ပ်င္းပ်င္းရွိတဲ့အခါ အႏုပညာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးစကားေျပာၾကရေအာင္

သစ္ေကာင္းအိမ္
မင္းက အေမရိကားမွာ ဆူရွီလိပ္ရင္း ကဗ်ာေရးတယ္
ငါက
နယ္စပ္တေၾကာမွာ ေယာင္ေပေပက်န္ရစ္ရင္း ကဗ်ာေရးတယ္ …။

မင္းပို႔တဲ့ ေခြၽးနည္းစာနဲ႔
မင္းညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း
ေဒးမူဆိုင္ကို ငါသြားတယ္
မင္းမပါတဲ့ ေက်ာက္စားပြဲမွာ
သူလာခ်ေပးတဲ့ အျမည္းဟာ ဆားေပါ့ေနတယ္ကြာ …။

ၿပီးေတာ့ ေဆာင့္ႀကီး ေအာင့္ႀကီးနဲ႔ ေရခရား လာခ်တယ္
၈ နာရီထိုးရင္ ဆိုင္ပိတ္မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း
အေႂကြး မေရာင္းႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့အေၾကာင္း
ဟိုလူ … ဦးတို႔ထဲကယူသြားတဲ့
(ေသာက္သြားတယ္ ေျပာရင္ပိုမွန္ပါတယ္ကြာ)
အဲ … အဲဒီအေႂကြးကို
ဘယ္သူ ဘယ္ေတာ့ ဆပ္မလဲ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း
အာဏာသံပါပါနဲ႔ ႏွင္တာခံရေသးတယ္ ေမာင္ …။

ငါတုိ႔လည္း ညစ္ညစ္နဲ႔
ထမျပန္ႏိုင္ေသးဘဲ
ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြ
ေဆြးေႏြးၾကတယ္ …။
ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္း ေျပာင္းေနတဲ့အေၾကာင္း
တ႐ုတ္နဲ႔ အေမရိကန္
ဘယ္သူ မိတ္ေဆြျဖစ္သင့္သလဲ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း
စု၊ လႊတ္၊ ေတြ႕အေၾကာင္း
ပါတီ မွတ္ပံုတင္ျခင္းအေၾကာင္း
ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ လႊတ္ေတာ္၀င္မယ့္အေၾကာင္း
ကခ်င္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြအေၾကာင္း
ေျပးဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ရွမ္းျပည္သူေတြအေၾကာင္း
ရခုိင္ ပဋိပကၡေတြအေၾကာင္း
အေမရိကန္ စစ္တပ္ႀကီးအေၾကာင္း
စံုလို႔ေပါ့ကြာ …။

ညည့္က နက္လာေလ
စကားက ေျပာေကာင္းေလပဲ
မင္းရွိရင္ ပိုေတာင္ညည့္နက္ဦးမယ္ …။

ဗင္ဂိုးအေၾကာင္း
ေပါလ္ေဂၚဂင္အေၾကာင္း
ကဗ်ာဆရာ တရား၀င္ မွတ္ပံုတင္ၾကတဲ့အေၾကာင္း
ဂ်ဴးလီးယက္ ဆီဇာအေၾကာင္း
ဘလူးဒတ္အေၾကာင္း

မင္းနဲ႔ငါ
ေသာက္ေရသန္႔ ဆယ္ဘတ္တန္ကို
၀ယ္မေသာက္ႏိုင္တဲ့ ေန႔ေတြအေၾကာင္း
ကိုဆက္ဟာ ငါ့ထက္ပိုမိုက္တဲ့အေၾကာင္း
စံုေနတာပဲကြာ … ။

မင္းရွိကတည္းက မရွိေတာ့တဲ့သူေတြ
ကိုထက္မုိးကြာ
ဂု႐ုကြာ
ဟိုေကာင္ ၿငိမ္းလူကြာ
ဒီလူေတြ
သူတုိ႔ ကဗ်ာေတြအေပၚ အႏိုင္ယူသြားတဲ့ကိစၥ …။

ညည့္က နက္နက္လာတယ္ကြာ
ေဒးမူက
မ်က္ႏွာတည္ မ်က္ႏွာထားနဲ႔ၾကည့္ေတာ့
(သူ႔အတြင္းစိတ္ရဲ႕ ရင္းႏွီးတဲ့အျပံဳးကိုေတာ့ သူဖုံးကြယ္မထားႏိုင္ပါဘူးေပါ့)
၉ နာရီေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီ
ဒါနဲ႔
က်သင့္သမွ်ကို လက္ငင္းစနစ္နဲ႔ ေပးေခ်
ဆုိင္ရွင္ကို ေတာင္းပန္ အျပံဳးေလး ျပံဳးၿပီး
လမ္းမေပၚ ျပန္ေရာက္ေတာ့
သစ္ေကာင္းအိမ္ေရ
ငါတေယာက္တည္းကြာ …။ ။