အယ္ဒီတာ့လက္ေရး (၁၁)
မီဒီယာကို မီးနဲ႔တိုက္၊ တိုင္းျပည္ကိုလည္း တိုက္
ေမာင္ရစ္၊ ဇြန္ ၁၆၊ ၂၀၁၂
မိတ္ေဆြမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။ ဒီတလလည္း အလွည့္က်ေတာ့ မႏြဲ႔ရစတမ္း ေရးရျပန္ပါျပီ။ ရခုိင္ျပည္အေရး၊ လွ်ပ္စစ္မီးအေရး၊ အလုပ္သမားအေရး၊ ကခ်င္ျပည္အေရးေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္ၾကီးက ပူလြန္းလွတာေၾကာင့္ ျပည္တြင္းက ၀ိုင္းေတာ္သားေတြနဲ႔ သတင္းသမားေတြရဲ့ စာေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြပဲ ဦးစားေပးတင္ေနရတယ္။ အေ၀းေရာက္ အယ္ဒီတာက လူထုနဲ႔ မနီးစပ္တဲ့ ေအာက္ကလိအာတဲ့ စာေတြ ေရးမိမွာစိုးလို႔ အသာရွဴိျပီး ေနရပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ယခုလို လူထုပရိသတ္ေတြ ၾကိမ္မီးအုံးသလို မျငိမ္းမခ်မ္းကာလမွာလည္း ေရးစရာရွိတာ ေရးရမွာမို႔ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ျပီး ေရးလိုက္ပါတယ္။
ဖတ္မိတဲ့စာအုပ္ေတြက အျငိမ္းစားတပ္မေတာ္အရာရွိၾကီးမ်ား ေရးသားတဲ့ ကိုယ္တိုင္ေရး စစ္ေရးအေတြ႔အၾကဳံစာအုပ္ေတြျဖစ္တယ္။ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦး ျမန္မာျပည္ရဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ၊ အုံၾကြမႈေတြကို စစ္ဗိုလ္ၾကီးေတြက သူတို႔ျဖတ္သန္းခဲ့ပုံေတြ၊ သူတို႔အျမင္ေတြကို ဖတ္ရပါတယ္။ အဲသည္မွာ တပ္မေတာ္ဆိုတာဟာ စစ္ေရးနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ျငိမ္၀ပ္ပိျပားေရး အေတြ႔အၾကဳံ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္တဲ့သူေတြ လက္ဆင့္ကမ္း အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကတာ၊ (တရားတယ္၊ မတရားဘူးကို ေျပာတာမဟုတ္ပါ၊ ကၽြမ္းက်င္ရာ လိမၼာတာကို ဆိုခ်င္တာ)။ တပ္မွဴး တပ္သား ေခါင္းေဆာင္ ေနာက္လိုက္ အဆင့္ဆင့္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပုံအရ လုပ္ကိုင္ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ အသားက်ေနျပီးသား၊ ပုံစံက်ေနျပီးသား အဖြဲ႔အစည္းၾကီးဆိုတာကို ထင္ရွားေစပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ အခုလိုမ်ဳိး တိုင္းျပည္မျငိမ္သက္တာ၊ အုံၾကြေနတာေတြ၊ မျငိ္မ္းခ်မ္းတာေတြဟာ သူတို႔အတြက္ မဆန္းဘူး၊ ေန႔တဓူ၀ အေရးကိစၥေတြပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သိသာေစပါတယ္။ တေသြးတသံ တမိန္႔ တသေဘာတည္းနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ပုံစံသြင္းခ်င္သူေတြမို႔ ပါတီစုံ၊ အသံစုံ၊ အေရာင္စုံ၊ ဘာသာစုံ၊ လူမ်ဳိးစုံေတြကို သီးခံ ခြင့္လႊတ္ နားလည္ ဆင္ျခင္ ညိွႏႈိင္းျပီး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ပုံေဖာ္တည္ေဆာက္ရတဲ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္အတြက္ သူတို႔မွာ အခ်ိ္န္ယူေနရဦးမွာပဲလို႔ အေတြးေပါက္မိပါတယ္။
၂၀၀၃ ဒီပဲယင္းအၾကမ္းဖက္လုပ္ၾကံမႈၾကီးအျပီးမွာ လူထုဟာ အေတာ္ကို ႏိုးၾကားလာခဲ့ျပီၤးေနာက္ အြန္လိုင္းမီဒီယာ၊ အြန္လိုင္းပရိသတ္၊ ေလလႈိင္းမီဒီယာ၊ ေလလႈိင္းပရိသတ္ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြ အင္အားေကာင္းလာခဲ့တယ္။ အဲသည္အတြက္ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္၊ ၂၀၀၈ နာဂစ္၊ ၂၀၀၉ ယက္ေတာအေရးအခင္းေတြမွာ မီဒီယာနဲ႔ မီဒီယာပရိသတ္ဟာ အေတာ္ကို သက္ေရာက္မႈၾကီးတယ္ဆိုတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကေန ၂၀၁၀ ၾကံ့ဖြတ္ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ၂၀၁၁ ဧရာ၀တီ လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ေဒၚစုလြတ္ေျမာက္မႈေတြမွာ အြန္လိုင္း ႏိုးၾကားတက္ၾကြမႈေတြကေန ျပည္တြင္း စာနယ္ဇင္းနဲ႔ ျပည္တြင္းပရိသတ္ႏိုးၾကားတက္ၾကြမႈေတြအထိကို က်ယ္ျပန္႔လာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
အဲသည္လို က်ယ္ျပန္႔တဲ့ ႏိုးၾကားတက္ၾကြမႈေတြဟာ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ၊ လွ်ပ္စစ္မီးလႈပ္ရွားမႈ၊ အလုပ္သမား လယ္သမား လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ အေတာ္ကို အေကာင္းျမင္တဲ့ လႈိင္းလုံးၾကီးေတြ၊ အင္အားေတြအျဖစ္ ျမင္ေတြ႔ေယာင္ေယာင္ ျဖစ္ေနရာကေန ျပီးေတာ့ အခု ၂၀၁၂ ႏွစ္လည္ ရခုိင္ျပည္ အၾကမ္းဖက္အေရးအခင္းမွာေတာ့ အြန္လိုင္း၊ ေလလႈိင္းနဲ႔ ဂ်ာနယ္တို႔က မီဒီယာနဲ႔ ပရိသတ္ေတြဟာ အထက္ပါ တစုတစည္းတည္းေသာ တက္ၾကြႏိုးၾကား အုံၾကြမႈမ်ားကေန အကြဲကြဲ အျပားျပားေသာ လႈပ္ရွားမႈေတြ ျပန္႔က်ဲမႈေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ျပည္တြင္းက အယ္ဒီတာက သုံးသပ္တာကေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ၂၀၀၇ ကတည္းကစျပီး ႏိုင္ငံေရးအုံၾကြမႈ အေတြ႔အၾကဳံကို စတင္ခဲ့တဲ့ မီဒီယာနဲ႔ ပရိသတ္ဟာ ၂၀၁၂ မွာ ေပါက္ကြဲလာတဲ့ လူမ်ဴဳိးေရး ပဋိပကၡကို အသစ္အဆန္းျဖစ္ေနေသးတယ္၊ အေတြ႔အၾကဳံပိုင္းမွာ ျပင္ဆင္ထားတာ မရွိေသးလို႔ အလြန္အကၽြံ တက္ၾကြတာ၊ အစြန္းေရာက္တာေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
ျပည္ေထာင္စုအေရးကို ေျမစမ္းခရမ္းပ်ဳိးျပီး ကခ်င္ျပည္ျငိ္မ္းခ်မ္းေရး လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ အေတြ႔အၾကဳံယူ၊ အားလုံးနဲ႔ လက္တြဲထူေထာင္ဖို႔ ျပင္ဆင္လႈပ္ရွားေနတဲ့ လူထုပရိသတ္ဟာလည္း ရခုိင္ျပည္အေရးမွာ အငိုက္မိသလိုျဖစ္သြားတယ္၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ အခ်ိန္မီ ၀င္ေရာက္ ထိန္းသိမ္းမႈေတြေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈေၾကာင့္ လူထုပရိသတ္ဟာ ေသြးဆူ ေသြးပူေနရာကေန ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းရဲ့ တည္ျငိမ္ေသာ ရင္ဆိုင္မႈကို က်င့္သုံးႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္ …
တိုင္းျပည္ရဲ့ အၾကပ္အတည္းေတြ၊ မတည္ျငိမ္မႈေတြကို၊ လူအုပ္စုနဲ႔ မင္းမဲ့စရိုက္ တုန္႔ျပန္လႈပ္ရွားမႈေတြကို၊ လူစုလူေ၀းနဲ႔ ေသာင္းက်န္း ဆူပူမႈေတြ အေပၚကို၊ တဖက္ရန္သူေတြကို ထိုးစစ္၊ တိုက္စစ္၊ သပ္လ်ဴဳိ၊ ေသြးခြဲ၊ ကန္႔သတ္၊ ပိတ္ဆို႔ နည္းဗ်ဳဟာမ်ဳိးစုံနဲ႔ ေျခမႈန္းတဲ့ေနရာမွာ အထူး သင္ၾကားေနစရာမလိုေအာင္ တတ္ကၽြမ္းျပီးသား လက္နက္ကိုင္ အာဏာပိုင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ ေဟာသည္က အေရးအခင္းကို သူတို႔လုိရာကို ဆြဲေဆာင္ျပီး ေမာင္းႏွင္ အျမတ္ထုတ္ႏိုင္လိုက္တယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္ကို စစ္မ်က္ႏွာတခုအေနနဲ႔ ၾကည့္ရင္ လုံျခဳံေရးအင္အားစုေတြ၊ လက္နက္ကိုင္ေတြသုံးျပီး ကန္႔သတ္ ျဖတ္ေတာက္ ရင္ဆိုင္ေနခ်ိန္မွာ ရခုိင္ျပည္ျပင္ပက ျပည္တြင္းက မီဒီယာနဲ႔ လူထုပရိသတ္ေတြကိုလည္း မီဒီယာစစ္မ်က္ႏွာနဲ႔ ကန္႔သတ္ပိတ္ဆို႔ထားတယ္။ ထို႔အျပင္ ျပည္ပက အြန္လိုင္း၊ ေလလႈိင္း မီဒီယာနဲ႔ ပရိသတ္ေတြကိုလည္း အြန္လိုင္းစစ္မ်က္ႏွာမွာ သီးျခားကမၻာေလးထဲ ျဖစ္ေနေအာင္ ျဖတ္ေတာက္ထားတယ္လို႔ ဆိုခ်င္တယ္။
ေရႊ၀ါေရာင္လို၊ နာဂစ္လို အေျခအေနတုန္းက အြန္လိုင္းေကာ မအြန္လိုင္းေကာဆီက လူထုပရိသတ္ရဲ့ အုံၾကြမႈမ်ဳိး၊ စည္းလုံးညီညြတ္မႈမ်ဳိး ျဖစ္ေပၚမလာဘဲ လက္ရွိ ျပည္တြင္းမွာေကာ ျပည္ပမွာပါ လြတ္ေျမာက္ေနတဲ့ အတိုက္အခံအင္အားေတြ၊ မီဒီယာအင္အားေတြ၊ လူထုပရိသတ္အင္အားေတြဟာ အကြဲကြဲ အျပားျပားနဲ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးအေထြေထြေသာ အာရုံေတြနဲ႔ စေကာထဲ ဇီးျဖဴသီးေတြ လိမ့္သလိုမ်ား ျဖစ္ေနသလားလို႔ေတာင္ ေတြးမိပါရဲ့။
အင္းေလ …။ တကယ္တမ္းေတြးၾကည့္ရင္ေတာ့ သည္တေခါက္ ၂၀၁၂ ရခုိင္အေရးအခင္းဟာ ျမန္မာျပည္ၾကီးအတြက္ ေခတ္ေျပာင္းစာေမးပြဲ စစ္တာနဲ႔ တူတယ္လို႔ ေတြးမိ္တယ္။ စိန္ေခၚမႈတရပ္ကို ရင္ဆိုင္ရတယ္ပဲ ထင္တယ္။ တေသြး တသံ တမိန္႔ တမ်ဳိး တဘာသာ တအုပ္စုတည္းသာ ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ လူေတြ သေဘာထားေတြက စာေမးပြဲေအာင္မလား၊ လူမ်ဳိး ဘာသာ အေသြးအေရာင္မ်ဳဴိးစုံ မတူညီသူေတြ အတူတူ အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈ၊ ပညာရွိမႈေတြနဲ႔ တြဲၾက၊ လုပ္ၾကရမယ္ဆိုတဲ့ လူအုပ္စုေတြကပဲ စာေမးပြဲေအာင္ေလမလား။ ေျဖဆိုၾကရမယ့္ အခ်ိန္ေကာင္း အခြင့္ေကာင္းပဲလို႔ ယူဆမိပါတယ္။
တပ္မေတာ္ၾကီးကေတာ့ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ၊ ဘာသာေပါင္းစုံ၊ သေဘာထားေပါင္းစုံနဲ႔ ဟင္းေလးအိုးၾကီး၊ ဟင္းေပါင္းအုိးၾကီးလို အားလုံးလက္တြဲၾကမယ့္ ျပည္ေထာင္စုၾကီးဆိုတာကို တကယ္တမ္း ကူးေျပာင္း ထူေထာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကမယ္လို႔သာ သေဘာထား အနည္းနဲ႔ အမ်ားဆိုသလို ရွိၾကမယ္သာ ဆိုရင္ျဖင့္ အခုကိစၥကို စစ္ေရးအျမင္သာမက အမ်ဳိးသားေရးအျမင္၊ ႏိုင္ငံတကာအျမင္နဲ႔ ၾကည့္ျပီး ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိေၾကာင္း။
ဒီမိုကေရစီလူ႔ေဘာင္သစ္ကို အေရာင္ေပါင္းစုံနဲ႔ ထူေထာင္ခ်င္သူ က်ေနာ္တို႔ လူထုပရိသတ္ေတြကိုယ္တိုင္ကလည္း ဆြမ္းဆန္ထဲ ၀င္ေရာျပီး ဆူပူလႈံေဆာ္ ေခတ္ေနာက္ျပန္လွည့္ခ်င္သူေတြကို မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ျပီး ဖယ္ရွားတာေတြ၊ အသိပညာေပးတာေတြ လုပ္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါေၾကာင္း။
အသနားခံလိုက္ပါရဲ့ ဗ်ာ။ ။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
အင္း….
အျခားတစ္ဘက္မွာ အဘက္ဘက္ ျပင္ဆင္ျပီး သား ကိုယ့္ နယ္ ကို လာျပီးက်ဴးေက်ာ္ ေနတာ… လူ အရင္ လာေနမယ္..ျပီးရင္ ခံစားခြင့္ေတာင္းမယ္…အားလံုးျပင္ဆင္ျပီးသား…သမိုင္းေျခခံ ကအစ လံုးဝ လိမ္လည္ ေဆာက္တည္ တိုက္ခိုက္ေနတာ…
ေမာင္ရစ္ တို႔ေတာ့ ကိုယ္အခ်င္းခ်င္း ကပ္ျဖဳတ္လို႔မျပီးနိုင္ေသးဘူး…အားေနရင္ လဲ ကိုယ္ေပါင္ကိုလွန္ေထာင္းေပါ့…
Who committed the crime, will be purnished by the Law. As a Citizen of Burma, we have to protect & safe guard our Nation with right patriotism.