပါမယ္။ စာျပင္ အလုပ္ဆိုတာ စာအုပ္တစ္အုပ္မရိုက္မီ စာအုပ္မွာပါတဲ့ စာသားေတြကိုသတ္ပံုမွန္မွန္၊ အစိပ္ အက်ဲမွန္မမွန္ စစ္ေဆး ျပင္ဆင္ေပးရတဲ့ အလုပ္ပါ။ စာအုပ္မျဖစ္ မီ ခဲစာလံုးနဲ႔စီထားတဲ့ စာေတြကို ေရစြတ္ထားတဲ့ စကၠဴနဲ႔ မွင္အနည္းငယ္စြတ္ထားတဲ့ စာစီျပီးသား ခဲစလံုးေတြထည့္ထားတဲ့ဘန္းထဲ က စာကို လက္နဲ႔ဖိျပီး ပံုႏိွပ္ထားစာရြက္ေပၚမွာထင္လာေအာင္လုပ္ရပါတယ္။ အဲဒီစာရြက္ေပၚထင္လာတဲ့ စာကို စာျပင္ဆရာက စာ က် မက်၊ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံု မွန္မမွန္ စစ္ေဆးျပီး တစ္ခါျပင္ရပါတယ္။ ေနာက္ စာေဖါင္သြင္းျပီးရင္ တစ္ခါျပင္ရပါတယ္။ စာေဖါင္ေပၚမွာေတာ့ စာဆက္ မွန္မမွန္ ၊ သတ္ပံုမွန္မမွန္ကို ၊ အစိပ္အက်ဲ မွန္မမွန္ကို စစ္ေဆးျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ေနာက္စက္ေပၚတင္ျပီး စက္နဲ႔ ႏွိပ္လို႔ထြက္လာတဲ့ စာကိုတစ္ခါျပင္ရပါတယ္။ အဲဒါကို ဖိုင္နယ္ပရု လို ေခၚပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးအျပီးသတ္ျပင္ရတာပါ။ အဲဒီလို  အနည္းဆံုးသံုးခါျပင္ျပီးမွ စာျပင္ဆရာက လက္မွတ္ထိုးျပီးပံုနွိပ္ခြင့္ ျပဳပါတယ္။ စာျပင္ခ တေဖါင္ကို က်ပ္ႏွစ္ဆယ္ရပါတယ္။ တေန႔ကို ငါးေဖါင္ေလာက္ ျပီးရင္ေန႔တြက္ကိုက္ပါတယ္။

က်ေနာ္ကလည္း ဒုတိအၾကိမ္ ေထာင္က ထြက္ခါစ အိမ္က ပံုႏွိပ္တုိက္မွာ စာျပင္ေပးရင္း လက္ဖက္ရည္ဖိုး ဖန္ ေနတဲ့ အခ်ိန္ပါ။

တခါတေလ စာေရးဆရာၾကီးဦရန္ေအာင္ဟာ ေဖေဖ့ဆီလာလည္ရင္း က်ေနာ္ပရုဖတ္တာကို ေတြ႔တဲ့ အခါ က်ေနာ္႔ အမွားေတြကို ေထာက္ျပ ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ပါတယ္။  ဟံသာ၀တီ ပရုဖတ္နည္းလို႔ သူေျပာတဲ့ ပရုဖတ္နည္းဟာ အေတာ္စိတ္၀င္စားဖို႔့ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ေယာက္က စာမူကိုကိုင္ျပီး စာလံုးတစ္လံုျခင္းေပါင္းျပရပါတယ္။ အဲဒါကို ေနာက္တစ္ေယာက္က စာတလံုးျခင္းကိုေထာက္ျပီးလိုက္စစ္ရပါတယ္။ အဲဒါေတာင္ အမွားမကင္းဘူးလို႔သိရပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ေခတ္ေရာက္ေတာ့ စာျပင္ဆရာတစ္ေယာက္ထဲကပဲ စာကို ဖတ္လည္းဖတ္ျပင္လည္းျပင္တဲ့ေခတ္ေရာက္ေနပါျပီ။ ထံုးစံ အတိုင္း အမွားေတြက ပလပြေပါ႔။  မသိလို႔မွားတာရယ္၊ မတတ္လို႔မွားတာရယ္၊ မျမင္လို႔မွားတာရယ္၊ စာျပင္ဆရာျပင္ဖို႔ က်န္သြားလို႔မွားတာရယ္ အမွား အသြယ္သြယ္ ေသာက္ေသာက္လည္ေအာင္မွားေတာ့တာပါပဲ။

အခုကြန္ျပဴတာ ေခတ္လို သတ္ပံုေတြကို အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ စြမ္းစြမ္းတမံ မွားႏိုင္ခြင့္ မရေသးေပမဲ့ အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခါတုန္းက အမွားေတြ အထူးအထြက္တိုးေအာင္ ေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ္ဟာ ေရွ႔တန္းက မပါ၀င္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ေနာက္တန္းေတာ့ မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။

တေန႔ေတာ့ . . . . ။ မွတ္မွတ္ရရတေန႔ေပါ့။

ဆရာဒဂုန္တာရာ ရဲ႔ အမွာပါတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို က်ေနာ္ ပရုဖတ္ခြင့္ရပါတယ္။ စာေရးဆရာပဲ ကံမေကာင္းတာလား၊ ထုတ္ေ၀သူပဲ ကံဆိုးတာလား၊ ဆရာဒဂုန္တာရာပဲ ကံဇာတာညိဳးေနလို႔လားမသိပါဘူး။ က်ေနာ္႔ရဲ႔ ၾကီးျမတ္တဲ့ အစဥ္အလာအတိုင္း မွားပါေတာ့တယ္။

က်ေနာ္ ဂရုစိုက္ပါတယ္။ ဆရာဒဂုန္တာရာရဲ႔ စကားလံုးေတြ၊ ဆရာဒဂုန္တာရာရဲ႔ ေလႏုေအးလိုအေရးအသားေတြ ဟာ က်ေနာ္ေပါ႔ဆမူ႔ေၾကာင့္မမွားေအာင္ေပါ့။ စာကားလံုးတခုျခင္း၊ ၀ါက်တခုျခင္း၊ စာတပုိဒ္ျခင္း ၊ က်ေနာ္ဂရုစိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္ ၾကီးျမတ္တဲ့ သမိုင္းအစဥ္အလာဆိုတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ဘယ္ေပ်ာက္မလဲဗ်ာ။ ထံုစံအတိုင္းအၾကီးအက်ယ္မွားပါေတာ့တယ္။ စာကားလံုးမွာလည္းမဟုတ္၊ ၀ါက်မွာလည္းမဟုတ္၊ စာပိုဒ္မွာလည္းမဟုတ္၊ ေခါင္းစဥ္မွာ မွားတာပါဗ်ာ ။ ေခါင္းစဥ္ၾကီးမွ ၁၆ မဲ နဲ႔စီထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္မွာ မွားတာပါ။ ေခါင္းစဥ္က ဆရာဒဂုန္တာရာရဲ႔ အမွားစာ တဲ့ဗ်ာ။

ေဖေဖက ရိုက္ျပီးသား စာေဖါင္ကို ယူၾကည့္ျပီး ဟိုး ဟိုး စက္ရပ္ဦး ဆိုျပီးစက္ရပ္ခိုင္းလို္က္တယ္။ မင္းဒါမျမင္ဘူးလားလို႔ အျပစ္တင္တယ္။ ဖိုမင္ ကိုေခၚျပီး ၀တ္ဆံ ႏွစ္လံုး ေပါက္ ကို ျခစ္ပစ္ဖို႔ေျပာပါတယ္။ ဖိုမင္က မ်က္ႏွာငယ္ကေလးနဲ႔ က်ေနာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္ပါတယ္။ က်ေနာ္က စက္သမားေလး ေမာင္စံ ကို အသနားခံတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ၾကည့္တယ္။ ေမာင္စံကေတာ့ ေက်နပ္ပံုမေပၚဘူး။

တကယ္ေတာ့ စက္ေပၚေရာက္မွ စာျပင္ခြင့္ မရွိပါ။ စက္ေပၚေရာက္မွာ စာျပင္ရင္ စာျပင္ဆရာနဲ႔ ဖိုမင္က စက္ဆရာကို ညေနေဖါင္ပိတ္ခ်ိန္မွာ ဘီအီ အရက္တစ္လံုးနဲ႔ ေတာင္းပန္ရတယ္။ အဲဒါ ဘယ္သူေတြ ဘယ္တုန္းက လႊတ္ေတာ္ေခၚျပီး ဆြဲထားတဲ့ ဥပေဒ ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ မသိရေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ ပံုႏွိပ္တိုက္ေလာကသားေတြ ေလးေလးစားစား လိုက္နာေနၾကပါတယ္။

ညေန ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က အရွင္ၾကီးစက္ဆရာ ေမာင္စံကို ဘီအီးတလံုးနဲ႔ ပူေဇာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ အရွင္ၾကီးေမာင္စံေခြ်တဲ့ မိန္႔မွာ ခ်က္က မွတ္သားဖို႔ေကာင္းပါ။

ဒီမွာ ကိုေဇယ်ရဲ႔ ခင္ဗ်ားအေဖ (လင္းယုန္ေမာင္ေမာင္) ဟာ  အစိုးရိမ္ၾကီးတာပါ၊ တကယ္ေတာ့ စာဖတ္သူေတြဟာ ဒဂုန္တာရာရဲ႔အမွားစာ ဆိုတာ သတိမထားမိပဲ ဒဂုန္တာရာရဲ႔ အမွာစာ လို႔ပဲဖတ္သြားမွာပါ။ သတိထားမိျပီး သိတဲလူကလဲ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ျပင္ဖတ္သြားမွာပါဗ်ာ၊ စိုးရိမ္စရာမလို ပါဘူး။

မွတ္သားေလာက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ကမၻာေက်ာ္ စာဖတ္နည္းသစ္ေပါ့။

ကဲ စာဖတ္သူတို႔ေရ က်ေနာ္အခုေရးတဲ့ စာမွာ အမွားေတြအမ်ားၾကီး ေတြ႔ရင္ က်ေနာ့္စက္ဆရာ ကိုစံမိန္႔သလိုပဲ ျပင္ဖတ္လိုက္ၾကပါ။ မေတြ႔ရင္လည္း ပို အဆင္ေျပသြားတာေပါ့ေနာ္။

၂၇-၀၉-၂၀၁၂


သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ

Similar Posts