>
အိပ္မက္ေသ. . .
ခ်ဳိတူးေဇာ္
ဒီဇင္ဘာ ၂၆၊ ၂၀၁၁
ဆရာၿငိမ္း ခၽြတ္ခဲ့တဲ့ ဘိနပ္ကေလးတရံ
ငါမ်ားစီးၾကည့္ရင္
ေတာ္မလား ေတြးၾကည့္မိတယ္။
ေရးေပးပါ့မယ္ အမာရယ္ လို႕..
ေရခ်ိဳးဖို႕ ဆင္းသြားတဲ့ ဂီတစာဆုိဟာ
နံ႐ုိးေတြအၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႕ . . .တဲ့
အင္း မေတာ္မတည့္ အၿမဲေတြးတတ္ေတာ့
ငါရင္လည္း ၀ိတ္ခ်မွ…
ေဟာဒီ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြေလ…
စိမ္းကားလိုက္ပံုမ်ားက
ငါ့ေခၽြးနည္းစာနဲ႕ေတာင္ ငါ့အႏုပညာကို ေဖၚျပခြင့္မရ…
တေန႕တေန႕ . . .
အဲဒီ မသိုးထမင္းမသိုးဟင္း အိပ္မက္ေတြအတြက္
အေမရိကန္ တက်ပ္တန္ မီဂါေဘာလ္လက္မွတ္ေလးေတြ ၀ယ္၀ယ္ၿပီးလႊင့္ပစ္
ေပါက္ခဲ့လို႕မ်ားျဖင့္ေနာ္..
ေထာင္ထဲက ငါ့ညီေနာင္ေတြကို ေပးႏိုင္မယ္
ေတာထဲက ငါ့အမ်ိဳးေတြကို ပို႕ႏိုင္မယ္
ေနာက္ ငါ့အတၱေတြျဖစ္တဲ့
အေမ့အတြက္
အမအတြက္
ငါ့သားေလးအတြက္
ငါမခ်ီရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ငါ့သမီးေလးအတြက္
ေနာက္ ငါ႐ုိက္ခ်င္လြနး္တဲ့ လြမ္းစိမ့္ ၂ ကို ႐ိုက္
ငါ့အႏုပညာေတြကို အားေပးၾကတဲ့
ငါခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးၾကည့္ရဖို႕
ယူက်ဳေပၚ အလကားတင္
အာဏာ႐ွင္ေတြ ရန္ျပဳသမွ် အံတုလို႕ျပလိုက္ခ်င္တယ္။
ခုေတာ့. . .
. . . .
. . . .
မ်ားသထက္ မ်ားလာတဲ့
မီဂါေဘာလ္လက္မွတ္ကေလးေတြ. . . ငါ့အိ္ပ္ထဲ႐ွင္းရင္း
မ်ားသထက္ မ်ားလာတဲ့
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညေတြ. .
သက္ျပင္းေတြ. . .ကို ဘယ္လို႐ွင္းရပါ့..
တခ်ိဳ႕က ဆရာစားခ်န္. . .
တခ်ိဳ႕က သူတုိ႕ခ်င္းရန္ျဖစ္ေနၾက
တခ်ိဳ႕က်. .ၾကည့္မရလို႕ မကူညီတာေနမွာ. . .
ငါ့ေခၽြးနည္းစာနဲ႕ ငါ့အႏုပညာကုိေတာင္ ေဖၚထုတ္ခြင့္မရတဲ့
အဲဒီၿမိဳ႕ႀကီးေတြ စိမ္းကားပံုမ်ား
အဲဒီ ဆရာၿငိမး္ခၽြတ္ခဲ့တဲ့ ဘိနပ္ကေလးကိုပဲ
ေတာ္မလားလို႕..။။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
