>
ႏုိ၀င္ဘာ ၂၆၊ ၂၀၁၁
အားလုံး မဂၤလာပါ။
အရင္တပတ္က၊ အဂၤလိပ္လို Micro politics လုိ႔ေခၚတဲ့ “အႏုႏိုင္ငံေရး“ အေၾကာင္း အစပ်ိဳး ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အခုဆက္ၿပီး ဒီအေၾကာင္း ေျပာပါဦးမယ္။
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအတြင္းမွာ မဇၥ်ိမလိွဳင္း ကိုရဲလြင္ႀကီး ဆူးေလဘုရားေရွ ့မွာ ၀တ္ျပဳ ဆုေတာင္းေနတုန္း၊ နအဖစစ္တပ္က ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းတာ ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဖမ္းခံရၿပီး ေလး ငါးလ အၾကာလုိ႔ထင္ပါတယ္။ ကိုရဲလြင္ႀကီး အင္းစိန္ ဂ်ီတီအိုင္ နအဖ အက်ဥ္းစခန္းကေန ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ပါတယ္။
ကိုရဲလြင္ ျပန္လြတ္လာလာခ်င္း၊ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းက အခုအခ်ိန္အထိ က်ေနာ္တုိ႔ရင္ထဲမွာ အင္အားေကာင္းေကာင္းနဲ ့ စိုက္၀င္ စူးနစ္ေနတုန္းပါ။ ျပည္ပအသံလႊင့္ မီဒီယာတခုနဲ ့ ေတြ ့ဆုံ ေမးျမန္းခန္းမွာ ကိုရဲလြင္က “အခုအခ်ိန္က စၿပီး ဘ၀ကို စြန္႔လႊတ္ စေတးဖုိ႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါၿပီ“ လုိ႔ေျပာလိုက္တာပါ။ အဂၤလိပ္စကားလုံး Sacrifice ကို သုံးၿပီး ကိုရဲလြင္ ေျပာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ဘ၀မွာ အမ်ား အက်ိဳးအတြက္ ဘယ္သူဘယ္ႏွေယာက္ စြန္႔လြတ္ အနစ္နာခံႏိုင္ၾကပါသလဲ။ ဘယ္သူေတြ အစေတးခံႏိုင္ၾကပါသလဲ။ ကိုယ့္တဘ၀ကို ျပည္သူလူထု ဘ၀ေပါင္း မ်ားစြာအတြက္ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြက ေပးဆပ္ေနၾကပါသလဲ။
အခုေနာက္ပိုင္း မဇၥ်ိမလိွဳင္းႀကီး ကိုရဲလြင္ကို နာေရး ကူညီမွဳ အသင္းမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္ ကူညီေနတာေတြ ့ေနရပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာေတြနဲ ့တြဲၿပီးေတာ့လည္း ကိုရဲလြင္ လူမွဳေရး လုပ္ေနတာ ျမင္ေနရပါတယ္။ လူမွဳေရးစိတ္ဓာတ္ ထက္သန္တဲ့ ကိုေဆာင္းဦးလိွဳင္တုိ႔လို ဂီတသမား အခ်င္းခ်င္းေတြနဲ ့လည္း တြဲၿပီး၊ ကိုရဲလြင္ႀကီး က်ရာေနရာကေန လူမွဳေရး လုပ္ငန္း တာ၀န္ေတြ ထမ္းေဆာင္ေနတာ ၾကားေနရပါတယ္။
အဲဒီလို အမ်ားျပည္သူအေပၚ ေစတနာနဲ ့ ဦးတည္ခ်က္လည္း မွန္ကန္ၿပီး၊ လူထုဘ၀ကို လက္ေတြ ့အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳလည္း ရွိတဲ့ လူမွဳေရးအလုပ္ေတြကို၊ ဒါေတြဟာ အႏုႏိုင္ငံေရး လုပ္တာပါပဲ၊ Micro politics ပါပဲလုိ႔ ဆရာေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ညႊန္းျပခဲ့တာဟာ၊ ဒီလို ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ၿပီး၊ ဘ၀ကို စေတးၿပီး၊ အမ်ားေကာင္းက်ိဳး၊ လူထုအက်ိဳး ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့သူေတြကို ဂုဏ္ျပဳလိုက္တာပဲ၊ သူတုိ႔ရဲ ့တန္ဖိုးကို မီးေမာင္း ထိုးျပလိုက္တာပဲလုိ႔ ယူဆမိပါတယ္။
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းအတြင္းမွာ၊ အဲဒီ လူမွဳေရး လုပ္ငန္းေတြကို စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ႏွစ္ျမွဳပ္ၿပီး လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့သူေတြဟာ၊ သူတုိ႔ တႏိုင္တပိုင္ ကိုယ္ပိုင္ ကရုဏာ မီးအိမ္ေတြ၊ ေစတနာမီးအိမ္ေတြ ထြန္းညွိၿပီး အလင္း ေဆာင္ေနၾကတာပဲလုိ႔လည္း ခံစားမိပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔တိုင္းျပည္မွာ ဒီလိုလူမွဳေရးလုပ္ငန္းကေလးလုပ္ဖုိ႔ရာမွာေတာင္၊ ဘယ္ေလာက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ရတယ္၊ အနစ္နာခံ၊ ဘ၀ကိုစေတးရတယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္တုိ႔ မ်က္စိေရွ ့ေမွာက္မွာ ထင္ထင္ ရွားရွား ေတြ ့ေနရပါတယ္။
ပုဂၢိဳလ္ေရးေရွ ့တန္းတင္ၿပီး ေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ေပမဲ့၊ လူပုဂၢိဳလ္ နာမည္နဲ ့တကြ ထုတ္္ေဖာ္ေျပာမွပဲ ျပည့္စုံမွာမုိ႔၊ နာမည္တပ္ ေျပာခြင့္ ျပဳေစခ်င္ပါတယ္။ အရင္ဆုံး ေျပာခ်င္သူက ရုပ္ရွင္မင္းသား ေက်ာ္သူပါ။ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ အမ်ိဳး-ဘာသာ-သာသနာ အက်ိဳး သယ္ပိုးလိုတဲ့ စိတ္နဲ ့၊ တာ၀န္သိတဲ့ စိတ္နဲ ့တခန္း တက႑က ပါ၀င္ခဲ့မိတဲ့ အတြက္၊ အခုအခ်ိန္မွာ ကိုေက်ာ္သူရဲ ့ရုပ္ရွင္ အႏုပညာဘ၀ဟာ ပိတ္ပင္ တားျမစ္ျခင္း ခံေနရတာ ၾကာလွပါၿပီ။ အခုေတာ့ ေက်ာ္သူဆိုတာ နာေရး ကူညီမွဳအသင္းကို ဦးေဆာင္ေနသူတေယာက္ အျဖစ္နဲ ့၊ တခ်ိန္က ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္ မင္းသားေက်ာ္သူဘ၀ကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရ၊ စေတးခဲ့ရပါၿပီ။
ေနာက္တဦးက ကိုေဇယ်ာေသာ္ပါ။ ကိုေဇယ်ာေသာ္ အခုအခ်ိန္မွာ သီခ်င္း ဆိုခြင့္ မရဘူး။ အခု သူလုပ္ေနတဲ့ Generation Wave လို အလုပ္၊ Helping Hand လို လူမွဳေရး အလုပ္ေတြကို လုပ္ဖုိ႔၊ ဟစ္ေဟာ့ပ္ အဆိုေတာ္ ေဇယ်ာေသာ္ ဆိုတဲ့ ဂီတအႏုပညာရွင္ဘ၀ကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရတာ၊ စေတးခဲ့ရတာပဲ မဟုတ္လား။
က်ေနာ္တုိ႔ မိတ္ေဆြႀကီး ကိုဇာဂနာကိုေတာ့ ထားလိုက္ေတာ့။ သူလည္း သူ ့ရဲ ့လူမွဳေရးအလုပ္ အတြက္၊ သူ ့လူမွဳေရး စိတ္ဓာတ္အတြက္၊ သူ ့ဘ၀ကို ဘယ္ေလာက္ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံစေတးခဲ့ရတယ္ ဆိုတာ တိုင္းျပည္က သိပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္ပေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသားေတြက ျပည္တြင္းမွာ လူမွဳေရး လုပ္ငန္းေတြ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့သူေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ ေဖာ္ထုတ္ေနတဲ့ “ျပည္သူ ့ဂုဏ္ရည္ဆု“ ဆိုတာ ရွိရဲ ့မဟုတ္လား။ ပထမအႀကိမ္ဆုကို ရုပ္ရွင္မင္းသားေက်ာ္သူ၊ ဒုတိယအႀကိမ္ဆုကို “ဘိကၡဳမာတာ“ လုိ႔ သံဃာေတာ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ တင္စား ေခၚၾကတဲ့ အစ္မႀကီးေဒၚရွဳ ရခဲ့ပါတယ္။
ဒီမွာလည္းၾကည့္ပါ။ အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးက သံဃာေတာ္ေတြအတြက္ လိုအပ္ေနတဲ့ ေထာင္၀င္စာ ကြက္လပ္ကေလးကို တတ္စြမ္းသမွ်၊ ကိုယ့္ရဲ ့ေခၽြးႏွဲစာကေလးနဲ ့ လိုက္လံ ျဖည့္ဆည္းေပးေနတဲ့ ေဒၚရွဳ။ အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတားေတြ ၾကားကေန၊ သူ လုပ္ခ်င္တာကို မစြန္႔မလႊတ္ဘဲ လုပ္ႏိုင္ဖုိ႔ အတြက္၊ ေဒၚရွဳခမ်ာလည္း တစုံတရာေတာ့ မလြဲမေသြ စြန္႔လႊတ္ရမွာပဲလုိ႔ စာနာ ေတြးၾကည့္မိပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြရဲ ့လူမွဳေရး စိတ္ဓာတ္ကိုေတာ့၊ ဘယ္အာဏာရွင္ ဘယ္အုပ္ခ်ဳပ္သူကမွ ခ်ိဳးႏွိမ္ပစ္လုိ႔မရဘူး ဆိုတာ၊ ေအာက္တိုဘာလ အတြင္းက အေထြေထြ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ ့ အက်ဥ္းသား(၆)ေထာင္ ေက်ာ္လႊတ္ေပးလိုက္တုန္းက၊ မႏၱေလး အိုးဘိုေထာင္ေရွ ့မွာ မ႑ပ္ႀကီးထိုးၿပီး၊ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြကို ဘာသာ လူမ်ိဳးမေရြး၊ ပုဒ္ထီး ပုဒ္မမေရြး၊ ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆို ဧည့္ခံ ေကၽြးၾက ေမြးၾက၊ လမ္းစရိတ္ ေထာက္ပ့ံတာက အစ၊ အခက္အခဲ ကူညီေျဖရွင္းေပးၾကတဲ့ ျမင္ကြင္း၊ မၾကာေသးခင္က မေကြးတိုင္း အတြင္း၊ ပခုကၠဴေရေဘး၊ ဆိပ္ျဖဴ ေရေဘးေတြမွာ၊ ရပ္နီးရပ္ေ၀းက လာေရာက္ ကူညီခဲ့ၾကတဲ့ ျမင္ကြင္း၊ ဒီျမင္ကြင္းေတြက သက္ေသခံေနပါၿပီ။
အခုလို လူမွဳေရး ကူညီၾကတဲ့သူေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ သူတုိ႔ဟာ အႏု ႏိုင္ငံေရးသမားေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။
နားဆင္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ။ ။
ေအာင္ေ၀း
ႏို၀င္ဘာ ၁၃-၂၀၁၁။
သင့္အေၾကာင္း သင့္လုုပ္ငနး္ ေၾကာ္ျငာ သည္ေနရာမွာ ေၾကာ္ျငာႏိုုင္ပါျပီ
